ဆံနွယ်စိတ္တဇ

ဆံနွယ်စိတ္တဇ

 

 

 

အပိုင်း(၁) ထွန်းခင်သည်ငယ်ငယ်ကတည်း ကဆံပင်ကိုစွဲလန်းစိတ်ရှိသူတယောက်ဖြစ်သည်. ဘယ်လောက်တောင်စွဲလန်းလည်းဆိုရင် အိမ်နီးနားမှာရှိတဲ့ ဆံပင်ရှည် မိန်းကလေးတွေ ခေါင်းလျှော်ရေချိုးနေတာ တွေ့ရင်သူ့မှာ ဆံပင်ရှည်တွေကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး စိတ်မှန်းဖြင့် ဂွင်းထုရတာကို နှစ်သက်နေမိကာ ကြာလာတော့အားမရတော့ဘူး ဖြစ်နေတော့သည်. ထိုအခါအိမ်နီးနားမှာရှိတဲ့ ဆံပင်ရှည် မိန်းကလေးတွေ အိမ်ကိုအလည်သွားပီး သူတို့ဆံပင်အကျွက်တွေကို

သူတို့မသိအောင်လိုက်ရှာယူပြီး အိမ်ရောက်ရင်ဆံပင်ရှည်အကျွတ်တွေကို နမ်းပီးဂွင်းထု ရတာပိုကြိုက်လာတယ်. အိမ်နီးနားမှာရှိတဲ့ ဆံပင်ရှည်မိန်းကလေးကိုလည်း အမြဲစားဖို့ ချောင်းနေတော့လေသည်. ဒါနဲ့ထွန်းခင်က တက်စီ ကားမောင်းတာလေ မိဘတွေ မရှိကြတော့ဘူး. တစ်ကိုယ်တည်း လူပျိုကြီးလည်းဖြစ်သည်. ထွန်းခင်ကားကို ဆံပင်အရှည်ကြီးတွေနဲ့ မိန်းကလေးတွေ ငှားစီးတဲ့နေ့များဆိုရင် ထွန်းခင်စိတ်ရိုင်းတွေဝင်လာပြီး တနေရာရာ ကိုခေါ်သွာပြီး ဆံပင်အရှည်ကြီးကို စိတ်ထဲရှိတာ လုပ်ပစ်လိုက်ချင်တော့တယ်.

ဒါပေမဲ့ ခက်တာက ထွန်းခင်မှာနေရာမရှိဘူးလေ. အဲ့တော့ ထွန်းခင်ဘဝက ဆံပင်ရှည်အကျွတ်တွေ ရှာလိုက်ဂွင်းထုလိုက်နဲ့ပဲ စိတ်ဖြေနေရတော့သည်. ဒီလိုနဲ့ တနေ့ကြတော့ ထွန်းခင်ကိုလူတယောက်လာရှာတယ်. “ဟေ့. ထွန်းခင်ရေ…..” အိမ်ရှေ့ကနေ ရပ်ကွက်လူကြီးဦးအေမောင်ခေါ်တာနဲ့ “ဗျာ….ဦးလေးအေးမောင်. အေးဒီမှာ မင်းကိုရှေနေ့ တယောက်လာရှာလို့ လိုက်ပို့တာ…”ဟုပြောပြီး လူတယောက်ခေါ်လာလေသည်. “အော်….ဒီကဦးလေးက ကျွန်တော့ကို ဘာဖြစ်လို့ လိုက်ရှာတာလည်းမသိဘူး”ဟုထွန်းခင်က အိမ်တံခါးဖွင့်ရင်းမေးမြန်းလိုက်သည်.

“ဒီလိုပါငါ့တူ…. မင်း ဦးဝင်းဇော်ကိုသိလား”ဟု တိုက်ပုံအမည်းရောင်နှင့်လူကမေးလိုက်သောအလာ ထွန်းခင်တချက် စဉ်းစားလိုက်ပြီး “သိတယ်လေ ကျွန်တော့်အဖေရဲ့ ညီလေ.ဦးလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ. ကျနော်နဲ့တောင် မတွေ့တာအတော်ပြီ” ်”အေး ဟုတ်တယ်. သူဆုံးသွားတာတနှစ်လောက်ရှိပြီ. သူ မကွယ်လွန်ခင် မင်းကိုရှာခိုင်းပြီး အိမ်တစ်လုံးနဲ့ ဘဏ်မှာအပ်ထားတဲ့ပိုက်ဆ ံသိန်းတစ်ရာကို မင်းကိုပေးပါလို့ ဦးကိုမှာခဲ့တယ်. မင်းအရင်နေခဲ့တဲ့ နေရာမှာ သွားရှာတာ မင်းပြောင်းသွားပြီတဲ့. အခုတောင် ဒီနေရာကို တော်တော်ရှာလိုက်ရတယ်.

ကဲ….ဒါက အိမ်စာချုပ်၊ဒါကဘဏ်စာအုပ်”ဟုထွန်းခင်အား ကမ်းပေးလိုက်သည်. ထိုရှေ့နေ့မှဆက်၍ “အိမ်ကတော့ မှော်ဘီမြို့ အစွန်မှာနေချင်လည်းနေ မနေချင်ဘူး ဆိုလည်းပြန်ရောင်းလိုက်ပေါ့ကွာ” ဟုဆက်ပြောလေသည်. ထိုနောက် “မင်းဒီနေ့အားရင် ဦးလေးလိုက်ပြမယ်”ဟုပြောလေသည်. ထွန်းခင်မှ “အားတယ်ဦးလေးသွားကြမယ်”ဆိုပြီးအားရဝမ်းသာပြောလိုက်တော့သည်. ထွန်းခင်ဘဝတော့ နေ့ချင်းညချင်းကို ပြောင်းလဲသွားလို့ မယုံနိုင်ဘူးဖြစ်နေတော့တယ်….. မှော်ဘီကအိမ်ကိုရောက်တော့ ထွန်းခင်အရမ်းပျော်သွားတယ်. ဘာဖြစ်လို့လည်းဆိုတော့ ထွန်းခင်အရမ်းလိုချင်တဲ့ အိမ်မျိုးဖြစ်နေလို့ပဲ.

အိမ်ကနှစ်ထပ်တိုက်အကျယ်ကြီးဖြစ်သည့်အပြင် ဘေးမှာလည်း ဘာအိမ်မှာမရှိဘူး အေးအေးချမ်းချမ်း တိတ်တိတ်ဆိတ်ဆိတ် ရှိလှသည်. ထွန်းခင်အရမ်းကြိုက်သွားကာ ငေးမောနေစဉ် ” ကဲ ငါ့တူ ဘယ်လိုလဲ မောင်ထွန်းခင်ပြန်ရောင်းမှာ လာနေမှာလား”ဟုရှေ့နေက မေးလိုက်သည်. ထွန်းခင်လည်း “ပြန်တော့မရောင်းပါဘူး.ဦးလေးပေးထားတဲ့ အမွေလည်းဖြစ် ကျွန်တော်လည်း အိမ်ငှားနေရတာဆိုတော့ ဒီမှာပဲလာနေမှာပါ”ဟု ပြုံးရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်.

ရှေ့နေကြီးမှသူ့အလုပ်ကိစ္စများပြီး၍ “အေးအေး…ဒါဆိုလည်း ပြန်ကြမယ်လေ ဦးလေးအလုပ်နဲနဲရှိသေးလို့” ဆိုရင်းကားပေါ်တတ်လိုက်တော့သည်. “ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေးပြန်ကြတာပေါ့”ဟုဆိုကာ ကားမောင်းထွက်လာတော့သည်. ထွန်းခင်တယောက် သူ့စိတ်ကူးကို အကောင်အထည်ဖော်ရတော့မယ် ဆိုပြီးမြူးထူးနေတော့သည်…..

အပိုင်း(၂) ထွန်းခင်က ကားသမားဆိုတော့ အသိအကျွမ်းက ပေါတယ်မလား. မကောင်းတဲ့သူရော ကောင်းတဲ့သူရောရှိတယ်. တရက်ကျတော့ ထွန်းခင်လည်း ဘော်ဒါတယောက် အဆက်အသွယ်နဲ့ တို့ဆေးကိုမနဲ လိုက်ရှာဝယ်လိုက်တယ်. ပြီးတော့အိပ်ဆေးပါဝယ်ပြီး ရေသန့်ဗူးထဲကို ဆေးထိုးအပ်နဲ့ အိပ်ဆေးများထိုးထည့်ထားကာ ကားထဲမှာထည့်ထားလိုက်သည်.

ထွန်းခင်လည်းလက်ထဲငွေရှိပြီဆိုတော့ အရင်မောင်းတဲ့ကားကို အုံနာပြန်အပ်ပြီး သိန်းကိုးဆယ်နဲ့ ကားတစီးဝယ်လိုက်သည်. ထွန်း အဲ့နေ့ကစပြီး အကောင်အထည်ဖော်ဖို့ ကြံစည်တော့သည်. ကြံစည်တော့မှ မနက်ကတည်းက တက်စီ ငှားတဲ့လူတွေအကုန်လုံး ယောက်ကျားတွေကြီးပဲ မိန်းကလေးတွေကျတော့လည်း ဆံပင်တိုတိုလေးတွေနဲ့ ဆိုတော့ထွန်းခင်စိတ်ညစ်လေတော့သည်. ထွန်းခင်လည်း နာရီကိုတချက်ကြည့်လိုက်ကာ ” ကိုးနာရီကျော်ပြီ ဆိုတော့ အိမ်ပြန်တော့မယ်”ဟုတွေးကာ ကားမောင်းထွက်လာလိုက်တော့သည်. မြေနီကုန်းဒဂုံစင်တာရှေ့ရောက်တော့ မိန်းကလေးတယောက် ကားလှန်းတာနဲ့ရပ်ပေးလိုက်ပြီး ” အကိုကားအားလား” ဟု ချိုသာယဉ်ကျေးတဲ့ အမေးသံလေးကြားလိုက်ရတယ်. “ရပါတယ်ဘယ်ကိုလဲ ညီမ”ဟု ထွန်းခင်ကမေးလိုက်တယ်.

