အိုးကောင်းလို့ ဒိုးတောင်းတဲ့ ကျောင်းသူလေး

အိုးကောင်းလို့ ဒိုးတောင်းတဲ့ ကျောင်းသူလေး

 

 

 

“ ဖြန်း …. ဖြန်း … ဖြန်း …” ဒီနေ့ … ခင်မေလွင် ကံမကောင်းပါ ။ ဆရာမ အတန်တန်မှာလိုက်သည့် Homework ယူမလာ၍  ကောင်းကောင်း ဆော်ပလော်တီး ခံလိုက်ရသည်။  အင်္ဂလိပ်စာဆရာမ ဒေါ်အိစန္ဒာက ထားဝယ်ကြိမ်ဖြင့် ခင်မေလွင့် တင်ပါးကို  အရှိုးထွက်လာအောင်ကို သေသေချာချာ တွယ်ထဲ့လိုက်ခြင်း ဖြစ်ပါသည်။  ဆရာမ ဒေါ်အိစန္ဒာက သူ့ကိုကြည့်မရဟု ခင်မေလွင်  ထင်မိပါသည်။ အကြောင်းကတော့ တကျောင်းလုံးမှာ ဒေါ်အိစန္ဒာက အတောင့်ဆုံး ၊ အဖြောင့်ဆုံးလေ ။ သိတယ်မဟုတ်လား ။  အထူးသဖြင့် သူ့တင်ပါးကြီးတွေက အယ်ပြီးကားထွက်နေတာ ။ အသားညိုပေမယ့် ရုပ်လဲလှ ၊ ဖင်တုံးကြီးကလဲ အိအိလေး ၊ ခါး လေးကလည်း သိမ်သိမ်လေးဆိုတော့ သူ့ကိုယ်သူ အလှနတ်သမီးလေး မှတ်နေတာ ။  ခင်မေလွင်က ဆရာမနဲ့ ပြိုင်ဖက်ဖြစ်မှန်းမသိ  ဖြစ်သွားတော့တာကိုး .. ။  ခင်မေလွင်က ဆရာမထက် အများကြီးငယ်တယ် ။ ၁၆ နှစ်ပေါ့ … ။ လုံးကြီးပေါက်လှ အစားထဲက  … ဘာမှတ်လဲ ။ ဖြူဖြူချောချော ၊ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ၊ ရင်ထွားပြီး တင်ကား ၊ တရုပ်စပ်လေ ။ ဆရာမနဲ့ ခင်မေလွင် ယှဉ် လိုက်ပါက … တခြားပစ္စည်းတွေက သူမသာကိုယ်မသာ.. ဆိုတော့ … အသက်အရွယ်အားဖြင့်ဆိုလျင် ခင်မေလွင်က နိုင်သွားပြီလေ  ။ ခင်မေလွင့် အိုးကြီးက ဆရာမနဲ့ နင်လားငါလား … ။

ဒါ့ကြောင့်ပင် … ဆရာမက ခင်မေလွင်ကို အညှိုးနဲ့ တွယ်ထဲ့လိုက်တာ နေမှာပေါ့ ။ နောက်တစ်နေ့ …. ။    ခင်မေလွင် ဆရာမကို စိတ် ထဲမကျေနပ်သဖြင့် ဒီနေ့ကျောင်းမတက်တော့ဟု ဆုံးဖြတ်မိ၏ ။   “ သမီးရေ .. အမေဈေးသွားမယ်ဟေ့ … ဘာစားချင်လဲ … ” “  အာ … အမေကလဲ … အမေကြိုက်တာဝယ်ခဲ့ပေါ့ … သမီးရဲ့ ခွင့်တိုင်စာလေးတော့ ဆရာမဆီ ပို့ခဲ့နော် … အမေ … ”  “ အေးပါ … ငါ သိပါတယ်ဟဲ့ … ညဉ်းကလဲ .. ”   အမေ ဈေးထွက်သွားသွားချင်း .. ခင်မေလွင်တယောက် အိမ်တွင်တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့ကာ  … လွတ်လပ်သွားသလို ခံစားမိလေ၏ ။ သို့ရာတွင် … သူ့တင်ပါးမှ အရှိူးများ အတွက်တော့ ဆေးတခုခု လိမ်းဦးမှဖြစ်မည် ။  “ အမ လေး .. ခုမှ ပိုနာလာသလိုပဲ … ကျွတ် … ကျွတ် … ”  လိမ်းဆေးကို အလွယ်တကူပင် ဧည့်ခန်းက အံဆွဲထဲတွင် ရှာတွေ့သည် ။ သို့ ဖြင့် .. ခင်မေလွင်က .. ဧည့်ခန်းတွင်ပင် ဆေးဘူးကိုဖွင့်လိုက်ပြီး .. ဒူးထောက်ကာ ထမိန်ကို ပင့်တင်၍ … တင်ပါးရှိ အရှိုးရာများကို  စိန်ပြေနပြေပင် ဆေးလူးလေတော့သည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီတော့ ဝတ်မထားပါ ။

“ အား .. ပါး .. ပါး .. နာလိုက်တာ … တော်တော်ဆိုးတဲ့ ဆရာမ … အား … ကျွတ် … ကျွတ် .. ကျွတ် … ” ခင်မေလွင်သည် သူမ၏  ဖင်တုံးလေးပေါ်က အရှိူးတွေကို ဆေးလူးရင်း .. ဆရာမကိုလည်း မေတ္တာပို့လျှက် … ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ် တွေးတောလျက်ရှိ သည်။  “ ဆရာမက ငါ့ကို မုန်းမှာပေါ့ … ငါ့ဖင်တုံးကြီးက သူ့ထက်ပိုကြီးပြီး ပိုတင်းတာကိုး … ။ ဟိုကောင် စိုးမင်းတို့မျိုးကျော်တို့၊   တကျောင်းလုံးက ကောင်တွေကလည်း ငါကျောင်းဆင်းအိမ်ပြန်တိုင်း ငါ့နောက်ကလိုက်ပြီး သွားရည်တမြှားမြှားနဲ့ … ငါ့ဖင်တုံးကြီး ကို … လိုက်ချောင်းနေကြတာ မသိဘူးမှတ်နေလား … ။ ” “ ငါပြောပြမယ် … နင်တို့တော့ .. ငါ့အိုးကြီးကို လိုးရမှာ မဟုတ်ဖူး ။ ”      “ အင်း … ဒါဖြင့် နေပါဦး .. ငါ့ရဲ့ ဖင်တုံးတောင့်တောင့်ကြီးနဲ့ .. အဖုတ်လေးကို .. ဘယ်ကိုကိုကများ လိုးပေးမှာလဲဟင် … ”    ခင်မေ လွင်တယောက် .. သို့ဂလို တွေးတောနေမိပြီးသကာလ … စောက်ပတ်ကလေးများပင် တောင်လာလေသည်။ သူ၏ လက်တဖက်က  ထမိန်ကို လှန်ထားပြီး ၊ အခြားလက်တဖက်က တင်ပါးကို နောက်ပြန် .. ဆေးလူးနေရာမှ .. ထိုလက်ကလေးမှာ သူ၏ အဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေးပေါ်သို့ ရောက်မှန်းမသိ ရောက်သွားလေသည်။

ဒူးထောက်ကာ ထားသဖြင့် သူ၏ စောက်ဖုတ်ကလေးမှာ နောက်ဖက်သို့ ပြူထွက်လျက်ရှိသည်။ မို့ဖောင်းပြီး .. မာတောင့်လို့လည်း နေပေပြီ။ သူမသည် စောက်ဖုတ်အပေါ်ပိုင်းတွင် ပေါက်စပြုနေပြီဖြစ်သော အမွှေးနုနုကလေးများကို လက်ဖြင့် အသာအယာပွတ်  လိုက်ကာ … တစ်မျိုးတမည်လေး ကောင်းသော အရသာကို ခံစားမိလေသည် ။ သူမ၏လက်ကလေးက စောက်ဖုတ် မို့မို့လေး၏  အကွဲကြောင်းလေး တလျှောက်ကို တဖြေးဖြေး မသိမသာ ရောက်လာကာ ပွတ်မိနေရင်း .. အရသာတွေ့နေတော့သည် ။ ထို့နောက် မှ တဖန် စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးကို လက်ညှိုး လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းဖြင့် သာသာလေး ဖြဲဟလိုက်ပြီး … ကျန်လက်မှ  လက်ခလယ်ဖြင့် အပေါက်လေးထဲကို သာသာလေး ထိုးထည့်ကြည့်လိုက်ရာ … လူတကိုယ်လုံး ဆတ်ကနဲဖြစ်သွားပြီး .. အရမ်းကို  ကောင်းနေပြန်ပါသည် ။

သိပ်မကြာပါ ။ ခင်မေလွင်တယောက် သူ၏လက်ချောင်းလေးကို သူ့စောက်ပတ်ကလေးထဲ ခပ်သွက်သွက်ပင် နှိုက်လိုက် ၊ ဆွထဲု တ်လိုက် ‘တဗြွတ်ဗြွတ်’ နှင့် … လီးတစ်ချောင်းက လိုးပေးနေသည့်အလား ခံရခက်ကာ …   “ အ …. အ …. အား …. ကောင်းလိုက် တာ … ကောင်းလိုက်တာ … အ … အ …. ” ဟု အော်မြည်လျှက် … အလိုးခံချင်စိက်များ ဒလဟော ဖြစ်ပေါ်လာလေ၏ ။ သူမ၏   စောက်ဖုတ်ကလေးမှလည်း .. အရည်လေးများ ထွက်လို့လာပါသည် ။“ အား … အား .. အဟင့် … အဟင့် … အီး … အီး … ရှီး …  ကောင်းလိုက်တာ … ကောင်းလိုက်တာ .. အ … အ … အား …လိုး … လိုး … ” ဟုလည်း မပြတ်အော်မြည်လျှက် ရှိနေတော့လေ သည် ။

ထိုစဉ် ….  “ ဒေါက် ……. ” “ အမလေး … ” ခင်မေလွင်တယောက် .. မည်မျှ … ကိုယ့်ဘာကိုယ် စောက်ဖုတ်ကလေးကို နှိုက် ကောင်းကောင်းနှင့် နှိုက်နေသည်မသိ ။ သူ့နောက်ဆီမှ အသံကြားရသဖြင့် … အလန့်တကြား လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ …. အိမ်ကိုနွားနို့ပို့ နေကြ … မာမွတ်ဆိုသော ကုလားလေး ဖြစ်နေသည်။  မာမွတ်ကို … ခင်မေလွင် ကောင်းကောင်းသိသည် ။  သူက မွတ်စလင်လူမျိုး  ၊ အသက် ၁၇ နုစ်ခန့် ရှိမည်။ အသားက ခပ်မည်းမည်း ၊ နေ့စဉ်နွားနို့ ညှစ်ရသဖြင့် တောင့်တင်းသန်မာသော ကိုယ်ခန္ဒာ ။ မျက်ခုံးမွှေး  ထူထူနှင့် နှာတံ ခပ်ကောက်ကောက် ။ ရုပ်ကတော့ .. ခင်မေလွင်ကြည့်ဖူးသော ကုလားကားထဲက မင်းသားတယောက်ယောက်နှင့်  တူသလိုလို ။ မာမွတ်က နေ့တိုင်းလိုလို ခင်မေလွင်တို့အိမ်ကို နွားနို့ပို့နေကျ ။

မာမွတ်တယောက် … မည်သည့်အချိန်ကတည်းက ရောက်လာပြီး ခင်မေလွင်ကို ကြည့်နေသည်မသိ ။ ခင်မေလွင် ကိုယ့်ဖာကိုယ်  စောက်ဖုတ်လေးကို ဖြဲပြီး .. လက်ဖြင့်နှိုက်ကာ ရေရေလည်လည် ဖီးလ်တက်နေသည်ကို … သူ .. တွေ့ပေလိမ့်မည် ။ ကြည့်လိုက်ပါ  … ။ သူ့ပုဆိုးထဲက လီးကြီးက ထောင်မတ် ထိုးတွက်နေသည်ကိုက သက်သေမဟုတ်လား … ။   မာမွတ်က … ခင်မေလွင်တ ယောက် သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို သူ့ဖာသူ အသားကုန် နှိုက်နေသည်ကို … အစအဆုံး မြင်တွေ့ရသည်ဖြစ်ရာ … သူ၏လီးကြီးမှာ  တောင်တက်လာခဲ့ပြီဖြစ်သည် ။ သူက ခင်မေလွင် ရှက်သွားမည်စိုးသဖြင့် လှည့်ပြန်သွားရင် ကောင်းမလားဟု စဉ်းစားနေမိ သော်လည်း … ခင်မေလွင်က ပါးစပ်မှ “ အိ .. အိ .. အ .. အ .. လိုး …. လိုး … ” ဟူသော အသံတွေပါ ထွက်နေသောအခါတွင်တော့  … သူ့ကိုပင် ဖိတ်ခေါ်နေသကဲ့သို့ ရှိနေသဖြင့် စိတ်မထိန်းနိုတော့ပဲ ခင်မေလွင့်ကို ချက်ချင်းပင် တက်ခွ၍ လိုးပေးပစ်လိုက်ချင်စိတ် များ ဖြစ်ပေါ်လာကာ … သူမအနား ချဉ်းကပ်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်လေတော့၏ ။

