ကိုသာဟန်

ကိုသာဟန်

 

 

 

 

ကျုပ်နံမယ်က သာဟန်ပါ။ နေတာက မြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသက ဇရက်ကုန်း ဆိုတဲ့ ရွာကြီးမှာပါ။ ဇရက်ကုန်း ရွာက ဒေးဒရဲ နယ်ထဲမှာပါ။ ကျုပ်အသက်က အခုဆို ၄၅ နှစ်ထဲ ရောက်နေပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ငယ်ငယ်ထဲက လယ် အလုပ်၊ ချောင်းအလုပ်တွေကို လုပ်ခဲ့တဲ လူဆိုတော့ ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တောင့်တင်းတင်း ရှိပါတယ်။ ပြီးတော့ အရက်ကို စွဲစွဲမြဲမြဲ မသောက်တတ်ပဲ တခါတရံမှ အနည်းငယ်သာ မသောက်မဖြစ်တော့မှ သောက် တတ်တော့ အခု ချိန်ထိ တော်ရုံလူငယ်တွေတောင် ကျုပ်ရဲ့ သန်မြန်မှုကို မမှီပါဘူး။ အသားအရောင်ကတော့ ခပ်ညို ညိုပါ။ အရပ်က ပုတဲ့ အရွယ်အစားထဲ မပါပါဘူး။ အဲ….တစ်ခုပြောဖို့ ကျန်သေးတယ်။ အဲဒါက ကျုပ်ကို တစ်ရွာလုံးက လက်မြန်သာဟန်လို့ ခေါ်တဲ့ဟာပါဘဲ…။ တစ်ခြားတော့ မထင်နဲ့။ ကျုပ်ဒီအသက်အရွယ်ထိ ဘယ်သူနဲ့မှ ရန်မဖြစ်ဖူးပါဘူး။ ကျုပ်ရဲ့ နာမည် အရှေ့မှာ လက်မြန် ဆိုတဲ့ ဂုဏ်ထူးကြီး ထည့်ပြီး ခေါ်တာက မိန်းမကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်လို့ပါ။ ရမယ်ဆိုရင် ကျုပ်က သွက်တယ်လေ။ ကျုပ်က ကွမ်းမစား၊ ဆေးလိပ်မသောက်၊ အရက်မသောက်ပေမယ့် အဲဒီ မိန်းမတော့ ကြိုက်တယ်လေ..။ ကြိုက်တယ်ဆိုပေမယ့် ဒီအသက်အရွယ်ထိ တစ်ခါမှ ဖာမချဖူးပါဘူး။ အပျိုလေး၊ အပျိုကြီး။ တစ်ခုလပ်၊ မုဆိုးမ၊ ဆိုတဲ့မိန်းမအမျိုးအစားတွေနဲ့ ကျင်လည်ခဲ့တာပါ။ နောက်တစ်ခုက ကျုပ်ခုချိန်ထိ လင်ကြီးငုတ်တုတ်နဲ့ မိန်းမ မျိုးကို တစ်ခါမှ မပြစ်မှားခဲ့ဖူးပါဘူး။ မိန်းမတွေ ဒီလောက်များ နေတာပဲဗျာ။ သူများ မယား ဘာလို့များ

သွားချိန်နေမှာ လည်းဗျာ..။ နောက်ပြီး ကျုပ်က ချောချောလှလှ တောင့်တောင့် လေးတွေမှ ကိုင်ချင်တာဗျ။ မိန်းမဆိုပြီးရော ဆိုတဲ့စိတ် ကျုပ်မှာ မရှိပါဘူး။ နောက်ပြီးတော့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ကြည့်လိုက်လို့ မရနိုင်တဲ့ အခြေအနေမျိုးရှိရင် ကျုပ်ဘယ် လောက်ပဲ စိတ်ဝင်စားနေပါစေ ကျုပ်မကြိုးစားပါဘူး။ အချိန်ကုန်တယ်။ အလုပ်ရှုပ်တယ်။ စာသင်တဲ့လူ ရေဒီယိုပြင် တဲ့လူ နာရီပြင်တဲ့လူတွေဟာ ပြင်ပါများပြီး လုပ်ပါများလာရင် ဘယ်အလုပ်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် ကျွမ်းကျင်လာပါတယ်။ ဒီလိုပဲ ကျုပ်ကလဲ ၁၈ နှစ်သားကစပြီး မိန်းမတွေနဲ့ ကျင်လည်ခဲ့တော့ ဒီကိစ္စမှာ ကျွမ်းကျင်တယ်ပေါ့……ဗျာ…။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ကျုပ်တစ်ခါကြည့်လိုက်ရင် အဲဒီမိန်းမ ကျုပ်လုပ်လို့ ရမရ တစ်ခါတည်း ကျုပ်သိတယ်။ ကြွားတာ မဟုတ်ဘူး။ တကယ်ပြောတာ။ ဒီဟာလေး ကျုပ်နည်းနည်း ပြောအုံးမယ်။ ခင်ဗျားတို့လည်း နည်းလမ်းလေး ရတာပေါ့။ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ကျုပ်ကြည့်ရင် ပတ်ဝန်းကျင်ကမသိအောင် အကြည့်ခံရတဲ့ မိန်းမပဲ သိအောင် ကြည့်တယ်။ ချောင်းကြည့်တာ မဟုတ်ဘူးနော်…။ ပြောင်ကြည့်တာ….။ ကြည့်တာကလည်း မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ အဓိက နေရာဖြစ်တဲ့ နို့နေရာ၊ တင်သားကြီးတွေ နေရာနဲ့ ပေါင်ခွ ကြား နေရာတွေကို မရှက်မကြောက် အာသာငမ်းငမ်းနဲ့ စိုက်ပြီးတော့ကို ကြည့်ပစ်လိုက်တာ။ ဒီလိုအချိန်မှာ အကြည့် ခံရတဲ့ မိန်းမက မျက်နှာပျက်ပြီး ထသွားမယ်၊ လှည့်ထွက်သွားမယ်၊ မဲ့ပြမယ် ဆိုရင် ကျုပ် အဲဒီမိန်းမကို ဆက်ပြီး မကြိုးစား တော့ပါဘူး..။ အဲ..စောစောကလို ကျုပ်ကြည့်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ မျက်နှာလေးရဲပြီး ခေါင်းငုံ့ပြီး ဆက်ရပ်နေမယ်၊ ဆက်ပြီး ထိုင်နေမယ်၊ ဆက်ပြီး အကြည့်ခံနေမယ်၊ နောက် ထွီခနဲ တံတွေးထွေးမယ် ဆိုရင် အဲဒီမိန်းမ ကျုပ်လုပ်လို့ ရပြီ..။ ဒါပေမယ့် ကြာမယ်။ အချိန်ပေးရမယ်။ သူက ကျုပ်ကို လက်ခံချင်ပေမယ့် မူနေမယ်။ ကြာကြာ အချိန်ဆွဲပြီးမှ ပေးမယ့် သူပါ..။ နောက်တစ်မျိုးက ကျုပ်ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ မချိပြုံးတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ချက်ချင်းပြန်ကြည့်တာမျိုး။ ရွှင်ပြတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ကျုပ်ကို စကားတစ်ခုခု လှမ်းပြောတာမျိုး၊

ကျုပ်ကြည့်နေတာကို သိလဲသိရော မျက်လွှာလေးချထားပြီး ကျုပ်လဲ မျက်စေ့လွှဲလိုက်ရော ကျုပ်ကို စိတ်ဝင်စားတဲ့ မျက်လုံးနဲ့ တစ်ချက်လောက် မျက်လုံးဝင့်ပြီး ကြည့်လိုက်တာ မျိုးတွေဆိုရင် အခုထလုပ် အခုဖြစ်တယ်..။ ဒါပေမယ့် တစ်ခုတော့ရှိတာပေါ့။ လူမြင် လူသိလို့တော့ မရဘူး။ ဆိတ်ကွယ်ရာ ရဖို့လိုတယ်။ လူသာသိလို့က တော့ ၃ နှစ်လောက် ကြိုက်ခဲ့ နေခဲ့တဲ့ ရည်းစားဖြစ်နေပါစေ၊ ပါးရိုက်ခံရရင် ခံရ မခံရရင် ထပြေးပြီး တော်တော်နဲ့ အတွေ့ခံမှာ မဟုတ်တော့ဘူး။ မိန်းမတွေ စိတ်က အဲဒီလိုမျိုး ရှိတယ်။လူမသိဘို့ အဓိကကျတယ်။ ဒီနည်းလမ်းတွေက ကျုပ်အတွက်တော့ ပုံသေနည်း တစ်ခုလို အခုအသက်အရွယ်ထိ မှန်ခဲ့တယ်..။ ခင်ဗျားတို့အတွက်တော့ မပြောတတ် ဘူး။ ဒါတွေကို ကျုပ်ကပြောတော့ ခင်ဗျားတို့က ကျုပ်ကို မိန်းမ ဘယ်နှစ်ယောက် ယူဖူးလို့လဲလို့ မေးလိမ့်မယ်။ ကျုပ်ခုချိန်ထိ ဘယ်မိန်းမကိုမှ မယူဖူးဘူး။ ယူထားပြီး အပင်ပန်းခံ လုပ်ကျွေးရလောက်အောင် မိန်းမတွေကို အထင် မကြီးလို့ပဲ။ ကျုပ်ကို လိုချင်လို့ စွဲလန်းလို့ အတူနေချင်တဲ့ မိန်းမတွေ အများကြီး ရှိခဲ့ပါတယ်။ ကျုပ်ကလည်း မိန်းမတွေရဲ့ အထာကို ကျွမ်းတော့ သူတို့စွဲအောင် လုပ်နိုင်တယ်လေ။ နောက်ပြီး ကျုပ်က ကျန်းမာတယ်။ သန်စွမ်းတယ်မို့လား။ နောက်ပြီးစိတ်ရှည်တယ်။ ဒီတော့ သူတို့လိုတာကို ပြည့်ဝအောင် ဖြည့်ဆည်း ပေးနိုင်တာပေါ့ဗျာ။ ကျုပ်က အတည်တကျ မိန်းမယူမထားတော့ အိမ်ထောင်မရှိဘူး..ဗျာ ။ နောက် ကျုပ်က ဇရက်ကုန်း ဇာတိမဟုတ်ဘူး။

သလပ်ခွာကနေ ကျုပ်တို့မိသားစုက ဇရက်ကုန်းကို ပြောင်း လာကြတာ။ မိသားစုဆိုပေမဲ့ များများစားစားတော့ မဟုတ်ပါဘူး။ အဖေရယ် အမေရယ် ကျုပ်ရယ် သုံးယောက်ထဲပါ။ အမေက ကျုပ် ၁၃ နှစ်သားမှာ ဆုံးသွားပြီး အဖေကတော့ ကျုပ် အသက်၂၀ အရောက်မှာ ဘုန်းကြီးဝတ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ဇာတိဖြစ်တဲ့ သလပ်ခွာရွာကို ကြွသွားပြီး သီတင်းသုံးနေတယ်..။ ဒီတော့ ဇရက်ကုန်းရွာမှာ ကျုပ်တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့တယ်။ တစ်ကောက်ကြွက်ပေါ့…ဗျာ။ ကျုပ်က တစ်ယောက်တည်း သမားဆိုတော့ ကျုပ်သူငယ်ချင်း ဖိုးခ တို့အိမ်မှာနေတယ်။ သူငယ်ချင်းဆိုတာက ကျုပ်လမ်း လျှောက်တတ်စ အရွယ်ကတည်းက အတူနေခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းနော်။ ဖိုးခကလည်း သလပ်ခွာရွာသားပဲ။ ဇရက်ကုန်း ရောက်တော့ တစ်အိမ်တည်း အတူနေကြတာ..။ အဲဒီမှာ ကျုပ်နေတယ်။ အိမ်ကတော့ ကျုပ်အဖေ ဆောက်ပေးခဲ့တဲ့ အိမ်ပါ။ ပြီးတော့ ကျုပ်က အလုပ်ကို မပျင်းဘူး။ ရသမျှ အကုန် ဖိုးခကိုပေးတယ်။ ဒီတော့ သူတို့မိသားစုက ကျုပ်မှကျုပ်ဖြစ်ပြီး ဖိုးခနဲ့ကလည်း ညီအစ်ကိုလို ဖြစ်နေတော့ အဲဒီမှာ ကျုပ်က မြဲနေတာပေါ့…။ ဖိုးခတို့မှာ ဖိုးခအမေ ဒေါ်ရွှေရယ်၊ ဖိုးခမိန်းမ မတုတ်ရယ်၊ ဖိုးခရဲ့ သမီး ခင်ပြုံးနဲ့ ခင်မုန်းရယ်၊ ဒါပဲရှိတယ်…။ အားလုံးက ကျုပ်ကို ခင်ကြပါတယ်။