“မြောက်ဒဂုံကို” “၈၀၀၀လောက်ကျမယ်” “၇၀၀၀ပဲထားပါသွားနေကြပါအကိုရယ်”ခပ်ချွဲချွဲလေးပြောတာနဲ့ ထွန်းခင်လည်း “တက်တက်ညီမ”ဆိုပြီး ကားနောက်ခန်းတံခါးလှမ်းဖွင့်ပေးရင်း ကောင်မလေးကို သေချာကြည့်လိုက်တော့မှ ကောင်မလေးက ဆံပင်အရှည်ကြီးပဲ ကုလားဆင်မလေးတော်တော်လည်းချောတာ ကုလားကား ထဲကမင်းသမီးတွေထက်တောင် ပိုချောသေးတယ်.ဆံပင်ကလည်း တင်ပါးကျော်ပေါင်ရင်းလောက်ကို တညီထဲဖြောင့်စင်းမဲနက်နေတာပဲ.ထွန်းခင်လည်း ကောင်မလေးဆံပင်ကိုမြင်ပြီး ရင်ဖိုလှိုက်မောသွားတော့ပြီး စကားစလိုက်တယ် “ညီမကဒီအချိန်ပြန်နေကြလား” “ဘာဖြစ်လို့လဲအကို” ကောင်မလေးက ပြန်မေးတယ် . “အော်…ခုနက ညီမပြောလို့လေ သွားနေကြဆိုလို့ပါ”ဟု ထွန်းခင်လည်း ဘက်မှန်ထဲကြည့်ရင်းပြန်ပြောလိုက်တယ်.

ကောင်မလေးကတချက်ရီလိုက်ရင်း “ခ်ခ်…ရမ်းပြောတာ တခါမှဒီအချိန်မပြန်ဖူးဘူးအကို အခုကသူငယ်ချင်း နေမကောင်းလို့ လာကြည့်ရင်းသူငယ်ချင်းနဲ့ စကားကောင်းနေတာ အခုချိန်မှ ပြန်ရတာ. လိုင်းကားကလည်းမရှိတော့ဘူး အာ့နဲ့ ကားငှားဖြစ်တာအကိုရေ”ဟု ပြန်ရှင်းပြလေသည်. ထွန်းခင်လည်း စကားဆက်လိုက်ပြီး “ဟုတ်တာပေါ့. လိုင်းကားလည်းမရှိ ဒီအချိန် မိန်းကလေးတယောက်တည်း ပြန်ရတာ အန္တရာယ်များတယ်. ပြီးတော့ ညီမလိုဆံပင်အရှည်ကြီးနဲ့မိန်းကလေးတွေက ပိုတောင်သတိထားသင့်တယ်”လို့အေးဆေးစွာပြောလိုက်သည်.

“ဟုတ်တယ် အကိုရေ. ဒီဆံပင်တွေနဲ့ အန္တရာယ်များတယ်. ဘယ်သွားသွား ဆံပင်ဖြန့်သွားတာနဲ့ စားမဲ့ ဝါးမဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ လူကိုလိုက်ကြည့်လိုက်. ပြီးရင် ဆံပင်လေးက ဘယ်လိုလှတာ ဘယ်လိုပိုင်ဆိုင်ချင်တာဆိုတွေရော လိုက်ပြောနေကြတာ. တကယ်စိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းတယ်. ထားလာတာကြာပြီဆိုတော့ ညှပ်ပစ်ဖို့ကလည်း နှမျောလို့အရှည်ပဲဆက်ထားနေတာ “ဟု ထွန်းခင်အား ပြောပြလေသည်. ထွန်းခင်လည်း တဆင့်တက်ပြီး “ညီမက ဆံပင်ရှည်ထားတာဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ. ညီမဆံပင်က အကိုတောင်သတိထားမိတယ် တော်တော်လေးလှတယ်နော်”ဟု မသိသလိုမေးလိုက်တယ်.

“အင်း ထားတာတော့ ၁၀နှစ်သမီးထဲကပါ. ဆံပင်က ပုံမှန်ထိန်းသိမ်းတော့ မပျက်စီးဘူးလေ”ဟုဆိုပြီး သူမဆံပင်တွေကိုရင်ဘတ်ပေါ်ဆွဲတင်ရင်း ပြောလေသည်. ထွန်းခင်လည်း ဘက်မှန်ကနေလှမ်းကြည့်ရင်း အမှောင်ထဲမှာတောင် မဲနက်ပြောင်တင်းနေတဲ့ ပတုန်းရောင် ဆံကေသာတွေကို ငေးကြည့်မိပြီး စိတ်တွေ ကြွလာလေတော့သည်. အဲ့လိုနဲ့ ကောင်မလေးကို တို့ဆေးနဲ့ဘယ်လိုတို့ရမလဲဆိုပြီး တွေးနေတုန်း “အကိုကျွန်မကို ဆိုင်တဆိုင်လောက်ရောက်ရင် ခဏရပ်ပေးပါလား”လို့နောက်ခန်းမှ လှမ်းပြောလေသည်. ထွန်းခင်လည်း

“ဘာဝယ်ချင်လို့လဲ ညီမ”ဟုမေးလိုက်သည်. ကောင်မလေးမှ”သူငယ်ချင်း အိမ်ကနေလောလောနဲ့ပြန်လာတာ ရေသောက်ချင်လို့” ဟုပြောသောအခါ ထွန်းခင်လည်း “ငါ့ဂွင်ထဲရောက်ပြီ”ဟု စဉ်းစားလိုက်ပြီး “အော်…အကို့မှာ ရေဘူးပါကင်ဘူးတွေ ဝယ်ထားတာတွေရှိတယ်.အေးတော့မအေးဘူး.သောက်မလားညီမ”ဟုဆိုကာ ဆေးခပ်ထားသော် ရေသန့်ဘူးအားလှမ်းပေးလိုက်သည်.

“ကျေးဇူပါအကို.ရတယ်ရေဆိုပြီးရော အေးအေးမအေးအေး”ဆိုပြီး ထွန်းခင်ပေးသောရေသန့်ဘူးအား လှမ်းယူလိုက်ကာ “နောက်ကြုံရင် အကိုကားပဲစီးတော့မယ်.ဟဲဟဲ…သဘောကောင်းလို့”ဟုဆိုကာ ရေသန့်ဘူးဖွင့်ပြီး မော့သောက်လိုက်လေသည်. ကောင်မလေး ရေသောက်တာကို ကြည့်ပြီးထွန်းခင် ရင်တွေခုန်နေတော့သည်. ၅မိနစ်လောက်ကြာသော် ကောင်မလေးလည်းသန်းလာတော့တယ်. ခဏလောက်ကြာတော့ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်. ထွန်းခင်လည်းသေချာအောင်လို့ ကားရပ်ပြီး ကောင်မလေးလှုပ်နှိုးကြည့်တယ်

“ညီမ ညီမ…” ကျိန်းသေသွားပြီကောင်မလေးမနိုးတော့ဘူး ဟုထွန်းခင်တွေးလိုက်ကာ သူမရဲ့ဆံပင်ရှည်ကြီးကို ကိုင်ကြည့်လိုက်ပြီး “အား လားလား အိစက်ပြီး ပျော့ပြောင်းနေတာပဲ”ဟုပြောပြီး ကောင်မလေးဆံပင်ကို နမ်းကြည့်လိုက်လေသည်. “ရှန်ပူနံလေး မွှေးနေတာပဲ.ဒီဆံပင်ကြီးကို ကောင်းကောင်းလိုးရမယ်” စိတ်ထဲတွေးပြီး ကားပေါ်ပြန်တတ်ကာ မှော်ဘီခြံကိုမောင်းသွားတော့လေသည်……..

အပိုင်း(၃) ထွန်းခင်လည်း ဆံပင်ရှည်ကြီးကို စိတ်ကြိုက်စားရတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် ရင်ခုန်စွာကားမောင်းလာရင်း မှော်ဘီခြံထဲရောက်လာတော့သည်. ခြံထဲရောက်သည်အထိ ကောင်မလေးက အိပ်ပျော်နေတုန်းပင်ဖြစ်သောကြောင့် ကောင်မလေးရဲ့ပိုက်ဆံအိတ်ကို ထွန်းခင်ယူကြည့်လိုက်လေသည်. ပိုက်ဆံအိတ်ထဲတွင် သူမပုံနှင့် ဗျူတီးစလွန်း ဝန်ထမ်းကဒ်တစ်ကဒ် တွေ့လိုက်သဖြင့် နာမည်ကိုဖတ်ကြည့်လိုက်လေသည်.