“ ဟယ် … မာမွတ် ….. ! ”  ခင်မေလွင် တယောက် မထင်မှတ်ပဲ မာမွတ်ကိုတွေ့လိုက်သည်နှင့် … ရှက်လဲရှက် … ။ ရုတ်တရက်မို့ ဘာ လုပ်လို့ ဘာပြောရမှန်းမသိ။ လူမိသွားပေပြီ ။ ထမိန်ကြီးကို လှန်လို့ ၊ ကောင်းလှပါတယ်ဆိုတဲ့ သူ့အိုးကြီးက မာမွတ်ရဲ့ ရှေ့မှောက်မှာ  .. ။ ဖြဲထားတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေးကလဲ .. မာမွတ်ကိုပဲ ‘ လိုးပစ်လိုက်ပေတော့’ ဟု တမင်ဖြဲပေးထားသလိုလို … ။   ခင်မေ လွင်တစ်ယောက် ကြောင်တောင်တောင်ဖြင့် … မာမွတ်ကို ကြည့်၍နေပေသည် ။ မာမွတ်ကတော့ … ခင်မေလွင်၏ ပြူထွက်နေ သော စောက်ဖုတ်လေးနှင့် ဖြူဖွေးဝင်းလက်နေသော ဖင်တုံးကြီးများကို တဏှာမျက်လုံးများဖြင့် စိုက်ကြည့်လျက် … ။ သူ၏ ပုထိုး ကြားထဲမှ ထောင်ထွက်နေသောလီးကြီးက နဲနဲနောနောမဟုတ် …. ။  “ အဲဒီလီးကြီးနဲ့များ … ငါ့စောက်ဖုတ်လေးထဲကို … လိုးထည့် လိုက်လို့ကတော့ … ငါတော့သေပါပြီ … ” ဟုပင် ခင်မေလွင် တွေးမိလေသည် ။

ခင်မေလွင်တစ်ယောက် … ခြေင်္သ့မင်းရှေ့ အစားခံရန် ရောက်ရှိလာသော .. သမငယ်မလေးကဲ့သို့ .. ခိုကိုးရာမဲ့ ..။ ရုတ်တရက်  မည်သို့ပြုလုပ်ရမည် မသိပေ .. ။ အတန်ကြာမှ .. ခင်မေလွင်က အလန့်တကြား ကုန်းရုန်းထပြီး အခန်းထဲသို့ ပြေးဝင်ရန် ကြိုးစား လိုက်လေရာ … မာမွတ်တယောက် ဘာမပြောညာမပြောနှင့် ခင်မေလွင်ကို နောက်မှနေ၍ တခါတည်း သိုင်းဖက်ကာ ဝင်လုံးလိုက် လေတော့သည်။   “ အမေရေ ….. ကယ်ပါဦး …”  ခင်မေလွင်တယောက် လန့်ဖြန့်ပြီး … အမေကယ်ပါ ၊ အဘကယ်ပါဖြင့် စစ်ကူ  တောင်းပါလေတော့၏ ။ သူ၏အော်သံကို အဘယ်သူ ကြားနိုင်မည်နည်း ။ မာမွတ်က ခင်မေလွင်၏ ကိုယ်လုံးလေးကို သန်မာသော  လက်များဖြင့် ရုတ်တရက် သိမ်းကြုံးကာ ဖက်ပစ်လိုက်သည်ဖြစ်ရာ … သူ၏ တောင့်တင်းမာထန်နေသော လီးတန်ကြီးမှာလည်း …  ခင်မေလွင်၏ ဖင်တုံးအကြွဲကီးထဲကို အလျားလိုက်ကြီး ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ပင် ရောက်ရှိထောက်မိ သွားလေတော့၏ ။

ခင်မေလွင့်ခမျာ … သူမ၏ အိုးကြီးပေါ်ကို လီးတန်ပူပူနွေးနွေးကြီးဖြင့် ဖိကပ်ခံလိုက်ရ၍ သူမ့တကိုယ်လုံး ဆတ်ကနဲ တုန်သွားရာမှ  .. သူမ၏ ဖင်တုံးများကြီးများကို လိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ်ဖြင့် မာမွတ်၏ လီးတန်ကြီးမှ ရှောင်ဖယ်ရန် ကြောက်လန့်တကြား အတင်းရုန်း လေတော့၏ ။   “အား … အား …. ဟဲ့ မာမွတ် … နင်ဘာလုပ်တာလဲ … နင် … နင် … အား … အ .. အ… နင်နော် … နင်မယုတ်မာနဲ့ နော် …. အား … အား … ”  သန်မာသလောက် လျင်မြန်လှသော မာမွတ်က .. ဘယ်ဘက်လက်ဖြင့် ခင်မေလွင့် ပါးစပ်ကို မအော်နိုင် အောင် အတင်းပိတ်ပြီး ၊ ညာဘက်လက်က ခင်မေလွင်၏ ထမိန်နှင့် သူ၏လုံခြည်တို့ကို ဆတ်ကနဲ ဆြွဲခွတ်လိုက်ပြန်လေသည် ။   မာမွတ်ကား မုန်ယိုနေပေပြီ … ။   ခင်မေလွင်တယောက် မာမွတ်၏ ရင်ခွင်ထဲမှာ ရုန်းမရ ၊ ပြုမရ … ။ စောစောတုန်းကတော့ လိုး  ချင် ၊ ခံချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်နေသော်လည်း … တကယ့်တကယ် အလိုးခံရတော့မည်ဆိုတော့ … ရင်တွေပန်းတွေတုန် ကာ ကြောက်လန့်ပြီး ကယောင်ကတန်း အော်ဟစ်ရုန်းကန်လေတော့သည် ။

“ အား … အမေ့ .. နင်ငါ့ကိုလွှတ်နော် .. ဘာလုပ်တာလဲ … အား .. အားး ..”  မာမွတ်တစ်ယောက် ခင်မေလွင့်ကို အတင်းပွေ့ဖက်   ဖမ်းချုပ်ထားလျက်နှင့်ပင် အခန်းအတွင်းသို့ တရကြမ်း ဆွဲသွင်းလေတော့သည် ။ ခင်မေလွင့် ဖင်တုံးကြီးထဲ နစ်မြုတ်နေသော သ ူ့ လီးကြီးကလည်း .. တောင့်ဖြောင့်စွင့်ကားလှသော ခင်မေလွင့် အိုးကြီးကို နောက်ကနေထောက်ကာ တွန်းထိုးလျက် … နှစ်ယောက် သား အသားကုန် ရုန်းရင်းကန်ရင်းဖြင့် အခန်းအတွင်းသို့ ရောက်မှန်းမသိ လုံးထွေးကာ ရောက်ရှိသွားခဲ့လေတော့သည် ။  မာမွတ် လည်း ခင်မေလွင့် ညဝတ်အကျႌလေးကို မရမက အတင်းဆွဲခွျှတ်လိုက်ပြန်ပါသည် ။ ဖွံ့ထွားပြီး ဖြူဖွေးနုရွလှသော ခင်မေလွင်၏  နို့အုံဝိုင်းဝိုင်းကလေးများက လပြည့်ဝန်းလေး ထွက်ပေါ် လာသည့်အလား … ညဝတ်အကျႌလေးထဲမှ ဖိတ်ရှံထွက်ကျလို့   လာပါတော့သည် ။မာမွတ်တစ်ယောက် .. ပါးစပ်ဖျားမှ …   ‘အလာရေ .. နင် .. အရမ်းလှလိုက်တာ .. ခင်မေလွင်ရယ် ..’ ဟုပင်  တမ်းတမိလေတော့ကာ .. ခင်မေလွင်၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး နို့အုံးလေးများကို သူ၏လက်ကြမ်းကြီးဖြင့် ဖိအုပ်ပွတ်ချေကာ .. ပန်းရောင်  နို့သီးခေါင်းများအားလည်း အထက်အောက် လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် ပွတ်ဆွဲပါလေတော့သည် ။

မာမွတ်၏ ခန္ဓာကိုယ်ကြီးကလည်း ခင်မေလွင့် အပေါ်သို့ တဖြေးဖြေး အုပ်မိုးခွစီးလာလေသည်။ သူ၏ လီးပူပူကြီးက ခင်မေလွင်၏  အဖုတ် ဖောင်းဖောင်းလေး အပေါ်ကို အလျားလိုက် ဖိပြီးကပ်ထားမိလေရာ … ခင်မေလွင် လူးလွန့်လိုက်တိုင်း လီးနှင့် စောက်ဖုတ် ကလေးတို့ ပွတ်ကာပွတ်ကာ ရှိနေလေတော့ … ခင်မေလွင် ရင်ဖိုစွာ မောပန်းလ ို့လာပါတော့သည် ။ ရုန်းကန်ဖို့လည်း အင်အားမရှိ တော့ပါ ။   “ မာမွတ်ရယ် .. နင် .. ငါ့ကို .. မလုပ်ပါနဲ့ဟယ် ..”  “ ငါ … တောင်းပန်ပါတယ် … နော် … ”   ခင်မေလွင် တစ်ယောက်  မျက်စေ့အစုံကို မှိတ်ထားမိ၏။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မာမွတ်၏ရင်ဘတ်ကို အထိတ်တလန့်လေး တွန်းထားမိ၏။ ယခုတော့  အခန်းထဲမှာ … နှစ်ယောက်သား၏ အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းပျပျလေးများ … တုန်ရီလှိုက်မောနေသော ရင်ခုန်ုသံများနှင့်အတူ … တ ဏှုာထောင်ချောက်ထဲ တရွေ့ရွေ့ကျဆင်းနေပြီဖြစ်သော … တိုးတိုးတိတ်တိတ်ကလေး တောင်းပန်တိုးရှိူးသံများသည်သာ … ထွက် ပေါ်လျက် ရှိနေပါတော့သည် … … ။

ခင်မေလွင် ဘာကြောင့်မှန်းမသိ။ မျက်စေ့အစုံကို ဇွတ်မှိတ်ထားမိသော်လည်း .. အသိစိတ်များကမူ မာမွတ် ဘယ်နားကိုကိုင်သည်  ဘာလုပ်နေသည်ကို သိနေသည်။ မာမွတ်ထံမှ ပူနွေးသော ၊ အသက်ရှူရှိုက်သောလေကို သူမ .. မျက်နှာပြင်၌ ထိတွေ့ခံစားရ၏။  နွားနို့နံ့သင်းသော ယောက်ျားရနံ့ တစ်မျိုးကိုလဲ ခင်မေလွင်ရနေ၏။   မာမွတ်က ခင်မေလွင်၏ ပါးပြင်မို့မို့ကလေးကို .. တရှိုက်မက် မက် အားရပါးရ နမ်းရှုတ်လိုက်ပြီး …  “ ခင်မေလွင်လေးရယ် .. နင့်ကို .. ငါ .. အရမ်း .. လိုးပေးချင်တယ်ကွာ ..” ဟု တုံရင်စွာ ..  ပြောဆိုလိုက်လေသည် ။   ခင်မေလွင် … ခုန်လိုက်တာ.. ရင်တွေ … ။  တလှပ်လှပ်ကို မောနေသည်။   မာမွတ် စကားတွေ ပြော နေသည်ဟုတော့ ခင်မေလွင်ထင်၏။ စကားလုံးများက တုန်ခါနေသလို .. တိုးလွန်း ၊ ညင်သာလွန်းပြီး … ကြိပ်၍ပြောသော စကား များဖြစ်၍ မသဲမကွဲ လေသံမျှလောက်သာ တီးတိုးပြောနေခြင်း ဖြစ်၏။ မာမွတ်၏ စကားလုံးများက ခင်မေလွင့်ရင်ကို ပူနွေးလှိုက်ဖို စေရုံမျှမက မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို ထူပူသွားစေပါသည်။

