အထာပိုင်တဲ့ မမများ

အထာပိုင်တဲ့ မမများ

 

 

 

မောင်ဇော်အိပ် ယာကနိုးတော့ မနက် (၈)နာရီခွဲကျော်နေပြီ ကျူရှင်မရှိတာနဲ့ အိပ်ရေးဝအောင်အိပ်ပစ်လိုက်တယ်။ မနက်စာစားဖို့ထမင်းစားခန်းထဲဝင်တော့ မနီလာက ဟင်းချက်နေတယ်။ မောင်ဇော်ကော်ဖီတစ်ခွက်ဖျော်သောက်ရင်း စိတ်ဝင်စားစရာမြင်ကွင်းတစ်ခုတွေ့လိုက်တယ် နီလာတစ်ယောက် အင်္ကျ ီနဲ့ဂါဝန်ထွဲထားတဲ့ ဂျင်းဝတ်စုံဖါးဖါးကြီးဝတ်ထားတယ်။ အဲဒီဂျင်းဝတ်စုံက ကြယ်သီးတွေ တစ်လုံးနဲ့တစ်လုံး တော်တော်ကျဲတယ်။ အိမ်နေရင်းဆိုတော့ နီလာလည်း ဘရာစီရာဝတ်မထားဘူး ……။ မောင်ဇော်ကော်ဖီသောက်ရာကနေ ဘေးတစောင်းနဲ့ခုံမှာထိုင်ပြီး ဟင်းရွက်လှီးနေတဲ့နီလာ……… လူကလည်းရှေ့ခပ်ငိုက်ငိုက်၊ ဂျင်းအင်္ကျ ီအသားကလဲမာမာ၊ ကျယ်သီးကလည်းကျဲကျဲဆိုတော့ …….. ဘေးကထိုင်ကြည့်နေတဲ့ မောင်ဇော်တစ်ယောက် သူ့အစ်မဖြစ်သူနီလာရဲ့နို့တစ်လုံးကို ကျယ်သီးနှစ်လုံးကြားဟနေတဲ့နေရာကနေ အတိုင်းသားမြင်နေရတယ်။ ဖွားဖက်တော်လဲထောင်လာပါလေရော…. ကြည့်လို့ကောင်းနေတုန်း နီလာဆတ်ခနဲဆို မောင်ဇော့ဘက်လှည့်လိုက်တယ်။

သူခိုးလူမဖြစ်သွားလို့ မောင်ဇော်လန့်သွားတယ်။ ……. နီလာက မောင်ဇော့ကို “နင်ဘာတွေကြည့်နေတာလဲ” မောင်ဇော်က “ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး” နီလာက “ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးလုပ်မနေနဲ့ စားပြီးရင်ငါ့ကိုနည်းနည်းလာကူဦး ဒီနေ့ညအိမ်မှာ ဟော့ပေါ့လုပ်စားကြမယ်။” “ဘယ်သူတွေပါမှာလဲ” “ငါရယ်၊ နင်ရယ်၊ ဖြူဖြူမောင်ရယ်၊ ဝေဝေခိုင်ရယ်ပေါ့” မောင်ဇော်က “ သူတို့နဲ့ ငါမှသိပ်မခင်တာ” နီလာက “နောက်တော့ခင်သွားမှာပေါ့ ….နင်ကလည်း… လာစမ်းပါ ။ ငါ့သူငယ်ချင်းတွေက ချောလည်းချောပါတယ်။ ခင်လည်းခင်တတ်ပါတယ်၊ ပြီးတော့ ငါတို့ဘီယာတွေလည်းသောက်ကြမယ်လေ။ ဖြူဖြူမောင်တို့နှစ်ယောက် အခုပဲဒဂုံစင်တာမှာ ဘီယာသွားဝယ်ကြတယ်။“ ဘီယာဆိုတဲ့အသံကြောင့် မောင်ဇော် ခေါင်းထောင်သွားတယ် ။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ….. ဟော့ပေါ့နဲ့ ဘီယာ နှစ်ခုစလုံးမောင်ဇော့အကြိုက်တွေပဲလေ။ ……. မောင်ဇော်က “ကောင်းတယ်…. ငါလည်းပါမယ်….. ဒါပေမဲ့ နင့်သူငယ်ချင်းတွေပြောထားနော်… ငါ့ကိုမစနဲ့လို့” နီလာက “ အေးပါ …. ကဲလာ ဒါတွေရေသွာဆေး၊ ပြီးရင်ရေခဲသေတ္တာထဲကပုဇွန်ထုတ်ခဲ့” မောင်ဇော်တစ်ယော် ဘီယာနှင့် ဟော့ပေါ့ဆိုသော မျက်နှာများကြောင့် နီလာခိုင်းတာတွေကို တကုတ်ကုုပ်ကူလုပ်နေပါတော့သည်။ ည ….. ဖြူဖြူမောင်၊ ဝေဝေခိုင်၊ နီလာနှင့် မောင်ဇော်တို့ (၄) ယောက်…. ဘီယာသောက်ပြီးဟော့ပေါ့စားနေကြသည်။

ဖြူဖြူမောင်တို့ဝယ်လာတဲ့မြန်မာဘီယာသံဗူးနှစ်ဖါကိုဖေါက်ပြီး သောက်ကြတယ်။ တစ်ယောာက်ကိုဘီယာနှစ်ဘူးစီလောက် ဝင်သွားတော့ အားလုံးရီတီတီဖြစ်လာတယ်။ မောင်ဇော်နဲ့ ဖြူဖြူမောင်တို့သူငယ်ချင်းတတွေလည်း ပိုပြီးရင်းနီးလာတယ်။ ဘီယာ သုံးဗူးစီလောက်လဲဝင်သွားတော့ ဟော့ပေါ့လည်းစားလို့ပြီးသွားပြီ …… အားလုံးရီတီတီနဲ့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နောက်တာ ပိုပြီးအတင့်ရဲလာတယ်။ ဖြူဖြူမောင်က “ငါတို့ဖဲရိုက်ကြရအောင်” နီလာက “ကောင်းသားပဲ”ဆိုပြီးဖဲထုတ်သွားယူတယ် ….. နောက် …. “အိမ်ရှေ့ကြီးမှာမကောင်းဘူး ငါ့အခန်းထဲမှာဆော့မယ်”ဆိုပြီး မီးဖိုထဲက လဘက်ရည်ပန်းကန်လေးတစ်ချပ်ပါယူပြီးအခန်းထဲ ဦးဆောင်ဝင်သွားတယ်။ နောက်က ကျန်တဲ့သူတွေလိုက်ဝင်ကြတယ်။ တစ်ယောက် ဘီယာတစ်ဗူးစီလဲဆွဲလာတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ နီလာ့ကုတင်ဘေးမှာ ဆောင်တစ်ထည်ကိုကျကျနနခင်း ပန်းကန်လေးကိုအလယ်ချလိုက်တယ်။ မောင်ဇော်က ဖဲဝိုင်းထဲဝင်ထိုင်ရင်း နီလာ့ကုတင်ခြေရင်းမှာလွှားထားတဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးသုံးထည်ကို သေချာကြည့်နေတယ်။ ဝေဝေခိုင်က မြင်သွားပြီး “ဟဲ့ကောင်လေး ဘာတွေစိတ်ဝင်စားနေတာလဲ … အဲဒိဘောင်းဘီသုံးထည် ဘယ်သူ့ဘောင်းဘီတွေလဲဆိုတာ မှန်အောင်ပြော … မှန်ရင် မှန်တဲ့သူကနင့်ကို အဲဒိဘောင်းဘီဝတ်ပြမယ်။

” မောင်ဇော်က “ ဟာ… အစ်မကလည်း ” ဖြူဖြူမောင်က ဘောင်းဘီအပြာလေးတစ်ထည်ကို ကိုင်ပြီး “အဲဒါဘယ်သူ့ဘောင်းဘီလဲ” လို့မေးတယ် မောင်ဇော်ရှက်လို့ခေါင်းငုံ့နေတယ်။ နီလာက “ဖြေလိုက် ငါ့မောင့် အဲဒါမှနင်သူတို့ဖင်တွေမြင်ရမှာ၊ နင်တီဗွီထဲမှာကြည့်ကြည့်နေတာတွေက အရုပ်တွေအခုတွေ့ရမှာတွေက အစစ်တွေနော်” မောင်ဇော်က မရဲတရဲနဲ့ “မဝေဝေခိုင်ဟာ” လို့ဖြေလိုက်တယ်။ ဝေဝေခိုင်က “မောင်လေးမှားပါတယ်ရှင်” တဲ့ ……. နောက်ဖြူဖြူမောင်က ဘောင်းဘီ အနက်လေးတစ်ထည်ကို ထောင်ပြလိုက်တယ်။ မောင်ဇော်က “မဖြူဖြူမောင်ဟာ” မှားပါတယ် ….. ကဲနောက်ဆုံအထည်ပါဆိုပြီးဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးကိုထောာင်ပြတယ်။ မောင်ဇောဒီဘောင်းဘီကိုကောင်းကောင်းသိတယ် မမနီလာရဲ့ဘောင်းဘီ ရေချိုးခန်းထဲမှာလှန်းထားတာ ဟိုတစ်ခါက သူတွေ့ဖူးတယ်။ မောင်ဇော်ဖြေလိုက်ပါပြီ “မမနီလာဟာ” ဖြူဖြူမောင်က “မှန်ပါတယ်ရှင်” ….. နောက် … “ကဲနီလာရေဝတ်ပြပေတော့” မောင်ဇော်သာမာန်အတိုင်းဆို အဲဒိလိုပြောဖြစ်မှာမဟုတ်ပေမဲ့ ဘီယာသုံးဗူးလောက်ဝင်ထားတော့ သိပ်စဉ်းစားမနေပဲဖြေလိုက်တာပါ။ နီလာက “ဒုက္ခပါပဲ ပေးဘောင်းဘီ” ဆိုပြီး ထဘီကိုပါးစပ်နဲ့ကိုက်ပြီး ဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီးကိုအရင်ချွတ်လိုက်တယ်။ နောက် ဘောင်းဘီပန်းရောင်လေးကု ထဘီစွပ်လျှက်နဲ့ ဝတ်မယ်လုပ်တော့… ဖြူဖြူမောင်က “ဒီလိုမရဘူးလေ ….. ထဘီချွတ်ပြီးဝတ်ရမှာ“ ဝေဝေခိုင်ကလည်း “ဟုတ်တယ် အဲလိုဘယ်ရမလဲ ချွတ်ပါချွတ် ” လို့ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ပဲ နှစ်ယောက်သားနီလာ့ထဘီကိုဝင်းချွန်ကြတယ် နီလာတစ်ယောက်ဖင်တုန်းလုံးလေးဖြစ်သွားကော ။ မောင်ဇော်ရှေ့မှာမြင်နေရတဲ့မြင်ကွင်းကိုအကြောင်သားနဲ့ငေးကြည့်နေမိတယ်။ ရင်တွေလည်းတဒိတ်ဒိတ်ခုန်လို့ သူ့အစ်မဖင်ကို အခုမှ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း သေချာမြင်ဖူးတော့တယ်။

.မောင်ဇော်တစ်ယောက် သူ့အစ်မ နီလာရဲ့ဖင်ကို မျက်လုံးကျွတ်မတတ်ငေးနေတယ်။ နီလာကရှက်ရှက်နဲ့ပဲ ဘောင်းဘီလေးကို စွတ်လိုက်တယ်။ ဘောင်းဘီဝတ်ပြီးသွားတော့ ဘေးမှာပုံကျနေတဲ့ထဘီကိုကဗျာကယာကောက်ယူလိုက်ပြီး နီလာက “ကဲကဲဝိုင်းစရအောင် ” ဆိုပြီး မောင်ဇော့်ဘေးမှာဝင်ထိုင်၊ ဖဲထုတ်နှစ်ထုပ်ကို စပြီး ကုလားဖန်ထိုးပါတော့တယ်။ ကျန်တဲ့ကောင်မလေးနှစ်ယောက်လဲဝင်ထိုင်ပြီး ဝိုင်းစလိုက်ပါတယ်။ စစချင်း ပိုကာဒေါင်းကြတယ်။ ပိုက်ဆံဖဲ ၅၀ ၊ ဒေါင်းကြေး ၁၅၀ နဲ့ …… နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ဖြူဖြူမောင်က “ပိုက်ဆံကြေးဆော့ရတာပျဉ်းစရာကြီးကွာ“ ဝေဝေခိုင်က “နင်ကအလကားကြေးဆော့ချင်လို့လား“ ဖြူဖြူမောင်က “ ငါတို့ ပိုကာ ဆော့ရအောင်လား၊ မောင်လေး ခင်မောင်ဇော် … ဘယ်လိုလဲကျောက်လား၊ တခါထည်းပြောထားမယ် သွေးမရှိရင် မဆော့နဲ့နော် “ ခင်မောင်ဇော်ကလည်း ဘီယာအရှိန်လေးနဲ့ သတ္တိတွေကောင်းနေပြီး “ စိန်လိုက်ဗျာ“ “နီလာကော ဘယ်လိုလဲ“ နီလာက “ ရတယ်လေ လုပ်လိုက်“ သိပ်မကြာပါဘူး ဆရာမကြီး ဖြူဖြူမောင်က ပိုကာ စည်းကမ်းတွေပြောပြပြီး ဝိုင်းစပါတော့တယ်။ ……… ပထမဦးဆုံးဒေါင်းသွားသူက ခင်မောင်ဇော်(ခေါ်) မောင်ဇော်ပါ။ ကောင်မလေးသုံးယောက် ပွဲဦးထွက်မှာတင်စချွတ်ရပါတော့တယ်။ အိမ်နေရင်းမှို့ တခြားအပိုအစာလက်ဝတ်လက်စားတွေ နာရီတွေ ဘာမှဝတ်မထားတဲ့အတွက် … ပထမဆုံးစချွတ်ရတဲ့ အရာဟာ သူတို့ရဲ့ အပေါ်အကျၤ ီတွေဖြစ်သွားတာပေါ့။