“ရတီခြူး ဆိုပါလား.နာမည်လေးကလည်းလှ လူလည်းလှတယ်ကွာ. လတ်စသတ်တော့ ဗျူတီးစလွန်းမှာ အလုပ်လုပ်တာကြောင့် ဒီကောင်မလေးဆံပင် ဒီလောက်ကောင်းနေတာကိုး” ဟု ထွန်းခင်စိတ်ထဲတွေးလိုက်လေသည်. ဒီလိုနဲ့ပဲ အိပ်မောကျနေတဲ့ ခြူးကို ကုတင်ပေါ်တင်လိုက်ပြီး လက်တွေခြေတွေကို ကုတင်တိုင်မှာ ကြိုးချီထားလိုက်သည်. ခြူးရဲ့ မဲနက်ပျော့အိနေတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးကို ကုတင်အောက်မှာ ချထာလိုက်ကာ ထွန်းခင်တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှလည်း

“ကောင်းလိုက်တဲ့ ဆံပင်ကြီးကွာ မှောင်နေတာတောင် ပြောင်လက်လေတာပဲ. ငါတော့ အမုန်းဆွဲလိုး ပစ်ရမယ်”ဟု စိတ်တွေထလာကာ အင်္ကျီနဲ့ပုဆိုးကိုချွက်လိုက်ပြီး ထွန်းခင်လီးကြီးက ဘယ်လောက်တောင် စားချင်နေလည်းမသိဘူး ထိပ်မှာတောင် အရေကြည်တွေထွက်နေတော့သည်. ခြူးရဲ့ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးကို နှစ်ခြမ်းခွဲကာ တစ်ခြမ်းကိုယူလိုက်ပြီး လီးမှာပက်ကာ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ဂွင်းထုတော့လေသည်.

ပါးစပ်မှလည်း “ကောင်းလိုက်တာကွာ ပျော့အိနေတာပဲ”ဟု ရေရွတ်ပြီး ကျန်ရှိနေတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးကိုလက်တဖက်ကယူနမ်းက အားရပါးရဂွင်းထုနေလိုက်တော့လေသည်. ၁၅မိနစ်လောက်ကြာတော့ ထွန်းခင်လည်းမရတော့ပဲ ခြူးရဲ့ခေါင်းအရင်းနားက ဆံပင်တွေထဲကိုသုတ်ရေတွေပန်းထုတ်လိုက်တော့လေသည်. ကိစ္စဝိစ္စ ပြီး၍ သုတ်ရေတွေပေနေတဲ့ ဆံပင်ကို ကုတင်ပေါ်ကနေ ချထားခဲ့ပြီး အခန်းထဲကထွက်လာကာ ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဝီစကီထိုင်သောက်ပြီး အမောဖြေနေတော့သည်. ဝီစကီပုလင်းတဝက်ကျိုးတော့ အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားလိုက်ကာ ကြိုးတွေပြန်ဖြည်ပြီး ခြူးရဲ့ အင်္ကျီနဲ့ထမိန်တွေ အကုန်ချွတ်ပြစ်လိုက်တော့သည်. လက်တွေခြေထောက်တွေကို ကြိုးပြန်ချီထားလိုက်ပြီး ခြူးရဲ့ နို့သေးသေးလေးတွေကို လက်နဲ့အုပ်ကာပွတ်တော့လေသည်. နို့လေးတွေ တင်းပြီးအညိုရင့်ရောင် နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးလိုက်သောအခါ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ခြူးလည်း တချက်တွန့်သွားလေသည်.

ထွန်းခင်လည်း ဆက်ပြီးတော့ ခြူးရဲ့ပေါင်ကြားထဲလက်ထည့်လိုက်ကာ စဖုတ်မို့မို့လေးကိုစမ်းကြည့်လိုက်သောအခါ အမွှေးရေးရေးလေးတွေအများကြီးကို ခံစားမိလိုက်လေသည်. ထို့နောက် ဆံပင်ရှည်တွေကို ယူလိုက်ပြီး ခြူးရဲ့နို့လေးတွေပေါ်တင်ပြီး ဆံပင်တွေနဲ့အတူနိုစို့လိုက်တောသည်. “သူ့ဆံပင်တွေမှာ ရှန်ပူနံလေးမွှေးနေတာပဲ စို့လို့ကောင်းလိုက်တာကွာ… ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်… “ဆိုပြီး ထွန်းခင်ကုန်းစို့နေတော့လေသည်. နို့စိုလို့ဝတော့ခြူးရဲ့ အဖုတ်နေရာလေးကို လက်နဲ့ထပ်စမ်းကြည့်ပြီး လက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ်နဲ့ ကလိပေးလိုက်ရာ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ခြူးရဲ့အဖုတ်လေးကေ အရေကြည်လေးတွေစိမ့်ထွက်လာထွက်လာသည်.

အာ့နဲ့ ထွန်းခင်လည်း အချိန်မဆွဲတော့ပဲ ဆံပင်ရှည်တွေကို ယူလိုက်ပြီး အဖုတ်ပေါ်တင်လိုက်ကာ “အား …ဆံပင်ကတော်တော်ရှည်တာပဲ ပေါင်ရင်းကျော်တော့ အဖုတ်ထိရောက်တော့ မိုက်တယ်ကွာ”ဟု ဆိုပြီး ဆံပင်ကြားထဲကနေ အဖုတ်ထဲသို့ လီးကိုထိုးထည့်လိုက်တော့သည်. ခြူးလည်းကိုယ်လုံးလေး တစ်ချက် နှစ်ချက်တွန့်သွားပြီး “ဗြိ…ဗြိ… ပလွတ်.. ဘွတ်…ဘွတ်”နှင့် ထွန်းခင်လီးကြီး ရှောရှောရှူရှူ ဝင်သွားတာကို ကြည့်ပြီး “ဒီကောင်မ အတွေအကြုံရှိပြီးပြီနဲ့တူတယ်” တွေးလိုက်ကာ ဆံပင်ရှည်ကြီးကိုတဖန်ပြန်ယူနမ်းပြီး ခြူးကိုလိုးတော့လေသည်.

လိုးနေရင်း ထွန်းခင် အားမရတော့ပဲနဲ့ ခြူးရဲ့ပျော့အိနေတဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးကို လက်မှာပတ်လိုက်ပြီး ဆံပင်တွေအကုန်လုံးကို လက်နဲ့စုကိုင်ပြီး ခြူးရဲ့ခေါင်းလေးမော့လာအောင် ဆောင့်ဆွဲလိုက်ကာ “ဘွတ်….ဘွတ်…ဖတ်…ဖတ်…ဖတ်…ဖြောင်း… ဖြောင်း.. ဖျစ် ..ဖျစ် ဖျစ်” အသံတွေထွက်လာကာ အားရပါးရ ဆံပင်ဆွဲကာ လိုးနေတော့လေသည်. ထွန်းခင်လည်း ကာမသုခကို အပြည့်အဝခံစားပြီး ပြီးခါနီးကြတော့ ခြူးရဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးကို အားနဲ့ဆောင့်ဆွဲလိုက်တာ လက်ထဲတွင်တောင် ဆံပင်တွေကျွတ်ပါလာတော့လေသည်. အဖုတ်ထဲတွင်ပဲ ပြီးလိုက်ကာ အဖုတ်ထဲကထွက်လာတဲ့ အဖြူရောင် သုတ်ရေတွေကို သူမဆံပင်နဲ့ယူပြီး သုတ်လိုက်လေသည်. ထွန်းခင်လည်းမောဟိုက်သွားပြီး ခြူးရဲ့ဆံပင်တွေကို ကုတင်အောက်ပြန်ချကာပေး ဘေးမှာပဲ အိပ်လိုက်တော့သည်…..

အပိုင်း(၄) မျက်စိမှိတ်ထားသော်လည်း စူးဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင်ကြောင့် ခြူးတယောက် ခေါင်းမူးနောက်စွာဖြင့် မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်သောအခါ သူမအိမ်မျက်နှာကြက်မဟုတ်ပဲ ပြောင်းလဲနေသည်ကိုထူးခြားစွာတွေ့လိုက်ရလေသည်. မိမိကိုယ်ကို သတိထားကြည့်လိုက်မှ ခြေရော လက်ရော အတုပ်နောင်ခံရထားသည့်အပြင် ခန္ဓာကိုယ် တွင် ဘာအဝတ်မှမရှိပဲ ပြောင်သလင်းခါနေလေပြီဖြစ်သောကြောင့် လွန်စွာထိန့်လန့်သွားလေသည်. ဘေးဘီကိုကြည့်လိုက်သော် ညက သဘောကောင်းသည်ဆိုသော် တက်စီ သမားမှ ကိုယ်တုံးလုံးတီးနဲ့ ပက်လက်အိပ်နေသည့်အပြင်

သူ့ရဲ့ လီးကြီးကလည်း ထောင်မတ်နေသည်တွေ့လိုက်ရပြီး ခြူးလည်းကြောက်လန့်တကြား အော်ဟစ်တော့သည်. အော်နေသည့်ကြားကပင် “ငါ ဘယ်လုပ်လုပ်ဒီရောက်နေတာလဲ. ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ. ငါ့အဖုတ်လေးရော ခေါင်းတွေရော ကြိမ်းနေတာပဲ. ဒီလူကြီး ငါ့ကို မတော်မတရားကျင့်ထားတာလား” စသည်ဖြင့် မေးခွန်းပေါင်းများစွာ ခေါင်းထဲဝင်လာကာ မျက်ရည်များပါကျဆင်းရင် ရုန်းကန်မိတော့သည်. ခြူးရဲ့အော်ဟစ် ရုန်းကန်နေမှုကြောင့် ထွန်းခင်လည်း နိုးသွားတော့သည်.

