ပညာစွမ်း

ပညာစွမ်း

 

 

 

ဆရာထွန်းစိန်ဆိုလျှုင် ကလေးအစခွေးအစသိသည်ဟုဆိုရလောက်အောင် ဒီနယ်တစ်ကြောမှာ နာမည်ကြီးလှသည့် အထက်လမ်းဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သို့သော် လူတွေမသိကြသည့်အချက်က ဆရာထွန်းစိန်၏မိန်းမဒေါ်နန်းမြိုင်မှာလဲ အစွမ်းထက်သည့် အောက်လမ်းဆရာမတစ်ယောက်ဖြစ်လေသည်။

ဒေါ်နန်းမြိုင်က အောက်လမ်းနှင့်တိုက်ထားသည့် လူနာကို ဦးထွန်းစိန်က အထက်လမ်းနှင့်ကုကာ လင်မယားနှစ်ယောက် အတိုင်အဖောက်ညီညီစီးပွားဖြစ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ နောက် ဦးထွန်းစိန်က မိန်းမကိစ္စလဲဝါသနာထုံသည်။ အထက်လမ်းဆရာနာမည်ခံထားသူမို့ စိတ်ထင်တိုင်း လီးမသရမ်းရဲပေမဲ့ လင်မယားနှစ်ယောက်၏ပညာစွမ်းကိုသုံးကာ ဂွင်လေးတွေဖန်လေ့ရှိသည်။ ပိုက်ဆံပဲစိတ်ဝင်စားသည့် ဒေါ်နန်းမြိုင်ကလဲ ဦးထွန်းစိန်စိတ်ကျေနပ်ရင်ပြီးရော မသိလိုက်မသိဘာသာဝင်ကူညီပေးလေ့ရှိသည်။ ယခုလဲ ဦးထွန်းစိန်၏အိပ်ခန်းထဲဝယ် အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်ဝန်းကျင်သာရှိဦးမည့် အသားအရေကောင်းကောင်း ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လှလှနှင့် မိန်းမပျိုနှစ်ယောက်ရောက်ရှိနေလေသည်။

ထိုမိန်းမပျိုနှစ်ဦးအနက် တစ်ဦးမှာ ခင်ခင်ဆိုသူဖြစ်ပြီး ကျန်တစ်ဦးမှာ မူယာဆိုသူဖြစ်လေသည်။ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်လုံးမှာ ဦးထွန်းစိန်ကိုယ်တိုင်ကုပေးခဲ့သည့် မိသားစုများမှဖြစ်ကြပြီး မိန်းမဆိုလျှင် ပျိုပျိုအိုအိုအလွတ်မပေးတတ်သည့် ဦးထွန်းစိန်၏ဆေးစွမ်းကြောင့် ယခုလိုဦးထွန်းစိန်၏အိပ်ခန်းထဲရောက်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးထွန်းစိန်မှာ သူဆေးကုပေးသည့် မိသားစုထဲမှ သဘောကျသည့် မိန်းကလေးတွေ့လျှင် တစ်နည်းမဟုတ်တစ်နည်းနှင့် ထိုမိန်းကလေးကိုဆေးခတ်လေ့ရှိသည်။ ပညာစွမ်းကထက်လေရာ ဆေးမိထားသူခမျာ ဦးထွန်းစိန်အလိုရှိသည့် အချိန်တိုင်း မလာမနေရလာရလေသည်။ ယခုလဲ ခင်ခင်နှင့်မူယာမှာ အသိစိတ်မကပ်ပဲ ဦးထွန်းစိန်ဆေးစွမ်းနှင့်ရောက်လာကြခြင်းဖြစ်သည်။