“အို.. ကျွတ်..”  မာမွတ်က ခင်မေလွင့် နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီး နယ်ပေးနေပြန်တယ်။  “ဟာ.. အား.. ကျွတ် .. ကျွတ်..”   ကောင်းတော့  ကောင်းတယ်။ ဒါပေမ ဲ့ ရှက်တာလဲ လွန်ရောပဲ။ မာမွတ်အဲဒီလိုလုပ်လေ ခင်မေလွင်က မျက်စေ့တွေကို တင်းတင်း ပိတ်ထားမိလေ ပဲ။ နွေးနွေးပူပူ သူ့အာခံတွင်းမှာ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စို့ပေးနေပြန်တော့ .. ခင်မေလွင့် စောက်ဖုတ်လေးဆီက ‘ဖြင်း’ ကနဲ ရွစိရွစိ  ဖြစ်ကုန်ပြီး … ဖင်ကြီးကို အပေါ်ကို ကော့ထောင်လိုက်မိလိုက်ပြန်တော့ … မာမွတ်ရဲ့ လီးကြီးနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကလေး ခပ်ကြမ်း ကြမ်းကလေး ပွတ်ဆွမဲ ိပြန်ပါတယ် ။  “အား .. သေပါပြီ .. ဟင့် .. ဟင့်”  ခင်မေလွင့် နို့နှစ်လုံးက စိမ်းစားဥလေးတွေလို ဖွေးဥနေ တာ .. ။ အခွံနွှာထားတဲ့ စိမ်းစားဥမျိုးပေါ့။ ခုံးလုံးပြီး ကျစ်မာနေတာ။ မာမွတ်ကလည်း သိတဲ့အတိုင်း .. ထန်နေပြီဆိုတော့ .. ဖြစ်နိုင် ရင် ခင်မေလွင်ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကို .. ကိုက်စားဝါးမြိုပြစ်ချင်လောက်အောင် ဖြစ်နေတာ။

မာမွတ်က ခင်မေလွင်၏ အကြာစိမ်းကလေးများ ထောင်ထွက်နေသော ဗိုက်သားဝင်းဝင်းလေးကိုလည်း တစ်ချက်နမ်းပြီးမှ စောက် ဖုတ်လေးကို လက်ဝါးကြီးဖြင့် အုပ်ကာ .. ပွတ်ခါပွတ်ခါ .. ဆွပေးရာ .. ခင်မေလွင်၏ ပန်းနုရောင် စောက်ဖုတ်လေးနှစ်ခြမ်းသည် ပွင့် အာလို့သွားလေသည်။  မာမွတ်က ခင်မေလွင်၏ ဘေးတစ်ဘက်ဆီသို့ ကားထွက်သွားသော ပေါင်တံဖြူဖြူလေးနှစ်ဖက်ကို ကွေး ကာ မြောက်တင်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ဖေါင်းကားခုံးထနေသော ခင်မေလွင်၏ စောက်ပတ်ကလေးမှာ အလိုးခံရန် အသင့် အနေအထားသို့ ရောက်သွားလေသည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်က ဗိုက်သားများနှင့် ပြန်ကပ်နေ၏။ ခင်မေလွင့် ဒူးနှစ်ဖက်ကို မာမွတ်က သူ့ပု ခုံးဆီရောက်အောင် အောင်ပင့တ်င်လိုက်ရာ … ခင်မေလွင့် စောက်ဖုတ် ဖြူဖြူဖောင်းဖောင်းလေးက.. လွတ်လွတ်ကျွတ်ကျွတ်ကြီး  ပြူးထွက်လို့လာ၏။

ခင်မေလွင်၏ တောင့်တင်းပြီး ဖြူဖွေးနုထွတ်နေသော ပေါင်တံလေးတွေပေါ်ကလည်း အတွင်းက အကြောစိမ်းကလေးများကိုပင်  မြင်နေရသည် ။ မာမွတ်က ခင်မေလွင်၏ နှင်းဆီရောင် စောက်စိထိပ်ကလေးကို .. လီးထိပ်ဖြင့် ဖိပွတ်ထိုးဆွပြီး … အကွဲကြောင်း  အတိုင်း အောက်ဖက်သို့ လီးထိပ်ကြီးကို ဆွဲယူသည်။   တဖြင်းဖြင်း တသိမ့်သိမ့် အရသာသည် ခင်မေလွင့် ကိုယ်ခန္ဓာ တစ်ခုလုံးကို  လွှမ်းခြုံပစ်လိုက်ခြင်းခံရ၏။ မာမွတ်၏ လီးထိပ်ကြီး သူ့စောက်ဖုတ်ကလေး အဝကို ရောက်တော့မယ် .. ရောက်တော့မယ်ဟု  မျက်စိမှိတ်ခံစားရင်း … ၊ ပူနွေးနူးညံ့သော လီးထိပ်မှ အထိအတွေ့ကို … ရင်တခုန်ခုန်နှင့်ခံစားရင်း … သူ့စောက်ဖုတ်လေးထဲ လိုးဝင် သွားမည့် အချိန်ကို ခင်မေလွင်တယောက် ရင်ခုန်စွာ စောင့်နေမိသည် …

အိုးကောင်းလို့ ဒိုးတောင်းတဲ့ ကျောင်းသူလေး ( ဒုတိယပိုင်း – ဇာတ်သိမ်း )  –  ခင်မေလွင်တယောက် ရင်ခုန်စွာ စောင့်နေမိသည် …မာမွတ် အချိန်ဖြုန်းမနေနိုင်ပါ ။ သူ၏ တောင့်တင်းတုတ်ခိုင်ကာ တုန်ခါနေသော လီးမဲမဲကြီးကို … ခင်မေလွင်၏ စောက်ဖုတ် ဖောင်း ဖောင်း နီနီလေးထဲသို့ ဖိ၍ထိုးသွင်းလိုက်လေရာ … ကျွံဝင်သွားသော လီးထိပ်ကြီးနှင့် ခင်မေလွင့် စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကြားမှ အသံ  အစ်အစ်ကလေး ထွက်လာသည်။  “ ဗြစ်.. ပြွတ် …”   “ အ .. အီး … အဟင့်ဟင့်.. မာမွတ် … အ …”   ခင်မေလွင် အောက်နှုတ်ခမ်း လေးကို ဖိကိုက်ထားရင်း တင်းခံထားသော အသက်ကလေးကို အောင့်ထားလိုက်သည်။ ဝင်နေသည့် မာမွတ်၏ လီးတန်ကြီးက ..  တရွေ့ရွေ့ သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ တိုးဝင်သွား၏။ ခင်မေလွင့် စောက်ပတ်ကလေး ပထမဦးဆုံးအကြိမ် အလိုးခံရချေပြီ …  … … ။

“ ပြွတ် … ဘွတ် …”  လီးကို တင်းတင်းစီးစီးလေး ဖိအသွင်း၌ စောက်ပတ်အတွင်းမှ လေများ “ဘွတ်” ခနဲ အန်ထွက်လာသည်။  “ဟင့် .. မာမွတ် .. နင်ငါ့ကို အဲလိုကြီး မလုပ်နဲ့ဟာ… ”   ခင်မေလွင်က ရှက်လဲရှက် ၊ ကြောက်လဲကြောက်သည်မို့ … စိုးရိမ်သံလေး နှင့် ရင်ခုန်စွာပြောမိ၏။   “ ပြွတ်ဘွတ် … ပြွတ်ဘွတ် … ပြွတ်ဘွတ် …”  “ ငါလေ .. နင့်ကို .. ချစ်လို့ပါဟယ် .. နင်ကလဲ.. ”   တီးတိုး အသံလေးများ နူးညံ့စွာ ထွက်ပေါ်နေစဉ်မှာပင် .. မာမွတ်ဖင်ကြီးက တသိမ့်သိမ့် လှုပ်ခါယမ်းကာ တဖြေးဖြေး အဆောင့်ကြမ်းလာ လေရာ .. ခင်မေလွင့် စောက်ပတ်လေးနှင့် မာမွတ်ဆီးခုံကြီး ဖေါင်းကနဲ .. ဖေါင်းကနဲ မြည်အောင်ပင် ရိုက်ခပ်မိသွားပြီး .. စောက် ပတ်တစ်ခုလုံး ထူပူသွားလေသည်။ “ မာမွတ်.. နင်ရက်စက်တယ် .. အ .. အ .. အ ..”   “ ပြွတ် … ပြွတ် …ဘွတ် … ဘွတ် .. ပြွတ် …  ဘွတ် … ”  ခင်မေလွင်သည် အရူးမီးဝိုင်းသလို ခေါင်းကို ဘယ်ညာတအားခါယမ်းမိ၏။ သူ့စောက်ဖုတ်လေး အတွင်းသို့ သံချောင်း ကြီး တစ်ချောင်းအလား စူးကနဲ ၊ နင့်ကနဲ ထိုးထွင်းဝင်လာသော မာမွတ်၏ လီးကြီးက အဆုံးအထိပင် လိုးဝင်ကာ .. “ထုတ် ” ကနဲ  “ထုတ်” ကနဲ ဆောင့်မိသွားသည်မှာ … ဆီးစပ်တစ်ခုလုံး ကျင်သွားကာ … ရှိန်းကနဲ လျှပ်စစ်ဓါတ်တွေ စီးဝင်သွားသလို တုန်တုန်ခါခါ လေး ခံစားလိုက်ရသဖြင့် …. ။

“ ဆောင့် …. ဆောင့် … အ … အ … လိုး … လိုး … မာမွတ် … အိုး … အိုး …”   ခင်မေလွင်တယောက် … ကိုယ့်ဖင်ကြီးကို မရှက်နိုင် တော့ပဲ ဆွဲကာဆွဲကာ ဖိချရင်း … ခါးလေးကို ကော့ကာကော့ကာ ပေးလိုက်လေသည်။  မာမွတ်၏ လီးတန်ကြီးကလည်း အဆုံး အထိပင် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် စောက်ပတ်အတွင်းရှိ အသားမျှင်များကို ထိုးပွတ်ကာ ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လိုးမိသွားလေ သည်။ ခင်မေလွင့် ဖင်တုံးလေးတွေပေါ်က အစောတုန်းက နာလှပါသည်ဆိုသော အရှိုးများကပင် ခုတော့ … မာမွတ်၏ တစ်တစ်ခွခွ  လိုးခြင်းအောက်၌ … တဒင်္ဂအားဖြင့် မေ့ပျောက်သွားခဲ့ရလေပြီ …. ။  “ ကောင်းတယ် .. အ .. အလိုးခံလို့ အရမ်းကောင်း တယ်မာ  မွတ်ရယ် … နာနာလေးဆောင့်စမ်းပါ … အ .. အ .. အား … လိုး …. လိုး …. ” ခင်မေလွင် နှုတ်ခမ်းလေးများ တဆတ်ဆတ်တုန် နေကာ .. လက်ချောင်းလေးများ ကုတ်ကွေးကာ မာမွတ်၏ ဖင်များကို အဝတ်စ တစ်ခုနှယ် ဆုတ်ကိုင်ကုတ်ဖဲ့လိုက်မိလေ၏။ စူးကနဲ လက်သည်းများ နစ်ဝင်သွားသည်ဟု ခံစားလိုက်ရသော မာမွတ်လည်း … ကျားသစ်တစ်ကောင်နှယ် … “ အီး ..” ကနဲ “ အီး .. ” ကနဲ  အသံမြည်အောင်ပင် ခင်မေလွင့် စောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ၏ ကြီးမား တုတ်ခိုင်လှသောလီးမဲကြီးကို အားမနာတန်း … အားရပါးရ ကြီး ဆောင့လိုးလိုက်လေတော့သည် .. ။