“ဟာ… ခြူး… နိုးပြီလား… ညက ကုမယ့်ဆန္ဒတွေ ဖြည့်ပေးတဲ့ မင်းကို ကျေးဇူးတင်တယ်ကွာ. ဟား…ဟား..” ရယ်မောကာပြောလေသည်. “လူယုတ်မာ… ရှင်ကျမကိုအခု လွှတ်ပေး. ရှင်…ရှင်… ကျမကိုမတော်မတရားမလုပ်နဲ့ ကျမအော်မှာနော်” “မင်းအော်ချင်သလောက်အော်ကွာ. ဒီနေရာမှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး. မင်းနဲ့ငါ ၂ယောက်တည်းပဲရှိတာ. ဟား…ဟား…ဟား…မင်းကတကယ်လှတဲ့ကောင်မပဲ. မင်းဆံပင်တွေကလည်း သိပ်လှတော့ ငါမင်းကိုလွယ်လွယ်မလွှတ်ပေးနိုင်ဘူး”ဟု ဆိုကာ ကုတင်အောက် ကျနေသော နက်မှောင်နေတဲ့ ဆံနွယ်တွေကို ဆွဲယူပြီး သူ့ရဲ့လီးကိုပတ်လိုက်ကာ ဂွင်းတိုက်ဖို့လုပ်လိုက်လေသည်.

“ကျမဆံပင်ကိုဘာလုပ်တာလဲ. လူယုတ်မာကြီး..ဟီး…ဟီး…ဟီး… ကျမဆံပင်တွေညစ်ပတ်ကုန်ပြီ..”ဟု ကြိုးချည်ခံထားရတဲ့ ခြူးလည်း ငိုယိုတော့လေသည်. “မင်းဆံပင်ကြီးနဲ့ အဲ့လိုလုပ်တာကြိုက်လို့ကွာ.ပြီးတော့ မင်းဆံပင်က ရှည်ယုံတင်မပဲ ပျော့အိနေတာပဲ ပိုကြိုက်တယ်. ပြီးရင် ခေါင်းပြန်လျော်ပေးမှာပါကွာ ဟဲဟဲ”ဆိုပြီး ဆံနွယ်တွေထွေးပိုက်ကာ စိတ်ကြိုက်လိုးတော့သည်.

ပက်လက်လန်နေတဲ့ ခြူးရဲ့ အပေါ်ကို ထွန်းခင် တတ်ခွလိုက်ပြီး ဆံပင်တွေမျက်နှာပေါ်တင်လိုက်ကာ ဆံပင်တွေကြားထဲသို့ သူ့ရဲ့ လီးကြီးကို ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ခြူးကို လီးစုတ်ခိုင်းရန် ဟန်ပြင်လိုက်လေသည်. ခြူးလည်း မျက်နှာနားရောက်လာသည့် လီးညိုညိုကြီးကို ကြည့်ပြီး ရွံ့ရှာကာ ပျို့အန်ချင်သလိုပင်ဖြစ်နေတော့သည်. ထွန်းခင်ကလည်း “ငါ့ လီးကိုစုပ်ပေးစမ်း. ကောင်းကောင်းစုပ်ကြားလား. မဟုတ်ရင် နင်ကို အသေသတ်ပလိုက်မယ်” ဟု ခြိမ်းခြောက်လေသည်. မဆန့်မပြဲ နှင့် ပါးစပ်ထဲဝင်လာသည့် လီးကြီးကြောင့် ခြူးတယောက်နေရထိုင်ရ ခက်သွားလေသည်. ယခင်က အလိုးခံဖူးသော်လည်း အခုလို လီးမစုပ်ခဲ့ဖူးပေ. ယခင်ရည်းစားဟောင်များကလည်း သူမရဲ့ဆံပင်ကိုသာ အချိန်တိုင်းလိုးနေခြင်းဖြစ်သည်. အခုလီးစုပ်ရတော့မှ ခြူးအတွက် အထူးအဆန်းဖြစ်နေလေသည်.

အဝင်အထွက် မှန်လာသော်အခါ ထွန်းခင်လည်း ခြူးရဲ့ဦးခေါင်းကို ပွေ့ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲသို့ အားရပါးရလိုးနေရင်း ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာ၍ ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ နဖူးအရင်းမှ ဆံပင်တွေထဲသို့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းချလိုက်တော့သည်. နဖူးပေါ်မှ တဆင့်ဦးခေါင်းပေါ်သို့ စီးကျသွားသော သုတ်ရည်ပူနွေးနွေးတွေကို ခံစားမိလိုက်လေသည်. ခြူးလည်း ရုန်းကန်ရန် အားမရှိတော့ပဲ ငိုချင်းသာချနေတော့သည်. ထွန်းခင်လည်း ခြူးကိုယ်ပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး “ငါအပြင်သွားပြီး မနက်စာသွားဝယ်မယ်. ပြန်လာမှ နင့်ကိုကောင်းကောင်းလေး ခေါင်းလျှော်ပေးမယ် ဟဲဟဲ..”ဟု ဆိုတာ ထွက်သွားလေသည်……

အပိုင်း(၅) ထွန်းခင် မနက်စာဝယ်ပြီးပြန်လာလေသည်. ခြူးရဲ့ကုတင်ဘေးဆီ ဝင်လာပြီး ခြူးအား ခြေလက်တွေကို ကြိုးဖြည်ပေးလိုက်သည်နှင့်တပြိုင်နက် အခွင့်အရေးကို အသုံးချကာ ထွက်ပြေးရန် အိပ်ယာပေါ်ကခုန်ဆင်းလိုက်လေသည်. လူကသာရှေ့ရောက်နေသော်လည်း ဆံပင်ရှည်ကြီးက နောက်တွင်ကျန်ခဲ့သဖြင့် ထွန်းခင်အမိအရလှမ်းဖမ်းပြီး ဆောင့်ဆွဲလိုက်လေသည်.

ဆံပင်အဆွဲခံရသည့် အရှိန်ကြောင့် ခြူးလည်း နောက်ပြန် ဖင်ထိုင်ရက် ကျလေသည်. “ဟာ…. ဒီကောင်မကတော့ သေတော့မှာပဲ လာခဲ့စမ်း. နင်ဘယ်ပြေးဖို့ ကြိုးစားတာလဲ”ဆိုပြီး လဲနေခြူးရဲ့ ခါးကို ဖက်ပြီး အိပ်ယာပေါ်ဆွဲပစ်တင်လိုက်လေသည်.ခြူးလည်း ဆံပင်ဆွဲခံရသဖြင့် နာသွားပြီး အိပ်ယာပေါ်တွင် ပက်လက်အနေအထား ဖြစ်သွားလေသည်. ထွန်းခင်လည်း သူရဲ့ ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်ပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို ခြူးရဲ့အဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီး “နင်တော်တော်ယားနေတာလား ကောင်မ. ငါနင့်ကိုအသေလိုးပေးမယ်”ဟု ကြိမ်းပြီး တချက်ထဲဆောင့်ချလိုက်လေသည်. လီးတေ့ပြီး တချက်ထဲအဆုံးထိထိုးထည့်ခံရသဖြင့် ခါးလေးအသားကုန်ကော့သွားကာ ပါးစပ်မှလည်း “အမလေး…. ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါရှင် သေပါပြီ.

ဟင့်….ဟင့်….အား…..နာတယ်….ဟီးဟီး”ဆိုပြီး မျက်ရည်တွေကျကာ အသနားခံလေသည်. ထွန်းခင်လည်း “ဖြည်းဖြည်း လုပ်စေချင်ရင် နင်မရုန်းနဲ့ ငါ့ကိုကလန်ကဆန်မလုပ်နဲ့ ငါခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ် ကြားလား”ဟု ဟိန်းဟောက်သောအခါ ခြူးလည်း ငိုနေရင်း ခေါင်းပြန်ငြိမ့်ပြလေသည်. “ကောင်းပြီ… လေးဘက်ထောက် ဖင်ကုန်းတော့. နောက်ကနေ နင့်ဆံပင်ကိုဆွဲလိုးချင်တယ်ဟာ” ဟု ပြောရင်း ခြူးကိုယ်လုံးလေးကိုဆွဲ လှည့်လိုက်လေသည်.

ထို့နောက် ခွေးကုန်းး စတိုင်ဖြစ်သွားသောအခါ အောက်ကျနေတဲ့ ခြူးရဲ့ဆံပင်တွေကိုယူလိုက်ပြီး ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်လေး လီးနဲ့ အသာတေ့လိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆံပင်တွေကိုစုကိုင်ကာ ဆွဲထည့်လိုက်သည်. “အား…ဟင့်ဟင့်….အင်း…အင်း…. “ခြူးဆီမှ ညီးညူသံ တချို့ထွက်လာလေသည်. ထွန်းခင်လည်း “ကောင်းလား ကောင်မ. နင့်ကိုအဲ့လိုတသက်လုံး ကောင်းကောင်းလေး လိုးပေးမယ် ဟုတ်ပြီလား. ငါနဲ့တူတူသာနေလိုက်. နင်ကိုရှယ်လိုးပေးမယ်”ဆိုပြီး စိတ်ပြေနပြေ လိုးတော့လေသည်.