အစ်မဖြစ်သူ မမနီလာအပါအဝင် ကောင်မလေး သုံးယောက် မဆိုင်းမတွပါပဲ သူတို့ဝတ်ထားတဲ့ အိမ်နေရင်းတီရှပ်ကလေးတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်ကြတယ်။ အိမ်နေရင်း လျှော့ရဲရဲ ဘယာစီယာဟောင်းလေးတွေနဲ့ မလုံ့တလုံထိမ်းထားတဲ့ ကောင်မလေးတွေရဲ့ နို့လေးတွေကို ဘီယာအရှိန်တက်နေတဲ့ ခင်မောင်ဇော်တစ်ယောက် အားမနာတမ်းအငမ်းမရ လိုက်ကြည့်နေတယ်။ နီလာက “ကိုယ်တော်…. သိပ်ငမ်းမနေနဲ့ ဖဲထုတ်လည်း ကလားဖန်ထိုးဦး” လို့ပြောလိုက်မှ မောင်ဇော်ဖဲထုတ် ကိုကောက်ကိုင် ပြီးကုလားဖန်ထိုးလိုက်တယ်။ နီလာကပဲဆက်ပြီး “ ငါ့မောင် အဲလောက်နှာဘူးထတတ်မှန်း ငါအခုမှပဲသိတော့တယ် “ မောင်ဇော်က “မမကလည်း ဂန်ဒူးမှမဟုတ်တာ ယောကျၤားပဲ နည်းနည်းတော့နှာဘူးထမှပေါ့“ ဖြူဖြူမောင်က “ဟုတ်တယ် ယောကျၤားလေးပဲနည်းနည်းတော့နှာဘူးထမှာပေါ့ …. ဘယ်လိုလဲ မမတို့နို့တွေကြည့်လို့ကောင်းတယ် မဟုတ်လား။ ”လို့ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ပဲ သူ့နို့နှစ်လိုးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ဘရာစီယာပေါ်ကနေကိုင်ပြီး ခပ်ဖွဖွလေး မောင်ဇော့်ကို ညှစ်ပြလိုက်တယ်။ ဝေဝေခိုင်က “စကားတွေသိပ်မများနဲ့ ဝိုင်းပြန်စမယ်” ဆိုတော့မှ ဝိုင်းပြန်စတယ်။ ဒီတစ်ခေါက်ဒေါင်းသွားသူက နီလာပါ။… ဖြူဖြူမောင် ၊ ဝေဝေခိုင်နဲ့ မောင်ဇော်တို့ချွတ်ရပါပြီ ။ ဖြူဖြူမောင်နဲ့၊ ဝေဝေခိုင်တို့က မဆိုင်းမတွပါပဲ မတ်တပ်ရပ်ပြီးသူတို့ဝတ်ထားတဲ့ ထဘီလေးတွေကို ဖြေချလိုက်တယ်။ နောက်မောင်ဇော့် မျက်နှာဘက်ကို အတွင်းခံဘောင်းဘီပါးလေးတွေသာဖုန်းအုပ်ထားတဲ့ ကျစ်လစ်လှပတဲ့ဖင်လုံးလေး တွေလှည့် တစ်ချက်နှစ်ချက်လောင် ဖင်တွေလှုပ်ပြပြီး သူတို့နေရာတွေမှာ ပြန်ထိုင်လိုက်ကြတယ်။

ရင်ခုန်စရာကောင်းတဲ့ အဲဒိပြကွက်တွေကိုကြည့်ပြီးရင်မခုန်နိုင်တာကတော့ မောင်ဇော်ပါ … ဟုတ်ပါတယ် မောင်ဇော်ချွေးပြန်နေပြီး …. သူချွတ်ရတော့မယ်။. အပေါ်မှာဝတ်ထားတဲ့တီရှပ်ချွတ် ရတာယောကျၤာလေးတစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့သူ့အတွက် ပြဿနာမဟုတ်…… ဒါပေမဲ့ …. မမနီလာဒေါင်းသွာတာ သူပစ်လိုက်တဲ့ပစ်ဖဲကိုစားပြီး ဒေါင်းသွားတာ။ အဲဒါကြောင့် ပြိုင်ပွဲစည်းကမ်းအရ သူ အဝတ်နှစ်ထည်ချွတ်ရတော့မယ်။ …..နောက်ပြီး အိမ်နေရင်းမှာ ဂျင်းဘောင်းဘီဝတ်ထားတာဆိုတော့ အောက်ခံဘောင်းဘီလဲ ခံဝတ်မထားဘူး ……. သူ့တကိုယ်လုံးကို ဖုံးအုပ်ထားတာ ဒီတီရှပ်နဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီရယ်ပါ။ ဒီနှစ်ခုစလုံးတခါထဲနဲ့ချွတ်လိုက်ရမယ် ဆိုတော့ မောင်ဇော်ချွေးပြန်တာပေါ့။ မူးနေတဲ့ဘီယာအရသာတောင် ဘယ်ရောက်သွားသည်မသိတော့။ မောင်ဇော်တစ်ခုကြံလိုက်တယ် …. ခပ်တည်တည်နဲ့ ဝတ်ထားတဲ့တီရှပ်ကလေးကို ပဲချွတ်လို့ဘေးမှာပုံထားလိုက်ပြီး မသိချင်ယောင်ဆောင် ဖဲထုတ်ကောက်ကိုင်လိုက်တယ်။ အဲလိုလူလည်ကျလို့မရပါဘူး …. ဝေဝေခိုင်က “ကောင်လေး .. ဒါဘာလုပ်တာတုန်း၊ မင်းပစ်ဖဲကို နီလာစားပြီးဒေါင်းသွားတာလေ ” ၊ ဖြူဖြူမောင်က “အလှည့်ကျရင်မနွဲ့ကျစမ်းပေါ့ ကလေးရာ….. ဘောင်းဘီပါချွတ်လိုက်ပါ၊“ နီလာကလည်း “ ကဲမောင်ဇော် …. ဘောင်းဘီပါချွတ်ပေတော့ ၊ နင့်အလှည့်တုန်းက မောင်နှမချင်းတောင်မရှောင် ငါ့နို့ကို မျက်လုံးကျွတ်ကျမတတ်ငန်းထာားတာ” မောင်ဇော်ရှောင်မရတော့ပါ မတ်တမထရပ်ပြီးတော့ သူဝတ်ထားတဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီကိုကြယ်သီးဖြုတ်ပြီး ဇစ်ကိုဆွဲချလိုက်ပါတော့တယ်။မောင်ဇော်တစ်ယောက် ကောင်မလေးသုံးယောက်ရှေ့မှာ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဝတ်လှစ်စလှစ်ဖြစ်သွားပါပြီ။ ကောင်းမလေးတွေရှေ့မှာတုန်းလုံးချွတ်ရတာဆိုတော့ ရှက်တဲ့စိတ်တွေကြောင့် တောင်နေတဲ့လီးပြန်ကျသွားတယ်။

မောင်ဇော် သူ့ဖွားဖက်တော်လေးကို လက်နဲ့အုပ်ပြီးပြန်ထိုင်လိုက်တယ်။ ဝေဝေခိုင်က “ဘာ… အခုမှရှက်နေတာလဲ။ …… ချွတ်စရာမကျန်တော့ရင် ဒေါင်းတဲ့လူ ခိုင်းတဲ့အတိုင်းလိုက်လုပ်ရမှာနော်။” မောင်ဇော်ဘာမှပြန်မပြောလိုက်ပါ။ စိတ်ထဲမှာတော့ ဒီတစ်ခေါက်ဒေါင်းမဖြစ်မယ် မဟုတ်လို့ကတော့ မလွယ်ဘူး လို့မှတ်လိုက်တယ်။ ဆက်ဆော့တယ် ….. ကံအားလျှော်စွာပဲ မောင်ဇော်ဒေါင်းပါတော့တယ် ဖြူဖြူမောင့်ဆီက ပစ်ဖဲစားပြီးဒေါင်းတာပါ… မောင်ဇော်က “ ကဲ မမတို့ရေ အလှည့်ကျမနွဲ့ကျစတမ်းပေါ့…“ ကောင်မလေးသုံးယောက် သူတို့ဝတ်ထားတဲ့ ဘယာစီယာချိန်ကလေးတွေကိုအသီးသီးဖြုတ်ချ လိုက်ကြတယ်။. မောင်ဇော် ….. နို့ခြောက်လုံးကို အငမ်းမရလိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ ပေါင်ကြားထဲက လီးကလဲ ဒုံးပျံကြီးတစ်စင်းကို ချက်ချင်းကိုပဲ အစွမ်းကုန်ထောင်မတ်လာပါတော့တယ်။ ဖြူဖြူမောင်က “ငါ့ဆီက ပစ်ဖဲကို စားပြီးဒေါင်းတာဆိုတော့ ငါထပ်ချွတ်ရဦးမယ်” ဆိုပြီး မတပ်ရပ် … သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို လိပ်ပြီးချွတ်လိုက်တယ်။ ဟိုနေ့ကမှ နီလာအမွေးရိတ်ပေးထားခဲ့ ဖြူဖြူမောင့်အဖုတ်လေးက ပြောင်ရှင်းဝင်းလက်လို့နေတယ်။ မောင်ဇော် မျက်စေ့ ဖြူဖြူမောင့် အဖုတ်ကနေမခွာတော့ဘူး။ ဖြူဖြူမောင် ဝတ်လှစ်စလှစ်နဲ့ပဲ တင်ပျဉ်ခွေထိုင်လိုက်တယ်။ မောင်ဇော့မျက်စေ့ ကပ်ပါလာတယ်။ ဖြူဖြူမောင်က “ကောင်လေး မမြင်ဖူးဘူးလား….“ မောင်ဇော်က “ ဒါအပြင်မှာပထမဆုံမြင်ဖူးတာပဲ …“ နီလာက “နှာဘူးလေး …. ငါကုလားဖန်ထိုးပြီးပြီ ဝေတော့။နင့်ဟာကြီးကတရမ်းရမ်းနဲ့ ဖဲချပ်တွေနဲ့တိုက်မိဦးမယ်“ ဟုတ်ပါတယ် …… ကြီးမားရှည်လျားတဲ့မောင်ဇော့်လီးကြီး အစွမ်းကုန်ထောင်မတ်နေတယ်။

ကောင်မလေး သုံးယောက်က လည်းအဲဒိလီးကြီးဆီက မျက်စေ့ကိုမခွာတော့ပါဘူး။ …… မောင်ဇော် ဖဲထုတ်ကောက်ကိုင်ပြီးဝေလိုက်တယ်။ မျက်စေ့ထဲမှာ ပြောင်ရှင်းနေတဲ့ ဖြူဖြူမောင့်အဖုတ်လေးနဲ့ ကောင်မလေး(၃) ယောက်ရဲ့နို့တွေပဲမြင်နေတယ်။ ဝေပြီးဖဲချပ်တွေကောက်ကိုင်ရေလိုက်တော့ …. နီလာက “ဖဲဝေမှားတယ်ဟေ့…… ငါ့ဆီမှာ ၁၂ ချပ်ပဲရှိတယ်…. မောင်ဇော် ….. နင်တုတ်ပျက်ပြီ“ မောင်ဇော်က “ဟာ …တုတ်မိလည်း မမတို့ဆီမှာ ချွတ်စရာတစ်ခုပဲရှိတော့တဲ့ဟာကို့“ ဖြူဖြူမောင်က “ ကောင်လေး မင်းစိတ်တွေဘယ်ရောက်နေလဲ ဖဲတောင်မှားဝေရတယ်လို့ ….. မဖြစ်ပါဘူး ငါဒီကောင်လေးကို အကြောလျှော့ပေးမှရတော့မယ် “ ဆိုပြီး … ပြောပြောဆိုဆိုပဲ လွှတ်တော့မဲ့ဆဲဆဲ ဒုံးပျံကြီးလိုထောင်မတ်နေတဲ့ မောင့်ဇော့လီးကြီးကို သူ့လက်ဖြူဖြူနုနုလေးနဲ့ လာဆုပ်လိုက်ပါတယ်။ွဖြူဖြူမောင်ဆုပ်ထားတဲ့ မောင်ဇော့်လီးကြီးဟာ ငါးရံ့အရှင်တစ်ကောက်လိုပဲတစ်ဆတ်ဆတ်နဲ့ လက်ထဲမှာခုံနေတယ်။ ဖြူဖြူမောင်က အသာလေးဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်။ လီးထိပ်မှာအရည်ကြည်လေးတွေတောင် စို့လာတယ်။ ကျန်တဲ့ကောင်မလေးနှစ်ယောက်လဲ ဖဲဝိုင်းကိုစိတ်မဝင်စားတော့ဘူး။ မောင်ဇော့်ကို ဖြူဖြူမောင်ဂွင်းတိုက်ပေးတာကိုပဲစိတ်ဝင်တစားကြည့်နေတယ်။ မောင်ဇော်တစ်ယောက်လဲကတုန်ကရင်နဲ့ တင်ပြင်ခွေထားတဲ့ခြေထောက်တွေဖြေပြီး ခြေဆင်းချလိုက်တယ်။

