လေဒီရှူးလေးရဲ့ ပိုင်ရှင်
ဒေါက် .. ဒေါက် .. ဒေါက် .. ဒေါက် လူဖြစ်ဖို့ဆိုတာ အင်မတန် ခက်ဆိုဘဲ .. လူ့ပြည်က အပ်ဖျားနဲ့ ဗြမ္မာပြည်က အပ်ဖျား ထိချင်ထိ မယ် လူဖြစ်ဖို့ မလွယ်ဘူးတဲ့။ အဲ .. ဒါထက် ပိုခက်တာက ဖြစ်လာတဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက်လိင် ၂ခုဟာ ဆန့်ကျင်ဖက် အခြေအနေတွေကို ဆန့်ကျင်ပြီး ပေါင်းစည်းမိဖို့ဘဲ .. အခုခေတ်မှာ လူဖြစ်ဖို့ လွယ်လာသလို .. အဲဒီ ကျနော် ပြောခဲ့တဲ့ ဆန့်ကျင်ဖက်အရာတွေ ပေါင်းစည်း ဖို့လဲ မခက်တော့ဘူး .. ခင်ဗျား ယုံရဲ့လား .. မယုံယင် ကျနော်လောကဇာတ်ခုံက အဖြစ်ကလေး တစ်ခုကို ဥပမာအနေနဲ့ ပြမယ် .. ငြိမ်ငြိမ်လေးနားထောင်။ သိပ်တော့ .. မကြာသေးဘူးနေရာကတော့ .. ဘားလမ်းဘဲ .လိုက်တော့ မရှာနဲ့နော် .. ဒါမျိုး လုပ်ရင် .. ကျနော်မကြိုက်ဘူး အခုခေတ် ထုံးစံ နေရာလပ် မကျန်အောင် ဈေးရောင်းတဲ့ လူတွေကို သိမှာပေါ့..အခုလဲ အဲဒီလူတွေ ထဲကတစ်ယောက်ပေါ့ သူက ကျနော်ပြောခဲ့တဲ့ ..ဘားလမ်းထဲကနတ်သမီးလေးတွေတဲ့ တာဝတိ ံသာ၄ထပ်တိုက်ပေါ်တက်တဲ့ လှေကားရင်းမှာကလေး ကစားစရာ ပစ္စည်းအပါအဝင် ပစ္စည်းမျိုးစုံ ရောင်းတဲ့ ငနဲဗျ။
နာမည်ကဆန်နီတဲ့ ..ကပြားတစ်ယောက်ဆိုတော့ အသားညိုမဲ တယ်ဗျ။ နောက်ပြီး တခြား ကပြားတွေလို ရူပါမဖြောင်ဘူး .. ဘော် ဒီကတော့ အပျံစားဘဲ .. အားကစား ဝါသနာပါတာကိုး .. အရပ် ၆ပေ အတိရှိတယ်။အဲဒီငနဲက သူများတွေလိုတော့ လိုင်းမစုံဘူး .. သန့်တယ် .. အနေအထိုင်လည်း မှန်တယ် .. ဒါပေမယ့် သူကြိုက်နေတဲ့ ကောင်မလေး တစ်ယောက် ရှိတယ်။ ပြောလို့ယုံစရာတောင် မရှိဘူး .. ဒီကောင်မလေးကို မြင်ယင် ဒီကောင့်တစ်ကိုယ်လုံး အကြောသေသလို ငြိမ်သွားတယ်။ ဒါကတော့ ခင်ဗျားတို့ ကျ နော်တို့လဲ ဖြစ်မှာဘဲ။ကောင်မလေးက သိပ်မိတယ် .. ဒါကို ကြိုက်တဲ့ ဒီကောင့်ကို အဆိုးမဆိုသာဘူး။
ခက်တာက ကောင်မလေးက တရုတ်မဗျ။ ဒီတော့ ဖွေးဥပြီး အသားအရည်က ကြွေရောင်တောက်နေတယ်။နှုတ်ခမ်းလေးက စူပြီး နီ ရဲနေတာဘဲ။ တရုတ်မထဲမှာ ရှားရှားပါးပါး နှာတံလေးက စင်းနေတယ်..အမြဲရွှန်းလဲ့နေတဲ့မျက်လုံးအစုံနဲ့အကြည့်ခံလိုက်ရ ယင် ကျနော်တို့ ကပြားခမြာ နေစရာတောင် နေရာမရှိဘူး။ ကောင်မလေးက အသက်***နှစ်ဘဲ ရှိသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် အရွယ်နဲ့မ လိုက်အောင် ထွားတယ် .. နို့အုံလေးက ချွန်ပြီး မို့မောက်နေရဲ့ .. အရပ်ကလည်း ရှည်တယ် .. ခါးလဲရှည်တာပေါ့ .. ခါးရှည်ရှည် ကျဉ် ကျဉ်လေးအောက်မှာ ကားစွင့်တဲ့ တင်ပါးဟာ မြင်ရတဲ့ ယောက်ျားတွေကို ရူးစေ နိုင်တယ်။ နောက်ပြီး ကောင်မလေးဟာ အခု ခေတ်ရဲ့သမီးပျိုပီပီ ခေတ်ဆန်ပေ့ဆိုတဲ့ အဝတ်အစားတွေ ဝတ်သမျှ ..သူလမ်းသွား ပြီဆိုယင်ဘားလမ်းတစ်ခုလုံးလေချွန်သံတွေ လက်ခေါက်မှုတ်သံ တွေ သက်ပြင်းချသံတွေ ဆူညံသွားတယ်လို့ အဆိုရှိတယ်။
ခင်ဗျားတို့ မက်မက်မောမော ကြည့်နေတဲ့ တီဗွီမင်းသမီးတွေ .. ဗွီဒီယိုမင်းသမီးတွေ..ရုပ်ရှင်မင်းသမီးတွေဟာ ဒီကောင်မလေးနဲ့ စာ လိုက်ယင် ဖွဲဘဲ .. မရီနဲ့လေ .. ကျနော်မွှန်းနေတာ မဟုတ်ဘူး ခင်ဗျားလဲ မြင်ယင် ကျနော်ပြောတာ မမှားဘူးဆိုတာ သိရမယ်။ ဒီလို တလမ်းလုံးကဖူးဖူးမှုတ်ထားတဲ့နတ်သမီးလေးကိုလမ်းဘေး ငရဲပြည်ကဂုမ္ဘာန်နဲ့တူတဲ့ကပြားတမ်းတမ်းတတဖြစ်နေရှာတယ်။ သူနဲ့ မတူမတန်ဘူးဆိုတာလဲသိတယ်..ဒါပေမယ့်မဲ့ဗျာအချစ်စိတ် ဆိုတာဘယ်လိုတားလို့ရမလဲ..ဒီတော့ဒီကောင်ဟာတဖြေးဖြေးနဲ့ ကောင်မလေးကိုဖီးလ်ဖြစ်နေတာပေါ့..သူ့ရဲ့စွဲလန်းစိတ်ဟာစိတ္တဇဆန်ဆန်တောင် ဖြစ်လာတယ်။ ကောင်မလေးဟာမနက်(၈)နာရီ ကျူရှင်သွားတယ်ပြီးယင်(၁၀)နာရီ ပြန်လာတယ်။ပြီးတော့ (၁)နာရီ ကျူရှင်ပြန်သွားတယ်။ ဒီလိုဘဲနေ့တိုင်းဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်နေတယ်..ကောင်မ လေးကလှသလို စာလည်း တော်တယ် .. အခုလည်း ဆေးတက္က သိုလ်ဝင်ဖို့ကြိုးစားနေလေရဲ့..ဒါလဲဟုတ် တာဘဲ.ဆေးတက္ကသိုလ် မှာလူမျိုးအရတရုတ်ဘဲများတယ်မဟုတ်လားကောင်မလေးခြေများလေလေ..လှေကားထိပ်ကကပြားက သဘောကျလေပေါ့ ကောင်မလေးက စကပ်ဝတ်လေ့ရှိတယ်လေ..ခြေထောက်ကို ဆောင့်ဆောင့် လျှောက်တော့ လေဝင်ရိုက်လို့ ဒူးဆစ်အထက်က စကပ်ကလေးဆီကို ဖောင်းကနဲ ဖောင်းကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ လှေကားကဆင်းတက်တဲ့အချိန်ဆိုပိုဆိုးတာ ပေါ့..ကပြားက အောက်ကနေ ပင့်ကြည့်ပြီး ဖီးလ်တွေသိပ်ဖြစ်နေတယ်။ မယ်မယ်ရရတော့ ဘာမှ မမြင်ရဘူးပေါ့ .. အများဆုံးမြင်ရ ပေါင်ရင်းအထိ .. စောက်ဖုတ်ဆိုတာ .. တမင်ပြယင်တောင် သေချာမမြင်ရတဲ့ ..ဟာဘဲ။
ဒါပေမဲ့.ဒီကောင်ဟာ စိတ္တဇဆန်ဆန်ချစ်နေတာ.ကောင်မလေးရဲ့ အရိပ်မြင်လဲတစ်ကိုယ်လုံးကသွေးတွေဆူလာလေရဲ့ကောင်မ လေးကတော့ ဒီကောင့်ကို ချစ်ဘို့မပြောနဲ့ .. ကြည့်လို့ကို မရဘူး အင်မတန်အဆင့်နိမ့်တဲ့မတူမတန်လမ်းဘေးဈေးသည်တစ် ယောက်လို သဘောထားတယ် .. ဒီကောင်နဲ့လဲ ခဏခဏ ပြသာနာ တက်ဖူးတယ်။ကောင်မလေးကို နေ့တိုင်း မြင်နေပြီးဘာမှမလုပ် ရ တော့ကောင်မလေးကိုမှန်းမှန်းပြီးဂွင်းတိုက်တာဒီကောင်ရဲ့နေ့တိုင်းဓလေ့တစ်ခုဆိုပါတော့..မမောမပန်းတိုက်ရှာတယ်ကောင်မ လေးသိယင်တော့ .. ဘယ်လိုနေမလဲ မသိဘူး။ အဲ .. တစ်ခုပြောဖို့ မေ့နေတယ်။တရုတ်လိုလား ဘာလားတော့ မသိ ဘူး..ကောင်မလေးနာမည်ကဆူးမာတဲ့ဘားလမ်းတစ်ခုလုံး ကတော့ ဆူး လို့ ခေါ်တယ်..သူ့နာမည် လူတိုင်းသိတယ်။ အခု ဆိုခင်ဗျား လဲသိပြီပေါ့..လျှောက်ပြောမနေနဲ့အုံးအလကားနေရင်း ကောင်မလေးနာမည်ကြီးနေအုံးမယ်ကောင်မလေးမှာအကျင့် တစ်ခု ရှိ တယ်ဗျ..သူသွားရာ လမ်းတလျှောက်မှာခွာမြင့် ဘိနပ်အသံကျန်ရစ်ခဲ့တဲ့ ..အကျင့်ဘဲ။ခွာကသေးသေးချွန်ချွန်ဆိုတော့ အသံစူးစူး လေးဗျ။ အဲအသံကလဲ ကပြားရဲ့စိတ်ကို ကိုင်လှုပ်နေ တာဘဲ..ဒီအသံကြားပြီဆိုဒီကောင် ငြိမ်သွားပြီးလမ်းကို တမင် ပိတ်ထိုင်မယ် .. ပြီးတော့ တစ်ချက်ချင်း နင်းလာတဲ့ ဘိနပ်သံကို မျက်လုံးစင်းပြီး နားထောင်မယ်..ကောင်မလေးက လမ်းဖယ်ခိုင်း ရင် အင်မတန် ရိုကျိုးတဲ့ ပုံနဲ့ ရိုးရိုးလေး ဖယ်ပေးမယ် .. ပြောမှ ဖယ်ပေးတာနော် .. ပြီးတော့တင်ပါးကားကားကြီးတွေကို တအိ အိရမ်းပြီးဆက် သွားတဲ့ကောင်မလေးနောက်ပိုင်းကိုမျက်စိအဆုံး လိုက်ကြည့်နေတယ် .. ခြေသလုံးသားဝင်းဝင်းလေးတွေဟာ သူ့ကိုမျက်စပစ် ပြသလိုပါဘဲလား .. အတက်မှာ ကြည့်သလို အဆင်းမှာလဲ အားမနာတမ်း ကြည့်တယ်။
ဒါကြောင့်လဲ..ကောင်မလေးဟာသူ့ကိုမုန်းတာပေါ့။ တစ်ခါတစ် လေ မထင်ယင်မထင်သလိုသူ့ဈေးဗန်းလေးကိုတိုက်ချပစ်တယ် ခပ် စွာစွာလေးဘဲ ..။ဒီနေ့လည်းကြည့် .. ဒေါက် .. ဒေါက် .. ဒေါက် .. ဒေါက် လမ်းဖယ်ပေး..ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး .. နေ့တိုင်း ပြောနေရ တာဘဲ ဆောရီးဗျာ .. ဟင်း .. လူပုံကိုက ..ဂျွတ်..ဟာ .. မင်း … မင်း ..လျှာမရှေနဲ့ ဘယ်လောက်တန်လဲ ..ကောင်မလေးက ဒီနေ့မှ ဝယ်လာတဲ့ ကစားစရာရုပ်လေးတစ်ရုပ်ကိုတက်နင်းလိုက်တာပါ..ညနေပိုင်း ဆိုင်သိမ်းတော့မှာမို့ ပစ္စည်းတွေကို ဖုန်သုတ်နေရင်း လှေကားမှာ အမှတ်တမဲ့ ချထားမိတာပါ..ကောင်မလေးလဲ မြင်ရက်သားနဲ့ တက်နင်းပစ်လိုက်တယ်..ကျေမွသွားတဲ့အရုပ်ဟာ တန်ဖိုးမရှိပေ မဲ့ ..သူ့အပေါ် ဘယ်လောက်အမုန်းတရား ပြင်းသွားတယ်ဆိုတာ သိရလို့ ဆန်နီခမြာ ရင်မောသွားရှာတယ်။
မရော်ပါနဲ့ .. ကျနော့်အမှားပါအိုး .. ဘာဆိုင်လို့ မရော်ရမှာလဲ .. ရော့၄၅ကျပ်တန်တစ်ချပ်ကို ဈေးဗန်းပေါ် ပစ်ချပြီး ဆောင့်ကြီး အောင့်ကြီးနဲ့ တက်သွားပါတယ် .. ဆန်နီလဲ လုပ်နေကျအတိုင်း ကလေးကစားစရာမှန်ပြောင်းလေးယူပြီးမျက်စေ့မှာကပ်လိုက်တယ် ရင်ခုန်စရာ ခါယမ်းသွားတဲ့တင်သားလေးတွေကြောင့် သူ့လက်ဟာ တဆတ်ဆတ်တုန်လာတယ် .. အောက်ကနေ လေဝင်တိုး လို့ပန်းနုရောင်ပင်တီလေးကိုတစွန်းတစတွေ့လိုက်ရတယ် .. ကျောက်ဖြူသားလို ဝင်းနေတဲ့ ခြေတံလေးတွေဟာ မက်မောစရာပါဘဲ ..သူ့ခြေထောက်လှလှလေးတွေမှာဝတ်ထား တဲ့ကြိုးသိုင်းဖိနပ်နီနီလေးဟာသစ်သားလှေကားထစ်နဲ့တွေ့တိုင်း တ ဒေါက်ဒေါက် မြည်နေရဲ့.မီးလုံးအသစ်လဲတပ်ထားလို့ကောင်မ လေးရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှဟာ ပိုထင်ရှားနေတယ်။
ကောင်မလေးဟာ တရွေ့ရွေ့နဲ့ နတ်ပြည်ကို ပျံတက်သွားတဲ့ နတ်သမီးလေးလိုဟိုလေးထပ်မှာသူ့အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီးပျောက်သွားလေ ရဲ့ .. သူ့အမေနဲ့ အဖေဘဲ ဂရုစိုက်စရာ ရှိတယ် .. သူ့မှာ မောင်နှမသားချင်း မရှိဘူး …မိဘတွေကလည်း တုန်နေအောင် ချစ်တယ် .. မာနလဲ သိပ်ကြီးကြတယ်။ ဆွေမျိုးတွေ လာချိန်ကလွဲပြီး ကျန်အချိန်တွေဟာ မိသားစု သုံးယောက်ဘဲ။ သူ့အဖေကလည်း အိမ်မှာ နေတာ နည်းပါတယ်။ မိုးလင်းမိုးချုပ် ဆိုင်အလုပ်နဲ့ ရှုပ်နေတယ် .. သူတို့က ပွဲရုံရှိတယ်လေ။ သူ့အမေကတော့ အဖေထက် ၁၀နှစ် လောက် ငယ်တယ် .. သူက အမေတူ သမီးဘဲ .. ဒီမိန်းမလဲ ယောက်ျားလစ်ယင်လစ်သလို အပြင်ထွက်တတ်တယ် .. ဒါကတော့ ဆန်နီရဲ့လေ့လာထားချက်တွေဘဲ။
အခုလဲ ကောင်မလေး အခန်းဝရောက်တော့ သော့ခတ်ထားတယ် .. သူ့အိပ်ထဲက သော့ထုတ်ပြီး တံခါးဖွင့် စိတ်တိုတိုနဲ့ ဖိနပ်ကို အပြင်ဖက်မှာ ချွတ်ခဲ့ပြီး အခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ ဆန်နီလဲ ဒီနေ့အဖို့ တာဝန်အရပ်ရပ်ပြီးပြီမို့ ဆိုင်သိမ်းပြီး တက်လာပါတယ် .. အပေါ်ထပ်မှာဘဲ အခန်းကျဉ်းလေးတစ်ခု ရှိတယ် … ပစ္စည်းထားတဲ့အခန်းဆိုပါတော့ .. ဒီအခန်းလေးကို ဆန်နီရတာကလဲ ဒီတိုက် ရှင် အဖိုးကြီးက သူ့ကိုသနားပြီး ပေးထားလို့ပါ … အရှည်က ၇ပေ အနံ၄ပေလောက် ရှိတယ် .. ဆန်နီ ထင်းရှူးသေတ္တာနှစ်လုံးက လွဲ ပြီး ဘာမှ မရှိဘူး .. တစ်ခါတစ်လေ သိပ်စိတ်ညစ်တဲ့နေ့ သူဒီအခန်းမှာ အိပ်တတ်တယ်။ ဒီတော့ အခန်းကို သန့်သန့်ရှင်းရှင်းတော့ ထားတာပေါ့။
သူ့ပစ္စည်းတွေထားပြီး ပြန်အထွက်မှာ ကောင်မလေးရဲ့ အခန်းဝကို နှုတ်ဆက်ကြည့် ကြည့်လိုက်တယ်။ ခါတိုင်းနဲ့ မတူဘဲ ဒီနေ့ ထူး ထူးခြားခြား အခန်းဝမှာ ချစ်စရာ ဒေါက်ဖိနပ်လေးတွေဟာ ပိုးလိုးပက်လက်နဲ့ ဆန်နီအသက်ရှူမြန်လာတယ် .. သူခိုးတစ်ယောက် လို ဒေါက်ဖိနပ်တွေဆီ တရွေ့ရွေ့ကပ်သွားတယ်။ သားရေအကောင်းစားနဲ့ လုပ်ထားလို့ ကြည့်လိုက်ထဲက အင်မတန် နူးညံ့တဲ့ပုံဘဲ။ ကိုင်ရက်စရာတောင် မရှိဘူး .. ဆူး နဲ့ဘဲ တန်တဲ့ဖိနပ်ပေါ့။ ညာဖက်တစ်ဖက်ကို တယုတယ ကောက်ယူပြီး တရှုပ်ရှုပ်နဲ့ နမ်းနေ တယ် .. ကောင်မလေးသာ ထွက်လာယင်တော့ အကြီးအကျယ် အံ့သြသွားမှာဘဲ .. ဒါပေမဲ့ မထွက်လာပါဘူး။ ပြီးတော့ … ဖိနပ် ကလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ပြီး သူ့ရဲ့ ပစ္စည်းထားတဲ့ အခန်းလေးဆီကို ခြေလှမ်းကျဲကြီးတွေနဲ့ လှမ်းသွားလေရဲ့ .. တုန်ရီတဲ့ လက်နဲ့ အခန်းသော့ကို ဖွင့်ပြီး အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တယ် .. မီးဖွင့်လိုက်တော့ သူ့လက်ထဲက ဖိနပ်ဟာ အဖိုးအနဂထိုက်တန်တဲ့ ပတ္တမြားလို ရဲရဲနီနေတယ်။
သူ့သေတ္တာ တစ်လုံးပေါ် ထိုင်ချပြီး နံရံကို ကျောမှီလိုက်တယ် .. ပြီးတော့ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်တယ်။ လူနဲ့လိုက်တဲ့ လီးပါ ဘဲ။ ရှစ်လက်မလောက် ရှည်ပြီး ဘီယာဘူးလောက် တုတ်တဲ့ ကုလားတို့ရဲ့ အမှတ်တံဆိပ်လီးကြီးဟာ မြွေဟောက်တစ်ကောင်လို ပါးပျဉ်းထောင်နေလေရဲ့။ သူ့လက်ထဲက ဖိနပ်ကို လီးနဲ့တေ့လိုက်တယ် … ဖိနပ်ကတော့ ခြေဖိုးတွင် အပြားကြီးကြီးနဲ့မို့ သိပ်တော့ အခက်အခဲ မရှိလှဘူး .. နောက်ပြီး အကောင်းစား သားရေမို့ နူးညံ့လှပါတယ်။ အသားမာတက်နေတဲ့ သူ့လက်ဝါးလောက်တောင် မ ကြမ်းဘူး .. ကွက်တိဝင်သွားတယ် .. ဒါပေမယ့် တစ်ဝက်ဘဲပေါ့ .. သိပ်လဲမကြပ်ဘူး .. ချောင်လဲ မချောင်နေဘူး .. အကြော ပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လီးကိုစွပ်ပြီး ဖိနပ်နီနီလေးနဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်နေတယ် .. မျက်စေ့စုံမှိတ်ပြီး ဆေးခြောက်သမားတစ် ယောက်လို သူ့အတွေးတွေ ရွက်လွှင့်နေပုံဘဲ .. လီးကတော့ ဒုတ်တစ်ချောင်းလို တင်းမာနေလေရဲ့။
ကောင်မလေးကို ကြည့်အုံး .. ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ တင်းနေတဲ့ စိတ်တွေဟာ ပြေလျော့သွားတယ်။ သူ့ဖိနပ်အခန်းဝမှာ ချွတ်ထားခဲ့ တာ သတိရပြီး သိမ်းဖို့ တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ဘယ်ဖက်တစ်ဖက်ထဲ အူကြောင်ကြောင်နဲ့ .. ထီးထီးကြီး တွေ့ရတယ် .. အလှကြိုက် သူမို့ သူ့ဖိနပ်လှလှလေး ပျောက်လို့ တော်တော်စိတ်ဆိုးသွားတယ်။ မီးဝင်းဝင်းတောက်တဲ့ မျက်လုံးနဲ့ တရားခံ လိုက်ရှာတော့ ဆန်နီ အခန်းဆီက မီးရောင်တစ်မျိုး ထွက်နေတာ တွေ့ရတယ် .. ဒီတော့ သူ့အခန်းတံခါးကို သေချာ အသံမကြားအောင် ပိတ်ပြီး ဆန်နီ အခန်းဆီ လှမ်းလာတာပေါ့။ ဆန်နီက ဆိုးတာက သူ့အခန်းက အထဲက ပိတ်လို့မရဘူး။ ဒီတော့ စေ့ရုံပဲ စေ့ထားတာ .. ကောင်မလေး လိုက်ရှာနေတဲ့ အချိန်မှာ သူ့လီးထဲက အရည်ပြစ်ပြစ်တွေ ဖိနပ်ပေါ်မှာ ကျသွားတယ် .. ဖိနပ်တစ်ခုလုံး ပေပွကုန်တာ ပေါ့ .. စိတ်ပါလက်ပါ လုပ်လိုက်ရလို့ စိတ်မောလူမောနဲ့ ဖိနပ်လီးမှာ စွပ်ရက်မှိန်းနေတယ်။
ကျွီ .. ဟင် .. တံခါးသံ ကြားလိုက်တာနဲ့ ဖိနပ်ကို ဆတ်ကနဲ ချွတ်ပြီး ဘေးမှာချ .. ပျော့ခွေနေတဲ့ လီးကို ဘောင်းဘီထဲ ထိုးထည့်ပြီး ဇစ်ကို ဆွဲတင်လိုက်တယ် .. လရေတွေ ပေနေတဲ့ ဖိနပ်ဟာ မီးရောင်အောက်မှာ ပိုတောင်လှနေတယ်။ ဟင် … နင် .. နင် ငါ့ဖိနပ်ကို ခိုးပြီး ဘာလုပ်တာလဲ .. ပြန်ပေး .. ငါ့ဟာ .. ဟို .. တစ်ဖက်ထဲ တွေ့လို့ လှတာနဲ့ ကောက်ထားမိတာပါ .. ခင်ဗျားဟာမှန်း မသိလို့ပါ .. လူလိမ် .. ပြောပြောဆိုဆို အခန်းထဲ ဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ် ဝင်လာပြီး ဖိနပ်ကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပါတယ် .. ပြစ်ချွဲတဲ့ အရည်တွေနဲ့ .. အတွေ့အထိကြောင့် လီးကို ကိုင်မိသလို ခါးခါးသီးသီး ဖြစ်သွားလေရဲ့ …။ ဟင်း .. ဘာတွေလဲ .. နင် ငါ့ဖိနပ်ကို ဘာလုပ်ထားသလဲ .. ဘာမှ မလုပ်ထားပါဘူး .. စိတ်ထင်လို့ပါ နောက်တစ်ခါ သူများပစ္စည်း လျှောက်မကိုင်နဲ့ မကြိုက်ဘူး .. ပြောပြောဆိုဆို ခြေထောက်နုနုလေးမှာ စွပ်ကြည့်နေပါတယ်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ ဖိနပ်ယူပြီး တခုခု လုပ်တယ်ဆိုတာ သိနေပုံဘဲ .. စွပ်ကြည့်မှ ပိုဆိုးတာ ပေါ့ .. ခြေနင်းမှာ အတုံးလိုက် အတစ်လိုက် ကျနေတဲ့ အရည်တွေဟာ ကောင်မလေးကို ပျို့တက်လာတဲ့အထိ အော်ဂလီဆန်သွား စေပါတယ်။
ဝေါ့ .. ဘာတွေလဲ .. နင် ဘာတွေလုပ်ထားလဲ .. ပြန်သုတ်ပေး .. ရွံစရာကောင်းလိုက်တာနော် .. ကဲ .. ထိုင် … သုတ်ပေးမယ် .. ဒါပေ မယ့် အဝတ်တော့မရှိဘူး .. မိန်းကလေး.. သုတ်ပေး .. ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် .. ဒါတွေ နင်လုပ်လို့ ဖြစ်တာ .. ဆန်နီဟာ ကောင်မလေး ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ခြေဖမိုး ဖိနပ်အပေါ်ပိုင်းမှာ ပေရေနေတဲ့ဟာတွေကို လျှာနဲ့ လိုက်ယက်ပေးနေပါတယ် .. မထင်မှတ်တဲ့ အပြုအမူကြောင့် ကောင်မလေး အရမ်းဘဲ အံ့သြပြီး သူ့ကိုမတားနိုင်တော့ဘူး .. ခြေဖမိုးနုနုလေးမှာ တရွရွယားတဲ့ အရသာကို ခံ နေရတာတော့ သိတယ်။ အို .. အို .. ဒီလိုဆိုယင်တော့ မသုတ်နဲ့တော့ အိမ်မှာ သွားဆေးလိုက်မယ် .. ဆန်နီကတော့ ဘာမှ ပြန်မ ပြောဘူး .. သူ့အဖို့ ရနိုင်ခဲတဲ့ အခွင့်အရေးကို အပြည့်အဝယူနေတယ် .. ခြေဖမိုးပိုင်းနဲ့ ဖိနပ်အပေါ်ပိုင်းတွေ တက်တက်စင် ပြောင် တာနဲ့ ကောင်မလေး ခြေထောက်က ဖိနပ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့ .. ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက်အိပ်ပြီး ခြေဖဝါးတော်နုနုကို လျှာနဲ့ တယုတယလေး ယက်ပေးနေလေရဲ့ … ကောင်မလေးလဲ ဆန်နီနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ပထမဆုံး ဖီးလ်ဖြစ်သွားတယ် .. ဘယ်သူကများ သူ့ခြေဖဝါးကို လျှာနဲ့ယက်ပေးနိုင်မလဲ .. ကျူရှင်မှာ လိုက် နေတဲ့ သူရကျော်မောင်တို့၊ လမ်းထိပ်က တီဗီဆိုင်ရှင် ကျော်စိုးတို့ .. ယက်ပေးမတဲ့လား .. သူတို့က ဆူးကို မာနနဲ့ လိုက်ကြတာ .. နင့် မှ မရယင် သေမယ်ဆိုတဲ့ .. အမျိုးမဟုတ်ဘူး ..။ အခု ဒီတစ်ယောက်ကိုကြည့် …။ သူ့ခမြာ မရွံမရှာ ..။ ခြေချောင်းလေးတွေ ကြားထဲ လျှာဟာ မြက်ပင်အရိုင်းတွေလို ဝင်လာတယ် … ခြေသန်းလေးကို ရစ်ပတ်ပြီး စုပ်နေရဲ့ .. ကောင်မလေးဟာ မျက်လုံး အဝိုင်းသားနဲ့ ကျောက်ရုပ်လို ထိုင်နေရှာတယ် .. သူ့ရဲ့ဒေါသတွေဟာ လေနဲ့အတူ မြောပါတဲ့ တိမ်တိုက်တွေလို ပျောက်သွားပြီလေ။