အဲ ကျုပ်အကြောင်း ပြောနေရတာနဲ့ ကျုပ်ပြောချင်တဲ့ စကားဆီ တော်တော်နဲ့ မရောက်တော့ဘူး။ ပြောချင်တာက ကျုပ် ၁၈ နှစ်သား ပထမဆုံး မိန်းမလုပ်ဖူးခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းပါပဲ။ ဆက်ပြီး နား ထောင်ကြပါအုန်း….နော်….။ တစ်နေ့တော့ ညနေစာ စားပြီး ပျင်းတာနဲ့ ကျုပ် ရွာထဲ လျှောက်လာခဲ့တယ်။ အချိန်က မှောင်ရီပျိုးနေတဲ့အချိန် တစ်နေရာ အရောက်မှာ …. “ သာဟန်….နင် ဘယ်သွားမလို့တုန်း…… ” ကျုပ်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျုပ်သူငယ်ချင်း ခင်နွဲ့ဆိုတဲ့ ကောင်မပေါ့။ သူက ခြံဝမှာ ရပ်နေတယ်။ ကျုပ်တို့ ရွာက ရွာကြီး….အိမ်တိုင်းနီးပါး ခြံနဲ့ ဝန်းနဲ့ နေကြတာ…။ “ ငါလဲ….ပျင်းတာနဲ့ ထွက်လာတာဟ…… ” “ ဒါဆို…အိမ်ထဲဝင်အုန်းဟာ…..ငါပြောစရာရှိလို့… ” “ အေး…… ” ကျုပ်လဲ ခြံထဲကို ခင်နွဲ့ နောက်ကနေ ဝင်လိုက်သွားတယ်။ ကျုပ်က လူပျိုဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ရှေ့က သွားတဲ့ ခင်နွဲ့ကို နောက်ကနေ ကြည့်မိတယ်။ သူ့တင်ပါးကြီးတွေက အိပက် အိပဲနဲ့ အသည်းယားစရာကြီး…..ဟီး ဟီး…..။ သူ့တင်ပါးကြီးတွေ လှုပ်နေတာ ကြည့်ပြီး ကျုပ်စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးဗျာ…လာ ထိုင်…..သာဟန်… ” ကျုပ်က ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ချလိုက်တယ်…။ နင့် အိမ်ကလူတွေ ဘယ်သွားကြလဲ… ” “ အစ်မတို့ လင်မယားက ခြံထဲ သွားကြတယ်… ဟိုမှာ သရက်တွေ ခူးပြီး အုပ်နေတယ်… ” သူတို့ခြံက ရွာအစွန်မှာပါ…။ အတော်လေး ဝေးတယ်. အဖွားလေးရော…ခင်နွဲ့… ” “ အမေက သူ့ညီမနဲ့ ဒေးဒရဲ လိုက်သွားတာ နှစ်ရက် ရှိပြီ… ” စကားသာပြောနေတယ်။ ခင်နွဲ့ မျက်လုံးတွေက အရင်လို မဟုတ်ပဲ စူးရှပြောင်လက်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ ကျုပ်ကို ကြည့်နေတယ်။ ပြီးတော့ သူ့မျက်နှာက တစ်မျိုးပဲ…။

“ နင်ငါ့ကို ဘာပြောမလို့တုံး… ” “ ပြော…..ပြောပါ့မယ်… ” ချက်ချင်းပဲ ခင်နွဲ့အသံက ငိုသံပါလာတယ်။ ပြီးတော့ သူက ကျုပ်နဲ့ လူလုံးချင်း ထိအောင် တိုးကပ်ပြီး ထိုင် လိုက်တယ်..။ “ နင့်…..နင့်သူငယ်ချင်း ကျော်သိန်း လေ….ငါ့…ငါ့ကို ရက်စက်သွားတယ်….ဟင့်..ဟင့် ဟင့်……… ” ပြောလဲ ပြော ငိုလဲ ငို ခင်နွဲ့ဟာ ကျုပ်ကို ဖက်ပြီး ငိုတော့တာပဲ။ ကျော်သိန်းနဲ့ သူနဲ့ ကြိုက်နေတာ ကျုပ်သိတယ်။ အခု ကျော်သိန်းက အနောက်ပိုင်းက ဒေါ်ဘုမ သမီးကို ခိုးပြေးသွားပြီလေ…။ “ ခင်နွဲ့ကလဲ….ဟာ မငိုပါနဲ့…..သူကမှ ကိုယ့်ကို မခင်တာ…ဂျင်းစိမ်းနဲ့ မိတ်သလင်ပဲပေါ့…..နင်ကလဲ… ” “ ဟင့်…ဟင့်..ငါအရမ်း ဝမ်းနည်းတယ်…… ” ခင်နွဲ့က ကျုပ်ကိုယ်လုံးကြီးကို အတင်းတိုးဖက်ပြီး ကျုပ်ရင်ဘတ်မှာ မျက်နှာအပ်ပြီး ငိုနေတယ်။ အဲ…သူ့လက် တစ်ဖက်က ကျုပ်ပေါင်ပေါ် တင်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်ကို လာကိုင်တယ်။ ကိုင်တာက ကျုပ်လက်ဖမိုးကို သူ့လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး ကိုင်တာ။ ဖြစ်ချင်တော့ ပေါင်ပေါ် တင်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်ဖျားက ကျုပ်ပေါင်ရင်းခွကြားပေါ်မှာ ရောက်နေ တာ။ သူက ကျုပ်လက်ဖမိုးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ဆုပ်လိုက်တော့ သူ့လက်ချောင်းလေးတွေက ကျုပ်လက်ရဲ့ အောက်ဖက်ကို ကွေးဝင်သွားပြီး ပုဆိုးထဲက ကျုပ်ရွှေပန်းကြီး ထိပ်ကို သွားထိတယ်…။ “ ဟင့်ဟင့်….သာဟန်ရယ်….ငါ…ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ…..အဟင့်….ဟင့်….. ” သူ့ကိုယ်လုံးလေးက တသိမ့်သိမ့် ဖြစ်နေရာက သူ့လက်ချောင်းထိပ်တွေကလည်း ကျုပ်ရွှေပန်းကို ထလိုက် ထိုးလိုက်နဲ့ တို့တို့နေသလို ဖြစ်လာတယ်။

တစ်ကိုယ်လုံး သနပ်ခါးနံ့ မွှေးနေတဲ့ ခင်နွဲ့က ကျုပ်ကို သူ့ကိုယ်လုံး အိအိ ကြီးနဲ့ တစ်သားတည်း ဖြစ်အောင် အတင်းဖက်ထားပြီး ကျုပ်ရွှေပန်းထိပ်ကိုလည်း သူ့လက်ချောင်းထိပ်တွေနဲ့ လာလာပြီး ထိထိနေတော့ ဘယ်ဗျာ….ကျုပ် ရွှေပန်းကြီးက ထောင်းခနဲ ထလာတော့တာပေါ့ ဗျာ….။ “ အမလေး……ဘာကြီးလဲ… ” ခင်နွဲ့က ရုတ်တရက် ကျုပ်ကိုဖက်ထားတာကနေ ခွာလိုက်ပြီး တစ်ပြိုင်နက်ထဲမှာ ပေါင်ကြားထဲက ကျုပ်လက် ကို ဆွဲမ တဆက်ထဲ ထောင်ထလာတဲ့ ကျုပ်ဟာကြီးကို သူ့လက်နဲ့ ဖမ်းဆုပ်ပစ်လိုက်ပြန်ရော…။ စောစောက ဝမ်းနည်းပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ ခင်နွဲ့ဟာ ချက်ချင်းပဲ သွက်လက်ဖြတ်လတ်သွားပါတယ်..။ “ ဘာ…..ဘာ လဲ… ” ပြောလဲပြော ကျုပ်ဟာကြီးကို ဆုတ် ဆုတ်ပေးတော့ ပိုပြီးထလာ ကြီးလာတာပေါ့။ “ ငါ့…..ငါ့..ရွှေပန်းကြီး လေ..ဟာ… ” “ ဟယ်….အကြီးကြီးပဲ…..ပြစမ်း…မလုပ်နဲ့… ” သူက ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်မယ် အလုပ်၊ ကျုပ်ကလဲ ပုဆိုးကို အတင်း ဖိထားမိတယ်။ “ နင်ကလဲဟာ ငါတို့က သူငယ်ချင်းတွေပဲ…မရှက်ပါနဲ့…၊ ငါမမြင်ဖူးလို့ပါ… ” ခင်နွဲ့က ကျုပ်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး တောင်းတောင်းပန်ပန်ပြောရင်း သူ့လက်က ကျုပ်ရဲ့ ငေါထွက်နေတဲ့ ဟာ ကြီးကို သူ့လက်နဲ့ ပုဆိုးပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်ပြီး ဆုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စောစောကလို ဖွဖွလေး ဆုပ်ဆုပ်ပေး နေပြန်တယ်။

ကျုပ်ရဲ့ ရွှေပန်းကြီးသာ ထောင်ထလာတာမဟုတ်ပဲ ကျုပ်ရဲ့ စိတ်တွေလည်း အတော်ထလာပြီ..။ ပြီးတော့ ကျုပ်က မိန်းမသာ မလုပ်ဖူးသေးတာ၊ ကာလသားကြီးတွေပြောတဲ့ မိန်းမအကြောင်းတွေ နားနဲ့ မဆန့် အောင် ကြားဖူးခဲ့ပြီး ကာလသားကြီးတွေ အိမ်တက်တော့ အဖော်လိုက်ပြီး ခဏခဏ ချောင်းဖူးတယ်။ နောက် ရကာစ လင်မယားတွေ တခြားလင်မယားတွေကိုလည်း သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အတူတူလိုက်ပြီး ချောင်းဖူးတယ်။ ဒီတော့ ကျုပ်လည်း ဘယ်ခေပါ့မလဲ…။ “ လုပ်ပါ သာဟန်ရာ…ငါကြည့်ချင်လို့ပါ….ခဏလေးပါ….၊ ဘယ်သူမှလဲ ရှိတာမှ မဟုတ်တာ… ” ကျုပ်ရင်ထဲမှာလဲ မောမောကြီးနဲ့ဗျာ။ ကျုပ်ခြောက်နေတဲ့ လည်ချောင်းကို တံတွေးမျိုချပြီး စိုသွားအောင် လုပ်လိုက်ရတယ်။ ပြီးမှ မော့ပြီး ပြောနေတဲ့ ခင်နွဲ့ရဲ့ မျက်နှာကို ငုံ့ပြီး စိုက်ကြည့်လိုက်တယ်..။ “ ကဲ ကဲ…ဒါလောက်ဖြစ်နေရင် …ငါ့ဟာလဲပြမယ်….နင်ကလည်း နင့်ဟာကို ပြ…ဘယ့်နှယ်လဲ…. ” “ အာ……နင်ကလဲ…… ” ကျုပ်တို့က ၁၂ နှစ် ၁၃ နှစ် ကလေးတွေ မဟုတ်တော့ပါဘူး။ သိသိကြီးနဲ့ ဖြစ်နေကြတာပါ။ “ နင့်ဘက်ကျတော့ နင်ကသိပ်သိတာပဲ… ဒါဆို ငါလဲ မပြတော့ဘူး… ” “ ကဲ…..လာဟာ…အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ ….မကောင်းဘူး…အထဲသွားမယ်… ” ခင်နွဲ့က ခေါက်ကာလိုက်ကာနဲ့ ကာထားတဲ့ အခန်းထဲကို ထပြီးဝင်သွားတော့ ကျုပ်လဲ နောက်က လိုက်ခဲ့ပါ တယ်။ သူဝင်သွားတဲ့ အခန်းက သူ့အစ်မလင်မယား အိပ်တဲ့ အခန်းပါ။ အထဲမှာ မွေ့ယာထူထူကြီးနဲ့ အိပ်ယာကြီးက အခန့်သား။ အိမ်အပြင်မှာက မှောင်နေပေမယ့် အထဲမှာက မှန်အိမ်လေး ထွန်းထားတော့ လင်းလင်းချင်းချင်း ရှိနေ ပါတယ်..။ အခန်းထဲလည်း ရောက်ရော ခင်နွဲ့က ကျုပ်ဘက်လှည့်ပြီး ရပ်လိုက်တယ်။ သူနဲ့ ကျုပ်က နှစ်တောင်လောက် လက်တစ်ကမ်းလောက်ပဲ ကွာတာ။ သူက ကျုပ်ကို ကြည့်နေရာက သူမျက်လုံးက ကျုပ်အောက်ဖက်ပိုင်းကို ရောက် သွားတယ်။ ကျုပ်လည်း မထူးတော့ဘူးဆိုတဲ့ သဘောနဲ့ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တော့တယ်