“ ပြွတ် … ဘွတ် …ပြွတ်ဘွတ် … ပြွတ်ဘွတ် ” ” အာ း … အား … ရှီး … ရှီး … လိုး … လိုး … “  ခင်မေလွင်ဆိုသော ကောင်မလေး တယောက် အရူးအမူးဖြစ်ခါ လီးအရသာကိုတွေ့နေခိုက် .. သူမ၏ စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းက ကြီးမားသော မာမွတ်၏ လီးမဲမဲကြီး အဝင်အထွက်၌ ဘေးသို့ ပြန့်ကားလိုက် စုလိုက်ဖြင့် လှုပ်ရှားနေသည်။ မာမွတ်၏် ဂွေးစိကြီးများကမူ ခင်မေလွင့် စောက်ဖုတ် အောက်ခြေ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားကို ဖတ်ခနဲ .. ဖတ်ခနဲ မှန်မှန်ရိုက်ပေးနေသည်။ မိုးပေါ်သို့ ဖဝါးလှန်ကာ မြောက်ထားသော ခင်မေလွင့်  ခြေချောင်းလေးများ ကုတ်ကွေးနေရှာသည်။  “ ကောင်းလိုက်တာ .. မာမွတ်ရယ် .. အ .. အ .. အ ..” “ ခင်မေလွင်ရယ် .. ငါ … နင့် ကို အရမ်း … ချစ်လိုက်တာဟယ် …”   ” ချစ်.. ချစ် .. အားရအောင် ချစ်စမ်းပါ .. မာမွတ်ရယ်.. လိုးထား … လိုးပေးထား … အ .. အ  .. အားးး ”  ခင်မေလွင်က တစ်ဖက်က ကောင်းကောင်းကြီး ကော့ကာကော့ကာ အလိုးခံရင်း … မာမွတ်၏လည်ပင်းကို ဆွဲယူလျက်  … ပါးပြင်ကိုနမ်းကာ .. ကျေကျေနပ်နပ်လေး ရေရွတ်လိုက်လေသည်။ မာမွတ်ကလည်း ခင်မေလွင်၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို .. ဖက်စုပ် ယူရင်း … သူ့ဖင်ကြီးကို ဆတ်ကနဲ .. ဆတ်ကနဲ .. ဆောင့်လိုက်ရာ သူရော ခင်မေလွင်ရော နှစ်ဦးစလုံး တွန့်တွန့်လူးသွားကြရလေ သည်။

မာမွတ်က ခင်မေလွင့်ဖင်တုံး ဖြူဖြူတောင့်တောင့်တင်းတင်းကြီးကို ဆွဲမြောက်လိုက်၏။ လုံးပတ် ငါးလက်မနီးပါး ကြီးမားကာ  စောက်ရေများနှင့် ပြောင်လက်နေသော မာမွတ်၏ လီးကြီးက ခင်မေလွင့်စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ ကျွတ်လုနီးပါးထွက်လာသည်။ ခင် မေလွင့် စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းလေး အောက်ခြေ၌ ဖြူလွလွ ပူစီဗောင်းလေးများ အစီအရီ စုပြုံတွဲခိုနေကြသည်။ တင်းတင်း လေး စေ့သွားသော အကွဲကြောင်းကြားမှ မာမွတ်၏ လီးဒစ်ကြီးကား အပြင်သို့ ‘ဖွတ်’ ကနဲ ဆွဲထွက်လာသည် ။ ခင်မေလွင့် စောက် ပတ်အတွင်းသား ရဲရဲလေးများ လန်ထွက်လာ၏။  “ ရှူး .. အား .. ကျွတ်ကျွတ် .. မာမွတ်ရယ် … ။ နင့်ဟာကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တာ  ငါ့ရင်ထဲကု ိ ဟာတာတာကြီး ဖြစ်ပြီး ကျန်ရစ်တာပဲ .. တစ်မျိုးကြီးနော် .. ”  “ အင်းဟင်း .. ဒါဖြင့် အမြဲတတ်ထားပေးမယ် လေ … ”  “ ဟင့် .. သွား .. ကောင်စုတ်နော် .. ဒီက အကောင်းပြောတာ … ”  “ ဆောင့်မယ်နော် … နင့်စောက်ပတ်ကို လက်နဲ့ဖြဲထား ပေး …”  ခင်မေလွင်တယောက် မောမောဟိုက်ဟိုက်အသံနှင့် မာမွတ်အမိန့်ပေးသလိုပင် လက်ချောင်းဖွေးဖွေးလေးနှစ်ဖက်က သူ့ စောက်ပတ်လေးကို ဆွဲ၍ဖဲပေး၏။ အစိလေးကပြူးပြီး ထောင်နေသည်။ ထိုစောက်စိ အောက်ခြေအတွင်းပိုင်း အသားနုလေးများ   လှုပ်လှုပ်ရွရွ ပေါ်ထွက်လာသည်။ စောက်ပတ်အတွင်းမှ ကြထွက်နေသော စောက်ခေါင်းဝ အသားစိုင်များက ရဲရဲနီကာ လီးထိပ်ကြီး  မဝင်မီ ခေတ္တမျှ ပိတ်ဆို့ နေကြ၏။

“ဘွတ် ”ခနဲ အသံနှင့်အတူ မာမွတ်၏ လီးကြီးက ခင်မေလွင့် စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ စိုက်နစ်တိုးဝင်သွားရာ … ။   “ အီး .. ဟီး …  ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် ”  ခင်မေလွင် .. မချိမဆံ့ပင် ခံစားလိုက်ရလေသည် ။  – မာမွတ်၏ လီးကြီးက … ခင်မေလွင့် စောက်ပတ်လေး အတွင်းသို့ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြီး လိုးဝင်နေသည်မှာ ပက်ပက်စက်စက်ပင် ။ ဝင်နေဆဲ ကာလမှာပင် မာမွတ်၏ ဖင်ကြီးက တ ဖြေးဖြေး နိမ့်ဆင်းနေသည်။  “ အအား .. အအား .. အအား .. ဟား.. ကျွတ် .. ကျွတ် ..”  “ ထဲ့ .. ထဲ့ … အင့် … အင့် … နာနာလေး ..  ထဲ့ .. မာမွတ်ရယ် ” မာမွတ်က ခင်မေလွင်၏ စောက်ပတ်နှင့် ဖင်အကွဲကြောင်းစပ်ကြား .. အသားနုနေရာလေးကို လက်ညှိုးဖြင့် ရစ် ဝိုကိကာ ပွတ်သပ်ပေးပြန်သည်။ လီးကြီးက အဆုံးဝင် ထားသဖြင့် တနင့်တပိုးခံစားထားရသော ခင်မေလွင့်ခမျာ … သူ ဖ့င်ကြားထဲ ကို လက်ညှိုးနှင့် အမွှေခံရပြန်သောအခါ .. ကတုန်ကရီလေးဖြစ်လာကာ … စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းက မာမွတ်၏ လီးတန်ကြီးကို ခါး သိမ်သွားမတတ် ယောင်၍ညှစ်ပြစ်လိုက်ရှာသည်။  “ ကွာ .. မာမွတ် … အဲလို မလုပ်နဲ့ .. ဟင့် .. ဟင့် … မလုပ်ပါနဲ့ဆို … ”    “ ခံလို့မ ကောင်းလို့လား ဟင် … ”  “ ယားတယ် .. ဖင်ထဲက တစ်မျိုးကြီးပဲ … ”  မာမွတ် ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ … ခင်မေလွင့် ဖင်ကြားကို မွှေနေသော လက်ချောင်းက လီးတန် နှင့်အတူ စောက်ပတ်ထဲသို့ ညင်ညင်သာသာ ယှဉ်တွဲ ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။

“ အား … ကြည့်ပါလား .. မာမွတ် … ။ နင်နော် … လက်ကောလီးရော နှစ်ခုသွင်း ပြန်ပြီ .. နင်ကြံကြံဖန်ဖန် သိပ်လုပ်တာပဲ .. မာမွတ် ရယ် .. နာတယ် သိလား ။”  မာမွတ်က လီးဘေးမှ လက်ညှိုးကို ပြန်နှုတ်လိုက်ပြန်ပြီး … သူ့ဖင်ကြီးကို မြောက်ခါ မြောက်ခါ ခင်မေ  လွင့် စောက်ဖုတ်လေးကို ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လေတော့၏။ “ ဘွတ်စွတ် … ဘွတ်စွတ် … ကွိ ပိ … ဘွတ်စွပ် ”   “ အင့် …  အင့် … အင့် … အင့် … အား … အာ းးးး ….”  “ ထွက် .. ထွက်ကုန်ပြီ .. ခင်မေလွင် .. အ .. အ .. အားးးးး ..”  မာမွတ်က ခင်မေလွင့် အပေါ်သို့ ကမန်းကတမ်း မှောက်ချလိုက်ခါ … ဖင်ကို ဆက်ခါဆက်ခါ မြောက်၍ ဆောင့်လိုးလိုက်၏။   လီးတစ်ချောင်းလုံး တ ဖြင်းဖြင်း မာတင်းသွားသည်။ တစ်ဆက်တည်းမှာပင် တင်းကနဲ .. တင်းကနဲဖြစ်ခါ … လရေများကို ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။

ခင်မေလွင်လည်း မျက်ဝန်းထဲ၌ မီးပွင့်များ ဖြာထွက်ကုန်ပလား ထင်မှတ်ရအောင်ပင် ခံစားလိုက်ရလေသည် … ။ စောက်ခေါင်း   အတွင်း ကျင်ကနဲ… ကျင်ကနဲဖြစ်ခါ ထိန်းမရတော့ပဲ .. အရည်ဖြူဖြူလေးများကို လွှတ်ထုတ်မိလိုက်လေသည်။ ယခုတော့ .. နှစ် ယောက်သားငြိမ်သွားပေပြီ … ။  မာမွတ်၏ ဖင်ကြီးက ဆတ်ခနဲ .. ဆတ်ခနဲ တုန်ခါနေတုန်းဖြစ်သည်။   ခင်မေလွင်က .. မာမွတ်၏  ဖင်ကြီးကို … သူ လ့က်ဖြူဖြူလေး နှစ်ဖက်ဖြင့် .. တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဆွဲကာဆွဲကာဆောင့်ရင်း .. တဟင်းဟင်း တအင်းအင်းနှင့်   … တွန့်လိမ်နေရှာလေတော့သည် … … ။ မာမွတ်ကလည်း ခင်မေလွင်၏ ကြီးမားတောင့်တင်းလှသော ဖင်တုံးဖွေးဖွေးဥဥကလေး ကို အတင်းပင်ဆွဲဆောင့်၍့ လီးတစ်ဆုံးလိုးကာ .. ထည့်ထားရင်း … သူ့လီးမဲမဲကြီးက ခင်မေလွင့် စောက်ပတ်လေးအတွင်း၌ ..  အရင်းအထိ စိုက်ဝင်နေကာ … အတွင်း၌ တုံခါနေလျက် ရှိနေပေတော့သည် … ။

အခန်းအတွင်း၌ကား ..   ခင်မေလွင်နှင့် မာမွတ်တို့ နှစ်ယောက်၏ တုန်ရင်လှိုက်မောနေကြသော ရင်ခုန်သံကလေးများကသာ  လွှမ်းခြုံလျက် …. ။ ။

 

Zawgyi

 