တဖြည်းဖြည်း အထုတ်အသွင်း မှန်လာပြီး ထွန်းခင်ရဲ့ အုနှစ်လုံးက ခြူးရဲ့ ဆီးခုံကို တဖတ်ဖတ်ဖြင့် ရိုက်ကာ အတိုင်အဖောက်ညီညီ လိုးကြလေသည်. ထွန်းခင်လည်း ခြူးရဲ့ ဆံပင်ရှည်ကြီးတွေကို ဆွဲ၍တမျိုး နမ်း၍တဖုံ မျိုးစုံ လုပ်ကာ စိတ်ကြိုက်လိုးလေသည်. ပြီးခါနီးကျတော့ အဖုတ်ထဲက လီးကိုထုတ်ပြီး ခြူးရဲ့ကျောပေါ်ပြန့်ကျဲနေတဲ့ ဆံပင်ရှည်တွေပေါ်သို့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်. “ဘယ်လိုလဲကောင်းလား မိန်းမ. အခုချိန်က စပြီး ငါက မင်းယောက်ကျားုဖစ်ပြီ. ဟား…ဟား….”

ကျေနပ်နေတဲ့ လေသံဖြင့် ရယ်မောလိုက်လေသည်. ထို့နောက်မနက်စာစားကြပြီး ခြူးကိုရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားကာ ဆံပင်တွေခေါ်လျှော်ရင်း ထွန်းခင် ထပ်လိုးပြန်သည်. ခေါင်းလျှော်ပြီးတော့လည်း ထွန်းခင် မနားတမ်း တနေကုန် ဆံပင်လိုးလိုက် လီးစုတ်ခိုင်းလိုက်ဖြင့်သာ ကာမစည်းစိမ်ကိုခံစားကြရင်း ပြီးနေတော့သည်. နောင်ဆုံးတော့ ထွန်းခင်တယောက် ဆံပင်ရှည်ကြီးနဲ့ မိန်းမတယောက် နေရင်းထိုင်ရင်း ရသွားပြီး တသက်လုံး ဆံပင်တွေကို စိတ်ကြိုက်လိုးခွင့်ရသွားလေတော့သည်…ပြီးပါပြီ.

 

Zawgyi

 

ဆံႏြယ္စိတၱဇ

အပိုင္း(၁) ထြန္းခင္သည္ငယ္ငယ္ကတည္း ကဆံပင္ကိုစြဲလန္းစိတ္ရွိသူတေယာက္ျဖစ္သည္. ဘယ္ေလာက္ေတာင္စြဲလန္းလည္းဆိုရင္ အိမ္နီးနားမွာရွိတဲ့ ဆံပင္ရွည္ မိန္းကေလးေတြ ေခါင္းေလွ်ာ္ေရခ်ိဳးေနတာ ေတြ႕ရင္သူ႔မွာ ဆံပင္ရွည္ေတြကို ခိုးခိုးၾကည့္ၿပီး စိတ္မွန္းျဖင့္ ဂြင္းထုရတာကို ႏွစ္သက္ေနမိကာ ၾကာလာေတာ့အားမရေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနေတာ့သည္. ထိုအခါအိမ္နီးနားမွာရွိတဲ့ ဆံပင္ရွည္ မိန္းကေလးေတြ အိမ္ကိုအလည္သြားပီး သူတို႔ဆံပင္အကြၽက္ေတြကို

သူတို႔မသိေအာင္လိုက္ရွာယူၿပီး အိမ္ေရာက္ရင္ဆံပင္ရွည္အကြၽတ္ေတြကို နမ္းပီးဂြင္းထု ရတာပိုႀကိဳက္လာတယ္. အိမ္နီးနားမွာရွိတဲ့ ဆံပင္ရွည္မိန္းကေလးကိုလည္း အၿမဲစားဖို႔ ေခ်ာင္းေနေတာ့ေလသည္. ဒါနဲ႔ထြန္းခင္က တက္စီ ကားေမာင္းတာေလ မိဘေတြ မရွိၾကေတာ့ဘူး. တစ္ကိုယ္တည္း လူပ်ိဳႀကီးလည္းျဖစ္သည္. ထြန္းခင္ကားကို ဆံပင္အရွည္ႀကီးေတြနဲ႔ မိန္းကေလးေတြ ငွားစီးတဲ့ေန႔မ်ားဆိုရင္ ထြန္းခင္စိတ္႐ိုင္းေတြဝင္လာၿပီး တေနရာရာ ကိုေခၚသြာၿပီး ဆံပင္အရွည္ႀကီးကို စိတ္ထဲရွိတာ လုပ္ပစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္.

ဒါေပမဲ့ ခက္တာက ထြန္းခင္မွာေနရာမရွိဘူးေလ. အဲ့ေတာ့ ထြန္းခင္ဘဝက ဆံပင္ရွည္အကြၽတ္ေတြ ရွာလိုက္ဂြင္းထုလိုက္နဲ႔ပဲ စိတ္ေျဖေနရေတာ့သည္. ဒီလိုနဲ႔ တေန႔ၾကေတာ့ ထြန္းခင္ကိုလူတေယာက္လာရွာတယ္. “ေဟ့. ထြန္းခင္ေရ…..” အိမ္ေရွ႕ကေန ရပ္ကြက္လူႀကီးဦးေအေမာင္ေခၚတာနဲ႔ “ဗ်ာ….ဦးေလးေအးေမာင္. ေအးဒီမွာ မင္းကိုေရွေန႔ တေယာက္လာရွာလို႔ လိုက္ပို႔တာ…”ဟုေျပာၿပီး လူတေယာက္ေခၚလာေလသည္. “ေအာ္….ဒီကဦးေလးက ကြၽန္ေတာ့ကို ဘာျဖစ္လို႔ လိုက္ရွာတာလည္းမသိဘူး”ဟုထြန္းခင္က အိမ္တံခါးဖြင့္ရင္းေမးျမန္းလိုက္သည္.

“ဒီလိုပါငါ့တူ…. မင္း ဦးဝင္းေဇာ္ကိုသိလား”ဟု တိုက္ပုံအမည္းေရာင္ႏွင့္လူကေမးလိုက္ေသာအလာ ထြန္းခင္တခ်က္ စဥ္းစားလိုက္ၿပီး “သိတယ္ေလ ကြၽန္ေတာ့္အေဖရဲ႕ ညီေလ.ဦးေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ. က်ေနာ္နဲ႔ေတာင္ မေတြ႕တာအေတာ္ၿပီ” ္”ေအး ဟုတ္တယ္. သူဆုံးသြားတာတႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ. သူ မကြယ္လြန္ခင္ မင္းကိုရွာခိုင္းၿပီး အိမ္တစ္လုံးနဲ႔ ဘဏ္မွာအပ္ထားတဲ့ပိုက္ဆ ံသိန္းတစ္ရာကို မင္းကိုေပးပါလို႔ ဦးကိုမွာခဲ့တယ္. မင္းအရင္ေနခဲ့တဲ့ ေနရာမွာ သြားရွာတာ မင္းေျပာင္းသြားၿပီတဲ့. အခုေတာင္ ဒီေနရာကို ေတာ္ေတာ္ရွာလိုက္ရတယ္.

ကဲ….ဒါက အိမ္စာခ်ဳပ္၊ဒါကဘဏ္စာအုပ္”ဟုထြန္းခင္အား ကမ္းေပးလိုက္သည္. ထိုေရွ႕ေန႔မွဆက္၍ “အိမ္ကေတာ့ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႕ အစြန္မွာေနခ်င္လည္းေန မေနခ်င္ဘူး ဆိုလည္းျပန္ေရာင္းလိုက္ေပါ့ကြာ” ဟုဆက္ေျပာေလသည္. ထိုေနာက္ “မင္းဒီေန႔အားရင္ ဦးေလးလိုက္ျပမယ္”ဟုေျပာေလသည္. ထြန္းခင္မွ “အားတယ္ဦးေလးသြားၾကမယ္”ဆိုၿပီးအားရဝမ္းသာေျပာလိုက္ေတာ့သည္. ထြန္းခင္ဘဝေတာ့ ေန႔ခ်င္းညခ်င္းကို ေျပာင္းလဲသြားလို႔ မယုံႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနေတာ့တယ္….. ေမွာ္ဘီကအိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ထြန္းခင္အရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္. ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ထြန္းခင္အရမ္းလိုခ်င္တဲ့ အိမ္မ်ိဳးျဖစ္ေနလို႔ပဲ.

အိမ္ကႏွစ္ထပ္တိုက္အက်ယ္ႀကီးျဖစ္သည့္အျပင္ ေဘးမွာလည္း ဘာအိမ္မွာမရွိဘူး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ရွိလွသည္. ထြန္းခင္အရမ္းႀကိဳက္သြားကာ ေငးေမာေနစဥ္ ” ကဲ ငါ့တူ ဘယ္လိုလဲ ေမာင္ထြန္းခင္ျပန္ေရာင္းမွာ လာေနမွာလား”ဟုေရွ႕ေနက ေမးလိုက္သည္. ထြန္းခင္လည္း “ျပန္ေတာ့မေရာင္းပါဘူး.ဦးေလးေပးထားတဲ့ အေမြလည္းျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္လည္း အိမ္ငွားေနရတာဆိုေတာ့ ဒီမွာပဲလာေနမွာပါ”ဟု ၿပဳံးရင္း ျပန္ေျပာလိုက္သည္.

