ကြီးလေ ပိုကောင်းလေ

ကြီးလေ ပိုကောင်းလေ

 

 

 

တင်ထွန်းအိပ်ရာမှ နိုးလာသည်။ နွေရာသီဖြစ်သဖြင့် ချွေးတွေရွှဲနေသည်။ မိမိဘေးတွင် အိပ်နေသော မိန်းမဖြစ်သူ လှမူကို ကြည့်လိုက်သည်။ လှမူသည် တင်ထွန်းကို ဖင်ပေးပြီး အိပ်နေသည်။ ဖင်လုံးကြီးတွေသည် ထွားလှသည်။ ထမီမှာ ပေါင်ရင်းနားအထိလန်တက်နေသည်။ လှမူ၏အသားသည် ဖြူဝင်းပြီး ချောမွတ်လှသည်။ အသက် ၃၀ အရွယ်ဟု မထင်ရအောင် အသားအရေစိုပြည်သည်။ ဖင်လုံးကြီးသော်လည်း လူမှာမဝ။ လှမူမှာ အရပ်မြင့်မြင့် လူကောင်ထွားထွား နှင့် ရုပ်ရည်မှာလည်း ချောမောပြေပြစ်လှသည်။ တင်ထွန်းမှာ ရုပ်မဆိုးလှ သော်လည်း လူကောင်က သိပ်မထွား။ ပိန်ပိန် ညှက်ညှက် လေးသာဖြစ်သည်။

လှမူထက်ပင် အရပ်အနည်းငယ်ပုလိမ့်မည်။ မနာလိုသူတို့က တင်ထွန်းကို မတန်မရာမိန်းမ ရထားသည်ဟုပင် အတင်းပြောနိုင်သည်။ တင်ထွန်းမှာ စီးပွားရေးလည်း သိပ်မချောင်လည်။ လှမူမှာ လှပင်လှသော်လည်း ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်တွင် နွမ်းပါးစွာနေရရှာသည်။ တင်ထွန်းတစ်ယောက် ထွေရာလေးပါးစဉ်းစားနေရင်း လှမူ၏ ဖင်လုံးကြီးကို ကြည့်ကာ မနက်စောစောစီးစီး လီးတောင်လာသည်။ တင်ထွန်းမှာ လူကောင်သေးသလို လီးလည်း သိပ်မကြီးလှ။ တောင်လွန်းမှ ငါးလက်မသာသာလောက်ပဲ ရှိလိမ့် မည်။ လန်ပြီးသား လှမူ၏ ထမီပါးလေးကို လှန်တင်လိုက်ကာ လီးကို ဖင်နှင့်ကပ်လိုက်သည်။ လှမူ၏ ကုပ်သားလေးများကို နမ်းသည်။ ချွေးစေးလေး များစို့နေသော လှမူ၏ ပုခုံးသားလေးများမှ နှစ်လိုဖွယ်ကိုယ်နံ့သင်းသင်းလေးကို ရလိုက်သည်။ တင်ထွန်းမယား လှမူမှာ ဘဝပေးကုသိုလ်ကံကြောင့်သာ နွမ်းပါးနေရရှာသည်။

ယှဉ်ကြည့်လျှင် နာမည်ကျော်မင်းသမီးများထက် လှပပေသည်။ လှမူ ရုတ်တရက်နိုးလာသည်။ မျက်လုံးလေးများကို မှေးကာ ဆက်မှိန်းနေသည်။ တင်ထွန်းလည်း တောင်နေသောလီးကို တံတွေးအသာဆွတ်ပြီး ဖင်လုံးကြီး များကြားမှ လျှိုကာ လှမူ၏ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ အသာလေး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ လီးသေး၍လားမသိ တင်ထွန်းလီးတချောင်းလုံး လှမူ၏ဖောင်းကား နေသော အဖုတ်ကြီးအတွင်းသို့ လျှောလျှောရှူရှူ ဝင်သွားသည်။ လှမူမှာ တုတ်တုတ်မလှုပ်ပဲ ဆက်အိပ်နေသည်။ တင်ထွန်းသည် လီးပိန်လေးကို ကပ် ညှောင့်ရင်း အရသာခံနေသည်။ ခနနေလျှင် လှမူမှာ စိတ်မရှည်ဟန်ဖြင့် ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးပြီး စောက်ခေါင်းကို ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်သည်။ တင်ထွန်းမှာ လီးအညှစ်ခံရသည်နှင့် မထိန်းနိုင်ဘဲ သုက်ရည်များကို ကော့ပြီး ပန်းထည့်လိုက်မိသည်။ ပြီးလျှင်လှမူ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။

လှမူမှာ တင်ထွန်းပြီးသွားသည် နှင့် အိပ်ရာမှထပြီး လက်နှီးစုတ်နှင့် သုက်ရည်တွေကို သုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် အိမ်သာထဲသွားပြီး သေးပေါက်ကာ အဖုတ်ကို ဆေးကြောနေသည်။ တင်ထွန်းမှာတော့ လီးပျော့လေး တန်းလန်းနှင့် အိပ်ရာပေါ်တွင် မှိန်းပြီးကျန်ခဲ့သည်။ ခနမှိန်းပြီး တင်ထွန်း ရေမိုးချိုးကာ လှမူပြင်ပေးသော မနက်စာကို စားလိုက်သည်။ ပြီးလျှင်အလုပ်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ လှမူမှာတော့ အိမ်မှုကိစ္စ ရှင်းလင်းရင်း အိမ်တွင်ကျန်ခဲ့သည်။ တင်ထွန်းအလုပ်တွင် အဆင်မပြေ။ သူ့အလုပ်က ခရီးသွားလမ်းပြအလုပ်။ ဒီနေ့ ခရီးသည်မရှိ။ အလုပ်ရှင်က ဆောရီးဟုပြောပြီး တင်ထွန်းကို ပြန်လွှတ်လိုက်သည်။ တင်ထွန်းစိတ်ဓာတ်ကျပြီး ခေါင်းငိုက်စိုက်နှင့် ဘတ်စ်ကားစီးကာ သူတို့နေသော ခြောက်ထပ်တိုက်ခန်းကျဉ်းလေး ဆီသို့ပြန်လာခဲ့ရ သည်။ အိမ်ရှေ့ပေါက်ရောက်တော့ မနက် ၁၀ နာရီသာသာရှိဦးမည်။ အိမ်ရှေ့တံခါးကို အထဲမှ သော့ခတ်ထားသည်။ သော့ဖွင့်ပြီး အိမ်ထဲဝင်မည် လုပ်ပြီးမှ ဖိနပ်စင်ဆီသို့ အမှတ်တမဲ့ မျက်လုံးရောက်သွားသည်။

ဖိနပ်စင်ပေါ်တွင် ယောက်ျားစီးဖိနပ်တစ်ရံ။ တင်ထွန်းစိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားသည်။ ဧည့်သည်များလား။ ဒါဆိုလည်း ဧည့်ခန်းမှာ ဘယ်သူမှမရှိ။ တင်ထွန်း သိပ်ပြီး စဉ်းစားမနေနိုင်တော့။ ထင်သလိုမဖြစ်ပါစေနဲ့ ဆုတောင်းရင်း အသာလေး အသံမထွက်အောင် သော့ကို ဖွင့်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ခြေဖော့နင်းပြီး အိမ်ထဲသို့ဝင်သည်။ အိမ်ထဲဝင်လိုက်သည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲမှ အသံအချို့ကို ကြားလိုက်ရသည်။ အိမ်မှာ ကျဉ်းလှသဖြင့် အသံကို တော်တော်ပီပီသသ ကြားရသည်။

