အိမ်တုန်အောင် ဆူတဲ့ည

အိမ်တုန်အောင် ဆူတဲ့ည

 

 

 

လယ်ပိုင ်ရှင် ကြီး ဦးတင် ရဲ့ အလုပ်သမား။ အသက် ၁၈ ပြည့်ပြီ။မိဘ ဆွေမျိုးမရှိ သော တ ကောင်ကြွက်။ ရွယ်တူကောင် မ လေးတွေက သူ့ကို စိတ်မဝင် စား။သူကလည်း အနိမ့်စားမို့ ဘယ်သူ့မှ မမှန်းဝံ့။ သို့သော် အချိန်တန်တော့ သဘာဝဟာ သဘာဝ ပါ။သူ ဗွီဒီယို အပြာကားကြည့်ချင် သည်။ကြိုက်သည်။ မြို့ပြန် တက်ကသိုလ်ကျောင်းသား ကိုကိုအောင် က ဖုန်းထဲက ကားတွေသူ့ကိုပြသည်။ သူက ကို အောင့် အတွက် အရက် သွားဝယ်ပေးရ သည်။ အိုကေ ပေါ့။ သည်လိုနဲ့ သူ လက်တွေ့လုပ်ချင် လာသည်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ရွာမှာ ဖာသည် မရှိ။ မြို့တက်လုပ် ရ အောင် လည်း ဘသူက လိုက်ပို့မလဲ။မတတ်နိုင်။ ကံပေါ့။ တ နေ့ ဦးတင် အိမ်သို့မြို့က အ ဒေါ်ကြီး တ ယောက် လာ၏။ အထည်ဆန်းတွေ စပါးနဲ့လာလဲ တာဖြစ်သည်။ အသက် ၅၀ ကျော်ဆိုပေမဲ့ မြို့သူ ဆိုတော့ နုသည်။ ၃၀ ကျော် အပျိုကြီးလား ထင် ရသည်။ သို့သော် အပျိုကြီးမဟုတ်။ သမီးတောင် လင် ရ ပြီတဲ့။ ထို အ ဒေါ် ( အန်တီ ) ကြီး ရေချိုးစရာ ပေါက်စ ခပ်ထည့်ပေးရသည်။

ရေထမ်း ထည့်ရင်း အန်တီ ကြီးရေချိုးတာ တစွန်းတစ သူ ခိုးကြည့်သည်။ ဖွေးနေတာဘဲ။ ရင ်လျားအထက်က ရင် အ ပေါ်ပိုင်းတွေ ကြွတက် နေတုန်း။ ခါးတွေ တင် တွေ တင်းတုန်းဘဲဖြစ်၏။ ပေါက်စ အာရုံရသည်။ ကောင် မကြီးကို သူ လုပ်ချင ်လှ သည်။ သို့သော် မည်သို့ဖြစ် နိုင် မှာလဲ။ ဟိုဟာမကြီးက သူ့ကို ရှိသည် ဟုတောင် ထင် ပုံ မရ။ အော် ဆိုးလိုက်တဲ့ ဘဝ။ ရွာ အ ရှေ့ပိုင်း အလှူည။ ပေါက်စ ဆိုင်းနားထောင် ပြန်လာတော့ ဦးတင် တို့အိပ်ကြပြီ။ နောက်ဖေး စပါးကျီတဲ အဖီလေးထဲ ပေါက်စ သွား မအိပ် ခင် အိမ်ထဲကို အကဲခတ် တော့ အန်တီ ကြီး အိမ်ဦးခန်း မှာ အိပ်နေတာ တွေ့သည်။ ခြင် ထောင ်ပါးလေးထဲမှာ အန်တီ့ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက တတုံးတခဲ။ ပေါက်စ သူ့နေရာသူ ပြန်အိပ်သည်။ အိပ်မ ပျော်။ ဆိုင်းသံ အသံချဲ့စက်သံတွေကလည်း ဆူညံလှ၏။ စိတ်တွေက ကိုအောင့် အပြာကားတွေထဲ ရောက် လိုက် အန်တီကြီးဆီ ရောက်လိုက်။ တောက် ! ဆော်ချင် လိုက်တာ။ နားထဲမှာ မုဆိုးဖို ကြာကူလီ ကိုသိန်းပြောတာ ကြားမိလာသည်။ ပိုင် မပိုင် မ သေချာတဲ့ ကောင် မ တွေကို နှိုက် ရင် တရွာလုံး ဆူညံနေတဲ့ ညမျိုးကို ရွေးနှိုက်ကွ။ ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ သ ဘောမတူလို့အော် ရင်တောင် ရုတ်တရက် ဘသူမှ မသိဘူးတဲ့။ သူ့စကားက ပေါက်စကို အားပေးလိုက်သလိုဘဲ။ ပေါက်စ အိပ် နေရာက ပြန်ထ သည်။ထို့နောက် အန်တီကြီး ခြင် ထောင် ဆီ တိတ်တဆိတ် ထွက် သွားပါတော့၏။ အန်တီကြီး အခန်းထဲဝင် ကုတင်ခြေရင်းရောက်မှ ပေါက်စ ကြောက်နေသည်။