ေရွ႕ေနႀကီးမွသူ႔အလုပ္ကိစၥမ်ားၿပီး၍ “ေအးေအး…ဒါဆိုလည္း ျပန္ၾကမယ္ေလ ဦးေလးအလုပ္နဲနဲရွိေသးလို႔” ဆိုရင္းကားေပၚတတ္လိုက္ေတာ့သည္. “ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလးျပန္ၾကတာေပါ့”ဟုဆိုကာ ကားေမာင္းထြက္လာေတာ့သည္. ထြန္းခင္တေယာက္ သူ႔စိတ္ကူးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရေတာ့မယ္ ဆိုၿပီးျမဴးထူးေနေတာ့သည္…..

အပိုင္း(၂) ထြန္းခင္က ကားသမားဆိုေတာ့ အသိအကြၽမ္းက ေပါတယ္မလား. မေကာင္းတဲ့သူေရာ ေကာင္းတဲ့သူေရာရွိတယ္. တရက္က်ေတာ့ ထြန္းခင္လည္း ေဘာ္ဒါတေယာက္ အဆက္အသြယ္နဲ႔ တို႔ေဆးကိုမနဲ လိုက္ရွာဝယ္လိုက္တယ္. ၿပီးေတာ့အိပ္ေဆးပါဝယ္ၿပီး ေရသန႔္ဗူးထဲကို ေဆးထိုးအပ္နဲ႔ အိပ္ေဆးမ်ားထိုးထည့္ထားကာ ကားထဲမွာထည့္ထားလိုက္သည္.

ထြန္းခင္လည္းလက္ထဲေငြရွိၿပီဆိုေတာ့ အရင္ေမာင္းတဲ့ကားကို အုံနာျပန္အပ္ၿပီး သိန္းကိုးဆယ္နဲ႔ ကားတစီးဝယ္လိုက္သည္. ထြန္း အဲ့ေန႔ကစၿပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ ႀကံစည္ေတာ့သည္. ႀကံစည္ေတာ့မွ မနက္ကတည္းက တက္စီ ငွားတဲ့လူေတြအကုန္လုံး ေယာက္က်ားေတြႀကီးပဲ မိန္းကေလးေတြက်ေတာ့လည္း ဆံပင္တိုတိုေလးေတြနဲ႔ ဆိုေတာ့ထြန္းခင္စိတ္ညစ္ေလေတာ့သည္. ထြန္းခင္လည္း နာရီကိုတခ်က္ၾကည့္လိုက္ကာ ” ကိုးနာရီေက်ာ္ၿပီ ဆိုေတာ့ အိမ္ျပန္ေတာ့မယ္”ဟုေတြးကာ ကားေမာင္းထြက္လာလိုက္ေတာ့သည္. ေျမနီကုန္းဒဂုံစင္တာေရွ႕ေရာက္ေတာ့ မိန္းကေလးတေယာက္ ကားလွန္းတာနဲ႔ရပ္ေပးလိုက္ၿပီး ” အကိုကားအားလား” ဟု ခ်ိဳသာယဥ္ေက်းတဲ့ အေမးသံေလးၾကားလိုက္ရတယ္. “ရပါတယ္ဘယ္ကိုလဲ ညီမ”ဟု ထြန္းခင္ကေမးလိုက္တယ္.

“ေျမာက္ဒဂုံကို” “၈၀၀၀ေလာက္က်မယ္” “၇၀၀၀ပဲထားပါသြားေနၾကပါအကိုရယ္”ခပ္ခြၽဲခြၽဲေလးေျပာတာနဲ႔ ထြန္းခင္လည္း “တက္တက္ညီမ”ဆိုၿပီး ကားေနာက္ခန္းတံခါးလွမ္းဖြင့္ေပးရင္း ေကာင္မေလးကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ေကာင္မေလးက ဆံပင္အရွည္ႀကီးပဲ ကုလားဆင္မေလးေတာ္ေတာ္လည္းေခ်ာတာ ကုလားကား ထဲကမင္းသမီးေတြထက္ေတာင္ ပိုေခ်ာေသးတယ္.ဆံပင္ကလည္း တင္ပါးေက်ာ္ေပါင္ရင္းေလာက္ကို တညီထဲေျဖာင့္စင္းမဲနက္ေနတာပဲ.ထြန္းခင္လည္း ေကာင္မေလးဆံပင္ကိုျမင္ၿပီး ရင္ဖိုလႈိက္ေမာသြားေတာ့ၿပီး စကားစလိုက္တယ္ “ညီမကဒီအခ်ိန္ျပန္ေနၾကလား” “ဘာျဖစ္လို႔လဲအကို” ေကာင္မေလးက ျပန္ေမးတယ္ . “ေအာ္…ခုနက ညီမေျပာလို႔ေလ သြားေနၾကဆိုလို႔ပါ”ဟု ထြန္းခင္လည္း ဘက္မွန္ထဲၾကည့္ရင္းျပန္ေျပာလိုက္တယ္.

ေကာင္မေလးကတခ်က္ရီလိုက္ရင္း “ခ္ခ္…ရမ္းေျပာတာ တခါမွဒီအခ်ိန္မျပန္ဖူးဘူးအကို အခုကသူငယ္ခ်င္း ေနမေကာင္းလို႔ လာၾကည့္ရင္းသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ စကားေကာင္းေနတာ အခုခ်ိန္မွ ျပန္ရတာ. လိုင္းကားကလည္းမရွိေတာ့ဘူး အာ့နဲ႔ ကားငွားျဖစ္တာအကိုေရ”ဟု ျပန္ရွင္းျပေလသည္. ထြန္းခင္လည္း စကားဆက္လိုက္ၿပီး “ဟုတ္တာေပါ့. လိုင္းကားလည္းမရွိ ဒီအခ်ိန္ မိန္းကေလးတေယာက္တည္း ျပန္ရတာ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္. ၿပီးေတာ့ ညီမလိုဆံပင္အရွည္ႀကီးနဲ႔မိန္းကေလးေတြက ပိုေတာင္သတိထားသင့္တယ္”လို႔ေအးေဆးစြာေျပာလိုက္သည္.

“ဟုတ္တယ္ အကိုေရ. ဒီဆံပင္ေတြနဲ႔ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္. ဘယ္သြားသြား ဆံပင္ျဖန႔္သြားတာနဲ႔ စားမဲ့ ဝါးမဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ လူကိုလိုက္ၾကည့္လိုက္. ၿပီးရင္ ဆံပင္ေလးက ဘယ္လိုလွတာ ဘယ္လိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္တာဆိုေတြေရာ လိုက္ေျပာေနၾကတာ. တကယ္စိတ္ရႈပ္ဖို႔ေကာင္းတယ္. ထားလာတာၾကာၿပီဆိုေတာ့ ညႇပ္ပစ္ဖို႔ကလည္း ႏွေမ်ာလို႔အရွည္ပဲဆက္ထားေနတာ “ဟု ထြန္းခင္အား ေျပာျပေလသည္. ထြန္းခင္လည္း တဆင့္တက္ၿပီး “ညီမက ဆံပင္ရွည္ထားတာဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ. ညီမဆံပင္က အကိုေတာင္သတိထားမိတယ္ ေတာ္ေတာ္ေလးလွတယ္ေနာ္”ဟု မသိသလိုေမးလိုက္တယ္.

“အင္း ထားတာေတာ့ ၁၀ႏွစ္သမီးထဲကပါ. ဆံပင္က ပုံမွန္ထိန္းသိမ္းေတာ့ မပ်က္စီးဘူးေလ”ဟုဆိုၿပီး သူမဆံပင္ေတြကိုရင္ဘတ္ေပၚဆြဲတင္ရင္း ေျပာေလသည္. ထြန္းခင္လည္း ဘက္မွန္ကေနလွမ္းၾကည့္ရင္း အေမွာင္ထဲမွာေတာင္ မဲနက္ေျပာင္တင္းေနတဲ့ ပတုန္းေရာင္ ဆံေကသာေတြကို ေငးၾကည့္မိၿပီး စိတ္ေတြ ႂကြလာေလေတာ့သည္. အဲ့လိုနဲ႔ ေကာင္မေလးကို တို႔ေဆးနဲ႔ဘယ္လိုတို႔ရမလဲဆိုၿပီး ေတြးေနတုန္း “အကိုကြၽန္မကို ဆိုင္တဆိုင္ေလာက္ေရာက္ရင္ ခဏရပ္ေပးပါလား”လို႔ေနာက္ခန္းမွ လွမ္းေျပာေလသည္. ထြန္းခင္လည္း

“ဘာဝယ္ခ်င္လို႔လဲ ညီမ”ဟုေမးလိုက္သည္. ေကာင္မေလးမွ”သူငယ္ခ်င္း အိမ္ကေနေလာေလာနဲ႔ျပန္လာတာ ေရေသာက္ခ်င္လို႔” ဟုေျပာေသာအခါ ထြန္းခင္လည္း “ငါ့ဂြင္ထဲေရာက္ၿပီ”ဟု စဥ္းစားလိုက္ၿပီး “ေအာ္…အကို႔မွာ ေရဘူးပါကင္ဘူးေတြ ဝယ္ထားတာေတြရွိတယ္.ေအးေတာ့မေအးဘူး.ေသာက္မလားညီမ”ဟုဆိုကာ ေဆးခပ္ထားေသာ္ ေရသန႔္ဘူးအားလွမ္းေပးလိုက္သည္.