…အင်း… အင်း….အားးး ………အိုး…….. ဖတ် ဖတ်…. ဗြွတ်ဗြွတ်…. အင်းးး ညည်းညူနေသော လှမူ၏အသံနှင့် ယောက်ျားတစ်ယောက်အသံ။ အသားချင်း အရေပြားချင်း ထိရိုက်သံများ။ လီးနှင့် စောက်ဖုတ် ဝင်ထွက်သံများ အတိုင်းသားကြားနေရသည်။ တင်ထွန်း၏ရင်ထဲတွင် ဗလောင်ဆူနေသည်။ အာခေါင်တွေခြောက်နေသည်။ ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ အေးစက်လာသည်။ မိုးပြိုကျသွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ လှမူ။ လုပ်ရက်လေချင်း။ သူတို့အိမ်ထောင်သက်မှာ ဆယ်နှစ်ရှိပြီ။ ငယ်ချစ်များဖြစ်သည်။ အချစ်ဦးများလည်း ဖြစ်ကြသည်။ ယခုတော့ လုပ်ရက်ပြီ။ တင်ထွန်းမသိစိတ်က အိပ်ခန်းဆီသို့တွန်းပို့နေသည်။ အိပ်ခန်းကို ကာထားသော သုံးထပ်သားနံရံတွင် အပေါက်များ အမြှောင်းများ ရှိနေရာ တင်ထွန်း စိတ်ကို တင်းပြီး အခန်းထဲသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ သစ်သားနံရံကြားမှ မြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းမှာ ရှင်းလင်းလွန်းနေသည်။ အိပ်ခန်းထဲတွင် ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် အဝတ်မဲ့လူနှစ်ယောက် အားရပါးရ လိုးနေကြသည်။ လှမူသည် တင်ထွန်းရှိရာဘက်ကို ကျောပေးထားသည်။

မိန်းမဖြစ်သူက အပေါ်မှ တက်ဆောင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ တင်ထွန်းသည် လှမူ၏ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးကို ငေးကြည့်နေမိသည်။ တင်ထွန်းလိုးလျှင် ထမီလောက်သာလှန်ပြီး အာသာပြေလိုးရုံမျှဖြစ်ရာ လှမူ၏ ကိုယ်တုံးလုံးကို ယခုကဲ့သို့ မတွေ့ဖူးချေ။ လှမူသည် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး အောက်မှ လူကို ခွလိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ လှမူ၏ ဖင်တုံးကြီး ကြွသွားလျှင် သူမ စောက်ဖုတ် ထဲဝင်နေသော လီးတန်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ တင်ထွန်းသည် သူ့မိန်းမကို ပက်လက်လှန်ပြီး အောက်မှ ပင့်လိုးနေသော လူကို သတိထားကြည့်လိုက် မိသည်။ ပက်လက်လှန်ထားသောလူ၏ မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရသည်။ တခြားလူမဟုတ် တင်ထွန်းတို့ အိမ်အောက်ထပ်ရှိ ကလေးသုံးယောက်အဖေ အောင်မြင့် ဖြစ်နေသည်။ အောင်မြင့်မိန်းမမှာ ကလေးသုံးယောက် မွေးပြီးကတည်းက ဝတုတ်ပြဲကြီးဖြစ်ပြီး ပုံပျက်နေပြီဖြစ်သည်။

ယခု လူယုတ်မာ အောင်မြင့်က သူများမိန်းမ အချောအလှကို ကြာကူလီလုပ်ပြီး လာလိုးနေပြီ။ သူမိန်းမ စောက်ဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသော အောင်မြင့်လီးကြီးကို တင်ထွန်းစိုက်ကြည့်မိသည်။ ညိုညိုတုတ်တုတ်လီးကြီးသည် တင်ထွန်းလီး ထက် သိသာစွာပိုကြီးနေသည်။ လှမူ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ အရည်တွေရွှဲနစ်နေပြီး တခြားယောက်ျား၏ လီးကြီးကို အငမ်းမရစုပ်ဆွဲနေသယောင်ပင်ထင်ရသည်။ တင်ထွန်းမှာ သူ့မိန်းမ တခြားယောက်ျားနှင့် စိတ်ပါလက်ပါလိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း မျက်ရည်များဝဲလာသည်။ ချက်ချင်းပင် အခန်းထဲပြေးဝင်ပြီး နှစ်ယောက်စလုံးကို ရိုက်နှက်ပစ်လိုက်ချင်စိတ်များပေါက်လာသည်။

သို့သော် အောင်မြင့်၏ သန်မာထွားကျိုင်းသော ကိုယ်လုံးကို ကြည့်ပြီး မလုပ်ရဲဘဲဖြစ်သွားရသည်။ မတော် ပြန်ရိုက်နေမှ ပိုပြီး အရှက်ကွဲနေဦးမည်။ တင်ထွန်း အကြံတစ်ခုပေါက်လာ၍ သူ၏သူငှေးသူ့ကို အလုပ်ကိစ္စအတွက်ပေးထားသော ဟန်းဖုန်းကို အိတ်ထဲမှ ထုတ်ပြီး လှမူနှင့် အောင်မြင့်တို့လိုးနေပုံကို ဗီဒီယိုရိုက်နေမိသည်။ ဖုန်းကို နံရံအပေါက်ကြားအပ်ပြီး ရိုက်နေရာ မည်မျှကြာအောင်ရိုက်နေသည်မသိ၊ အခန်း ထဲမှ လှုပ်ရှားသံအချို့ကြားမှ သတိဝင်လာသည်။ တင်ထွန်း ကမန်းကတန်း အိမ်ရှေ့တံခါးပေါက်ဆီသို့ပြေးသွားပြီး အိမ်အပြင်သို့ လျင်မြန်စွာ ပြန်ထွက်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် အောက်သို့ဆင်းလာပြီး လမ်းမပေါ်တွင် ခြေဦးတည့်ရာ လျှောက်နေမိသည်။

ခနကြာလျှင် အရက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွေ့သဖြင့် ဝင်သောက်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ အရက်သုံးခွက်လောက်ဝင်သွားလျှင် တင်ထွန်းအိမ်သာသွားချင်လာသည်။ အရက်ဆိုင်အိမ်သာထဲတွင်ထိုင်ရင်း ဖုန်းထဲမှ ဗီဒီယိုကို ပြန်ကြည့်မိ သည်။ လှမူ၏ ဖင်လုံးကြီးများကို ကြည့်ပြီး တင်ထွန်းတံတွေးမျိုချမိသည်။ ကိုယ့်မိန်းမ ဒီလောက်လှမှန်း အခုမှပင် သိရတော့သည်။ အောင်မြင့်မှာ မိန်းမကို အောက်မှ လီးကြီးဖြင့်ပင့်လိုးရင်း လှမူ၏ ဖင်လုံးကြီးများကို လက်ကြမ်းကြီးများဖြင့် ပွတ်ချေနေသည်။ မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးပြီး နှစ်ယောက်သား ဖက်လျက်က တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်ကို တင်ထွန်းကြည့်နေမိသည်။ ကြည့်နေရင်းမှ လှမူ၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အောင်မြင့်၏ သုက်ရည်များလျှံကျလာသည်။ တင်ထွန်းဗီဒီယို ကြည့်နေရင်းမှ အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ရာ လီးတောင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မိမိမိန်းမ သူတပါးနှင့် လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း လီးတောင်နေသည့်အဖြစ်ကို တင်ထွန်း နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်သွားသည်။

လက်တစ်ဘက်က ဖုန်းကို ကိုင်ရင်း ကျန်တဘက်က လီးပေါ်ရောက် သွားသည်။ ဗီဒီယိုထဲတွင် လှမူနှင့် ကြာကူလီကောင်မှာ အဝတ်မပါ ဗလာတုံးလုံးနှင့် လီးရည် စောက်ရည်တွေ ပေကျံပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နမ်းရှုပ်နေကြသည်။ ယင်းကို ကြည့်ရင်း တင်ထွန်းမှာ ဂွင်းတိုက်မိနေသည်။ လှမူသည် အောင်မြင့်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ပြီး ထိုလူ၏ ဘေးတွင် လှဲအိပ်လိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးမှာ ဇနီးဖြစ်သူ၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဖလွတ်ကနဲ ကျွတ်ထွက်သွားသည်။ တင်ထွန်းခမျာ သူများလရည်တွေနှင့် စိုရွှဲနေသော မိမိမိန်းမ၏ စောက်ဖုတ်ဟပြဲကြီးကို ကြည့်ရင်း မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုက်ရည်တွေကို အရက်ဆိုင် အိမ်သာထဲတွင် ပန်းထုတ်လိုက်ရတော့သည်။