ဘယ့်နှယ် စ ရမလဲ။အ တွေ့အကြုံကမရှိ။ ကြာကူလီကြီးကို မ မေးခဲ့မိတာ မှားသည်။ သူ တွေဝေ နေ၏။ပြန်လှဲ့တာ ကောင်းမယ်ထင် တယ်။ ဒါပေမဲ့ ခြင်ထောင် ထဲက ဟာမကြီးကလည်း လုပ်ချင် စရာ။ နို့ကြီးတွေ နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ အိပ်ပျော် နေသည်။ပေါက်စ ကြောက်သော်လဲ ခြေ ထောက်တွေက ကုတင်ဘေးဆီ အလိုလို လှမ်းမိ ကပ်မိ၏။ ခြင်ထောင် အသာ မသည်။လက် တဘက် အသာလျိုသွင်းသည်။ နောက် ကောင် မကြီးရဲ့နို့အုံကြီးတွေကို တအား ဆုပ် ညှစ်လိုက်၏။ အောင် မ လေးတော့ ! အန်တီကြီး လန့်အော်သည်။ ဟဲ့ မောင် တင်။ လာပါဦး။ ဒီမှာ ဘာလဲမသိဘူး။ ကယ်ပါဦး။ ဟိုက် ! ငါးပါးတော့ မှောက်ပြီ။ ပေါက်စ ပြန်ပြေးမယ် အလုပ် အိမ်ထဲက ဦးတင် ပြေးထွက်လာသည်။ လက်နှိပ်မီးနဲ့ လှမ်းထိုးတော့ ဒဲ့တိုးနေ၏။ သူ ပြေးမရ တော့။ သွားပြီ။မှားပြီ ။ အလုပ ်ရှင် တမိသားစု လုံး အန်တီကြီး အခန်းထဲ ရောက်လာကြ၏။ မီးလည်း ထွန်းလိုက်ပြီ။ င ပေါက်စ အခန်းထောင့်မှာ ကုပ်ကုပ်လေး။ သူ့အလုပ် ရှင် ဦးတင် က ငှက်ကြီးတောင် ဓား ကိုင် လျက် အန်တီကြီးကိုမေး၏။ ပြော ။ အစ်မ ဘာဖြစ်တာလဲ။ အန်တီကြီးက ပေါက်စဆီ လှမ်းကြည့် အကဲခတ်ပြီး စဉ်းစား ဖြေတယ်။ ဟို သူငယ်က မင့်အလုပ်သမားလား။ သူ ဟိုစားပွဲပေါ်က တခုခု လာယူတယ်နဲ့ တူပါရဲ့။ အဲဒါ ချလွတ် ချလွတ် အသံကြားတော့ ငါက တ စ္ဆေ ချောက်တာ မှတ်ပြီး လန့်အော်လိုက်မိ တာ တဲ့။ ဦးတင် က ပေါက်စ ကို မေးတယ်။ ပြောစမ်း ။ မင်းက ဘာလာယူတာတုန်း ။ ပေါက်စ တွေ့ကရာ ဖြေချလိုက်တယ်။ အဲ အဝှာ ဦးဇင်းလေးပေးထားတဲ့ ချဲ ဂဏန်း စာ ရွက်။ ဒီအပတ် အပီ တဲ့။ အားလုံး တဟားဟား ရယ်ကြပါသည်။