ဆန်နီဟာ ကောင်မလေးကို လျှာနဲ့ယက်ယင်း သူ့ကိုယ်သူလဲ မထိန်းနိုင်ဘူး .. သူ့လီးဟာ ပြန်တောင်လာပြီ။ ဘောင်းဘီထဲမှာမို့ ထိုးမိ ထိုးရာ ပေါင်နဲ့ကပ်ပြီး စောင်းစောင်းကြီး ရှေ့ထွက်လာတယ် ဒါကို ဆူးလဲ သတိထားမိတယ် .. ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ ဆန်နီပေါင်ကြီး ဟာ ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် ဖုထစ်ဖေါင်းကြွလာတာကို တအံ့တသြ ကြည့်နေတယ်။ ဟဲ့ .. .. အဲ … ဒါ ဘာဖြစ်တာ လဲ .. ခြေထောက်နဲ့ ဖိထားစမ်း ဆူး ရဲ့ .. အမြဲတမ်း ကျားရိုင်းမလေးလို စွာတဲ့ ဆူးတစ်ယောက်အခုတော့ ဘာလို့လဲ မသိဘူး .. နုနယ်စွာနဲ့ တင်းမာနေတဲ့ ဆန်နီလီးပေါ် ခြေထောက်တစ်ဖက် တင်လိုက်တယ် .. မရဲတရဲနဲ့ပေါ့။ အခုတော့ ဆန်နီဟာ ခြေထောက်ကို လျှာနဲ့ယက်ပေးရုံတင် မကဘူး။ သွားနဲ့ အသာခြစ်ပြီး ကိုက်ပေးနေတယ် .. ဆူးမမြာ နေမထိထိုင်မသာ ဖင်တကြွကြွနဲ့ပေါ့။ ခြေဖနောင့်လေးကို ကိုက်လိုက် ခြေချောင်းလေးတွေကို ကိုက်လိုက်နဲ့ အမျိုးမျိုးလုပ်နေတယ်လေ .. သူ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း လီး ပေါ်တင်ထားတဲ့ ဆူးရဲ့ခြေထောက်ကို ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်တိုက်ပေးနေတယ် .. ဆူးလဲ သဘောပေါက်ပြီပေါ့ .. ဆန်နီ ဘာလုပ်စေချင်တယ်ဆိုတာ ။ ဒီတော့ နဲနဲအားစိုက်ပြီး ခပ်ဖွဖွလေး ရှပ်ပွတ်ပေးနေတယ်။
ဆန်နီမျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်တော့ ဆူးတစ်ယောက် တံခါးဆီကို ကြည့်နေတာ တွေ့လိုက်တယ် .. ဒါကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး သူ့ ဘောင်းဘီလေးကို ဆွဲချလိုက်တယ်။ မဲနက်ပြီး မဟူရောင် တောက်နေတဲ့ လမွှေးတွေဟာ အထွေးလိုက်ပေါ်လာတယ် .. ဆူး ခြေထောက်ကို ကိုင်ပြီး အသာလေး အဲဒီပေါ် ချပေးလိုက်တယ်။ ပထမတော့ တွန့်သွားပေမဲ့ ထိုစိတ်ကြောင့် အမွှေးတွေဘဲ ခြေချောင်းလေးတွေနဲ့ ထိုးဖွပေးနေရဲ့ .. အခြေအနေကောင်းလာမှန်း သိတော့ ဆန်နီဟာ လီးကို တရွေ့ရွေ့နဲ့ ဆွဲထုတ်နေတယ် .. ပင် တော့ပင်ပန်းသား သိပ်တောင်နေတဲ့ လီးကို ဘောင်းဘီထဲက ဆွဲထုတ်ယင် ဘယ်လိုနေမယ်ဆိုတာ ခင်ဗျားတို့လဲ သိမှာပေါ့။ ဒါပေ မယ့် .. နောက်ဆုံးတော့ လီးဟာ အပြင်ကို ရောက်လာတယ် .. မိုးပေါ်ထောင်လို့ပေါ့ .. တဆတ်ဆတ်တောင်နေတယ် .. ကောင်မလေးလဲ မမြင်ဘူးတဲ့ အရာမို့ ရင်သပ်ရှုမော အံ့သြနေရှာတယ်။
ပွတ်ပေးပါအုံး ဆူးလေး .. ဒီတစ်ခါတော့ အိုးတိုးအတ ဖြစ်မနေဘူး ၉၀ ဒီဂရီထောင်နေတဲ့ လီးကို ခြေမနဲ့ ညှပ်ပြီး အထက်အောက် ပွတ်ပေးနေတယ် .. ယောက်ျားတစ်ယောက်ရဲ့ လျှို့ဝှက်အင်္ဂါမှန်း သိပေမယ့် ဆွဲဆောင်မှု သိပ်အားပြင်းတယ်လေ။ ဘာမှ သိပ်မ စဉ်းစားဘူး .. သူတောင် ကိုယ့်ခြေထောက်ကို လျှာနဲ့ယက်ပေးတာ ကိုယ်လဲ ဒါလေးလုပ်ပေးရုံနဲ့ ဘာမှ ဖြစ်သွားမှာ မဟုတ်ဘူး။ လီးဒစ်ဖျားလေးကို ခြေချောင်းနုနုလေးတွေနဲ့ ပွတ်ပေးတိုင်း ဆန်နီ ကော့ကော့တက်လာတယ်။ သူ့ပါးစပ်က ဆူးရဲ့ခြေဖဝါးကို ကိုက် နေသလို လက်ကြမ်းကြီးကလည်း ပွတ်နုနေတဲ့ ခြေသလုံးကို စုန်ဆန် ငြင်ငြင်သာသာလေး ပွတ်ပေးနေလေရဲ့ .. သူ့ရဲ့လက်တန်ရှည် ကြီး မှီသလောက် ပေါင်တံတွေကိုပါ မသိမသာ ပွတ်ပေးနေတယ် .. ဆူးကတော့ ပေါင်စေ့ထိုင်ရုံကလွဲပြီး ဘာမှ မပြောဘူး .. အသစ်အသစ်သော အရာတွေကို စူးစမ်းတဲ့ အရွယ်ကိုး ..
ဆန်နီလီးထိပ်က အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာလို့ ချွဲကျိကျိနဲ့ ပိုပြီး သွက်လာတယ် .. ခြေကျင်းဝတ်ကို ကစားပြီး လီးကို အထက်အောက် ပွတ်လိုက် .. ဘေးတိုက်လှည့်လိုက်နဲ့ မယုံနိုင်စရာ ကျွမ်းကျွမ်းကျင်နဲ့ ကစားနေရဲ့ .. ဆန်နီကို နားမလည်ဘဲ ဂွင်း တိုက်ပေးနေသလို မသိစိတ်ရဲ့ လှုံ့ဆော်ချက်ကြောင့် ဆူးရဲ့ခန္ဒာကိုယ်ထဲမှာလည်း အပြောင်းအလဲလေးတွေ ဖြစ်လာပါတယ်။ ရင်ထဲ က မောသလိုလို နေပြီး … ပန်းပွင့်လေးလို နူးညံ့လှတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက ယားသလိုလိုနဲ့ပေါ့ .. အဲ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ လှုပ်ရှားနေတာ တော့ အမှန်ဘဲ .. ပုံမှန်လို နေလို့ထိုင်လို့တောင် မရဘူး။ တစ်ကိုယ်လုံးမှာ စောက်ခေါင်းထဲမှာဘဲ ထူးထူးခြားခြားလာ ယားနေ တယ်။ အ …. အား …. ဆန်နီတစ်ယောက် ဘယ်လိုဘဲ ထိန်းပေမယ့် လီးထဲက သုတ်ရည်တွေဟာ ဆူးရဲ့ခြေဖမိုး ဖြူဖြူလေးပေါ် သွန်ကျသွားတယ်။ ပူနွေးတဲ့ အသိကြောင့် ဆူးခမြာ တွန့်သွားလေရဲ့…။ ဟယ် .. လုပ်ပြန်ပြီ .. ဘာတွေလဲ မသိဘူး .. ဆူးတစ် ယောက် အခုမှ သတိဝင်လာပါတယ်
ပေး .. ပြန်သုတ်ပေးမယ် ဆန်နီဟာ ပေကျံနေတဲ့ ခြေထောက်ကို သုတ်ပေးချင်တဲ့ စေတနာနဲ့ ဖမ်းဆွဲလိုက်ပါတယ်။ အိုး .. နေပါစေတော့ အိမ်ပြန်ပြီး ဆေးလိုက်တော့မယ် .. ဘာထူးလို့လဲ .. ပြောပြောဆိုဆို ခြေထောက်ကို ရုန်းပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါ တယ်။ ဆူးရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးဟာ အရင်ကလို သက်သက်သာသာ မရှိလှဘဲ ချွဲကျိကျိနဲ့ သရော်လိုအရည်တွေနဲ့ ချောင်နေတယ်။ အရမ်း အံ့သြသွားလေရဲ့ .. ဒီအချိန်မှာ ဆန်နီလဲ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်ပြီး လွတ်သွားတဲ့ ငါးမကြီးစေချင်ဘူး .. ဆူးထိုင်ခဲ့တဲ့ နေရာမှ အကွက် ကြီးတွေ့လိုက်တော့ .. ဆူးလေး .. ဒီမှာကြည့်စမ်း .. ဘာတွေပေကုန်ပြီလဲလို့ … အိုး .. ဆူး သိပ်ရှက်သွားတယ်။ ဒါဟာ ရာသီလာ တာလဲ မဟတ်ဘြူး။ ဉာဏ်မမှီတဲ့ ကိစ္စတစ်ခုဘဲ ဆိုပါတော့ ရှက်ရှက်နဲ့ စကပ်ကိုလက်နဲ့ အသာသပ်ချလိုက်တော့ ချွဲကျိကျိ အရည် တွေ ပေကုန်ပြန်တယ်။ သွား ဆေးမပြစ်နဲ့ ကိုယ်သုတ်ပေးမယ် စေတနာတွေ သိပ်ထက်သန်နေမှု ပြနေတဲ့ ဆန်နီကို ဆူးမှင်သက် ငေးမောနေမိပါတယ်။
ဆူးရဲ့စကပ်ကို အသာလှန်တင်လိုက်တယ်။ အိုး .. ဘာလုပ်တာလဲ .. သုတ်ပေးမလို့ပေါ့ .. ဆူးရဲ့ ဟင့်အင်း နေပါစေ .. အိမ်မှာ ရေ သွားဆေးလိုက်မယ် ဒီလိုအခါမျိုးမှာ ရေအေးနဲ့ဆေးယင် နေမကောင်း ဖြစ်တတ်တယ် .. ဟုတ်လဲ .. ဟုတ်ဘဲနဲ့ .. အော် တကယ် ပြောတာပါ .. ကဲ ပြန်ထိုင် တံခါး စေ့လိုက်ဦးမယ်ဒီအချိန်ကတော့ လူသူအန္တရာယ်မရှိပါဘူး။ အပေါ်ဆုံးထပ်လဲဖြစ် လူရည်သန့်တွေ နေတဲ့နေရာဆိုတော့ ဆန်နီအခန်းလေးကို ဘေးမဲ့ပေးထားပါတယ်။ စပ်စု နှောက်ယှက်မဲ့သူမရှိဘူးလို့ ဆိုရမှာပေါ့ .. ဒါပေမဲ့ ဘယ် အရာမှ ပုံသေတွက်ထားလို့တော့ မရဘူးပေါ့။ အင်မတန်မှ ဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ် နိုင်လှပြီး စွာကျယ်ကျယ် နိုင်လှတဲ့ ဆူးဟာ ဆန်နီ ထင်းရှူးသေတ္တာပေါ်မှာ ယို့ယို့လေး ထိုင်နေရှာတယ်။ ဖိုနဲ့မတွေ့ရာကနေ မသိစိတ်ရဲ့ လှုံ့ဆော်မှုကြောင့် အပျိုစင် ဆူးရဲ့သွေးသား တွေဟာ လှုပ်ရှားနေပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ဆူးကိုယ်တိုင်ကတော့ ဘာဖြစ်တယ်ဆိုတာ သေချာမသိရှာဘူး။
အနီးစပ်ဆုံး ယောက်ျားလေးဖြစ်တဲ့ ဆန်နီကိုသာ မုန်းရာကနေ ချက်ချင်းခင်တွယ်စိတ် ဖြစ်လာတာကို ကိုယ့်ကိုယ်ကို အံ့သြမဆုံး ဖြစ်နေမိတယ်။ ဆူးရဲ့အသက်ရှူမြန်လာသလို မို့မောက်တင်းမာတဲ့ နို့အုံတွေဟာ မြင့်လိုက် နိမ့်လိုက်နဲ့ ဆန်နီကို ဖိတ်ခေါ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ …..။ စောက်ဖုတ်ထဲက ယားယံတဲ့ ဝေဒနာကြောင့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မသိမသာပွတ်တိုက်ပြီး ပြေလို့ ပြေငြား ဖြေသိမ့်နေ မိပါတယ်။ တံခါးစေ့ပြီးတော့ ဆန်နီ ပြန်လျှောက်လာနေပြီ။ မီးရောင်အောက်မှာ ဆန်နီ မျက်လုံးတွေက ကျားတစ်ကောင်လို အရောင်တောက်နေတယ်။ ဆူးရှေ့မှာ ရပ်လိုက်ပြီး စကပ်ကို အသာလှန်တင်လိုက်တယ်။ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ လန့်ပြီး ပြန်ဖုံးချ လိုက်မိတယ် ..။ မရှက်ပါနဲ့ ဆူးရယ် .. ဒါရှက်စရာ မဟုတ်ဘူး .. မဟုတ်တာလုပ်မလို့မှ မဟုတ်ဘဲ.. ဆူးခြေထောက်မှာ ပေသွားတာ တွေကိုတောင် သုတ်ပေးခဲ့တာပဲ အခုလဲ ဒီလို သုတ်ပေးမလို့ပါ … ကဲ .. ကဲ ပြောပြောဆိုဆို ဆူးရဲ့စကပ်ကို ပြန်လှန်တင်လိုက်ပါ တယ် ..။
သိပ်လှတဲ့ ခြေထောက်တွေပဲ .. သွယ်ပြီး အောက်ကို ပြေပြေလေး ဆင်းသွားတယ်။ အဖုအဆစ် အနာအဆာ ဆိုလို့ လုံးဝမရှိဘူး .. ကျောက်ဖြူသားကို ပန်းပု ထုထားသလို ချောမွတ်ပြီး တလက်လက် ဖယောင်းသုတ်ထားသလို တောက်နေရဲ့ ..။သူ့လက်ကြမ်းကြီး တွေနဲ့ ပေါင်တံလေးတွေကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးယင်း … ဆူးရယ် .. မထိရက်စရာလေးပါလား … ကြွေရုပ်ကလေး ကျနေတာပဲ စကားနဲ့စိတ်ကို လှည့်စားယင်း လက်ဟာ တရွေ့ရွေ့စောက်ဖုတ်ဆီ သွားနေပါတယ်။ ပထမ လက်ခလယ်ထိပ်ဖျားက အိကနဲ အသားစိုင်တစ်ခုကို သွားထိုးမိတယ်။ နိုင်လွန် ဘောင်းဘီပါးလေးပေါ်ကနေ အမွှေးနုလေးတွေရဲ့အတွေ့ကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပေါင် သိပ်မချဲထားလို့ လက်ဝါးနဲ့တော့ အုပ်လို့မရဘူး။ လက်ချောင်း၃ချောင်းနဲ့ဘဲ အသာပွတ်ပေးနေရတယ်။ ဆူးတစ်ယောက် ဖင်မငြိမ် တော့ဘူး။ ခဏနေတော့ ဘောင်းဘီသားရေကြိုးကို အသာဟပြီး လက်ကို သွင်းလိုက်တယ်။ ပူနွေးနူးညံ့တဲ့ အတွေ့ကြောင့် ဆန်နီ တစ်ယောက် အာတိတ်ရေခဲပြင်မှာ ကိုယ်တုံးလုံး ပစ်ချခံရသလို တုန်တုန်ရီရီ ဖြစ်နေရှာတယ်။
ဘယ်သူမှ မထိမကိုင်ရသေးတဲ့ ဆူးရဲ့စောက်ဖုတ်က သိပ်နူးညံ့နေတယ်။ သူ့လက်ကြမ်းကြီးနဲ့ ပွတ်ပေးလို့ ပွန်းပဲ့သွားမလားတောင် ထင်ရတယ်။ တစ်ချက်နှစ်ချက်ပဲ ပွတ်ပေးရသေးတယ်။ ဆူးစောက်ဖုတ်ထဲက ပျစ်ချွဲတဲ့ အရည်တွေ ကျလာပြန်တယ်။ ဒါကို သတိပြုမိတဲ့ ဆူးလဲ နေမထိထိုင်မသာ ဖြစ်နေရှာတယ် ..။ ကဲ .. ဘောင်းဘီ ချွတ်ချလိုက် နို့မို့ယင် သုတ်လို့ မလွယ်ဘူး .. ဆန်နီရဲ့ သားကောင် ဖြစ်နေတဲ့ ဆူးဟာ အသာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဘောင်းဘီကို လိပ်ပြီး ချွတ်ချလိုက်တယ် .. ဒီသေတ္တာပေါ်မှာ လှဲအိပ်လိုက် ဟင့်အင်း .. ထိုင်ရက်ပဲ .. လုပ် .. မဟုတ်ဘူး .. သေချာသုတ်ပေးမလို့ပါ .. ဘာလဲ တို့ကို ရွံလို့လား မဟုတ်ဘူး .. ပြောပြောဆိုဆို လှဲချလိုက်တဲ့ ဆူးရဲ့ဗိုက်ပေါ် စကပ်ကို လှန်တင်လိုက်ပါတယ်။ ကမာကောင်လေးလို ခုန်းခုန်းလေး ပေါင်ခြံကြားမှာ ရှိနေတဲ့ ဆူးရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ ကြည့်မဝနိုင်ပါဘူး။ အသားဖြူသူမို့ အကွဲကြောင်းလေးဟာ ပန်းနုရောင် ပြေးနေပါတယ်။ ပေါက်ခါစ ရွှေအိုရောင် အမွှေးလေးတွေနဲ့ဆိုတော့ သိပ်ချစ်ဖို့ ကောင်းနေတယ်။
ဆူးရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲပြီး သေတ္တာရဲ့ တစ်ဖက်တစ်ချက်မှာ ချလိုက်ပါတယ်။ ဆူးဟာ မီးရောင်ဘက်ကို မျက်နှာပေးထားလို့ သူ့ ရဲ့အပျိုစင် အလှအပကို အသေးစိတ် မြင်နေရပါပြီ။ မဟချင်ဟချင် ဖြစ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်မနှစ်ချောင်းနဲ့ အသာဟလိုက် တယ်။ နှင်းဆီပွင့်ချပ်လေးတွေလို တွန့်လိပ်နေတဲ့ အတွင်း နှုတ်ခမ်းသား နီရဲရဲတွေနဲ့ အရောင်နဲနဲပိုရင့်တဲ့ သြဇာစေ့လောက် စောက် စေ့လေးကို ဘွားကနဲ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အခုန အရည်တွေ ထွက်ခဲ့လို့ စောက်ခေါင်းဟာ ဆီသုတ်ထားသလို တောက်ပနေရဲ့။ ဘယ်ပန်းချီမှ လိုက်မမှီတဲ့ သဘာဝရဲ့အနုပညာတစ်ခုပဲ။ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ အရောင်ကွဲ ၃မျိုးလောက် သူ့နေရာနဲ့သူ လှချင်တိုင်း လှ နေတယ်။မထိရက် မကိုင်ရက်စရာ စောက်ဖုတ် နုနုရွရွလေးကို လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ သိမ်းယက်ပြစ်လိုက်တယ်။ အရသာချင်းက ကွာ လွန်းတာမို့ ကောင်မလေးခမြာ တွန့်သွားရှာတယ်။ လျှာဟာ ရှောကနဲ စောက်ပတ်ထဲ တိုးဝင်သွားတော့ .. မချိမဆန့် ငြီးရှာတယ် ..။
အို .. ဆန်နီလျှာဟာ စောက်စေ့လေးကို အတင်းဖိပြီး ပွတ်တိုက်ပေးနေတယ်။ အိုး … အား … အား .. ဟင်း ဘယ်လောက်ပဲ ရှက် ရှက် ဒီအချိန်မှာတော့ အသံထွက်သွားရတာပါပဲ … စောက်စေ့ကလေးဟာ ထောင်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ တဆတ်ဆတ်နဲ့ တုန်နေ လေရဲ့ ..။ ကောင်မလေးဟာ ထင်းရှူးသေတ္တာရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းသားတွေ ပြတ်ထွက် မတတ် ကိုက်ထားလေရဲ့.. ခေါင်းကို နောက်လှန်ချထားပြီး အသက်ပြင်းပြင်း ရှူနေလိုက်တာ အောက်စီဂျင် ပြတ်သွားတဲ့ သူလိုပါဘဲ ..။ ဆန်နီဟာ သူအနှစ်နှစ်အလလက တောင်းတခဲ့ရပြီး ဘယ်တော့မှ မဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ စိတ်ဒုံးဒုံးချထားတဲ့ မျှော်လင့်ချက်ဟာ မ မျှော်လင့်ဘဲ ပြည့်ဝလာလို့ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမယ်ဆိုတာ သေချာ မဆုံးဖြတ်နိုင် ဖြစ်နေရှာပါတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ .. တခြား ကောင်မလေးလို ဘလိုင်းလိုးလို့ ဘယ်ရမှာလဲ အပျိုစင် မာနခဲလေး .. အရမ်းအတင်း လုပ်ယင် တစ်သက် မုန်းသွားနိုင်တယ် မဟုတ် လား ။
ဒီတော့ … စောက်ဖုတ်ကိုသာ လျှာနဲ့ နာနာကလိပေးနေတယ်။ အပျိုနံ့သင်းနေတဲ့ စောက်ခေါင်းကလေးထဲမှာ လျှာကြမ်းကြမ်းကြီး က လျှောမွှေနှောက်လို့ နေလေရဲ့ စောက်စေ့ကလေးကို ကလိပေးတာများလာတော့ ကောင်မလေး ကော့တော့တက်လာတယ်။ ဒါ ကတော့ အရသာကြောင့် သတိလက်လွတ် ဖြစ်တာနေမှာပါ။ နှင်းဆီပွင့်ချပ် နှစ်လွှာကြားက စောက်ခေါင်းကို သွားထဲ့ပြီး မွှေပေး တော့ ကြိတ်ပြီးငြီးရှာတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း အပြောင်းအလဲတွေ ဖြစ်လာတယ်။ ပထမကလို မငြိမ်တော့ဘူး။ တအိအိနဲ့ အသားဆိုင်တွေ လှုပ်ရှားလာပြီး စောက်ခေါင်းကနေ လျှာကို စုပ်ယူနေတယ်။ ဆန်နီလဲ သူ့စုပ်အား ဖိအားနဲ့ အလိုက်သင့်ပါသွား လိုက် ပြီးတော့ အားနဲ့ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်နဲ့ ဆူးရဲ့စောက်ခေါင်းကို လျှာနဲ့ လိုးပေးနေရဲ့။ ဆူးခမြာ အရသာတွေ့လွန်းလို့ ထွန့်ထွန့်လူး နေရှာတယ်။ ပါးစပ်က တဟင်းဟင်းနဲ့ နွေညလယ် အိပ်မက်ဆိုးတွေ မက်နေလေရဲ့ …။
ဆန်နီကလည်း သူမွှေခဲ့လေသမျှ ပညာကုန်သုံးပြီး ဆူးကို ပြုစုနေလေရဲ့။ အပျိုစင် ဆူးရဲ့တစ်ကိုယ်လုံး သွေးတွေ ပြောင်းပြန်လည် အောင် လုပ်နေသလိုပါဘဲ။ ဆူးတစ်ယောက် ပေါင်အတွင်းသားတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်လာတဲ့အထိ စိတ်လှုပ်ရှားနေရှာတယ်။ ဖင် ကြွက်သားတွေလဲ ရှုံ့လိုက် ပွလိုက်နဲ့ တုန့်ပြန်မှုတွေ ပြနေပါတယ်။ ဆန်နီကလည်း သြချရလောက်အောင်ကို ကျွမ်းကျင်ပါတယ်။ သူ့ ရဲ့လျှာဒဏ်ကို ဆူးမပြောနဲ့ ယောက်ျားတကာနဲ့ တွေ့နေကျ ဖာသယ်တောင် ခံနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အခု ဖာသယ်မခံနိုင်တဲ့ လျှာနဲ့ အပျို စစ်စစ်ကို ရမက်မုန်တိုင်း ထလာအောင် လှုံ့ဆော်ပေးနေရဲ့ …။ ဆူးတစ်ယောက် အရာရာကို ဥပေက္ခာပြုလိုက်ပါပြီ။ သူ့ရဲ့မိဘ၊ ဂုဏ်၊ အဆင့်အတန်း၊ အလှအပ အားလုံး အားလုံးပေါ့။ သူ့ကိုယ်တိုင် ဘာမှန်း မသိတဲ့ အရာတစ်ခုကို လိုချင်စိတ်နဲ့ ရင်ထဲမှာ မွန်း ကြပ်လာပါတယ်။ စိတ်အစဉ်က ဆန်နီဆီရောက်သွားတယ်။