တင်ထွန်းတစ်ယောက် အရက်ဆိုင်တွင် အချိန်ဖြုန်းပြီး နေစောင်းလောက်မှ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ မိန်းမဖြစ်သူမှာ ရေမိုးချိုးပြီး သနပ်ခါး အဖွေးသားနှင့် ယောက်ျားကို စောင့်ကြိုနေသည်။ လှမူ၏ မျက်နှာလေးမှာ အပြစ်ကင်းပြီး ထင်ရက်စရာမရှိပေ။ တင်ထွန်း အရက်တွေ မူးလာတာကို လှမူသိသွားသည်။’အကို အလုပ်မှာ အဆင်မပြေလို့လား’ တင်ထွန်းမျက်နှာသေကြီးနှင့် အိမ်ရှေ့ကြိမ်ကုလားထိုင်တွင် ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ အရက်အရှိန်ကလေးနှင့် နည်းနည်းတော့ ရဲတင်းနေသည်ဟု ထင်မိသည်။ တင်ထွန်း သိပ်စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ သူ့ဖုန်းကို လှမူဆီထိုးပေးလိုက်သည်။ ဖုန်းထဲရှိ ဗီဒီယိုနေရာကို ဖွင့်ထားပြီးသားဖြစ်သည်။ လှမူ အူကြောင်ကြောင်ဖြင့် ဖုန်းကို ယူကြည့်လိုက်သည်။ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့် လွန်စွာအံ့သြပြီး ဗီဒီယိုကို ကြောင်ကြည့်နေသည်။ ခနနေမှ သတိဝင်လာပြီး မျက်နှာလေးကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်ဖြင့် အုပ်ကာ အိပ်ခန်းတွင်းသို့ ပြေးဝင်သွားတော့သည်။

တင်ထွန်းတစ်ယောက်တည်း ဧည့်ခန်းတွင် ထိုင်ပြီး ဗီဒီယိုကို ဆုံးသည့်အထိ ဆက်ကြည့်နေမိသည်။ ကြည့်နေရင်း လီးက တောင်လာပြန်သည်။ တင်ထွန်း မူးမူးနှင့် အိပ်ခန်းထဲလိုက်သွားသည်။ သူတို့အိပ်ခန်းမှာ သော့မရှိသဖြင့် လှမူမှာ သော့မခတ်နိုင်ဘဲ တံခါးလေးကို သာ စေ့ပြီး ပိတ်ထားရသည်။ တင်ထွန်း တံခါးကို တွန်းဖွင့်ပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်လိုက်သည်။ မိန်းမဖြစ်သူက တင်ထွန်းကို ကျောပေးပြီး အိပ်ရာပေါ်တွင်လှဲကာ ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုနေသည်။ ထမီပါးပါး၏အောက်မှ ဖင်လုံးကြီးတွေက တသိမ့်သိမ့်တုန်နေသည်။ တင်ထွန်း ခါးတင်ပေါ်တွင် တစောင်းဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ဘာပြောရမည် မသိဖြစ်နေ သည်။’အကို မူ့ကို သတ်ချင်ရင် သတ်လိုက်ပါတော့။ မူမှားပါတယ်’ ‘မူဘာလို့ ဒီလိုလုပ်တာလဲဆိုတာကို အကိုနားမလည်နိုင်ဘူး’ တင်ထွန်း ခြောက်ကပ်စွာပြောလိုက်သည်။

ပေါင်ကြားထဲမှ တောင်နေသောလီးကို ပုဆိုးကြားတွင် အသာညှပ်ထားရသည်။လှမူ အိပ်နေရာမှ ထပြီး လှည့်ကာ တင်ထွန်းရင်ဘတ်နှင့် မျက်နှာကို အပ်ပြီး ဖက်လိုက်သည်။’မူမှားပါတယ်။ တောင်းပန်ပါတယ်။’ ‘အကို့မှာ ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ’ လှမူမှာ ဘာမှမပြောနိုင်ဘဲ တွင်တွင်သာ ငိုနေတော့သည်။ မျက်နှာကို ရင်ဘတ်တွင်ကပ်ပြီး အပ်ထားရာမှ တောင်နေသော တင်ထွန်း၏ လီးကို လှမူတွေ့သွားသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေသောလှမူမှာ တောင်နေသော ယောက်ျား၏လီးကိုတွေ့လိုက်ရာ ချော့ဖို့ရန် အခွင့်ကောင်းရပြီးဟု ရိုးရိုးသားသားတွေးကို လီးကို လက်နှင့်အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။’

မူ။ မလုပ်နဲ့။ အကိုမေးတာကိုသာ ဖြေစမ်းပါ’ တင်ထွန်းမှာ ပါးစပ်က ကန့်ကွက်နေသော်လည်း လူက မငြင်းနိုင်ဖြစ်နေရှာသည်။ လှမူ တင်ထွန်းပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ရာ တင်ထွန်း၏ လီးမှာ သေးသော်လည်း အစွမ်းကုန် မာတောင့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လက်ဖြင့်ကိုင်ထားရာမှ ခေါင်းကို နှိမ့်ချပြီး လီးကို ပါးစပ်လေးဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်သည်။ တင်ထွန်း မျက်လုံးများမှေးစင်းသွားပြီး လောကကြီးကို မေ့သွားသည်။ လှမူမှာ လီးခနပဲ စုပ်ပေးလိုက်ရသည် တင်ထွန်းတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်လိုးချင်လာသဖြင့် လှမူကို တွန်းလှဲပြီး ထမီကို လှန်လိုက်သည်။ မိန်းမ၏ ပေါင်လုံးကြီးများကို ထောင်ဖြဲလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားတွင်ဝင်ကာ ဆောင့်လိုးတော့သည်။လှေကြီးထိုးပုံစံလိုးနေရင်းနှင့် လှမူ၏ ပါးလေးများ နှုတ်ခမ်းလေးများကို နမ်းရှုပ်နေမိသည်။

လိုးကောင်းကောင်းနှင့် လိုးနေရင်း တင်ထွန်း လှမူကို မေးလိုက်မိသည်။’မူ အကိုမေးတာတွေ အမှန်အတိုင်းဖြေမလား’ ‘အကို မူ့ကို ခွင့်လွှတ်မှာလားဟင်’ လှမူ အောက်မှ ပင့်ကော့ပြီးခံရင်း အဖုတ်ကို ညှစ်ရင်းမေးလိုက်သည်။ တင်ထွန်းမှာ သုက်မထွက်အောင် မနည်းထိန်းနေရင်းမှ’မသိဘူး။ အကိုမေးတာတွေကို အမှန်အတိုင်းဖြေပါ။ ”ဟုတ်ကဲ့’ ‘အောင်မြင့်နဲ့ ဘယ်နှခါလုပ်ပြီးပြီလဲ’ အမှန်မှာ လှမူတစ်ယောက် အဆင်ပြေရင် ပြေသလို အောင်မြင့်နှင့် လိုးဖြစ်နေသည်မှာ ကြာပြီ။ တစ်နှစ်လောက်တောင် ကြာပြီဖြစ်သည်။ လိမ်ပြောရမလား။ အမှန်အတိုင်းပြောရမလား။ လှမူ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အမှန်အတိုင်းသာပြောတော့ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