ဦးထွန်းစိန် အသက်နှစ်ဆယ်ဝန်းကျင်ခန့်အလှသွေးကြွယ်နေသည့် ခင်ခင်နှင့်ကြည်ပြာကိုကြည့်ရင်း သမင်ပျိုလေးကိုစားသုံးတော့မည့် ကျားငစဉ်းလဲတစ်ကောင်အပြုံးမျိုးတစ်ချက်ပြုံးကာ အပေါ်အကျီင်္ကိုချွတ်လိုက်လေသည်။ ဆေးမိနေသည့် ခင်ခင်ကပဲ ရှေးဦးစွာ ဦးထွန်းစိန်နားအလိုက်တသိထလာပြီး ဦးထွန်းစိန်၏ပေါင်ကြားခေါင်းဝင်ကာ ဦးထွန်းစိန်၏ခြောက်လက်မနီးနီးရှိသည့် စံချိန်မီလီးကြီးကိုစစုပ်လေသည်။ ဦးထွန်းစိန်မှာ မိန်းမကိစ္စဝါသနာထုံသည့်အလျောက် ဆေးကောင်းဝါးကောင်းလဲပေါလေရာ သူ့လီးမှာ မတောင်ပဲတောင် ခြောက်လက်မခန့်ပုံမှန်ရှိလေသည်။ ဒီကြားထဲ မိန်းမတစ်ယောက်ကိုလိုးလျှင် အနည်းဆုံးနာရီဝက်တစ်နာရီ မနားတမ်းလိုးနိုင်သည့်အစွမ်းလဲရှိလေရာ ဦးထွန်းစိန်လိုးတာတစ်ခါခံဖူးသည့်မိန်းမတိုင်း နောင်မခံချင်ပဲမနေအောင်ဖြစ်သွားသည်ချည်းသာဖြစ်သည်။

ယခုလဲ ခင်ခင်မှာ စေခိုင်းစရာမလိုပဲ ဦးထွန်းစိန်လီးကြီးကို တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စုပ်နေလေရာ ဦးထွန်းစိန် ခင်ခင့်ခေါင်းကို ပေါင်ကြားထဲဖိသွင်းထားရင်း အရသာခံနေလေသည်။ မူယာလဲ ကြာကြာမနေနိုင် ဆေးမိထားသူမို့ ထိုင်ရာကထလာပြီး ဦးထွန်းစိန်၏နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းလေသည်။ ဦးထွန်းစိန်လဲ အလိုက်သင့်စုပ်နမ်းရင်း ဟင်းရည်သောက်ပန်းကန်လုံးလောက်ရှိသည့် မူယာ၏ရင်သားထွားထွားတွေကို အကျီပေါ်ကနေဆုပ်နယ်လေသည်။ မကြာခင် ခင်ခင်၏လီးစုပ်အစွမ်းနှင့် ဦးထွန်းစိန်စိတ်တော်တော်ထန်လာလေရာ ခင်ခင်ကိုရောမူယာကိုပါ ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲခိုင်းလိုက်ပြီး ထဘီတွေကိုခါးပေါ်ထိဆွဲလှန်တင်ကာ တစ်ယောက်တစ်လှည့်စီတက်လိုးလေတော့သည်။ လိုးနေရင်းက အကျီတွေကိုလဲ ဆွဲချွတ်ကာ နို့တွေကိုလဲ ဦးထွန်းစိန်၏လက်ကြမ်းကြီးနှင့် အားရပါးရဆုပ်နယ်လေသည်။ မူယာမှာ မကြာခင်အိမ်ထောင်ပြုတော့မည့်သူဖြစ်ပြီး ခင်ခင်မှာ လဲ ရည်းစားနှင့်နေဖူးသူဖြစ်လေရာ နှစ်ဦးလုံးအပျိုစစ်စစ်များမဟုတ်ကြတော့ပေ။

ဒါကြောင့်လဲ ဦးထွန်းစိန်လီးဒဏ်ကိုအတော်လေးခံနိင်နေကြခြင်းဖြစ်လေသည်။ ဆေးဝါးကောင်းများမှီဝဲထားသည့် ဦးထွန်းစိန်လီးကြီးမှာ တစ်နာရီလောက်မနားတမ်းလိုးသော်လည်း တစ်ချီမပြီး တောင်မြဲတိုင်းတောင်နေလေသည်။ ခင်ခင်နှင့်မူယာမှာသာ တစ်ချီပြီးတစ်ချီပြီးနေလေသည်။ ဦးထွန်းစိန်အနည်းငယ်မောသွားတော့ ခင်ခင်က ဦးထွန်းစိန်လီးပေါ်တက်ဆောင့်လေသည်။ ထိုကဲ့သို့ဆောင့်နေတုန်းမှာ မူယာက ဦးထွန်းစိန်မျက်နှာပေါ်ခွထားလေရာ ဦးထွန်းစိန်က မူယာ၏အဖုတ်ကိုအားပါးတရယက်လေသည်။ ခင်ခင်ဆောင့်နေရင်းတစ်ချီပြီးသွားပြန်တော့ မူယာကခင်ခင့်အစား ဦးထွန်းစိန်လီးကိုတက်ဆောင့်ပြန်လေသည်။ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်လုံးမှာ ဆေးမိထား၍သာ ဦးထွန်းစိန်အလိုကျလုပ်ပေးနေကြခြင်းဖြစ်ပြီး တော်တော်ပင်မောဟိုက်နေကြလေပြီ။