သူ့လျှာကြီးပေါ့ သူ့ကို ရက်ရက်စက်စက် နှိပ်စက်နေတာ .. တစ်သက်လုံးတစ်ခါမှ ဒီလို အရှက်မရှိ မဖြစ်ခဲ့ဘူး ကြည့်လေ .. စောက် ခေါင်းတစ်ခုလုံး နေရာလပ်မကျန် သူ့လျှာက ရာရာစစ မွှေနှောက်နေလိုက်တာ .. ပြောတော့ တစ်မျိုး လုပ်တော့ တစ်မျိုး .. ဒီကလဲ သေချာသိချင်လို့ ခေါင်းငြိမ့်ခဲ့မိတာ .. အခုတော့ ဘယ်လိုမှ ရုန်းမရ ဖြစ်နေပြီ။ ဟော ပြောရင်းဆိုရင်းနဲ့ စောက်စေ့ကို လာကလိပြန် ပြီ။ ဆူးတစ်ယောက် ခါးကော့သွားပါတယ်။ ကြမ်းတမ်းပြီး ကြာဆူးလို အသားဖုကြမ်းကြီးတွေ ပေါက်နေတဲ့ ဆန်နီလျှာဟာ မျက်လုံးတစ်လုံးလောက်ကို နူးညံ့တဲ့ စောက်စေ့နုနုလေးကို ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းကြီး ပွတ်တိုက်တော့ ဘယ်လိုနေမလဲသာ စဉ်းစားကြည့် .. ဆူးမမြာ ဆောက်တည်ရာ မရ ဖြစ်နေရှာတယ် .. ။ ဒါတင်ဘဲလားဆို မဟုတ်သေးဘူး။ စောက်စေ့ကလေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာနဲ့ ညှပ် .. သွားနဲ့ ခပ်ဖိဖိလေး ကိုက်ပေးတော့ ဆူးခမြာ နတ်ပြည် ဒါရိုက်ရောက်သွားသလို မနောပီတိ ဂွမ်းဆီထိ ဖြစ် သွားရှာတယ်။ ဒီအရသာတွေက ကိုယ်တိုင်လဲ လုပ်ယူလို့မရ .. ချစ်သူတိုင်းလည်း လုပ်မပေးနိုင်။ အခုတော့ ပထမဆုံးတွေ့တဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်က အကောင်းဆုံး လုပ်ပေးနေတော့ ဆူးရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို ဂုဏ်ယူစွာနဲ့ စွန့်လွှတ်လိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက် တယ်။ အချစ် သူရဲကောင်း ဆန်နီကို အပျိုစင် ပန်းဦးဆွတ်ခွင့်ပေးလိုက်မယ် .. ရင်တော့ အတုန်သား ..။
အတွင်းသား နှုတ်ခမ်းချပ်လေးတွေကို သွားနဲ့ကိုက်ပြီး အပြင်ကို ခပ်နာနာဆွဲထုတ်တော့ ဆူးခါသွားတယ်။ သိပ်နာတာပဲ .. ဒါလဲ အရသာပဲပေါ့ .. အရသာပေါင်းစုံကုန်တော့ .. ဆူးတစ်ယောက် မခံနိုင်တော့ဘူး ..။ တစ်ကိုယ်လုံးက သွေးတွေ ကုန်ခမ်းမတတ် စောစောတုန်းကလို အရည်တွေ ညှစ်ထုတ်ချလိုက်တယ်။ လူတစ်ကိုယ်လုံးလဲ ကိုင်ရိုက်ခံရသလို ပက်လက်ကလေးဖြစ် သွားရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာတော့ အရည်တွေ မကုန်တော့မဲ့အတိုင်း တစိမ့်စိမ့် စီးနေတုန်းဘဲ .. ဆန်နီဟာ အချစ် နတ်ဘုရားမရဲ့ ရေတကောင်း က သွန်ကျလာတဲ့ သူရာရည်တွေကို တစက်မကျန် ရှင်းပြစ်လိုက်တယ်။ ဆူးဟာ ဒုတိယအကြိမ် ဆန်နီကိုပဲ ပေးလိုက်ရပြန်တယ် .. ပထမက ခြေထောက်ယက်ပေးလို့ အခုတစ်ခေါက်က သူ့အရည်တွေက ယုယုယယ ..။ ဆန်နီကို သိပ်ခိုက်သွားတယ်။ ဒါကြောင့် သူ့ စောက်ဖုတ်ပေါ်မှာ မှောက်နေတဲ့ ဆန်နီခေါင်းကို အသာပွတ်ပေးနေလေရဲ့ .. ဆန်နီလဲ အတော်မောသွားတယ်။ မလွယ်ဘူး မဟုတ် လား။ နှစ်ယောက်သား အသာငြိမ်နေပြီးမှ ဆန်နီ အသာဒူးထောက်ပြီး ဆူးရဲ့ရင်အုံတွေကို ရဲရဲတင်းတင်း လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။
ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ဘာမှ မပြောဘူး .. ဆန်နီလက်တွေကို သူ့လက်ဝါးနုနုလေးတွေနဲ့ လာအုပ်ကိုင်ရုံကလွဲလို့ပေါ့။ ဆူးကို ရပြီဆိုတာ ဆန်နီ သေချာသိလိုက်ပြီ။ ဒီတော့လဲ ဘာမှတုန့်ဆိုင်း မနေဘဲ ဆူးရဲ့တီရှပ်ကိုလှန်ချလိုက်တယ်။ အနက်ရောင် ဘရာစီယာလေးကို အပေါ်ပင့်တင်လိုက်တော့ ချစ်စရာ နို့နှစ်လုံးကို တွေ့ရတယ်။ ဟမ်ဘာဂါအပေါ်ဆုံးက ပေါင်မုန့်ချပ်လေးတွေ တင်ထားသလိုဘဲ။ ဝင်းပြီး ပြောင်လက်နေတဲ့ နောက်ပြီး နို့သီးတောင် မရှိဘူး။ နို့သီးနေရာမှာ ပန်းနုရောင် စက်ဝိုင်းလေးနဲ့ အလည်ခေါင်မှာ နဲနဲ အရောင် ရင့်တဲ့ ရွေးစေ့လောက် အစေ့နုလေး တစ်ခုဘဲ တွေ့ရတယ်။ စစ်စစ် စစ်စစ် မြည်နေတဲ့ အပျိုစင်လေးကို ရတာ သေချာသွားပြီ။ မုန့်ဖို က ထုတ်ပေးတဲ့ ပေါက်စီလို ပူနွေးနူးညံ့တဲ့ နို့အုံတွေကို သူ့လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ လက်တစ်အုပ်စာ အထိဘဲ စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိ လိုက်တာ စိတ်မထိန်းနိုင်ဘဲ ခပ်နာနာ ညှစ်နယ်လိုက်မိတယ်။
အား .. နာတယ် ဒီလိုတော့လဲ အကြမ်းမကိုင်ရက်တာနဲ့ လက်ဝါးတစ်ဖက်ကို ဖယ်ပြီး သူ့အပေါ် အသာမှောက် .. နို့ကို ပါးစပ်နဲ့ငုံ့ပြီး စို့ပေးနေမိတယ် .. ကောင်မလေး ရင်ဘတ် တစ်ဖက်ကော့ပေးလာတယ်။ ချက်ချင်းဘဲ နို့အုံဟာ သွေးတွေနဲ့ ပြည့်လျှံပြီး တင်းမာလာ တယ်။ အပျိုနို့မို့လား မသိဘူး။ စို့လို့ ကောင်းလိုက်တာ။ ကောင်းတာနဲ့ မနားမနေ စို့ပေးမိတယ်။ ဆူးခမြာ မချင့်မရဲနဲ့ ဆန်နီခေါင်းကို သူ့လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ ထိုးဖွ ပွတ်သပ်ပေးနေတယ် ။ ဆန်နီကလည်း လက်တစ်ဖက်က နို့ကိုသေချာ အုပ်ကိုင်ချေမွပေးနေရဲ့ .. ဒီတစ်ကြိမ်ထဲနဲ့ နို့ပြင်းကျသွားမလားဘဲ ..။ လက်ထဲမှာ ပြည့်နေတဲ့ နို့အုံကို လက်ငါးချောင်းအားနဲ့ ကျိတ်ချေပေးသလို မသိမသာ ဟစိစိဖြစ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညိုးလက်မကြား ညှပ်ပြီး ချေမွပေးနေတယ်။ နို့အုံတွေဟာ ဒစ်ပိုထိုးလိုက်သလို ချက်ချင်း ပဲ ဖောင်းကြွတင်းမာလာရဲ့။ ဒီဖက်နို့အုံကို စို့လို့ပြီးတော့ ဟိုဘက်ပြောင်းစို့ ပြန်ရော .. စို့ပြီးခဲ့တဲ့ နို့ကို လက်နဲချေပေးနေပြန်တယ်။ ဆူးတစ်ယောက်တော့ တသက်မှာ တစ်ခါမှ မခံစားရသေးတဲ့ ဖိုမအရသာကို တဝြကီး ခံစားနေရပါတယ်။ ဒါမျိုးဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ ဘယ်တုံးကမှ မတွက်ခဲ့လို့ ဘာမှအဆင်သင့် မလုပ်ထားတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုတောင် မကြေမနပ် ဖြစ်နေမိတယ်။
အခုတော့ ရင်ကော့ပေးရုံနဲ့ တဟင်းဟင်း ငြီးရုံကလွဲပြီး ဘာမှ မလုပ်တတ်တော့ဘူး။ ဒါတွေကလဲ မနေနိုင်လွန်းလို့ ပေါ်ထွက်လာခဲ့ရ တဲ့ အပြုအစုတွေပါ .. ဆူးရဲ့ဖင်ကြောတွေ ရှုံ့လွန်းလို့ ဖင်တောင် ကျိန်းနေပြီ။ သူ .. ဆူးနို့တွေကို အားရအောင် ချေပြီးသွားတော့ လည်တိုင်တွေကို သွေးချေဥမတတ် စုပ်ပြန်တယ်။ သူ့စိတ်တွေက ယားကျိကျိနဲ့ ဆူးတခစ်ခစ် ရယ်မိတယ်။ ဆူးနဲ့သူကြားမှ ဘာမှ မ ရှိတော့ဘူး။ ဆူးစိတ်တွေ လွတ်လပ်နေလေရဲ့။ လည်တိုင်ကနေ မေးစေ့ မေးစေ့ကနေ ပါး နဖူး … နှာခေါင်း .. ပြီးတော့ …။ ဖူးဖူးနီ နေတဲ့ ဆူးရဲ့နှုတ်ခမ်းအစုံကို ငုံပြီး စုပ်လိုက်တယ်။ ဆူးတစ်ကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်ခံရသလိုဘဲ ဒီလို တစ်ခါမှ မတွေ့ဘူးဟာ .. သူ့လျှာ ကြီးက ဆူးရဲ့နှုတ်ခမ်းမာမာလေးတွေ ကြားထဲ တိုးဝင်ပြီး သွားကြားထဲကနေ အာခေါင်ထဲ ရောက်လာတယ်။ ဆူးလျှာနဲ့ သူ့လျှာဟာ အားပြိုင်နေကြရဲ့။ တွန့်လိမ်ရစ်ပတ်ပြီး ဆွဲလိုက် ဖက်လိုက်နဲ့ပေါ့ .. နောက်ဆုံး ဆူးပဲ အလျှော့ပေးလိုက်ရတယ်။
သူ့လျှာကို ဖြေသိမ့်တဲ့ သဘောနဲ့ ခပ်သာသာ စုပ်ယူပေးလိုက်မိတယ်။ ဆူးတို့ တော်တော်ကြာကြီး အချစ်ပလူးပြီးတော့မှ သူခွာ လိုက်တယ်။ ဆူးရင်တစ်ခုလုံး ဟာသွားတော့တာဘဲ .. ထာဝရတော့ မဖြစ်စေချင်ဘူး ..။ ဆန်နီဟာ ဆူးဘေးမှာ ရပ်ပြီး အင်းကျီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ယောက်ျားပီသတဲ့ သူ့ဘော်ဒီကို ဆူးတစ်ယောက် မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ကြည့်နေလေရဲ့ .. ကြွက်သား အ ပြိုင်းပြိုင်းနဲ့မို့ ဘယ်လိုရှုထောင့်ကဘဲ ကြည့်ကြည့် အကြည့်ခံတဲ့ ဘော်ဒီဘဲ .. ။ ဆူး .. ဆန်နီကို မုန်းနေတုန်းဘဲလား .. ဟုတ်တယ် .. မုန်းစရာကြီး သူများ သားသမီးကို ဘာတွေ လျှောက်လုပ်မှန်းလဲ မသိဘူး ချစ်တာကိုး ဆူးရယ် ဆူးကိုမှ ရွေးချစ်ရလား .. တခြား ကောင်မလေးတွေ ရှိသား ဘဲ .. အချစ်ဆိုတာ ရွေးချစ်လို့ မရဘူး ဆူးရယ် .. ဆူးကြောင့် ဆန်နီမှာ ဘယ်လောက်ခံစားရတယ်ဆို တာ ဆူး မသိဘူး .. နော် .. အခု ပြန်ရော်ပေးနေပြီ မဟုတ်လား .. အော် ဒါ ပြန်ရော်တာလား .. အရော်ဆိုရင် မလိုချင်ဘူး ဆန်နီကို ချစ်တယ်ဆိုမှပဲ ဆန်နီ ဆူးကို ကောင်းကောင်း ချစ်ပြမယ် ဆန်နီရဲ့စကားကို မကြားချင်ယောင် ဆောင်နေပြီး ဟိုဖက်လှည့်နေပါ တယ် .. ဆန်နီ တစ်ချက်ပြုံးပြီး သူ့တစ်ကိုယ်လုံးမှာ အဝတ်တစ်ခုမှ မကျန်အောင် ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆူးရဲ့လက်ကလေး တစ်ဖက်ကို ယူပြီး မာတောင်နေတဲ့ သူ့လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။
အိုး ဆူး တကယ်ဘဲ လန့်သွားရှာတယ်။ ဒီလီးနဲ့သာ အလိုး ခံရယင် သေရချည်ရဲ့… ဆူးတစ်ယောက်တွေးပြီး ကျောချမ်းသွားပါတယ် .. ။ဆန်နီကလည်း သိပ်အချိန်မဆွဲတော့ဘူး .. ထင်းရှူးသေတ္တာလေးပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေတဲ့ ဆူးရဲ့ပေါင်ကိုထောင်ပြီး ကားချလိုက်တယ် .. ပြီးတော့ မာတောင်နေသလောက် နူးညံ့လှတဲ့ ထိပ်ဖျားနဲ့ စောက်စေ့ကို မိတ်ဆက်ပေးလိုက်တယ်။ ဆူးခမြာ ကြောက်စိတ်နဲ့ ရမက်စိတ်ကြောင့် တဆတ်ဆတ်တုန်လို့ အရည်တွေ စို့လာတာနဲ့ ဒစ်ဖျားမြုပ်ချလိုက်တယ် .. ဗြစ် .. အား နာတယ် .. နာတယ် … ပြန်ထုတ် ပြန်ထုတ် ရမှာ မဟုတ်ဘူး .. ဆူး .. ဆူး .. ကြောက်တယ် .. ဆန်နီ စိတ်လေသွားပါတယ် .. အပြီးကျမှတော့ အထစ်မခံနိုင်ဘူး .. ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်တွေ ညှစ်ထုတ်ရင်း သူ့ဈေးဗန်းထဲမှာ ဘက်ထရီနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ ကလေးကစားစရာ မြွေ ကို သွားသတိရတယ် .. မြွေရဲ့အတုပ်ကလဲ တော်တော်ကြီးတာပဲ .. ဒါပေမယ့် အသာချော့သွင်းရင်တော့ ရတန်ပါရဲ့ .. သေတ္တာထဲ မွှေနှောက်ပြီး ရှာနေတဲ့ ဆန်နီကို ဆူးတစ်ယောက် မျက်လုံး အဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်နေလေရဲ့..။
တကယ့်မြွေပွေး တစ်ကောင်လို အကွက်ထနေတဲ့ မြွေရုပ် ထွက်လာပါတယ်။ ဘက်ထရီတို့ပြီး ခလုပ်နှိပ်လိုက်တော့ ဘသားချောက ပြေးချင်လို့ တဆတ်ဆတ်ခါနေတယ်။ ဒီတော့ ဆူးမမြင်အောင် အသာကွယ်ယူသွားပြီး မြွေကို တွင်းဝမှာ တေ့ထားလိုက်တယ် .. ဘာမှ အထစ်တွေ အဖုတွေလဲ မရှိ စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေလဲ ရှိဆိုတော့ မြွေဟာ ရှောကနဲ ဝင်သွားပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆက် မသွားနိုင်တာနဲ့ ဟိုရမ်းဒီရမ်းနဲ့ ချာလပတ်လည် ယမ်းနေရဲ့ .. လီးနဲ့လိုးတာတောင် ဒီလောက်ကောင်းမှာ မဟုတ်ဘူး ..။ ဆူးတစ် ယောက် ရူးမလောက် ဖြစ်နေရှာတယ်။ ဆန်နီစောက်ခေါင်းထဲ ဘာထဲ့လိုက်လဲ မသိဘူး .. ရှေ့တိုးနောက်ငင်ရော ချာလပတ်ရော ကွေ့ကောက် တွန့်လိမ်ရော စုံနေတာပဲ .. ဒါကြောင့် ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမ ကြာကြပေါင်းနိုင်တာပေါ့ .. ကောင်းလွန်းလို့ အပျိုစင်မှေး ပေါက်သွားတာတောင် နာနာကျင်ကျင် ဖြစ်မသွားဘူး .. အရမ်း အရသာတွေ့ပြီး စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေ ရွှဲနေအောင် ကျ လာတယ် ..။
အဲဒီမှာပဲ .. မြွေရုပ်ထဲ ဘယ်လိုက ဘယ်လို အရည်တွေ ဝင်သွားလဲ မသိဘူး .. ဖြတ်ကနဲ ရပ်သွားပါလေရော .. ဆူးတစ်ယောက် ဆပ်တငံ့ငံ့နဲ့ ငိုချင်စိတ်ကို ပေါက်ရောဆိုပဲ .. ဆန်နီ ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ နောက်တာလား .. မဟုတ်ပါဘူး ဆူးရယ် .. ပထမ ကျင့် သားရအောင်လုပ်တာ .. အခု ဆန်နီကိုယ်တိုင် ဆူးကို လိုးတော့မယ် .. ဟယ် .. မိုက်ရိုင်းလိုက်တာ ဟ .. လိုးမှာကို လိုးမယ် မပြော ယင် ဘာပြောရမလဲ .. ကဲ .. ကဲ .. လုပ်ပါ သွေးတွေနဲ့ ပေကျံနေတဲ့ မြွေရုပ်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး ဘေးချထားလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ အခုနအတိုင်း ဆူးရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ထောင်ပြီး ဖြဲချလိုက်ပါတယ်။ ချွဲကျိနေတဲ့ စောက်ခေါင်းကို လီးတေ့ပြီး တင်ပါးသားနဲ့ ဆတ်ကနဲ ဖိသွင်းလိုက်တော့ အရှိန်နဲ့ ဟိုးအဆုံးထိ ဝင်သွားလေရဲ့ ..။ ဗြစ် .. စွပ် ပြွတ် .. အား .. ဒုတ် .. အား .. နာလိုက်တာ .. ဆန်နီ ရယ် .. ဆူးကိုသတ်နေတာလား … ခနပါ ဆူးလေးရယ် ဘာခနလဲ ဒီထဲမှာ သူ့ဟာကြီးနဲ့ ပြည့်ကြပ်နေပြီ .. ဗိုက်ကိုအောင့်သွားတာပဲ .. နောက်အရမ်း မဆောင့်နဲ့ .. ဆန်နီဟာ အဆုံးထိ ဝင်နေတဲ့ လီးကို ပြန်မနှုတ်ဘဲ ဆူးရဲ့ခြေထောက်တွေကို သူ့ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင် လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆူးရဲ့ချိုင်းက လက်လျှိုပြီး ပခုံးတွေကို ဆွဲကိုင်ထားလိုက်ရဲ့ .. ဆန်နီရဲ့ ချုပ်ကိုင်မှု အောင်မြင်မှုအောက်မှာ ဆူးတစ်ယောက် မလှုပ်သာ မယှက်သာ ဖြစ်နေပါပြီ ..
ဒီတော့မှ တစ်ချက်ချင်း စိတ်ကြိုက်လိုးပါတော့တယ် .. ပထမတော့ ဆူးမမြာ နင့်နေအောင် ခံရရှာတယ် ။ အပျိုစင် ကိုး .. တ ဖြေးဖြေးနဲ့ ကျင့်သားရပြီး လီးအရသာတွေ့သွားလေရဲ့။ ဆန်နီ .. ဆန်နီ .. အို့ .. အိုး … အား … အား … အမေ့ … အိုး .. ဆန်နီ .. ဆန်နီ ရယ် .. အား … အား .. အား .. အား .. အင့် … ဆူးရဲ့ရမက်လွှမ်းသံတွေဟာ ဆန်နီကို ပိုပြီး အားသွန်ခွန်စိုက် ဆောင့်စေပါတယ်။ ဆူး က ညီးလေ ဆန်နီက ဆောင့်လေပါဘဲ။ စောက်ဖုတ်လေးဟာ ကျွံဝင်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက်နဲ့ လီးရဲ့ဆောင့်ချက်အတိုင်း ပုံစံ အမျိုးမျိုး ဖြစ်နေပါတယ်။ ဆူးရဲ့အရသာတွေ့ပြီး ဖင်ကို ကော့ကော့ပေးလာတယ် ။ ဆန်နီ ကောင်း .. ကောင်းလိုက်တာ .. အိုး အိုး .. အား .. ဆောင့် .. ဆောင့် … ဆူးခံ နိုင်ပြီ အိုး အိုး .. ဆန်နီရဲ့လီးဟာ ဆူးစောက်ခေါင်းထဲမှာ ပြည့်ကြပ်ပြီး အရည်ပြားတစ်ချို့ကို ဆုတ်ပြဲစေတာကတော့ အမှန်ပါ။ ဒါပေမယ့် အဲဒီ ဝေဒနာတွေဟာ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် .. ပျောက်ပျောက်သွားပါပြီ .. အဲ ပြီး ယင်တော့ ဘယ်လိုနေမယ် မသိဘူး ..။
အား … ဆန်နီ ဆန်နီ .. ဆူးပြီးတော့မယ် .. ခပ် ကြမ်းကြမ်းသာ ဆောင့်ပေးပါ … အိုး .. ဆန်နီ .. အား ဆူးတစ်ယောက် ခြေထောက် တွေ လက်တွေ ကွေးကောက်ပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်နေရှာပါတယ်။ ဆန်နီလဲ တပြိုင်တည်း ပြီးသွားတာမို့ သူ့ရဲ့စောက်ခေါင်း ကျဉ်း ကျဉ်းလေးထဲမှာ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့အရည်တွေ ပြည့်လျှံသွားလေရဲ့။ ဆန်နီဟာ ဆူးရဲ့စောက်ခေါင်းထဲမှာ သူ့လီးကို စိမ်ထားရက်နဲ့ ၅မိနစ်လောက် ငြိမ်နေတယ်။ ဆူးလည်း ဆန်နီကို မလွှတ်ချင်တော့တဲ့ ပုံစံမျိုးနဲ့ တင်းတင်းကြီး ဖက်ထားတယ်။ ပြီးတော့ ဆန်နီ နှုတ်ခမ်းတွေကို မက်မက်မောမော စုပ်ယူလိုက်တယ်။ အဲဒီအချိန်က စပြီး ဆူးတစ်ယောက် ယောက်ျားအရသာ တွေ့သွားပါတယ်။ အရင်ကလို ရှုတည်တည် မဟုတ်တော့ဘဲ ယောက်ျာလေးတွေနဲ့ အရောတဝင် ဖြစ်လာပါတယ်။ တစ်နေ့ပေါ့ .. အဲဒီ တစ်နေ့က တော့ မမေ့နိုင်စရာဘဲ ..။ မိုးတွေက ဝုန်းဒိုင်းကျဲအောင် ရွာနေတော့ ဆူး အိမ်မပြန်ရဲဘူး။ တစ်ယောက်ထဲ ငုတ်တုတ်လေး ထိုင်နေ တုန်း ဆယ်တန်း တဘုံးဘုံး ကျနေတဲ့ လူပွေကျော်လင်းတို့ အုပ်စုရောက်လာတယ်။ အမှန်က ကျူရှင်လွှတ်ယင် အားလုံးပြန်ရတာ ပဲ။ ဒီကောင်တွေ ပြန်လာတာ ဆူးရှိမှန်း သိလို့ပါ။
ဟဲ့ .. ဆူး .. နင် မပြန်သေးဘူးလား .. ငါ ကြောက်တယ် .. မိုး ဒီလောက် ရွာနေတာ ငါ့မှာ ကားပါတယ်လေ .. လာ လိုက်ပို့ပေးမယ် ဘာမှ ထွေထွေထူးထူး စဉ်းစားမနေပါဘူး .. ဗိုက်ကလည်း ဆာနေပြီ မဟုတ်လား။ အလွယ်တူပဲ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်မိတယ်။ ဆူး အပါအဝင် အားလုံး ၄ ယောက် ကားထဲ ဝင်လိုက်တယ်။ ကျော်လင်းတို့က အသက်ကကြီးနေကြပြီ။ အသုံမကျလို့ ဘာစာမေးပွဲမှ မ အောင်တာ အနဲဆုံး ၂၅နှစ်တဲ့ နောက်ပြီး အရာရှိသားတွေ .. ဒီလိုပဲ ပေတေနေတဲ့ ကောင်တွေပေါ့ .. အရင်ကတော့ ဆူး .. သူတို့နဲ့ မ ရောဘူး .. နောက်ပိုင်းကျမှ ယောက်ျားရဲ့အရသာကို သိမြင်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းကောင်တွေနဲ့ ရောရော နှောနှောနေမိတယ် .. ။ငတိ တွေကလည်း ရတဲ့ အခွင့်အရေး လက်မလွှတ်ဘဲ နည်းမျိုးစုံနဲ့ ချစ်ရေးဆိုကြတယ် ..။ ဒါပေမယ့် … အတွင်းမှာ တောက်နေတဲ့ မီးကို အပြင်က မသိစေချင်ပါဘူး .. နို့မို့ယင် ဆရာတွေတောင် နေတော့မှာ မဟုတ်ဘူး .. ဆူးနားဘဲ ကပ်နေမှာ ..