‘မူ မမှတ်မိတော့ဘူး အကို။ တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။’ ထိုစကားကြားသည်နှင့် တင်ထွန်း၏ ဆောင့်ချက်များ ပိုမြန်သွားသည်ကို လှမူသတိထားမိလိုက်သည်။ မိန်းမဉာဏ်က လင်ဖြစ်သူ၏ စိတ်ကို ချက်ချင်းရိပ်မိသွားသည်။ လင်လုပ်တဲ့လူက မိမိသူများနှင့်ဖောက်ပြန်နေသည်ကို မသိစိတ်ထဲတွင် နှစ်ခြိုက်နေပုံရသည်။ လှမူမှာ ရုတ်တရက် နားမလည် နိုင်သော်လည်း ကိုယ့်ကို မရိုက်မနှက် အိမ်ပေါ်မှ မကန်ချသည့်အပြင် ယခုလို လိုလိုလားလားဖြစ်နေပုံရသဖြင့် သတိထားပြီး မီးစင်ကြည့်ကရန် ဆုံးဖြတ် လိုက်သည်။ သူနဲ့ ဘယ်လိုစလိုးဖြစ်တာလဲ’ လှမူမှာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲလာအောင် ရှက်သော်လည်း ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ်အနေအထားမို့ မလွှဲသာပဲ ဖြေနေရသည်။

‘အိမ်မှာ လက်ဆေးဇလုံက ရေပိုက်ပျက်တာ လာပြင်ပေးရင်းနဲ့ စဖြစ်တာပါပဲ’ တင်ထွန်း လွန်ခဲ့သည့် တစ်နှစ်ခန့်က ရေပိုက်ပျက်တာ မှတ်မိသွားသည်။ ရေပိုက်ပြင်ပေးရန် သူ့ကို လှမူ တစ်ပတ်လောက် ပြောနေသည်ကို သတိရမိသည်။ တစ်ပတ်လောက်နေတော့ အလုပ်သွားနေတုန်း ရေပိုက်သမားခေါ်ပြင်လိုက်သည်ဟုပြောသည်ကို ရေးတေးတေးပြန်မှတ်မိလာသည်။ ‘မှတ်မိတယ်မူ။ အကို့အပြစ်ပါပဲ။ အကို မလုပ်ပေးခဲ့မိလို့လေ။’ ‘အကို့ကို မူဘယ်တော့မှ အပြစ်မတင်ဖူးပါဘူး။ အခုတော့ အကိုအနေနဲ့ မူ့ကို အပြစ်တင်ရင် မူခံနိုင်ပါတယ်။ မူ အပြစ်အကြီးကြီးကို ကျူးလွန်မိပါတယ်။’မိန်းမက ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့ပြောလိုက်ရာ တင်ထွန်း အရည်ပျော်သွားတော့သည်။

‘မူရယ်။ အကိုမူ့ကို အပြစ်မတင်ပါဘူး။ အပြစ်မြင်ရင် ဒီလို လုပ်နေပါ့မလား။ ‘ လှမူမှာ ရင်ထဲမှ စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပြီး တင်ထွန်းကို ဖက်ကာ ငိုမိပြန်သည်။ တင်ထွန်းလည်း အောက်မှ လီးနှင့် တဖတ်ဖတ်ဆောင့်ရင်း မိန်းမအချောအလှလေးကို ဖက်ကာ ငိုချလိုက်မိသည်။’မူသူ့ကို ချစ်လား’ ‘အကို့ကိုပဲ ချစ်တာ။ မှားမိတာ သွေးသားဆန္ဒကြောင့်ပါ’မိန်းမ၏ အဖြေကို တင်ထွန်းသဘောတွေ့သွားပုံရသည်။ ပိုပြီး တင်းတင်းဖက်ကာ ဆက်လိုးနေမိသည်။’သူလုပ်တာကို ကြိုက်လား”အကို။ မူအမှန်အတိုင်းဖြေရင် စိတ်ဆိုးမှာလား’ တင်ထွန်းမှာ မိန်းမဆက်ပြောမည့်စကားကို ကြားလည်း ကြားချင်သည်။ စိတ်လည်း ပူနေမိသည်။

သို့သော်လည်း သိချင်စိတ်က ကြီးစိုးနေသဖြင့် ‘အခုတောင် စိတ်မဆိုးတာ ဘာမှ စိတ်ဆိုးစရာမကျန်တော့ပါဘူး”မူက သူ့ကို ကြိုက်တာမဟုတ်ဘူး။ သူ့လီးကြီးကို ကြိုက်တာ။ သူ့လီးက အရမ်းကြီးတော့ လိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ်။’တင်ထွန်းမှာ သူ့မိန်းမစကားကို မယုံနိုင်စွာ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ခေါင်းထဲတွင် ကြက်သီးများပင် ထသွားမိသည်။ မနာလို အူတိုစိတ်က တကိုယ်လုံးကို တဖိန်းဖိန်းတက်လာသ်။ သို့သော်လည်း တချိန်တည်းမှာပင် ထိုစကားကြားလိုက်ရသည်နှင့် လိုးနေသောလီးမှာ သုက်များဖြင့် ပြည့်လာပြီး တဆတ်ဆတ်ပင် တုန်ခါလာသည်။’အောင်မြင့်လီးနဲ့ အကို့လီးနဲ့ ဘယ်သူ့လီးက ပိုလိုးလို့ကောင်းလဲ”ဟီး အမှန်အတိုင်းဖြေရင် အကို စိတ်မဆိုးရဘူးနော်’ ငိုနေသော လှမူမျက်နှာလေးမှာ စပ်ဖြဲဖြဲလေးဖြစ်လာသည်။

တင်ထွန်းမှာ ဇနီးချောလေး၏ မျက်နှာလေးကို တပ်မက်စွာကြည့်ရင်း ရင်ခုန်သံတွေ အလွန်မြန်လာရသည်။’ပြော။ အမှန်အတိုင်းမပြောရင် ဖင်ကို တုတ်နဲ့ရိုက်မယ်။’လင်မယားနှစ်ယောက်မှာ ငိုနေရာမှ စိတ်ပြန်လည် ကြည်လာပြီဖြစ်သည်။’အကိ့ုလီးက သေးသေးလေး။ ကိုအောင်မြင့် လီးကြီးနဲ့တော့ ဘယ်ယှဉ်လို့ရမလဲ။ ဆင်နဲ့ ဆိတ်လောက်ကွာတာကို။ ဟီး။ ‘ ‘အိုး … မူ… အကိုထွက်ကုန်ပြီ… အားးး…’ တင်ထွန်းမှာ လှမူ၏ စကားအဆုံးတွင် ဇနီးအရင်းခေါက်ခေါက်က မိမိ၏ လီးကို တခြားယောက်ျားလီးနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြီး ချိုးနှိမ်ပြောသည်ကို နှစ်သက်သည့်အလား လီးတန်ထဲမှ သုက်ရည်များကို လှမူ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ ရှက်ရှက်နှင့် တပျစ်ပျစ်ပန်းထုတ်လိုက်မိလေသည်။

 

Zawgyi

 

ႀကီးေလ ပိုေကာင္းေလ

တင္ထြန္းအိပ္ရာမွ နိုးလာသည္။ ေႏြရာသီျဖစ္သျဖင့္ ေခၽြးေတြရႊဲေနသည္။ မိမိေဘးတြင္ အိပ္ေနေသာ မိန္းမျဖစ္သူ လွမူကို ၾကည့္လိုက္သည္။ လွမူသည္ တင္ထြန္းကို ဖင္ေပးၿပီး အိပ္ေနသည္။ ဖင္လုံးႀကီးေတြသည္ ထြားလွသည္။ ထမီမွာ ေပါင္ရင္းနားအထိလန္တက္ေနသည္။ လွမူ၏အသားသည္ ျဖဴ၀င္းၿပီး ေခ်ာမြတ္လွသည္။ အသက္ ၃၀ အရြယ္ဟု မထင္ရေအာင္ အသားအေရစိုျပည္သည္။ ဖင္လုံးႀကီးေသာ္လည္း လူမွာမ၀။ လွမူမွာ အရပ္ျမင့္ျမင့္ လူေကာင္ထြားထြား ႏွင့္ ႐ုပ္ရည္မွာလည္း ေခ်ာေမာေျပျပစ္လွသည္။ တင္ထြန္းမွာ ႐ုပ္မဆိုးလွ ေသာ္လည္း လူေကာင္က သိပ္မထြား။ ပိန္ပိန္ ညႇက္ညႇက္ ေလးသာျဖစ္သည္။