ခဏနေတော့ ဦးထွန်းစိန်က အဖုတ်ကိုလိုးရတာနဲ့အားမရတော့။ ခင်ခင်နှင့်မူယာကိုဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး စအိုဝကိုဆီစွတ်ကာ ဖင်လိုးပြန်လေသည်။ သုံးနာရီလောက် မနားတမ်းလိုးပြီးသွားတော့မှ ဦးထွန်းစိန်တစ်ယောက် တစ်ချီပြီးသွားကာ ခင်ခင်နှင့်မူယာကိုပါးစပ်ဟခိုင်းပြီး သုတ်ရည်တွေကိုတစ်လှည့်စီပန်းထည့်လေသည်။ ခင်ခင်နှင့်မူယာလဲ ဦးထွန်းစိန်၏သုတ်ရည်တွေကို တစ်စက်မကျန်တဂွပ်ဂွပ်မြည်အောင်မျိုချလေသည်။ ထိုအခါမှ ဦးထွန်းစိန်လဲကျေနပ်သွားကာ အောက်ထပ်မှာနေသည့် သူ၏လက်ရင်းတပည့်နှစ်ယောက်ဖြစ်သည့် မြင့်ကျော်နှင့်တာတီးကိုခေါ်လိုက်လေသည်။ အထာနပ်သည့် မြင့်ကျော်နှင့်တာတီးလဲ ဆရာသမားလိုးလို့ဝသွားသည့် ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ကို အောက်ထပ်ကသူတို့အိပ်ခန်းထဲခေါ်သွားကာ အားရပါးရတစ်လှည့်စီလိုးကြပြန်သည်။

ခင်ခင်နှင့်မူယာမှာ ဆေးရှိန်မပြယ်သေးရာ မြင့်ကျော်နှင့်တာတီးလိုးသမျှကိုလဲ မညီးမညူ ခံကြလေသည်။ မြင့်ကျော်နှင့်တာတီးမှာ နဂိုထဲက ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းသမားတွေဖြစ်ပြီး ဆရာဖြစ်သူဦးထွန်းစိန်ဆီမှလဲ ဆေးကောင်းဝါးကောင်းများရထားလေရာ ဘီလူးသရဲစီးသလို လိုးကြလေသည်။ မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ခမျာ ယောက်ျားသုံးယောက်၏လိုးခြင်းကိုခံရပြီး မျော့ကုန်လေသည်။ မနက်အရုဏ်တက်ချိန်လောက်မှ မြင့်ကျော်နှင့်တာတီးလဲ လိုးလို့ဝသွားပြီး မိန်းကလေးနှစ်ယောက်ကိုအဝတ်အစားပြန်ဝတ်ပေးကာ လွှတ်ပေးလိုက်လေသည်။ ဦးထွန်းစိန်၏ပညာစွမ်းကြောင့် ခင်ခင်နှင့်မူယာမှာ ခိုင်းစေစရာမလိုပဲ ထိန်းချုပ်ခံထားရသည့် စက်ရုပ်တွေပမာ အိမ်သို့တန်းတန်းမတ်မတ်ပြန်သွားကြလေတော့သည်။

ဦးထွန်းစိန်မှာ ယခုလို သူလိုးလို့ဝသွားသည့်မိန်းကလေးတွေကို တပည့်ရင်းများဖြစ်သည့် မြင့်ကျော်နှင့်ထွန်းစိန်ကို ချကျွေးနေကြဖြစ်သည်။ ဒေါ်နန်းမြိုင်ကတော့ ဦးထွန်းစိန်နှင့်အတူမအိပ်တာ နှစ်နှင့်ချီကြာနေပြီဖြစ်ပြီး ဦးထွန်းစိန်အိပ်ခန်းနှင့် ဘေးချင်းကပ်အိပ်ခန်းမှာ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာနေလေ့ရှိသည် …… ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