ကဲ မမ ။ စိတ်ချ လက်ချ အိပ်တော့။ ကျုပ်အိမ်မှာ မမ အတွက် ဘာ ကြောက်စရာမှ မရှိဘူး။ ဟုတ်ပြီလား။ ပေါက်စ သူ့တဲ လေးထဲ ပြန်အိပ်တယ်။ ဘုရား ဘုရား။ ဟို ကျေးဇူးရှင် သူတော်ကောင်းမ ကြီး ကယ်ပေလို့ပေါ့။ မဟုတ် ရင် ငါ ထောင် ကျ တော့မယ်။ ပေါက်စ နောင် တ တွေ ရ ၊ နောက် ဘယ်တော့ မှ မဟုတ် တရုပ် မလုပ်တော့ဘူး လို့ဆုံးဖြတ်ပြီး အိပ်တော့သည်။ ၁ နာရီလောက်အကြာ တရွာလုံး အိပ်မောကျ။ ဘာ သံမှ မကြားရ တော့မှ ပေါက်စ လန့်နိုး၏။ အ ကြောင်းမှာ သူ့ကို တ ယောက်ယောက်က ပုခုံးလှုပ် လာနှိုး၍ ဖြစ်ပါသည်။ သူက လက်နှိပ်မီးနဲ့ ထိုးကြည့်တော့ အန်တီကြီး။ ဟ ။ ဘယ်လိုလဲ။ အန်တီကြီးက သူ့ခုတင်ပေါ် တက် သူနဲ့ပူးကပ် ထိုင် ပြီး ခ လေးရယ် ။ မမကို ချစ်လို့ ခြင်ထောင် ထဲ လာ တွေ့မယ် ဆိုရင် လည်း ကြိုတင်ပြီး အထာလေး ပေးဦးမှပေါ့။ အခု မင့်လုပ်ပုံက ဆိုင်းမဆင့် ဗုံမဆင့်။ မမဖြင့် လန့်သွားတာဘဲကွာ တဲ့။ အော် ! ဂလိုကိုး။ ပေါက်စ နားလည်လိုက်ပြီ။ ဖြစ်မှ ဖြစ် ရပ လေ။ ပေါက်စ ကောင် မကြီးကို အတင်းဖက် နမ်း၏။ အ လောတကြီး အကျၤ ီဆွဲ ချွတ်တော့ ကြယ်သီး တွေ ပြုတ်ထွက် ကုန်သည်။ အန်တီကြီးက ဟာကွာ ပြောရင်းဆိုရင်း ကြမ်းပြန်ပြီ။ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ မောင်လေးရယ်။ မမက မင့် သ ဘောကျ လိုက်လျောမှာပါကွ။ စော်ကြီးက အားလုံးချွတ်သည်။

ထို့နောက် ပေါက်စ ပုဆိုး အကျၤ ီတွေလည်း ယုယု ယယ ချွတ်ပေး၏။ ပေါက်စ ပေါင်ကြား နှိုက် ကာ အ ချောင်းကို ကိုင် ပေးသည်။ ပြီးတော့ ငုံ့ စုပ်သည်။အရင်းက အဖျား အဖျားကအရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် စုပ်တော့ ပေါက်စ တွန့်လိမ်ချေ၏။ အား မမ ။ မလုပ် နဲ့တော့။ ပြီးသွားလိမ့်မယ်။ ပေါက်စက ရုန်း၏။ နောက် စော်ကြီးကို တွန်းလှဲကာ နို့ကြီးတွေ ဆုပ် နယ်ကိုင် သည်။ စို့သည်။ အသီးဖျားလေးကို လျှာနဲ့ က လောက်လိုက်။ အေး အဲလိုလေး ဟု စော်ကြီးက သင် သည်။ နှစ်ယာက်လုံး ဖီးတက် တော့ ပေါက်စကို စော်ကြီး က ကိုယ်ပေါ် ဆွဲတင် သည်။ ပေါင ်အိအိကြီးတွေ ကားမြှောက်၍ သူမရဲ့မို့ဖောင်းနေတဲ့ ဟာကြီးထဲ ပေါက်စဟာကို ကျကျနန ထည့်ပေးလိုက်သည်။ အားပါး ကောင်းလိုက်တာ။ ပေါက်စ ခံစားဖူူးပြီ။ ဗွီဒီယို ကြည့် ရ တဲ့အရသာနဲ့ ဘာမှ မပတ်သက် ပါလား။ ပေါက်စက အန်တီကြီးကို စိတ်ကြိုက် သမ ရင်း အန်တီကြီး အ ဖောင်းလေးထဲ သူ့ညီုတုတ်တုတ် အ ချောင်း မြုပ်ကနဲ ဝင် သွားတာ ထွက်လာတာ ကို ငုံ့ကြည့်မိတယ်။ ဖီးတွေ စွတ်တက်လာပြီး ဆယ် မိနစ်တောင် မကြာဘဲ ပြီးသွားသည်။