အိုးေကာင္းလို႔ ဒိုးေတာင္းတဲ့ ေက်ာင္းသူေလး

“ ျဖန္း …. ျဖန္း … ျဖန္း …” ဒီေန႔ … ခင္ေမလြင္ ကံမေကာင္းပါ ။ ဆရာမ အတန္တန္မွာလိုက္သည့္ Homework ယူမလာ၍  ေကာင္းေကာင္း ေဆာ္ပေလာ္တီး ခံလိုက္ရသည္။  အဂၤလိပ္စာဆရာမ ေဒၚအိစႏၵာက ထားဝယ္ႀကိမ္ျဖင့္ ခင္ေမလြင့္ တင္ပါးကို  အရႈိးထြက္လာေအာင္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ တြယ္ထဲ့လိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။  ဆရာမ ေဒၚအိစႏၵာက သူ႔ကိုၾကည့္မရဟု ခင္ေမလြင္  ထင္မိပါသည္။ အေၾကာင္းကေတာ့ တေက်ာင္းလုံးမွာ ေဒၚအိစႏၵာက အေတာင့္ဆုံး ၊ အေျဖာင့္ဆုံးေလ ။ သိတယ္မဟုတ္လား ။  အထူးသျဖင့္ သူ႔တင္ပါးႀကီးေတြက အယ္ၿပီးကားထြက္ေနတာ ။ အသားညိဳေပမယ့္ ႐ုပ္လဲလွ ၊ ဖင္တုံးႀကီးကလဲ အိအိေလး ၊ ခါး ေလးကလည္း သိမ္သိမ္ေလးဆိုေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူ အလွနတ္သမီးေလး မွတ္ေနတာ ။  ခင္ေမလြင္က ဆရာမနဲ႔ ၿပိဳင္ဖက္ျဖစ္မွန္းမသိ  ျဖစ္သြားေတာ့တာကိုး .. ။  ခင္ေမလြင္က ဆရာမထက္ အမ်ားႀကီးငယ္တယ္ ။ ၁၆ ႏွစ္ေပါ့ … ။ လုံးႀကီးေပါက္လွ အစားထဲက  … ဘာမွတ္လဲ ။ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာ ၊ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ၊ ရင္ထြားၿပီး တင္ကား ၊ တ႐ုပ္စပ္ေလ ။ ဆရာမနဲ႔ ခင္ေမလြင္ ယွဥ္ လိုက္ပါက … တျခားပစၥည္းေတြက သူမသာကိုယ္မသာ.. ဆိုေတာ့ … အသက္အ႐ြယ္အားျဖင့္ဆိုလ်င္ ခင္ေမလြင္က ႏိုင္သြားၿပီေလ  ။ ခင္ေမလြင့္ အိုးႀကီးက ဆရာမနဲ႔ နင္လားငါလား … ။

ဒါ့ေၾကာင့္ပင္ … ဆရာမက ခင္ေမလြင္ကို အညႇိဳးနဲ႔ တြယ္ထဲ့လိုက္တာ ေနမွာေပါ့ ။ ေနာက္တစ္ေန႔ …. ။    ခင္ေမလြင္ ဆရာမကို စိတ္ ထဲမေက်နပ္သျဖင့္ ဒီေန႔ေက်ာင္းမတက္ေတာ့ဟု ဆုံးျဖတ္မိ၏ ။   “ သမီးေရ .. အေမေဈးသြားမယ္ေဟ့ … ဘာစားခ်င္လဲ … ” “  အာ … အေမကလဲ … အေမႀကိဳက္တာဝယ္ခဲ့ေပါ့ … သမီးရဲ႕ ခြင့္တိုင္စာေလးေတာ့ ဆရာမဆီ ပို႔ခဲ့ေနာ္ … အေမ … ”  “ ေအးပါ … ငါ သိပါတယ္ဟဲ့ … ညဥ္းကလဲ .. ”   အေမ ေဈးထြက္သြားသြားခ်င္း .. ခင္ေမလြင္တေယာက္ အိမ္တြင္တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ကာ  … လြတ္လပ္သြားသလို ခံစားမိေလ၏ ။ သို႔ရာတြင္ … သူ႔တင္ပါးမွ အရွိူးမ်ား အတြက္ေတာ့ ေဆးတခုခု လိမ္းဦးမွျဖစ္မည္ ။  “ အမ ေလး .. ခုမွ ပိုနာလာသလိုပဲ … ကြၽတ္ … ကြၽတ္ … ”  လိမ္းေဆးကို အလြယ္တကူပင္ ဧည့္ခန္းက အံဆြဲထဲတြင္ ရွာေတြ႕သည္ ။ သို႔ ျဖင့္ .. ခင္ေမလြင္က .. ဧည့္ခန္းတြင္ပင္ ေဆးဘူးကိုဖြင့္လိုက္ၿပီး .. ဒူးေထာက္ကာ ထမိန္ကို ပင့္တင္၍ … တင္ပါးရွိ အရႈိးရာမ်ားကို  စိန္ေျပနေျပပင္ ေဆးလူးေလေတာ့သည္။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေတာ့ ဝတ္မထားပါ ။

“ အား .. ပါး .. ပါး .. နာလိုက္တာ … ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ဆရာမ … အား … ကြၽတ္ … ကြၽတ္ .. ကြၽတ္ … ” ခင္ေမလြင္သည္ သူမ၏  ဖင္တုံးေလးေပၚက အရွိူးေတြကို ေဆးလူးရင္း .. ဆရာမကိုလည္း ေမတၱာပို႔လွ်က္ … ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ ေတြးေတာလ်က္ရွိ သည္။  “ ဆရာမက ငါ့ကို မုန္းမွာေပါ့ … ငါ့ဖင္တုံးႀကီးက သူ႔ထက္ပိုႀကီးၿပီး ပိုတင္းတာကိုး … ။ ဟိုေကာင္ စိုးမင္းတို႔မ်ိဳးေက်ာ္တို႔၊   တေက်ာင္းလုံးက ေကာင္ေတြကလည္း ငါေက်ာင္းဆင္းအိမ္ျပန္တိုင္း ငါ့ေနာက္ကလိုက္ၿပီး သြားရည္တျမႇားျမႇားနဲ႔ … ငါ့ဖင္တုံးႀကီး ကို … လိုက္ေခ်ာင္းေနၾကတာ မသိဘူးမွတ္ေနလား … ။ ” “ ငါေျပာျပမယ္ … နင္တို႔ေတာ့ .. ငါ့အိုးႀကီးကို လိုးရမွာ မဟုတ္ဖူး ။ ”      “ အင္း … ဒါျဖင့္ ေနပါဦး .. ငါ့ရဲ႕ ဖင္တုံးေတာင့္ေတာင့္ႀကီးနဲ႔ .. အဖုတ္ေလးကို .. ဘယ္ကိုကိုကမ်ား လိုးေပးမွာလဲဟင္ … ”    ခင္ေမ လြင္တေယာက္ .. သို႔ဂလို ေတြးေတာေနမိၿပီးသကာလ … ေစာက္ပတ္ကေလးမ်ားပင္ ေတာင္လာေလသည္။ သူ၏ လက္တဖက္က  ထမိန္ကို လွန္ထားၿပီး ၊ အျခားလက္တဖက္က တင္ပါးကို ေနာက္ျပန္ .. ေဆးလူးေနရာမွ .. ထိုလက္ကေလးမွာ သူ၏ အဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းေလးေပၚသို႔ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားေလသည္။

ဒူးေထာက္ကာ ထားသျဖင့္ သူ၏ ေစာက္ဖုတ္ကေလးမွာ ေနာက္ဖက္သို႔ ျပဴထြက္လ်က္ရွိသည္။ မို႔ေဖာင္းၿပီး .. မာေတာင့္လို႔လည္း ေနေပၿပီ။ သူမသည္ ေစာက္ဖုတ္အေပၚပိုင္းတြင္ ေပါက္စျပဳေနၿပီျဖစ္ေသာ အေမႊးႏုႏုကေလးမ်ားကို လက္ျဖင့္ အသာအယာပြတ္  လိုက္ကာ … တစ္မ်ိဳးတမည္ေလး ေကာင္းေသာ အရသာကို ခံစားမိေလသည္ ။ သူမ၏လက္ကေလးက ေစာက္ဖုတ္ မို႔မို႔ေလး၏  အကြဲေၾကာင္းေလး တေလွ်ာက္ကို တေျဖးေျဖး မသိမသာ ေရာက္လာကာ ပြတ္မိေနရင္း .. အရသာေတြ႕ေနေတာ့သည္ ။ ထို႔ေနာက္ မွ တဖန္ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးကို လက္ညႇိဳး လက္ခလယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ သာသာေလး ၿဖဲဟလိုက္ၿပီး … က်န္လက္မွ  လက္ခလယ္ျဖင့္ အေပါက္ေလးထဲကို သာသာေလး ထိုးထည့္ၾကည့္လိုက္ရာ … လူတကိုယ္လုံး ဆတ္ကနဲျဖစ္သြားၿပီး .. အရမ္းကို  ေကာင္းေနျပန္ပါသည္ ။

သိပ္မၾကာပါ ။ ခင္ေမလြင္တေယာက္ သူ၏လက္ေခ်ာင္းေလးကို သူ႔ေစာက္ပတ္ကေလးထဲ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ႏႈိက္လိုက္ ၊ ဆြထဲု တ္လိုက္ ‘တႁဗြတ္ႁဗြတ္’ ႏွင့္ … လီးတစ္ေခ်ာင္းက လိုးေပးေနသည့္အလား ခံရခက္ကာ …   “ အ …. အ …. အား …. ေကာင္းလိုက္ တာ … ေကာင္းလိုက္တာ … အ … အ …. ” ဟု ေအာ္ျမည္လွ်က္ … အလိုးခံခ်င္စိက္မ်ား ဒလေဟာ ျဖစ္ေပၚလာေလ၏ ။ သူမ၏   ေစာက္ဖုတ္ကေလးမွလည္း .. အရည္ေလးမ်ား ထြက္လို႔လာပါသည္ ။“ အား … အား .. အဟင့္ … အဟင့္ … အီး … အီး … ရွီး …  ေကာင္းလိုက္တာ … ေကာင္းလိုက္တာ .. အ … အ … အား …လိုး … လိုး … ” ဟုလည္း မျပတ္ေအာ္ျမည္လွ်က္ ရွိေနေတာ့ေလ သည္ ။

ထိုစဥ္ ….  “ ေဒါက္ ……. ” “ အမေလး … ” ခင္ေမလြင္တေယာက္ .. မည္မွ် … ကိုယ့္ဘာကိုယ္ ေစာက္ဖုတ္ကေလးကို ႏႈိက္ ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ ႏႈိက္ေနသည္မသိ ။ သူ႔ေနာက္ဆီမွ အသံၾကားရသျဖင့္ … အလန႔္တၾကား လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ …. အိမ္ကိုႏြားႏို႔ပို႔ ေနၾက … မာမြတ္ဆိုေသာ ကုလားေလး ျဖစ္ေနသည္။  မာမြတ္ကို … ခင္ေမလြင္ ေကာင္းေကာင္းသိသည္ ။  သူက မြတ္စလင္လူမ်ိဳး  ၊ အသက္ ၁၇ ႏုစ္ခန႔္ ရွိမည္။ အသားက ခပ္မည္းမည္း ၊ ေန႔စဥ္ႏြားႏို႔ ညႇစ္ရသျဖင့္ ေတာင့္တင္းသန္မာေသာ ကိုယ္ခႏၵာ ။ မ်က္ခုံးေမႊး  ထူထူႏွင့္ ႏွာတံ ခပ္ေကာက္ေကာက္ ။ ႐ုပ္ကေတာ့ .. ခင္ေမလြင္ၾကည့္ဖူးေသာ ကုလားကားထဲက မင္းသားတေယာက္ေယာက္ႏွင့္  တူသလိုလို ။ မာမြတ္က ေန႔တိုင္းလိုလို ခင္ေမလြင္တို႔အိမ္ကို ႏြားႏို႔ပို႔ေနက် ။

မာမြတ္တေယာက္ … မည္သည့္အခ်ိန္ကတည္းက ေရာက္လာၿပီး ခင္ေမလြင္ကို ၾကည့္ေနသည္မသိ ။ ခင္ေမလြင္ ကိုယ့္ဖာကိုယ္  ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ၿဖဲၿပီး .. လက္ျဖင့္ႏႈိက္ကာ ေရေရလည္လည္ ဖီးလ္တက္ေနသည္ကို … သူ .. ေတြ႕ေပလိမ့္မည္ ။ ၾကည့္လိုက္ပါ  … ။ သူ႔ပုဆိုးထဲက လီးႀကီးက ေထာင္မတ္ ထိုးတြက္ေနသည္ကိုက သက္ေသမဟုတ္လား … ။   မာမြတ္က … ခင္ေမလြင္တ ေယာက္ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးကို သူ႔ဖာသူ အသားကုန္ ႏႈိက္ေနသည္ကို … အစအဆုံး ျမင္ေတြ႕ရသည္ျဖစ္ရာ … သူ၏လီးႀကီးမွာ  ေတာင္တက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္ ။ သူက ခင္ေမလြင္ ရွက္သြားမည္စိုးသျဖင့္ လွည့္ျပန္သြားရင္ ေကာင္းမလားဟု စဥ္းစားေနမိ ေသာ္လည္း … ခင္ေမလြင္က ပါးစပ္မွ “ အိ .. အိ .. အ .. အ .. လိုး …. လိုး … ” ဟူေသာ အသံေတြပါ ထြက္ေနေသာအခါတြင္ေတာ့  … သူ႔ကိုပင္ ဖိတ္ေခၚေနသကဲ့သို႔ ရွိေနသျဖင့္ စိတ္မထိန္းႏိုေတာ့ပဲ ခင္ေမလြင့္ကို ခ်က္ခ်င္းပင္ တက္ခြ၍ လိုးေပးပစ္လိုက္ခ်င္စိတ္ မ်ား ျဖစ္ေပၚလာကာ … သူမအနား ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလေတာ့၏ ။