ဟယ်…..နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး… ” ပြောလည်းပြော သူက ကျုပ်ရှေ့တိုးလိုက်ပြီး လက်က ကျုပ်ရဲ့ တောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက် တော့ တာပါပဲ။ ပြီးတော့ ဖွဖွလေး ကိုင်ထားရာကနေ လက်ညှိုးလက်မကို ကွင်းလေးလိုလုပ်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်ပေးတယ်။ ကျုပ်လီးကြီးက ပိုကြီးပြီး ပိုမာလာတာပေါ့။ တစ်ခါ ခင်နွဲ့က ထိပ်ဖျားထိရှိနေတဲ့ ကျုပ်လီးရဲ့ အရည်ခွံ ကို ဆွဲချလိုက်တာ ကျုပ်ဒစ်ကြီး ပေါ်လာတော့တာပဲ…။ “ နင်……နင်နဲ့ ရတဲ့ မိန်းမက….ကံကောင်းတာပဲ… ” တိုးတိုးလေး ညည်းသလိုပြောလိုက်တဲ့ ခင်နွဲ့ရဲ့ အသံလေးဟာ တုန်နေပါတယ်။ အသံ သာမဟုတ်ပဲ သူ့ တစ်ကိုယ်လုံးဟာလည်း တုန်ရင်နေပါတယ်…။ “ ကဲ…..နင် ဟိုဖက်လှည့်နေ….ငါက လှည့်ကြည့်ဆိုမှ လှည့်နော်…… ” ကျုပ်လည်း သူပြောတဲ့အတိုင်း နောက်ကို လှည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ခဏနေတဲ့အခါမှာတော့ …… “ ရပြီ…..ဒီဖက်လှည့်တော့…… ” ဆိုတဲ့ အသံတိုးတိုးလေးကို ကြားလိုက်ရတော့ ကျုပ်လည်း နောက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဘာတွေလုပ် ဟာဗျာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့လေ ခေါင်းလေးငုံ့လို့ ပေါင်ကြားမှာ အမွှေးမဲမဲလေးတွေကြောင့် သူ့ဟာကိုတော့ ရှင်းလင်း အောင် သေချာမတွေ့ရပေမယ့် သူ့အပေါ်ပိုင်းက နို့နှစ်လုံးကတော့ ကျုပ်လက်သီးဆုတ်လောက်တောင် ရှိပြီး မာတင်း ပြီး ကလေးအမေတွေလို ပျော့တွဲမနေပဲ နို့သီးတွေက ကော့ထောင်တက်နေတာ တွေ့ရပါတယ်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ကိုလည်း တွေ့လိုက်ရော ကျုပ်ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိလိုက်ဖူး။ လက်တစ်ကမ်းက သူ့ကိုဆွဲပြီး တအားကြုံးဖက် ပစ်လိုက်တာပေါ့။ သူကလည်း ကျုပ်ကို ပြန်ဖက်ထားတယ်လေ…။ “ သာ….သာဟန်….နင်….ကိုင်ကြည့်အုံးလေ…… ” ကျုပ်လဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ဖက်ထားတဲ့ ကျုပ်လက်တစ်ဖက်ကို ဖြုတ်ပြီး သူ့ပေါင်ကြားကို ထိုးနှိုက်ပြီး ကိုင်လိုက် ပါတယ်။ သူက ပေါင်ကားပေးတယ်။

ဘာတွေလည်း မသိဘူး ပေါင်ကြားမှာ ရွှဲရွှဲစိုနေပြီး သူ့အဖုတ်က ကျုပ်လက်နဲ့ တောင် မဆန့်ဘူး၊ အိပြီး ဘယ်လိုပြောရမလဲတောင် မသိဘူး ကိုင်လို့ကောင်းလိုက်တာဗျာ။ ကျုပ်ကလည်း သူ့အဖုတ် ကို ကိုင်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကိုင်ပြီး ဆုတ်လိုက်ပွတ်လိုက် လုပ်တာပေါ့…။ ဒီအချိန်မှာပဲ သူက ကျုပ်ကိုဖက်ထားလျက်ကနေ ဘေးကမွေ့ယာကြီးပေါ် ထိုင်ချလိုက်တော့ ကျုပ်လဲ သူနဲ့ အတူ ထိုင်လျက်သား ကျသွားတာပေါ့။ ကျုပ်လက်ကတော့ သူ့အဖုတ်ကို မလွှတ်ဘူး။ ဘာမှန်းမသိတဲ့ အရည်တွေ က ပိုပိုပြီး များများလာတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အဖုတ်ကြီးကလည်း ကျုပ်လက်ထဲမှာတင် ဖောင်းကြွတက်လာပြီး ပိုကြီး လာတယ်…။ ခဏလေး ထိုင်လျက်နေပြီးတော့မှ သူက ကျုပ်ကို ဖက်လျက်ကနေ မွေ့ယာကြီးပေါ်ကို ပက်လက်လှန်ချ လိုက်တော့ ကျုပ်လဲ သူ့အပေါ် မှောက်ရက်ပါသွားရပါတယ်။ ခင်နွဲ့က ပက်လက်လဲ ဖြစ်သွားရော သူ့မျက်လုံးနှစ်လုံးကို မှိတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်လဲ အသိစိတ်ပျောက်သွားပြီး သူ့နို့နှစ်လုံးကို တစ်လုံးပြီး တစ်လုံး စို့ပစ်လိုက်တယ်။ ကျုပ်တို့ နှစ်ယောက်လုံး အသက်ရှူသံတွေ တရှူးရှူးနဲ့ ပေါ့ဗျာ….။ ခင်နွဲ့က နို့စို့ခံရင်းကနေ ကျုပ်ကို အောက်ကနေ ခွထားသလိုဖြစ်နေတဲ့ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ဆွဲထောင်လိုက်ပြီး ကားပေးလိုက်တယ်။ ကျုပ်လည်း မြင်ဖူးကြားဖူးထားတဲ့ အတွေ့အကြုံတွေက နည်းတာမှ မဟုတ်တာ၊ မှောက်ရက်က နေ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးနဲ့ သူ့ပေါင်ကြားကို ထိုးတော့တာပေါ့။ ကျုပ်မျက်နှာကတော့ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှာ နို့စို့မပျက်ဖူးပေါ့…။ လက်တွေ့ မလုပ်ဖူးတဲ့ ကျုပ်ရဲ့ လီးက တွင်းဝင်မဖြောင့်ပဲ ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့ ခင်နွဲ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြီးတွေ ပေါင်ခြံတွေနဲ့ အကွဲကြောင်းထိပ်က ပုလဲပုတီးစေ့လောက်ရှိတဲ့ အစိကိုပါ ထိုးမိနေတာပေါ့။ ခင်နွဲ့ တရှူးရှူး တရှဲရှဲနဲ့ လူးလူးလွန့်လွန့် ဖြစ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ “ နဲနဲ…. ကြွလိုက် အုံး…… ” မောသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တော့ ကျုပ်က ကိုယ်လုံးကို ကြွလိုက်တော့ လီးက သူ့အဖုတ်နဲ့ ကွာသွားတယ်။ အဲဒီမှာတင် သူ့လက်နှစ်ဖက်ဟာ သူ့ပေါင်ကြားထဲ ရောက်လာပြီး တစ်ဖက်က ကျုပ်လီးကို ကိုင်တယ်၊ တစ်ဖက်က သူ့စောက်ပတ်ကို ဖြဲပေးတယ်။

ကျုပ် ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ အဖုတ်ထဲက အသားလေးတွေက ရဲနေတာများ…ဗျာ…။ အဲသလို ဖြဲပြီးတာနဲ့ တခြားလက်တစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ထားတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးကို သူ့စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ပေးလိုက်တယ်။ “ သွင်း….သွင်းတော့… ” “ ဗြစ်…..ဗြစ်…..ဖောက်….ဒုတ်…အ….အား…..အမလေး……အား.အား… ” သွင်းတော့ဆိုတာနဲ့ စိတ်မထိန်းနိုင်တဲ့ ကျုပ်ဟာ တအားဆောင့်ထိုးချလိုက်တာ လီးက တဆုံးဝင်သွားတယ်။ ခင်နွဲ့မှာတော့ အလန့်တကြားနဲ့ အော်ရင်း တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်ခါနေတယ်။ ကျုပ်လဲ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့ လီးတဆုံးသွင်းထားပြီး ငြိမ်နေမိတယ်။ ခင်နွဲ့က သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျုပ်လက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ် ဆွဲချ တယ်။ ကျုပ်လဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို ရောက်သွားပြီး ခင်နွဲ့ရင်ဘတ်ကို မျက်နှာအပ်မိတာနဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ပြန်စို့ပစ်လိုက်တယ်…။ ထိုခဏအတွင်းမှာပဲ ခင်နွဲ့ရဲ့ ဆတ်ဆတ်ခါနေတဲ့ ကိုယ်လုံးဟာ ငြိမ်ကျသွားပြီး သူ့လည်ချောင်းထဲက တအင်း အင်းနဲ့ ငြီးသံ ထွက်နေတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ပတ်ထဲကို တဆုံးဝင်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးကို သူ့အဖုတ်အတွင်းသား တွေက လှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့ ဖိဖိနေတယ်။ ကျုပ်လည်း မအောင့်နိုင်တော့ဘူး။ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်သွင်းကာ လိုးတော့ တာပါပဲ…။ “ ဗြစ်….ဖွတ်……ဖတ်……ဇွိ ….အင်…အင်း…….ဟင်….ဗြစ်…..ဗြစ်……….ဖွတ်……ပလွတ်……အား….အ…”ခင်နွဲ့ဟာ မျက်လုံးမပွင့်တော့ပါဘူး။ တအင်းအင်းနဲ့ ငြီးပြီး ကျုပ်ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် သူ့ကိုယ်လုံးလေးဟာ တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေတော့တာပေါ့။ ကျုပ်လဲ မှောက်ရက်ကနေ ဆောင့်ရတာ အားမရတော့ဘူး။ ဒါနဲ့ ကျုပ်ကိုယ်ကို ခင်နွဲ့အပေါ်ကနေ ခွာပြီး ထလိုက်ရာက လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခင်နွဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ဆွဲဆွဲပြီး စိတ်ရှိတိုင်း ဆောင့်လိုးပစ်လိုက် ပါတယ်…။ လိုးရင်းကနေ ခင်နွဲ့ စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးကို ငုံ့ငုံ့ကြည့်မိတယ်။ သူ့အထဲက အရည်တွေဟာ ရွှဲခနဲ ရွှဲခနဲ ထွက်ထွက်ကျလာလိုက်တာ မနည်းပါဘူးဗျာ။ အောက်ကမွေ့ယာ အိပ်ယာ ခင်းတောင် ရွှဲနေပြီ။

နောက်ပြီး ခင်နွဲ့ကလည်း လည်ပင်းကြောတွေ ထောင်သွားအောင် တအီးအီးနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး သူ့ခေါင်းလေး ခါရမ်းသွားတာလည်း မကြာခဏပါဘဲ…..။ ( နောက် အတွေ့အကြုံ ရလာမှ စဉ်းစားမိတာ ခင်နွဲ့ ခဏခဏ ပြီးနေတာကိုး…..) ။ “ ပလွတ်….ဗြစ်….ဒုတ်…..ဖွတ်…အမလေး….သာဟန်…ရယ်…..အ..အ……ဗြစ်……အ…..ဒုတ်……အီး…” ကျုပ်တအားဆောင့်လိုးနေတဲ့ သူ့စောက်ပတ်တော့ မသိဘူး၊ ကျုပ်ကိုင်နေတဲ့ ခင်နွဲ့နို့နှစ်လုံးကတော့ ရဲရဲနီ လာတော့ တာပဲ…ဗျ။ စပြီးလီးဝင်တဲ့ အချိန်ကနေ တွက်ရင် ကွမ်းတစ်ယာညက်လောက် ကြာတဲ့ အချိန်မှာတော့ ကျုပ်လည်းဘယ် လိုဖြစ်တယ်မပြောတတ်ဘူး။ ဆောင့်အားတွေ တဖြေးဖြေး လျော့လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ကတုန်ကရင် ဖြစ်လာ ရာက ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ ကျုပ်ခါးက ကော့ကော့သွားပြီး လီးထိပ်က အရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်ပါလေရော။ ကောင်းလိုက် တာ ကျုပ်ဖြင့် ခင်နွဲ့ကို ကုန်းဖက်ပြီး အားရပါးရ နမ်းပစ်လိုက်တော့တယ်… ကျုပ်နဲ့ ခင်နွဲ့ဟာ အစရှိ အနောင်နောင်ဆိုသလို နှစ်ရက်ခြား သုံးရက်ခြား လူလစ်ရင် လစ်သလို လိုးခဲ့ကြတာ ပါပဲ။ နောက် ၃ လလောက်ကြာတဲ့ အခါမှာတော့ ကျုပ်သတင်းဆိုး တစ်ခု ကြားရပါတယ်။ အဲဒါကတော့ ခင်နွဲ့ တစ်ယောက် သူ့ခဲအိုနဲ့ လိုက်ပြေးသွားပြီတဲ့…တစ်ရွာလုံးကလည်း အံ့သြနေကြတယ်။ ခင်နွဲ့အစ်မနဲ့ ခဲအိုက ရတာမှ တစ်နှစ်တောင် မပြည့်သေးဘူး။ အဲဒီမှာ စိတ်မကောင်းစရာဖြစ်ရတာက ခင်နွဲ့အစ်မ ဗိုက်တစ်လုံးနဲ့ ကျန်နေခဲ့တာပါပဲ။ အဲဒီတုန်းကတော့ ကျုပ်က ခင်နွဲ့ကို တော်တော်နှာကြီးတဲ့ ကောင်မလို့ ဆိုခဲ့တယ်။