“ေက်းဇူပါအကို.ရတယ္ေရဆိုၿပီးေရာ ေအးေအးမေအးေအး”ဆိုၿပီး ထြန္းခင္ေပးေသာေရသန႔္ဘူးအား လွမ္းယူလိုက္ကာ “ေနာက္ႀကဳံရင္ အကိုကားပဲစီးေတာ့မယ္.ဟဲဟဲ…သေဘာေကာင္းလို႔”ဟုဆိုကာ ေရသန႔္ဘူးဖြင့္ၿပီး ေမာ့ေသာက္လိုက္ေလသည္. ေကာင္မေလး ေရေသာက္တာကို ၾကည့္ၿပီးထြန္းခင္ ရင္ေတြခုန္ေနေတာ့သည္. ၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေသာ္ ေကာင္မေလးလည္းသန္းလာေတာ့တယ္. ခဏေလာက္ၾကာေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္. ထြန္းခင္လည္းေသခ်ာေအာင္လို႔ ကားရပ္ၿပီး ေကာင္မေလးလႈပ္ႏႈိးၾကည့္တယ္

“ညီမ ညီမ…” က်ိန္းေသသြားၿပီေကာင္မေလးမႏိုးေတာ့ဘူး ဟုထြန္းခင္ေတြးလိုက္ကာ သူမရဲ႕ဆံပင္ရွည္ႀကီးကို ကိုင္ၾကည့္လိုက္ၿပီး “အား လားလား အိစက္ၿပီး ေပ်ာ့ေျပာင္းေနတာပဲ”ဟုေျပာၿပီး ေကာင္မေလးဆံပင္ကို နမ္းၾကည့္လိုက္ေလသည္. “ရွန္ပူနံေလး ေမႊးေနတာပဲ.ဒီဆံပင္ႀကီးကို ေကာင္းေကာင္းလိုးရမယ္” စိတ္ထဲေတြးၿပီး ကားေပၚျပန္တတ္ကာ ေမွာ္ဘီၿခံကိုေမာင္းသြားေတာ့ေလသည္……..

အပိုင္း(၃) ထြန္းခင္လည္း ဆံပင္ရွည္ႀကီးကို စိတ္ႀကိဳက္စားရေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ ရင္ခုန္စြာကားေမာင္းလာရင္း ေမွာ္ဘီၿခံထဲေရာက္လာေတာ့သည္. ၿခံထဲေရာက္သည္အထိ ေကာင္မေလးက အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္းပင္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ေကာင္မေလးရဲ႕ပိုက္ဆံအိတ္ကို ထြန္းခင္ယူၾကည့္လိုက္ေလသည္. ပိုက္ဆံအိတ္ထဲတြင္ သူမပုံႏွင့္ ဗ်ဴတီးစလြန္း ဝန္ထမ္းကဒ္တစ္ကဒ္ ေတြ႕လိုက္သျဖင့္ နာမည္ကိုဖတ္ၾကည့္လိုက္ေလသည္.

“ရတီျခဴး ဆိုပါလား.နာမည္ေလးကလည္းလွ လူလည္းလွတယ္ကြာ. လတ္စသတ္ေတာ့ ဗ်ဴတီးစလြန္းမွာ အလုပ္လုပ္တာေၾကာင့္ ဒီေကာင္မေလးဆံပင္ ဒီေလာက္ေကာင္းေနတာကိုး” ဟု ထြန္းခင္စိတ္ထဲေတြးလိုက္ေလသည္. ဒီလိုနဲ႔ပဲ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ ျခဴးကို ကုတင္ေပၚတင္လိုက္ၿပီး လက္ေတြေျခေတြကို ကုတင္တိုင္မွာ ႀကိဳးခ်ီထားလိုက္သည္. ျခဴးရဲ႕ မဲနက္ေပ်ာ့အိေနတဲ့ ဆံပင္ရွည္ႀကီးကို ကုတင္ေအာက္မွာ ခ်ထာလိုက္ကာ ထြန္းခင္တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲမွလည္း

“ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဆံပင္ႀကီးကြာ ေမွာင္ေနတာေတာင္ ေျပာင္လက္ေလတာပဲ. ငါေတာ့ အမုန္းဆြဲလိုး ပစ္ရမယ္”ဟု စိတ္ေတြထလာကာ အက်ႌနဲ႔ပုဆိုးကိုခြၽက္လိုက္ၿပီး ထြန္းခင္လီးႀကီးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စားခ်င္ေနလည္းမသိဘူး ထိပ္မွာေတာင္ အေရၾကည္ေတြထြက္ေနေတာ့သည္. ျခဴးရဲ႕ ေျဖာင့္စင္းေနတဲ့ ဆံပင္ရွည္ႀကီးကို ႏွစ္ျခမ္းခြဲကာ တစ္ျခမ္းကိုယူလိုက္ၿပီး လီးမွာပက္ကာ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ဂြင္းထုေတာ့ေလသည္.

ပါးစပ္မွလည္း “ေကာင္းလိုက္တာကြာ ေပ်ာ့အိေနတာပဲ”ဟု ေရ႐ြတ္ၿပီး က်န္ရွိေနတဲ့ ဆံပင္ရွည္ႀကီးကိုလက္တဖက္ကယူနမ္းက အားရပါးရဂြင္းထုေနလိုက္ေတာ့ေလသည္. ၁၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ထြန္းခင္လည္းမရေတာ့ပဲ ျခဴးရဲ႕ေခါင္းအရင္းနားက ဆံပင္ေတြထဲကိုသုတ္ေရေတြပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့ေလသည္. ကိစၥဝိစၥ ၿပီး၍ သုတ္ေရေတြေပေနတဲ့ ဆံပင္ကို ကုတင္ေပၚကေန ခ်ထားခဲ့ၿပီး အခန္းထဲကထြက္လာကာ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ဝီစကီထိုင္ေသာက္ၿပီး အေမာေျဖေနေတာ့သည္. ဝီစကီပုလင္းတဝက္က်ိဳးေတာ့ အခန္းထဲျပန္ဝင္သြားလိုက္ကာ ႀကိဳးေတြျပန္ျဖည္ၿပီး ျခဴးရဲ႕ အက်ႌနဲ႔ထမိန္ေတြ အကုန္ခြၽတ္ျပစ္လိုက္ေတာ့သည္. လက္ေတြေျခေထာက္ေတြကို ႀကိဳးျပန္ခ်ီထားလိုက္ၿပီး ျခဴးရဲ႕ ႏို႔ေသးေသးေလးေတြကို လက္နဲ႔အုပ္ကာပြတ္ေတာ့ေလသည္. ႏို႔ေလးေတြ တင္းၿပီးအညိဳရင့္ေရာင္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ေသာအခါ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ျခဴးလည္း တခ်က္တြန႔္သြားေလသည္.

ထြန္းခင္လည္း ဆက္ၿပီးေတာ့ ျခဴးရဲ႕ေပါင္ၾကားထဲလက္ထည့္လိုက္ကာ စဖုတ္မို႔မို႔ေလးကိုစမ္းၾကည့္လိုက္ေသာအခါ အေမႊးေရးေရးေလးေတြအမ်ားႀကီးကို ခံစားမိလိုက္ေလသည္. ထို႔ေနာက္ ဆံပင္ရွည္ေတြကို ယူလိုက္ၿပီး ျခဴးရဲ႕ႏို႔ေလးေတြေပၚတင္ၿပီး ဆံပင္ေတြနဲ႔အတူႏိုစို႔လိုက္ေတာသည္. “သူ႔ဆံပင္ေတြမွာ ရွန္ပူနံေလးေမႊးေနတာပဲ စို႔လို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ… ႁပြတ္ႁပြတ္ႁပြတ္… “ဆိုၿပီး ထြန္းခင္ကုန္းစို႔ေနေတာ့ေလသည္. ႏို႔စိုလို႔ဝေတာ့ျခဴးရဲ႕ အဖုတ္ေနရာေလးကို လက္နဲ႔ထပ္စမ္းၾကည့္ၿပီး လက္ညႇိဳးနဲ႔လက္ခလယ္နဲ႔ ကလိေပးလိုက္ရာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ျခဴးရဲ႕အဖုတ္ေလးေက အေရၾကည္ေလးေတြစိမ့္ထြက္လာထြက္လာသည္.

အာ့နဲ႔ ထြန္းခင္လည္း အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ပဲ ဆံပင္ရွည္ေတြကို ယူလိုက္ၿပီး အဖုတ္ေပၚတင္လိုက္ကာ “အား …ဆံပင္ကေတာ္ေတာ္ရွည္တာပဲ ေပါင္ရင္းေက်ာ္ေတာ့ အဖုတ္ထိေရာက္ေတာ့ မိုက္တယ္ကြာ”ဟု ဆိုၿပီး ဆံပင္ၾကားထဲကေန အဖုတ္ထဲသို႔ လီးကိုထိုးထည့္လိုက္ေတာ့သည္. ျခဴးလည္းကိုယ္လုံးေလး တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္တြန႔္သြားၿပီး “ၿဗိ…ၿဗိ… ပလြတ္.. ဘြတ္…ဘြတ္”ႏွင့္ ထြန္းခင္လီးႀကီး ေရွာေရွာရႉရႉ ဝင္သြားတာကို ၾကည့္ၿပီး “ဒီေကာင္မ အေတြအႀကဳံရွိၿပီးၿပီနဲ႔တူတယ္” ေတြးလိုက္ကာ ဆံပင္ရွည္ႀကီးကိုတဖန္ျပန္ယူနမ္းၿပီး ျခဴးကိုလိုးေတာ့ေလသည္.