ဝေဝေခိုင်က ” မောင်ဇော် နင်မိန်းခလေးတွေကို လုပ်ဖူးလား” မောင်ဇော်က ” ဟင့်အင်း မလုပ်ဖူးဘူး” ဖြူဖြူမောင်က ” ဝေဝေခိုင်ရေ ဒီနေ့ညတော့ ငါတို့နှစ်ယောက် သူတို့မောင်နှမကို ရှင်ပြုပေးလိုက်ကြရအောင် ဟေ့ ….” ဆိုပြီး ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ကျန်တဲ့လက်တစ်ဘက်က မောင်ဇော့်ဂွေးဥကိုပါ ခပ်ဖွဖွကိုင်လိုက်ပြီး နှပ်ခမ်းချင်းလည်း ကပ်လိုက်တယ်။ …. တပြိုင်နက်ထဲပါပဲ ….. ဝေဝေခိုင်ကလည်း နီလာ့နို့တစ်လုံးကို ပါစပ်နဲ့အသာလေးစုပ်ယူကြီး ကျန်တဲ့နို့တစ်လုံးကို လက်တစ်ဘက်နဲ့ ခတ်ဖိဖိလေးပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ နီလာ စိတ်တွေကြွလာတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့မောင်ရှေ့မှာဆိုတော့ ရှို့တို့ရှန့်တန့်နဲ့… နီလာက “ဝေဝေခိုင်ရယ် နင်ကလည်း မောင်လေးရှေ့မှာဘာတွေလုပ်နေလဲမသိဘူး” ၁၀ မိနစ်ခန့်ကြာတဲ့အခါ ကောင်မလေး (၃) ယောက်နဲ့ မောင်ဇော်တစ်ယောက် တော်တော်အရှိန်ရနေပြီ။ ဖြူဖြူမောင်ကမောင်ဇော့လီးကိုစစုပ်နေပြီး မောင်ဇော်က ဖြူဖြူမောင့်အဖုတ်ကို သဲကြီးမဲကြီးနှိုက်နေတယ်။

နီလာနဲ့ဝေဝေခိုင်လည်း တစ်ယောက်အဖုတ်တစ်ယောက် အပြန်အလှန်နှိုက်နေတယ်။ ဖြူဖြူမောင်က ကုတင်ဇောင်းမှာ ခြေတွဲလွဲချလို့ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး မောင်ဇော့လီကို အဖုတ်နဲ့တေ့ထားတယ်။ အဖုတ်နှုပ်ခမ်းတွေတလျှောက် အထက်အောက်စုန်ချည်ဆန်ချည် ၄ /၅ ချက်လောက်ပွတ်ဆွဲလိုက်တာ မောင်ဇော်မနေနိုင်တော့ဘူး ခါးလေးကိုကော့ပြီး အဖုတ်တဲကိုလီးအတင်းသွင်းတော့တာပဲ။ ဖြူဖြူမောင်က သူ့အဖုတ်လေးကို လက်ကလေးနဲ့ အုပ်ထားလိုက်ပြီး … ” ကောင်လေး နင်ငါ့ကိုအရင်မလုပ်နဲ့ ပါကင် ပါကင်ချင်း ငါတို့ကပေးလုပ်မလို့ နင့်အစ်မကိုနင်အရင်လုပ်” မောင်ဇော်က “ဟာ ကျွန်တော်တို့ ကမောင်နှမချင်းလေ” ဝေဝေခိုက်က ကြားဖြတ်ပြီး ” မောင်နှမချင်းတွေဘာတွေလုပ်မနေနဲ့ နင့်အစ်မကို နင်ပဲ ပါကင်ဖေါက်လိုက်” ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ကိုယ်တုန်းလုံးဖြစ်နေတဲ့ နီလာ့ကို ကုတင်ပေါ်ခေါ်လာပြီး ပက်လက်ထားလိုက်တယ်။ နီလာက “ဖြစ်ပါ့မလားဟယ်” ဖြူဖြူမောင်က “မဖြစ်ဘူးဆိုတာမရှိပါဘူး..” မောင်ဇော်လည်း ခပ်ရွံ့ရွံ့နဲ့ပဲ နီလာ့နားကိုတိုးသွားတယ်။ နီလာကတော့ မျက်စေ့နှစ်လုံးစလုံး မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ ဖြူဖြူမောင်က နီလာ့နားမှာယှဉ်အိပ်ပြီး နီလာ့နို့တွေကိုစို့ပေးတယ် လက်တစ်ဘက်လည်း နီလာ့အစေ့လေးကို လက်ခယ်လေးနဲ့ ခပ်ဖိဖိလေးပွတ်ပေးနေတယ်။ ဝေဝေခိုင်က မောင်ဇော့် လီကိုလက်နဲ့အသေအချာကိုက်ပြီး နီလာ့အဖုတ်အဝမှာတေ့လို့ ဒေါင်လိုက် ၄ချက် ၅ ချက်လောက်ပွတ်ဆွဲလိုက်တယ်။

နီလာ့အဖုတ်က အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။.. မောင်ဇော့်လီးထပ်လည်း ကျိန်းပြီး လီးကြီးက ခဏကထက်တောင်ပိုပြီးမာလာတယ်။ အကြောကြီးတွေကလည်း လီးကို နဂါးကြီးတစ်ကောင်ပတ်ထားသလို ဖေါင်းကြွလာတယ်။ ဝေဝေခိုက်က လီးကို နီလာ့အဖုတ်အဝမှာသေချာတေ့ပေးပြီး မောင်ဇော့်ကို “စလုပ်တော့ ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော် ….. နင့်အစ်မအော်ရင် ခဏနား ပြီမှပြန်လုပ်” အဖုတ်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတဲ့လီးကိုမောင်ဇော် နီလာ့အဖုတ်ထဲထိုးထည့်လိုက်တယ်။ နီလာက လန့်ပြီး အကနဲတစ်ချက်အော်လိုက်တယ် ဘာမှမဖြစ်ဘူး မောင်ဇော် ဖြည်းဖြည်းချင်း စမ်းသွင်းတယ် လီးဒစ် မြုတ်ရုံလောက်ပဲဝင်တယ်။ ရှေ့မှာ နံရံတစ်ခုက ကားထားတယ် လီးဆက်သွင်းလို့မရတော့ဘူး … ဒစ်မြုတ်ရုံလောက်ဝင်တာကိုက မောင်ဇော့အတွက် အရမ်းအရသာရှိနေပြီ နီလာ့အတွက်လည်း ဖေါ်မပြနိုင်တဲ့အရသာတွေ အပြည့်။ ဒါပေမဲ့ လီးကဒီ့ထက်ဆက်ဝင်မလာတော့ နီလာအားမလိုအားမရဖြစ်လာတယ်။ နီလာက ” မောင်ဇော် … ဆက်သွင်းလေဟာနင်ကလည်း” ဖြူဖြူမောင်က ” ဟဲ့အဲဒါနင့် အပျိုမှေးခံနေလို့ဟဲ့ …. မောင်ဇော်ရေ ခပ်ဆပ်ဆပ်လေးသာစောင့်ထိုးလိုက် အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ်။ နီလာ နည်းနည်းနာမယ်နော် .သတိထား”..မိန်းမတစ်ယောက်ကို လက်တွေ့ကျကျလိုးဖူးတာ မောင်ဇော့်အတွက် ဒါပထမဆုံးအကြိမ်ပါ။ ဒါပေမဲ့ စာအုပ်တွေ။ ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ ဖတ်ဖူးသိဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံတွေအရတော့ ပါကင်ကိုဘယ်လိုဖေါက်ရမယ်ဆိုတာ ကြားဖူးနားဝရှိထားပြီးသား… မောင်ဇော် သူ့လီးကိုသူ့လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ဒစ်မြုတ်ရုံလောက် ၁၀ ချက်လောက်အသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တယ်။ နောက် အစ်မဖြစ်သူနီလာ့ အဖုတ်ထဲကထွက်လာတဲ့ အရည်ကြည်တွေကိုလီးတစ်ချောင်းလုံး လိမ်းပစ်ပြီး အဖုတ်အဝကိုလီးတေ့လို့ အားနဲ့ဆောင့်သွင်းထည့်လိုက်တယ် နီလာအဖုတ်ထဲမှာ မျက်ခနဲတစ်ချက်ဖြစ်သွားပြီး အား လို့တစ်ချက်အော်လိုက်တယ်။

မောင်ဇော့်လီးလဲတစ်ဝက်လောာက်အဖုတ်ထဲဝင်သွားတယ်။ ဖြူဖြူမောင်က ” မောင်လေး ….ပြန်မထုတ်နဲ့ ဆက်သွင်းလိုက် …. ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်း ” မောင်ဇော်ကလည်း ဖြူဖြူမောင်ပြောတဲ့အတိုင်း လီးကိုပြန်မထုတ်ပဲ ဖြည်းဖြည်းချင်းဖိသွင်းလိုက်တာ အဖုတ်ထဲလီးတစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားပါတော့တယ်…. နီလာက “နာလိုက်တာမောင်ဇော်ရယ်… နင့်ဟာကြီးကလည်း ကြီးလိုက်တာ ” ဝေဝေခိုင်က “နာတာတွေ မနာတာတွေနောက်မှပြော နင်ပြီးရင်ငါတို့အလှည့်ကျန်သေးတယ် မောင်လေးမောင်ဇော်ရေ မင်းအစ်မ ကောင်းသွားအောင် လုပ်ပေးလိုက်ကွာ” မောင်ဇော်လည်းလက်နှစ်ဘက်ကို ကုတင်ပေါ်မှာသေချာထောက်ပြီး နီလာ့အဖုတ်ထဲနစ်ဝင်နေတဲ့ သူ့လီးကိုဖြည်းဖြည်းချင်း ဒစ်နာရောက်တဲ့အထိ ဆွဲထုတ်ပြီး ကြည့်တယ် လီးမှာအရည်ကြည်လေးတွေနဲ့အတူ သွေးစသွေးနလေးတွေကပ်ပါလာတာတွေ့တယ်။ သူ့အစ်မက ပါကင်ပေါက်သွားပြီ။… လီးကိုအဖုတ်ထဲဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်သွင်းတယ်။ အဖုတ်ရဲ့အတွင်နှုပ်ခမ်းသားလေးတွေ လီးနဲ့အတူလိပ်ပြီး အထဲဝင်သွားတယ်။ နောက်တစ်ခေါက်ပြန်ထုတ်တယ် အဖုတ်နှုပ်ခမ်းသားလေးတွေပြန်ပါလာတယ်။ မောင်ဇော် တဖြည်းဖြည်းမြန်လာတယ်။ နီလာကလည်း အောက်က တအင်းအင်းနဲ့ညီးနေတယ် ဖြူဖြူမောင်ကလည်း ပါးစပ်ကနီလာ့နို့နှစ်လုံးကို ပြန်လှန်တစ်လှည့်စီစို့နေပြီး လက်တစ်ဖက်က သူ့အဖုတ်သူနှုက်နေတယ်။