နောက် အတွေ့အကြုံများလာတော့ သေသေချာချာစဉ်းစားကြည့်တော့ ဘယ်နှယ်ဗျာ တစ်အိမ်ထဲ မှာနေတဲ့ အစ်မနဲ့ ခဲအိုက ရကာစ ဘယ်လောက်တောင် လိုးနေလဲမှ မသိတာ၊ ဒါကို အနီးကပ် တွေ့မြင်ကြားသိနေရတော့ ခင်နွဲ့လည်း ခံစားကြည့်ချင်မှာပေါ့။ ညီအစ်မဆိုတာ ညီအစ်ကိုတွေလို မဟုတ်ဘူးဗျ။ မိန်းမသားတွေက စိတ်နုတယ် လေ။ အစ်မ ခံစားနေရတော့ သူလည်း ခံစားချင်လာမှာပေါ့…။ ဒါကြောင့် ရီးစားထားတော့လဲ ကျော်သိန်းက သူထန်တာကိုကြည့်ပြီး ကြောက်ပြေးတော့ ကျုပ်ကို ခင်နွဲ့က သူလိုတာ ဖြည့်ဆီးခိုင်းတယ်။ ကြည့်ပါလား သူ့အစ်မခံတဲ့ အိပ်ယာပေါ်မှာကို ခင်နွဲ့က တက်ခံပစ်တာ။ ကျုပ်ဆိုတာက အပြင်လူဗျ။ လူလစ်မှ တွေ့ရတာ။ လူလစ်အုံးတော့ ကျုပ်လဲ အား သူလဲ အားအုံးမှ အလုပ်ဖြစ်မှာ။ ဒီတော့ တစ်အိမ်ထဲ အတူနေ နီးစပ်တဲ့ သူ့ခဲအိုနဲ့ ဖြစ်တော့တာပေါ့…။ ကျုပ်သာ ဝတ္ထု ရေးတတ်ရင် ခင်နွဲ့ရယ်။ ခင်နွဲ့အစ်မနဲ့ ခဲအိုရယ် ကျုပ်ရယ်ကို ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်လောက် ရေးလိုက်ချင်ပါတယ်။ သာဟန်ရေ…..သာဟန်…..သာဟန် ရှိလား….. ” “ ရှိတယ်….လာပြီ…… ” ခြံဝက ခေါ်သံကြောင့် ကျုပ်ဟာ ထမင်းစားနေရာက လက်ဆေးပြီး ကမန်းကတန်း လက်သုတ်ကာ အိမ်ပေါ်မှ ပြေးဆင်းခဲ့ပါတယ်…။ “ အော်…..ဘယ်သူများတုံးလို့…ဒွေးလေးပု ပါလား… ” “ ဟုတ်တယ်….သာဟန်ရေ…..ဝိုင်းစိန် ကွင်းထဲသွားလို့ ထမင်းပို့မဲ့လူ မရှိလို့…အစကတော့ ငါသွားပို့မလို့ပဲ… အခု မတင်အေး ဗိုက်နာနေလို့ ငါ မသွားနိုင်တော့ဘူး… မယ်အေးတို့အိမ် သွားရအုံးမှာ….နင်သွားပို့ပေးပါလား… ” “ ဟုတ်ကဲ့…ဒွေးလေးပုပေး ထမင်းချိုင့် ဒါနဲ့ ဝိုင်းစိန်က ကွင်းထဲကို တစ်ယောက်ထဲ ဘာသွားလုပ်တာလဲ ” “ အိမ်မှာ သူ့အစ်ကို မရှိဘူး၊ မြို့တက်သွားတယ်..လယ်ထဲမှာ သူရင်းငှါးတွေ နောက်ချေးချတာကို အမေတို့ သားအမိ သွားကြည့်ပေးပါဆိုလို့…ဟေ့… ” ဒွေးလေးပု မကျေမချမ်း ပြောသည်

ကဲကျုပ် သွားတော့မယ်…နေတောင် အတော်မြင့်နေပြီ…ဝိုင်းစိန် ဆာနေရော့မယ်… ” “ အေး…..သွား သွား…နင်အလုပ်အားရင် ညနေ ဝိုင်းစိန် ပြန်မှ ပြန်လာခဲ့….. ” “ ဟုတ်ကဲ့ ဒွေးလေးပု….. ” ဒီလိုနဲ့ ကျုပ် ကွင်းထဲကို ထွက်လာခဲ့တယ်။ တဲရောက်တော့ တဲပေါ်ကနေ ခြေတွဲလောင်းချပြီး ထိုင်နေတဲ့ ဝိုင်းစိန်က ပြေးထွက်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျုပ်လက်ထဲက ထမင်းချိုင့်ကို ဆွဲယူတယ်။ ဝိုင်းစိန်က ပါးကွက်နဲ့ ဆံရစ် ဝိုင်းလေးနဲ့ လှနေတယ်…။ “ အမေ ကဘာလို့ မလာတာလဲ.. ” “ မယ်အေး ဗိုက်နာလို့တဲ့..ဟေ့… ” “ ဟိဟိ..ကိုသာဟန် ကြားထဲက အလုပ်ရှုပ်သွားတာပေါ့…ဟိ…. ” “ ကဲပါ….စားမှာ စားစမ်းပါ….ဟာ…. ” ကျုပ်လဲ တဲဝကသောက်ရေအိုးမှာ ရေတစ်ခွက်ခပ်သောက်ပြီး တဲပေါ်တက်ပြီး တုံးလုံးလှဲနေလိုက်တယ်။ ကျုပ်ရဲ့ ခြေထောက်နား ဘေးဖက်မှာ ဝိုင်းစိန်ကတော့ ထမင်းချိုင့်တွေ ဖြုတ်ပြီး စားနေလေရဲ့။ ထမင်းစားနေတဲ့ ဝိုင်းစိန်ကို ကြည့်ပြီး ကျုပ်စိတ်တွေ ဖောက်ပြန်လာတယ်။ ထိုင်ချထားတဲ့ ဝိုင်းစိန်ရဲ့ တင်းပါးအိအိကြီးတွေက ကား ကားကြီး။ ဘေးစောင်းမြင်နေရတဲ့ သူ့ရင်သားတွေကလည်း ခပ်ထွားထွား။ ကျုပ်က မိန်းမလုပ်ဖူးပြီး ပြတ်နေတာ တစ်လလောက် ရှိသွားပြီ။ ခင်နွဲ့ သူ့ခဲအိုနဲ့ လိုက်ပြေးသွားကထဲက ပြတ်နေတာ…။ ဒီတော့ ကျုပ်သွေးသားတွေက လှလှ တောင့်တောင့်ကို တွေ့လိုက်ရတော့ သွေးဆာလာတာပေါ့။ ဝိုင်းစိန်က ကျုပ်ထက် နည်းနည်း ငယ်တယ်။ တောသူဆိုတော့ အလုပ်ကြမ်းလုပ်တဲ့ အခါ လုပ်ရပြီး၊ အစားအသောက်ကလည်း လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် အလျှံအပယ်ဆိုတော့ ခန္ဓာကိုယ်က ထွားကြိုင်းတာပေါ့…။ ဝိုင်းစိန်ကို ကြည့်ရင်း ကျုပ်လီးကြီးက ပုဆိုးထဲမှာ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေတယ်။

ကျုပ်ကြည့်နေတာကို တွေ့နေရ တဲ့ ဝိုင်းစိန်က ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်ပြီး ပြုံးပြုံး ပြနေတယ်…ဗျ။ ဆိတ်ကွယ်ရာ ရောက်နေကြတာကိုး။ အဲ… ပြောဖို့တစ်ခု ကျန်သေးတယ်။ ကျုပ်တဲထဲ အဝင်မှာ လယ်ထဲကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ သူရင်းငှါးတွေက တစ်ခေါ် လောက်မှာရှိတဲ့ လယ်ကွက်တွေထဲမှာ နောက်ချေးတွေ ချနေကြတယ်။ ကျုပ်တို့နဲ့ တော်တော်လှမ်းပါတယ်။ ဒီတော့ ကျုပ်တို့နှစ်ယောက်စလုံး အတွက် ဆိတ်ကွယ်ရာ ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဒီဆိတ်ကွယ်ရာ အခြေအနေကြောင့်လည်း ကျုပ်ရဲ့ သတ္တိတွေဟာ ပိုပြီး ရှိလာတာပေါ့။ ဝိုင်းစိန်က ထမင်းစားပြီးလို့ ချိုင့်တွေ ပြန်ဆင့်ပြီးတာနဲ့ ကျုပ်လှဲနေတဲ့ အနားလာပြီး ထိုင်တယ်

အစ်ကိုသာဟန် ပြန်လို့ရပြီ…အားနာလိုက်တာ..အမေတို့များ အားလားမအားလား မသိဘူး… ” “ ငါက အားနေတာပါဟ…ဒွေးလေးပုက ညနေနင်ပြန်မှ အတူပြန်လာဖို့ ငါ့ကို မှာလိုက်တယ်.. ” “ ဟာ…အမေတို့ကတော့ လုပ်လိုက်ပြန်ပြီ…တစ်ဖက်သား အားနာစရာ..ဒီမှာ ဘာကြောက်စရာ ရှိလို့လဲ… ” “ အံမယ်…ကြောက်စရာ တကယ် မရှိဘူးလား… ” ပြောလဲပြော ကျုပ်ကလှဲနေရာ ထထိုင်လိုက်တော့ ဝိုင်းစိန်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်သွားတယ်..။ “ မရှိပါဘူး..အကုန်လုံး တစ်ရွာထဲသားတွေဘဲ…အကြောင်းသိတွေချည်းပဲ….ဟာ… ” “ ဒါဆို …. ငါ့ကိုရော မကြောက်ဘူးလား…. ” “ အဟပ်….အစ်ကို့ဆို ဝိုင်းစိန်က ပိုတောင် မကြောက်သေး…..မကြောက်သေး….အဟက်….ဟက်… ” “ မကြောက်ရင်…..ကဲ…ကဲ….. ” “ အိုး…..လွှတ်…လွှတ်… ” ကျုပ်က ဝိုင်းစိန်ကို အတင်းဖက်ပြီး နမ်းတယ်။ သူက လွှတ်လွှတ်ဆိုပြီး ရုန်းတယ်။ ဘယ်ရမလဲ ယောကျ်ား အားနဲ့ ဆိုတော့ သူဘယ်ရုန်းနိုင်မလဲ…။ “ လွှတ်…..လွှတ်ပါဆို… ” ဝိုင်းစိန်ကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ အားကုန်ဖက်ထားပြီး တစ်ဖက်က သူ့နို့ကြီးတွေကို ကျုပ်လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး ညှစ်တယ်။ ဝိုင်းစိန်က ဖျင်အကျႌဝတ်ထားတဲ့ အပြင် အထဲကပါ ဘော်လီအကျႌရှိတော့ ပိုပြီး အားထည့်ညှစ်တယ်။ သူ့တင်သားကြီးတွေကို တအားတအား လိုက်ညှစ်ပစ်တယ်…။ “ လွှတ်…လွှတ်ပါအစ်ကိုရယ်…ဝိုင်းစိန် တောင်းပန်ပါတယ်…. ” မရပါဘူး ကျုပ်လီးက အထဲမှာ အတော်မာတောင်နေပြီ။ ကျုပ်က နမ်းချင်တိုင်း နမ်းပြီး ကိုင်ချင်တိုင်း ကိုင်နေ တော့တာ….။ “ ကျွတ်…ခက်တာပဲ… ” ခဏကြာတော့ ကျုပ်က သူ့ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဝိုင်းစိန်မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲနေပြီး ပါးနှစ်ဖက်က ပါးကွက်လေးတွေလည်း မရှိတော့ဘူး။ မောနေတယ်