လိုးေနရင္း ထြန္းခင္ အားမရေတာ့ပဲနဲ႔ ျခဴးရဲ႕ေပ်ာ့အိေနတဲ့ ဆံပင္ရွည္ႀကီးကို လက္မွာပတ္လိုက္ၿပီး ဆံပင္ေတြအကုန္လုံးကို လက္နဲ႔စုကိုင္ၿပီး ျခဴးရဲ႕ေခါင္းေလးေမာ့လာေအာင္ ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ကာ “ဘြတ္….ဘြတ္…ဖတ္…ဖတ္…ဖတ္…ေျဖာင္း… ေျဖာင္း.. ဖ်စ္ ..ဖ်စ္ ဖ်စ္” အသံေတြထြက္လာကာ အားရပါးရ ဆံပင္ဆြဲကာ လိုးေနေတာ့ေလသည္. ထြန္းခင္လည္း ကာမသုခကို အျပည့္အဝခံစားၿပီး ၿပီးခါနီးၾကေတာ့ ျခဴးရဲ႕ ဆံပင္ရွည္ႀကီးကို အားနဲ႔ေဆာင့္ဆြဲလိုက္တာ လက္ထဲတြင္ေတာင္ ဆံပင္ေတြကြၽတ္ပါလာေတာ့ေလသည္. အဖုတ္ထဲတြင္ပဲ ၿပီးလိုက္ကာ အဖုတ္ထဲကထြက္လာတဲ့ အျဖဴေရာင္ သုတ္ေရေတြကို သူမဆံပင္နဲ႔ယူၿပီး သုတ္လိုက္ေလသည္. ထြန္းခင္လည္းေမာဟိုက္သြားၿပီး ျခဴးရဲ႕ဆံပင္ေတြကို ကုတင္ေအာက္ျပန္ခ်ကာေပး ေဘးမွာပဲ အိပ္လိုက္ေတာ့သည္…..

အပိုင္း(၄) မ်က္စိမွိတ္ထားေသာ္လည္း စူးဝင္လာတဲ့ အလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ျခဴးတေယာက္ ေခါင္းမူးေနာက္စြာျဖင့္ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ သူမအိမ္မ်က္ႏွာၾကက္မဟုတ္ပဲ ေျပာင္းလဲေနသည္ကိုထူးျခားစြာေတြ႕လိုက္ရေလသည္. မိမိကိုယ္ကို သတိထားၾကည့္လိုက္မွ ေျခေရာ လက္ေရာ အတုပ္ေနာင္ခံရထားသည့္အျပင္ ခႏၶာကိုယ္ တြင္ ဘာအဝတ္မွမရွိပဲ ေျပာင္သလင္းခါေနေလၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လြန္စြာထိန႔္လန႔္သြားေလသည္. ေဘးဘီကိုၾကည့္လိုက္ေသာ္ ညက သေဘာေကာင္းသည္ဆိုေသာ္ တက္စီ သမားမွ ကိုယ္တုံးလုံးတီးနဲ႔ ပက္လက္အိပ္ေနသည့္အျပင္

သူ႔ရဲ႕ လီးႀကီးကလည္း ေထာင္မတ္ေနသည္ေတြ႕လိုက္ရၿပီး ျခဴးလည္းေၾကာက္လန႔္တၾကား ေအာ္ဟစ္ေတာ့သည္. ေအာ္ေနသည့္ၾကားကပင္ “ငါ ဘယ္လုပ္လုပ္ဒီေရာက္ေနတာလဲ. ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ. ငါ့အဖုတ္ေလးေရာ ေခါင္းေတြေရာ ႀကိမ္းေနတာပဲ. ဒီလူႀကီး ငါ့ကို မေတာ္မတရားက်င့္ထားတာလား” စသည္ျဖင့္ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေခါင္းထဲဝင္လာကာ မ်က္ရည္မ်ားပါက်ဆင္းရင္ ႐ုန္းကန္မိေတာ့သည္. ျခဴးရဲ႕ေအာ္ဟစ္ ႐ုန္းကန္ေနမႈေၾကာင့္ ထြန္းခင္လည္း ႏိုးသြားေတာ့သည္.

“ဟာ… ျခဴး… ႏိုးၿပီလား… ညက ကုမယ့္ဆႏၵေတြ ျဖည့္ေပးတဲ့ မင္းကို ေက်းဇူးတင္တယ္ကြာ. ဟား…ဟား..” ရယ္ေမာကာေျပာေလသည္. “လူယုတ္မာ… ရွင္က်မကိုအခု လႊတ္ေပး. ရွင္…ရွင္… က်မကိုမေတာ္မတရားမလုပ္နဲ႔ က်မေအာ္မွာေနာ္” “မင္းေအာ္ခ်င္သေလာက္ေအာ္ကြာ. ဒီေနရာမွာ ဘယ္သူမွမရွိဘူး. မင္းနဲ႔ငါ ၂ေယာက္တည္းပဲရွိတာ. ဟား…ဟား…ဟား…မင္းကတကယ္လွတဲ့ေကာင္မပဲ. မင္းဆံပင္ေတြကလည္း သိပ္လွေတာ့ ငါမင္းကိုလြယ္လြယ္မလႊတ္ေပးႏိုင္ဘူး”ဟု ဆိုကာ ကုတင္ေအာက္ က်ေနေသာ နက္ေမွာင္ေနတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြကို ဆြဲယူၿပီး သူ႔ရဲ႕လီးကိုပတ္လိုက္ကာ ဂြင္းတိုက္ဖို႔လုပ္လိုက္ေလသည္.

“က်မဆံပင္ကိုဘာလုပ္တာလဲ. လူယုတ္မာႀကီး..ဟီး…ဟီး…ဟီး… က်မဆံပင္ေတြညစ္ပတ္ကုန္ၿပီ..”ဟု ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရတဲ့ ျခဴးလည္း ငိုယိုေတာ့ေလသည္. “မင္းဆံပင္ႀကီးနဲ႔ အဲ့လိုလုပ္တာႀကိဳက္လို႔ကြာ.ၿပီးေတာ့ မင္းဆံပင္က ရွည္ယုံတင္မပဲ ေပ်ာ့အိေနတာပဲ ပိုႀကိဳက္တယ္. ၿပီးရင္ ေခါင္းျပန္ေလ်ာ္ေပးမွာပါကြာ ဟဲဟဲ”ဆိုၿပီး ဆံႏြယ္ေတြေထြးပိုက္ကာ စိတ္ႀကိဳက္လိုးေတာ့သည္.

ပက္လက္လန္ေနတဲ့ ျခဴးရဲ႕ အေပၚကို ထြန္းခင္ တတ္ခြလိုက္ၿပီး ဆံပင္ေတြမ်က္ႏွာေပၚတင္လိုက္ကာ ဆံပင္ေတြၾကားထဲသို႔ သူ႔ရဲ႕ လီးႀကီးကို ထိုးထည့္လိုက္ၿပီး ျခဴးကို လီးစုတ္ခိုင္းရန္ ဟန္ျပင္လိုက္ေလသည္. ျခဴးလည္း မ်က္ႏွာနားေရာက္လာသည့္ လီးညိဳညိဳႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ႐ြံ႕ရွာကာ ပ်ိဳ႕အန္ခ်င္သလိုပင္ျဖစ္ေနေတာ့သည္. ထြန္းခင္ကလည္း “ငါ့ လီးကိုစုပ္ေပးစမ္း. ေကာင္းေကာင္းစုပ္ၾကားလား. မဟုတ္ရင္ နင္ကို အေသသတ္ပလိုက္မယ္” ဟု ၿခိမ္းေျခာက္ေလသည္. မဆန႔္မၿပဲ ႏွင့္ ပါးစပ္ထဲဝင္လာသည့္ လီးႀကီးေၾကာင့္ ျခဴးတေယာက္ေနရထိုင္ရ ခက္သြားေလသည္. ယခင္က အလိုးခံဖူးေသာ္လည္း အခုလို လီးမစုပ္ခဲ့ဖူးေပ. ယခင္ရည္းစားေဟာင္မ်ားကလည္း သူမရဲ႕ဆံပင္ကိုသာ အခ်ိန္တိုင္းလိုးေနျခင္းျဖစ္သည္. အခုလီးစုပ္ရေတာ့မွ ျခဴးအတြက္ အထူးအဆန္းျဖစ္ေနေလသည္.

အဝင္အထြက္ မွန္လာေသာ္အခါ ထြန္းခင္လည္း ျခဴးရဲ႕ဦးေခါင္းကို ေပြ႕ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲသို႔ အားရပါးရလိုးေနရင္း ၿပီးခ်င္သလိုျဖစ္လာ၍ ဆြဲထုတ္လိုက္ကာ နဖူးအရင္းမွ ဆံပင္ေတြထဲသို႔ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းခ်လိုက္ေတာ့သည္. နဖူးေပၚမွ တဆင့္ဦးေခါင္းေပၚသို႔ စီးက်သြားေသာ သုတ္ရည္ပူေႏြးေႏြးေတြကို ခံစားမိလိုက္ေလသည္. ျခဴးလည္း ႐ုန္းကန္ရန္ အားမရွိေတာ့ပဲ ငိုခ်င္းသာခ်ေနေတာ့သည္. ထြန္းခင္လည္း ျခဴးကိုယ္ေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး “ငါအျပင္သြားၿပီး မနက္စာသြားဝယ္မယ္. ျပန္လာမွ နင့္ကိုေကာင္းေကာင္းေလး ေခါင္းေလွ်ာ္ေပးမယ္ ဟဲဟဲ..”ဟု ဆိုတာ ထြက္သြားေလသည္……

အပိုင္း(၅) ထြန္းခင္ မနက္စာဝ