ပညာစြမ္း

ဆရာထြန္းစိန္ဆိုလၽွုင္ ကေလးအစေခြးအစသိသည္ဟုဆိုရေလာက္ေအာင္ ဒီနယ္တစ္ေၾကာမွာ နာမည္ႀကီးလွသည့္ အထက္လမ္းဆရာတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ သို့ေသာ္ လူေတြမသိၾကသည့္အခ်က္က ဆရာထြန္းစိန္၏မိန္းမေဒၚနန္းၿမိဳင္မွာလဲ အစြမ္းထက္သည့္ ေအာက္လမ္းဆရာမတစ္ေယာက္ျဖစ္ေလသည္။

ေဒၚနန္းၿမိဳင္က ေအာက္လမ္းႏွင့္တိုက္ထားသည့္ လူနာကို ဦးထြန္းစိန္က အထက္လမ္းႏွင့္ကုကာ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ အတိုင္အေဖာက္ညီညီစီးပြားျဖစ္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာက္ ဦးထြန္းစိန္က မိန္းမကိစၥလဲဝါသနာထုံသည္။ အထက္လမ္းဆရာနာမည္ခံထားသူမို့ စိတ္ထင္တိုင္း လီးမသရမ္းရဲေပမဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္၏ပညာစြမ္းကိုသုံးကာ ဂြင္ေလးေတြဖန္ေလ့ရွိသည္။ ပိုက္ဆံပဲစိတ္ဝင္စားသည့္ ေဒၚနန္းၿမိဳင္ကလဲ ဦးထြန္းစိန္စိတ္ေက်နပ္ရင္ၿပီးေရာ မသိလိုက္မသိဘာသာဝင္ကူညီေပးေလ့ရွိသည္။ ယခုလဲ ဦးထြန္းစိန္၏အိပ္ခန္းထဲဝယ္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ဝန္းက်င္သာရွိဦးမည့္ အသားအေရေကာင္းေကာင္း ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္လွလွႏွင့္ မိန္းမပ်ိဳႏွစ္ေယာက္ေရာက္ရွိေနေလသည္။

ထိုမိန္းမပ်ိဳႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးမွာ ခင္ခင္ဆိုသူျဖစ္ၿပီး က်န္တစ္ဦးမွာ မူယာဆိုသူျဖစ္ေလသည္။ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္လုံးမွာ ဦးထြန္းစ္ိန္ကိုယ္တိုင္ကုေပးခဲ့သည့္ မိသားစုမ်ားမွျဖစ္ၾကၿပီး မိန္းမဆိုလၽွင္ ပ်ိဳပ်ိဳအိုအိုအလြတ္မေပးတတ္သည့္ ဦးထြန္းစိန္၏ေဆးစြမ္းေၾကာင့္ ယခုလိုဦးထြန္းစိန္၏အိပ္ခန္းထဲေရာက္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဦးထြန္းစိန္မွာ သူေဆးကုေပးသည့္ မိသားစုထဲမွ သေဘာက်သည့္ မိန္းကေလးေတြ႕လၽွင္ တစ္နည္းမဟုတ္တစ္နည္းႏွင့္ ထိုမိန္းကေလးကိုေဆးခတ္ေလ့ရွိသည္။ ပညာစြမ္းကထက္ေလရာ ေဆးမိထားသူခမ်ာ ဦးထြန္းစိန္အလိုရွိသည့္ အခ်ိန္တိုင္း မလာမေနရလာရေလသည္။ ယခုလဲ ခင္ခင္ႏွင့္မူယာမွာ အသိစိတ္မကပ္ပဲ ဦးထြန္းစိန္ေဆးစြမ္းႏွင့္ေရာက္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ဦးထြန္းစိန္ အသက္ႏွစ္ဆယ္ဝန္းက်င္ခန္႔အလွေသြးႂကြယ္ေနသည့္ ခင္ခင္ႏွင့္ၾကည္ျပာကိုၾကည့္ရင္း သမင္ပ်ိဳေလးကိုစားသုံးေတာ့မည့္ က်ားငစဥ္းလဲတစ္ေကာင္အျပဳံးမ်ိဳးတစ္ခ်က္ျပဳံးကာ အေပၚအက်ီကႋဳခၽြတ္လိုက္ေလသည္။ ေဆးမိေနသည့္ ခင္ခင္ကပဲ ေရွးဦးစြာ ဦးထြန္းစိန္နားအလိုက္တသိထလာၿပီး ဦးထြန္းစ္ိန္၏ေပါင္ၾကားေခါင္းဝင္ကာ ဦးထြန္းစိန္၏ေျခာက္လက္မနီးနီးရွိသည့္ စံခ်ိန္မီလီးႀကီးကိုစစုပ္ေလသည္။ ဦးထြန္းစိန္မွာ မိန္းမကိစၥဝါသနာထုံသည့္အေလ်ာက္ ေဆးေကာင္းဝါးေကာင္းလဲေပါေလရာ သူ႔လီးမွာ မေတာင္ပဲေတာင္ ေျခာက္လက္မခန္႔ပုံမွန္ရွိေလသည္။ ဒီၾကားထဲ မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုလိုးလၽွင္ အနည္းဆုံးနာရီဝက္တစ္နာရီ မနားတမ္းလိုးနိုင္သည့္အစြမ္းလဲရွိေလရာ ဦးထြန္းစိန္လိုးတာတစ္ခါခံဖူးသည့္မိန္းမတိုင္း ေနာင္မခံခ်င္ပဲမေနေအာင္ျဖစ္သြားသည္ခ်ည္းသာျဖစ္သည္။