ဟွန်း…..တော်တော်ဆိုး…..ဒီမှာ ရင်ထဲကို ဖိုးသိုးဖတ်သပ်ကြီး ..နေရခက်လိုက်တာ… ” ကျုပ်လဲ အကြံရသွားတာနဲ့… “ ငါလည်း…နင့်လိုပါပဲ ဟ….ဒီမှာ ကြည့်ပါအုံး… ” ပြောလည်း ပြော ကျုပ်က ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆွဲဖြုတ်ပြီး ချွတ်ချလိုက်တယ်..။ “ အို…… ” တောင်နေတဲ့ ကျုပ်လီးကြီးကိုလဲ မြင်ရော ဝိုင်းစိန်မျက်လုံး အဝိုင်းသားနဲ့ ကြည့်ပြီး ကြက်သေသေသွားတယ်။ ကျုပ်လီးက ခင်နွဲ့ကို သုံးလလောက် လိုးခဲ့လို့ အပေါ်အရည်ခွံက ထိပ်မှာ မရှိတော့ပဲ နှီးတစ်ပြားလောက် လန်နေပြီ။ ဝိုင်းစိန် ကြက်သေ သေသွားတဲ့ အခိုက်မှာပဲ ကျုပ်က သူ့ကို ပြန်ဖက်ပြီး ကျုပ်ကိုယ်နဲ့ ဖိပြီး လှဲချတယ်။ “ အိုအို….မလုပ်နဲ့…..အဟင့်…ဟင့်..ဟင့်…… ” ဝိုင်းစိန် ငိုပါပြီ။ ရုန်းတော့ မရုန်းတော့ဘူးဗျ။ ဝိုင်းစိန် ပက်လက်လန်သွားတယ်ဆို ကျုပ်က သူ့ပေါ်တက်ခွ တော့တာဘဲ။ ကျုပ်လီးကြီးကတော့ သူ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ့ ဖြစ်နေတယ်။ ခွမိတာနဲ့ ဗိုက်ကြွပြီး စောစော က ရုန်းရင်းကန်ရင်းနဲ့ လျော့ရဲရဲ ဖြစ်နေတဲ့ သူ့ထမီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်..။ ဝိုင်းစိန် မျက်လုံးမှိတ်ချလိုက်တယ်။ ထမီကို အကုန်ချွတ်မနေတော့ပါဘူး။ ဒူးဆစ်လောက်အထိပဲ ချွတ်တယ်။ ကျုပ်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ အမွှေးနုနုလေးတွေနဲ့ စောက်ပတ်ကြီးက ဝင်းအိနေတာဘဲ။ ခင်နွဲ့စောက်ပတ်ထက် ပိုပြီး လှတယ်။ ကျုပ်က လက်ဝါးနဲ့ အုပ်ပြီး ရွရွလေး ပွတ်ပေးလိုက်တယ်..။ “ အဟင့်….အဟင့်…… ” ဝိုင်းစိန် တစ်တွန့်တွန့် ဖြစ်သွားရာက စေ့ထားတဲ့ ပေါင်ဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးက ဟသွားတယ်။ ဒီမှာတင် ကျုပ်က တောင်နေတဲ့ လီးကို စောက်ပတ်ဝမှန်းပြီး တေ့ထောက်လိုက်တယ်။ ဝိုင်းစိန် ဆတ်ခနဲ တုန်သွားတယ်။ တေ့ပြီးတာနဲ့ ခင်နွဲ့ကို စလိုးတုံးကလို အတင်းဆောင့်မထည့်ပဲ လီးကို ဆတ်ခနဲ ခပ်ဖြေးဖြေး ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်..။ “ အမေ့… ဝိုင်းစိန် ခါးကော့တက်သွားတယ်။ သူ့ဟာထဲမှာလဲ အရည်တွေ ရွှဲနေပါလား။ လီးက ခေါင်းတစ်ခုလုံး ဝင်သွား တယ်။ ကျုပ်က ဆက်ပြီး ဖြေးဖြေးပဲ ဖိဖိသွင်းတယ်…။ “ ဗြစ်…ဗြစ်……ဗြစ်.ဖွတ် အမလေး…..အမေ့……အ….အ…….အမေ့… ” ဝိုင်းစိန်ကတော့ ခါးလေးကော့လိုက် ရင်လေးကော့လိုက်နဲ့ပေါ့။ အသားလေးတွေလည်း တဆတ်ဆတ် တုန် နေတယ်။ လီးတစ်ဝက်နီးပါးလောက် ဝင်သွားပြီးတော့ အထဲမှာ ဘာခံနေတယ် မသိဘူး၊ လီးက ဆက်မဝင်ဘူး ဖြစ် နေတယ်။

ဒါနဲ့ ကျုပ်က လီးကို ခပ်ဖြေးဖြေး ဆွဲထုတ်ပြီး အားနဲနဲ ထည့်ပြီးဆောင့်ချလိုက်တယ်…။ “ ဗြစ်…ဖွတ်……ဖေါက်…..အမေရေ……အားအား…..” အားထည့်တာ နဲနဲများသွားပြီး လီးက တဆုံးဝင်သွားတယ်။ အပျိုလေးမို့ အတော်နာသွားပုံရတဲ့ ဝိုင်းစိန်က တော့ မျက်နှာမဲ့ပြီး မျက်ရည်တွေ သွင်သွင်စီးကျပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတုန်နေတယ်။ စောက်ပတ်ထဲ လီးတဆုံး ဝင်သွား ပြီဆိုတော့ ကျုပ်လဲ ဘယ်နေနိုင်တော့မှာလဲ၊ လီးကို ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး လိုးတော့တာပေါ့။ အစမို့ ခပ်ဖြေးဖြေးပဲ…ပေါ့…။ “ ဗြစ်….ဒုတ်….ပလွတ်….ဖွတ်….ဇွိ ..အင့်….အ….အား…ဟင့်…… ” တခဏအတွင်းမှာပဲ..သူ့အထဲမှာ အရည်တွေ ရွှဲနစ်လာပြီး ဝိုင်းစိန်လဲ ငိုတာရပ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျုပ်လက်မောင်း တစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲပြီး တအားညှစ်ကိုင်ထားတယ်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကိုလည်း ပိုပြီး ကားပေးလာတယ်။ ဝိုင်းစိန်က သူ့ကိုယ်လုံးလေး တသိမ့်သိမ့် တလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေတဲ့ကြားက စင်းကျနေတဲ့ သူ့မျက်လုံးနှစ်လုံးကို ဖြတ်ခနဲ ဖြတ်ခနဲ ဖွင့်ဖွင့်ပြီး ကျုပ်ကို ကြည့်တယ်။ ဝိုင်းစိန် ခံနိုင်ပြီဆိုတာနဲ့ ကျုပ်လဲ စိတ်ကို လွှတ်ပေးပြီး ဆောင့်လိုးတော့တယ်…။ “ ဗြစ်….ဒုတ်…..ဖွတ်….ပလပ်…..ဗြစ်….အဟင့်….အဟင့်……အ.အ……ဟင့်……အင့် ငယ်သာငယ်တယ်၊ တော်တော်သန်တဲ့ ကောင်မလေးဗျ။ လိုးနေတဲ့ ကျုပ်လီးကိုများ သူ့စောက်ပတ်နဲ့ ဆွဲဆွဲ ညှစ်လိုက်တာများ လီးကို တန့်ခနဲ တန့်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားရတာပဲ။ ဒီလိုညှစ်တာက ကျုပ်ကို ကောင်းစေချင်လို့ ညှစ်ပေး တာလည်းပါတယ်။ ကာမအရသာကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်တုံ့ပြန်မှုလည်း ပါတယ်ပေါ့…။ “ ပလွတ်…ဗြစ်…ဇွတ်……ဖွတ်…..ဒုတ်……အင့်…ဟင့်…ဟင့်… ” “ ကောင်းလား..ဝိုင်းစိန်… ” “ အင်း…..ဟင့်အင်း…သိဘူး… ” အသံလေးက ခရာတာတာလေး ကျုပ်လဲ အတော်ကောင်းလာတာကြောင့် ခပ်သွက်သွက်ကြီးကို ဆက်တိုက် ဆောင့်ပြီးလိုးရာက သုတ်လွှတ်လိုက်တော့တယ်။ သူလည်း ပြိုင်တူ ပြီးတယ်နဲ့ တူတယ်။ ကျုပ်လည်း သုတ်လွှတ် လိုက်ရော… “ အမလေး….အစ်ကို…အ………အိ..အမေ့… ” ဆိုပြီး ကော့ကော့တက်သွားရာက တွန့်တွန့်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ခါဆင်းသွားတော့တာပါဘဲ…ဗျာ။ ကျုပ် အတွေ့အကြုံတွေ အများကြီး ကျန်သေးတယ်။ နောက်ကြုံရင် ပြောပြအုံးမယ်။ ခုတော့ ဒီလောက်နဲ့ပဲ ကျေနပ်တော့ဗျာ…။ ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

ကိုသာဟန္

က်ဳပ္နံမယ္က သာဟန္ပါ။ ေနတာက ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚေဒသက ဇရက္ကုန္း ဆိုတဲ့ ႐ြာႀကီးမွာပါ။ ဇရက္ကုန္း ႐ြာက ေဒးဒရဲ နယ္ထဲမွာပါ။ က်ဳပ္အသက္က အခုဆို ၄၅ ႏွစ္ထဲ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ငယ္ငယ္ထဲက လယ္ အလုပ္၊ ေခ်ာင္းအလုပ္ေတြကို လုပ္ခဲ့တဲ လူဆိုေတာ့ ခႏၶာကိုယ္က ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း ရွိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အရက္ကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲ မေသာက္တတ္ပဲ တခါတရံမွ အနည္းငယ္သာ မေသာက္မျဖစ္ေတာ့မွ ေသာက္ တတ္ေတာ့ အခု ခ်ိန္ထိ ေတာ္႐ုံလူငယ္ေတြေတာင္ က်ဳပ္ရဲ႕ သန္ျမန္မႈကို မမွီပါဘူး။ အသားအေရာင္ကေတာ့ ခပ္ညိဳ ညိဳပါ။ အရပ္က ပုတဲ့ အ႐ြယ္အစားထဲ မပါပါဘူး။ အဲ….တစ္ခုေျပာဖို႔ က်န္ေသးတယ္။ အဲဒါက က်ဳပ္ကို တစ္႐ြာလုံးက လက္ျမန္သာဟန္လို႔ ေခၚတဲ့ဟာပါဘဲ…။ တစ္ျခားေတာ့ မထင္နဲ႔။ က်ဳပ္ဒီအသက္အ႐ြယ္ထိ ဘယ္သူနဲ႔မွ ရန္မျဖစ္ဖူးပါဘူး။ က်ဳပ္ရဲ႕ နာမည္ အေရွ႕မွာ လက္ျမန္ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ထူးႀကီး ထည့္ၿပီး ေခၚတာက မိန္းမကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ပါ။ ရမယ္ဆိုရင္ က်ဳပ္က သြက္တယ္ေလ။ က်ဳပ္က ကြမ္းမစား၊ ေဆးလိပ္မေသာက္၊ အရက္မေသာက္ေပမယ့္ အဲဒီ မိန္းမေတာ့ ႀကိဳက္တယ္ေလ..။ ႀကိဳက္တယ္ဆိုေပမယ့္ ဒီအသက္အ႐ြယ္ထိ တစ္ခါမွ ဖာမခ်ဖူးပါဘူး။ အပ်ိဳေလး၊ အပ်ိဳႀကီး။ တစ္ခုလပ္၊ မုဆိုးမ၊ ဆိုတဲ့မိန္းမအမ်ိဳးအစားေတြနဲ႔ က်င္လည္ခဲ့တာပါ။ ေနာက္တစ္ခုက က်ဳပ္ခုခ်ိန္ထိ လင္ႀကီးငုတ္တုတ္နဲ႔ မိန္းမ မ်ိဳးကို တစ္ခါမွ မျပစ္မွားခဲ့ဖူးပါဘူး။ မိန္းမေတြ ဒီေလာက္မ်ား ေနတာပဲဗ်ာ။ သူမ်ား မယား ဘာလို႔မ်ား