“ ဟယ္ … မာမြတ္ ….. ! ”  ခင္ေမလြင္ တေယာက္ မထင္မွတ္ပဲ မာမြတ္ကိုေတြ႕လိုက္သည္ႏွင့္ … ရွက္လဲရွက္ … ။ ႐ုတ္တရက္မို႔ ဘာ လုပ္လို႔ ဘာေျပာရမွန္းမသိ။ လူမိသြားေပၿပီ ။ ထမိန္ႀကီးကို လွန္လို႔ ၊ ေကာင္းလွပါတယ္ဆိုတဲ့ သူ႔အိုးႀကီးက မာမြတ္ရဲ႕ ေရွ႕ေမွာက္မွာ  .. ။ ၿဖဲထားတဲ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကေလးကလဲ .. မာမြတ္ကိုပဲ ‘ လိုးပစ္လိုက္ေပေတာ့’ ဟု တမင္ၿဖဲေပးထားသလိုလို … ။   ခင္ေမ လြင္တစ္ေယာက္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖင့္ … မာမြတ္ကို ၾကည့္၍ေနေပသည္ ။ မာမြတ္ကေတာ့ … ခင္ေမလြင္၏ ျပဴထြက္ေန ေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးႏွင့္ ျဖဴေဖြးဝင္းလက္ေနေသာ ဖင္တုံးႀကီးမ်ားကို တဏွာမ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ စိုက္ၾကည့္လ်က္ … ။ သူ၏ ပုထိုး ၾကားထဲမွ ေထာင္ထြက္ေနေသာလီးႀကီးက နဲနဲေနာေနာမဟုတ္ …. ။  “ အဲဒီလီးႀကီးနဲ႔မ်ား … ငါ့ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲကို … လိုးထည့္ လိုက္လို႔ကေတာ့ … ငါေတာ့ေသပါၿပီ … ” ဟုပင္ ခင္ေမလြင္ ေတြးမိေလသည္ ။

ခင္ေမလြင္တစ္ေယာက္ … ေျခသၤ့မင္းေရွ႕ အစားခံရန္ ေရာက္ရွိလာေသာ .. သမငယ္မေလးကဲ့သို႔ .. ခိုကိုးရာမဲ့ ..။ ႐ုတ္တရက္  မည္သို႔ျပဳလုပ္ရမည္ မသိေပ .. ။ အတန္ၾကာမွ .. ခင္ေမလြင္က အလန႔္တၾကား ကုန္း႐ုန္းထၿပီး အခန္းထဲသို႔ ေျပးဝင္ရန္ ႀကိဳးစား လိုက္ေလရာ … မာမြတ္တေယာက္ ဘာမေျပာညာမေျပာႏွင့္ ခင္ေမလြင္ကို ေနာက္မွေန၍ တခါတည္း သိုင္းဖက္ကာ ဝင္လုံးလိုက္ ေလေတာ့သည္။   “ အေမေရ ….. ကယ္ပါဦး …”  ခင္ေမလြင္တေယာက္ လန႔္ျဖန႔္ၿပီး … အေမကယ္ပါ ၊ အဘကယ္ပါျဖင့္ စစ္ကူ  ေတာင္းပါေလေတာ့၏ ။ သူ၏ေအာ္သံကို အဘယ္သူ ၾကားႏိုင္မည္နည္း ။ မာမြတ္က ခင္ေမလြင္၏ ကိုယ္လုံးေလးကို သန္မာေသာ  လက္မ်ားျဖင့္ ႐ုတ္တရက္ သိမ္းႀကဳံးကာ ဖက္ပစ္လိုက္သည္ျဖစ္ရာ … သူ၏ ေတာင့္တင္းမာထန္ေနေသာ လီးတန္ႀကီးမွာလည္း …  ခင္ေမလြင္၏ ဖင္တုံးအႄကြဲကီးထဲကို အလ်ားလိုက္ႀကီး ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ပင္ ေရာက္ရွိေထာက္မိ သြားေလေတာ့၏ ။

ခင္ေမလြင့္ခမ်ာ … သူမ၏ အိုးႀကီးေပၚကို လီးတန္ပူပူေႏြးေႏြးႀကီးျဖင့္ ဖိကပ္ခံလိုက္ရ၍ သူမ့တကိုယ္လုံး ဆတ္ကနဲ တုန္သြားရာမွ  .. သူမ၏ ဖင္တုံးမ်ားႀကီးမ်ားကို လိမ္ဖယ္လိမ္ဖယ္ျဖင့္ မာမြတ္၏ လီးတန္ႀကီးမွ ေရွာင္ဖယ္ရန္ ေၾကာက္လန႔္တၾကား အတင္း႐ုန္း ေလေတာ့၏ ။   “အား … အား …. ဟဲ့ မာမြတ္ … နင္ဘာလုပ္တာလဲ … နင္ … နင္ … အား … အ .. အ… နင္ေနာ္ … နင္မယုတ္မာနဲ႔ ေနာ္ …. အား … အား … ”  သန္မာသေလာက္ လ်င္ျမန္လွေသာ မာမြတ္က .. ဘယ္ဘက္လက္ျဖင့္ ခင္ေမလြင့္ ပါးစပ္ကို မေအာ္ႏိုင္ ေအာင္ အတင္းပိတ္ၿပီး ၊ ညာဘက္လက္က ခင္ေမလြင္၏ ထမိန္ႏွင့္ သူ၏လုံျခည္တို႔ကို ဆတ္ကနဲ ႄဆြဲခြတ္လိုက္ျပန္ေလသည္ ။   မာမြတ္ကား မုန္ယိုေနေပၿပီ … ။   ခင္ေမလြင္တေယာက္ မာမြတ္၏ ရင္ခြင္ထဲမွာ ႐ုန္းမရ ၊ ျပဳမရ … ။ ေစာေစာတုန္းကေတာ့ လိုး  ခ်င္ ၊ ခံခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚေနေသာ္လည္း … တကယ့္တကယ္ အလိုးခံရေတာ့မည္ဆိုေတာ့ … ရင္ေတြပန္းေတြတုန္ ကာ ေၾကာက္လန႔္ၿပီး ကေယာင္ကတန္း ေအာ္ဟစ္႐ုန္းကန္ေလေတာ့သည္ ။

“ အား … အေမ့ .. နင္ငါ့ကိုလႊတ္ေနာ္ .. ဘာလုပ္တာလဲ … အား .. အားး ..”  မာမြတ္တစ္ေယာက္ ခင္ေမလြင့္ကို အတင္းေပြ႕ဖက္   ဖမ္းခ်ဳပ္ထားလ်က္ႏွင့္ပင္ အခန္းအတြင္းသို႔ တရၾကမ္း ဆြဲသြင္းေလေတာ့သည္ ။ ခင္ေမလြင့္ ဖင္တုံးႀကီးထဲ နစ္ျမဳတ္ေနေသာ သ ူ႔ လီးႀကီးကလည္း .. ေတာင့္ေျဖာင့္စြင့္ကားလွေသာ ခင္ေမလြင့္ အိုးႀကီးကို ေနာက္ကေနေထာက္ကာ တြန္းထိုးလ်က္ … ႏွစ္ေယာက္ သား အသားကုန္ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္းျဖင့္ အခန္းအတြင္းသို႔ ေရာက္မွန္းမသိ လုံးေထြးကာ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ေလေတာ့သည္ ။  မာမြတ္ လည္း ခင္ေမလြင့္ ညဝတ္အက်ႌေလးကို မရမက အတင္းဆြဲခြွ်တ္လိုက္ျပန္ပါသည္ ။ ဖြံ႕ထြားၿပီး ျဖဴေဖြးႏု႐ြလွေသာ ခင္ေမလြင္၏  ႏို႔အုံဝိုင္းဝိုင္းကေလးမ်ားက လျပည့္ဝန္းေလး ထြက္ေပၚ လာသည့္အလား … ညဝတ္အက်ႌေလးထဲမွ ဖိတ္ရွံထြက္က်လို႔   လာပါေတာ့သည္ ။မာမြတ္တစ္ေယာက္ .. ပါးစပ္ဖ်ားမွ …   ‘အလာေရ .. နင္ .. အရမ္းလွလိုက္တာ .. ခင္ေမလြင္ရယ္ ..’ ဟုပင္  တမ္းတမိေလေတာ့ကာ .. ခင္ေမလြင္၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ႏို႔အုံးေလးမ်ားကို သူ၏လက္ၾကမ္းႀကီးျဖင့္ ဖိအုပ္ပြတ္ေခ်ကာ .. ပန္းေရာင္  ႏို႔သီးေခါင္းမ်ားအားလည္း အထက္ေအာက္ လွ်ာၾကမ္းႀကီးျဖင့္ ပြတ္ဆြဲပါေလေတာ့သည္ ။

မာမြတ္၏ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးကလည္း ခင္ေမလြင့္ အေပၚသို႔ တေျဖးေျဖး အုပ္မိုးခြစီးလာေလသည္။ သူ၏ လီးပူပူႀကီးက ခင္ေမလြင္၏  အဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းေလး အေပၚကို အလ်ားလိုက္ ဖိၿပီးကပ္ထားမိေလရာ … ခင္ေမလြင္ လူးလြန႔္လိုက္တိုင္း လီးႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ ကေလးတို႔ ပြတ္ကာပြတ္ကာ ရွိေနေလေတာ့ … ခင္ေမလြင္ ရင္ဖိုစြာ ေမာပန္းလ ို႔လာပါေတာ့သည္ ။ ႐ုန္းကန္ဖို႔လည္း အင္အားမရွိ ေတာ့ပါ ။   “ မာမြတ္ရယ္ .. နင္ .. ငါ့ကို .. မလုပ္ပါနဲ႔ဟယ္ ..”  “ ငါ … ေတာင္းပန္ပါတယ္ … ေနာ္ … ”   ခင္ေမလြင္ တစ္ေယာက္  မ်က္ေစ့အစုံကို မွိတ္ထားမိ၏။ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း မာမြတ္၏ရင္ဘတ္ကို အထိတ္တလန႔္ေလး တြန္းထားမိ၏။ ယခုေတာ့  အခန္းထဲမွာ … ႏွစ္ေယာက္သား၏ အသက္ရႉသံ ျပင္းျပင္းပ်ပ်ေလးမ်ား … တုန္ရီလႈိက္ေမာေနေသာ ရင္ခုႏ္ုသံမ်ားႏွင့္အတူ … တ ဏႈာေထာင္ေခ်ာက္ထဲ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕က်ဆင္းေနၿပီျဖစ္ေသာ … တိုးတိုးတိတ္တိတ္ကေလး ေတာင္းပန္တိုးရွိူးသံမ်ားသည္သာ … ထြက္ ေပၚလ်က္ ရွိေနပါေတာ့သည္ … … ။

ခင္ေမလြင္ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ။ မ်က္ေစ့အစုံကို ဇြတ္မွိတ္ထားမိေသာ္လည္း .. အသိစိတ္မ်ားကမူ မာမြတ္ ဘယ္နားကိုကိုင္သည္  ဘာလုပ္ေနသည္ကို သိေနသည္။ မာမြတ္ထံမွ ပူေႏြးေသာ ၊ အသက္ရႉရႈိက္ေသာေလကို သူမ .. မ်က္ႏွာျပင္၌ ထိေတြ႕ခံစားရ၏။  ႏြားႏို႔နံ႔သင္းေသာ ေယာက္်ားရနံ႔ တစ္မ်ိဳးကိုလဲ ခင္ေမလြင္ရေန၏။   မာမြတ္က ခင္ေမလြင္၏ ပါးျပင္မို႔မို႔ကေလးကို .. တရႈိက္မက္ မက္ အားရပါးရ နမ္းရႈတ္လိုက္ၿပီး …  “ ခင္ေမလြင္ေလးရယ္ .. နင့္ကို .. ငါ .. အရမ္း .. လိုးေပးခ်င္တယ္ကြာ ..” ဟု တုံရင္စြာ ..  ေျပာဆိုလိုက္ေလသည္ ။   ခင္ေမလြင္ … ခုန္လိုက္တာ.. ရင္ေတြ … ။  တလွပ္လွပ္ကို ေမာေနသည္။   မာမြတ္ စကားေတြ ေျပာ ေနသည္ဟုေတာ့ ခင္ေမလြင္ထင္၏။ စကားလုံးမ်ားက တုန္ခါေနသလို .. တိုးလြန္း ၊ ညင္သာလြန္းၿပီး … ႀကိပ္၍ေျပာေသာ စကား မ်ားျဖစ္၍ မသဲမကြဲ ေလသံမွ်ေလာက္သာ တီးတိုးေျပာေနျခင္း ျဖစ္၏။ မာမြတ္၏ စကားလုံးမ်ားက ခင္ေမလြင့္ရင္ကို ပူေႏြးလႈိက္ဖို ေစ႐ုံမွ်မက မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကို ထူပူသြားေစပါသည္။