နှမြောလွန်းလို့တောက်ခေါက်တော့ ကောင် မ ကြီးက ရယ်၏။ ခနနားပြီးတော့ ပေါက်စဟာကို သေချာကိုင် ဆွ ပေးပြန်သည်။ သူမရဲ့နို့အုံထွားထွားကြီးတွေကြား ပေါက်စဟာကို သွင်း ပြီး ပွတ်တိုက်ပေးသည်။ ပေါက်စ က လူငယ်ဆိုတော့ ချက်ချင်း စိတ်ထ လာပြန်၏။ ဒုတိယအကြိမ်တော့ စော်ကြီးက အ ပေါ်က တက်သည်။ ပေါက်စကို ငြိမ်ငြိမ် နေခိုင်းကာ သူမ စိတ်ကြိုက် လုပ်လေသည်။ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး ကြွချီ ထိုင ်ချီ လုပ်သည်။ ထိုင် ချ တော့လည်း ပေါက်စကို နာအောင် မဖိ ။ အရသာ အပျက်မခံ။ ပေါက်စကလည်း အောက် က နေ နို့ကြီးတွေ တပြွတ်ပြွတ် လှမ်းစို့သည်။ ဖင်ကြီး လည်းအား ရ ပါးရ ကိုင် သည်။ သိပ်တောင် မကြာ ပေါက်စပြီးချင်ပြန်၏။ နို့တွေ ခပ်ကြမ်းကြမ်း စွတ်ဆွဲ သည်။စော်ကြီးဟာထဲ အောက် က နေ ပြန်ပင့် ဆောင့် သွင်းတာ မြန်လာသည်။စော်ကြီးက ရီပ်မိတော့ သူမလည်း ပြိုင် တူပြီးအောင် အမြန်ကြိုးစားပါတော့ သည်။ အား့ ကောင်းလိုက်တာ ငယ်လေးရယ် ။ အ့ အ့ သိပ်ချစ်တယ်။ ဆောင့်ဦး့ ဆောင့်ပါဦး ဆိုတာတွေ တတွတ်တွတ် ရွတ် ရင်း ပေါက်စ အ ပေါ် စော်ကြီး တကိုယ်လုံး ပျော့ကျလာပါ လေ တော့သည်

 

Zawgyi

 