သြားခ်ိန္ေနမွာ လည္းဗ်ာ..။ ေနာက္ၿပီး က်ဳပ္က ေခ်ာေခ်ာလွလွ ေတာင့္ေတာင့္ ေလးေတြမွ ကိုင္ခ်င္တာဗ်။ မိန္းမဆိုၿပီးေရာ ဆိုတဲ့စိတ္ က်ဳပ္မွာ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္လိုက္လို႔ မရႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးရွိရင္ က်ဳပ္ဘယ္ ေလာက္ပဲ စိတ္ဝင္စားေနပါေစ က်ဳပ္မႀကိဳးစားပါဘူး။ အခ်ိန္ကုန္တယ္။ အလုပ္ရႈပ္တယ္။ စာသင္တဲ့လူ ေရဒီယိုျပင္ တဲ့လူ နာရီျပင္တဲ့လူေတြဟာ ျပင္ပါမ်ားၿပီး လုပ္ပါမ်ားလာရင္ ဘယ္အလုပ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကြၽမ္းက်င္လာပါတယ္။ ဒီလိုပဲ က်ဳပ္ကလဲ ၁၈ ႏွစ္သားကစၿပီး မိန္းမေတြနဲ႔ က်င္လည္ခဲ့ေတာ့ ဒီကိစၥမွာ ကြၽမ္းက်င္တယ္ေပါ့……ဗ်ာ…။ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို က်ဳပ္တစ္ခါၾကည့္လိုက္ရင္ အဲဒီမိန္းမ က်ဳပ္လုပ္လို႔ ရမရ တစ္ခါတည္း က်ဳပ္သိတယ္။ ႂကြားတာ မဟုတ္ဘူး။ တကယ္ေျပာတာ။ ဒီဟာေလး က်ဳပ္နည္းနည္း ေျပာအုံးမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း နည္းလမ္းေလး ရတာေပါ့။ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို က်ဳပ္ၾကည့္ရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ကမသိေအာင္ အၾကည့္ခံရတဲ့ မိန္းမပဲ သိေအာင္ ၾကည့္တယ္။ ေခ်ာင္းၾကည့္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္…။ ေျပာင္ၾကည့္တာ….။ ၾကည့္တာကလည္း မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဓိက ေနရာျဖစ္တဲ့ ႏို႔ေနရာ၊ တင္သားႀကီးေတြ ေနရာနဲ႔ ေပါင္ခြ ၾကား ေနရာေတြကို မရွက္မေၾကာက္ အာသာငမ္းငမ္းနဲ႔ စိုက္ၿပီးေတာ့ကို ၾကည့္ပစ္လိုက္တာ။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ အၾကည့္ ခံရတဲ့ မိန္းမက မ်က္ႏွာပ်က္ၿပီး ထသြားမယ္၊ လွည့္ထြက္သြားမယ္၊ မဲ့ျပမယ္ ဆိုရင္ က်ဳပ္ အဲဒီမိန္းမကို ဆက္ၿပီး မႀကိဳးစား ေတာ့ပါဘူး..။ အဲ..ေစာေစာကလို က်ဳပ္ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ မ်က္ႏွာေလးရဲၿပီး ေခါင္းငုံ႔ၿပီး ဆက္ရပ္ေနမယ္၊ ဆက္ၿပီး ထိုင္ေနမယ္၊ ဆက္ၿပီး အၾကည့္ခံေနမယ္၊ ေနာက္ ထြီခနဲ တံေတြးေထြးမယ္ ဆိုရင္ အဲဒီမိန္းမ က်ဳပ္လုပ္လို႔ ရၿပီ..။ ဒါေပမယ့္ ၾကာမယ္။ အခ်ိန္ေပးရမယ္။ သူက က်ဳပ္ကို လက္ခံခ်င္ေပမယ့္ မူေနမယ္။ ၾကာၾကာ အခ်ိန္ဆြဲၿပီးမွ ေပးမယ့္ သူပါ..။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက က်ဳပ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ မခ်ိၿပဳံးတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းျပန္ၾကည့္တာမ်ိဳး။ ႐ႊင္ျပတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ က်ဳပ္ကို စကားတစ္ခုခု လွမ္းေျပာတာမ်ိဳး၊

က်ဳပ္ၾကည့္ေနတာကို သိလဲသိေရာ မ်က္လႊာေလးခ်ထားၿပီး က်ဳပ္လဲ မ်က္ေစ့လႊဲလိုက္ေရာ က်ဳပ္ကို စိတ္ဝင္စားတဲ့ မ်က္လုံးနဲ႔ တစ္ခ်က္ေလာက္ မ်က္လုံးဝင့္ၿပီး ၾကည့္လိုက္တာ မ်ိဳးေတြဆိုရင္ အခုထလုပ္ အခုျဖစ္တယ္..။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုေတာ့ရွိတာေပါ့။ လူျမင္ လူသိလို႔ေတာ့ မရဘူး။ ဆိတ္ကြယ္ရာ ရဖို႔လိုတယ္။ လူသာသိလို႔က ေတာ့ ၃ ႏွစ္ေလာက္ ႀကိဳက္ခဲ့ ေနခဲ့တဲ့ ရည္းစားျဖစ္ေနပါေစ၊ ပါး႐ိုက္ခံရရင္ ခံရ မခံရရင္ ထေျပးၿပီး ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အေတြ႕ခံမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မိန္းမေတြ စိတ္က အဲဒီလိုမ်ိဳး ရွိတယ္။လူမသိဘို႔ အဓိကက်တယ္။ ဒီနည္းလမ္းေတြက က်ဳပ္အတြက္ေတာ့ ပုံေသနည္း တစ္ခုလို အခုအသက္အ႐ြယ္ထိ မွန္ခဲ့တယ္..။ ခင္ဗ်ားတို႔အတြက္ေတာ့ မေျပာတတ္ ဘူး။ ဒါေတြကို က်ဳပ္ကေျပာေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔က က်ဳပ္ကို မိန္းမ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ယူဖူးလို႔လဲလို႔ ေမးလိမ့္မယ္။ က်ဳပ္ခုခ်ိန္ထိ ဘယ္မိန္းမကိုမွ မယူဖူးဘူး။ ယူထားၿပီး အပင္ပန္းခံ လုပ္ေကြၽးရေလာက္ေအာင္ မိန္းမေတြကို အထင္ မႀကီးလို႔ပဲ။ က်ဳပ္ကို လိုခ်င္လို႔ စြဲလန္းလို႔ အတူေနခ်င္တဲ့ မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါတယ္။ က်ဳပ္ကလည္း မိန္းမေတြရဲ႕ အထာကို ကြၽမ္းေတာ့ သူတို႔စြဲေအာင္ လုပ္ႏိုင္တယ္ေလ။ ေနာက္ၿပီး က်ဳပ္က က်န္းမာတယ္။ သန္စြမ္းတယ္မို႔လား။ ေနာက္ၿပီးစိတ္ရွည္တယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔လိုတာကို ျပည့္ဝေအာင္ ျဖည့္ဆည္း ေပးႏိုင္တာေပါ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္က အတည္တက် မိန္းမယူမထားေတာ့ အိမ္ေထာင္မရွိဘူး..ဗ်ာ ။ ေနာက္ က်ဳပ္က ဇရက္ကုန္း ဇာတိမဟုတ္ဘူး။

သလပ္ခြာကေန က်ဳပ္တို႔မိသားစုက ဇရက္ကုန္းကို ေျပာင္း လာၾကတာ။ မိသားစုဆိုေပမဲ့ မ်ားမ်ားစားစားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အေဖရယ္ အေမရယ္ က်ဳပ္ရယ္ သုံးေယာက္ထဲပါ။ အေမက က်ဳပ္ ၁၃ ႏွစ္သားမွာ ဆုံးသြားၿပီး အေဖကေတာ့ က်ဳပ္ အသက္၂၀ အေရာက္မွာ ဘုန္းႀကီးဝတ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဇာတိျဖစ္တဲ့ သလပ္ခြာ႐ြာကို ႂကြသြားၿပီး သီတင္းသုံးေနတယ္..။ ဒီေတာ့ ဇရက္ကုန္း႐ြာမွာ က်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့တယ္။ တစ္ေကာက္ႂကြက္ေပါ့…ဗ်ာ။ က်ဳပ္က တစ္ေယာက္တည္း သမားဆိုေတာ့ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း ဖိုးခ တို႔အိမ္မွာေနတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာက က်ဳပ္လမ္း ေလွ်ာက္တတ္စ အ႐ြယ္ကတည္းက အတူေနခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေနာ္။ ဖိုးခကလည္း သလပ္ခြာ႐ြာသားပဲ။ ဇရက္ကုန္း ေရာက္ေတာ့ တစ္အိမ္တည္း အတူေနၾကတာ..။ အဲဒီမွာ က်ဳပ္ေနတယ္။ အိမ္ကေတာ့ က်ဳပ္အေဖ ေဆာက္ေပးခဲ့တဲ့ အိမ္ပါ။ ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္က အလုပ္ကို မပ်င္းဘူး။ ရသမွ် အကုန္ ဖိုးခကိုေပးတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔မိသားစုက က်ဳပ္မွက်ဳပ္ျဖစ္ၿပီး ဖိုးခနဲ႔ကလည္း ညီအစ္ကိုလို ျဖစ္ေနေတာ့ အဲဒီမွာ က်ဳပ္က ၿမဲေနတာေပါ့…။ ဖိုးခတို႔မွာ ဖိုးခအေမ ေဒၚေ႐ႊရယ္၊ ဖိုးခမိန္းမ မတုတ္ရယ္၊ ဖိုးခရဲ႕ သမီး ခင္ၿပဳံးနဲ႔ ခင္မုန္းရယ္၊ ဒါပဲရွိတယ္…။ အားလုံးက က်ဳပ္ကို ခင္ၾကပါတယ္။

အဲ က်ဳပ္အေၾကာင္း ေျပာေနရတာနဲ႔ က်ဳပ္ေျပာခ်င္တဲ့ စကားဆီ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေရာက္ေတာ့ဘူး။ ေျပာခ်င္တာက က်ဳပ္ ၁၈ ႏွစ္သား ပထမဆုံး မိန္းမလုပ္ဖူးခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းပါပဲ။ ဆက္ၿပီး နား ေထာင္ၾကပါအုန္း….ေနာ္….။ တစ္ေန႔ေတာ့ ညေနစာ စားၿပီး ပ်င္းတာနဲ႔ က်ဳပ္ ႐ြာထဲ ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။ အခ်ိန္က ေမွာင္ရီပ်ိဳးေနတဲ့အခ်ိန္ တစ္ေနရာ အေရာက္မွာ …. “ သာဟန္….နင္ ဘယ္သြားမလို႔တုန္း…… ” က်ဳပ္လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္း ခင္ႏြဲ႕ဆိုတဲ့ ေကာင္မေပါ့။ သူက ၿခံဝမွာ ရပ္ေနတယ္။ က်ဳပ္တို႔ ႐ြာက ႐ြာႀကီး….အိမ္တိုင္းနီးပါး ၿခံနဲ႔ ဝန္းနဲ႔ ေနၾကတာ…။ “ ငါလဲ….ပ်င္းတာနဲ႔ ထြက္လာတာဟ…… ” “ ဒါဆို…အိမ္ထဲဝင္အုန္းဟာ…..ငါေျပာစရာရွိလို႔… ” “ ေအး…… ” က်ဳပ္လဲ ၿခံထဲကို ခင္ႏြဲ႕ ေနာက္ကေန ဝင္လိုက္သြားတယ္။ က်ဳပ္က လူပ်ိဳျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့ ေရွ႕က သြားတဲ့ ခင္ႏြဲ႕ကို ေနာက္ကေန ၾကည့္မိတယ္။ သူ႔တင္ပါးႀကီးေတြက အိပက္ အိပဲနဲ႔ အသည္းယားစရာႀကီး…..ဟီး ဟီး…..။ သူ႔တင္ပါးႀကီးေတြ လႈပ္ေနတာ ၾကည့္ၿပီး က်ဳပ္စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးႀကီးဗ်ာ…လာ ထိုင္…..သာဟန္… ” က်ဳပ္က ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္…။ နင့္ အိမ္ကလူေတြ ဘယ္သြားၾကလဲ… ” “ အစ္မတို႔ လင္မယားက ၿခံထဲ သြားၾကတယ္… ဟိုမွာ သရက္ေတြ ခူးၿပီး အုပ္ေနတယ္… ” သူတို႔ၿခံက ႐ြာအစြန္မွာပါ…။ အေတာ္ေလး ေဝးတယ္. အဖြားေလးေရာ…ခင္ႏြဲ႕… ” “ အေမက သူ႔ညီမနဲ႔ ေဒးဒရဲ လိုက္သြားတာ ႏွစ္ရက္ ရွိၿပီ… ” စကားသာေျပာေနတယ္။ ခင္ႏြဲ႕ မ်က္လုံးေတြက အရင္လို မဟုတ္ပဲ စူးရွေျပာင္လက္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ က်ဳပ္ကို ၾကည့္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔မ်က္ႏွာက တစ္မ်ိဳးပဲ…။