ဟဲ့ .. ဘယ်ကို မောင်းနေတာလဲ .. ငါ့အိမ်က ဟိုဘက်မှာလေ .. နင့်ကို တစ်ခုခု ကျွေးမလို့ပါဟာ မကြာပါဘူး .. ဒီလိုမှန်းသိယင် ငါမ လိုက်ဘူး ..အော် .. နင်က စေတနာကို မစော်ကားပါနဲ့ ငါက နင့်ကို ပျော်စေချင်လို့ပါ … ထူးဆန်းတာက သူစိမ်းယောက်ျား ၃ယောက်ကြားထဲ ရောက်တာတောင် ဆူးကြောက်ရွံ့စိတ် မရှိပါဘူး။ ပျော်သလိုတောင် ဖြစ်မိတယ် .. ဒီလိုနဲ့ ကားကလေးက နာရီဝက်နီးပါး ဟိုချိုး ဒီကွေ့နဲ့ မောင်းချပြီး ချောင်ကျကျ နေရာတစ်ခုမှာ ရပ်သွားလေရဲ့။ တိတ်ဆိတ်နေတာပဲ။ ခြံကြီးထင်ပါရဲ့။ နောက်ပြီး တဲလေး တစ်ခုရှိသေးတယ် .. မိုးတွေလေတွေ တိတ်ဆိတ်သွားလို့ တလောကလုံး သန့်ရှင်းနေသလား အောက်မေ့ရ တယ်။
ဦးမိုးဘ .. ဦးမိုးဘ … ဒီအဖိုးကြီး ဘယ်သွားနေလဲ မသိဘူး ..မင်းတို့ ဒီအချိန်ကြီး ဘာလာလုပ်တာလဲ .. လာလည်တာပေါ့ .. ဘာ စားစရာရှိလဲ ဟေ့အေး .. ငါတောင် တစ်ခုခုသွားဝယ်စားမလို့ ဒါဆိုမြို့ထဲ သွားပြီး ကျနော်တို့ဖို့ပါ ဝယ်ခဲ့ .. ရော့ပိုက်ဆံ .. ဘာဝယ်ရ လဲ ဝယ်ချင်တာ ဝယ်ခဲ့ တိုင်မှာချိတ်ထားတဲ့ အင်းကျီကောက်စွပ်ပြီး ဦးမိုးဘဆိုတဲ့ လူကြီးထွက်သွားတာ လိုက်ကြည့်နေမိတယ် ..။ လောလောဆယ်တော့ တစ်ခုခု စားရအောင်ကွာ .. ကားထဲမှာ ဘီယာတော့ပါတယ် .. စားချင် ဆရာသရက်သီး ခူးစားချည် ရ တယ် ခဏချင်းမှာဘဲ ဘီယာဘူးတွေ ဖောက်ပြီး သရက်သီးနဲ့ မြည်းနေကြပြီလေ .. ဆူလဲ ငြင်းမနေဘူး .. ခပ်တည်တည် ဘီယာဝင် စုပ်တယ် .. ပထမဆုံးမို့လား မသိဘူး .. အရသာတော့ မတွေ့ဘူး .. ခါးသက်သက်နဲ့ ခဏနေတော့ ခေါင်းပါမူးလားတယ် .. ဒါနဲ့ ဘီယာ ဆက်မသောက်ဘဲ ချောင်တစ်ချောင်မှာ သွားထိုင်နေမိတယ် ။ ကျော်လင်းက လိုက်လာပြီး ..
ရော့ လစ်ပို သောက်လိုက် .. အမှန်တော့ .. လစ်ပိုထဲမှာ ဘိန်းဆီတွေ ရောပေးတာပါ။ ဒါသောက်ပြီးလို့လဲ ခဏကြာရော ဆူးတစ် ယောက် ခေါင်းမထူနိုင်တော့ဘူး။ အခြေအနေ ကြည့်နေတဲ့ ကျော်လင်းဟာ ပွင့်ဟနေတဲ့ ဆူးရဲ့နှုတ်ခမ်းကို ငုံစုပ်ယင်း တီရှပ်အောက် ကို လက်ထိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ပြည့်ဖြိုးတင်းမာနေတဲ့ နို့အုံကို တုန်ရီတဲ့ လက်တွေနဲ့ ခြေဖွနေပါတော့တယ်။ သူဘာလုပ် နေတယ်ဆိုတာ ဆူးသိတယ် .. ဒါပေမယ့် မတားနိုင်ဘူး .. တားလဲ မတားချင်ဘူး .. ကျော်လင်း အပေါ်ကနေ ကိုင်နေသလို ဆူးရဲ့ ထဘီကို လှန်တင်ပြီး ဆပ်စပိုင်ဒါကို ဆွဲချွတ်လိုက်တာကတော့ သူ့သူငယ်ချင်း နေမျိုးပါဘဲ .. အေးစိမ့်စိမ့် ရာသီဥတုရဲ့ဒဏ်ကြောင့် ဆူးပေါင်တွေရော စောက်ဖုတ်ပါ ချမ်းစိမ့်စိမ့် ဖြစ်လာတယ်။ ကျော်လင်းရဲ့လျှာဟာ ဆူးပါးစပ်ထဲ ရှောက်သွားနေသလို သတိမရ တစ်ချက် ရတစ်ချက် ဖြစ်နေတဲ့ ဆူးရဲ့လျှာဟာလည်း ကျော်လင်း ပါးစပ်ထဲကို တစ်ချက်တစ်ချက် ရောက်သွားတယ်။ ကိုယ် ကိုယ်တိုင်တောင် မသိဟန်နဲ့ ဆူးရဲ့လက်တွေဟာ ကျော်လင်းကို ရစ်ပတ်မိပြီး တရွေ့ရွေ့နဲ့ ပုဆိုးအောက်က ထောင်ထနေတဲ့ လီးကြီး ဆီ သွားနေတယ်။
ကျော်လင်းတော့ မုတ်ဆိတ်ပျားစွဲတာပါဘဲ … သူတင် မဟုတ်ဘူး .. သူ့သူငယ်ချင်း နေမျိုးနဲ့ ဝေယံကျော်တို့လဲ ပါတာပေါ့ .. သူတို့ က ဒါမျိုး လုပ်နေကျဘဲ .. မိန်းကလေးတစ်ယောက်အတွက်နဲ့ မိတ်အပျက်မခံဘူး … ရယင် ဝေစားမျှစားနေကျ ..။ ဆူးတစ် ယောက် ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လို ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားတယ် မသိဘူး .. ဟိုသုံးကောင်လဲ အောက်ပိုင်းမှာ အဝတ်မကပ်တော့ဘူး လီးတန်းလန်းတွေနဲ့ ။ ကျော်လင်းက ဆူးရဲ့နို့အုံတွေကို ကျိန်းလာတဲ့အထိ စို့လိုက် နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေသလို နေမျိုးက ဆူး စောက်ဖုတ်လေးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးနေတယ်။ ခဏနေတော့ လက်မတွေနဲ့ အသာဟပြီး လျှာထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ဝေယံကျော် ကတော့ ပွဲကြည့် ပရိတ်သတ်ဘဲ .. လီးကြီးက တောင်လို့။ နေမျိုးရဲ့လျှာအရသာကို ဆူးခိုက်သွားပါတယ်။ ဒါကြောင့် ပေါင်ကို မရှက် မကြောက် ဖြဲချလိုက်မိတယ်။ ရှက်စရာလဲ အသိစိတ်မှ မရှိတော့ဘဲ။ သူ့စောက်ဖုတ် နီနီရဲရဲလေးဟာ ယောက်ျားလေး သုံး ယောက်လုံးကို အားကြီးကြီးနဲ့ ဆွဲဆောင်နေတယ်။ အား … နေမျိုး ငါမနေနိုင်တော့ဘူး .. အိုး … ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် .. အား ဆူးရဲ့ ဝေဒနာသံကြားရတာနဲ့ ငနဲသုံးကောင် တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ပြုံးလိုက်ပါတယ်။ ဆူးစောက်ခေါင်းထဲကလည်း အရည်တွေ ရွှဲနေအောင် ကျနေပြီလေ …။
ကဲ .. ငါ ပထမလုပ်မယ် .. ကျော်လင်းရဲ့စကားအဆုံးမှာ နေမျိုးနဲ့ ဝေယံကျော်က ဆူးရဲ့ခြေကျင်းဝတ်တွေကို ကိုင်ပြီး ပေါင်ကို ဖြဲ လိုက်ပါတယ်။ ခြေထောက်ဟာ မိုးပြိုမှာ ကြောက်တဲ့ တစ်တီတူးလို မိုးပေါ်ထောင်နေရဲ့ .. ပြီးတော့ အစွမ်းကုန် ဖြဲခံထားရတယ်။ ကျော်လင်းလဲ လီးကြီးတာပါဘဲ .. ဒါပေမယ့် မျိုးရိုးလိုက်တဲ့ ဆန်နီကိုတော့ ဘယ်မှီမလဲ .. လောလောဆယ် ဆူးရဲ့ဝေဒနာကိုတော့ ပျောက်ကင်းစေလိမ့်မယ်ဆိုတာ သံသယ မရှိဘူး။ ပြွတ် .. စွပ် … အား .. နာတယ် တစ်ချက်ထဲ အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းလိုက်လို့ ဆူး ခမြာ အသဲခိုက်သွားပါတယ် .. လီးကကြီးသာကြီးပြီး မရှည်လို့ တော်သေးတယ် ဆိုရမှာပေါ့ .. ဒီလို ဗြုံးစားကြီး သွင်းတာကတော့ ဘယ်မိန်းမမှ မကြိုက်ဘူး .. ဖာသယ်တောင် မကြိုက်ဘူး .. ကျော်လင်းတို့ကတော့ ဆူးကို ဖာသယ်လောက်တောင် တန်ဖိုးမထား ဘူးဆိုတာ ထင်ရှားနေပြီပေါ့ ..။ဆူးရဲ့နို့အုံတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုံညှစ်ပြီး အားနဲ့ ဆောင့်နေပါတော့တယ် .. ဆူးခမြာ နေသားမကျ သေးချိန်မို့ အောက်မှာ လိမ့်နေတာဘဲ .. သနားစရာ စောက်ခေါင်းထဲ လီးကို အဆုံးထိ မြုပ်ပြီး ထမနဲထိုးသလို ပတ်ခြာလှည့်မွှေပေး တော့ ဆူသဘောတွေ့နေရဲ့… ဒါပေမယ့် ရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး ကျိန်းလောက်အောင် ဆုပ်ညှစ်ခံရလို့ အတော် မသက်မသာ ဖြစ်နေရှာ တယ်။ ချစ်သူငယ်ချင်းတွေ ဖြစ်တဲ့ ဝေယံကျော်နဲ့ နေမျိုးတို့ကလည်း ခြေထောက်ကို အားရပါးရ ဆွဲမြောက်ထားလိုက်တာ ကြမ်းနဲ့ တင်ပါးနဲ့ လွတ်နေရဲ့.. ပိုအခံရခက်တာပေါ့ ။
အား .. အား … အ .. အား … အား .. အား … အား … အား .. ဆိုတဲ့ ဆူးရဲ့အော်ငြီးသံတွေဟာ အခန်းထဲမှာ ဆူညံနေပါတယ်။ နောက်ဆုံး အချက်၂၀လောက် အားရပါးရ ဆက်တိုက်ကြီး ဆောင့်ချပြီး ကျော်လင်းရဲ့သုတ်ရည်တွေဟာ ဆူးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာ လျှံကျသွားပါတယ်။ ဆူးက မပြီးသေးပေမဲ့ ကျော်လင်း လုံး၀ ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ ပြီးတာနဲ့ လီးကို ဆွဲနှုတ်ပြီး မတ်တပ်ထရပ်လိုက် တယ်။ နေမျိုးက .. ကဲ .. ငါ့လှည့် လုပ်လေ .. ငါ ကိုင်ထားပေးမယ် နေအုံး .. ငါ ဒီပုံစံ မကြိုက်ဘူး .. ကုန်းပေးနော် .. နောက်ကနေ ဆောင့်မယ် .. လိုက်ဖက်ညီတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေပီပီ တစ်ယောက်ရဲ့ဆန္ဒကို ကျန်နှစ်ယောက် မငြင်းပါဘူး။ ဆူးကို ကြမ်းကြမ်းတမ်း တမ်း ဆွဲယူပြီး ဒူးထောက်ဖင်ကုန်း အနေအထားဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်ပါတယ်။ ဆူးကတော့ ဘာမှ မသိရှာဘူး။ သူ့ရဲ့ကိုယ်ပိုင် ကမ္ဘာ လေးထဲမှာ ပျော်မွေ့နေလို့ ပြုံးပြုံး .. ပြုံးပြုံးနဲ့ပေါ့ ..။ ဖင်နောက်မှာ အက်ဟနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်မနှစ်ချောင်းနဲ့ ဆွဲဟလိုက်ပါ တယ် .. အခုနကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း လိုးခံခဲ့ရလို့ နီရဲနေတာဘဲ .. သီးမွှေးငှက်ပျောသီးလို ရှေပြီး ကော့နေတဲ့ လီးကို စောက်ခေါင်းဝ တေ့ပြီး မွှေဆွပေးနေပါတယ်။ ဆူးရဲ့စိတ်တွေ ပိုပြီး ထကြွလာအောင်ပေါ့။ ဆူးတစ်ယောက် တဟင်းဟင်း ဖြစ်လာပြီး ဖင်ကြောကြီး တွေ တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ အရမ်းကို ခံချင်စိတ် ပြင်းလာပါတယ်။ အိုး … ဘာလုပ်နေတာလဲ … ယားလှပြီ … အား … အိုး .. ကျွတ် .. ကျွတ် … အား .. လုပ်ပါတော့ .. ဗြိ … ပြွတ် .. စွပ် .. ဒုတ် … အင်း … အား … အား .. ကော့နေတဲ့ လီးဖျားဟာ စောက်ခေါင်းကို ချိတ်နဲ့ညှစ် သလို ချိတ်ပြီး ဆွဲသွားပါတယ်။ ဒီလီးဟာ ကြောက်စရာကောင်းတယ်လို့ ဆိုရမှာပါ .. သူများလီတွေလို ရှောရှောရှူရှူ ဝင်မသွားပဲ .. အခေါင်းတစ်ခုလုံးကို ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ့ ချိတ်ချိတ်ပြီး ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် လုပ်နေတာကိုး ..။
အား .. ကောင်းတယ် .. သိပ်ကောင်း … အားကြီးကောင်း … အိုး … အမေ့ … အား ဆူးတစ်ယောက် ရှက်ရမှန်း မသိတော့ဘဲ … ဖင် ကိုကော့ကော့ပေးလာပါတယ် .. လီးအမျိုးစုံနဲ့ လိုးခံနေရတဲ့ အရသာကို မမေ့နိုင်လောက်အောင် စွဲသွားမိတယ်။ နဲနဲသတိဝင်လာလို့ မျက်စိဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ .. ဘေးမှာ ရပ်နေတဲ့ ကျော်လင်းကို တွေ့ရတယ်။ လီးတန်းလန်းမဲ့ မမှီမကမ်း လှမ်းပြီး ဆုတ်လိုက်ပါ တယ်။ ပြီးတော့ ကစားစရာ ရတဲ့ ကလေးတစ်ယောက်လို ဂွင်းတိုက်လိုက် နယ်လိုက် လုပ်ပေးနေတယ်။ နေမျိုးကတော့ ဆူးရဲ့နို့နှစ် လုံးကို စုံကိုင်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါတယ်။ မျက်နှာတစ်ခုလုံးလဲ ချွေးတွေ ရွှဲလို့ပေါ့ .. အံကြိတ်ထားလို့ ကြောက် စရာ ရုပ်သွင် ဖြစ်နေလေရဲ့ ။ ကြောက်လဲ ကြောက်စရာပဲ .. မိန်းမလိုးတာ နွားသတ်သလို လိုးတဲ့ကောင်တွေ .. ဒါမျိုးက ဖီးလ်နဲ့ လုပ် ရတာ မဟုတ်လား ..။ နောက်ဆုံးတော့ ဆူးရဲ့စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လီးကို တအားဖိကပ်ပြီး သုတ်ရည်တွေ ပန်းချလိုက်တယ် .. ဆူး ကတော့ မပြီးသေးဘူး .. မူးယစ်ဆေးဝါးကြောင့်ဘဲ ထင်ပါရဲ့.. ဆူးစောက်ခေါင်းတစ်ခုလုံး သူများ သုတ်ရည်တွေနဲ့ လျှံနေတယ်။ ကျော်လင်းက ဝေယံကျော်ဖက် လှည့်ပြီး .. ကဲ .. မင်း အလှည့်လုပ် သူ့ကို ခုံပေါ်တင်ရအောင် .. ပြောပြောဆိုဆို ခုံတန်းရှည်တစ်ခု ပေါ် ဆူးကို ပက်လက်အနေအထားနဲ့ တင်လိုက်ပါတယ်။
ဝေယံကျော်ရဲ့ မဲမဲတုတ်တုတ်လီးနဲ့ ဆိုတော့ အတော်ပဲ။ သိပ်မမြင့်ဘူး။ ဆူးရဲ့ခြေသလုံးလှလှလေးတွေကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ပြီး သူ့ လီးကို စောက်ခေါင်းဝမှာ တေ့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆူးရဲ့ပခုံးကို စုဆွဲပြီး တရှိန်ထိုးဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။ အတော်တုတ်တဲ့လီးမို့ ဆူးမခမြာ အီသွားရှာတယ်။ ခါတိုင်းလို ပေါင်မကားထားတော့ စောက်ဖုတ်လေးဟာ သိပ်မကျယ်ဘဲ စိစိလေး ဖြစ်နေတယ်။ ဒီ တော့ လီး ဝင်ရတာ ခက်သလို ခံရတဲ့ ဆူးလဲ အတော်နာနေရှာတယ် .. ဒါပေမယ့် သူ့သူငယ်ချင်းတွေလို သူလဲ အညှာအတာမဲ့ အားကုန် လိုးနေပါတော့တယ်။ ဆူးလို နုနုနယ်နယ်လေး အဖို့ ဒါမျိုးဟာ လွန်လွန်းနေပါပြီ။ သူတို့ ဘယ်လောက်ဘဲ ဆောင့်ဆောင့် ဆူးခမြာ မပြီးနိုင်ရှာဘဲ ဆပ်တငံ့ငံ့သာ ဖြစ်နေလို့ ပိုဒုက္ခရောက်နေရပါတယ်။ ဝေယံကျော်လဲ နေမျိုးတို့ ကျော်လင်းတို့လို ဆူးရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲ အရည်တွေ ငေါကနဲ ပန်းထုတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဆူးကိုတော့ ပြီးအောင် မလုပ်ပေးနိုင်ခဲ့ဘူး .. ဆူးရဲ့စောက် ဖုတ် တပြင်လုံး အဖြူရောင် အရည်တွေ ပေပွနေတယ် .. စောက်ခေါင်းထဲကနေ စီးပြီးဖင်မှာပါ ပွနေအောင် ပေကျံနေရဲ့ .. နေမျိုးက အဲဒါတွေကို အဝတ်တစ်ခုနဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း သုတ်ပေးပြီး ကျန်တဲ့ နှစ်ကောင်က အဝတ်အစား သေချာပြန်ဝတ်ပေးလိုက်ပါ တယ်။ ပြီးတော့ ဦးမိုးဘ ပြန်လာအောင် မစောင့်တော့ဘဲ လစ်ထွက်လာကြရဲ့..
ဆူးရဲ့ တိုက်ရှေ့ရောက်တော့ ဆန်နီတစ်ယောက် ဆိုင်သိမ်းပြီး ပြန်မလို့ လုပ်နေရဲ့ .. ဆူးတစ်ယောက် အခြေအနေ မမှန်တာလဲ မြင် ရော ကားထဲက ဆွဲချနေတဲ့ ဟိုကောင်တွေဆီက ခပ်တည်တည်ပဲ လက်လွှဲယူလိုက်တယ်။ ဟိုကောင်တွေလဲ စကားရောဖော သော ဖောနဲ့ လစ်သွားကြတယ်။ ဆန်နီ .. ဆန်နီ .. ဆူးကို သူတို့ မတရားလုပ်ကြတယ် … ဆန်နီရယ် .. ဟင်းဟင်းဟင့် .. နောက်ပြီး ဆူး မ ပြီးသေးဘူး … ဗိုက်ထဲက သိပ်အောင့်တာဘဲ .. ဆန်နီ ဆူးမြန်မြန်ပြီးအောင် လုပ်ပေးပါ ..။ ဆူးရဲ့စကားကြောင့် ဆန်နီဟာ ဆူးကို သနားသွားပေမယ့် သူ့အလိုကို လိုက်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ အသာဆွဲခေါ်ရင်း သူ့ပစ္စည်းထားတဲ့ အခန်းကို ဖွင့်ပြီး ဆူးကို သွင်း လိုက်တယ်။ ဆူး … ကိုယ့်ကို ခံနိုင်ပါ့မလား .. ၃ ယောက်တောင် ဆက်ဆံခဲ့ရတယ် ဆိုတော့ .. လုပ်သာလုပ် .. ဆူးပြီးယင် တော်ပြီ ဒီတော့ ဆန်နီဟာ သူ့ထင်းရှူး သေတ္တာထဲက ဆိတ်မျက်ကွင်းတစ်ခု ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဆူးရဲ့ထဘီကို လှန်တင်ပြီး နီရဲ ယောင်ကိုင်းနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လျှာနဲ့ကလိပေးနေရဲ့ .. စောက်စေ့ကလေးကတော့ သူ့ကတိအတိုင်း ခေါင်းထောင်မတ်လို့ နေ တယ်လေ … ဆူးတစ်ယောက် စိတ်တွေ ပြန်ကြွလာပြီး အရမ်းကို အလိုးခံချင် ဖြစ်နေပြီပေါ့ ..။
ဆူးရဲ့အခေါင်းထဲက အရည်ကြည်တွေ သုတ်ပြီးတော့ ဆန်နီဟာ ဆူးရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်တယ် .. ဆူးစောက်ဖုတ်နံ့ရတဲ့ဟန်နဲ့ လီးဟာ ငှက်ပျောဖူးကြီးလို ထောင်မတ်လာရဲ့ .. အမြဲတမ်း ဆီသုတ်ထားတဲ့ ဆိတ်မျက်ကွင်းကို လီးမှာ စွပ်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ … ။ ပြွတ် .. စွပ် .. အား … အ … ဆန်နီရယ် .. ကောင်းလိုက်တာ .. ဘယ်လိုများ .. လုပ်လိုက်တာလဲ … အိုး .. အား … အား … အား … အမေ့ … အင်း … ဟင်း … ဟင်း … ဟင်း .. ဆူးတစ်ယောက် ဆောက်တည်ရာ မရအောင် ဖြစ်နေရှာ ပါတယ် …. ဆိတ်မျက်ကွင်းက စောက်ဖုတ်နုနုလေးကို မဟားတရား ပွတ်တိုက်နေတာကိုး … ဆန်နီ လက်မောင်းကို လက်သည်း တွေ စိုက်ဝင်သွားအောင် ကိုင်ထားပါတယ်။ ဆန်နီလဲ ရိုးရိုးမဆောင့်ဘဲ မွှေမွှေပြီး ဆောင့်ပေးတော့ .. ဆူးမမြာ ကောင်းလွန်းလို့ သေ ချင်စိတ်တောင် ပေါက်လာတယ် .. ဖင်ကို စကောဝိုင်း ဝိုင်းပေးလိုက် .. ကော့ပေးလိုက်နဲ့ အားရပါးရ ကော့ကော့ပြီး ခံနေရဲ့ …။
ဆန်နီ … မြန်မြန် … မြန်မြန် … ဆူးပြီးပြီ … ပြီး … ပြီ … အား … အား ဆူးတစ်ယောက် အားရပါးရကြီး ပြီးသွားပါတယ် .. ဆန်နီခါး ကို ခြေထောက်တွေနဲ့ ချိတ်ထားသလို လည်ပင်းကို မလွှတ်တမ်း ဖက်ထားပါတယ်။ မရှေးမနှောင်းမှာဘဲ ဆန်နီလဲ နာကျင်နေတဲ့ ဆူး စောက်ဖုတ်ထဲ သဘာဝဆေးရည်ကို ပန်းထုတ်ချပြီး ဆူးပေါ် မှောက်ကျသွားရဲ့ .. သူတို့ရဲ့စိတ်အစဉ်ဟာ အချိန်မဲ့စွာနဲ့ လွင့်မျောနေပါ တော့တယ် …။
Zawgyi
ေလဒီရႉးေလးရဲ႕ ပိုင္ရွင္
ေဒါက္ .. ေဒါက္ .. ေဒါက္ .. ေဒါက္ လူျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ အင္မတန္ ခက္ဆိုဘဲ .. လူ႔ျပည္က အပ္ဖ်ားနဲ႔ ျဗမၼာျပည္က အပ္ဖ်ား ထိခ်င္ထိ မယ္ လူျဖစ္ဖို႔ မလြယ္ဘူးတဲ့။ အဲ .. ဒါထက္ ပိုခက္တာက ျဖစ္လာတဲ့ ဆန႔္က်င္ဖက္လိင္ ၂ခုဟာ ဆန႔္က်င္ဖက္ အေျခအေနေတြကို ဆန႔္က်င္ၿပီး ေပါင္းစည္းမိဖို႔ဘဲ .. အခုေခတ္မွာ လူျဖစ္ဖို႔ လြယ္လာသလို .. အဲဒီ က်ေနာ္ ေျပာခဲ့တဲ့ ဆန႔္က်င္ဖက္အရာေတြ ေပါင္းစည္း ဖို႔လဲ မခက္ေတာ့ဘူး .. ခင္ဗ်ား ယုံရဲ႕လား .. မယုံယင္ က်ေနာ္ေလာကဇာတ္ခုံက အျဖစ္ကေလး တစ္ခုကို ဥပမာအေနနဲ႔ ျပမယ္ .. ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးနားေထာင္။ သိပ္ေတာ့ .. မၾကာေသးဘူးေနရာကေတာ့ .. ဘားလမ္းဘဲ .လိုက္ေတာ့ မရွာနဲ႔ေနာ္ .. ဒါမ်ိဳး လုပ္ရင္ .. က်ေနာ္မႀကိဳက္ဘူး အခုေခတ္ ထုံးစံ ေနရာလပ္ မက်န္ေအာင္ ေဈးေရာင္းတဲ့ လူေတြကို သိမွာေပါ့..အခုလဲ အဲဒီလူေတြ ထဲကတစ္ေယာက္ေပါ့ သူက က်ေနာ္ေျပာခဲ့တဲ့ ..ဘားလမ္းထဲကနတ္သမီးေလးေတြတဲ့ တာဝတိ ံသာ၄ထပ္တိုက္ေပၚတက္တဲ့ ေလွကားရင္းမွာကေလး ကစားစရာ ပစၥည္းအပါအဝင္ ပစၥည္းမ်ိဳးစုံ ေရာင္းတဲ့ ငနဲဗ်။
နာမည္ကဆန္နီတဲ့ ..ကျပားတစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ အသားညိဳမဲ တယ္ဗ်။ ေနာက္ၿပီး တျခား ကျပားေတြလို ႐ူပါမေျဖာင္ဘူး .. ေဘာ္ ဒီကေတာ့ အပ်ံစားဘဲ .. အားကစား ဝါသနာပါတာကိုး .. အရပ္ ၆ေပ အတိရွိတယ္။အဲဒီငနဲက သူမ်ားေတြလိုေတာ့ လိုင္းမစုံဘူး .. သန႔္တယ္ .. အေနအထိုင္လည္း မွန္တယ္ .. ဒါေပမယ့္ သူႀကိဳက္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ရွိတယ္။ ေျပာလို႔ယုံစရာေတာင္ မရွိဘူး .. ဒီေကာင္မေလးကို ျမင္ယင္ ဒီေကာင့္တစ္ကိုယ္လုံး အေၾကာေသသလို ၿငိမ္သြားတယ္။ ဒါကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ က် ေနာ္တို႔လဲ ျဖစ္မွာဘဲ။ေကာင္မေလးက သိပ္မိတယ္ .. ဒါကို ႀကိဳက္တဲ့ ဒီေကာင့္ကို အဆိုးမဆိုသာဘူး။
ခက္တာက ေကာင္မေလးက တ႐ုတ္မဗ်။ ဒီေတာ့ ေဖြးဥၿပီး အသားအရည္က ေႂကြေရာင္ေတာက္ေနတယ္။ႏႈတ္ခမ္းေလးက စူၿပီး နီ ရဲေနတာဘဲ။ တ႐ုတ္မထဲမွာ ရွားရွားပါးပါး ႏွာတံေလးက စင္းေနတယ္..အၿမဲ႐ႊန္းလဲ့ေနတဲ့မ်က္လုံးအစုံနဲ႔အၾကည့္ခံလိုက္ရ ယင္ က်ေနာ္တို႔ ကျပားချမာ ေနစရာေတာင္ ေနရာမရွိဘူး။ ေကာင္မေလးက အသက္***ႏွစ္ဘဲ ရွိေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အ႐ြယ္နဲ႔မ လိုက္ေအာင္ ထြားတယ္ .. ႏို႔အုံေလးက ခြၽန္ၿပီး မို႔ေမာက္ေနရဲ႕ .. အရပ္ကလည္း ရွည္တယ္ .. ခါးလဲရွည္တာေပါ့ .. ခါးရွည္ရွည္ က်ဥ္ က်ဥ္ေလးေအာက္မွာ ကားစြင့္တဲ့ တင္ပါးဟာ ျမင္ရတဲ့ ေယာက္်ားေတြကို ႐ူးေစ ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေကာင္မေလးဟာ အခု ေခတ္ရဲ႕သမီးပ်ိဳပီပီ ေခတ္ဆန္ေပ့ဆိုတဲ့ အဝတ္အစားေတြ ဝတ္သမွ် ..သူလမ္းသြား ၿပီဆိုယင္ဘားလမ္းတစ္ခုလုံးေလခြၽန္သံေတြ လက္ေခါက္မႈတ္သံ ေတြ သက္ျပင္းခ်သံေတြ ဆူညံသြားတယ္လို႔ အဆိုရွိတယ္။