ဝေဝေခိုင်က မောင်ဇော့ရှေ့တည့်တည့်မှာလေးဖက်ထောက် ဖင်ကြီးကုန်းပြီး သူ့အဖုတ်ကို လက်တစ်ဘက်နဲ့ ပွတ်နေပြီး… “မောင်ဇော် ငါနင့်ကို ဖင်ကုန်းပြမယ် နင်ငါ့ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီး နင့်အစ်မနီလာကို အားရပါးရလိုးစမ်းဟာ ….” မောင်ဇော့်မျက်စိရှေ့မှာ ဝေဝေခိုင့်ဖင်ပြောင်ကြီးက ပြူးလို့ အဖုတ်အကွဲကြောင်းကြီးတစ်ဝိုက်လည်း အရည်တွေတစ်လက်လက်နဲ့ … မောင်ဇော်တစ်ယောက်ဝေဝေခိုင့်ဖင်ကြီးကိုကြည့်ရင်း စိတ်တွေအရမ်းကြွလာတယ်။ နီလာ့အဖုတ်ကိုလိုးနေတဲ့ သူ့လီးကလည်း ပိုပြီးမာမာလာသလိုပဲ။ မောင်ဇော်တစ်သက်နဲ့တစ်ကိုယ် ဒီလောက်မာတင်းနေအောင် တစ်ခါမှလီးမတောင်ဖူးဘူး… မောင်ဇော် စိတ်ရှိလက်ရှိ နီလာ့ကို လိုးပါတော့တယ်။ အချင် ၃၀ လောက်စောင့်ပြီးတဲ့အခါမှာ နီလာတစ်ယောက် “မောင်လေး .အား … အား …. ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် …အီး … မော်လေး .. မောင်ဇော်” ဆိုပြီး လက်နှစ်ဘက်နဲ့မောင်ဇော့် ကျောပြင်တစ်လျှောက် ကုပ်ဆွဲရင်းတွန့်လိမ်ကောက်ကွေးလို့တစ်ချီပြီးသွားပါတော့တယ်။ မောင်ဇော်လည်း နောက်ထက် အချက် ၂၀ လောက်ခပ်သွက်သွက်ကလေးစောင့်လိုက်တာ တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေစိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲနေပြီး နီလာ့အဖုတ်ထဲ လရည်တွေပန်းထုတ်လို့ ပြီးသွားပါတော့တယ်။…မောင်ဇော်တစ်ယောက် နီလာ့ ကိုယ်ပေါ်ကနေခွာပြီး အိပ်ယာပေါ်မှာပက်လက်လေးလှန်လိုက်တယ် တစ်ချီလိုးပြီးသွားပေမဲ့ သူ့လီးက သိပ်မကျသေးဘူး။ ထောင်မတ်မနေတာပဲရှိတာ။ ဝေဝေခိုင်က လီးမှာပေနေတဲ့ အဖုတ်ရည်တွေနဲ့ လရည်တွေကို တစ်ရှူးစလေးနဲ့ သေသေချာချာသုပ်ပေးနေတယ်။

လက်တစ်ဖက်ကသုပ်ရင် ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကလည်း ဂွေးဥလေးကိုဆွပေးလိုက်၊ ဂွင်းထူသလိုလုပ်ပေးလိုက်နဲ့ ဆိုတော့ မောင်ဇော့်လီးလည်း သိပ်မကြာလိုက်ဘူး ပြန်ပြီး ရာနှုံးပြည့် ထောင်မတ်လာတာပဲ …… လီးထောင်လာတော့ ဝေဝေခိုင်က လီးထိပ်ကလေးကို ပါးစပ်နဲ့ အသာသယာငုံတယ်။ လျှာလေးနဲ့ ဒစ်ကိုပတ်ပြီး ကစားတယ်။ …. မောင်ဇော် ကျဉ်တက်သွားပြီး ပါးစပ်က အ … အ … လို့တောင်အော်ယူရတယ်။ ချက်ချင်းဆိုသလိုပဲ လီးထိပ်မှာ အရည်ကြည်လေးတွေ ပြန်စုလာတယ်။ ဖြူဖြူမောင်က ” ငါတို့အလှည့်တော့ရောက်ပြီ …. မောင်လေးမောင်ဇော်ရေ မင်းကို ရည်ရည်လည်လည် ဖီးဖြစ်သွားမောင် မမတို့နှစ်ယောက်ဝိုင်းပြုစုပေးမယ်။” လို့ပြောပြီး မောင်ဇော့ရဲ့ လူပျိုနို့သီးခေါင်းသေးသေးလေးကို မရမကအတင်းပဲ သွားလေးနဲ့ ခပ်ဖွဖွကိုက်လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဘက်ကလည်း ကျန်တဲ့မောင်ဇော့နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညှိုးနဲ့လက်မနှစ်ဘက်ညှပ်ပြီး ခပ်ဆပ်ဆပ်လေးပွတ်ချေပေးလိုက်တယ်။. မောင်ဇော့်ခင်ဗျာလည်း ကောင်မလေးတစ်ယောက်က အောက်ပိုင်းမှာ လီးစုပ်တဲ့အရသာ ကျန်တစ်ယောက်က နို့သီးလေးတွေကို ပွတ်ချေကိုက်ဆွဲပေးတဲ့အရာ အရသာတွေကို တပြိုင်နက်ထဲခံစားပြီး သူ့လီးကြီး ဟာ သံချောင်းကြီးအလား မာတောင်လာပါတော့တယ်။ ဖြူဖြူမောင်က “ဝေဝေခိုင်ရေ ငါအရင်ခံချင်တယ်ဟယ် နင်နောက်မှခံနော်” လို့လှမ်းပြောလိုက်တယ် ဝေဝေခိုင်ကလည်း ” ရပါတယ် ငါပါရမီဖြည့်ပေးတာပေါ့” ဆိုပြီး စုပ်နေတဲ့ မောင်ဇော့လီးကိုပြန်လွတ်ပေးလိုက်တယ်။

ဖြူဖြူမောင်က အိပ်ယာပေါ်မှာ ဒတောင်နှစ်ချောင်းနဲ့ထောက်၊ ဖင်ကုန်းပြီး ခါးလေးကိုညွှတ်ထွားလိုက်တယ် ပြောင်ဝင်းနေတဲ့ဖင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေးနှစ်လုံးနဲ့ အမွေးကင်းစင်တဲ့ အဖုတ်ညိုစိမ့်စိမ့်လေးဟာ မောင်ဇော့ကို လက်ယက်ခေါ်နေသလိုပဲ။ …. မောင်ဇော်လည်း ဖြူဖြူမောင် ကုန်းထားတဲ့ဖင်ကိုကြည့်ပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လီးကိုအဖုတ်အဝမှာတေ့လို့ အသားကုန်စောင့်ချလိုက်တာ လီးတစ်ချောင်းလုံးအဖုတ်ထဲဝင်သွားပြီး …… ဖြူဖြူမောင်တစ်ယောက် “အား … မောင်လေးရယ်။ ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါဟဲ့ ငါ့အဖုတ်တော့ကွဲတော့မှာပဲ …။” ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ဆွဲထုတ်နော်” မောင်ဇော် ဖြူဖြူမောင့်အဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်စွဲထုတ်တယ်။ အဖုတ်နှုပ်ခမ်းသားလေးတွေ လိပ်ပြီး ပါလာတယ်။ နောက် ဒစ်နားရောက်တော့မှ ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်သွင်းတယ်။ ခုနက စူထွက်လာတဲ့ နှုပ်ခမ်းသားလေးတွေ လိပ်ပြီး ပြန်ဝင်သွားတယ်။ … အဲလို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် ၁၀ ချက် ၁၅ ချက်လောက်လုပ်ပြီးတော့ မောင်ဇော့်လက်နှစ်ဘက်ကို ဝေဝေခိုင်က ကိုင်ပြီး လေးဘက်ကုန်းထားတဲ့ ဖြူဖြူမောင့်နို့နျစ်လုံးကို လှမ်းကိုင်ခိုင်းတယ်။ မောင်ဇော်လည်း ခပ်ကုန်းကုန်းအနေအထားလေးအတိုင် းခပ်သွက်သွက်လေးစောင့်ပေးတယ်။. ဝေဝေခိုင့်လက်တစ်ဘက်ကလည်း ဖြူဖြူမောင့်အဖုတ်ထဲဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့ မောင့်ဇော့လချောင်းကြီးနားကဂွေးဥကလေးကို ကစားပေးနေတယ်။

ဝဝေခိုင်က “မောင်ဇော် … မောင်လေး။ မိန်းမတွေကို လိုးတယ်ဆိုတာ အသွင်းအထုတ်မြန်မြန်လုပ်ဖို့ထက် တိုင်ပင် မှန်ဖို့လိုက်တယ်။ ပြောချင်တာက ဒီလိုကွာ အဖုတ်ထဲကို လီးအဝင်အထွက်တစ်ခါလုပ်လို့ တစ်စက္ကန့်ကြာတယ်ဆိုရင် နောက်တစ်ခါ အဝင်အထွက်လုပ်တိုင်းလည်း တစ်စက္ကန့်စီကြာဖို့လိုတယ်။” “အေးဟုတ်ပြီ အဲလို တိုင်ပင် မှန်မှန်လေးလုပ်ပေး” မကြာသေးခင်အချိန်ပိုင်းကလေးကမှ လိုးတယ်ဆိုတာကို လက်တွေ့ကျကျ နှဖူးတွေဒူးတွေ့လုပ်ဖူးတဲ့မောင်ဇော်တစ်ယောက် … ပထမတစ်ကြိမ်ထဲမှာတင် ကောင်မလေး ၃ ယောက်ကို တစ်ဆက်ထဲလိုးခွင့်ရလိုက်ပါတော့မယ်။ အခုလည်းဒုတိယမြောက်တစ်ယောကို လိုးနေပြီ … မောင်ဇော် တိုင်ပင် မှန်မှန်လေးလိုးပေးလိုက်တဲ့အတွက် ဖြူဖြူမောင်တစ်ယောက် ကာမအထွဋ်အထိပ်ရောက်ဖို့ အတွက် ဒီဂရီတွေဟာ ဒီရေတွေအလား တရိတ်ရိတ်တက်လာပါတယ်။ ဖြူဖြူမောင် ဒီဂရီတွေတက်လေလေ….အဖုတ်ထဲကဖြစ်ညှစ်ဆွဲသလိုဖြစ်ပြီး မောင်ဇော်လည်း ကောင်းလေလေ… စောင့်ချက်တွေလည်း အားပါပြီးမြန်လေလေဖြစ်လာပါတယ်။

ဖြူဖြူမောင်က ” မောင်ဇော် ခဏရပ်ဦး ငါဒီပုံစံနဲ့ပြီးတာမကြိုက်ဘူး ပက်လက်လေးပြီးချင်လို့” ဆိုပြီး ဖင်ကုန်းထားရာကနေ ကိုယ်ကိုလှဲချလိုက်ပြီး ပက်လက်လှန်လိုက်တယ် မောင်ဇော်လည်း ချက်ချင်းပဲ အပေါ်ကတက်ခွပြီး လှေကြီးထိုးပုံစံနဲ့ အဖုတ်ထဲကိုလီးပြန်ထည့်ပြီး တိုင်ပင် မှန်မှန်လေးလိုးပါတော့တယ်။ မောင်ဇော်လိုးပြီးသွာားလို့ မှိန်းနေတဲ့နီလာကလည်း ပြန်လန်းဆန်းလာပြီး ဖြူဖြူမောင့်နို့တစ်ဘက်ကို ပါးစပ်နဲ့စို့ နောက်နို့တစ်ဘက်ကို လက်နဲ့ဆုပ်နယ်ပေးနေပါပြီ …. အချက်သိပ်များများတောင်မလိုးလိုက်ရပါဘူး ဖြူဖြူမောင်တစ်ယောက် တွန်းလိန်ကောက်ကွေးလို အား… အိုး…. အိုး … မောင်ဇော် … မောင်လေး မမပြီးပြီ … ပြီးပြီး … အား …. ဟား … အား … ဆိုပြီး့မောင်ဇော့ လက်မောင်နှစ်ဘက်ကို အသားကုန်ဆုပ်ထားလို့ ပြီးသွားပါတော့တယ် မောင်ဇော်လည်း ဖြူဖြူမောင့်အဖုတ်ရဲ့ ညှစ်အားတွေရယ်။ ဝေဝေခိုင်က နောက်ကနေ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ကစားပေးနေတာတွေရယ်ကြောင့် မရှေးမနှောင်းဆိုသလို မမ … အား …. အား … မမ .. ဆိုပြီး ဖြူဖြူမောင့်အဖုတ်ထဲကိုလရည်တွေပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။…ပြီးး

 

Zawgyi

 

အထာပိုင္တဲ့ မမမ်ား

ေမာင္ေဇာ္အိပ္ ယာကနိုးေတာ့ မနက္ (၈)နာရီခြဲေက်ာ္ေနၿပီ က်ဴရွင္မရွိတာနဲ႕ အိပ္ေရးဝေအာင္အိပ္ပစ္လိုက္တယ္။ မနက္စာစားဖို႔ထမင္းစားခန္းထဲဝင္ေတာ့ မနီလာက ဟင္းခ်က္ေနတယ္။ ေမာင္ေဇာ္ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ေသာက္ရင္း စိတ္ဝင္စားစရာျမင္ကြင္းတစ္ခုေတြ႕လိုက္တယ္ နီလာတစ္ေယာက္ အကၤ် ီနဲ႕ဂါဝန္ထြဲထားတဲ့ ဂ်င္းဝတ္စုံဖါးဖါးႀကီးဝတ္ထားတယ္။ အဲဒီဂ်င္းဝတ္စုံက ၾကယ္သီးေတြ တစ္လုံးနဲ႕တစ္လုံး ေတာ္ေတာ္က်ဲတယ္။ အိမ္ေနရင္းဆိုေတာ့ နီလာလည္း ဘရာစီရာဝတ္မထားဘူး ……။ ေမာင္ေဇာ္ေကာ္ဖီေသာက္ရာကေန ေဘးတေစာင္းနဲ႕ခုံမွာထိုင္ၿပီး ဟင္း႐ြက္လွီးေနတဲ့နီလာ……… လူကလည္းေရွ႕ခပ္ငိုက္ငိုက္၊ ဂ်င္းအကၤ် ီအသားကလဲမာမာ၊ က်ယ္သီးကလည္းက်ဲက်ဲဆိုေတာ့ …….. ေဘးကထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ သူ႕အစ္မျဖစ္သူနီလာရဲ႕နို႔တစ္လုံးကို က်ယ္သီးႏွစ္လုံးၾကားဟေနတဲ့ေနရာကေန အတိုင္းသားျမင္ေနရတယ္။ ဖြားဖက္ေတာ္လဲေထာင္လာပါေလေရာ…. ၾကည့္လို႔ေကာင္းေနတုန္း နီလာဆတ္ခနဲဆို ေမာင္ေဇာ့ဘက္လွည့္လိုက္တယ္။