လွမူထက္ပင္ အရပ္အနည္းငယ္ပုလိမ့္မည္။ မနာလိုသူတို့က တင္ထြန္းကို မတန္မရာမိန္းမ ရထားသည္ဟုပင္ အတင္းေျပာနိုင္သည္။ တင္ထြန္းမွာ စီးပြားေရးလည္း သိပ္မေခ်ာင္လည္။ လွမူမွာ လွပင္လွေသာ္လည္း ဆင္ေျခဖုံးရပ္ကြက္တြင္ ႏြမ္းပါးစြာေနရရွာသည္။ တင္ထြန္းတစ္ေယာက္ ေထြရာေလးပါးစဥ္းစားေနရင္း လွမူ၏ ဖင္လုံးႀကီးကို ၾကည့္ကာ မနက္ေစာေစာစီးစီး လီးေတာင္လာသည္။ တင္ထြန္းမွာ လူေကာင္ေသးသလို လီးလည္း သိပ္မႀကီးလွ။ ေတာင္လြန္းမွ ငါးလက္မသာသာေလာက္ပဲ ရွိလိမ့္ မည္။ လန္ၿပီးသား လွမူ၏ ထမီပါးေလးကို လွန္တင္လိုက္ကာ လီးကို ဖင္ႏွင့္ကပ္လိုက္သည္။ လွမူ၏ ကုပ္သားေလးမ်ားကို နမ္းသည္။ ေခၽြးေစးေလး မ်ားစို့ေနေသာ လွမူ၏ ပုခုံးသားေလးမ်ားမွ ႏွစ္လိုဖြယ္ကိုယ္နံ့သင္းသင္းေလးကို ရလိုက္သည္။ တင္ထြန္းမယား လွမူမွာ ဘဝေပးကုသိုလ္ကံေၾကာင့္သာ ႏြမ္းပါးေနရရွာသည္။

ယွဥ္ၾကည့္လၽွင္ နာမည္ေက်ာ္မင္းသမီးမ်ားထက္ လွပေပသည္။ လွမူ ႐ုတ္တရက္နိုးလာသည္။ မ်က္လုံးေလးမ်ားကို ေမွးကာ ဆက္မွိန္းေနသည္။ တင္ထြန္းလည္း ေတာင္ေနေသာလီးကို တံေတြးအသာဆြတ္ၿပီး ဖင္လုံးႀကီး မ်ားၾကားမွ လၽွိုကာ လွမူ၏ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို့ အသာေလး ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ လီးေသး၍လားမသိ တင္ထြန္းလီးတေခ်ာင္းလုံး လွမူ၏ေဖာင္းကား ေနေသာ အဖုတ္ႀကီးအတြင္းသို့ ေလၽွာေလၽွာရွူရွူ ၀င္သြားသည္။ လွမူမွာ တုတ္တုတ္မလွုပ္ပဲ ဆက္အိပ္ေနသည္။ တင္ထြန္းသည္ လီးပိန္ေလးကို ကပ္ ေညႇာင့္ရင္း အရသာခံေနသည္။ ခနေနလၽွင္ လွမူမွာ စိတ္မရွည္ဟန္ျဖင့္ ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးၿပီး ေစာက္ေခါင္းကို ဆြဲညႇစ္ေပးလိုက္သည္။ တင္ထြန္းမွာ လီးအညႇစ္ခံရသည္ႏွင့္ မထိန္းနိုင္ဘဲ သုက္ရည္မ်ားကို ေကာ့ၿပီး ပန္းထည့္လိုက္မိသည္။ ၿပီးလၽွင္လွမူ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္ၿပီး ၿငိမ္က်သြားသည္။

လွမူမွာ တင္ထြန္းၿပီးသြားသည္ ႏွင့္ အိပ္ရာမွထၿပီး လက္ႏွီးစုတ္ႏွင့္ သုက္ရည္ေတြကို သုတ္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးလၽွင္ အိမ္သာထဲသြားၿပီး ေသးေပါက္ကာ အဖုတ္ကို ေဆးေၾကာေနသည္။ တင္ထြန္းမွာေတာ့ လီးေပ်ာ့ေလး တန္းလန္းႏွင့္ အိပ္ရာေပၚတြင္ မွိန္းၿပီးက်န္ခဲ့သည္။ ခနမွိန္းၿပီး တင္ထြန္း ေရမိုးခ်ိဳးကာ လွမူျပင္ေပးေသာ မနက္စာကို စားလိုက္သည္။ ၿပီးလၽွင္အလုပ္သို့ ထြက္လာခဲ့သည္။ လွမူမွာေတာ့ အိမ္မွုကိစၥ ရွင္းလင္းရင္း အိမ္တြင္က်န္ခဲ့သည္။ တင္ထြန္းအလုပ္တြင္ အဆင္မေျပ။ သူ႔အလုပ္က ခရီးသြားလမ္းျပအလုပ္။ ဒီေန႔ ခရီးသည္မရွိ။ အလုပ္ရွင္က ေဆာရီးဟုေျပာၿပီး တင္ထြန္းကို ျပန္လႊတ္လိုက္သည္။ တင္ထြန္းစိတ္ဓာတ္က်ၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္ႏွင့္ ဘတ္စ္ကားစီးကာ သူတို့ေနေသာ ေျခာက္ထပ္တိုက္ခန္းက်ဥ္းေလး ဆီသို့ျပန္လာခဲ့ရ သည္။ အိမ္ေရွ႕ေပါက္ေရာက္ေတာ့ မနက္ ၁၀ နာရီသာသာရွိဦးမည္။ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို အထဲမွ ေသာ့ခတ္ထားသည္။ ေသာ့ဖြင့္ၿပီး အိမ္ထဲ၀င္မည္ လုပ္ၿပီးမွ ဖိနပ္စင္ဆီသို့ အမွတ္တမဲ့ မ်က္လုံးေရာက္သြားသည္။

ဖိနပ္စင္ေပၚတြင္ ေယာက္်ားစီးဖိနပ္တစ္ရံ။ တင္ထြန္းစိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္သြားသည္။ ဧည့္သည္မ်ားလား။ ဒါဆိုလည္း ဧည့္ခန္းမွာ ဘယ္သူမွမရွိ။ တင္ထြန္း သိပ္ၿပီး စဥ္းစားမေနနိုင္ေတာ့။ ထင္သလိုမျဖစ္ပါေစနဲ႔ ဆုေတာင္းရင္း အသာေလး အသံမထြက္ေအာင္ ေသာ့ကို ဖြင့္လိုက္သည္။ ၿပီးလၽွင္ ေျခေဖာ့နင္းၿပီး အိမ္ထဲသို့၀င္သည္။ အိမ္ထဲ၀င္လိုက္သည္ႏွင့္ အိပ္ခန္းထဲမွ အသံအခ်ိဳ့ကို ၾကားလိုက္ရသည္။ အိမ္မွာ က်ဥ္းလွသျဖင့္ အသံကို ေတာ္ေတာ္ပီပီသသ ၾကားရသည္။

…အင္း… အင္း….အားးး ………အိုး…….. ဖတ္ ဖတ္…. ႁဗြတ္ႁဗြတ္…. အင္းးး ညည္းညဴေနေသာ လွမူ၏အသံႏွင့္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အသံ။ အသားခ်င္း အေရျပားခ်င္း ထိရိုက္သံမ်ား။ လီးႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ ၀င္ထြက္သံမ်ား အတိုင္းသားၾကားေနရသည္။ တင္ထြန္း၏ရင္ထဲတြင္ ဗေလာင္ဆူေနသည္။ အာေခါင္ေတြေျခာက္ေနသည္။ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္လာသည္။ မိုးၿပိဳက်သြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ လွမူ။ လုပ္ရက္ေလခ်င္း။ သူတို့အိမ္ေထာင္သက္မွာ ဆယ္ႏွစ္ရွိၿပီ။ ငယ္ခ်စ္မ်ားျဖစ္သည္။ အခ်စ္ဦးမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကသည္။ ယခုေတာ့ လုပ္ရက္ၿပီ။ တင္ထြန္းမသိစိတ္က အိပ္ခန္းဆီသို့တြန္းပို့ေနသည္။ အိပ္ခန္းကို ကာထားေသာ သုံးထပ္သားနံရံတြင္ အေပါက္မ်ား အေျမႇာင္းမ်ား ရွိေနရာ တင္ထြန္း စိတ္ကို တင္းၿပီး အခန္းထဲသို့ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ သစ္သားနံရံၾကားမွ ျမင္လိုက္ရေသာျမင္ကြင္းမွာ ရွင္းလင္းလြန္းေနသည္။ အိပ္ခန္းထဲတြင္ ကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ အ၀တ္မဲ့လူႏွစ္ေယာက္ အားရပါးရ လိုးေနၾကသည္။ လွမူသည္ တင္ထြန္းရွိရာဘက္ကို ေက်ာေပးထားသည္။