“အို.. ကြၽတ္..”  မာမြတ္က ခင္ေမလြင့္ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ကိုင္ၿပီး နယ္ေပးေနျပန္တယ္။  “ဟာ.. အား.. ကြၽတ္ .. ကြၽတ္..”   ေကာင္းေတာ့  ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမ ဲ့ ရွက္တာလဲ လြန္ေရာပဲ။ မာမြတ္အဲဒီလိုလုပ္ေလ ခင္ေမလြင္က မ်က္ေစ့ေတြကို တင္းတင္း ပိတ္ထားမိေလ ပဲ။ ေႏြးေႏြးပူပူ သူ႔အာခံတြင္းမွာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို စို႔ေပးေနျပန္ေတာ့ .. ခင္ေမလြင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးဆီက ‘ျဖင္း’ ကနဲ ႐ြစိ႐ြစိ  ျဖစ္ကုန္ၿပီး … ဖင္ႀကီးကို အေပၚကို ေကာ့ေထာင္လိုက္မိလိုက္ျပန္ေတာ့ … မာမြတ္ရဲ႕ လီးႀကီးနဲ႔ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကေလး ခပ္ၾကမ္း ၾကမ္းကေလး ပြတ္ဆြမဲ ိျပန္ပါတယ္ ။  “အား .. ေသပါၿပီ .. ဟင့္ .. ဟင့္”  ခင္ေမလြင့္ ႏို႔ႏွစ္လုံးက စိမ္းစားဥေလးေတြလို ေဖြးဥေန တာ .. ။ အခြံႏႊာထားတဲ့ စိမ္းစားဥမ်ိဳးေပါ့။ ခုံးလုံးၿပီး က်စ္မာေနတာ။ မာမြတ္ကလည္း သိတဲ့အတိုင္း .. ထန္ေနၿပီဆိုေတာ့ .. ျဖစ္ႏိုင္ ရင္ ခင္ေမလြင္ရဲ႕ တစ္ကိုယ္လုံးကို .. ကိုက္စားဝါးၿမိဳျပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာ။

မာမြတ္က ခင္ေမလြင္၏ အၾကာစိမ္းကေလးမ်ား ေထာင္ထြက္ေနေသာ ဗိုက္သားဝင္းဝင္းေလးကိုလည္း တစ္ခ်က္နမ္းၿပီးမွ ေစာက္ ဖုတ္ေလးကို လက္ဝါးႀကီးျဖင့္ အုပ္ကာ .. ပြတ္ခါပြတ္ခါ .. ဆြေပးရာ .. ခင္ေမလြင္၏ ပန္းႏုေရာင္ ေစာက္ဖုတ္ေလးႏွစ္ျခမ္းသည္ ပြင့္ အာလို႔သြားေလသည္။  မာမြတ္က ခင္ေမလြင္၏ ေဘးတစ္ဘက္ဆီသို႔ ကားထြက္သြားေသာ ေပါင္တံျဖဴျဖဴေလးႏွစ္ဖက္ကို ေကြး ကာ ေျမာက္တင္လိုက္သည္။ ထိုအခါ ေဖါင္းကားခုံးထေနေသာ ခင္ေမလြင္၏ ေစာက္ပတ္ကေလးမွာ အလိုးခံရန္ အသင့္ အေနအထားသို႔ ေရာက္သြားေလသည္။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္က ဗိုက္သားမ်ားႏွင့္ ျပန္ကပ္ေန၏။ ခင္ေမလြင့္ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို မာမြတ္က သူ႔ပု ခုံးဆီေရာက္ေအာင္ ေအာင္ပင့တ္င္လိုက္ရာ … ခင္ေမလြင့္ ေစာက္ဖုတ္ ျဖဴျဖဴေဖာင္းေဖာင္းေလးက.. လြတ္လြတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ႀကီး  ျပဴးထြက္လို႔လာ၏။

ခင္ေမလြင္၏ ေတာင့္တင္းၿပီး ျဖဴေဖြးႏုထြတ္ေနေသာ ေပါင္တံေလးေတြေပၚကလည္း အတြင္းက အေၾကာစိမ္းကေလးမ်ားကိုပင္  ျမင္ေနရသည္ ။ မာမြတ္က ခင္ေမလြင္၏ ႏွင္းဆီေရာင္ ေစာက္စိထိပ္ကေလးကို .. လီးထိပ္ျဖင့္ ဖိပြတ္ထိုးဆြၿပီး … အကြဲေၾကာင္း  အတိုင္း ေအာက္ဖက္သို႔ လီးထိပ္ႀကီးကို ဆြဲယူသည္။   တျဖင္းျဖင္း တသိမ့္သိမ့္ အရသာသည္ ခင္ေမလြင့္ ကိုယ္ခႏၶာ တစ္ခုလုံးကို  လႊမ္းၿခဳံပစ္လိုက္ျခင္းခံရ၏။ မာမြတ္၏ လီးထိပ္ႀကီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကေလး အဝကို ေရာက္ေတာ့မယ္ .. ေရာက္ေတာ့မယ္ဟု  မ်က္စိမွိတ္ခံစားရင္း … ၊ ပူေႏြးႏူးညံ့ေသာ လီးထိပ္မွ အထိအေတြ႕ကို … ရင္တခုန္ခုန္ႏွင့္ခံစားရင္း … သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ လိုးဝင္ သြားမည့္ အခ်ိန္ကို ခင္ေမလြင္တေယာက္ ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ေနမိသည္ …

အိုးေကာင္းလို႔ ဒိုးေတာင္းတဲ့ ေက်ာင္းသူေလး ( ဒုတိယပိုင္း – ဇာတ္သိမ္း )  –  ခင္ေမလြင္တေယာက္ ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ေနမိသည္ …မာမြတ္ အခ်ိန္ျဖဳန္းမေနႏိုင္ပါ ။ သူ၏ ေတာင့္တင္းတုတ္ခိုင္ကာ တုန္ခါေနေသာ လီးမဲမဲႀကီးကို … ခင္ေမလြင္၏ ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္း ေဖာင္း နီနီေလးထဲသို႔ ဖိ၍ထိုးသြင္းလိုက္ေလရာ … ကြၽံဝင္သြားေသာ လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ ခင္ေမလြင့္ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ အသံ  အစ္အစ္ကေလး ထြက္လာသည္။  “ ျဗစ္.. ႁပြတ္ …”   “ အ .. အီး … အဟင့္ဟင့္.. မာမြတ္ … အ …”   ခင္ေမလြင္ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္း ေလးကို ဖိကိုက္ထားရင္း တင္းခံထားေသာ အသက္ကေလးကို ေအာင့္ထားလိုက္သည္။ ဝင္ေနသည့္ မာမြတ္၏ လီးတန္ႀကီးက ..  တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ တိုးဝင္သြား၏။ ခင္ေမလြင့္ ေစာက္ပတ္ကေလး ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ အလိုးခံရေခ်ၿပီ …  … … ။

“ ႁပြတ္ … ဘြတ္ …”  လီးကို တင္းတင္းစီးစီးေလး ဖိအသြင္း၌ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ေလမ်ား “ဘြတ္” ခနဲ အန္ထြက္လာသည္။  “ဟင့္ .. မာမြတ္ .. နင္ငါ့ကို အဲလိုႀကီး မလုပ္နဲ႔ဟာ… ”   ခင္ေမလြင္က ရွက္လဲရွက္ ၊ ေၾကာက္လဲေၾကာက္သည္မို႔ … စိုးရိမ္သံေလး ႏွင့္ ရင္ခုန္စြာေျပာမိ၏။   “ ႁပြတ္ဘြတ္ … ႁပြတ္ဘြတ္ … ႁပြတ္ဘြတ္ …”  “ ငါေလ .. နင့္ကို .. ခ်စ္လို႔ပါဟယ္ .. နင္ကလဲ.. ”   တီးတိုး အသံေလးမ်ား ႏူးညံ့စြာ ထြက္ေပၚေနစဥ္မွာပင္ .. မာမြတ္ဖင္ႀကီးက တသိမ့္သိမ့္ လႈပ္ခါယမ္းကာ တေျဖးေျဖး အေဆာင့္ၾကမ္းလာ ေလရာ .. ခင္ေမလြင့္ ေစာက္ပတ္ေလးႏွင့္ မာမြတ္ဆီးခုံႀကီး ေဖါင္းကနဲ .. ေဖါင္းကနဲ ျမည္ေအာင္ပင္ ႐ိုက္ခပ္မိသြားၿပီး .. ေစာက္ ပတ္တစ္ခုလုံး ထူပူသြားေလသည္။ “ မာမြတ္.. နင္ရက္စက္တယ္ .. အ .. အ .. အ ..”   “ ႁပြတ္ … ႁပြတ္ …ဘြတ္ … ဘြတ္ .. ႁပြတ္ …  ဘြတ္ … ”  ခင္ေမလြင္သည္ အ႐ူးမီးဝိုင္းသလို ေခါင္းကို ဘယ္ညာတအားခါယမ္းမိ၏။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလး အတြင္းသို႔ သံေခ်ာင္း ႀကီး တစ္ေခ်ာင္းအလား စူးကနဲ ၊ နင့္ကနဲ ထိုးထြင္းဝင္လာေသာ မာမြတ္၏ လီးႀကီးက အဆုံးအထိပင္ လိုးဝင္ကာ .. “ထုတ္ ” ကနဲ  “ထုတ္” ကနဲ ေဆာင့္မိသြားသည္မွာ … ဆီးစပ္တစ္ခုလုံး က်င္သြားကာ … ရွိန္းကနဲ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္ေတြ စီးဝင္သြားသလို တုန္တုန္ခါခါ ေလး ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ …. ။

“ ေဆာင့္ …. ေဆာင့္ … အ … အ … လိုး … လိုး … မာမြတ္ … အိုး … အိုး …”   ခင္ေမလြင္တေယာက္ … ကိုယ့္ဖင္ႀကီးကို မရွက္ႏိုင္ ေတာ့ပဲ ဆြဲကာဆြဲကာ ဖိခ်ရင္း … ခါးေလးကို ေကာ့ကာေကာ့ကာ ေပးလိုက္ေလသည္။  မာမြတ္၏ လီးတန္ႀကီးကလည္း အဆုံး အထိပင္ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ႏွင့္ ေစာက္ပတ္အတြင္းရွိ အသားမွ်င္မ်ားကို ထိုးပြတ္ကာ ေဆာင့္ကာေဆာင့္ကာ လိုးမိသြားေလ သည္။ ခင္ေမလြင့္ ဖင္တုံးေလးေတြေပၚက အေစာတုန္းက နာလွပါသည္ဆိုေသာ အရႈိးမ်ားကပင္ ခုေတာ့ … မာမြတ္၏ တစ္တစ္ခြခြ  လိုးျခင္းေအာက္၌ … တဒဂၤအားျဖင့္ ေမ့ေပ်ာက္သြားခဲ့ရေလၿပီ …. ။  “ ေကာင္းတယ္ .. အ .. အလိုးခံလို႔ အရမ္းေကာင္း တယ္မာ  မြတ္ရယ္ … နာနာေလးေဆာင့္စမ္းပါ … အ .. အ .. အား … လိုး …. လိုး …. ” ခင္ေမလြင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုန္ ေနကာ .. လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကုတ္ေကြးကာ မာမြတ္၏ ဖင္မ်ားကို အဝတ္စ တစ္ခုႏွယ္ ဆုတ္ကိုင္ကုတ္ဖဲ့လိုက္မိေလ၏။ စူးကနဲ လက္သည္းမ်ား နစ္ဝင္သြားသည္ဟု ခံစားလိုက္ရေသာ မာမြတ္လည္း … က်ားသစ္တစ္ေကာင္ႏွယ္ … “ အီး ..” ကနဲ “ အီး .. ” ကနဲ  အသံျမည္ေအာင္ပင္ ခင္ေမလြင့္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ သူ၏ ႀကီးမား တုတ္ခိုင္လွေသာလီးမဲႀကီးကို အားမနာတန္း … အားရပါးရ ႀကီး ေဆာင့လိုးလိုက္ေလေတာ့သည္ .. ။