သူခိုးလူမျဖစ္သြားလို႔ ေမာင္ေဇာ္လန႔္သြားတယ္။ ……. နီလာက ေမာင္ေဇာ့ကို “နင္ဘာေတြၾကည့္ေနတာလဲ” ေမာင္ေဇာ္က “ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး” နီလာက “ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးလုပ္မေနနဲ႕ စားၿပီးရင္ငါ့ကိုနည္းနည္းလာကူဦး ဒီေန႕ညအိမ္မွာ ေဟာ့ေပါ့လုပ္စားၾကမယ္။” “ဘယ္သူေတြပါမွာလဲ” “ငါရယ္၊ နင္ရယ္၊ ျဖဴျဖဴေမာင္ရယ္၊ ေဝေဝခိုင္ရယ္ေပါ့” ေမာင္ေဇာ္က “ သူတို႔နဲ႕ ငါမွသိပ္မခင္တာ” နီလာက “ေနာက္ေတာ့ခင္သြားမွာေပါ့ ….နင္ကလည္း… လာစမ္းပါ ။ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြက ေခ်ာလည္းေခ်ာပါတယ္။ ခင္လည္းခင္တတ္ပါတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ငါတို႔ဘီယာေတြလည္းေသာက္ၾကမယ္ေလ။ ျဖဴျဖဴေမာင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အခုပဲဒဂုံစင္တာမွာ ဘီယာသြားဝယ္ၾကတယ္။“ ဘီယာဆိုတဲ့အသံေၾကာင့္ ေမာင္ေဇာ္ ေခါင္းေထာင္သြားတယ္ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ….. ေဟာ့ေပါ့နဲ႕ ဘီယာ ႏွစ္ခုစလုံးေမာင္ေဇာ့အႀကိဳက္ေတြပဲေလ။ ……. ေမာင္ေဇာ္က “ေကာင္းတယ္…. ငါလည္းပါမယ္….. ဒါေပမဲ့ နင့္သူငယ္ခ်င္းေတြေျပာထားေနာ္… ငါ့ကိုမစနဲ႕လို႔” နီလာက “ ေအးပါ …. ကဲလာ ဒါေတြေရသြာေဆး၊ ၿပီးရင္ေရခဲေသတၱာထဲကပုဇြန္ထုတ္ခဲ့” ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာ္ ဘီယာႏွင့္ ေဟာ့ေပါ့ဆိုေသာ မ်က္ႏွာမ်ားေၾကာင့္ နီလာခိုင္းတာေတြကို တကုတ္ကုုပ္ကူလုပ္ေနပါေတာ့သည္။ ည ….. ျဖဴျဖဴေမာင္၊ ေဝေဝခိုင္၊ နီလာႏွင့္ ေမာင္ေဇာ္တို႔ (၄) ေယာက္…. ဘီယာေသာက္ၿပီးေဟာ့ေပါ့စားေနၾကသည္။

ျဖဴျဖဴေမာင္တို႔ဝယ္လာတဲ့ျမန္မာဘီယာသံဗူးႏွစ္ဖါကိုေဖါက္ၿပီး ေသာက္ၾကတယ္။ တစ္ေယာာက္ကိုဘီယာႏွစ္ဘူးစီေလာက္ ဝင္သြားေတာ့ အားလုံးရီတီတီျဖစ္လာတယ္။ ေမာင္ေဇာ္နဲ႕ ျဖဴျဖဴေမာင္တို႔သူငယ္ခ်င္းတေတြလည္း ပိုၿပီးရင္းနီးလာတယ္။ ဘီယာ သုံးဗူးစီေလာက္လဲဝင္သြားေတာ့ ေဟာ့ေပါ့လည္းစားလို႔ၿပီးသြားၿပီ …… အားလုံးရီတီတီနဲ႕ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ေနာက္တာ ပိုၿပီးအတင့္ရဲလာတယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္က “ငါတို႔ဖဲရိုက္ၾကရေအာင္” နီလာက “ေကာင္းသားပဲ”ဆိုၿပီးဖဲထုတ္သြားယူတယ္ ….. ေနာက္ …. “အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာမေကာင္းဘူး ငါ့အခန္းထဲမွာေဆာ့မယ္”ဆိုၿပီး မီးဖိုထဲက လဘက္ရည္ပန္းကန္ေလးတစ္ခ်ပ္ပါယူၿပီးအခန္းထဲ ဦးေဆာင္ဝင္သြားတယ္။ ေနာက္က က်န္တဲ့သူေတြလိုက္ဝင္ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ ဘီယာတစ္ဗူးစီလဲဆြဲလာတယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ နီလာ့ကုတင္ေဘးမွာ ေဆာင္တစ္ထည္ကိုက်က်နနခင္း ပန္းကန္ေလးကိုအလယ္ခ်လိဳက္တယ္။ ေမာင္ေဇာ္က ဖဲဝိုင္းထဲဝင္ထိုင္ရင္း နီလာ့ကုတင္ေျခရင္းမွာလႊားထားတဲ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေလးသုံးထည္ကို ေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္။ ေဝေဝခိုင္က ျမင္သြားၿပီး “ဟဲ့ေကာင္ေလး ဘာေတြစိတ္ဝင္စားေနတာလဲ … အဲဒိေဘာင္းဘီသုံးထည္ ဘယ္သူ႕ေဘာင္းဘီေတြလဲဆိုတာ မွန္ေအာင္ေျပာ … မွန္ရင္ မွန္တဲ့သူကနင့္ကို အဲဒိေဘာင္းဘီဝတ္ျပမယ္။

” ေမာင္ေဇာ္က “ ဟာ… အစ္မကလည္း ” ျဖဴျဖဴေမာင္က ေဘာင္းဘီအျပာေလးတစ္ထည္ကို ကိုင္ၿပီး “အဲဒါဘယ္သူ႕ေဘာင္းဘီလဲ” လို႔ေမးတယ္ ေမာင္ေဇာ္ရွက္လို႔ေခါင္းငုံ႕ေနတယ္။ နီလာက “ေျဖလိုက္ ငါ့ေမာင့္ အဲဒါမွနင္သူတို႔ဖင္ေတြျမင္ရမွာ၊ နင္တီဗြီထဲမွာၾကည့္ၾကည့္ေနတာေတြက အ႐ုပ္ေတြအခုေတြ႕ရမွာေတြက အစစ္ေတြေနာ္” ေမာင္ေဇာ္က မရဲတရဲနဲ႕ “မေဝေဝခိုင္ဟာ” လို႔ေျဖလိုက္တယ္။ ေဝေဝခိုင္က “ေမာင္ေလးမွားပါတယ္ရွင္” တဲ့ ……. ေနာက္ျဖဴျဖဴေမာင္က ေဘာင္းဘီ အနက္ေလးတစ္ထည္ကို ေထာင္ျပလိုက္တယ္။ ေမာင္ေဇာ္က “မျဖဴျဖဴေမာင္ဟာ” မွားပါတယ္ ….. ကဲေနာက္ဆုံအထည္ပါဆိုၿပီးေဘာင္းဘီပန္းေရာင္ေလးကိုေထာာင္ျပတယ္။ ေမာင္ေဇာဒီေဘာင္းဘီကိုေကာင္းေကာင္းသိတယ္ မမနီလာရဲ႕ေဘာင္းဘီ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာလွန္းထားတာ ဟိုတစ္ခါက သူေတြ႕ဖူးတယ္။ ေမာင္ေဇာ္ေျဖလိုက္ပါၿပီ “မမနီလာဟာ” ျဖဴျဖဴေမာင္က “မွန္ပါတယ္ရွင္” ….. ေနာက္ … “ကဲနီလာေရဝတ္ျပေပေတာ့” ေမာင္ေဇာ္သာမာန္အတိုင္းဆို အဲဒိလိုေျပာျဖစ္မွာမဟုတ္ေပမဲ့ ဘီယာသုံးဗူးေလာက္ဝင္ထားေတာ့ သိပ္စဥ္းစားမေနပဲေျဖလိုက္တာပါ။ နီလာက “ဒုကၡပါပဲ ေပးေဘာင္းဘီ” ဆိုၿပီး ထဘီကိုပါးစပ္နဲ႕ကိုက္ၿပီး ဝတ္ထားတဲ့ေဘာင္းဘီးကိုအရင္ခြၽတ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ ေဘာင္းဘီပန္းေရာင္ေလးကု ထဘီစြပ္လွ်က္နဲ႕ ဝတ္မယ္လုပ္ေတာ့… ျဖဴျဖဴေမာင္က “ဒီလိုမရဘူးေလ ….. ထဘီခြၽတ္ၿပီးဝတ္ရမွာ“ ေဝေဝခိုင္ကလည္း “ဟုတ္တယ္ အဲလိုဘယ္ရမလဲ ခြၽတ္ပါခြၽတ္ ” လို႔ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ပဲ ႏွစ္ေယာက္သားနီလာ့ထဘီကိုဝင္းခြၽန္ၾကတယ္ နီလာတစ္ေယာက္ဖင္တုန္းလုံးေလးျဖစ္သြားေကာ ။ ေမာင္ေဇာ္ေရွ႕မွာျမင္ေနရတဲ့ျမင္ကြင္းကိုအေၾကာင္သားနဲ႕ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။ ရင္ေတြလည္းတဒိတ္ဒိတ္ခုန္လို႔ သူ႕အစ္မဖင္ကို အခုမွ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ေသခ်ာျမင္ဖူးေတာ့တယ္။

.ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ သူ႕အစ္မ နီလာရဲ႕ဖင္ကို မ်က္လုံးကြၽတ္မတတ္ေငးေနတယ္။ နီလာကရွက္ရွက္နဲ႕ပဲ ေဘာင္းဘီေလးကို စြတ္လိုက္တယ္။ ေဘာင္းဘီဝတ္ၿပီးသြားေတာ့ ေဘးမွာပုံက်ေနတဲ့ထဘီကိုကဗ်ာကယာေကာက္ယူလိုက္ၿပီး နီလာက “ကဲကဲဝိုင္းစရေအာင္ ” ဆိုၿပီး ေမာင္ေဇာ့္ေဘးမွာဝင္ထိုင္၊ ဖဲထုတ္ႏွစ္ထုပ္ကို စၿပီး ကုလားဖန္ထိုးပါေတာ့တယ္။ က်န္တဲ့ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္လဲဝင္ထိုင္ၿပီး ဝိုင္းစလိုက္ပါတယ္။ စစခ်င္း ပိုကာေဒါင္းၾကတယ္။ ပိုက္ဆံဖဲ ၅၀ ၊ ေဒါင္းေၾကး ၁၅၀ နဲ႕ …… နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ျဖဴျဖဴေမာင္က “ပိုက္ဆံေၾကးေဆာ့ရတာပ်ဥ္းစရာႀကီးကြာ“ ေဝေဝခိုင္က “နင္ကအလကားေၾကးေဆာ့ခ်င္လို႔လား“ ျဖဴျဖဴေမာင္က “ ငါတို႔ ပိုကာ ေဆာ့ရေအာင္လား၊ ေမာင္ေလး ခင္ေမာင္ေဇာ္ … ဘယ္လိုလဲေက်ာက္လား၊ တခါထည္းေျပာထားမယ္ ေသြးမရွိရင္ မေဆာ့နဲ႕ေနာ္ “ ခင္ေမာင္ေဇာ္ကလည္း ဘီယာအရွိန္ေလးနဲ႕ သတၱိေတြေကာင္းေနၿပီး “ စိန္လိုက္ဗ်ာ“ “နီလာေကာ ဘယ္လိုလဲ“ နီလာက “ ရတယ္ေလ လုပ္လိုက္“ သိပ္မၾကာပါဘူး ဆရာမႀကီး ျဖဴျဖဴေမာင္က ပိုကာ စည္းကမ္းေတြေျပာျပၿပီး ဝိုင္းစပါေတာ့တယ္။ ……… ပထမဦးဆုံးေဒါင္းသြားသူက ခင္ေမာင္ေဇာ္(ေခၚ) ေမာင္ေဇာ္ပါ။ ေကာင္မေလးသုံးေယာက္ ပြဲဦးထြက္မွာတင္စခြၽတ္ရပါေတာ့တယ္။ အိမ္ေနရင္းမွို႔ တျခားအပိုအစာလက္ဝတ္လက္စားေတြ နာရီေတြ ဘာမွဝတ္မထားတဲ့အတြက္ … ပထမဆုံးစခြၽတ္ရတဲ့ အရာဟာ သူတို႔ရဲ႕ အေပၚအက်ၤ ီေတြျဖစ္သြားတာေပါ့။