မိန္းမျဖစ္သူက အေပၚမွ တက္ေဆာင့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ တင္ထြန္းသည္ လွမူ၏ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ကိုယ္လုံးကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ တင္ထြန္းလိုးလၽွင္ ထမီေလာက္သာလွန္ၿပီး အာသာေျပလိုး႐ုံမၽွျဖစ္ရာ လွမူ၏ ကိုယ္တုံးလုံးကို ယခုကဲ့သို့ မေတြ႕ဖူးေခ်။ လွမူသည္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ေအာက္မွ လူကို ခြလိုးေနျခင္းျဖစ္သည္။ လွမူ၏ ဖင္တုံးႀကီး ႂကြသြားလၽွင္ သူမ ေစာက္ဖုတ္ ထဲ၀င္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ တင္ထြန္းသည္ သူ႔မိန္းမကို ပက္လက္လွန္ၿပီး ေအာက္မွ ပင့္လိုးေနေသာ လူကို သတိထားၾကည့္လိုက္ မိသည္။ ပက္လက္လွန္ထားေသာလူ၏ မ်က္ႏွာကို ျမင္လိုက္ရသည္။ တျခားလူမဟုတ္ တင္ထြန္းတို့ အိမ္ေအာက္ထပ္ရွိ ကေလးသုံးေယာက္အေဖ ေအာင္ျမင့္ ျဖစ္ေနသည္။ ေအာင္ျမင့္မိန္းမမွာ ကေလးသုံးေယာက္ ေမြးၿပီးကတည္းက ၀တုတ္ျပဲႀကီးျဖစ္ၿပီး ပုံပ်က္ေနၿပီျဖစ္သည္။

ယခု လူယုတ္မာ ေအာင္ျမင့္က သူမ်ားမိန္းမ အေခ်ာအလွကို ၾကာကူလီလုပ္ၿပီး လာလိုးေနၿပီ။ သူမိန္းမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ၀င္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနေသာ ေအာင္ျမင့္လီးႀကီးကို တင္ထြန္းစိုက္ၾကည့္မိသည္။ ညိဳညိဳတုတ္တုတ္လီးႀကီးသည္ တင္ထြန္းလီး ထက္ သိသာစြာပိုႀကီးေနသည္။ လွမူ၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ အရည္ေတြရႊဲနစ္ေနၿပီး တျခားေယာက္်ား၏ လီးႀကီးကို အငမ္းမရစုပ္ဆြဲေနသေယာင္ပင္ထင္ရသည္။ တင္ထြန္းမွာ သူ႔မိန္းမ တျခားေယာက္်ားႏွင့္ စိတ္ပါလက္ပါလိုးေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားဝဲလာသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ အခန္းထဲေျပး၀င္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို ရိုက္ႏွက္ပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္မ်ားေပါက္လာသည္။

သို့ေသာ္ ေအာင္ျမင့္၏ သန္မာထြားက်ိဳင္းေသာ ကိုယ္လုံးကို ၾကည့္ၿပီး မလုပ္ရဲဘဲျဖစ္သြားရသည္။ မေတာ္ ျပန္ရိုက္ေနမွ ပိုၿပီး အရွက္ကြဲေနဦးမည္။ တင္ထြန္း အႀကံတစ္ခုေပါက္လာ၍ သူ၏သူေငွးသူ႔ကို အလုပ္ကိစၥအတြက္ေပးထားေသာ ဟန္းဖုန္းကို အိတ္ထဲမွ ထုတ္ၿပီး လွမူႏွင့္ ေအာင္ျမင့္တို့လိုးေနပုံကို ဗီဒီယိုရိုက္ေနမိသည္။ ဖုန္းကို နံရံအေပါက္ၾကားအပ္ၿပီး ရိုက္ေနရာ မည္မၽွၾကာေအာင္ရိုက္ေနသည္မသိ၊ အခန္း ထဲမွ လွုပ္ရွားသံအခ်ိဳ့ၾကားမွ သတိ၀င္လာသည္။ တင္ထြန္း ကမန္းကတန္း အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္ဆီသို့ေျပးသြားၿပီး အိမ္အျပင္သို့ လ်င္ျမန္စြာ ျပန္ထြက္လိုက္သည္။ ၿပီးလၽွင္ ေအာက္သို့ဆင္းလာၿပီး လမ္းမေပၚတြင္ ေျခဦးတည့္ရာ ေလၽွာက္ေနမိသည္။

ခနၾကာလၽွင္ အရက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ေတြ႕သျဖင့္ ၀င္ေသာက္ရန္ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ အရက္သုံးခြက္ေလာက္၀င္သြားလၽွင္ တင္ထြန္းအိမ္သာသြားခ်င္လာသည္။ အရက္ဆိုင္အိမ္သာထဲတြင္ထိုင္ရင္း ဖုန္းထဲမွ ဗီဒီယိုကို ျပန္ၾကည့္မိ သည္။ လွမူ၏ ဖင္လုံးႀကီးမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး တင္ထြန္းတံေတြးမ်ိဳခ်မိသည္။ ကိုယ့္မိန္းမ ဒီေလာက္လွမွန္း အခုမွပင္ သိရေတာ့သည္။ ေအာင္ျမင့္မွာ မိန္းမကို ေအာက္မွ လီးႀကီးျဖင့္ပင့္လိုးရင္း လွမူ၏ ဖင္လုံးႀကီးမ်ားကို လက္ၾကမ္းႀကီးမ်ားျဖင့္ ပြတ္ေခ်ေနသည္။ မီးကုန္ယမ္းကုန္လိုးၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ဖက္လ်က္က တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္ကို တင္ထြန္းၾကည့္ေနမိသည္။ ၾကည့္ေနရင္းမွ လွမူ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ေအာင္ျမင့္၏ သုက္ရည္မ်ားလၽွံက်လာသည္။ တင္ထြန္းဗီဒီယို ၾကည့္ေနရင္းမွ ေအာက္ကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရာ လီးေတာင္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မိမိမိန္းမ သူတပါးႏွင့္ လိုးေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း လီးေတာင္ေနသည့္အျဖစ္ကို တင္ထြန္း နားမလည္နိုင္ေအာင္ ျဖစ္သြားသည္။

လက္တစ္ဘက္က ဖုန္းကို ကိုင္ရင္း က်န္တဘက္က လီးေပၚေရာက္ သြားသည္။ ဗီဒီယိုထဲတြင္ လွမူႏွင့္ ၾကာကူလီေကာင္မွာ အ၀တ္မပါ ဗလာတုံးလုံးႏွင့္ လီးရည္ ေစာက္ရည္ေတြ ေပက်ံၿပီး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နမ္းရွုပ္ေနၾကသည္။ ယင္းကို ၾကည့္ရင္း တင္ထြန္းမွာ ဂြင္းတိုက္မိေနသည္။ လွမူသည္ ေအာင္ျမင့္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္ၿပီး ထိုလူ၏ ေဘးတြင္ လွဲအိပ္လိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးမွာ ဇနီးျဖစ္သူ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ ဖလြတ္ကနဲ ကၽြတ္ထြက္သြားသည္။ တင္ထြန္းခမ်ာ သူမ်ားလရည္ေတြႏွင့္ စိုရႊဲေနေသာ မိမိမိန္းမ၏ ေစာက္ဖုတ္ဟျပဲႀကီးကို ၾကည့္ရင္း မထိန္းနိုင္ေတာ့ဘဲ သုက္ရည္ေတြကို အရက္ဆိုင္ အိမ္သာထဲတြင္ ပန္းထုတ္လိုက္ရေတာ့သည္။