ခင္ဗ်ားတို႔ မက္မက္ေမာေမာ ၾကည့္ေနတဲ့ တီဗြီမင္းသမီးေတြ .. ဗြီဒီယိုမင္းသမီးေတြ..႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးေတြဟာ ဒီေကာင္မေလးနဲ႔ စာ လိုက္ယင္ ဖြဲဘဲ .. မရီနဲ႔ေလ .. က်ေနာ္မႊန္းေနတာ မဟုတ္ဘူး ခင္ဗ်ားလဲ ျမင္ယင္ က်ေနာ္ေျပာတာ မမွားဘူးဆိုတာ သိရမယ္။ ဒီလို တလမ္းလုံးကဖူးဖူးမႈတ္ထားတဲ့နတ္သမီးေလးကိုလမ္းေဘး ငရဲျပည္ကဂုမာၻန္နဲ႔တူတဲ့ကျပားတမ္းတမ္းတတျဖစ္ေနရွာတယ္။ သူနဲ႔ မတူမတန္ဘူးဆိုတာလဲသိတယ္..ဒါေပမယ့္မဲ့ဗ်ာအခ်စ္စိတ္ ဆိုတာဘယ္လိုတားလို႔ရမလဲ..ဒီေတာ့ဒီေကာင္ဟာတေျဖးေျဖးနဲ႔ ေကာင္မေလးကိုဖီးလ္ျဖစ္ေနတာေပါ့..သူ႔ရဲ႕စြဲလန္းစိတ္ဟာစိတၱဇဆန္ဆန္ေတာင္ ျဖစ္လာတယ္။ ေကာင္မေလးဟာမနက္(၈)နာရီ က်ဴရွင္သြားတယ္ၿပီးယင္(၁၀)နာရီ ျပန္လာတယ္။ၿပီးေတာ့ (၁)နာရီ က်ဴရွင္ျပန္သြားတယ္။ ဒီလိုဘဲေန႔တိုင္းဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ လုပ္ေနတယ္..ေကာင္မ ေလးကလွသလို စာလည္း ေတာ္တယ္ .. အခုလည္း ေဆးတကၠ သိုလ္ဝင္ဖို႔ႀကိဳးစားေနေလရဲ႕..ဒါလဲဟုတ္ တာဘဲ.ေဆးတကၠသိုလ္ မွာလူမ်ိဳးအရတ႐ုတ္ဘဲမ်ားတယ္မဟုတ္လားေကာင္မေလးေျခမ်ားေလေလ..ေလွကားထိပ္ကကျပားက သေဘာက်ေလေပါ့ ေကာင္မေလးက စကပ္ဝတ္ေလ့ရွိတယ္ေလ..ေျခေထာက္ကို ေဆာင့္ေဆာင့္ ေလွ်ာက္ေတာ့ ေလဝင္႐ိုက္လို႔ ဒူးဆစ္အထက္က စကပ္ကေလးဆီကို ေဖာင္းကနဲ ေဖာင္းကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ေလွကားကဆင္းတက္တဲ့အခ်ိန္ဆိုပိုဆိုးတာ ေပါ့..ကျပားက ေအာက္ကေန ပင့္ၾကည့္ၿပီး ဖီးလ္ေတြသိပ္ျဖစ္ေနတယ္။ မယ္မယ္ရရေတာ့ ဘာမွ မျမင္ရဘူးေပါ့ .. အမ်ားဆုံးျမင္ရ ေပါင္ရင္းအထိ .. ေစာက္ဖုတ္ဆိုတာ .. တမင္ျပယင္ေတာင္ ေသခ်ာမျမင္ရတဲ့ ..ဟာဘဲ။
ဒါေပမဲ့.ဒီေကာင္ဟာ စိတၱဇဆန္ဆန္ခ်စ္ေနတာ.ေကာင္မေလးရဲ႕ အရိပ္ျမင္လဲတစ္ကိုယ္လုံးကေသြးေတြဆူလာေလရဲ႕ေကာင္မ ေလးကေတာ့ ဒီေကာင့္ကို ခ်စ္ဘို႔မေျပာနဲ႔ .. ၾကည့္လို႔ကို မရဘူး အင္မတန္အဆင့္နိမ့္တဲ့မတူမတန္လမ္းေဘးေဈးသည္တစ္ ေယာက္လို သေဘာထားတယ္ .. ဒီေကာင္နဲ႔လဲ ခဏခဏ ျပသာနာ တက္ဖူးတယ္။ေကာင္မေလးကို ေန႔တိုင္း ျမင္ေနၿပီးဘာမွမလုပ္ ရ ေတာ့ေကာင္မေလးကိုမွန္းမွန္းၿပီးဂြင္းတိုက္တာဒီေကာင္ရဲ႕ေန႔တိုင္းဓေလ့တစ္ခုဆိုပါေတာ့..မေမာမပန္းတိုက္ရွာတယ္ေကာင္မ ေလးသိယင္ေတာ့ .. ဘယ္လိုေနမလဲ မသိဘူး။ အဲ .. တစ္ခုေျပာဖို႔ ေမ့ေနတယ္။တ႐ုတ္လိုလား ဘာလားေတာ့ မသိ ဘူး..ေကာင္မေလးနာမည္ကဆူးမာတဲ့ဘားလမ္းတစ္ခုလုံး ကေတာ့ ဆူး လို႔ ေခၚတယ္..သူ႔နာမည္ လူတိုင္းသိတယ္။ အခု ဆိုခင္ဗ်ား လဲသိၿပီေပါ့..ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔အုံးအလကားေနရင္း ေကာင္မေလးနာမည္ႀကီးေနအုံးမယ္ေကာင္မေလးမွာအက်င့္ တစ္ခု ရွိ တယ္ဗ်..သူသြားရာ လမ္းတေလွ်ာက္မွာခြာျမင့္ ဘိနပ္အသံက်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ..အက်င့္ဘဲ။ခြာကေသးေသးခြၽန္ခြၽန္ဆိုေတာ့ အသံစူးစူး ေလးဗ်။ အဲအသံကလဲ ကျပားရဲ႕စိတ္ကို ကိုင္လႈပ္ေန တာဘဲ..ဒီအသံၾကားၿပီဆိုဒီေကာင္ ၿငိမ္သြားၿပီးလမ္းကို တမင္ ပိတ္ထိုင္မယ္ .. ၿပီးေတာ့ တစ္ခ်က္ခ်င္း နင္းလာတဲ့ ဘိနပ္သံကို မ်က္လုံးစင္းၿပီး နားေထာင္မယ္..ေကာင္မေလးက လမ္းဖယ္ခိုင္း ရင္ အင္မတန္ ႐ိုက်ိဳးတဲ့ ပုံနဲ႔ ႐ိုး႐ိုးေလး ဖယ္ေပးမယ္ .. ေျပာမွ ဖယ္ေပးတာေနာ္ .. ၿပီးေတာ့တင္ပါးကားကားႀကီးေတြကို တအိ အိရမ္းၿပီးဆက္ သြားတဲ့ေကာင္မေလးေနာက္ပိုင္းကိုမ်က္စိအဆုံး လိုက္ၾကည့္ေနတယ္ .. ေျခသလုံးသားဝင္းဝင္းေလးေတြဟာ သူ႔ကိုမ်က္စပစ္ ျပသလိုပါဘဲလား .. အတက္မွာ ၾကည့္သလို အဆင္းမွာလဲ အားမနာတမ္း ၾကည့္တယ္။
ဒါေၾကာင့္လဲ..ေကာင္မေလးဟာသူ႔ကိုမုန္းတာေပါ့။ တစ္ခါတစ္ ေလ မထင္ယင္မထင္သလိုသူ႔ေဈးဗန္းေလးကိုတိုက္ခ်ပစ္တယ္ ခပ္ စြာစြာေလးဘဲ ..။ဒီေန႔လည္းၾကည့္ .. ေဒါက္ .. ေဒါက္ .. ေဒါက္ .. ေဒါက္ လမ္းဖယ္ေပး..ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး .. ေန႔တိုင္း ေျပာေနရ တာဘဲ ေဆာရီးဗ်ာ .. ဟင္း .. လူပုံကိုက ..ဂြၽတ္..ဟာ .. မင္း … မင္း ..လွ်ာမေရွနဲ႔ ဘယ္ေလာက္တန္လဲ ..ေကာင္မေလးက ဒီေန႔မွ ဝယ္လာတဲ့ ကစားစရာ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္ကိုတက္နင္းလိုက္တာပါ..ညေနပိုင္း ဆိုင္သိမ္းေတာ့မွာမို႔ ပစၥည္းေတြကို ဖုန္သုတ္ေနရင္း ေလွကားမွာ အမွတ္တမဲ့ ခ်ထားမိတာပါ..ေကာင္မေလးလဲ ျမင္ရက္သားနဲ႔ တက္နင္းပစ္လိုက္တယ္..ေက်မြသြားတဲ့အ႐ုပ္ဟာ တန္ဖိုးမရွိေပ မဲ့ ..သူ႔အေပၚ ဘယ္ေလာက္အမုန္းတရား ျပင္းသြားတယ္ဆိုတာ သိရလို႔ ဆန္နီချမာ ရင္ေမာသြားရွာတယ္။
မေရာ္ပါနဲ႔ .. က်ေနာ့္အမွားပါအိုး .. ဘာဆိုင္လို႔ မေရာ္ရမွာလဲ .. ေရာ့၄၅က်ပ္တန္တစ္ခ်ပ္ကို ေဈးဗန္းေပၚ ပစ္ခ်ၿပီး ေဆာင့္ႀကီး ေအာင့္ႀကီးနဲ႔ တက္သြားပါတယ္ .. ဆန္နီလဲ လုပ္ေနက်အတိုင္း ကေလးကစားစရာမွန္ေျပာင္းေလးယူၿပီးမ်က္ေစ့မွာကပ္လိုက္တယ္ ရင္ခုန္စရာ ခါယမ္းသြားတဲ့တင္သားေလးေတြေၾကာင့္ သူ႔လက္ဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္လာတယ္ .. ေအာက္ကေန ေလဝင္တိုး လို႔ပန္းႏုေရာင္ပင္တီေလးကိုတစြန္းတစေတြ႕လိုက္ရတယ္ .. ေက်ာက္ျဖဴသားလို ဝင္းေနတဲ့ ေျခတံေလးေတြဟာ မက္ေမာစရာပါဘဲ ..သူ႔ေျခေထာက္လွလွေလးေတြမွာဝတ္ထား တဲ့ႀကိဳးသိုင္းဖိနပ္နီနီေလးဟာသစ္သားေလွကားထစ္နဲ႔ေတြ႕တိုင္း တ ေဒါက္ေဒါက္ ျမည္ေနရဲ႕.မီးလုံးအသစ္လဲတပ္ထားလို႔ေကာင္မ ေလးရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွဟာ ပိုထင္ရွားေနတယ္။
ေကာင္မေလးဟာ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ နတ္ျပည္ကို ပ်ံတက္သြားတဲ့ နတ္သမီးေလးလိုဟိုေလးထပ္မွာသူ႔အိပ္ခန္းထဲဝင္ၿပီးေပ်ာက္သြားေလ ရဲ႕ .. သူ႔အေမနဲ႔ အေဖဘဲ ဂ႐ုစိုက္စရာ ရွိတယ္ .. သူ႔မွာ ေမာင္ႏွမသားခ်င္း မရွိဘူး …မိဘေတြကလည္း တုန္ေနေအာင္ ခ်စ္တယ္ .. မာနလဲ သိပ္ႀကီးၾကတယ္။ ေဆြမ်ိဳးေတြ လာခ်ိန္ကလြဲၿပီး က်န္အခ်ိန္ေတြဟာ မိသားစု သုံးေယာက္ဘဲ။ သူ႔အေဖကလည္း အိမ္မွာ ေနတာ နည္းပါတယ္။ မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ ဆိုင္အလုပ္နဲ႔ ရႈပ္ေနတယ္ .. သူတို႔က ပြဲ႐ုံရွိတယ္ေလ။ သူ႔အေမကေတာ့ အေဖထက္ ၁၀ႏွစ္ ေလာက္ ငယ္တယ္ .. သူက အေမတူ သမီးဘဲ .. ဒီမိန္းမလဲ ေယာက္်ားလစ္ယင္လစ္သလို အျပင္ထြက္တတ္တယ္ .. ဒါကေတာ့ ဆန္နီရဲ႕ေလ့လာထားခ်က္ေတြဘဲ။
အခုလဲ ေကာင္မေလး အခန္းဝေရာက္ေတာ့ ေသာ့ခတ္ထားတယ္ .. သူ႔အိပ္ထဲက ေသာ့ထုတ္ၿပီး တံခါးဖြင့္ စိတ္တိုတိုနဲ႔ ဖိနပ္ကို အျပင္ဖက္မွာ ခြၽတ္ခဲ့ၿပီး အခန္းထဲ ဝင္သြားတယ္။ ဆန္နီလဲ ဒီေန႔အဖို႔ တာဝန္အရပ္ရပ္ၿပီးၿပီမို႔ ဆိုင္သိမ္းၿပီး တက္လာပါတယ္ .. အေပၚထပ္မွာဘဲ အခန္းက်ဥ္းေလးတစ္ခု ရွိတယ္ … ပစၥည္းထားတဲ့အခန္းဆိုပါေတာ့ .. ဒီအခန္းေလးကို ဆန္နီရတာကလဲ ဒီတိုက္ ရွင္ အဖိုးႀကီးက သူ႔ကိုသနားၿပီး ေပးထားလို႔ပါ … အရွည္က ၇ေပ အနံ၄ေပေလာက္ ရွိတယ္ .. ဆန္နီ ထင္းရႉးေသတၱာႏွစ္လုံးက လြဲ ၿပီး ဘာမွ မရွိဘူး .. တစ္ခါတစ္ေလ သိပ္စိတ္ညစ္တဲ့ေန႔ သူဒီအခန္းမွာ အိပ္တတ္တယ္။ ဒီေတာ့ အခန္းကို သန႔္သန႔္ရွင္းရွင္းေတာ့ ထားတာေပါ့။
သူ႔ပစၥည္းေတြထားၿပီး ျပန္အထြက္မွာ ေကာင္မေလးရဲ႕ အခန္းဝကို ႏႈတ္ဆက္ၾကည့္ ၾကည့္လိုက္တယ္။ ခါတိုင္းနဲ႔ မတူဘဲ ဒီေန႔ ထူး ထူးျခားျခား အခန္းဝမွာ ခ်စ္စရာ ေဒါက္ဖိနပ္ေလးေတြဟာ ပိုးလိုးပက္လက္နဲ႔ ဆန္နီအသက္ရႉျမန္လာတယ္ .. သူခိုးတစ္ေယာက္ လို ေဒါက္ဖိနပ္ေတြဆီ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ကပ္သြားတယ္။ သားေရအေကာင္းစားနဲ႔ လုပ္ထားလို႔ ၾကည့္လိုက္ထဲက အင္မတန္ ႏူးညံ့တဲ့ပုံဘဲ။ ကိုင္ရက္စရာေတာင္ မရွိဘူး .. ဆူး နဲ႔ဘဲ တန္တဲ့ဖိနပ္ေပါ့။ ညာဖက္တစ္ဖက္ကို တယုတယ ေကာက္ယူၿပီး တရႈပ္ရႈပ္နဲ႔ နမ္းေန တယ္ .. ေကာင္မေလးသာ ထြက္လာယင္ေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ အံ့ၾသသြားမွာဘဲ .. ဒါေပမဲ့ မထြက္လာပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ … ဖိနပ္ ကေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ ပစၥည္းထားတဲ့ အခန္းေလးဆီကို ေျခလွမ္းက်ဲႀကီးေတြနဲ႔ လွမ္းသြားေလရဲ႕ .. တုန္ရီတဲ့ လက္နဲ႔ အခန္းေသာ့ကို ဖြင့္ၿပီး အခန္းထဲ ဝင္လိုက္တယ္ .. မီးဖြင့္လိုက္ေတာ့ သူ႔လက္ထဲက ဖိနပ္ဟာ အဖိုးအနဂထိုက္တန္တဲ့ ပတၱျမားလို ရဲရဲနီေနတယ္။
သူ႔ေသတၱာ တစ္လုံးေပၚ ထိုင္ခ်ၿပီး နံရံကို ေက်ာမွီလိုက္တယ္ .. ၿပီးေတာ့ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲခ်လိုက္တယ္။ လူနဲ႔လိုက္တဲ့ လီးပါ ဘဲ။ ရွစ္လက္မေလာက္ ရွည္ၿပီး ဘီယာဘူးေလာက္ တုတ္တဲ့ ကုလားတို႔ရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္လီးႀကီးဟာ ေႁမြေဟာက္တစ္ေကာင္လို ပါးပ်ဥ္းေထာင္ေနေလရဲ႕။ သူ႔လက္ထဲက ဖိနပ္ကို လီးနဲ႔ေတ့လိုက္တယ္ … ဖိနပ္ကေတာ့ ေျခဖိုးတြင္ အျပားႀကီးႀကီးနဲ႔မို႔ သိပ္ေတာ့ အခက္အခဲ မရွိလွဘူး .. ေနာက္ၿပီး အေကာင္းစား သားေရမို႔ ႏူးညံ့လွပါတယ္။ အသားမာတက္ေနတဲ့ သူ႔လက္ဝါးေလာက္ေတာင္ မ ၾကမ္းဘူး .. ကြက္တိဝင္သြားတယ္ .. ဒါေပမယ့္ တစ္ဝက္ဘဲေပါ့ .. သိပ္လဲမၾကပ္ဘူး .. ေခ်ာင္လဲ မေခ်ာင္ေနဘူး .. အေၾကာ ၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနတဲ့ လီးကိုစြပ္ၿပီး ဖိနပ္နီနီေလးနဲ႔ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေနတယ္ .. မ်က္ေစ့စုံမွိတ္ၿပီး ေဆးေျခာက္သမားတစ္ ေယာက္လို သူ႔အေတြးေတြ ႐ြက္လႊင့္ေနပုံဘဲ .. လီးကေတာ့ ဒုတ္တစ္ေခ်ာင္းလို တင္းမာေနေလရဲ႕။
ေကာင္မေလးကို ၾကည့္အုံး .. ထမင္းစားၿပီးတာနဲ႔ တင္းေနတဲ့ စိတ္ေတြဟာ ေျပေလ်ာ့သြားတယ္။ သူ႔ဖိနပ္အခန္းဝမွာ ခြၽတ္ထားခဲ့ တာ သတိရၿပီး သိမ္းဖို႔ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ဘယ္ဖက္တစ္ဖက္ထဲ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ .. ထီးထီးႀကီး ေတြ႕ရတယ္ .. အလွႀကိဳက္ သူမို႔ သူ႔ဖိနပ္လွလွေလး ေပ်ာက္လို႔ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးသြားတယ္။ မီးဝင္းဝင္းေတာက္တဲ့ မ်က္လုံးနဲ႔ တရားခံ လိုက္ရွာေတာ့ ဆန္နီ အခန္းဆီက မီးေရာင္တစ္မ်ိဳး ထြက္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္ .. ဒီေတာ့ သူ႔အခန္းတံခါးကို ေသခ်ာ အသံမၾကားေအာင္ ပိတ္ၿပီး ဆန္နီ အခန္းဆီ လွမ္းလာတာေပါ့။ ဆန္နီက ဆိုးတာက သူ႔အခန္းက အထဲက ပိတ္လို႔မရဘူး။ ဒီေတာ့ ေစ့႐ုံပဲ ေစ့ထားတာ .. ေကာင္မေလး လိုက္ရွာေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူ႔လီးထဲက အရည္ျပစ္ျပစ္ေတြ ဖိနပ္ေပၚမွာ က်သြားတယ္ .. ဖိနပ္တစ္ခုလုံး ေပပြကုန္တာ ေပါ့ .. စိတ္ပါလက္ပါ လုပ္လိုက္ရလို႔ စိတ္ေမာလူေမာနဲ႔ ဖိနပ္လီးမွာ စြပ္ရက္မွိန္းေနတယ္။
ကြၽီ .. ဟင္ .. တံခါးသံ ၾကားလိုက္တာနဲ႔ ဖိနပ္ကို ဆတ္ကနဲ ခြၽတ္ၿပီး ေဘးမွာခ် .. ေပ်ာ့ေခြေနတဲ့ လီးကို ေဘာင္းဘီထဲ ထိုးထည့္ၿပီး ဇစ္ကို ဆြဲတင္လိုက္တယ္ .. လေရေတြ ေပေနတဲ့ ဖိနပ္ဟာ မီးေရာင္ေအာက္မွာ ပိုေတာင္လွေနတယ္။ ဟင္ … နင္ .. နင္ ငါ့ဖိနပ္ကို ခိုးၿပီး ဘာလုပ္တာလဲ .. ျပန္ေပး .. ငါ့ဟာ .. ဟို .. တစ္ဖက္ထဲ ေတြ႕လို႔ လွတာနဲ႔ ေကာက္ထားမိတာပါ .. ခင္ဗ်ားဟာမွန္း မသိလို႔ပါ .. လူလိမ္ .. ေျပာေျပာဆိုဆို အခန္းထဲ ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္ ဝင္လာၿပီး ဖိနပ္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ပါတယ္ .. ျပစ္ခြၽဲတဲ့ အရည္ေတြနဲ႔ .. အေတြ႕အထိေၾကာင့္ လီးကို ကိုင္မိသလို ခါးခါးသီးသီး ျဖစ္သြားေလရဲ႕ …။ ဟင္း .. ဘာေတြလဲ .. နင္ ငါ့ဖိနပ္ကို ဘာလုပ္ထားသလဲ .. ဘာမွ မလုပ္ထားပါဘူး .. စိတ္ထင္လို႔ပါ ေနာက္တစ္ခါ သူမ်ားပစၥည္း ေလွ်ာက္မကိုင္နဲ႔ မႀကိဳက္ဘူး .. ေျပာေျပာဆိုဆို ေျခေထာက္ႏုႏုေလးမွာ စြပ္ၾကည့္ေနပါတယ္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဖိနပ္ယူၿပီး တခုခု လုပ္တယ္ဆိုတာ သိေနပုံဘဲ .. စြပ္ၾကည့္မွ ပိုဆိုးတာ ေပါ့ .. ေျခနင္းမွာ အတုံးလိုက္ အတစ္လိုက္ က်ေနတဲ့ အရည္ေတြဟာ ေကာင္မေလးကို ပ်ိဳ႕တက္လာတဲ့အထိ ေအာ္ဂလီဆန္သြား ေစပါတယ္။
ေဝါ့ .. ဘာေတြလဲ .. နင္ ဘာေတြလုပ္ထားလဲ .. ျပန္သုတ္ေပး .. ႐ြံစရာေကာင္းလိုက္တာေနာ္ .. ကဲ .. ထိုင္ … သုတ္ေပးမယ္ .. ဒါေပ မယ့္ အဝတ္ေတာ့မရွိဘူး .. မိန္းကေလး.. သုတ္ေပး .. ဘယ္လိုဘဲျဖစ္ျဖစ္ .. ဒါေတြ နင္လုပ္လို႔ ျဖစ္တာ .. ဆန္နီဟာ ေကာင္မေလး ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး ေျခဖမိုး ဖိနပ္အေပၚပိုင္းမွာ ေပေရေနတဲ့ဟာေတြကို လွ်ာနဲ႔ လိုက္ယက္ေပးေနပါတယ္ .. မထင္မွတ္တဲ့ အျပဳအမူေၾကာင့္ ေကာင္မေလး အရမ္းဘဲ အံ့ၾသၿပီး သူ႔ကိုမတားႏိုင္ေတာ့ဘူး .. ေျခဖမိုးႏုႏုေလးမွာ တ႐ြ႐ြယားတဲ့ အရသာကို ခံ ေနရတာေတာ့ သိတယ္။ အို .. အို .. ဒီလိုဆိုယင္ေတာ့ မသုတ္နဲ႔ေတာ့ အိမ္မွာ သြားေဆးလိုက္မယ္ .. ဆန္နီကေတာ့ ဘာမွ ျပန္မ ေျပာဘူး .. သူ႔အဖို႔ ရႏိုင္ခဲတဲ့ အခြင့္အေရးကို အျပည့္အဝယူေနတယ္ .. ေျခဖမိုးပိုင္းနဲ႔ ဖိနပ္အေပၚပိုင္းေတြ တက္တက္စင္ ေျပာင္ တာနဲ႔ ေကာင္မေလး ေျခေထာက္က ဖိနပ္ကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ .. ၾကမ္းျပင္ေပၚ ပက္လက္အိပ္ၿပီး ေျခဖဝါးေတာ္ႏုႏုကို လွ်ာနဲ႔ တယုတယေလး ယက္ေပးေနေလရဲ႕ … ေကာင္မေလးလဲ ဆန္နီနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပထမဆုံး ဖီးလ္ျဖစ္သြားတယ္ .. ဘယ္သူကမ်ား သူ႔ေျခဖဝါးကို လွ်ာနဲ႔ယက္ေပးႏိုင္မလဲ .. က်ဴရွင္မွာ လိုက္ ေနတဲ့ သူရေက်ာ္ေမာင္တို႔၊ လမ္းထိပ္က တီဗီဆိုင္ရွင္ ေက်ာ္စိုးတို႔ .. ယက္ေပးမတဲ့လား .. သူတို႔က ဆူးကို မာနနဲ႔ လိုက္ၾကတာ .. နင့္ မွ မရယင္ ေသမယ္ဆိုတဲ့ .. အမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး ..။ အခု ဒီတစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ …။ သူ႔ချမာ မ႐ြံမရွာ ..။ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ ၾကားထဲ လွ်ာဟာ ျမက္ပင္အ႐ိုင္းေတြလို ဝင္လာတယ္ … ေျခသန္းေလးကို ရစ္ပတ္ၿပီး စုပ္ေနရဲ႕ .. ေကာင္မေလးဟာ မ်က္လုံး အဝိုင္းသားနဲ႔ ေက်ာက္႐ုပ္လို ထိုင္ေနရွာတယ္ .. သူ႔ရဲ႕ေဒါသေတြဟာ ေလနဲ႔အတူ ေျမာပါတဲ့ တိမ္တိုက္ေတြလို ေပ်ာက္သြားၿပီေလ။
ဆန္နီဟာ ေကာင္မေလးကို လွ်ာနဲ႔ယက္ယင္း သူ႔ကိုယ္သူလဲ မထိန္းႏိုင္ဘူး .. သူ႔လီးဟာ ျပန္ေတာင္လာၿပီ။ ေဘာင္းဘီထဲမွာမို႔ ထိုးမိ ထိုးရာ ေပါင္နဲ႔ကပ္ၿပီး ေစာင္းေစာင္းႀကီး ေရွ႕ထြက္လာတယ္ ဒါကို ဆူးလဲ သတိထားမိတယ္ .. ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ ဆန္နီေပါင္ႀကီး ဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဖုထစ္ေဖါင္းႂကြလာတာကို တအံ့တၾသ ၾကည့္ေနတယ္။ ဟဲ့ .. .. အဲ … ဒါ ဘာျဖစ္တာ လဲ .. ေျခေထာက္နဲ႔ ဖိထားစမ္း ဆူး ရဲ႕ .. အၿမဲတမ္း က်ား႐ိုင္းမေလးလို စြာတဲ့ ဆူးတစ္ေယာက္အခုေတာ့ ဘာလို႔လဲ မသိဘူး .. ႏုနယ္စြာနဲ႔ တင္းမာေနတဲ့ ဆန္နီလီးေပၚ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ တင္လိုက္တယ္ .. မရဲတရဲနဲ႔ေပါ့။ အခုေတာ့ ဆန္နီဟာ ေျခေထာက္ကို လွ်ာနဲ႔ယက္ေပး႐ုံတင္ မကဘူး။ သြားနဲ႔ အသာျခစ္ၿပီး ကိုက္ေပးေနတယ္ .. ဆူးမျမာ ေနမထိထိုင္မသာ ဖင္တႂကြႂကြနဲ႔ေပါ့။ ေျခဖေနာင့္ေလးကို ကိုက္လိုက္ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို ကိုက္လိုက္နဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ေနတယ္ေလ .. သူ႔လက္တစ္ဖက္ကလည္း လီး ေပၚတင္ထားတဲ့ ဆူးရဲ႕ေျခေထာက္ကို ကိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ပြတ္တိုက္ေပးေနတယ္ .. ဆူးလဲ သေဘာေပါက္ၿပီေပါ့ .. ဆန္နီ ဘာလုပ္ေစခ်င္တယ္ဆိုတာ ။ ဒီေတာ့ နဲနဲအားစိုက္ၿပီး ခပ္ဖြဖြေလး ရွပ္ပြတ္ေပးေနတယ္။
ဆန္နီမ်က္လုံး ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ဆူးတစ္ေယာက္ တံခါးဆီကို ၾကည့္ေနတာ ေတြ႕လိုက္တယ္ .. ဒါကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး သူ႔ ေဘာင္းဘီေလးကို ဆြဲခ်လိုက္တယ္။ မဲနက္ၿပီး မဟူေရာင္ ေတာက္ေနတဲ့ လေမႊးေတြဟာ အေထြးလိုက္ေပၚလာတယ္ .. ဆူး ေျခေထာက္ကို ကိုင္ၿပီး အသာေလး အဲဒီေပၚ ခ်ေပးလိုက္တယ္။ ပထမေတာ့ တြန႔္သြားေပမဲ့ ထိုစိတ္ေၾကာင့္ အေမႊးေတြဘဲ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ထိုးဖြေပးေနရဲ႕ .. အေျခအေနေကာင္းလာမွန္း သိေတာ့ ဆန္နီဟာ လီးကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ ဆြဲထုတ္ေနတယ္ .. ပင္ ေတာ့ပင္ပန္းသား သိပ္ေတာင္ေနတဲ့ လီးကို ေဘာင္းဘီထဲက ဆြဲထုတ္ယင္ ဘယ္လိုေနမယ္ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႔လဲ သိမွာေပါ့။ ဒါေပ မယ့္ .. ေနာက္ဆုံးေတာ့ လီးဟာ အျပင္ကို ေရာက္လာတယ္ .. မိုးေပၚေထာင္လို႔ေပါ့ .. တဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနတယ္ .. ေကာင္မေလးလဲ မျမင္ဘူးတဲ့ အရာမို႔ ရင္သပ္ရႈေမာ အံ့ၾသေနရွာတယ္။
ပြတ္ေပးပါအုံး ဆူးေလး .. ဒီတစ္ခါေတာ့ အိုးတိုးအတ ျဖစ္မေနဘူး ၉၀ ဒီဂရီေထာင္ေနတဲ့ လီးကို ေျခမနဲ႔ ညႇပ္ၿပီး အထက္ေအာက္ ပြတ္ေပးေနတယ္ .. ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္အဂၤါမွန္း သိေပမယ့္ ဆြဲေဆာင္မႈ သိပ္အားျပင္းတယ္ေလ။ ဘာမွ သိပ္မ စဥ္းစားဘူး .. သူေတာင္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ကို လွ်ာနဲ႔ယက္ေပးတာ ကိုယ္လဲ ဒါေလးလုပ္ေပး႐ုံနဲ႔ ဘာမွ ျဖစ္သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။ လီးဒစ္ဖ်ားေလးကို ေျခေခ်ာင္းႏုႏုေလးေတြနဲ႔ ပြတ္ေပးတိုင္း ဆန္နီ ေကာ့ေကာ့တက္လာတယ္။ သူ႔ပါးစပ္က ဆူးရဲ႕ေျခဖဝါးကို ကိုက္ ေနသလို လက္ၾကမ္းႀကီးကလည္း ပြတ္ႏုေနတဲ့ ေျခသလုံးကို စုန္ဆန္ ျငင္ျငင္သာသာေလး ပြတ္ေပးေနေလရဲ႕ .. သူ႔ရဲ႕လက္တန္ရွည္ ႀကီး မွီသေလာက္ ေပါင္တံေတြကိုပါ မသိမသာ ပြတ္ေပးေနတယ္ .. ဆူးကေတာ့ ေပါင္ေစ့ထိုင္႐ုံကလြဲၿပီး ဘာမွ မေျပာဘူး .. အသစ္အသစ္ေသာ အရာေတြကို စူးစမ္းတဲ့ အ႐ြယ္ကိုး ..