အစ္မျဖစ္သူ မမနီလာအပါအဝင္ ေကာင္မေလး သုံးေယာက္ မဆိုင္းမတြပါပဲ သူတို႔ဝတ္ထားတဲ့ အိမ္ေနရင္းတီရွပ္ကေလးေတြကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္။ အိမ္ေနရင္း ေလွ်ာ့ရဲရဲ ဘယာစီယာေဟာင္းေလးေတြနဲ႕ မလုံ႕တလုံထိမ္းထားတဲ့ ေကာင္မေလးေတြရဲ႕ နို႔ေလးေတြကို ဘီယာအရွိန္တက္ေနတဲ့ ခင္ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ အားမနာတမ္းအငမ္းမရ လိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ နီလာက “ကိုယ္ေတာ္…. သိပ္ငမ္းမေနနဲ႕ ဖဲထုတ္လည္း ကလားဖန္ထိုးဦး” လို႔ေျပာလိုက္မွ ေမာင္ေဇာ္ဖဲထုတ္ ကိုေကာက္ကိုင္ ၿပီးကုလားဖန္ထိုးလိုက္တယ္။ နီလာကပဲဆက္ၿပီး “ ငါ့ေမာင္ အဲေလာက္ႏွာဘူးထတတ္မွန္း ငါအခုမွပဲသိေတာ့တယ္ “ ေမာင္ေဇာ္က “မမကလည္း ဂန္ဒူးမွမဟုတ္တာ ေယာက်ၤားပဲ နည္းနည္းေတာ့ႏွာဘူးထမွေပါ့“ ျဖဴျဖဴေမာင္က “ဟုတ္တယ္ ေယာက်ၤားေလးပဲနည္းနည္းေတာ့ႏွာဘူးထမွာေပါ့ …. ဘယ္လိုလဲ မမတို႔နို႔ေတြၾကည့္လို႔ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား။ ”လို႔ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႕ပဲ သူ႕နို႔ႏွစ္လိုးကို လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕ဘရာစီယာေပၚကေနကိုင္ၿပီး ခပ္ဖြဖြေလး ေမာင္ေဇာ့္ကို ညွစ္ျပလိုက္တယ္။ ေဝေဝခိုင္က “စကားေတြသိပ္မမ်ားနဲ႕ ဝိုင္းျပန္စမယ္” ဆိုေတာ့မွ ဝိုင္းျပန္စတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ေဒါင္းသြားသူက နီလာပါ။… ျဖဴျဖဴေမာင္ ၊ ေဝေဝခိုင္နဲ႕ ေမာင္ေဇာ္တို႔ခြၽတ္ရပါၿပီ ။ ျဖဴျဖဴေမာင္နဲ႕၊ ေဝေဝခိုင္တို႔က မဆိုင္းမတြပါပဲ မတ္တပ္ရပ္ၿပီးသူတို႔ဝတ္ထားတဲ့ ထဘီေလးေတြကို ေျဖခ်လိဳက္တယ္။ ေနာက္ေမာင္ေဇာ့္ မ်က္ႏွာဘက္ကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီပါးေလးေတြသာဖုန္းအုပ္ထားတဲ့ က်စ္လစ္လွပတဲ့ဖင္လုံးေလး ေတြလွည့္ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာင္ ဖင္ေတြလႈပ္ျပၿပီး သူတို႔ေနရာေတြမွာ ျပန္ထိုင္လိုက္ၾကတယ္။

ရင္ခုန္စရာေကာင္းတဲ့ အဲဒိျပကြက္ေတြကိုၾကည့္ၿပီးရင္မခုန္နိုင္တာကေတာ့ ေမာင္ေဇာ္ပါ … ဟုတ္ပါတယ္ ေမာင္ေဇာ္ေခြၽးျပန္ေနၿပီး …. သူခြၽတ္ရေတာ့မယ္။. အေပၚမွာဝတ္ထားတဲ့တီရွပ္ခြၽတ္ ရတာေယာက်ၤာေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့သူ႕အတြက္ ျပႆနာမဟုတ္…… ဒါေပမဲ့ …. မမနီလာေဒါင္းသြာတာ သူပစ္လိုက္တဲ့ပစ္ဖဲကိုစားၿပီး ေဒါင္းသြားတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ၿပိဳင္ပြဲစည္းကမ္းအရ သူ အဝတ္ႏွစ္ထည္ခြၽတ္ရေတာ့မယ္။ …..ေနာက္ၿပီး အိမ္ေနရင္းမွာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီဝတ္ထားတာဆိုေတာ့ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီလဲ ခံဝတ္မထားဘူး ……. သူ႕တကိုယ္လုံးကို ဖုံးအုပ္ထားတာ ဒီတီရွပ္နဲ႕ ဂ်င္းေဘာင္းဘီရယ္ပါ။ ဒီႏွစ္ခုစလုံးတခါထဲနဲ႕ခြၽတ္လိုက္ရမယ္ ဆိုေတာ့ ေမာင္ေဇာ္ေခြၽးျပန္တာေပါ့။ မူးေနတဲ့ဘီယာအရသာေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားသည္မသိေတာ့။ ေမာင္ေဇာ္တစ္ခုႀကံလိုက္တယ္ …. ခပ္တည္တည္နဲ႕ ဝတ္ထားတဲ့တီရွပ္ကေလးကို ပဲခြၽတ္လို႔ေဘးမွာပုံထားလိုက္ၿပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ဖဲထုတ္ေကာက္ကိုင္လိုက္တယ္။ အဲလိုလူလည္က်လိဳ႕မရပါဘူး …. ေဝေဝခိုင္က “ေကာင္ေလး .. ဒါဘာလုပ္တာတုန္း၊ မင္းပစ္ဖဲကို နီလာစားၿပီးေဒါင္းသြားတာေလ ” ၊ ျဖဴျဖဴေမာင္က “အလွည့္က်ရင္မႏြဲ႕က်စမ္းေပါ့ ကေလးရာ….. ေဘာင္းဘီပါခြၽတ္လိုက္ပါ၊“ နီလာကလည္း “ ကဲေမာင္ေဇာ္ …. ေဘာင္းဘီပါခြၽတ္ေပေတာ့ ၊ နင့္အလွည့္တုန္းက ေမာင္ႏွမခ်င္းေတာင္မေရွာင္ ငါ့နို႔ကို မ်က္လုံးကြၽတ္က်မတတ္ငန္းထာားတာ” ေမာင္ေဇာ္ေရွာင္မရေတာ့ပါ မတ္တမထရပ္ၿပီးေတာ့ သူဝတ္ထားတဲ့ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုၾကယ္သီးျဖဳတ္ၿပီး ဇစ္ကိုဆြဲခ်လိဳက္ပါေတာ့တယ္။ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ ေကာင္မေလးသုံးေယာက္ေရွ႕မွာ မိေမြးတိုင္း ဖေမြးတိုင္း ဝတ္လွစ္စလွစ္ျဖစ္သြားပါၿပီ။ ေကာင္းမေလးေတြေရွ႕မွာတုန္းလုံးခြၽတ္ရတာဆိုေတာ့ ရွက္တဲ့စိတ္ေတြေၾကာင့္ ေတာင္ေနတဲ့လီးျပန္က်သြားတယ္။

ေမာင္ေဇာ္ သူ႕ဖြားဖက္ေတာ္ေလးကို လက္နဲ႕အုပ္ၿပီးျပန္ထိုင္လိုက္တယ္။ ေဝေဝခိုင္က “ဘာ… အခုမွရွက္ေနတာလဲ။ …… ခြၽတ္စရာမက်န္ေတာ့ရင္ ေဒါင္းတဲ့လူ ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလိုက္လုပ္ရမွာေနာ္။” ေမာင္ေဇာ္ဘာမွျပန္မေျပာလိုက္ပါ။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီတစ္ေခါက္ေဒါင္းမျဖစ္မယ္ မဟုတ္လို႔ကေတာ့ မလြယ္ဘူး လို႔မွတ္လိုက္တယ္။ ဆက္ေဆာ့တယ္ ….. ကံအားေလွ်ာ္စြာပဲ ေမာင္ေဇာ္ေဒါင္းပါေတာ့တယ္ ျဖဴျဖဴေမာင့္ဆီက ပစ္ဖဲစားၿပီးေဒါင္းတာပါ… ေမာင္ေဇာ္က “ ကဲ မမတို႔ေရ အလွည့္က်မႏြဲ႕က်စတမ္းေပါ့…“ ေကာင္မေလးသုံးေယာက္ သူတို႔ဝတ္ထားတဲ့ ဘယာစီယာခ်ိန္ကေလးေတြကိုအသီးသီးျဖဳတ္ခ် လိုက္ၾကတယ္။. ေမာင္ေဇာ္ ….. နို႔ေျခာက္လုံးကို အငမ္းမရလိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။ ေပါင္ၾကားထဲက လီးကလဲ ဒုံးပ်ံႀကီးတစ္စင္းကို ခ်က္ခ်င္းကိုပဲ အစြမ္းကုန္ေထာင္မတ္လာပါေတာ့တယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္က “ငါ့ဆီက ပစ္ဖဲကို စားၿပီးေဒါင္းတာဆိုေတာ့ ငါထပ္ခြၽတ္ရဦးမယ္” ဆိုၿပီး မတပ္ရပ္ … သူ႕အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို လိပ္ၿပီးခြၽတ္လိုက္တယ္။ ဟိုေန႕ကမွ နီလာအေမြးရိတ္ေပးထားခဲ့ ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ေလးက ေျပာင္ရွင္းဝင္းလက္လို႔ေနတယ္။ ေမာင္ေဇာ္ မ်က္ေစ့ ျဖဴျဖဴေမာင့္ အဖုတ္ကေနမခြာေတာ့ဘူး။ ျဖဴျဖဴေမာင္ ဝတ္လွစ္စလွစ္နဲ႕ပဲ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္လိုက္တယ္။ ေမာင္ေဇာ့မ်က္ေစ့ ကပ္ပါလာတယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္က “ေကာင္ေလး မျမင္ဖူးဘူးလား….“ ေမာင္ေဇာ္က “ ဒါအျပင္မွာပထမဆုံျမင္ဖူးတာပဲ …“ နီလာက “ႏွာဘူးေလး …. ငါကုလားဖန္ထိုးၿပီးၿပီ ေဝေတာ့။နင့္ဟာႀကီးကတရမ္းရမ္းနဲ႕ ဖဲခ်ပ္ေတြနဲ႕တိုက္မိဦးမယ္“ ဟုတ္ပါတယ္ …… ႀကီးမားရွည္လ်ားတဲ့ေမာင္ေဇာ့္လီးႀကီး အစြမ္းကုန္ေထာင္မတ္ေနတယ္။

ေကာင္မေလး သုံးေယာက္က လည္းအဲဒိလီးႀကီးဆီက မ်က္ေစ့ကိုမခြာေတာ့ပါဘူး။ …… ေမာင္ေဇာ္ ဖဲထုတ္ေကာက္ကိုင္ၿပီးေဝလိုက္တယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ ေျပာင္ရွင္းေနတဲ့ ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ေလးနဲ႕ ေကာင္မေလး(၃) ေယာက္ရဲ႕နို႔ေတြပဲျမင္ေနတယ္။ ေဝၿပီးဖဲခ်ပ္ေတြေကာက္ကိုင္ေရလိုက္ေတာ့ …. နီလာက “ဖဲေဝမွားတယ္ေဟ့…… ငါ့ဆီမွာ ၁၂ ခ်ပ္ပဲရွိတယ္…. ေမာင္ေဇာ္ ….. နင္တုတ္ပ်က္ၿပီ“ ေမာင္ေဇာ္က “ဟာ …တုတ္မိလည္း မမတို႔ဆီမွာ ခြၽတ္စရာတစ္ခုပဲရွိေတာ့တဲ့ဟာကို႔“ ျဖဴျဖဴေမာင္က “ ေကာင္ေလး မင္းစိတ္ေတြဘယ္ေရာက္ေနလဲ ဖဲေတာင္မွားေဝရတယ္လို႔ ….. မျဖစ္ပါဘူး ငါဒီေကာင္ေလးကို အေၾကာေလွ်ာ့ေပးမွရေတာ့မယ္ “ ဆိုၿပီး … ေျပာေျပာဆိုဆိုပဲ လႊတ္ေတာ့မဲ့ဆဲဆဲ ဒုံးပ်ံႀကီးလိုေထာင္မတ္ေနတဲ့ ေမာင့္ေဇာ့လီးႀကီးကို သူ႕လက္ျဖဴျဖဴႏုႏုေလးနဲ႕ လာဆုပ္လိုက္ပါတယ္။ြျဖဴျဖဴေမာင္ဆုပ္ထားတဲ့ ေမာင္ေဇာ့္လီးႀကီးဟာ ငါးရံ႕အရွင္တစ္ေကာက္လိုပဲတစ္ဆတ္ဆတ္နဲ႕ လက္ထဲမွာခုံေနတယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္က အသာေလးဂြင္းတိုက္ေပးေနတယ္။ လီးထိပ္မွာအရည္ၾကည္ေလးေတြေတာင္ စို႔လာတယ္။ က်န္တဲ့ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္လဲ ဖဲဝိုင္းကိုစိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူး။ ေမာင္ေဇာ့္ကို ျဖဴျဖဴေမာင္ဂြင္းတိုက္ေပးတာကိုပဲစိတ္ဝင္တစားၾကည့္ေနတယ္။ ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္လဲကတုန္ကရင္နဲ႕ တင္ျပင္ေခြထားတဲ့ေျခေထာက္ေတြေျဖၿပီး ေျခဆင္းခ်လိဳက္တယ္။