တင္ထြန္းတစ္ေယာက္ အရက္ဆိုင္တြင္ အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီး ေနေစာင္းေလာက္မွ အိမ္သို့ျပန္လာခဲ့သည္။ မိန္းမျဖစ္သူမွာ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး သနပ္ခါး အေဖြးသားႏွင့္ ေယာက္်ားကို ေစာင့္ႀကိဳေနသည္။ လွမူ၏ မ်က္ႏွာေလးမွာ အျပစ္ကင္းၿပီး ထင္ရက္စရာမရွိေပ။ တင္ထြန္း အရက္ေတြ မူးလာတာကို လွမူသိသြားသည္။’အကို အလုပ္မွာ အဆင္မေျပလို့လား’ တင္ထြန္းမ်က္ႏွာေသႀကီးႏွင့္ အိမ္ေရွ႕ႀကိမ္ကုလားထိုင္တြင္ ၀င္ထိုင္လိုက္သည္။ အရက္အရွိန္ကေလးႏွင့္ နည္းနည္းေတာ့ ရဲတင္းေနသည္ဟု ထင္မိသည္။ တင္ထြန္း သိပ္စဥ္းစားမေနေတာ့ဘဲ သူ႔ဖုန္းကို လွမူဆီထိုးေပးလိုက္သည္။ ဖုန္းထဲရွိ ဗီဒီယိုေနရာကို ဖြင့္ထားၿပီးသားျဖစ္သည္။ လွမူ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖင့္ ဖုန္းကို ယူၾကည့္လိုက္သည္။ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္ လြန္စြာအံ့ၾသၿပီး ဗီဒီယိုကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္။ ခနေနမွ သတိ၀င္လာၿပီး မ်က္ႏွာေလးကို လက္ဝါးႏွစ္ဘက္ျဖင့္ အုပ္ကာ အိပ္ခန္းတြင္းသို့ ေျပး၀င္သြားေတာ့သည္။

တင္ထြန္းတစ္ေယာက္တည္း ဧည့္ခန္းတြင္ ထိုင္ၿပီး ဗီဒီယိုကို ဆုံးသည့္အထိ ဆက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ၾကည့္ေနရင္း လီးက ေတာင္လာျပန္သည္။ တင္ထြန္း မူးမူးႏွင့္ အိပ္ခန္းထဲလိုက္သြားသည္။ သူတို့အိပ္ခန္းမွာ ေသာ့မရွိသျဖင့္ လွမူမွာ ေသာ့မခတ္နိုင္ဘဲ တံခါးေလးကို သာ ေစ့ၿပီး ပိတ္ထားရသည္။ တင္ထြန္း တံခါးကို တြန္းဖြင့္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲ၀င္လိုက္သည္။ မိန္းမျဖစ္သူက တင္ထြန္းကို ေက်ာေပးၿပီး အိပ္ရာေပၚတြင္လွဲကာ ရွိုက္ႀကီးတငင္ ငိုေနသည္။ ထမီပါးပါး၏ေအာက္မွ ဖင္လုံးႀကီးေတြက တသိမ့္သိမ့္တုန္ေနသည္။ တင္ထြန္း ခါးတင္ေပၚတြင္ တေစာင္း၀င္ထိုင္လိုက္သည္။ ဘာေျပာရမည္ မသိျဖစ္ေန သည္။’အကို မူ႔ကို သတ္ခ်င္ရင္ သတ္လိုက္ပါေတာ့။ မူမွားပါတယ္’ ‘မူဘာလို့ ဒီလိုလုပ္တာလဲဆိုတာကို အကိုနားမလည္နိုင္ဘူး’ တင္ထြန္း ေျခာက္ကပ္စြာေျပာလိုက္သည္။

ေပါင္ၾကားထဲမွ ေတာင္ေနေသာလီးကို ပုဆိုးၾကားတြင္ အသာညႇပ္ထားရသည္။လွမူ အိပ္ေနရာမွ ထၿပီး လွည့္ကာ တင္ထြန္းရင္ဘတ္ႏွင့္ မ်က္ႏွာကို အပ္ၿပီး ဖက္လိုက္သည္။’မူမွားပါတယ္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္။’ ‘အကို့မွာ ဘာအျပစ္ရွိလို့လဲ’ လွမူမွာ ဘာမွမေျပာနိုင္ဘဲ တြင္တြင္သာ ငိုေနေတာ့သည္။ မ်က္ႏွာကို ရင္ဘတ္တြင္ကပ္ၿပီး အပ္ထားရာမွ ေတာင္ေနေသာ တင္ထြန္း၏ လီးကို လွမူေတြ႕သြားသည္။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိျဖစ္ေနေသာလွမူမွာ ေတာင္ေနေသာ ေယာက္်ား၏လီးကိုေတြ႕လိုက္ရာ ေခ်ာ့ဖို့ရန္ အခြင့္ေကာင္းရၿပီးဟု ရိုးရိုးသားသားေတြးကို လီးကို လက္ႏွင့္အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။’

မူ။ မလုပ္နဲ႔။ အကိုေမးတာကိုသာ ေျဖစမ္းပါ’ တင္ထြန္းမွာ ပါးစပ္က ကန္႔ကြက္ေနေသာ္လည္း လူက မျငင္းနိုင္ျဖစ္ေနရွာသည္။ လွမူ တင္ထြန္းပုဆိုးကို ေျဖခ်လိုက္ရာ တင္ထြန္း၏ လီးမွာ ေသးေသာ္လည္း အစြမ္းကုန္ မာေတာင့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ လက္ျဖင့္ကိုင္ထားရာမွ ေခါင္းကို ႏွိမ့္ခ်ၿပီး လီးကို ပါးစပ္ေလးျဖင့္ ငုံစုပ္လိုက္သည္။ တင္ထြန္း မ်က္လုံးမ်ားေမွးစင္းသြားၿပီး ေလာကႀကီးကို ေမ့သြားသည္။ လွမူမွာ လီးခနပဲ စုပ္ေပးလိုက္ရသည္ တင္ထြန္းတစ္ေယာက္ ေစာက္ဖုတ္လိုးခ်င္လာသျဖင့္ လွမူကို တြန္းလွဲၿပီး ထမီကို လွန္လိုက္သည္။ မိန္းမ၏ ေပါင္လုံးႀကီးမ်ားကို ေထာင္ျဖဲလိုက္ၿပီး ေပါင္ၾကားတြင္၀င္ကာ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ေလွႀကီးထိုးပုံစံလိုးေနရင္းႏွင့္ လွမူ၏ ပါးေလးမ်ား ႏွုတ္ခမ္းေလးမ်ားကို နမ္းရွုပ္ေနမိသည္။ လိုးေကာင္းေကာင္းႏွင့္ လိုးေနရင္း တင္ထြန္း လွမူကို ေမးလိုက္မိသည္။

’မူ အကိုေမးတာေတြ အမွန္အတိုင္းေျဖမလား’ ‘အကို မူ႔ကို ခြင့္လႊတ္မွာလားဟင္’ လွမူ ေအာက္မွ ပင့္ေကာ့ၿပီးခံရင္း အဖုတ္ကို ညႇစ္ရင္းေမးလိုက္သည္။ တင္ထြန္းမွာ သုက္မထြက္ေအာင္ မနည္းထိန္းေနရင္းမွ’မသိဘူး။ အကိုေမးတာေတြကို အမွန္အတိုင္းေျဖပါ။ ”ဟုတ္ကဲ့’ ‘ေအာင္ျမင့္နဲ႔ ဘယ္ႏွခါလုပ္ၿပီးၿပီလဲ’ အမွန္မွာ လွမူတစ္ေယာက္ အဆင္ေျပရင္ ေျပသလို ေအာင္ျမင့္ႏွင့္ လိုးျဖစ္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီ။ တစ္ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ လိမ္ေျပာရမလား။ အမွန္အတိုင္းေျပာရမလား။ လွမူ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမွန္အတိုင္းသာေျပာေတာ့ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