ယခုလဲ ခင္ခင္မွာ ေစခိုင္းစရာမလိုပဲ ဦးထြန္းစိန္လီးႀကီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္စုပ္ေနေလရာ ဦးထြန္းစိန္ ခင္ခင့္ေခါင္းကို ေပါင္ၾကားထဲဖိသြင္းထားရင္း အရသာခံေနေလသည္။ မူယာလဲ ၾကာၾကာမေနနိုင္ ေဆးမိထားသူမို့ ထိုင္ရာကထလာၿပီး ဦးထြန္းစိန္၏ႏွုတ္ခမ္းကိုစုပ္နမ္းေလသည္။ ဦးထြန္းစိန္လဲ အလိုက္သင့္စုပ္နမ္းရင္း ဟင္းရည္ေသာက္ပန္းကန္လုံးေလာက္ရွိသည့္ မူယာ၏ရင္သားထြားထြားေတြကို အက်ီေပၚကေနဆုပ္နယ္ေလသည္။ မၾကာခင္ ခင္ခင္၏လီးစုပ္အစြမ္းႏွင့္ ဦးထြန္းစိန္စိတ္ေတာ္ေတာ္ထန္လာေလရာ ခင္ခင္ကိုေရာမူယာကိုပါ ၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲခိုင္းလိုက္ၿပီး ထဘီေတြကိုခါးေပၚထိဆြဲလွန္တင္ကာ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီတက္လိုးေလေတာ့သည္။ လိုးေနရင္းက အက်ီေတြကိုလဲ ဆြဲခၽြတ္ကာ နို့ေတြကိုလဲ ဦးထြန္းစိန္၏လက္ၾကမ္းႀကီးႏွင့္ အားရပါးရဆုပ္နယ္ေလသည္။ မူယာမွာ မၾကာခင္အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မည့္သူျဖစ္ၿပီး ခင္ခင္မွာ လဲ ရည္းစားႏွင့္ေနဖူးသူျဖစ္ေလရာ ႏွစ္ဦးလုံးအပ်ိဳစစ္စစ္မ်ားမဟုတ္ၾကေတာ့ေပ။

ဒါေၾကာင့္လဲ ဦးထြန္းစိန္လီးဒဏ္ကိုအေတာ္ေလးခံနိင္ေနၾကျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ေဆးဝါးေကာင္းမ်ားမွီဝဲထားသည့္ ဦးထြန္းစိန္လီးႀကီးမွာ တစ္နာရီေလာက္မနားတမ္းလိုးေသာ္လည္း တစ္ခ်ီမၿပီး ေတာင္ျမဲတိုင္းေတာင္ေနေလသည္။ ခင္ခင္ႏွင့္မူယာမွာသာ တစ္ခ်ီၿပီးတစ္ခ်ီၿပီးေနေလသည္။ ဦးထြန္းစိန္အနည္းငယ္ေမာသြားေတာ့ ခင္ခင္က ဦးထြန္းစိန္လီးေပၚတက္ေဆာင့္ေလသည္။ ထိုကဲ့သို့ေဆာင့္ေနတုန္းမွာ မူယာက ဦးထြန္းစိန္မ်က္ႏွာေပၚခြထားေလရာ ဦးထြန္းစိန္က မူယာ၏အဖုတ္ကိုအားပါးတရယက္ေလသည္။ ခင္ခင္ေဆာင့္ေနရင္းတစ္ခ်ီၿပီးသြားျပန္ေတာ့ မူယာကခင္ခင့္အစား ဦးထြန္းစိန္လီးကိုတက္ေဆာင့္ျပန္ေလသည္။ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္လုံးမွာ ေဆးမိထား၍သာ ဦးထြန္းစိန္အလိုက်လုပ္ေပးေနၾကျခင္းျဖစ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ပင္ေမာဟိုက္ေနၾကေလၿပီ။