ေဝေဝခိုင္က ” ေမာင္ေဇာ္ နင္မိန္းခေလးေတြကို လုပ္ဖူးလား” ေမာင္ေဇာ္က ” ဟင့္အင္း မလုပ္ဖူးဘူး” ျဖဴျဖဴေမာင္က ” ေဝေဝခိုင္ေရ ဒီေန႕ညေတာ့ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ သူတို႔ေမာင္ႏွမကို ရွင္ျပဳေပးလိုက္ၾကရေအာင္ ေဟ့ ….” ဆိုၿပီး ေျပာေျပာဆိုဆိုပဲ က်န္တဲ့လက္တစ္ဘက္က ေမာင္ေဇာ့္ေဂြးဥကိုပါ ခပ္ဖြဖြကိုင္လိုက္ၿပီး ႏွပ္ခမ္းခ်င္းလည္း ကပ္လိုက္တယ္။ …. တၿပိဳင္နက္ထဲပါပဲ ….. ေဝေဝခိုင္ကလည္း နီလာ့နို႔တစ္လုံးကို ပါစပ္နဲ႕အသာေလးစုပ္ယူႀကီး က်န္တဲ့နို႔တစ္လုံးကို လက္တစ္ဘက္နဲ႕ ခတ္ဖိဖိေလးပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္။ နီလာ စိတ္ေတြႂကြလာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႕ေမာင္ေရွ႕မွာဆိုေတာ့ ရွို႔တို႔ရွန႔္တန႔္နဲ႕… နီလာက “ေဝေဝခိုင္ရယ္ နင္ကလည္း ေမာင္ေလးေရွ႕မွာဘာေတြလုပ္ေနလဲမသိဘူး” ၁၀ မိနစ္ခန႔္ၾကာတဲ့အခါ ေကာင္မေလး (၃) ေယာက္နဲ႕ ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္အရွိန္ရေနၿပီ။ ျဖဴျဖဴေမာင္ကေမာင္ေဇာ့လီးကိုစစုပ္ေနၿပီး ေမာင္ေဇာ္က ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ကို သဲႀကီးမဲႀကီးႏွိုက္ေနတယ္။

နီလာနဲ႕ေဝေဝခိုင္လည္း တစ္ေယာက္အဖုတ္တစ္ေယာက္ အျပန္အလွန္ႏွိုက္ေနတယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္က ကုတင္ေဇာင္းမွာ ေျခတြဲလြဲခ်လိဳ႕ပက္လက္လွန္လိုက္ၿပီး ေမာင္ေဇာ့လီကို အဖုတ္နဲ႕ေတ့ထားတယ္။ အဖုတ္ႏႈပ္ခမ္းေတြတေလွ်ာက္ အထက္ေအာက္စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ ၄ /၅ ခ်က္ေလာက္ပြတ္ဆြဲလိုက္တာ ေမာင္ေဇာ္မေနနိုင္ေတာ့ဘူး ခါးေလးကိုေကာ့ၿပီး အဖုတ္တဲကိုလီးအတင္းသြင္းေတာ့တာပဲ။ ျဖဴျဖဴေမာင္က သူ႕အဖုတ္ေလးကို လက္ကေလးနဲ႕ အုပ္ထားလိုက္ၿပီး … ” ေကာင္ေလး နင္ငါ့ကိုအရင္မလုပ္နဲ႕ ပါကင္ ပါကင္ခ်င္း ငါတို႔ကေပးလုပ္မလို႔ နင့္အစ္မကိုနင္အရင္လုပ္” ေမာင္ေဇာ္က “ဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကေမာင္ႏွမခ်င္းေလ” ေဝေဝခိုက္က ၾကားျဖတ္ၿပီး ” ေမာင္ႏွမခ်င္းေတြဘာေတြလုပ္မေနနဲ႕ နင့္အစ္မကို နင္ပဲ ပါကင္ေဖါက္လိုက္” ေျပာေျပာဆိုဆိုပဲ ကိုယ္တုန္းလုံးျဖစ္ေနတဲ့ နီလာ့ကို ကုတင္ေပၚေခၚလာၿပီး ပက္လက္ထားလိုက္တယ္။ နီလာက “ျဖစ္ပါ့မလားဟယ္” ျဖဴျဖဴေမာင္က “မျဖစ္ဘူးဆိုတာမရွိပါဘူး..” ေမာင္ေဇာ္လည္း ခပ္႐ြံ႕႐ြံ႕နဲ႕ပဲ နီလာ့နားကိုတိုးသြားတယ္။ နီလာကေတာ့ မ်က္ေစ့ႏွစ္လုံးစလုံး မွိတ္ထားလိုက္တယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္က နီလာ့နားမွာယွဥ္အိပ္ၿပီး နီလာ့နို႔ေတြကိုစို႔ေပးတယ္ လက္တစ္ဘက္လည္း နီလာ့အေစ့ေလးကို လက္ခယ္ေလးနဲ႕ ခပ္ဖိဖိေလးပြတ္ေပးေနတယ္။ ေဝေဝခိုင္က ေမာင္ေဇာ့္ လီကိုလက္နဲ႕အေသအခ်ာကိုက္ၿပီး နီလာ့အဖုတ္အဝမွာေတ့လို႔ ေဒါင္လိုက္ ၄ခ်က္ ၅ ခ်က္ေလာက္ပြတ္ဆြဲလိုက္တယ္။

နီလာ့အဖုတ္က အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္လာတယ္။.. ေမာင္ေဇာ့္လီးထပ္လည္း က်ိန္းၿပီး လီးႀကီးက ခဏကထက္ေတာင္ပိုၿပီးမာလာတယ္။ အေၾကာႀကီးေတြကလည္း လီးကို နဂါးႀကီးတစ္ေကာင္ပတ္ထားသလို ေဖါင္းႂကြလာတယ္။ ေဝေဝခိုက္က လီးကို နီလာ့အဖုတ္အဝမွာေသခ်ာေတ့ေပးၿပီး ေမာင္ေဇာ့္ကို “စလုပ္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေနာ္ ….. နင့္အစ္မေအာ္ရင္ ခဏနား ၿပီမွျပန္လုပ္” အဖုတ္ရည္ေတြနဲ႕ ႐ႊဲေနတဲ့လီးကိုေမာင္ေဇာ္ နီလာ့အဖုတ္ထဲထိုးထည့္လိုက္တယ္။ နီလာက လန႔္ၿပီး အကနဲတစ္ခ်က္ေအာ္လိုက္တယ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး ေမာင္ေဇာ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စမ္းသြင္းတယ္ လီးဒစ္ ျမဳတ္႐ုံေလာက္ပဲဝင္တယ္။ ေရွ႕မွာ နံရံတစ္ခုက ကားထားတယ္ လီးဆက္သြင္းလို႔မရေတာ့ဘူး … ဒစ္ျမဳတ္႐ုံေလာက္ဝင္တာကိုက ေမာင္ေဇာ့အတြက္ အရမ္းအရသာရွိေနၿပီ နီလာ့အတြက္လည္း ေဖၚမျပနိုင္တဲ့အရသာေတြ အျပည့္။ ဒါေပမဲ့ လီးကဒီ့ထက္ဆက္ဝင္မလာေတာ့ နီလာအားမလိုအားမရျဖစ္လာတယ္။ နီလာက ” ေမာင္ေဇာ္ … ဆက္သြင္းေလဟာနင္ကလည္း” ျဖဴျဖဴေမာင္က ” ဟဲ့အဲဒါနင့္ အပ်ိဳေမွးခံေနလို႔ဟဲ့ …. ေမာင္ေဇာ္ေရ ခပ္ဆပ္ဆပ္ေလးသာေစာင့္ထိုးလိုက္ အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္။ နီလာ နည္းနည္းနာမယ္ေနာ္ .သတိထား”..မိန္းမတစ္ေယာက္ကို လက္ေတြ႕က်က်လိဳးဖူးတာ ေမာင္ေဇာ့္အတြက္ ဒါပထမဆုံးအႀကိမ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ စာအုပ္ေတြ။ ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ ဖတ္ဖူးသိဖူးတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံေတြအရေတာ့ ပါကင္ကိုဘယ္လိုေဖါက္ရမယ္ဆိုတာ ၾကားဖူးနားဝရွိထားၿပီးသား… ေမာင္ေဇာ္ သူ႕လီးကိုသူ႕လက္နဲ႕ကိုင္ၿပီး ဒစ္ျမဳတ္႐ုံေလာက္ ၁၀ ခ်က္ေလာက္အသြင္းအထုတ္လုပ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ အစ္မျဖစ္သူနီလာ့ အဖုတ္ထဲကထြက္လာတဲ့ အရည္ၾကည္ေတြကိုလီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး လိမ္းပစ္ၿပီး အဖုတ္အဝကိုလီးေတ့လို႔ အားနဲ႕ေဆာင့္သြင္းထည့္လိုက္တယ္ နီလာအဖုတ္ထဲမွာ မ်က္ခနဲတစ္ခ်က္ျဖစ္သြားၿပီး အား လို႔တစ္ခ်က္ေအာ္လိုက္တယ္။

ေမာင္ေဇာ့္လီးလဲတစ္ဝက္ေလာာက္အဖုတ္ထဲဝင္သြားတယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္က ” ေမာင္ေလး ….ျပန္မထုတ္နဲ႕ ဆက္သြင္းလိုက္ …. ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္း ” ေမာင္ေဇာ္ကလည္း ျဖဴျဖဴေမာင္ေျပာတဲ့အတိုင္း လီးကိုျပန္မထုတ္ပဲ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖိသြင္းလိုက္တာ အဖုတ္ထဲလီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားပါေတာ့တယ္…. နီလာက “နာလိုက္တာေမာင္ေဇာ္ရယ္… နင့္ဟာႀကီးကလည္း ႀကီးလိုက္တာ ” ေဝေဝခိုင္က “နာတာေတြ မနာတာေတြေနာက္မွေျပာ နင္ၿပီးရင္ငါတို႔အလွည့္က်န္ေသးတယ္ ေမာင္ေလးေမာင္ေဇာ္ေရ မင္းအစ္မ ေကာင္းသြားေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္ကြာ” ေမာင္ေဇာ္လည္းလက္ႏွစ္ဘက္ကို ကုတင္ေပၚမွာေသခ်ာေထာက္ၿပီး နီလာ့အဖုတ္ထဲနစ္ဝင္ေနတဲ့ သူ႕လီးကိုျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဒစ္နာေရာက္တဲ့အထိ ဆြဲထုတ္ၿပီး ၾကည့္တယ္ လီးမွာအရည္ၾကည္ေလးေတြနဲ႕အတူ ေသြးစေသြးနေလးေတြကပ္ပါလာတာေတြ႕တယ္။ သူ႕အစ္မက ပါကင္ေပါက္သြားၿပီ။… လီးကိုအဖုတ္ထဲျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္သြင္းတယ္။ အဖုတ္ရဲ႕အတြင္ႏႈပ္ခမ္းသားေလးေတြ လီးနဲ႕အတူလိပ္ၿပီး အထဲဝင္သြားတယ္။ ေနာက္တစ္ေခါက္ျပန္ထုတ္တယ္ အဖုတ္ႏႈပ္ခမ္းသားေလးေတြျပန္ပါလာတယ္။ ေမာင္ေဇာ္ တျဖည္းျဖည္းျမန္လာတယ္။ နီလာကလည္း ေအာက္က တအင္းအင္းနဲ႕ညီးေနတယ္ ျဖဴျဖဴေမာင္ကလည္း ပါးစပ္ကနီလာ့နို႔ႏွစ္လုံးကို ျပန္လွန္တစ္လွည့္စီစို႔ေနၿပီး လက္တစ္ဖက္က သူ႕အဖုတ္သူႏႈက္ေနတယ္။