အိမ္တုန္ေအာင္ ဆူတဲ့ည

လယ္ပိုင ္ရွင္ ႀကီး ဦးတင္ ရဲ႕ အလုပ္သမား။ အသက္ ၁၈ ျပည့္ၿပီ။မိဘ ေဆြမ်ိဳးမရွိ ေသာ တ ေကာင္ႂကြက္။ ႐ြယ္တူေကာင္ မ ေလးေတြက သူ႕ကို စိတ္မဝင္ စား။သူကလည္း အနိမ့္စားမို႔ ဘယ္သူ႕မွ မမွန္းဝံ့။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္တန္ေတာ့ သဘာဝဟာ သဘာဝ ပါ။သူ ဗြီဒီယို အျပာကားၾကည့္ခ်င္ သည္။ႀကိဳက္သည္။ ၿမိဳ႕ျပန္ တက္ကသိုလ္ေက်ာင္းသား ကိုကိုေအာင္ က ဖုန္းထဲက ကားေတြသူ႕ကိုျပသည္။ သူက ကို ေအာင့္ အတြက္ အရက္ သြားဝယ္ေပးရ သည္။ အိုေက ေပါ့။ သည္လိုနဲ႕ သူ လက္ေတြ႕လုပ္ခ်င္ လာသည္။ ဒါေပမဲ့ သူ႕႐ြာမွာ ဖာသည္ မရွိ။ ၿမိဳ႕တက္လုပ္ ရ ေအာင္ လည္း ဘသူက လိုက္ပို႔မလဲ။မတတ္နိုင္။ ကံေပါ့။ တ ေန႕ ဦးတင္ အိမ္သို႔ၿမိဳ႕က အ ေဒၚႀကီး တ ေယာက္ လာ၏။ အထည္ဆန္းေတြ စပါးနဲ႕လာလဲ တာျဖစ္သည္။ အသက္ ၅၀ ေက်ာ္ဆိုေပမဲ့ ၿမိဳ႕သူ ဆိုေတာ့ ႏုသည္။ ၃၀ ေက်ာ္ အပ်ိဳႀကီးလား ထင္ ရသည္။ သို႔ေသာ္ အပ်ိဳႀကီးမဟုတ္။ သမီးေတာင္ လင္ ရ ၿပီတဲ့။ ထို အ ေဒၚ ( အန္တီ ) ႀကီး ေရခ်ိဳးစရာ ေပါက္စ ခပ္ထည့္ေပးရသည္။

ေရထမ္း ထည့္ရင္း အန္တီ ႀကီးေရခ်ိဳးတာ တစြန္းတစ သူ ခိုးၾကည့္သည္။ ေဖြးေနတာဘဲ။ ရင ္လ်ားအထက္က ရင္ အ ေပၚပိုင္းေတြ ႂကြတက္ ေနတုန္း။ ခါးေတြ တင္ ေတြ တင္းတုန္းဘဲျဖစ္၏။ ေပါက္စ အာ႐ုံရသည္။ ေကာင္ မႀကီးကို သူ လုပ္ခ်င ္လွ သည္။ သို႔ေသာ္ မည္သို႔ျဖစ္ နိုင္ မွာလဲ။ ဟိုဟာမႀကီးက သူ႕ကို ရွိသည္ ဟုေတာင္ ထင္ ပုံ မရ။ ေအာ္ ဆိုးလိုက္တဲ့ ဘဝ။ ႐ြာ အ ေရွ႕ပိုင္း အလႉည။ ေပါက္စ ဆိုင္းနားေထာင္ ျပန္လာေတာ့ ဦးတင္ တို႔အိပ္ၾကၿပီ။ ေနာက္ေဖး စပါးက်ီတဲ အဖီေလးထဲ ေပါက္စ သြား မအိပ္ ခင္ အိမ္ထဲကို အကဲခတ္ ေတာ့ အန္တီ ႀကီး အိမ္ဦးခန္း မွာ အိပ္ေနတာ ေတြ႕သည္။ ျခင္ ေထာင ္ပါးေလးထဲမွာ အန္တီ့ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက တတုံးတခဲ။ ေပါက္စ သူ႕ေနရာသူ ျပန္အိပ္သည္။ အိပ္မ ေပ်ာ္။ ဆိုင္းသံ အသံခ်ဲ့စက္သံေတြကလည္း ဆူညံလွ၏။ စိတ္ေတြက ကိုေအာင့္ အျပာကားေတြထဲ ေရာက္ လိုက္ အန္တီႀကီးဆီ ေရာက္လိုက္။ ေတာက္ ! ေဆာ္ခ်င္ လိုက္တာ။ နားထဲမွာ မုဆိုးဖို ၾကာကူလီ ကိုသိန္းေျပာတာ ၾကားမိလာသည္။ ပိုင္ မပိုင္ မ ေသခ်ာတဲ့ ေကာင္ မ ေတြကို ႏွိုက္ ရင္ တ႐ြာလုံး ဆူညံေနတဲ့ ညမ်ိဳးကို ေ႐ြးႏွိုက္ကြ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ သ ေဘာမတူလို႔ေအာ္ ရင္ေတာင္ ႐ုတ္တရက္ ဘသူမွ မသိဘူးတဲ့။ သူ႕စကားက ေပါက္စကို အားေပးလိုက္သလိုဘဲ။ ေပါက္စ အိပ္ ေနရာက ျပန္ထ သည္။ထို႔ေနာက္ အန္တီႀကီး ျခင္ ေထာင္ ဆီ တိတ္တဆိတ္ ထြက္ သြားပါေတာ့၏။ အန္တီႀကီး အခန္းထဲဝင္ ကုတင္ေျခရင္းေရာက္မွ ေပါက္စ ေၾကာက္ေနသည္။