ခဏေနေတာ့ ဦးထြန္းစိန္က အဖုတ္ကိုလိုးရတာနဲ႔အားမရေတာ့။ ခင္ခင္ႏွင့္မူယာကိုဖင္ကုန္းခိုင္းၿပီး စအိုဝကိုဆီစြတ္ကာ ဖင္လိုးျပန္ေလသည္။ သုံးနာရီေလာက္ မနားတမ္းလိုးၿပီးသြားေတာ့မွ ဦးထြန္းစိန္တစ္ေယာက္ တစ္ခ်ီၿပီးသြားကာ ခင္ခင္ႏွင့္မူယာကိုပါးစပ္ဟခိုင္းၿပီး သုတ္ရည္ေတြကိုတစ္လွည့္စီပန္းထည့္ေလသည္။ ခင္ခင္ႏွင့္မူယာလဲ ဦးထြန္းစိန္၏သုတ္ရည္ေတြကို တစ္စက္မက်န္တဂြပ္ဂြပ္ျမည္ေအာင္မ်ိဳခ်ေလသည္။ ထိုအခါမွ ဦးထြန္းစိန္လဲေက်နပ္သြားကာ ေအာက္ထပ္မွာေနသည့္ သူ၏လက္ရင္းတပည့္ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္ ျမင့္ေက်ာ္ႏွင့္တာတီးကိုေခၚလိုက္ေလသည္။ အထာနပ္သည့္ ျမင့္ေက်ာ္ႏွင့္တာတီးလဲ ဆရာသမားလိုးလို့ဝသြားသည့္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ကို ေအာက္ထပ္ကသူတို့အိပ္ခန္းထဲေခၚသြားကာ အားရပါးရတစ္လွည့္စီလိုးၾကျပန္သည္။

ခင္ခင္ႏွင့္မူယာမွာ ေဆးရွိန္မျပယ္ေသးရာ ျမင့္ေက်ာ္ႏွင့္တာတီးလိုးသမၽွကိုလဲ မညီးမညဴ ခံၾကေလသည္။ ျမင့္ေက်ာ္ႏွင့္တာတီးမွာ နဂိုထဲက ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းသမားေတြျဖစ္ၿပီး ဆရာျဖစ္သူဦးထြန္းစိန္ဆီမွလဲ ေဆးေကာင္းဝါးေကာင္းမ်ားရထားေလရာ ဘီလူးသရဲစီးသလို လိုးၾကေလသည္။ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ခမ်ာ ေယာက္်ားသုံးေယာက္၏လိုးျခင္းကိုခံရၿပီး ေမ်ာ့ကုန္ေလသည္။ မနက္အ႐ုဏ္တက္ခ်ိန္ေလာက္မွ ျမင့္ေက်ာ္ႏွင့္တာတီးလဲ လိုးလို့ဝသြားၿပီး မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုအဝတ္အစားျပန္ဝတ္ေပးကာ လႊတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ဦးထြန္းစိန္၏ပညာစြမ္းေၾကာင့္ ခင္ခင္ႏွင့္မူယာမွာ ခိုင္းေစစရာမလိုပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ခံထားရသည့္ စက္႐ုပ္ေတြပမာ အိမ္သို့တန္းတန္းမတ္မတ္ျပန္သြားၾကေလေတာ့သည္။

ဦးထြန္းစိန္မွာ ယခုလို သူလိုးလို့ဝသြားသည့္မိန္းကေလးေတြကို တပည့္ရင္းမ်ားျဖစ္သည့္ ျမင့္ေက်ာ္ႏွင့္ထြန္းစိန္ကို ခ်ေကၽြးေနၾကျဖစ္သည္။ ေဒၚနန္းၿမိဳင္ကေတာ့ ဦးထြန္းစိန္ႏွင့္အတူမအိပ္တာ ႏွစ္ႏွင့္ခ်ီၾကာေနၿပီျဖစ္ၿပီး ဦးထြန္းစိန္အိပ္ခန္းႏွင့္ ေဘးခ်င္းကပ္အိပ္ခန္းမွာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာေနေလ့ရွိသည္ …… ျပီးပါျပီ။