ဆန္နီလီးထိပ္က အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္လာလို႔ ခြၽဲက်ိက်ိနဲ႔ ပိုၿပီး သြက္လာတယ္ .. ေျခက်င္းဝတ္ကို ကစားၿပီး လီးကို အထက္ေအာက္ ပြတ္လိုက္ .. ေဘးတိုက္လွည့္လိုက္နဲ႔ မယုံႏိုင္စရာ ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္နဲ႔ ကစားေနရဲ႕ .. ဆန္နီကို နားမလည္ဘဲ ဂြင္း တိုက္ေပးေနသလို မသိစိတ္ရဲ႕ လႈံ႕ေဆာ္ခ်က္ေၾကာင့္ ဆူးရဲ႕ခႏၵာကိုယ္ထဲမွာလည္း အေျပာင္းအလဲေလးေတြ ျဖစ္လာပါတယ္။ ရင္ထဲ က ေမာသလိုလို ေနၿပီး … ပန္းပြင့္ေလးလို ႏူးညံ့လွတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲက ယားသလိုလိုနဲ႔ေပါ့ .. အဲ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ လႈပ္ရွားေနတာ ေတာ့ အမွန္ဘဲ .. ပုံမွန္လို ေနလို႔ထိုင္လို႔ေတာင္ မရဘူး။ တစ္ကိုယ္လုံးမွာ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာဘဲ ထူးထူးျခားျခားလာ ယားေန တယ္။ အ …. အား …. ဆန္နီတစ္ေယာက္ ဘယ္လိုဘဲ ထိန္းေပမယ့္ လီးထဲက သုတ္ရည္ေတြဟာ ဆူးရဲ႕ေျခဖမိုး ျဖဴျဖဴေလးေပၚ သြန္က်သြားတယ္။ ပူေႏြးတဲ့ အသိေၾကာင့္ ဆူးချမာ တြန႔္သြားေလရဲ႕…။ ဟယ္ .. လုပ္ျပန္ၿပီ .. ဘာေတြလဲ မသိဘူး .. ဆူးတစ္ ေယာက္ အခုမွ သတိဝင္လာပါတယ္
ေပး .. ျပန္သုတ္ေပးမယ္ ဆန္နီဟာ ေပက်ံေနတဲ့ ေျခေထာက္ကို သုတ္ေပးခ်င္တဲ့ ေစတနာနဲ႔ ဖမ္းဆြဲလိုက္ပါတယ္။ အိုး .. ေနပါေစေတာ့ အိမ္ျပန္ၿပီး ေဆးလိုက္ေတာ့မယ္ .. ဘာထူးလို႔လဲ .. ေျပာေျပာဆိုဆို ေျခေထာက္ကို ႐ုန္းၿပီး မတ္တပ္ရပ္လိုက္ပါ တယ္။ ဆူးရဲ႕ေပါင္ႏွစ္လုံးဟာ အရင္ကလို သက္သက္သာသာ မရွိလွဘဲ ခြၽဲက်ိက်ိနဲ႔ သေရာ္လိုအရည္ေတြနဲ႔ ေခ်ာင္ေနတယ္။ အရမ္း အံ့ၾသသြားေလရဲ႕ .. ဒီအခ်ိန္မွာ ဆန္နီလဲ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး လြတ္သြားတဲ့ ငါးမႀကီးေစခ်င္ဘူး .. ဆူးထိုင္ခဲ့တဲ့ ေနရာမွ အကြက္ ႀကီးေတြ႕လိုက္ေတာ့ .. ဆူးေလး .. ဒီမွာၾကည့္စမ္း .. ဘာေတြေပကုန္ၿပီလဲလို႔ … အိုး .. ဆူး သိပ္ရွက္သြားတယ္။ ဒါဟာ ရာသီလာ တာလဲ မဟတ္ၾဘဴး။ ဉာဏ္မမွီတဲ့ ကိစၥတစ္ခုဘဲ ဆိုပါေတာ့ ရွက္ရွက္နဲ႔ စကပ္ကိုလက္နဲ႔ အသာသပ္ခ်လိုက္ေတာ့ ခြၽဲက်ိက်ိ အရည္ ေတြ ေပကုန္ျပန္တယ္။ သြား ေဆးမျပစ္နဲ႔ ကိုယ္သုတ္ေပးမယ္ ေစတနာေတြ သိပ္ထက္သန္ေနမႈ ျပေနတဲ့ ဆန္နီကို ဆူးမွင္သက္ ေငးေမာေနမိပါတယ္။
ဆူးရဲ႕စကပ္ကို အသာလွန္တင္လိုက္တယ္။ အိုး .. ဘာလုပ္တာလဲ .. သုတ္ေပးမလို႔ေပါ့ .. ဆူးရဲ႕ ဟင့္အင္း ေနပါေစ .. အိမ္မွာ ေရ သြားေဆးလိုက္မယ္ ဒီလိုအခါမ်ိဳးမွာ ေရေအးနဲ႔ေဆးယင္ ေနမေကာင္း ျဖစ္တတ္တယ္ .. ဟုတ္လဲ .. ဟုတ္ဘဲနဲ႔ .. ေအာ္ တကယ္ ေျပာတာပါ .. ကဲ ျပန္ထိုင္ တံခါး ေစ့လိုက္ဦးမယ္ဒီအခ်ိန္ကေတာ့ လူသူအႏၲရာယ္မရွိပါဘူး။ အေပၚဆုံးထပ္လဲျဖစ္ လူရည္သန႔္ေတြ ေနတဲ့ေနရာဆိုေတာ့ ဆန္နီအခန္းေလးကို ေဘးမဲ့ေပးထားပါတယ္။ စပ္စု ေႏွာက္ယွက္မဲ့သူမရွိဘူးလို႔ ဆိုရမွာေပါ့ .. ဒါေပမဲ့ ဘယ္ အရာမွ ပုံေသတြက္ထားလို႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့။ အင္မတန္မွ ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္ ႏိုင္လွၿပီး စြာက်ယ္က်ယ္ ႏိုင္လွတဲ့ ဆူးဟာ ဆန္နီ ထင္းရႉးေသတၱာေပၚမွာ ယို႔ယို႔ေလး ထိုင္ေနရွာတယ္။ ဖိုနဲ႔မေတြ႕ရာကေန မသိစိတ္ရဲ႕ လႈံ႕ေဆာ္မႈေၾကာင့္ အပ်ိဳစင္ ဆူးရဲ႕ေသြးသား ေတြဟာ လႈပ္ရွားေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဆူးကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာမသိရွာဘူး။
အနီးစပ္ဆုံး ေယာက္်ားေလးျဖစ္တဲ့ ဆန္နီကိုသာ မုန္းရာကေန ခ်က္ခ်င္းခင္တြယ္စိတ္ ျဖစ္လာတာကို ကိုယ့္ကိုယ္ကို အံ့ၾသမဆုံး ျဖစ္ေနမိတယ္။ ဆူးရဲ႕အသက္ရႉျမန္လာသလို မို႔ေမာက္တင္းမာတဲ့ ႏို႔အုံေတြဟာ ျမင့္လိုက္ နိမ့္လိုက္နဲ႔ ဆန္နီကို ဖိတ္ေခၚေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ …..။ ေစာက္ဖုတ္ထဲက ယားယံတဲ့ ေဝဒနာေၾကာင့္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို မသိမသာပြတ္တိုက္ၿပီး ေျပလို႔ ေျပျငား ေျဖသိမ့္ေန မိပါတယ္။ တံခါးေစ့ၿပီးေတာ့ ဆန္နီ ျပန္ေလွ်ာက္လာေနၿပီ။ မီးေရာင္ေအာက္မွာ ဆန္နီ မ်က္လုံးေတြက က်ားတစ္ေကာင္လို အေရာင္ေတာက္ေနတယ္။ ဆူးေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္ၿပီး စကပ္ကို အသာလွန္တင္လိုက္တယ္။ ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ လန႔္ၿပီး ျပန္ဖုံးခ် လိုက္မိတယ္ ..။ မရွက္ပါနဲ႔ ဆူးရယ္ .. ဒါရွက္စရာ မဟုတ္ဘူး .. မဟုတ္တာလုပ္မလို႔မွ မဟုတ္ဘဲ.. ဆူးေျခေထာက္မွာ ေပသြားတာ ေတြကိုေတာင္ သုတ္ေပးခဲ့တာပဲ အခုလဲ ဒီလို သုတ္ေပးမလို႔ပါ … ကဲ .. ကဲ ေျပာေျပာဆိုဆို ဆူးရဲ႕စကပ္ကို ျပန္လွန္တင္လိုက္ပါ တယ္ ..။
သိပ္လွတဲ့ ေျခေထာက္ေတြပဲ .. သြယ္ၿပီး ေအာက္ကို ေျပေျပေလး ဆင္းသြားတယ္။ အဖုအဆစ္ အနာအဆာ ဆိုလို႔ လုံးဝမရွိဘူး .. ေက်ာက္ျဖဴသားကို ပန္းပု ထုထားသလို ေခ်ာမြတ္ၿပီး တလက္လက္ ဖေယာင္းသုတ္ထားသလို ေတာက္ေနရဲ႕ ..။သူ႔လက္ၾကမ္းႀကီး ေတြနဲ႔ ေပါင္တံေလးေတြကို ႐ြ႐ြေလး ပြတ္ေပးယင္း … ဆူးရယ္ .. မထိရက္စရာေလးပါလား … ေႂကြ႐ုပ္ကေလး က်ေနတာပဲ စကားနဲ႔စိတ္ကို လွည့္စားယင္း လက္ဟာ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေစာက္ဖုတ္ဆီ သြားေနပါတယ္။ ပထမ လက္ခလယ္ထိပ္ဖ်ားက အိကနဲ အသားစိုင္တစ္ခုကို သြားထိုးမိတယ္။ ႏိုင္လြန္ ေဘာင္းဘီပါးေလးေပၚကေန အေမႊးႏုေလးေတြရဲ႕အေတြ႕ကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ေပါင္ သိပ္မခ်ဲထားလို႔ လက္ဝါးနဲ႔ေတာ့ အုပ္လို႔မရဘူး။ လက္ေခ်ာင္း၃ေခ်ာင္းနဲ႔ဘဲ အသာပြတ္ေပးေနရတယ္။ ဆူးတစ္ေယာက္ ဖင္မၿငိမ္ ေတာ့ဘူး။ ခဏေနေတာ့ ေဘာင္းဘီသားေရႀကိဳးကို အသာဟၿပီး လက္ကို သြင္းလိုက္တယ္။ ပူေႏြးႏူးညံ့တဲ့ အေတြ႕ေၾကာင့္ ဆန္နီ တစ္ေယာက္ အာတိတ္ေရခဲျပင္မွာ ကိုယ္တုံးလုံး ပစ္ခ်ခံရသလို တုန္တုန္ရီရီ ျဖစ္ေနရွာတယ္။
ဘယ္သူမွ မထိမကိုင္ရေသးတဲ့ ဆူးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္က သိပ္ႏူးညံ့ေနတယ္။ သူ႔လက္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ ပြတ္ေပးလို႔ ပြန္းပဲ့သြားမလားေတာင္ ထင္ရတယ္။ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ပဲ ပြတ္ေပးရေသးတယ္။ ဆူးေစာက္ဖုတ္ထဲက ပ်စ္ခြၽဲတဲ့ အရည္ေတြ က်လာျပန္တယ္။ ဒါကို သတိျပဳမိတဲ့ ဆူးလဲ ေနမထိထိုင္မသာ ျဖစ္ေနရွာတယ္ ..။ ကဲ .. ေဘာင္းဘီ ခြၽတ္ခ်လိုက္ ႏို႔မို႔ယင္ သုတ္လို႔ မလြယ္ဘူး .. ဆန္နီရဲ႕ သားေကာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဆူးဟာ အသာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေဘာင္းဘီကို လိပ္ၿပီး ခြၽတ္ခ်လိုက္တယ္ .. ဒီေသတၱာေပၚမွာ လွဲအိပ္လိုက္ ဟင့္အင္း .. ထိုင္ရက္ပဲ .. လုပ္ .. မဟုတ္ဘူး .. ေသခ်ာသုတ္ေပးမလို႔ပါ .. ဘာလဲ တို႔ကို ႐ြံလို႔လား မဟုတ္ဘူး .. ေျပာေျပာဆိုဆို လွဲခ်လိုက္တဲ့ ဆူးရဲ႕ဗိုက္ေပၚ စကပ္ကို လွန္တင္လိုက္ပါတယ္။ ကမာေကာင္ေလးလို ခုန္းခုန္းေလး ေပါင္ၿခံၾကားမွာ ရွိေနတဲ့ ဆူးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ဟာ ၾကည့္မဝႏိုင္ပါဘူး။ အသားျဖဴသူမို႔ အကြဲေၾကာင္းေလးဟာ ပန္းႏုေရာင္ ေျပးေနပါတယ္။ ေပါက္ခါစ ေ႐ႊအိုေရာင္ အေမႊးေလးေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ သိပ္ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းေနတယ္။
ဆူးရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၿဖဲၿပီး ေသတၱာရဲ႕ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွာ ခ်လိုက္ပါတယ္။ ဆူးဟာ မီးေရာင္ဘက္ကို မ်က္ႏွာေပးထားလို႔ သူ႔ ရဲ႕အပ်ိဳစင္ အလွအပကို အေသးစိတ္ ျမင္ေနရပါၿပီ။ မဟခ်င္ဟခ်င္ ျဖစ္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္မႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အသာဟလိုက္ တယ္။ ႏွင္းဆီပြင့္ခ်ပ္ေလးေတြလို တြန႔္လိပ္ေနတဲ့ အတြင္း ႏႈတ္ခမ္းသား နီရဲရဲေတြနဲ႔ အေရာင္နဲနဲပိုရင့္တဲ့ ၾသဇာေစ့ေလာက္ ေစာက္ ေစ့ေလးကို ဘြားကနဲ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ အခုန အရည္ေတြ ထြက္ခဲ့လို႔ ေစာက္ေခါင္းဟာ ဆီသုတ္ထားသလို ေတာက္ပေနရဲ႕။ ဘယ္ပန္းခ်ီမွ လိုက္မမွီတဲ့ သဘာဝရဲ႕အႏုပညာတစ္ခုပဲ။ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ အေရာင္ကြဲ ၃မ်ိဳးေလာက္ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ လွခ်င္တိုင္း လွ ေနတယ္။မထိရက္ မကိုင္ရက္စရာ ေစာက္ဖုတ္ ႏုႏု႐ြ႐ြေလးကို လွ်ာၾကမ္းႀကီးနဲ႔ သိမ္းယက္ျပစ္လိုက္တယ္။ အရသာခ်င္းက ကြာ လြန္းတာမို႔ ေကာင္မေလးချမာ တြန႔္သြားရွာတယ္။ လွ်ာဟာ ေရွာကနဲ ေစာက္ပတ္ထဲ တိုးဝင္သြားေတာ့ .. မခ်ိမဆန႔္ ၿငီးရွာတယ္ ..။
အို .. ဆန္နီလွ်ာဟာ ေစာက္ေစ့ေလးကို အတင္းဖိၿပီး ပြတ္တိုက္ေပးေနတယ္။ အိုး … အား … အား .. ဟင္း ဘယ္ေလာက္ပဲ ရွက္ ရွက္ ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ အသံထြက္သြားရတာပါပဲ … ေစာက္ေစ့ကေလးဟာ ေထာင္လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တဆတ္ဆတ္နဲ႔ တုန္ေန ေလရဲ႕ ..။ ေကာင္မေလးဟာ ထင္းရႉးေသတၱာရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ ျပတ္ထြက္ မတတ္ ကိုက္ထားေလရဲ႕.. ေခါင္းကို ေနာက္လွန္ခ်ထားၿပီး အသက္ျပင္းျပင္း ရႉေနလိုက္တာ ေအာက္စီဂ်င္ ျပတ္သြားတဲ့ သူလိုပါဘဲ ..။ ဆန္နီဟာ သူအႏွစ္ႏွစ္အလလက ေတာင္းတခဲ့ရၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ စိတ္ဒုံးဒုံးခ်ထားတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဟာ မ ေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ျပည့္ဝလာလို႔ ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာ မဆုံးျဖတ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနရွာပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ .. တျခား ေကာင္မေလးလို ဘလိုင္းလိုးလို႔ ဘယ္ရမွာလဲ အပ်ိဳစင္ မာနခဲေလး .. အရမ္းအတင္း လုပ္ယင္ တစ္သက္ မုန္းသြားႏိုင္တယ္ မဟုတ္ လား ။
ဒီေတာ့ … ေစာက္ဖုတ္ကိုသာ လွ်ာနဲ႔ နာနာကလိေပးေနတယ္။ အပ်ိဳနံ႔သင္းေနတဲ့ ေစာက္ေခါင္းကေလးထဲမွာ လွ်ာၾကမ္းၾကမ္းႀကီး က ေလွ်ာေမႊေႏွာက္လို႔ ေနေလရဲ႕ ေစာက္ေစ့ကေလးကို ကလိေပးတာမ်ားလာေတာ့ ေကာင္မေလး ေကာ့ေတာ့တက္လာတယ္။ ဒါ ကေတာ့ အရသာေၾကာင့္ သတိလက္လြတ္ ျဖစ္တာေနမွာပါ။ ႏွင္းဆီပြင့္ခ်ပ္ ႏွစ္လႊာၾကားက ေစာက္ေခါင္းကို သြားထဲ့ၿပီး ေမႊေပး ေတာ့ ႀကိတ္ၿပီးၿငီးရွာတယ္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာလည္း အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ပထမကလို မၿငိမ္ေတာ့ဘူး။ တအိအိနဲ႔ အသားဆိုင္ေတြ လႈပ္ရွားလာၿပီး ေစာက္ေခါင္းကေန လွ်ာကို စုပ္ယူေနတယ္။ ဆန္နီလဲ သူ႔စုပ္အား ဖိအားနဲ႔ အလိုက္သင့္ပါသြား လိုက္ ၿပီးေတာ့ အားနဲ႔ ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္နဲ႔ ဆူးရဲ႕ေစာက္ေခါင္းကို လွ်ာနဲ႔ လိုးေပးေနရဲ႕။ ဆူးချမာ အရသာေတြ႕လြန္းလို႔ ထြန႔္ထြန႔္လူး ေနရွာတယ္။ ပါးစပ္က တဟင္းဟင္းနဲ႔ ေႏြညလယ္ အိပ္မက္ဆိုးေတြ မက္ေနေလရဲ႕ …။
ဆန္နီကလည္း သူေမႊခဲ့ေလသမွ် ပညာကုန္သုံးၿပီး ဆူးကို ျပဳစုေနေလရဲ႕။ အပ်ိဳစင္ ဆူးရဲ႕တစ္ကိုယ္လုံး ေသြးေတြ ေျပာင္းျပန္လည္ ေအာင္ လုပ္ေနသလိုပါဘဲ။ ဆူးတစ္ေယာက္ ေပါင္အတြင္းသားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္လာတဲ့အထိ စိတ္လႈပ္ရွားေနရွာတယ္။ ဖင္ ႂကြက္သားေတြလဲ ရႈံ႕လိုက္ ပြလိုက္နဲ႔ တုန႔္ျပန္မႈေတြ ျပေနပါတယ္။ ဆန္နီကလည္း ၾသခ်ရေလာက္ေအာင္ကို ကြၽမ္းက်င္ပါတယ္။ သူ႔ ရဲ႕လွ်ာဒဏ္ကို ဆူးမေျပာနဲ႔ ေယာက္်ားတကာနဲ႔ ေတြ႕ေနက် ဖာသယ္ေတာင္ ခံႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အခု ဖာသယ္မခံႏိုင္တဲ့ လွ်ာနဲ႔ အပ်ိဳ စစ္စစ္ကို ရမက္မုန္တိုင္း ထလာေအာင္ လႈံ႕ေဆာ္ေပးေနရဲ႕ …။ ဆူးတစ္ေယာက္ အရာရာကို ဥေပကၡာျပဳလိုက္ပါၿပီ။ သူ႔ရဲ႕မိဘ၊ ဂုဏ္၊ အဆင့္အတန္း၊ အလွအပ အားလုံး အားလုံးေပါ့။ သူ႔ကိုယ္တိုင္ ဘာမွန္း မသိတဲ့ အရာတစ္ခုကို လိုခ်င္စိတ္နဲ႔ ရင္ထဲမွာ မြန္း ၾကပ္လာပါတယ္။ စိတ္အစဥ္က ဆန္နီဆီေရာက္သြားတယ္။
သူ႔လွ်ာႀကီးေပါ့ သူ႔ကို ရက္ရက္စက္စက္ ႏွိပ္စက္ေနတာ .. တစ္သက္လုံးတစ္ခါမွ ဒီလို အရွက္မရွိ မျဖစ္ခဲ့ဘူး ၾကည့္ေလ .. ေစာက္ ေခါင္းတစ္ခုလုံး ေနရာလပ္မက်န္ သူ႔လွ်ာက ရာရာစစ ေမႊေႏွာက္ေနလိုက္တာ .. ေျပာေတာ့ တစ္မ်ိဳး လုပ္ေတာ့ တစ္မ်ိဳး .. ဒီကလဲ ေသခ်ာသိခ်င္လို႔ ေခါင္းၿငိမ့္ခဲ့မိတာ .. အခုေတာ့ ဘယ္လိုမွ ႐ုန္းမရ ျဖစ္ေနၿပီ။ ေဟာ ေျပာရင္းဆိုရင္းနဲ႔ ေစာက္ေစ့ကို လာကလိျပန္ ၿပီ။ ဆူးတစ္ေယာက္ ခါးေကာ့သြားပါတယ္။ ၾကမ္းတမ္းၿပီး ၾကာဆူးလို အသားဖုၾကမ္းႀကီးေတြ ေပါက္ေနတဲ့ ဆန္နီလွ်ာဟာ မ်က္လုံးတစ္လုံးေလာက္ကို ႏူးညံ့တဲ့ ေစာက္ေစ့ႏုႏုေလးကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းႀကီး ပြတ္တိုက္ေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲသာ စဥ္းစားၾကည့္ .. ဆူးမျမာ ေဆာက္တည္ရာ မရ ျဖစ္ေနရွာတယ္ .. ။ ဒါတင္ဘဲလားဆို မဟုတ္ေသးဘူး။ ေစာက္ေစ့ကေလးကို ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာနဲ႔ ညႇပ္ .. သြားနဲ႔ ခပ္ဖိဖိေလး ကိုက္ေပးေတာ့ ဆူးချမာ နတ္ျပည္ ဒါ႐ိုက္ေရာက္သြားသလို မေနာပီတိ ဂြမ္းဆီထိ ျဖစ္ သြားရွာတယ္။ ဒီအရသာေတြက ကိုယ္တိုင္လဲ လုပ္ယူလို႔မရ .. ခ်စ္သူတိုင္းလည္း လုပ္မေပးႏိုင္။ အခုေတာ့ ပထမဆုံးေတြ႕တဲ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က အေကာင္းဆုံး လုပ္ေပးေနေတာ့ ဆူးရဲ႕ အပ်ိဳစင္ဘဝကို ဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ စြန႔္လႊတ္လိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ တယ္။ အခ်စ္ သူရဲေကာင္း ဆန္နီကို အပ်ိဳစင္ ပန္းဦးဆြတ္ခြင့္ေပးလိုက္မယ္ .. ရင္ေတာ့ အတုန္သား ..။
အတြင္းသား ႏႈတ္ခမ္းခ်ပ္ေလးေတြကို သြားနဲ႔ကိုက္ၿပီး အျပင္ကို ခပ္နာနာဆြဲထုတ္ေတာ့ ဆူးခါသြားတယ္။ သိပ္နာတာပဲ .. ဒါလဲ အရသာပဲေပါ့ .. အရသာေပါင္းစုံကုန္ေတာ့ .. ဆူးတစ္ေယာက္ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ..။ တစ္ကိုယ္လုံးက ေသြးေတြ ကုန္ခမ္းမတတ္ ေစာေစာတုန္းကလို အရည္ေတြ ညႇစ္ထုတ္ခ်လိုက္တယ္။ လူတစ္ကိုယ္လုံးလဲ ကိုင္႐ိုက္ခံရသလို ပက္လက္ကေလးျဖစ္ သြားရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာေတာ့ အရည္ေတြ မကုန္ေတာ့မဲ့အတိုင္း တစိမ့္စိမ့္ စီးေနတုန္းဘဲ .. ဆန္နီဟာ အခ်စ္ နတ္ဘုရားမရဲ႕ ေရတေကာင္း က သြန္က်လာတဲ့ သူရာရည္ေတြကို တစက္မက်န္ ရွင္းျပစ္လိုက္တယ္။ ဆူးဟာ ဒုတိယအႀကိမ္ ဆန္နီကိုပဲ ေပးလိုက္ရျပန္တယ္ .. ပထမက ေျခေထာက္ယက္ေပးလို႔ အခုတစ္ေခါက္က သူ႔အရည္ေတြက ယုယုယယ ..။ ဆန္နီကို သိပ္ခိုက္သြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ ေစာက္ဖုတ္ေပၚမွာ ေမွာက္ေနတဲ့ ဆန္နီေခါင္းကို အသာပြတ္ေပးေနေလရဲ႕ .. ဆန္နီလဲ အေတာ္ေမာသြားတယ္။ မလြယ္ဘူး မဟုတ္ လား။ ႏွစ္ေယာက္သား အသာၿငိမ္ေနၿပီးမွ ဆန္နီ အသာဒူးေထာက္ၿပီး ဆူးရဲ႕ရင္အုံေတြကို ရဲရဲတင္းတင္း လွမ္းကိုင္လိုက္တယ္။
ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ဘာမွ မေျပာဘူး .. ဆန္နီလက္ေတြကို သူ႔လက္ဝါးႏုႏုေလးေတြနဲ႔ လာအုပ္ကိုင္႐ုံကလြဲလို႔ေပါ့။ ဆူးကို ရၿပီဆိုတာ ဆန္နီ ေသခ်ာသိလိုက္ၿပီ။ ဒီေတာ့လဲ ဘာမွတုန႔္ဆိုင္း မေနဘဲ ဆူးရဲ႕တီရွပ္ကိုလွန္ခ်လိုက္တယ္။ အနက္ေရာင္ ဘရာစီယာေလးကို အေပၚပင့္တင္လိုက္ေတာ့ ခ်စ္စရာ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ေတြ႕ရတယ္။ ဟမ္ဘာဂါအေပၚဆုံးက ေပါင္မုန႔္ခ်ပ္ေလးေတြ တင္ထားသလိုဘဲ။ ဝင္းၿပီး ေျပာင္လက္ေနတဲ့ ေနာက္ၿပီး ႏို႔သီးေတာင္ မရွိဘူး။ ႏို႔သီးေနရာမွာ ပန္းႏုေရာင္ စက္ဝိုင္းေလးနဲ႔ အလည္ေခါင္မွာ နဲနဲ အေရာင္ ရင့္တဲ့ ေ႐ြးေစ့ေလာက္ အေစ့ႏုေလး တစ္ခုဘဲ ေတြ႕ရတယ္။ စစ္စစ္ စစ္စစ္ ျမည္ေနတဲ့ အပ်ိဳစင္ေလးကို ရတာ ေသခ်ာသြားၿပီ။ မုန႔္ဖို က ထုတ္ေပးတဲ့ ေပါက္စီလို ပူေႏြးႏူးညံ့တဲ့ ႏို႔အုံေတြကို သူ႔လက္နဲ႔ အုပ္ကိုင္လိုက္တယ္။ လက္တစ္အုပ္စာ အထိဘဲ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိ လိုက္တာ စိတ္မထိန္းႏိုင္ဘဲ ခပ္နာနာ ညႇစ္နယ္လိုက္မိတယ္။
အား .. နာတယ္ ဒီလိုေတာ့လဲ အၾကမ္းမကိုင္ရက္တာနဲ႔ လက္ဝါးတစ္ဖက္ကို ဖယ္ၿပီး သူ႔အေပၚ အသာေမွာက္ .. ႏို႔ကို ပါးစပ္နဲ႔ငုံ႔ၿပီး စို႔ေပးေနမိတယ္ .. ေကာင္မေလး ရင္ဘတ္ တစ္ဖက္ေကာ့ေပးလာတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ႏို႔အုံဟာ ေသြးေတြနဲ႔ ျပည့္လွ်ံၿပီး တင္းမာလာ တယ္။ အပ်ိဳႏို႔မို႔လား မသိဘူး။ စို႔လို႔ ေကာင္းလိုက္တာ။ ေကာင္းတာနဲ႔ မနားမေန စို႔ေပးမိတယ္။ ဆူးချမာ မခ်င့္မရဲနဲ႔ ဆန္နီေခါင္းကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ ထိုးဖြ ပြတ္သပ္ေပးေနတယ္ ။ ဆန္နီကလည္း လက္တစ္ဖက္က ႏို႔ကိုေသခ်ာ အုပ္ကိုင္ေခ်မြေပးေနရဲ႕ .. ဒီတစ္ႀကိမ္ထဲနဲ႔ ႏို႔ျပင္းက်သြားမလားဘဲ ..။ လက္ထဲမွာ ျပည့္ေနတဲ့ ႏို႔အုံကို လက္ငါးေခ်ာင္းအားနဲ႔ က်ိတ္ေခ်ေပးသလို မသိမသာ ဟစိစိျဖစ္ေနတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္ညိဳးလက္မၾကား ညႇပ္ၿပီး ေခ်မြေပးေနတယ္။ ႏို႔အုံေတြဟာ ဒစ္ပိုထိုးလိုက္သလို ခ်က္ခ်င္း ပဲ ေဖာင္းႂကြတင္းမာလာရဲ႕။ ဒီဖက္ႏို႔အုံကို စို႔လို႔ၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္ေျပာင္းစို႔ ျပန္ေရာ .. စို႔ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏို႔ကို လက္နဲေခ်ေပးေနျပန္တယ္။ ဆူးတစ္ေယာက္ေတာ့ တသက္မွာ တစ္ခါမွ မခံစားရေသးတဲ့ ဖိုမအရသာကို တျဝကီး ခံစားေနရပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္တုံးကမွ မတြက္ခဲ့လို႔ ဘာမွအဆင္သင့္ မလုပ္ထားတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာင္ မေၾကမနပ္ ျဖစ္ေနမိတယ္။
အခုေတာ့ ရင္ေကာ့ေပး႐ုံနဲ႔ တဟင္းဟင္း ၿငီး႐ုံကလြဲၿပီး ဘာမွ မလုပ္တတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေတြကလဲ မေနႏိုင္လြန္းလို႔ ေပၚထြက္လာခဲ့ရ တဲ့ အျပဳအစုေတြပါ .. ဆူးရဲ႕ဖင္ေၾကာေတြ ရႈံ႕လြန္းလို႔ ဖင္ေတာင္ က်ိန္းေနၿပီ။ သူ .. ဆူးႏို႔ေတြကို အားရေအာင္ ေခ်ၿပီးသြားေတာ့ လည္တိုင္ေတြကို ေသြးေခ်ဥမတတ္ စုပ္ျပန္တယ္။ သူ႔စိတ္ေတြက ယားက်ိက်ိနဲ႔ ဆူးတခစ္ခစ္ ရယ္မိတယ္။ ဆူးနဲ႔သူၾကားမွ ဘာမွ မ ရွိေတာ့ဘူး။ ဆူးစိတ္ေတြ လြတ္လပ္ေနေလရဲ႕။ လည္တိုင္ကေန ေမးေစ့ ေမးေစ့ကေန ပါး နဖူး … ႏွာေခါင္း .. ၿပီးေတာ့ …။ ဖူးဖူးနီ ေနတဲ့ ဆူးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ငုံၿပီး စုပ္လိုက္တယ္။ ဆူးတစ္ကိုယ္လုံး ဓာတ္လိုက္ခံရသလိုဘဲ ဒီလို တစ္ခါမွ မေတြ႕ဘူးဟာ .. သူ႔လွ်ာ ႀကီးက ဆူးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းမာမာေလးေတြ ၾကားထဲ တိုးဝင္ၿပီး သြားၾကားထဲကေန အာေခါင္ထဲ ေရာက္လာတယ္။ ဆူးလွ်ာနဲ႔ သူ႔လွ်ာဟာ အားၿပိဳင္ေနၾကရဲ႕။ တြန႔္လိမ္ရစ္ပတ္ၿပီး ဆြဲလိုက္ ဖက္လိုက္နဲ႔ေပါ့ .. ေနာက္ဆုံး ဆူးပဲ အေလွ်ာ့ေပးလိုက္ရတယ္။
သူ႔လွ်ာကို ေျဖသိမ့္တဲ့ သေဘာနဲ႔ ခပ္သာသာ စုပ္ယူေပးလိုက္မိတယ္။ ဆူးတို႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာႀကီး အခ်စ္ပလူးၿပီးေတာ့မွ သူခြာ လိုက္တယ္။ ဆူးရင္တစ္ခုလုံး ဟာသြားေတာ့တာဘဲ .. ထာဝရေတာ့ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး ..။ ဆန္နီဟာ ဆူးေဘးမွာ ရပ္ၿပီး အင္းက်ီကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ေယာက္်ားပီသတဲ့ သူ႔ေဘာ္ဒီကို ဆူးတစ္ေယာက္ မ်က္လုံးေလးစင္းၿပီး ၾကည့္ေနေလရဲ႕ .. ႂကြက္သား အ ၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႔မို႔ ဘယ္လိုရႈေထာင့္ကဘဲ ၾကည့္ၾကည့္ အၾကည့္ခံတဲ့ ေဘာ္ဒီဘဲ .. ။ ဆူး .. ဆန္နီကို မုန္းေနတုန္းဘဲလား .. ဟုတ္တယ္ .. မုန္းစရာႀကီး သူမ်ား သားသမီးကို ဘာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္မွန္းလဲ မသိဘူး ခ်စ္တာကိုး ဆူးရယ္ ဆူးကိုမွ ေ႐ြးခ်စ္ရလား .. တျခား ေကာင္မေလးေတြ ရွိသား ဘဲ .. အခ်စ္ဆိုတာ ေ႐ြးခ်စ္လို႔ မရဘူး ဆူးရယ္ .. ဆူးေၾကာင့္ ဆန္နီမွာ ဘယ္ေလာက္ခံစားရတယ္ဆို တာ ဆူး မသိဘူး .. ေနာ္ .. အခု ျပန္ေရာ္ေပးေနၿပီ မဟုတ္လား .. ေအာ္ ဒါ ျပန္ေရာ္တာလား .. အေရာ္ဆိုရင္ မလိုခ်င္ဘူး ဆန္နီကို ခ်စ္တယ္ဆိုမွပဲ ဆန္နီ ဆူးကို ေကာင္းေကာင္း ခ်စ္ျပမယ္ ဆန္နီရဲ႕စကားကို မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနၿပီး ဟိုဖက္လွည့္ေနပါ တယ္ .. ဆန္နီ တစ္ခ်က္ၿပဳံးၿပီး သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးမွာ အဝတ္တစ္ခုမွ မက်န္ေအာင္ ခြၽတ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆူးရဲ႕လက္ကေလး တစ္ဖက္ကို ယူၿပီး မာေတာင္ေနတဲ့ သူ႔လီးေပၚ တင္ေပးလိုက္တယ္။
အိုး ဆူး တကယ္ဘဲ လန႔္သြားရွာတယ္။ ဒီလီးနဲ႔သာ အလိုး ခံရယင္ ေသရခ်ည္ရဲ႕… ဆူးတစ္ေယာက္ေတြးၿပီး ေက်ာခ်မ္းသြားပါတယ္ .. ။ဆန္နီကလည္း သိပ္အခ်ိန္မဆြဲေတာ့ဘူး .. ထင္းရႉးေသတၱာေလးေပၚမွာ ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနတဲ့ ဆူးရဲ႕ေပါင္ကိုေထာင္ၿပီး ကားခ်လိုက္တယ္ .. ၿပီးေတာ့ မာေတာင္ေနသေလာက္ ႏူးညံ့လွတဲ့ ထိပ္ဖ်ားနဲ႔ ေစာက္ေစ့ကို မိတ္ဆက္ေပးလိုက္တယ္။ ဆူးချမာ ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ ရမက္စိတ္ေၾကာင့္ တဆတ္ဆတ္တုန္လို႔ အရည္ေတြ စို႔လာတာနဲ႔ ဒစ္ဖ်ားျမဳပ္ခ်လိုက္တယ္ .. ျဗစ္ .. အား နာတယ္ .. နာတယ္ … ျပန္ထုတ္ ျပန္ထုတ္ ရမွာ မဟုတ္ဘူး .. ဆူး .. ဆူး .. ေၾကာက္တယ္ .. ဆန္နီ စိတ္ေလသြားပါတယ္ .. အၿပီးက်မွေတာ့ အထစ္မခံႏိုင္ဘူး .. ဉာဏ္နီဉာဏ္နက္ေတြ ညႇစ္ထုတ္ရင္း သူ႔ေဈးဗန္းထဲမွာ ဘက္ထရီနဲ႔ လုပ္ထားတဲ့ ကေလးကစားစရာ ေႁမြ ကို သြားသတိရတယ္ .. ေႁမြရဲ႕အတုပ္ကလဲ ေတာ္ေတာ္ႀကီးတာပဲ .. ဒါေပမယ့္ အသာေခ်ာ့သြင္းရင္ေတာ့ ရတန္ပါရဲ႕ .. ေသတၱာထဲ ေမႊေႏွာက္ၿပီး ရွာေနတဲ့ ဆန္နီကို ဆူးတစ္ေယာက္ မ်က္လုံး အဝိုင္းသားနဲ႔ ၾကည့္ေနေလရဲ႕..။
တကယ့္ေႁမြေပြး တစ္ေကာင္လို အကြက္ထေနတဲ့ ေႁမြ႐ုပ္ ထြက္လာပါတယ္။ ဘက္ထရီတို႔ၿပီး ခလုပ္ႏွိပ္လိုက္ေတာ့ ဘသားေခ်ာက ေျပးခ်င္လို႔ တဆတ္ဆတ္ခါေနတယ္။ ဒီေတာ့ ဆူးမျမင္ေအာင္ အသာကြယ္ယူသြားၿပီး ေႁမြကို တြင္းဝမွာ ေတ့ထားလိုက္တယ္ .. ဘာမွ အထစ္ေတြ အဖုေတြလဲ မရွိ ေစာက္ေခါင္းထဲက အရည္ေတြလဲ ရွိဆိုေတာ့ ေႁမြဟာ ေရွာကနဲ ဝင္သြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆက္ မသြားႏိုင္တာနဲ႔ ဟိုရမ္းဒီရမ္းနဲ႔ ခ်ာလပတ္လည္ ယမ္းေနရဲ႕ .. လီးနဲ႔လိုးတာေတာင္ ဒီေလာက္ေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူး ..။ ဆူးတစ္ ေယာက္ ႐ူးမေလာက္ ျဖစ္ေနရွာတယ္။ ဆန္နီေစာက္ေခါင္းထဲ ဘာထဲ့လိုက္လဲ မသိဘူး .. ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ေရာ ခ်ာလပတ္ေရာ ေကြ႕ေကာက္ တြန႔္လိမ္ေရာ စုံေနတာပဲ .. ဒါေၾကာင့္ ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမ ၾကာၾကေပါင္းႏိုင္တာေပါ့ .. ေကာင္းလြန္းလို႔ အပ်ိဳစင္ေမွး ေပါက္သြားတာေတာင္ နာနာက်င္က်င္ ျဖစ္မသြားဘူး .. အရမ္း အရသာေတြ႕ၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲက အရည္ေတြ ႐ႊဲေနေအာင္ က် လာတယ္ ..။
အဲဒီမွာပဲ .. ေႁမြ႐ုပ္ထဲ ဘယ္လိုက ဘယ္လို အရည္ေတြ ဝင္သြားလဲ မသိဘူး .. ျဖတ္ကနဲ ရပ္သြားပါေလေရာ .. ဆူးတစ္ေယာက္ ဆပ္တငံ့ငံ့နဲ႔ ငိုခ်င္စိတ္ကို ေပါက္ေရာဆိုပဲ .. ဆန္နီ ဘယ္လိုလုပ္တာလဲ ေနာက္တာလား .. မဟုတ္ပါဘူး ဆူးရယ္ .. ပထမ က်င့္ သားရေအာင္လုပ္တာ .. အခု ဆန္နီကိုယ္တိုင္ ဆူးကို လိုးေတာ့မယ္ .. ဟယ္ .. မိုက္႐ိုင္းလိုက္တာ ဟ .. လိုးမွာကို လိုးမယ္ မေျပာ ယင္ ဘာေျပာရမလဲ .. ကဲ .. ကဲ .. လုပ္ပါ ေသြးေတြနဲ႔ ေပက်ံေနတဲ့ ေႁမြ႐ုပ္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ေဘးခ်ထားလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အခုနအတိုင္း ဆူးရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေထာင္ၿပီး ၿဖဲခ်လိုက္ပါတယ္။ ခြၽဲက်ိေနတဲ့ ေစာက္ေခါင္းကို လီးေတ့ၿပီး တင္ပါးသားနဲ႔ ဆတ္ကနဲ ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ အရွိန္နဲ႔ ဟိုးအဆုံးထိ ဝင္သြားေလရဲ႕ ..။ ျဗစ္ .. စြပ္ ႁပြတ္ .. အား .. ဒုတ္ .. အား .. နာလိုက္တာ .. ဆန္နီ ရယ္ .. ဆူးကိုသတ္ေနတာလား … ခနပါ ဆူးေလးရယ္ ဘာခနလဲ ဒီထဲမွာ သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ ျပည့္ၾကပ္ေနၿပီ .. ဗိုက္ကိုေအာင့္သြားတာပဲ .. ေနာက္အရမ္း မေဆာင့္နဲ႔ .. ဆန္နီဟာ အဆုံးထိ ဝင္ေနတဲ့ လီးကို ျပန္မႏႈတ္ဘဲ ဆူးရဲ႕ေျခေထာက္ေတြကို သူ႔ပုခုံးေပၚ ထမ္းတင္ လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆူးရဲ႕ခ်ိဳင္းက လက္လွ်ိဳၿပီး ပခုံးေတြကို ဆြဲကိုင္ထားလိုက္ရဲ႕ .. ဆန္နီရဲ႕ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ ေအာင္ျမင္မႈေအာက္မွာ ဆူးတစ္ေယာက္ မလႈပ္သာ မယွက္သာ ျဖစ္ေနပါၿပီ ..
ဒီေတာ့မွ တစ္ခ်က္ခ်င္း စိတ္ႀကိဳက္လိုးပါေတာ့တယ္ .. ပထမေတာ့ ဆူးမျမာ နင့္ေနေအာင္ ခံရရွာတယ္ ။ အပ်ိဳစင္ ကိုး .. တ ေျဖးေျဖးနဲ႔ က်င့္သားရၿပီး လီးအရသာေတြ႕သြားေလရဲ႕။ ဆန္နီ .. ဆန္နီ .. အို႔ .. အိုး … အား … အား … အေမ့ … အိုး .. ဆန္နီ .. ဆန္နီ ရယ္ .. အား … အား .. အား .. အား .. အင့္ … ဆူးရဲ႕ရမက္လႊမ္းသံေတြဟာ ဆန္နီကို ပိုၿပီး အားသြန္ခြန္စိုက္ ေဆာင့္ေစပါတယ္။ ဆူး က ညီးေလ ဆန္နီက ေဆာင့္ေလပါဘဲ။ ေစာက္ဖုတ္ေလးဟာ ကြၽံဝင္သြားလိုက္ ျပန္ထြက္လာလိုက္နဲ႔ လီးရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္အတိုင္း ပုံစံ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဆူးရဲ႕အရသာေတြ႕ၿပီး ဖင္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးလာတယ္ ။ ဆန္နီ ေကာင္း .. ေကာင္းလိုက္တာ .. အိုး အိုး .. အား .. ေဆာင့္ .. ေဆာင့္ … ဆူးခံ ႏိုင္ၿပီ အိုး အိုး .. ဆန္နီရဲ႕လီးဟာ ဆူးေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ျပည့္ၾကပ္ၿပီး အရည္ျပားတစ္ခ်ိဳ႕ကို ဆုတ္ၿပဲေစတာကေတာ့ အမွန္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ေဝဒနာေတြဟာ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ .. ေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားပါၿပီ .. အဲ ၿပီး ယင္ေတာ့ ဘယ္လိုေနမယ္ မသိဘူး ..။
အား … ဆန္နီ ဆန္နီ .. ဆူးၿပီးေတာ့မယ္ .. ခပ္ ၾကမ္းၾကမ္းသာ ေဆာင့္ေပးပါ … အိုး .. ဆန္နီ .. အား ဆူးတစ္ေယာက္ ေျခေထာက္ ေတြ လက္ေတြ ေကြးေကာက္ၿပီး ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္ ျဖစ္ေနရွာပါတယ္။ ဆန္နီလဲ တၿပိဳင္တည္း ၿပီးသြားတာမို႔ သူ႔ရဲ႕ေစာက္ေခါင္း က်ဥ္း က်ဥ္းေလးထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕အရည္ေတြ ျပည့္လွ်ံသြားေလရဲ႕။ ဆန္နီဟာ ဆူးရဲ႕ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ သူ႔လီးကို စိမ္ထားရက္နဲ႔ ၅မိနစ္ေလာက္ ၿငိမ္ေနတယ္။ ဆူးလည္း ဆန္နီကို မလႊတ္ခ်င္ေတာ့တဲ့ ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ တင္းတင္းႀကီး ဖက္ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆန္နီ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို မက္မက္ေမာေမာ စုပ္ယူလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး ဆူးတစ္ေယာက္ ေယာက္်ားအရသာ ေတြ႕သြားပါတယ္။ အရင္ကလို ရႈတည္တည္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေယာက္်ာေလးေတြနဲ႔ အေရာတဝင္ ျဖစ္လာပါတယ္။ တစ္ေန႔ေပါ့ .. အဲဒီ တစ္ေန႔က ေတာ့ မေမ့ႏိုင္စရာဘဲ ..။ မိုးေတြက ဝုန္းဒိုင္းက်ဲေအာင္ ႐ြာေနေတာ့ ဆူး အိမ္မျပန္ရဲဘူး။ တစ္ေယာက္ထဲ ငုတ္တုတ္ေလး ထိုင္ေန တုန္း ဆယ္တန္း တဘုံးဘုံး က်ေနတဲ့ လူေပြေက်ာ္လင္းတို႔ အုပ္စုေရာက္လာတယ္။ အမွန္က က်ဴရွင္လႊတ္ယင္ အားလုံးျပန္ရတာ ပဲ။ ဒီေကာင္ေတြ ျပန္လာတာ ဆူးရွိမွန္း သိလို႔ပါ။
ဟဲ့ .. ဆူး .. နင္ မျပန္ေသးဘူးလား .. ငါ ေၾကာက္တယ္ .. မိုး ဒီေလာက္ ႐ြာေနတာ ငါ့မွာ ကားပါတယ္ေလ .. လာ လိုက္ပို႔ေပးမယ္ ဘာမွ ေထြေထြထူးထူး စဥ္းစားမေနပါဘူး .. ဗိုက္ကလည္း ဆာေနၿပီ မဟုတ္လား။ အလြယ္တူပဲ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္မိတယ္။ ဆူး အပါအဝင္ အားလုံး ၄ ေယာက္ ကားထဲ ဝင္လိုက္တယ္။ ေက်ာ္လင္းတို႔က အသက္ကႀကီးေနၾကၿပီ။ အသုံမက်လို႔ ဘာစာေမးပြဲမွ မ ေအာင္တာ အနဲဆုံး ၂၅ႏွစ္တဲ့ ေနာက္ၿပီး အရာရွိသားေတြ .. ဒီလိုပဲ ေပေတေနတဲ့ ေကာင္ေတြေပါ့ .. အရင္ကေတာ့ ဆူး .. သူတို႔နဲ႔ မ ေရာဘူး .. ေနာက္ပိုင္းက်မွ ေယာက္်ားရဲ႕အရသာကို သိျမင္ၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေကာင္ေတြနဲ႔ ေရာေရာ ေႏွာေႏွာေနမိတယ္ .. ။ငတိ ေတြကလည္း ရတဲ့ အခြင့္အေရး လက္မလႊတ္ဘဲ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ခ်စ္ေရးဆိုၾကတယ္ ..။ ဒါေပမယ့္ … အတြင္းမွာ ေတာက္ေနတဲ့ မီးကို အျပင္က မသိေစခ်င္ပါဘူး .. ႏို႔မို႔ယင္ ဆရာေတြေတာင္ ေနေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး .. ဆူးနားဘဲ ကပ္ေနမွာ ..