ဘယ့္ႏွယ္ စ ရမလဲ။အ ေတြ႕အႀကဳံကမရွိ။ ၾကာကူလီႀကီးကို မ ေမးခဲ့မိတာ မွားသည္။ သူ ေတြေဝ ေန၏။ျပန္လွဲ႕တာ ေကာင္းမယ္ထင္ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ျခင္ေထာင္ ထဲက ဟာမႀကီးကလည္း လုပ္ခ်င္ စရာ။ နို႔ႀကီးေတြ နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္နဲ႕ အိပ္ေပ်ာ္ ေနသည္။ေပါက္စ ေၾကာက္ေသာ္လဲ ေျခ ေထာက္ေတြက ကုတင္ေဘးဆီ အလိုလို လွမ္းမိ ကပ္မိ၏။ ျခင္ေထာင္ အသာ မသည္။လက္ တဘက္ အသာလ်ိဳသြင္းသည္။ ေနာက္ ေကာင္ မႀကီးရဲ႕နို႔အုံႀကီးေတြကို တအား ဆုပ္ ညွစ္လိုက္၏။ ေအာင္ မ ေလးေတာ့ ! အန္တီႀကီး လန႔္ေအာ္သည္။ ဟဲ့ ေမာင္ တင္။ လာပါဦး။ ဒီမွာ ဘာလဲမသိဘူး။ ကယ္ပါဦး။ ဟိုက္ ! ငါးပါးေတာ့ ေမွာက္ၿပီ။ ေပါက္စ ျပန္ေျပးမယ္ အလုပ္ အိမ္ထဲက ဦးတင္ ေျပးထြက္လာသည္။ လက္ႏွိပ္မီးနဲ႕ လွမ္းထိုးေတာ့ ဒဲ့တိုးေန၏။ သူ ေျပးမရ ေတာ့။ သြားၿပီ။မွားၿပီ ။ အလုပ ္ရွင္ တမိသားစု လုံး အန္တီႀကီး အခန္းထဲ ေရာက္လာၾက၏။ မီးလည္း ထြန္းလိုက္ၿပီ။ င ေပါက္စ အခန္းေထာင့္မွာ ကုပ္ကုပ္ေလး။ သူ႕အလုပ္ ရွင္ ဦးတင္ က ငွက္ႀကီးေတာင္ ဓား ကိုင္ လ်က္ အန္တီႀကီးကိုေမး၏။ ေျပာ ။ အစ္မ ဘာျဖစ္တာလဲ။ အန္တီႀကီးက ေပါက္စဆီ လွမ္းၾကည့္ အကဲခတ္ၿပီး စဥ္းစား ေျဖတယ္။ ဟို သူငယ္က မင့္အလုပ္သမားလား။ သူ ဟိုစားပြဲေပၚက တခုခု လာယူတယ္နဲ႕ တူပါရဲ႕။ အဲဒါ ခ်လြတ္ ခ်လြတ္ အသံၾကားေတာ့ ငါက တ ေစၦ ေခ်ာက္တာ မွတ္ၿပီး လန႔္ေအာ္လိုက္မိ တာ တဲ့။ ဦးတင္ က ေပါက္စ ကို ေမးတယ္။ ေျပာစမ္း ။ မင္းက ဘာလာယူတာတုန္း ။ ေပါက္စ ေတြ႕ကရာ ေျဖခ်လိဳက္တယ္။ အဲ အဝွာ ဦးဇင္းေလးေပးထားတဲ့ ခ်ဲ ဂဏန္း စာ ႐ြက္။ ဒီအပတ္ အပီ တဲ့။ အားလုံး တဟားဟား ရယ္ၾကပါသည္။