“ နင္ငါ့ကို ဘာေျပာမလို႔တုံး… ” “ ေျပာ…..ေျပာပါ့မယ္… ” ခ်က္ခ်င္းပဲ ခင္ႏြဲ႕အသံက ငိုသံပါလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက က်ဳပ္နဲ႔ လူလုံးခ်င္း ထိေအာင္ တိုးကပ္ၿပီး ထိုင္ လိုက္တယ္..။ “ နင့္…..နင့္သူငယ္ခ်င္း ေက်ာ္သိန္း ေလ….ငါ့…ငါ့ကို ရက္စက္သြားတယ္….ဟင့္..ဟင့္ ဟင့္……… ” ေျပာလဲ ေျပာ ငိုလဲ ငို ခင္ႏြဲ႕ဟာ က်ဳပ္ကို ဖက္ၿပီး ငိုေတာ့တာပဲ။ ေက်ာ္သိန္းနဲ႔ သူနဲ႔ ႀကိဳက္ေနတာ က်ဳပ္သိတယ္။ အခု ေက်ာ္သိန္းက အေနာက္ပိုင္းက ေဒၚဘုမ သမီးကို ခိုးေျပးသြားၿပီေလ…။ “ ခင္ႏြဲ႕ကလဲ….ဟာ မငိုပါနဲ႔…..သူကမွ ကိုယ့္ကို မခင္တာ…ဂ်င္းစိမ္းနဲ႔ မိတ္သလင္ပဲေပါ့…..နင္ကလဲ… ” “ ဟင့္…ဟင့္..ငါအရမ္း ဝမ္းနည္းတယ္…… ” ခင္ႏြဲ႕က က်ဳပ္ကိုယ္လုံးႀကီးကို အတင္းတိုးဖက္ၿပီး က်ဳပ္ရင္ဘတ္မွာ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ငိုေနတယ္။ အဲ…သူ႔လက္ တစ္ဖက္က က်ဳပ္ေပါင္ေပၚ တင္ထားတဲ့ က်ဳပ္လက္ကို လာကိုင္တယ္။ ကိုင္တာက က်ဳပ္လက္ဖမိုးကို သူ႔လက္ဖဝါးနဲ႔ အုပ္ၿပီး ကိုင္တာ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ေပါင္ေပၚ တင္ထားတဲ့ က်ဳပ္လက္ဖ်ားက က်ဳပ္ေပါင္ရင္းခြၾကားေပၚမွာ ေရာက္ေန တာ။ သူက က်ဳပ္လက္ဖမိုးကို အုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဆုပ္လိုက္ေတာ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက က်ဳပ္လက္ရဲ႕ ေအာက္ဖက္ကို ေကြးဝင္သြားၿပီး ပုဆိုးထဲက က်ဳပ္ေ႐ႊပန္းႀကီး ထိပ္ကို သြားထိတယ္…။ “ ဟင့္ဟင့္….သာဟန္ရယ္….ငါ…ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ…..အဟင့္….ဟင့္….. ” သူ႔ကိုယ္လုံးေလးက တသိမ့္သိမ့္ ျဖစ္ေနရာက သူ႔လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြကလည္း က်ဳပ္ေ႐ႊပန္းကို ထလိုက္ ထိုးလိုက္နဲ႔ တို႔တို႔ေနသလို ျဖစ္လာတယ္။

တစ္ကိုယ္လုံး သနပ္ခါးနံ႔ ေမႊးေနတဲ့ ခင္ႏြဲ႕က က်ဳပ္ကို သူ႔ကိုယ္လုံး အိအိ ႀကီးနဲ႔ တစ္သားတည္း ျဖစ္ေအာင္ အတင္းဖက္ထားၿပီး က်ဳပ္ေ႐ႊပန္းထိပ္ကိုလည္း သူ႔လက္ေခ်ာင္းထိပ္ေတြနဲ႔ လာလာၿပီး ထိထိေနေတာ့ ဘယ္ဗ်ာ….က်ဳပ္ ေ႐ႊပန္းႀကီးက ေထာင္းခနဲ ထလာေတာ့တာေပါ့ ဗ်ာ….။ “ အမေလး……ဘာႀကီးလဲ… ” ခင္ႏြဲ႕က ႐ုတ္တရက္ က်ဳပ္ကိုဖက္ထားတာကေန ခြာလိုက္ၿပီး တစ္ၿပိဳင္နက္ထဲမွာ ေပါင္ၾကားထဲက က်ဳပ္လက္ ကို ဆြဲမ တဆက္ထဲ ေထာင္ထလာတဲ့ က်ဳပ္ဟာႀကီးကို သူ႔လက္နဲ႔ ဖမ္းဆုပ္ပစ္လိုက္ျပန္ေရာ…။ ေစာေစာက ဝမ္းနည္းပက္လက္ျဖစ္ေနတဲ့ ခင္ႏြဲ႕ဟာ ခ်က္ခ်င္းပဲ သြက္လက္ျဖတ္လတ္သြားပါတယ္..။ “ ဘာ…..ဘာ လဲ… ” ေျပာလဲေျပာ က်ဳပ္ဟာႀကီးကို ဆုတ္ ဆုတ္ေပးေတာ့ ပိုၿပီးထလာ ႀကီးလာတာေပါ့။ “ ငါ့…..ငါ့..ေ႐ႊပန္းႀကီး ေလ..ဟာ… ” “ ဟယ္….အႀကီးႀကီးပဲ…..ျပစမ္း…မလုပ္နဲ႔… ” သူက ပုဆိုးကို ဆြဲခြၽတ္မယ္ အလုပ္၊ က်ဳပ္ကလဲ ပုဆိုးကို အတင္း ဖိထားမိတယ္။ “ နင္ကလဲဟာ ငါတို႔က သူငယ္ခ်င္းေတြပဲ…မရွက္ပါနဲ႔…၊ ငါမျမင္ဖူးလို႔ပါ… ” ခင္ႏြဲ႕က က်ဳပ္မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ၿပီး ေတာင္းေတာင္းပန္ပန္ေျပာရင္း သူ႔လက္က က်ဳပ္ရဲ႕ ေငါထြက္ေနတဲ့ ဟာ ႀကီးကို သူ႔လက္နဲ႔ ပုဆိုးေပၚကေန အုပ္ကိုင္ၿပီး ဆုပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေစာေစာကလို ဖြဖြေလး ဆုပ္ဆုပ္ေပး ေနျပန္တယ္။

က်ဳပ္ရဲ႕ ေ႐ႊပန္းႀကီးသာ ေထာင္ထလာတာမဟုတ္ပဲ က်ဳပ္ရဲ႕ စိတ္ေတြလည္း အေတာ္ထလာၿပီ..။ ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္က မိန္းမသာ မလုပ္ဖူးေသးတာ၊ ကာလသားႀကီးေတြေျပာတဲ့ မိန္းမအေၾကာင္းေတြ နားနဲ႔ မဆန႔္ ေအာင္ ၾကားဖူးခဲ့ၿပီး ကာလသားႀကီးေတြ အိမ္တက္ေတာ့ အေဖာ္လိုက္ၿပီး ခဏခဏ ေခ်ာင္းဖူးတယ္။ ေနာက္ ရကာစ လင္မယားေတြ တျခားလင္မယားေတြကိုလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူတူလိုက္ၿပီး ေခ်ာင္းဖူးတယ္။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္လည္း ဘယ္ေခပါ့မလဲ…။ “ လုပ္ပါ သာဟန္ရာ…ငါၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ….ခဏေလးပါ….၊ ဘယ္သူမွလဲ ရွိတာမွ မဟုတ္တာ… ” က်ဳပ္ရင္ထဲမွာလဲ ေမာေမာႀကီးနဲ႔ဗ်ာ။ က်ဳပ္ေျခာက္ေနတဲ့ လည္ေခ်ာင္းကို တံေတြးမ်ိဳခ်ၿပီး စိုသြားေအာင္ လုပ္လိုက္ရတယ္။ ၿပီးမွ ေမာ့ၿပီး ေျပာေနတဲ့ ခင္ႏြဲ႕ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ငုံ႔ၿပီး စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္..။ “ ကဲ ကဲ…ဒါေလာက္ျဖစ္ေနရင္ …ငါ့ဟာလဲျပမယ္….နင္ကလည္း နင့္ဟာကို ျပ…ဘယ့္ႏွယ္လဲ…. ” “ အာ……နင္ကလဲ…… ” က်ဳပ္တို႔က ၁၂ ႏွစ္ ၁၃ ႏွစ္ ကေလးေတြ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သိသိႀကီးနဲ႔ ျဖစ္ေနၾကတာပါ။ “ နင့္ဘက္က်ေတာ့ နင္ကသိပ္သိတာပဲ… ဒါဆို ငါလဲ မျပေတာ့ဘူး… ” “ ကဲ…..လာဟာ…အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာ ….မေကာင္းဘူး…အထဲသြားမယ္… ” ခင္ႏြဲ႕က ေခါက္ကာလိုက္ကာနဲ႔ ကာထားတဲ့ အခန္းထဲကို ထၿပီးဝင္သြားေတာ့ က်ဳပ္လဲ ေနာက္က လိုက္ခဲ့ပါ တယ္။ သူဝင္သြားတဲ့ အခန္းက သူ႔အစ္မလင္မယား အိပ္တဲ့ အခန္းပါ။ အထဲမွာ ေမြ႕ယာထူထူႀကီးနဲ႔ အိပ္ယာႀကီးက အခန႔္သား။ အိမ္အျပင္မွာက ေမွာင္ေနေပမယ့္ အထဲမွာက မွန္အိမ္ေလး ထြန္းထားေတာ့ လင္းလင္းခ်င္းခ်င္း ရွိေန ပါတယ္..။ အခန္းထဲလည္း ေရာက္ေရာ ခင္ႏြဲ႕က က်ဳပ္ဘက္လွည့္ၿပီး ရပ္လိုက္တယ္။ သူနဲ႔ က်ဳပ္က ႏွစ္ေတာင္ေလာက္ လက္တစ္ကမ္းေလာက္ပဲ ကြာတာ။ သူက က်ဳပ္ကို ၾကည့္ေနရာက သူမ်က္လုံးက က်ဳပ္ေအာက္ဖက္ပိုင္းကို ေရာက္ သြားတယ္။ က်ဳပ္လည္း မထူးေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္

ဟယ္…..နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူး… ” ေျပာလည္းေျပာ သူက က်ဳပ္ေရွ႕တိုးလိုက္ၿပီး လက္က က်ဳပ္ရဲ႕ ေတာင္မတ္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို လွမ္းကိုင္လိုက္ ေတာ့ တာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ ဖြဖြေလး ကိုင္ထားရာကေန လက္ညႇိဳးလက္မကို ကြင္းေလးလိုလုပ္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္လုပ္ေပးတယ္။ က်ဳပ္လီးႀကီးက ပိုႀကီးၿပီး ပိုမာလာတာေပါ့။ တစ္ခါ ခင္ႏြဲ႕က ထိပ္ဖ်ားထိရွိေနတဲ့ က်ဳပ္လီးရဲ႕ အရည္ခြံ ကို ဆြဲခ်လိုက္တာ က်ဳပ္ဒစ္ႀကီး ေပၚလာေတာ့တာပဲ…။ “ နင္……နင္နဲ႔ ရတဲ့ မိန္းမက….ကံေကာင္းတာပဲ… ” တိုးတိုးေလး ညည္းသလိုေျပာလိုက္တဲ့ ခင္ႏြဲ႕ရဲ႕ အသံေလးဟာ တုန္ေနပါတယ္။ အသံ သာမဟုတ္ပဲ သူ႔ တစ္ကိုယ္လုံးဟာလည္း တုန္ရင္ေနပါတယ္…။ “ ကဲ…..နင္ ဟိုဖက္လွည့္ေန….ငါက လွည့္ၾကည့္ဆိုမွ လွည့္ေနာ္…… ” က်ဳပ္လည္း သူေျပာတဲ့အတိုင္း ေနာက္ကို လွည့္ေနလိုက္ပါတယ္။ ခဏေနတဲ့အခါမွာေတာ့ …… “ ရၿပီ…..ဒီဖက္လွည့္ေတာ့…… ” ဆိုတဲ့ အသံတိုးတိုးေလးကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ က်ဳပ္လည္း ေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဘာေတြလုပ္ ဟာဗ်ာ ကိုယ္လုံးတီးနဲ႔ေလ ေခါင္းေလးငုံ႔လို႔ ေပါင္ၾကားမွာ အေမႊးမဲမဲေလးေတြေၾကာင့္ သူ႔ဟာကိုေတာ့ ရွင္းလင္း ေအာင္ ေသခ်ာမေတြ႕ရေပမယ့္ သူ႔အေပၚပိုင္းက ႏို႔ႏွစ္လုံးကေတာ့ က်ဳပ္လက္သီးဆုတ္ေလာက္ေတာင္ ရွိၿပီး မာတင္း ၿပီး ကေလးအေမေတြလို ေပ်ာ့တြဲမေနပဲ ႏို႔သီးေတြက ေကာ့ေထာင္တက္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး ကိုလည္း ေတြ႕လိုက္ေရာ က်ဳပ္ဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္း မသိလိုက္ဖူး။ လက္တစ္ကမ္းက သူ႔ကိုဆြဲၿပီး တအားႀကဳံးဖက္ ပစ္လိုက္တာေပါ့။ သူကလည္း က်ဳပ္ကို ျပန္ဖက္ထားတယ္ေလ…။ “ သာ….သာဟန္….နင္….ကိုင္ၾကည့္အုံးေလ…… ” က်ဳပ္လဲ သူ႔ကိုယ္ေပၚမွာ ဖက္ထားတဲ့ က်ဳပ္လက္တစ္ဖက္ကို ျဖဳတ္ၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားကို ထိုးႏႈိက္ၿပီး ကိုင္လိုက္ ပါတယ္။ သူက ေပါင္ကားေပးတယ္။