ဟဲ့ .. ဘယ္ကို ေမာင္းေနတာလဲ .. ငါ့အိမ္က ဟိုဘက္မွာေလ .. နင့္ကို တစ္ခုခု ေကြၽးမလို႔ပါဟာ မၾကာပါဘူး .. ဒီလိုမွန္းသိယင္ ငါမ လိုက္ဘူး ..ေအာ္ .. နင္က ေစတနာကို မေစာ္ကားပါနဲ႔ ငါက နင့္ကို ေပ်ာ္ေစခ်င္လို႔ပါ … ထူးဆန္းတာက သူစိမ္းေယာက္်ား ၃ေယာက္ၾကားထဲ ေရာက္တာေတာင္ ဆူးေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္ မရွိပါဘူး။ ေပ်ာ္သလိုေတာင္ ျဖစ္မိတယ္ .. ဒီလိုနဲ႔ ကားကေလးက နာရီဝက္နီးပါး ဟိုခ်ိဳး ဒီေကြ႕နဲ႔ ေမာင္းခ်ၿပီး ေခ်ာင္က်က် ေနရာတစ္ခုမွာ ရပ္သြားေလရဲ႕။ တိတ္ဆိတ္ေနတာပဲ။ ၿခံႀကီးထင္ပါရဲ႕။ ေနာက္ၿပီး တဲေလး တစ္ခုရွိေသးတယ္ .. မိုးေတြေလေတြ တိတ္ဆိတ္သြားလို႔ တေလာကလုံး သန႔္ရွင္းေနသလား ေအာက္ေမ့ရ တယ္။
ဦးမိုးဘ .. ဦးမိုးဘ … ဒီအဖိုးႀကီး ဘယ္သြားေနလဲ မသိဘူး ..မင္းတို႔ ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘာလာလုပ္တာလဲ .. လာလည္တာေပါ့ .. ဘာ စားစရာရွိလဲ ေဟ့ေအး .. ငါေတာင္ တစ္ခုခုသြားဝယ္စားမလို႔ ဒါဆိုၿမိဳ႕ထဲ သြားၿပီး က်ေနာ္တို႔ဖို႔ပါ ဝယ္ခဲ့ .. ေရာ့ပိုက္ဆံ .. ဘာဝယ္ရ လဲ ဝယ္ခ်င္တာ ဝယ္ခဲ့ တိုင္မွာခ်ိတ္ထားတဲ့ အင္းက်ီေကာက္စြပ္ၿပီး ဦးမိုးဘဆိုတဲ့ လူႀကီးထြက္သြားတာ လိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္ ..။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ တစ္ခုခု စားရေအာင္ကြာ .. ကားထဲမွာ ဘီယာေတာ့ပါတယ္ .. စားခ်င္ ဆရာသရက္သီး ခူးစားခ်ည္ ရ တယ္ ခဏခ်င္းမွာဘဲ ဘီယာဘူးေတြ ေဖာက္ၿပီး သရက္သီးနဲ႔ ျမည္းေနၾကၿပီေလ .. ဆူလဲ ျငင္းမေနဘူး .. ခပ္တည္တည္ ဘီယာဝင္ စုပ္တယ္ .. ပထမဆုံးမို႔လား မသိဘူး .. အရသာေတာ့ မေတြ႕ဘူး .. ခါးသက္သက္နဲ႔ ခဏေနေတာ့ ေခါင္းပါမူးလားတယ္ .. ဒါနဲ႔ ဘီယာ ဆက္မေသာက္ဘဲ ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္မွာ သြားထိုင္ေနမိတယ္ ။ ေက်ာ္လင္းက လိုက္လာၿပီး ..
ေရာ့ လစ္ပို ေသာက္လိုက္ .. အမွန္ေတာ့ .. လစ္ပိုထဲမွာ ဘိန္းဆီေတြ ေရာေပးတာပါ။ ဒါေသာက္ၿပီးလို႔လဲ ခဏၾကာေရာ ဆူးတစ္ ေယာက္ ေခါင္းမထူႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အေျခအေန ၾကည့္ေနတဲ့ ေက်ာ္လင္းဟာ ပြင့္ဟေနတဲ့ ဆူးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကို ငုံစုပ္ယင္း တီရွပ္ေအာက္ ကို လက္ထိုးသြင္းလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပည့္ၿဖိဳးတင္းမာေနတဲ့ ႏို႔အုံကို တုန္ရီတဲ့ လက္ေတြနဲ႔ ေျခဖြေနပါေတာ့တယ္။ သူဘာလုပ္ ေနတယ္ဆိုတာ ဆူးသိတယ္ .. ဒါေပမယ့္ မတားႏိုင္ဘူး .. တားလဲ မတားခ်င္ဘူး .. ေက်ာ္လင္း အေပၚကေန ကိုင္ေနသလို ဆူးရဲ႕ ထဘီကို လွန္တင္ၿပီး ဆပ္စပိုင္ဒါကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္တာကေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေနမ်ိဳးပါဘဲ .. ေအးစိမ့္စိမ့္ ရာသီဥတုရဲ႕ဒဏ္ေၾကာင့္ ဆူးေပါင္ေတြေရာ ေစာက္ဖုတ္ပါ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ ျဖစ္လာတယ္။ ေက်ာ္လင္းရဲ႕လွ်ာဟာ ဆူးပါးစပ္ထဲ ေရွာက္သြားေနသလို သတိမရ တစ္ခ်က္ ရတစ္ခ်က္ ျဖစ္ေနတဲ့ ဆူးရဲ႕လွ်ာဟာလည္း ေက်ာ္လင္း ပါးစပ္ထဲကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေရာက္သြားတယ္။ ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိဟန္နဲ႔ ဆူးရဲ႕လက္ေတြဟာ ေက်ာ္လင္းကို ရစ္ပတ္မိၿပီး တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ ပုဆိုးေအာက္က ေထာင္ထေနတဲ့ လီးႀကီး ဆီ သြားေနတယ္။
ေက်ာ္လင္းေတာ့ မုတ္ဆိတ္ပ်ားစြဲတာပါဘဲ … သူတင္ မဟုတ္ဘူး .. သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေနမ်ိဳးနဲ႔ ေဝယံေက်ာ္တို႔လဲ ပါတာေပါ့ .. သူတို႔ က ဒါမ်ိဳး လုပ္ေနက်ဘဲ .. မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္နဲ႔ မိတ္အပ်က္မခံဘူး … ရယင္ ေဝစားမွ်စားေနက် ..။ ဆူးတစ္ ေယာက္ ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္သြားတယ္ မသိဘူး .. ဟိုသုံးေကာင္လဲ ေအာက္ပိုင္းမွာ အဝတ္မကပ္ေတာ့ဘူး လီးတန္းလန္းေတြနဲ႔ ။ ေက်ာ္လင္းက ဆူးရဲ႕ႏို႔အုံေတြကို က်ိန္းလာတဲ့အထိ စို႔လိုက္ နယ္လိုက္ လုပ္ေပးေနသလို ေနမ်ိဳးက ဆူး ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ႐ြ႐ြေလး ပြတ္ေပးေနတယ္။ ခဏေနေတာ့ လက္မေတြနဲ႔ အသာဟၿပီး လွ်ာထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ ေဝယံေက်ာ္ ကေတာ့ ပြဲၾကည့္ ပရိတ္သတ္ဘဲ .. လီးႀကီးက ေတာင္လို႔။ ေနမ်ိဳးရဲ႕လွ်ာအရသာကို ဆူးခိုက္သြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေပါင္ကို မရွက္ မေၾကာက္ ၿဖဲခ်လိုက္မိတယ္။ ရွက္စရာလဲ အသိစိတ္မွ မရွိေတာ့ဘဲ။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ နီနီရဲရဲေလးဟာ ေယာက္်ားေလး သုံး ေယာက္လုံးကို အားႀကီးႀကီးနဲ႔ ဆြဲေဆာင္ေနတယ္။ အား … ေနမ်ိဳး ငါမေနႏိုင္ေတာ့ဘူး .. အိုး … ကြၽတ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္ .. အား ဆူးရဲ႕ ေဝဒနာသံၾကားရတာနဲ႔ ငနဲသုံးေကာင္ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး ၿပဳံးလိုက္ပါတယ္။ ဆူးေစာက္ေခါင္းထဲကလည္း အရည္ေတြ ႐ႊဲေနေအာင္ က်ေနၿပီေလ …။
ကဲ .. ငါ ပထမလုပ္မယ္ .. ေက်ာ္လင္းရဲ႕စကားအဆုံးမွာ ေနမ်ိဳးနဲ႔ ေဝယံေက်ာ္က ဆူးရဲ႕ေျခက်င္းဝတ္ေတြကို ကိုင္ၿပီး ေပါင္ကို ၿဖဲ လိုက္ပါတယ္။ ေျခေထာက္ဟာ မိုးၿပိဳမွာ ေၾကာက္တဲ့ တစ္တီတူးလို မိုးေပၚေထာင္ေနရဲ႕ .. ၿပီးေတာ့ အစြမ္းကုန္ ၿဖဲခံထားရတယ္။ ေက်ာ္လင္းလဲ လီးႀကီးတာပါဘဲ .. ဒါေပမယ့္ မ်ိဳး႐ိုးလိုက္တဲ့ ဆန္နီကိုေတာ့ ဘယ္မွီမလဲ .. ေလာေလာဆယ္ ဆူးရဲ႕ေဝဒနာကိုေတာ့ ေပ်ာက္ကင္းေစလိမ့္မယ္ဆိုတာ သံသယ မရွိဘူး။ ႁပြတ္ .. စြပ္ … အား .. နာတယ္ တစ္ခ်က္ထဲ အဆုံးထိ ေဆာင့္သြင္းလိုက္လို႔ ဆူး ချမာ အသဲခိုက္သြားပါတယ္ .. လီးကႀကီးသာႀကီးၿပီး မရွည္လို႔ ေတာ္ေသးတယ္ ဆိုရမွာေပါ့ .. ဒီလို ၿဗဳံးစားႀကီး သြင္းတာကေတာ့ ဘယ္မိန္းမမွ မႀကိဳက္ဘူး .. ဖာသယ္ေတာင္ မႀကိဳက္ဘူး .. ေက်ာ္လင္းတို႔ကေတာ့ ဆူးကို ဖာသယ္ေလာက္ေတာင္ တန္ဖိုးမထား ဘူးဆိုတာ ထင္ရွားေနၿပီေပါ့ ..။ဆူးရဲ႕ႏို႔အုံေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ စုံညႇစ္ၿပီး အားနဲ႔ ေဆာင့္ေနပါေတာ့တယ္ .. ဆူးချမာ ေနသားမက် ေသးခ်ိန္မို႔ ေအာက္မွာ လိမ့္ေနတာဘဲ .. သနားစရာ ေစာက္ေခါင္းထဲ လီးကို အဆုံးထိ ျမဳပ္ၿပီး ထမနဲထိုးသလို ပတ္ျခာလွည့္ေမႊေပး ေတာ့ ဆူသေဘာေတြ႕ေနရဲ႕… ဒါေပမယ့္ ရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး က်ိန္းေလာက္ေအာင္ ဆုပ္ညႇစ္ခံရလို႔ အေတာ္ မသက္မသာ ျဖစ္ေနရွာ တယ္။ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ျဖစ္တဲ့ ေဝယံေက်ာ္နဲ႔ ေနမ်ိဳးတို႔ကလည္း ေျခေထာက္ကို အားရပါးရ ဆြဲေျမာက္ထားလိုက္တာ ၾကမ္းနဲ႔ တင္ပါးနဲ႔ လြတ္ေနရဲ႕.. ပိုအခံရခက္တာေပါ့ ။
အား .. အား … အ .. အား … အား .. အား … အား … အား .. ဆိုတဲ့ ဆူးရဲ႕ေအာ္ၿငီးသံေတြဟာ အခန္းထဲမွာ ဆူညံေနပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး အခ်က္၂၀ေလာက္ အားရပါးရ ဆက္တိုက္ႀကီး ေဆာင့္ခ်ၿပီး ေက်ာ္လင္းရဲ႕သုတ္ရည္ေတြဟာ ဆူးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ လွ်ံက်သြားပါတယ္။ ဆူးက မၿပီးေသးေပမဲ့ ေက်ာ္လင္း လုံး၀ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘူး။ ၿပီးတာနဲ႔ လီးကို ဆြဲႏႈတ္ၿပီး မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ တယ္။ ေနမ်ိဳးက .. ကဲ .. ငါ့လွည့္ လုပ္ေလ .. ငါ ကိုင္ထားေပးမယ္ ေနအုံး .. ငါ ဒီပုံစံ မႀကိဳက္ဘူး .. ကုန္းေပးေနာ္ .. ေနာက္ကေန ေဆာင့္မယ္ .. လိုက္ဖက္ညီတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြပီပီ တစ္ေယာက္ရဲ႕ဆႏၵကို က်န္ႏွစ္ေယာက္ မျငင္းပါဘူး။ ဆူးကို ၾကမ္းၾကမ္းတမ္း တမ္း ဆြဲယူၿပီး ဒူးေထာက္ဖင္ကုန္း အေနအထားျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္ပါတယ္။ ဆူးကေတာ့ ဘာမွ မသိရွာဘူး။ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ ကမာၻ ေလးထဲမွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနလို႔ ၿပဳံးၿပဳံး .. ၿပဳံးၿပဳံးနဲ႔ေပါ့ ..။ ဖင္ေနာက္မွာ အက္ဟေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္မႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဆြဲဟလိုက္ပါ တယ္ .. အခုနၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း လိုးခံခဲ့ရလို႔ နီရဲေနတာဘဲ .. သီးေမႊးငွက္ေပ်ာသီးလို ေရွၿပီး ေကာ့ေနတဲ့ လီးကို ေစာက္ေခါင္းဝ ေတ့ၿပီး ေမႊဆြေပးေနပါတယ္။ ဆူးရဲ႕စိတ္ေတြ ပိုၿပီး ထႂကြလာေအာင္ေပါ့။ ဆူးတစ္ေယာက္ တဟင္းဟင္း ျဖစ္လာၿပီး ဖင္ေၾကာႀကီး ေတြ တရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႔ အရမ္းကို ခံခ်င္စိတ္ ျပင္းလာပါတယ္။ အိုး … ဘာလုပ္ေနတာလဲ … ယားလွၿပီ … အား … အိုး .. ကြၽတ္ .. ကြၽတ္ … အား .. လုပ္ပါေတာ့ .. ၿဗိ … ႁပြတ္ .. စြပ္ .. ဒုတ္ … အင္း … အား … အား .. ေကာ့ေနတဲ့ လီးဖ်ားဟာ ေစာက္ေခါင္းကို ခ်ိတ္နဲ႔ညႇစ္ သလို ခ်ိတ္ၿပီး ဆြဲသြားပါတယ္။ ဒီလီးဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ .. သူမ်ားလီေတြလို ေရွာေရွာရႉရႉ ဝင္မသြားပဲ .. အေခါင္းတစ္ခုလုံးကို ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ႔ ခ်ိတ္ခ်ိတ္ၿပီး ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ လုပ္ေနတာကိုး ..။
အား .. ေကာင္းတယ္ .. သိပ္ေကာင္း … အားႀကီးေကာင္း … အိုး … အေမ့ … အား ဆူးတစ္ေယာက္ ရွက္ရမွန္း မသိေတာ့ဘဲ … ဖင္ ကိုေကာ့ေကာ့ေပးလာပါတယ္ .. လီးအမ်ိဳးစုံနဲ႔ လိုးခံေနရတဲ့ အရသာကို မေမ့ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စြဲသြားမိတယ္။ နဲနဲသတိဝင္လာလို႔ မ်က္စိဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ .. ေဘးမွာ ရပ္ေနတဲ့ ေက်ာ္လင္းကို ေတြ႕ရတယ္။ လီးတန္းလန္းမဲ့ မမွီမကမ္း လွမ္းၿပီး ဆုတ္လိုက္ပါ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကစားစရာ ရတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္လို ဂြင္းတိုက္လိုက္ နယ္လိုက္ လုပ္ေပးေနတယ္။ ေနမ်ိဳးကေတာ့ ဆူးရဲ႕ႏို႔ႏွစ္ လုံးကို စုံကိုင္ၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးလဲ ေခြၽးေတြ ႐ႊဲလို႔ေပါ့ .. အံႀကိတ္ထားလို႔ ေၾကာက္ စရာ ႐ုပ္သြင္ ျဖစ္ေနေလရဲ႕ ။ ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္စရာပဲ .. မိန္းမလိုးတာ ႏြားသတ္သလို လိုးတဲ့ေကာင္ေတြ .. ဒါမ်ိဳးက ဖီးလ္နဲ႔ လုပ္ ရတာ မဟုတ္လား ..။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဆူးရဲ႕ေစာက္ေခါင္းထဲ သူ႔လီးကို တအားဖိကပ္ၿပီး သုတ္ရည္ေတြ ပန္းခ်လိုက္တယ္ .. ဆူး ကေတာ့ မၿပီးေသးဘူး .. မူးယစ္ေဆးဝါးေၾကာင့္ဘဲ ထင္ပါရဲ႕.. ဆူးေစာက္ေခါင္းတစ္ခုလုံး သူမ်ား သုတ္ရည္ေတြနဲ႔ လွ်ံေနတယ္။ ေက်ာ္လင္းက ေဝယံေက်ာ္ဖက္ လွည့္ၿပီး .. ကဲ .. မင္း အလွည့္လုပ္ သူ႔ကို ခုံေပၚတင္ရေအာင္ .. ေျပာေျပာဆိုဆို ခုံတန္းရွည္တစ္ခု ေပၚ ဆူးကို ပက္လက္အေနအထားနဲ႔ တင္လိုက္ပါတယ္။
ေဝယံေက်ာ္ရဲ႕ မဲမဲတုတ္တုတ္လီးနဲ႔ ဆိုေတာ့ အေတာ္ပဲ။ သိပ္မျမင့္ဘူး။ ဆူးရဲ႕ေျခသလုံးလွလွေလးေတြကို ပုခုံးေပၚ ထမ္းတင္ၿပီး သူ႔ လီးကို ေစာက္ေခါင္းဝမွာ ေတ့လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆူးရဲ႕ပခုံးကို စုဆြဲၿပီး တရွိန္ထိုးေဆာင့္သြင္းလိုက္တယ္။ အေတာ္တုတ္တဲ့လီးမို႔ ဆူးမချမာ အီသြားရွာတယ္။ ခါတိုင္းလို ေပါင္မကားထားေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးဟာ သိပ္မက်ယ္ဘဲ စိစိေလး ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီ ေတာ့ လီး ဝင္ရတာ ခက္သလို ခံရတဲ့ ဆူးလဲ အေတာ္နာေနရွာတယ္ .. ဒါေပမယ့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြလို သူလဲ အညႇာအတာမဲ့ အားကုန္ လိုးေနပါေတာ့တယ္။ ဆူးလို ႏုႏုနယ္နယ္ေလး အဖို႔ ဒါမ်ိဳးဟာ လြန္လြန္းေနပါၿပီ။ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ဘဲ ေဆာင့္ေဆာင့္ ဆူးချမာ မၿပီးႏိုင္ရွာဘဲ ဆပ္တငံ့ငံ့သာ ျဖစ္ေနလို႔ ပိုဒုကၡေရာက္ေနရပါတယ္။ ေဝယံေက်ာ္လဲ ေနမ်ိဳးတို႔ ေက်ာ္လင္းတို႔လို ဆူးရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲ အရည္ေတြ ေငါကနဲ ပန္းထုတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဆူးကိုေတာ့ ၿပီးေအာင္ မလုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး .. ဆူးရဲ႕ေစာက္ ဖုတ္ တျပင္လုံး အျဖဴေရာင္ အရည္ေတြ ေပပြေနတယ္ .. ေစာက္ေခါင္းထဲကေန စီးၿပီးဖင္မွာပါ ပြေနေအာင္ ေပက်ံေနရဲ႕ .. ေနမ်ိဳးက အဲဒါေတြကို အဝတ္တစ္ခုနဲ႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း သုတ္ေပးၿပီး က်န္တဲ့ ႏွစ္ေကာင္က အဝတ္အစား ေသခ်ာျပန္ဝတ္ေပးလိုက္ပါ တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဦးမိုးဘ ျပန္လာေအာင္ မေစာင့္ေတာ့ဘဲ လစ္ထြက္လာၾကရဲ႕..
ဆူးရဲ႕ တိုက္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဆန္နီတစ္ေယာက္ ဆိုင္သိမ္းၿပီး ျပန္မလို႔ လုပ္ေနရဲ႕ .. ဆူးတစ္ေယာက္ အေျခအေန မမွန္တာလဲ ျမင္ ေရာ ကားထဲက ဆြဲခ်ေနတဲ့ ဟိုေကာင္ေတြဆီက ခပ္တည္တည္ပဲ လက္လႊဲယူလိုက္တယ္။ ဟိုေကာင္ေတြလဲ စကားေရာေဖာ ေသာ ေဖာနဲ႔ လစ္သြားၾကတယ္။ ဆန္နီ .. ဆန္နီ .. ဆူးကို သူတို႔ မတရားလုပ္ၾကတယ္ … ဆန္နီရယ္ .. ဟင္းဟင္းဟင့္ .. ေနာက္ၿပီး ဆူး မ ၿပီးေသးဘူး … ဗိုက္ထဲက သိပ္ေအာင့္တာဘဲ .. ဆန္နီ ဆူးျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ လုပ္ေပးပါ ..။ ဆူးရဲ႕စကားေၾကာင့္ ဆန္နီဟာ ဆူးကို သနားသြားေပမယ့္ သူ႔အလိုကို လိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ အသာဆြဲေခၚရင္း သူ႔ပစၥည္းထားတဲ့ အခန္းကို ဖြင့္ၿပီး ဆူးကို သြင္း လိုက္တယ္။ ဆူး … ကိုယ့္ကို ခံႏိုင္ပါ့မလား .. ၃ ေယာက္ေတာင္ ဆက္ဆံခဲ့ရတယ္ ဆိုေတာ့ .. လုပ္သာလုပ္ .. ဆူးၿပီးယင္ ေတာ္ၿပီ ဒီေတာ့ ဆန္နီဟာ သူ႔ထင္းရႉး ေသတၱာထဲက ဆိတ္မ်က္ကြင္းတစ္ခု ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆူးရဲ႕ထဘီကို လွန္တင္ၿပီး နီရဲ ေယာင္ကိုင္းေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို လွ်ာနဲ႔ကလိေပးေနရဲ႕ .. ေစာက္ေစ့ကေလးကေတာ့ သူ႔ကတိအတိုင္း ေခါင္းေထာင္မတ္လို႔ ေန တယ္ေလ … ဆူးတစ္ေယာက္ စိတ္ေတြ ျပန္ႂကြလာၿပီး အရမ္းကို အလိုးခံခ်င္ ျဖစ္ေနၿပီေပါ့ ..။
ဆူးရဲ႕အေခါင္းထဲက အရည္ၾကည္ေတြ သုတ္ၿပီးေတာ့ ဆန္နီဟာ ဆူးေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဆြဲခ်လိုက္တယ္ .. ဆူးေစာက္ဖုတ္နံ႔ရတဲ့ဟန္နဲ႔ လီးဟာ ငွက္ေပ်ာဖူးႀကီးလို ေထာင္မတ္လာရဲ႕ .. အၿမဲတမ္း ဆီသုတ္ထားတဲ့ ဆိတ္မ်က္ကြင္းကို လီးမွာ စြပ္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ … ။ ႁပြတ္ .. စြပ္ .. အား … အ … ဆန္နီရယ္ .. ေကာင္းလိုက္တာ .. ဘယ္လိုမ်ား .. လုပ္လိုက္တာလဲ … အိုး .. အား … အား … အား … အေမ့ … အင္း … ဟင္း … ဟင္း … ဟင္း .. ဆူးတစ္ေယာက္ ေဆာက္တည္ရာ မရေအာင္ ျဖစ္ေနရွာ ပါတယ္ …. ဆိတ္မ်က္ကြင္းက ေစာက္ဖုတ္ႏုႏုေလးကို မဟားတရား ပြတ္တိုက္ေနတာကိုး … ဆန္နီ လက္ေမာင္းကို လက္သည္း ေတြ စိုက္ဝင္သြားေအာင္ ကိုင္ထားပါတယ္။ ဆန္နီလဲ ႐ိုး႐ိုးမေဆာင့္ဘဲ ေမႊေမႊၿပီး ေဆာင့္ေပးေတာ့ .. ဆူးမျမာ ေကာင္းလြန္းလို႔ ေသ ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္လာတယ္ .. ဖင္ကို စေကာဝိုင္း ဝိုင္းေပးလိုက္ .. ေကာ့ေပးလိုက္နဲ႔ အားရပါးရ ေကာ့ေကာ့ၿပီး ခံေနရဲ႕ …။
ဆန္နီ … ျမန္ျမန္ … ျမန္ျမန္ … ဆူးၿပီးၿပီ … ၿပီး … ၿပီ … အား … အား ဆူးတစ္ေယာက္ အားရပါးရႀကီး ၿပီးသြားပါတယ္ .. ဆန္နီခါး ကို ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ထားသလို လည္ပင္းကို မလႊတ္တမ္း ဖက္ထားပါတယ္။ မေရွးမေႏွာင္းမွာဘဲ ဆန္နီလဲ နာက်င္ေနတဲ့ ဆူး ေစာက္ဖုတ္ထဲ သဘာဝေဆးရည္ကို ပန္းထုတ္ခ်ၿပီး ဆူးေပၚ ေမွာက္က်သြားရဲ႕ .. သူတို႔ရဲ႕စိတ္အစဥ္ဟာ အခ်ိန္မဲ့စြာနဲ႔ လြင့္ေမ်ာေနပါ ေတာ့တယ္ …။
No comments:
Post a Comment