ကဲ မမ ။ စိတ္ခ် လက္ခ် အိပ္ေတာ့။ က်ဳပ္အိမ္မွာ မမ အတြက္ ဘာ ေၾကာက္စရာမွ မရွိဘူး။ ဟုတ္ၿပီလား။ ေပါက္စ သူ႕တဲ ေလးထဲ ျပန္အိပ္တယ္။ ဘုရား ဘုရား။ ဟို ေက်းဇူးရွင္ သူေတာ္ေကာင္းမ ႀကီး ကယ္ေပလို႔ေပါ့။ မဟုတ္ ရင္ ငါ ေထာင္ က် ေတာ့မယ္။ ေပါက္စ ေနာင္ တ ေတြ ရ ၊ ေနာက္ ဘယ္ေတာ့ မွ မဟုတ္ တ႐ုပ္ မလုပ္ေတာ့ဘူး လို႔ဆုံးျဖတ္ၿပီး အိပ္ေတာ့သည္။ ၁ နာရီေလာက္အၾကာ တ႐ြာလုံး အိပ္ေမာက်။ ဘာ သံမွ မၾကားရ ေတာ့မွ ေပါက္စ လန႔္နိုး၏။ အ ေၾကာင္းမွာ သူ႕ကို တ ေယာက္ေယာက္က ပုခုံးလႈပ္ လာႏွိုး၍ ျဖစ္ပါသည္။ သူက လက္ႏွိပ္မီးနဲ႕ ထိုးၾကည့္ေတာ့ အန္တီႀကီး။ ဟ ။ ဘယ္လိုလဲ။ အန္တီႀကီးက သူ႕ခုတင္ေပၚ တက္ သူနဲ႕ပူးကပ္ ထိုင္ ၿပီး ခ ေလးရယ္ ။ မမကို ခ်စ္လို႔ ျခင္ေထာင္ ထဲ လာ ေတြ႕မယ္ ဆိုရင္ လည္း ႀကိဳတင္ၿပီး အထာေလး ေပးဦးမွေပါ့။ အခု မင့္လုပ္ပုံက ဆိုင္းမဆင့္ ဗုံမဆင့္။ မမျဖင့္ လန႔္သြားတာဘဲကြာ တဲ့။ ေအာ္ ! ဂလိုကိုး။ ေပါက္စ နားလည္လိုက္ၿပီ။ ျဖစ္မွ ျဖစ္ ရပ ေလ။ ေပါက္စ ေကာင္ မႀကီးကို အတင္းဖက္ နမ္း၏။ အ ေလာတႀကီး အက်ၤ ီဆြဲ ခြၽတ္ေတာ့ ၾကယ္သီး ေတြ ျပဳတ္ထြက္ ကုန္သည္။ အန္တီႀကီးက ဟာကြာ ေျပာရင္းဆိုရင္း ၾကမ္းျပန္ၿပီ။ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ ေမာင္ေလးရယ္။ မမက မင့္ သ ေဘာက် လိုက္ေလ်ာမွာပါကြ။ ေစာ္ႀကီးက အားလုံးခြၽတ္သည္။