“ ႁပြတ္ … ဘြတ္ …ႁပြတ္ဘြတ္ … ႁပြတ္ဘြတ္ ” ” အာ း … အား … ရွီး … ရွီး … လိုး … လိုး … “  ခင္ေမလြင္ဆိုေသာ ေကာင္မေလး တေယာက္ အ႐ူးအမူးျဖစ္ခါ လီးအရသာကိုေတြ႕ေနခိုက္ .. သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက ႀကီးမားေသာ မာမြတ္၏ လီးမဲမဲႀကီး အဝင္အထြက္၌ ေဘးသို႔ ျပန႔္ကားလိုက္ စုလိုက္ျဖင့္ လႈပ္ရွားေနသည္။ မာမြတ္၏္ ေဂြးစိႀကီးမ်ားကမူ ခင္ေမလြင့္ ေစာက္ဖုတ္ ေအာက္ေျခ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းၾကားကို ဖတ္ခနဲ .. ဖတ္ခနဲ မွန္မွန္႐ိုက္ေပးေနသည္။ မိုးေပၚသို႔ ဖဝါးလွန္ကာ ေျမာက္ထားေသာ ခင္ေမလြင့္  ေျခေခ်ာင္းေလးမ်ား ကုတ္ေကြးေနရွာသည္။  “ ေကာင္းလိုက္တာ .. မာမြတ္ရယ္ .. အ .. အ .. အ ..” “ ခင္ေမလြင္ရယ္ .. ငါ … နင့္ ကို အရမ္း … ခ်စ္လိုက္တာဟယ္ …”   ” ခ်စ္.. ခ်စ္ .. အားရေအာင္ ခ်စ္စမ္းပါ .. မာမြတ္ရယ္.. လိုးထား … လိုးေပးထား … အ .. အ  .. အားးး ”  ခင္ေမလြင္က တစ္ဖက္က ေကာင္းေကာင္းႀကီး ေကာ့ကာေကာ့ကာ အလိုးခံရင္း … မာမြတ္၏လည္ပင္းကို ဆြဲယူလ်က္  … ပါးျပင္ကိုနမ္းကာ .. ေက်ေက်နပ္နပ္ေလး ေရ႐ြတ္လိုက္ေလသည္။ မာမြတ္ကလည္း ခင္ေမလြင္၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို .. ဖက္စုပ္ ယူရင္း … သူ႔ဖင္ႀကီးကို ဆတ္ကနဲ .. ဆတ္ကနဲ .. ေဆာင့္လိုက္ရာ သူေရာ ခင္ေမလြင္ေရာ ႏွစ္ဦးစလုံး တြန႔္တြန႔္လူးသြားၾကရေလ သည္။

မာမြတ္က ခင္ေမလြင့္ဖင္တုံး ျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းႀကီးကို ဆြဲေျမာက္လိုက္၏။ လုံးပတ္ ငါးလက္မနီးပါး ႀကီးမားကာ  ေစာက္ေရမ်ားႏွင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာ မာမြတ္၏ လီးႀကီးက ခင္ေမလြင့္ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ ကြၽတ္လုနီးပါးထြက္လာသည္။ ခင္ ေမလြင့္ ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းေလး ေအာက္ေျခ၌ ျဖဴလြလြ ပူစီေဗာင္းေလးမ်ား အစီအရီ စုၿပဳံတြဲခိုေနၾကသည္။ တင္းတင္း ေလး ေစ့သြားေသာ အကြဲေၾကာင္းၾကားမွ မာမြတ္၏ လီးဒစ္ႀကီးကား အျပင္သို႔ ‘ဖြတ္’ ကနဲ ဆြဲထြက္လာသည္ ။ ခင္ေမလြင့္ ေစာက္ ပတ္အတြင္းသား ရဲရဲေလးမ်ား လန္ထြက္လာ၏။  “ ရႉး .. အား .. ကြၽတ္ကြၽတ္ .. မာမြတ္ရယ္ … ။ နင့္ဟာႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္တာ  ငါ့ရင္ထဲကု ိ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္ၿပီး က်န္ရစ္တာပဲ .. တစ္မ်ိဳးႀကီးေနာ္ .. ”  “ အင္းဟင္း .. ဒါျဖင့္ အၿမဲတတ္ထားေပးမယ္ ေလ … ”  “ ဟင့္ .. သြား .. ေကာင္စုတ္ေနာ္ .. ဒီက အေကာင္းေျပာတာ … ”  “ ေဆာင့္မယ္ေနာ္ … နင့္ေစာက္ပတ္ကို လက္နဲ႔ၿဖဲထား ေပး …”  ခင္ေမလြင္တေယာက္ ေမာေမာဟိုက္ဟိုက္အသံႏွင့္ မာမြတ္အမိန႔္ေပးသလိုပင္ လက္ေခ်ာင္းေဖြးေဖြးေလးႏွစ္ဖက္က သူ႔ ေစာက္ပတ္ေလးကို ဆြဲ၍ဖဲေပး၏။ အစိေလးကျပဴးၿပီး ေထာင္ေနသည္။ ထိုေစာက္စိ ေအာက္ေျခအတြင္းပိုင္း အသားႏုေလးမ်ား   လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြ ေပၚထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ၾကထြက္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္းဝ အသားစိုင္မ်ားက ရဲရဲနီကာ လီးထိပ္ႀကီး  မဝင္မီ ေခတၱမွ် ပိတ္ဆို႔ ေနၾက၏။

“ဘြတ္ ”ခနဲ အသံႏွင့္အတူ မာမြတ္၏ လီးႀကီးက ခင္ေမလြင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ စိုက္နစ္တိုးဝင္သြားရာ … ။   “ အီး .. ဟီး …  ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ ”  ခင္ေမလြင္ .. မခ်ိမဆံ့ပင္ ခံစားလိုက္ရေလသည္ ။  – မာမြတ္၏ လီးႀကီးက … ခင္ေမလြင့္ ေစာက္ပတ္ေလး အတြင္းသို႔ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ႀကီး လိုးဝင္ေနသည္မွာ ပက္ပက္စက္စက္ပင္ ။ ဝင္ေနဆဲ ကာလမွာပင္ မာမြတ္၏ ဖင္ႀကီးက တ ေျဖးေျဖး နိမ့္ဆင္းေနသည္။  “ အအား .. အအား .. အအား .. ဟား.. ကြၽတ္ .. ကြၽတ္ ..”  “ ထဲ့ .. ထဲ့ … အင့္ … အင့္ … နာနာေလး ..  ထဲ့ .. မာမြတ္ရယ္ ” မာမြတ္က ခင္ေမလြင္၏ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ဖင္အကြဲေၾကာင္းစပ္ၾကား .. အသားႏုေနရာေလးကို လက္ညႇိဳးျဖင့္ ရစ္ ဝိုကိကာ ပြတ္သပ္ေပးျပန္သည္။ လီးႀကီးက အဆုံးဝင္ ထားသျဖင့္ တနင့္တပိုးခံစားထားရေသာ ခင္ေမလြင့္ခမ်ာ … သူ ဖ့င္ၾကားထဲ ကို လက္ညႇိဳးႏွင့္ အေမႊခံရျပန္ေသာအခါ .. ကတုန္ကရီေလးျဖစ္လာကာ … ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက မာမြတ္၏ လီးတန္ႀကီးကို ခါး သိမ္သြားမတတ္ ေယာင္၍ညႇစ္ျပစ္လိုက္ရွာသည္။  “ ကြာ .. မာမြတ္ … အဲလို မလုပ္နဲ႔ .. ဟင့္ .. ဟင့္ … မလုပ္ပါနဲ႔ဆို … ”    “ ခံလို႔မ ေကာင္းလို႔လား ဟင္ … ”  “ ယားတယ္ .. ဖင္ထဲက တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ … ”  မာမြတ္ ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ … ခင္ေမလြင့္ ဖင္ၾကားကို ေမႊေနေသာ လက္ေခ်ာင္းက လီးတန္ ႏွင့္အတူ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ညင္ညင္သာသာ ယွဥ္တြဲ ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္သည္။

“ အား … ၾကည့္ပါလား .. မာမြတ္ … ။ နင္ေနာ္ … လက္ေကာလီးေရာ ႏွစ္ခုသြင္း ျပန္ၿပီ .. နင္ႀကံႀကံဖန္ဖန္ သိပ္လုပ္တာပဲ .. မာမြတ္ ရယ္ .. နာတယ္ သိလား ။”  မာမြတ္က လီးေဘးမွ လက္ညႇိဳးကို ျပန္ႏႈတ္လိုက္ျပန္ၿပီး … သူ႔ဖင္ႀကီးကို ေျမာက္ခါ ေျမာက္ခါ ခင္ေမ  လြင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ေလေတာ့၏။ “ ဘြတ္စြတ္ … ဘြတ္စြတ္ … ကြိ ပိ … ဘြတ္စြပ္ ”   “ အင့္ …  အင့္ … အင့္ … အင့္ … အား … အာ းးးး ….”  “ ထြက္ .. ထြက္ကုန္ၿပီ .. ခင္ေမလြင္ .. အ .. အ .. အားးးးး ..”  မာမြတ္က ခင္ေမလြင့္ အေပၚသို႔ ကမန္းကတမ္း ေမွာက္ခ်လိုက္ခါ … ဖင္ကို ဆက္ခါဆက္ခါ ေျမာက္၍ ေဆာင့္လိုးလိုက္၏။   လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး တ ျဖင္းျဖင္း မာတင္းသြားသည္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ တင္းကနဲ .. တင္းကနဲျဖစ္ခါ … လေရမ်ားကို ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။

ခင္ေမလြင္လည္း မ်က္ဝန္းထဲ၌ မီးပြင့္မ်ား ျဖာထြက္ကုန္ပလား ထင္မွတ္ရေအာင္ပင္ ခံစားလိုက္ရေလသည္ … ။ ေစာက္ေခါင္း   အတြင္း က်င္ကနဲ… က်င္ကနဲျဖစ္ခါ ထိန္းမရေတာ့ပဲ .. အရည္ျဖဴျဖဴေလးမ်ားကို လႊတ္ထုတ္မိလိုက္ေလသည္။ ယခုေတာ့ .. ႏွစ္ ေယာက္သားၿငိမ္သြားေပၿပီ … ။  မာမြတ္၏ ဖင္ႀကီးက ဆတ္ခနဲ .. ဆတ္ခနဲ တုန္ခါေနတုန္းျဖစ္သည္။   ခင္ေမလြင္က .. မာမြတ္၏  ဖင္ႀကီးကို … သူ လ့က္ျဖဴျဖဴေလး ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ .. တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆြဲကာဆြဲကာေဆာင့္ရင္း .. တဟင္းဟင္း တအင္းအင္းႏွင့္   … တြန႔္လိမ္ေနရွာေလေတာ့သည္ … … ။ မာမြတ္ကလည္း ခင္ေမလြင္၏ ႀကီးမားေတာင့္တင္းလွေသာ ဖင္တုံးေဖြးေဖြးဥဥကေလး ကို အတင္းပင္ဆြဲေဆာင့္၍့ လီးတစ္ဆုံးလိုးကာ .. ထည့္ထားရင္း … သူ႔လီးမဲမဲႀကီးက ခင္ေမလြင့္ ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္း၌ ..  အရင္းအထိ စိုက္ဝင္ေနကာ … အတြင္း၌ တုံခါေနလ်က္ ရွိေနေပေတာ့သည္ … ။

အခန္းအတြင္း၌ကား ..   ခင္ေမလြင္ႏွင့္ မာမြတ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္၏ တုန္ရင္လႈိက္ေမာေနၾကေသာ ရင္ခုန္သံကေလးမ်ားကသာ  လႊမ္းၿခဳံလ်က္ …. ။ ။