‘မူ မမွတ္မိေတာ့ဘူး အကို။ တစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။’ ထိုစကားၾကားသည္ႏွင့္ တင္ထြန္း၏ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ပိုျမန္သြားသည္ကို လွမူသတိထားမိလိုက္သည္။ မိန္းမဥာဏ္က လင္ျဖစ္သူ၏ စိတ္ကို ခ်က္ခ်င္းရိပ္မိသြားသည္။ လင္လုပ္တဲ့လူက မိမိသူမ်ားႏွင့္ေဖာက္ျပန္ေနသည္ကို မသိစိတ္ထဲတြင္ ႏွစ္ၿခိဳက္ေနပုံရသည္။ လွမူမွာ ႐ုတ္တရက္ နားမလည္ နိုင္ေသာ္လည္း ကိုယ့္ကို မရိုက္မႏွက္ အိမ္ေပၚမွ မကန္ခ်သည့္အျပင္ ယခုလို လိုလိုလားလားျဖစ္ေနပုံရသျဖင့္ သတိထားၿပီး မီးစင္ၾကည့္ကရန္ ဆုံးျဖတ္ လိုက္သည္။ သူနဲ႔ ဘယ္လိုစလိုးျဖစ္တာလဲ’ လွမူမွာ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီရဲလာေအာင္ ရွက္ေသာ္လည္း ညႇပ္ပူးညႇပ္ပိတ္အေနအထားမို့ မလႊဲသာပဲ ေျဖေနရသည္။

‘အိမ္မွာ လက္ေဆးဇလုံက ေရပိုက္ပ်က္တာ လာျပင္ေပးရင္းနဲ႔ စျဖစ္တာပါပဲ’ တင္ထြန္း လြန္ခဲ့သည့္ တစ္ႏွစ္ခန္႔က ေရပိုက္ပ်က္တာ မွတ္မိသြားသည္။ ေရပိုက္ျပင္ေပးရန္ သူ႔ကို လွမူ တစ္ပတ္ေလာက္ ေျပာေနသည္ကို သတိရမိသည္။ တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ အလုပ္သြားေနတုန္း ေရပိုက္သမားေခၚျပင္လိုက္သည္ဟုေျပာသည္ကို ေရးေတးေတးျပန္မွတ္မိလာသည္။ ‘မွတ္မိတယ္မူ။ အကို့အျပစ္ပါပဲ။ အကို မလုပ္ေပးခဲ့မိလို့ေလ။’ ‘အကို့ကို မူဘယ္ေတာ့မွ အျပစ္မတင္ဖူးပါဘူး။ အခုေတာ့ အကိုအေနနဲ႔ မူ႔ကို အျပစ္တင္ရင္ မူခံနိုင္ပါတယ္။ မူ အျပစ္အႀကီးႀကီးကို က်ဴးလြန္မိပါတယ္။’မိန္းမက ခၽြဲခၽြဲႏြဲ႕ႏြဲ႕ေျပာလိုက္ရာ တင္ထြန္း အရည္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

‘မူရယ္။ အကိုမူ႔ကို အျပစ္မတင္ပါဘူး။ အျပစ္ျမင္ရင္ ဒီလို လုပ္ေနပါ့မလား။ ‘ လွမူမွာ ရင္ထဲမွ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားၿပီး တင္ထြန္းကို ဖက္ကာ ငိုမိျပန္သည္။ တင္ထြန္းလည္း ေအာက္မွ လီးႏွင့္ တဖတ္ဖတ္ေဆာင့္ရင္း မိန္းမအေခ်ာအလွေလးကို ဖက္ကာ ငိုခ်လိုက္မိသည္။’မူသူ႔ကို ခ်စ္လား’ ‘အကို့ကိုပဲ ခ်စ္တာ။ မွားမိတာ ေသြးသားဆႏၵေၾကာင့္ပါ’မိန္းမ၏ အေျဖကို တင္ထြန္းသေဘာေတြ႕သြားပုံရသည္။ ပိုၿပီး တင္းတင္းဖက္ကာ ဆက္လိုးေနမိသည္။’သူလုပ္တာကို ႀကိဳက္လား”အကို။ မူအမွန္အတိုင္းေျဖရင္ စိတ္ဆိုးမွာလား’ တင္ထြန္းမွာ မိန္းမဆက္ေျပာမည့္စကားကို ၾကားလည္း ၾကားခ်င္သည္။ စိတ္လည္း ပူေနမိသည္။

သို့ေသာ္လည္း သိခ်င္စိတ္က ႀကီးစိုးေနသျဖင့္ ‘အခုေတာင္ စိတ္မဆိုးတာ ဘာမွ စိတ္ဆိုးစရာမက်န္ေတာ့ပါဘူး”မူက သူ႔ကို ႀကိဳက္တာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔လီးႀကီးကို ႀကိဳက္တာ။ သူ႔လီးက အရမ္းႀကီးေတာ့ လိုးလို့အရမ္းေကာင္းတယ္။’တင္ထြန္းမွာ သူ႔မိန္းမစကားကို မယုံနိုင္စြာ ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ေခါင္းထဲတြင္ ၾကက္သီးမ်ားပင္ ထသြားမိသည္။ မနာလို အူတိုစိတ္က တကိုယ္လုံးကို တဖိန္းဖိန္းတက္လာသ္။ သို့ေသာ္လည္း တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ထိုစကားၾကားလိုက္ရသည္ႏွင့္ လိုးေနေသာလီးမွာ သုက္မ်ားျဖင့္ ျပည့္လာၿပီး တဆတ္ဆတ္ပင္ တုန္ခါလာသည္။’ေအာင္ျမင့္လီးနဲ႔ အကို့လီးနဲ႔ ဘယ္သူ႔လီးက ပိုလိုးလို့ေကာင္းလဲ”ဟီး အမွန္အတိုင္းေျဖရင္ အကို စိတ္မဆိုးရဘူးေနာ္’ ငိုေနေသာ လွမူမ်က္ႏွာေလးမွာ စပ္ျဖဲျဖဲေလးျဖစ္လာသည္။

တင္ထြန္းမွာ ဇနီးေခ်ာေလး၏ မ်က္ႏွာေလးကို တပ္မက္စြာၾကည့္ရင္း ရင္ခုန္သံေတြ အလြန္ျမန္လာရသည္။’ေျပာ။ အမွန္အတိုင္းမေျပာရင္ ဖင္ကို တုတ္နဲ႔ရိုက္မယ္။’လင္မယားႏွစ္ေယာက္မွာ ငိုေနရာမွ စိတ္ျပန္လည္ ၾကည္လာၿပီျဖစ္သည္။’အကိ့ုလီးက ေသးေသးေလး။ ကိုေအာင္ျမင့္ လီးႀကီးနဲ႔ေတာ့ ဘယ္ယွဥ္လို့ရမလဲ။ ဆင္နဲ႔ ဆိတ္ေလာက္ကြာတာကို။ ဟီး။ ‘ ‘အိုး … မူ… အကိုထြက္ကုန္ၿပီ… အားးး…’ တင္ထြန္းမွာ လွမူ၏ စကားအဆုံးတြင္ ဇနီးအရင္းေခါက္ေခါက္က မိမိ၏ လီးကို တျခားေယာက္်ားလီးႏွင့္ ႏွိုင္းယွဥ္ၿပီး ခ်ိဳးႏွိမ္ေျပာသည္ကို ႏွစ္သက္သည့္အလား လီးတန္ထဲမွ သုက္ရည္မ်ားကို လွမူ၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို့ ရွက္ရွက္ႏွင့္ တပ်စ္ပ်စ္ပန္းထုတ္လိုက္မိေလသည္။