ထို႔ေနာက္ ေပါက္စ ပုဆိုး အက်ၤ ီေတြလည္း ယုယု ယယ ခြၽတ္ေပး၏။ ေပါက္စ ေပါင္ၾကား ႏွိုက္ ကာ အ ေခ်ာင္းကို ကိုင္ ေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ ငုံ႕ စုပ္သည္။အရင္းက အဖ်ား အဖ်ားကအရင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ စုပ္ေတာ့ ေပါက္စ တြန႔္လိမ္ေခ်၏။ အား မမ ။ မလုပ္ နဲ႕ေတာ့။ ၿပီးသြားလိမ့္မယ္။ ေပါက္စက ႐ုန္း၏။ ေနာက္ ေစာ္ႀကီးကို တြန္းလွဲကာ နို႔ႀကီးေတြ ဆုပ္ နယ္ကိုင္ သည္။ စို႔သည္။ အသီးဖ်ားေလးကို လွ်ာနဲ႕ က ေလာက္လိုက္။ ေအး အဲလိုေလး ဟု ေစာ္ႀကီးက သင္ သည္။ ႏွစ္ယာက္လုံး ဖီးတက္ ေတာ့ ေပါက္စကို ေစာ္ႀကီး က ကိုယ္ေပၚ ဆြဲတင္ သည္။ ေပါင ္အိအိႀကီးေတြ ကားျမႇောက္၍ သူမရဲ႕မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ ဟာႀကီးထဲ ေပါက္စဟာကို က်က်နန ထည့္ေပးလိုက္သည္။ အားပါး ေကာင္းလိုက္တာ။ ေပါက္စ ခံစားဖူူးၿပီ။ ဗြီဒီယို ၾကည့္ ရ တဲ့အရသာနဲ႕ ဘာမွ မပတ္သက္ ပါလား။ ေပါက္စက အန္တီႀကီးကို စိတ္ႀကိဳက္ သမ ရင္း အန္တီႀကီး အ ေဖာင္းေလးထဲ သူ႕ညီုတုတ္တုတ္ အ ေခ်ာင္း ျမဳပ္ကနဲ ဝင္ သြားတာ ထြက္လာတာ ကို ငုံ႕ၾကည့္မိတယ္။ ဖီးေတြ စြတ္တက္လာၿပီး ဆယ္ မိနစ္ေတာင္ မၾကာဘဲ ၿပီးသြားသည္။

ႏွေျမာလြန္းလို႔ေတာက္ေခါက္ေတာ့ ေကာင္ မ ႀကီးက ရယ္၏။ ခနနားၿပီးေတာ့ ေပါက္စဟာကို ေသခ်ာကိုင္ ဆြ ေပးျပန္သည္။ သူမရဲ႕နို႔အုံထြားထြားႀကီးေတြၾကား ေပါက္စဟာကို သြင္း ၿပီး ပြတ္တိုက္ေပးသည္။ ေပါက္စ က လူငယ္ဆိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္း စိတ္ထ လာျပန္၏။ ဒုတိယအႀကိမ္ေတာ့ ေစာ္ႀကီးက အ ေပၚက တက္သည္။ ေပါက္စကို ၿငိမ္ၿငိမ္ ေနခိုင္းကာ သူမ စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္ေလသည္။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ႂကြခ်ီ ထိုင ္ခ်ီ လုပ္သည္။ ထိုင္ ခ် ေတာ့လည္း ေပါက္စကို နာေအာင္ မဖိ ။ အရသာ အပ်က္မခံ။ ေပါက္စကလည္း ေအာက္ က ေန နို႔ႀကီးေတြ တႁပြတ္ႁပြတ္ လွမ္းစို႔သည္။ ဖင္ႀကီး လည္းအား ရ ပါးရ ကိုင္ သည္။ သိပ္ေတာင္ မၾကာ ေပါက္စၿပီးခ်င္ျပန္၏။ နို႔ေတြ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စြတ္ဆြဲ သည္။ေစာ္ႀကီးဟာထဲ ေအာက္ က ေန ျပန္ပင့္ ေဆာင့္ သြင္းတာ ျမန္လာသည္။ေစာ္ႀကီးက ရီပ္မိေတာ့ သူမလည္း ၿပိဳင္ တူၿပီးေအာင္ အျမန္ႀကိဳးစားပါေတာ့ သည္။ အား့ ေကာင္းလိုက္တာ ငယ္ေလးရယ္ ။ အ့ အ့ သိပ္ခ်စ္တယ္။ ေဆာင့္ဦး့ ေဆာင့္ပါဦး ဆိုတာေတြ တတြတ္တြတ္ ႐ြတ္ ရင္း ေပါက္စ အ ေပၚ ေစာ္ႀကီး တကိုယ္လုံး ေပ်ာ့က်လာပါ ေလ ေတာ့သည္