ေဝေဝခိုင္က ေမာင္ေဇာ့ေရွ႕တည့္တည့္မွာေလးဖက္ေထာက္ ဖင္ႀကီးကုန္းၿပီး သူ႕အဖုတ္ကို လက္တစ္ဘက္နဲ႕ ပြတ္ေနၿပီး… “ေမာင္ေဇာ္ ငါနင့္ကို ဖင္ကုန္းျပမယ္ နင္ငါ့ဖင္ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး နင့္အစ္မနီလာကို အားရပါးရလိုးစမ္းဟာ ….” ေမာင္ေဇာ့္မ်က္စိေရွ႕မွာ ေဝေဝခိုင့္ဖင္ေျပာင္ႀကီးက ျပဴးလို႔ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းႀကီးတစ္ဝိုက္လည္း အရည္ေတြတစ္လက္လက္နဲ႕ … ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ေဝေဝခိုင့္ဖင္ႀကီးကိုၾကည့္ရင္း စိတ္ေတြအရမ္းႂကြလာတယ္။ နီလာ့အဖုတ္ကိုလိုးေနတဲ့ သူ႕လီးကလည္း ပိုၿပီးမာမာလာသလိုပဲ။ ေမာင္ေဇာ္တစ္သက္နဲ႕တစ္ကိုယ္ ဒီေလာက္မာတင္းေနေအာင္ တစ္ခါမွလီးမေတာင္ဖူးဘူး… ေမာင္ေဇာ္ စိတ္ရွိလက္ရွိ နီလာ့ကို လိုးပါေတာ့တယ္။ အခ်င္ ၃၀ ေလာက္ေစာင့္ၿပီးတဲ့အခါမွာ နီလာတစ္ေယာက္ “ေမာင္ေလး .အား … အား …. ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ …အီး … ေမာ္ေလး .. ေမာင္ေဇာ္” ဆိုၿပီး လက္ႏွစ္ဘက္နဲ႕ေမာင္ေဇာ့္ ေက်ာျပင္တစ္ေလွ်ာက္ ကုပ္ဆြဲရင္းတြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြးလို႔တစ္ခ်ီၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။ ေမာင္ေဇာ္လည္း ေနာက္ထက္ အခ်က္ ၂၀ ေလာက္ခပ္သြက္သြက္ကေလးေစာင့္လိုက္တာ တစ္ကိုယ္လုံးက အေၾကာေတြစိမ့္ကနဲ စိမ့္ကနဲေနၿပီး နီလာ့အဖုတ္ထဲ လရည္ေတြပန္းထုတ္လို႔ ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။…ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ နီလာ့ ကိုယ္ေပၚကေနခြာၿပီး အိပ္ယာေပၚမွာပက္လက္ေလးလွန္လိုက္တယ္ တစ္ခ်ီလိုးၿပီးသြားေပမဲ့ သူ႕လီးက သိပ္မက်ေသးဘူး။ ေထာင္မတ္မေနတာပဲရွိတာ။ ေဝေဝခိုင္က လီးမွာေပေနတဲ့ အဖုတ္ရည္ေတြနဲ႕ လရည္ေတြကို တစ္ရႉးစေလးနဲ႕ ေသေသခ်ာခ်ာသုပ္ေပးေနတယ္။

လက္တစ္ဖက္ကသုပ္ရင္ က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေဂြးဥေလးကိုဆြေပးလိုက္၊ ဂြင္းထူသလိုလုပ္ေပးလိုက္နဲ႕ ဆိုေတာ့ ေမာင္ေဇာ့္လီးလည္း သိပ္မၾကာလိုက္ဘူး ျပန္ၿပီး ရာႏႈံးျပည့္ ေထာင္မတ္လာတာပဲ …… လီးေထာင္လာေတာ့ ေဝေဝခိုင္က လီးထိပ္ကေလးကို ပါးစပ္နဲ႕ အသာသယာငုံတယ္။ လွ်ာေလးနဲ႕ ဒစ္ကိုပတ္ၿပီး ကစားတယ္။ …. ေမာင္ေဇာ္ က်ဥ္တက္သြားၿပီး ပါးစပ္က အ … အ … လို႔ေတာင္ေအာ္ယူရတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ လီးထိပ္မွာ အရည္ၾကည္ေလးေတြ ျပန္စုလာတယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္က ” ငါတို႔အလွည့္ေတာ့ေရာက္ၿပီ …. ေမာင္ေလးေမာင္ေဇာ္ေရ မင္းကို ရည္ရည္လည္လည္ ဖီးျဖစ္သြားေမာင္ မမတို႔ႏွစ္ေယာက္ဝိုင္းျပဳစုေပးမယ္။” လို႔ေျပာၿပီး ေမာင္ေဇာ့ရဲ႕ လူပ်ိဳနို႔သီးေခါင္းေသးေသးေလးကို မရမကအတင္းပဲ သြားေလးနဲ႕ ခပ္ဖြဖြကိုက္လိုက္တယ္။ လက္တစ္ဘက္ကလည္း က်န္တဲ့ေမာင္ေဇာ့နို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္ညွိုးနဲ႕လက္မႏွစ္ဘက္ညွပ္ၿပီး ခပ္ဆပ္ဆပ္ေလးပြတ္ေခ်ေပးလိုက္တယ္။. ေမာင္ေဇာ့္ခင္ဗ်ာလည္း ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္က ေအာက္ပိုင္းမွာ လီးစုပ္တဲ့အရသာ က်န္တစ္ေယာက္က နို႔သီးေလးေတြကို ပြတ္ေခ်ကိဳက္ဆြဲေပးတဲ့အရာ အရသာေတြကို တၿပိဳင္နက္ထဲခံစားၿပီး သူ႕လီးႀကီး ဟာ သံေခ်ာင္းႀကီးအလား မာေတာင္လာပါေတာ့တယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္က “ေဝေဝခိုင္ေရ ငါအရင္ခံခ်င္တယ္ဟယ္ နင္ေနာက္မွခံေနာ္” လို႔လွမ္းေျပာလိုက္တယ္ ေဝေဝခိုင္ကလည္း ” ရပါတယ္ ငါပါရမီျဖည့္ေပးတာေပါ့” ဆိုၿပီး စုပ္ေနတဲ့ ေမာင္ေဇာ့လီးကိုျပန္လြတ္ေပးလိုက္တယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္က အိပ္ယာေပၚမွာ ဒေတာင္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႕ေထာက္၊ ဖင္ကုန္းၿပီး ခါးေလးကိုၫႊတ္ထြားလိုက္တယ္ ေျပာင္ဝင္းေနတဲ့ဖင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးႏွစ္လုံးနဲ႕ အေမြးကင္းစင္တဲ့ အဖုတ္ညိုစိမ့္စိမ့္ေလးဟာ ေမာင္ေဇာ့ကို လက္ယက္ေခၚေနသလိုပဲ။ …. ေမာင္ေဇာ္လည္း ျဖဴျဖဴေမာင္ ကုန္းထားတဲ့ဖင္ကိုၾကည့္ၿပီး စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ လီးကိုအဖုတ္အဝမွာေတ့လို႔ အသားကုန္ေစာင့္ခ်လိဳက္တာ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးအဖုတ္ထဲဝင္သြားၿပီး …… ျဖဴျဖဴေမာင္တစ္ေယာက္ “အား … ေမာင္ေလးရယ္။ ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါဟဲ့ ငါ့အဖုတ္ေတာ့ကြဲေတာ့မွာပဲ …။” ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ဆြဲထုတ္ေနာ္” ေမာင္ေဇာ္ ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ထဲက သူ႕လီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္စြဲထုတ္တယ္။ အဖုတ္ႏႈပ္ခမ္းသားေလးေတြ လိပ္ၿပီး ပါလာတယ္။ ေနာက္ ဒစ္နားေရာက္ေတာ့မွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္သြင္းတယ္။ ခုနက စူထြက္လာတဲ့ ႏႈပ္ခမ္းသားေလးေတြ လိပ္ၿပီး ျပန္ဝင္သြားတယ္။ … အဲလို ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ ၁၀ ခ်က္ ၁၅ ခ်က္ေလာက္လုပ္ၿပီးေတာ့ ေမာင္ေဇာ့္လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေဝေဝခိုင္က ကိုင္ၿပီး ေလးဘက္ကုန္းထားတဲ့ ျဖဴျဖဴေမာင့္နို႔န်စ္လုံးကို လွမ္းကိုင္ခိုင္းတယ္။ ေမာင္ေဇာ္လည္း ခပ္ကုန္းကုန္းအေနအထားေလးအတိုင္ းခပ္သြက္သြက္ေလးေစာင့္ေပးတယ္။. ေဝေဝခိုင့္လက္တစ္ဘက္ကလည္း ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ထဲဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ ေမာင့္ေဇာ့လေခ်ာင္းႀကီးနားကေဂြးဥကေလးကို ကစားေပးေနတယ္။

ဝေဝခိုင္က “ေမာင္ေဇာ္ … ေမာင္ေလး။ မိန္းမေတြကို လိုးတယ္ဆိုတာ အသြင္းအထုတ္ျမန္ျမန္လုပ္ဖို႔ထက္ တိုင္ပင္ မွန္ဖို႔လိုက္တယ္။ ေျပာခ်င္တာက ဒီလိုကြာ အဖုတ္ထဲကို လီးအဝင္အထြက္တစ္ခါလုပ္လို႔ တစ္စကၠန႔္ၾကာတယ္ဆိုရင္ ေနာက္တစ္ခါ အဝင္အထြက္လုပ္တိုင္းလည္း တစ္စကၠန႔္စီၾကာဖို႔လိုတယ္။” “ေအးဟုတ္ၿပီ အဲလို တိုင္ပင္ မွန္မွန္ေလးလုပ္ေပး” မၾကာေသးခင္အခ်ိန္ပိုင္းကေလးကမွ လိုးတယ္ဆိုတာကို လက္ေတြ႕က်က် ႏွဖူးေတြဒူးေတြ႕လုပ္ဖူးတဲ့ေမာင္ေဇာ္တစ္ေယာက္ … ပထမတစ္ႀကိမ္ထဲမွာတင္ ေကာင္မေလး ၃ ေယာက္ကို တစ္ဆက္ထဲလိုးခြင့္ရလိုက္ပါေတာ့မယ္။ အခုလည္းဒုတိယေျမာက္တစ္ေယာကို လိုးေနၿပီ … ေမာင္ေဇာ္ တိုင္ပင္ မွန္မွန္ေလးလိုးေပးလိုက္တဲ့အတြက္ ျဖဴျဖဴေမာင္တစ္ေယာက္ ကာမအထြဋ္အထိပ္ေရာက္ဖို႔ အတြက္ ဒီဂရီေတြဟာ ဒီေရေတြအလား တရိတ္ရိတ္တက္လာပါတယ္။ ျဖဴျဖဴေမာင္ ဒီဂရီေတြတက္ေလေလ….အဖုတ္ထဲကျဖစ္ညွစ္ဆြဲသလိုျဖစ္ၿပီး ေမာင္ေဇာ္လည္း ေကာင္းေလေလ… ေစာင့္ခ်က္ေတြလည္း အားပါၿပီးျမန္ေလေလျဖစ္လာပါတယ္။

ျဖဴျဖဴေမာင္က ” ေမာင္ေဇာ္ ခဏရပ္ဦး ငါဒီပုံစံနဲ႕ၿပီးတာမႀကိဳက္ဘူး ပက္လက္ေလးၿပီးခ်င္လို႔” ဆိုၿပီး ဖင္ကုန္းထားရာကေန ကိုယ္ကိုလွဲခ်လိဳက္ၿပီး ပက္လက္လွန္လိုက္တယ္ ေမာင္ေဇာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ အေပၚကတက္ခြၿပီး ေလွႀကီးထိုးပုံစံနဲ႕ အဖုတ္ထဲကိုလီးျပန္ထည့္ၿပီး တိုင္ပင္ မွန္မွန္ေလးလိုးပါေတာ့တယ္။ ေမာင္ေဇာ္လိုးၿပီးသြာားလို႔ မွိန္းေနတဲ့နီလာကလည္း ျပန္လန္းဆန္းလာၿပီး ျဖဴျဖဴေမာင့္နို႔တစ္ဘက္ကို ပါးစပ္နဲ႕စို႔ ေနာက္နို႔တစ္ဘက္ကို လက္နဲ႕ဆုပ္နယ္ေပးေနပါၿပီ …. အခ်က္သိပ္မ်ားမ်ားေတာင္မလိုးလိုက္ရပါဘူး ျဖဴျဖဴေမာင္တစ္ေယာက္ တြန္းလိန္ေကာက္ေကြးလို အား… အိုး…. အိုး … ေမာင္ေဇာ္ … ေမာင္ေလး မမၿပီးၿပီ … ၿပီးၿပီး … အား …. ဟား … အား … ဆိုၿပီး့ေမာင္ေဇာ့ လက္ေမာင္ႏွစ္ဘက္ကို အသားကုန္ဆုပ္ထားလို႔ ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္ ေမာင္ေဇာ္လည္း ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ရဲ႕ ညွစ္အားေတြရယ္။ ေဝေဝခိုင္က ေနာက္ကေန ေဂြးဥႏွစ္လုံးကို ကစားေပးေနတာေတြရယ္ေၾကာင့္ မေရွးမေႏွာင္းဆိုသလို မမ … အား …. အား … မမ .. ဆိုၿပီး ျဖဴျဖဴေမာင့္အဖုတ္ထဲကိုလရည္ေတြပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။…ၿပီးး