ဘာေတြလည္း မသိဘူး ေပါင္ၾကားမွာ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနၿပီး သူ႔အဖုတ္က က်ဳပ္လက္နဲ႔ ေတာင္ မဆန႔္ဘူး၊ အိၿပီး ဘယ္လိုေျပာရမလဲေတာင္ မသိဘူး ကိုင္လို႔ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ က်ဳပ္ကလည္း သူ႔အဖုတ္ ကို ကိုင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ကိုင္ၿပီး ဆုတ္လိုက္ပြတ္လိုက္ လုပ္တာေပါ့…။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ သူက က်ဳပ္ကိုဖက္ထားလ်က္ကေန ေဘးကေမြ႕ယာႀကီးေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ က်ဳပ္လဲ သူနဲ႔ အတူ ထိုင္လ်က္သား က်သြားတာေပါ့။ က်ဳပ္လက္ကေတာ့ သူ႔အဖုတ္ကို မလႊတ္ဘူး။ ဘာမွန္းမသိတဲ့ အရည္ေတြ က ပိုပိုၿပီး မ်ားမ်ားလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အဖုတ္ႀကီးကလည္း က်ဳပ္လက္ထဲမွာတင္ ေဖာင္းႂကြတက္လာၿပီး ပိုႀကီး လာတယ္…။ ခဏေလး ထိုင္လ်က္ေနၿပီးေတာ့မွ သူက က်ဳပ္ကို ဖက္လ်က္ကေန ေမြ႕ယာႀကီးေပၚကို ပက္လက္လွန္ခ် လိုက္ေတာ့ က်ဳပ္လဲ သူ႔အေပၚ ေမွာက္ရက္ပါသြားရပါတယ္။ ခင္ႏြဲ႕က ပက္လက္လဲ ျဖစ္သြားေရာ သူ႔မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို မွိတ္ပစ္လိုက္တယ္။ က်ဳပ္လဲ အသိစိတ္ေပ်ာက္သြားၿပီး သူ႔ႏို႔ႏွစ္လုံးကို တစ္လုံးၿပီး တစ္လုံး စို႔ပစ္လိုက္တယ္။ က်ဳပ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး အသက္ရႉသံေတြ တရႉးရႉးနဲ႔ ေပါ့ဗ်ာ….။ ခင္ႏြဲ႕က ႏို႔စို႔ခံရင္းကေန က်ဳပ္ကို ေအာက္ကေန ခြထားသလိုျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ဆြဲေထာင္လိုက္ၿပီး ကားေပးလိုက္တယ္။ က်ဳပ္လည္း ျမင္ဖူးၾကားဖူးထားတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံေတြက နည္းတာမွ မဟုတ္တာ၊ ေမွာက္ရက္က ေန ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး ေတာင္မတ္ေနတဲ့ က်ဳပ္လီးႀကီးနဲ႔ သူ႔ေပါင္ၾကားကို ထိုးေတာ့တာေပါ့။ က်ဳပ္မ်က္ႏွာကေတာ့ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ႏို႔စို႔မပ်က္ဖူးေပါ့…။ လက္ေတြ႕ မလုပ္ဖူးတဲ့ က်ဳပ္ရဲ႕ လီးက တြင္းဝင္မေျဖာင့္ပဲ ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ႔ ခင္ႏြဲ႕ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းႀကီးေတြ ေပါင္ၿခံေတြနဲ႔ အကြဲေၾကာင္းထိပ္က ပုလဲပုတီးေစ့ေလာက္ရွိတဲ့ အစိကိုပါ ထိုးမိေနတာေပါ့။ ခင္ႏြဲ႕ တရႉးရႉး တရွဲရွဲနဲ႔ လူးလူးလြန႔္လြန႔္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ “ နဲနဲ…. ႂကြလိုက္ အုံး…… ” ေမာသံေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ က်ဳပ္က ကိုယ္လုံးကို ႂကြလိုက္ေတာ့ လီးက သူ႔အဖုတ္နဲ႔ ကြာသြားတယ္။ အဲဒီမွာတင္ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ဟာ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္လာၿပီး တစ္ဖက္က က်ဳပ္လီးကို ကိုင္တယ္၊ တစ္ဖက္က သူ႔ေစာက္ပတ္ကို ၿဖဲေပးတယ္။

က်ဳပ္ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဖုတ္ထဲက အသားေလးေတြက ရဲေနတာမ်ား…ဗ်ာ…။ အဲသလို ၿဖဲၿပီးတာနဲ႔ တျခားလက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ထားတဲ့ က်ဳပ္လီးႀကီးကို သူ႔ေစာက္ပတ္ဝမွာ ေတ့ေပးလိုက္တယ္။ “ သြင္း….သြင္းေတာ့… ” “ ျဗစ္…..ျဗစ္…..ေဖာက္….ဒုတ္…အ….အား…..အမေလး……အား.အား… ” သြင္းေတာ့ဆိုတာနဲ႔ စိတ္မထိန္းႏိုင္တဲ့ က်ဳပ္ဟာ တအားေဆာင့္ထိုးခ်လိုက္တာ လီးက တဆုံးဝင္သြားတယ္။ ခင္ႏြဲ႕မွာေတာ့ အလန႔္တၾကားနဲ႔ ေအာ္ရင္း တစ္ကိုယ္လုံး ဆတ္ဆတ္ခါေနတယ္။ က်ဳပ္လဲ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ လီးတဆုံးသြင္းထားၿပီး ၿငိမ္ေနမိတယ္။ ခင္ႏြဲ႕က သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ က်ဳပ္လက္ကို လွမ္းဆြဲၿပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚ ဆြဲခ် တယ္။ က်ဳပ္လဲ သူ႔ကိုယ္ေပၚကို ေရာက္သြားၿပီး ခင္ႏြဲ႕ရင္ဘတ္ကို မ်က္ႏွာအပ္မိတာနဲ႔ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ျပန္စို႔ပစ္လိုက္တယ္…။ ထိုခဏအတြင္းမွာပဲ ခင္ႏြဲ႕ရဲ႕ ဆတ္ဆတ္ခါေနတဲ့ ကိုယ္လုံးဟာ ၿငိမ္က်သြားၿပီး သူ႔လည္ေခ်ာင္းထဲက တအင္း အင္းနဲ႔ ၿငီးသံ ထြက္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ပတ္ထဲကို တဆုံးဝင္ေနတဲ့ က်ဳပ္လီးႀကီးကို သူ႔အဖုတ္အတြင္းသား ေတြက လႈပ္စိလႈပ္စိနဲ႔ ဖိဖိေနတယ္။ က်ဳပ္လည္း မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ လီးကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ျပန္သြင္းကာ လိုးေတာ့ တာပါပဲ…။ “ ျဗစ္….ဖြတ္……ဖတ္……ဇြိ ….အင္…အင္း…….ဟင္….ျဗစ္…..ျဗစ္……….ဖြတ္……ပလြတ္……အား….အ…”ခင္ႏြဲ႕ဟာ မ်က္လုံးမပြင့္ေတာ့ပါဘူး။ တအင္းအင္းနဲ႔ ၿငီးၿပီး က်ဳပ္ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္လုံးေလးဟာ တလႈပ္လႈပ္ ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။ က်ဳပ္လဲ ေမွာက္ရက္ကေန ေဆာင့္ရတာ အားမရေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ က်ဳပ္ကိုယ္ကို ခင္ႏြဲ႕အေပၚကေန ခြာၿပီး ထလိုက္ရာက လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ခင္ႏြဲ႕ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ဆြဲဆြဲၿပီး စိတ္ရွိတိုင္း ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ ပါတယ္…။ လိုးရင္းကေန ခင္ႏြဲ႕ ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနတဲ့ က်ဳပ္လီးႀကီးကို ငုံ႔ငုံ႔ၾကည့္မိတယ္။ သူ႔အထဲက အရည္ေတြဟာ ႐ႊဲခနဲ ႐ႊဲခနဲ ထြက္ထြက္က်လာလိုက္တာ မနည္းပါဘူးဗ်ာ။ ေအာက္ကေမြ႕ယာ အိပ္ယာ ခင္းေတာင္ ႐ႊဲေနၿပီ။

ေနာက္ၿပီး ခင္ႏြဲ႕ကလည္း လည္ပင္းေၾကာေတြ ေထာင္သြားေအာင္ တအီးအီးနဲ႔ ျဖစ္သြားၿပီး သူ႔ေခါင္းေလး ခါရမ္းသြားတာလည္း မၾကာခဏပါဘဲ…..။ ( ေနာက္ အေတြ႕အႀကဳံ ရလာမွ စဥ္းစားမိတာ ခင္ႏြဲ႕ ခဏခဏ ၿပီးေနတာကိုး…..) ။ “ ပလြတ္….ျဗစ္….ဒုတ္…..ဖြတ္…အမေလး….သာဟန္…ရယ္…..အ..အ……ျဗစ္……အ…..ဒုတ္……အီး…” က်ဳပ္တအားေဆာင့္လိုးေနတဲ့ သူ႔ေစာက္ပတ္ေတာ့ မသိဘူး၊ က်ဳပ္ကိုင္ေနတဲ့ ခင္ႏြဲ႕ႏို႔ႏွစ္လုံးကေတာ့ ရဲရဲနီ လာေတာ့ တာပဲ…ဗ်။ စၿပီးလီးဝင္တဲ့ အခ်ိန္ကေန တြက္ရင္ ကြမ္းတစ္ယာညက္ေလာက္ ၾကာတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ က်ဳပ္လည္းဘယ္ လိုျဖစ္တယ္မေျပာတတ္ဘူး။ ေဆာင့္အားေတြ တေျဖးေျဖး ေလ်ာ့လာၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး ကတုန္ကရင္ ျဖစ္လာ ရာက ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ က်ဳပ္ခါးက ေကာ့ေကာ့သြားၿပီး လီးထိပ္က အရည္ေတြ ပန္းထြက္ကုန္ပါေလေရာ။ ေကာင္းလိုက္ တာ က်ဳပ္ျဖင့္ ခင္ႏြဲ႕ကို ကုန္းဖက္ၿပီး အားရပါးရ နမ္းပစ္လိုက္ေတာ့တယ္… က်ဳပ္နဲ႔ ခင္ႏြဲ႕ဟာ အစရွိ အေနာင္ေနာင္ဆိုသလို ႏွစ္ရက္ျခား သုံးရက္ျခား လူလစ္ရင္ လစ္သလို လိုးခဲ့ၾကတာ ပါပဲ။ ေနာက္ ၃ လေလာက္ၾကာတဲ့ အခါမွာေတာ့ က်ဳပ္သတင္းဆိုး တစ္ခု ၾကားရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ခင္ႏြဲ႕ တစ္ေယာက္ သူ႔ခဲအိုနဲ႔ လိုက္ေျပးသြားၿပီတဲ့…တစ္႐ြာလုံးကလည္း အံ့ၾသေနၾကတယ္။ ခင္ႏြဲ႕အစ္မနဲ႔ ခဲအိုက ရတာမွ တစ္ႏွစ္ေတာင္ မျပည့္ေသးဘူး။ အဲဒီမွာ စိတ္မေကာင္းစရာျဖစ္ရတာက ခင္ႏြဲ႕အစ္မ ဗိုက္တစ္လုံးနဲ႔ က်န္ေနခဲ့တာပါပဲ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ က်ဳပ္က ခင္ႏြဲ႕ကို ေတာ္ေတာ္ႏွာႀကီးတဲ့ ေကာင္မလို႔ ဆိုခဲ့တယ္။

ေနာက္ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားလာေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ဘယ္ႏွယ္ဗ်ာ တစ္အိမ္ထဲ မွာေနတဲ့ အစ္မနဲ႔ ခဲအိုက ရကာစ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လိုးေနလဲမွ မသိတာ၊ ဒါကို အနီးကပ္ ေတြ႕ျမင္ၾကားသိေနရေတာ့ ခင္ႏြဲ႕လည္း ခံစားၾကည့္ခ်င္မွာေပါ့။ ညီအစ္မဆိုတာ ညီအစ္ကိုေတြလို မဟုတ္ဘူးဗ်။ မိန္းမသားေတြက စိတ္ႏုတယ္ ေလ။ အစ္မ ခံစားေနရေတာ့ သူလည္း ခံစားခ်င္လာမွာေပါ့…။ ဒါေၾကာင့္ ရီးစားထားေတာ့လဲ ေက်ာ္သိန္းက သူထန္တာကိုၾကည့္ၿပီး ေၾကာက္ေျပးေတာ့ က်ဳပ္ကို ခင္ႏြဲ႕က သူလိုတာ ျဖည့္ဆီးခိုင္းတယ္။ ၾကည့္ပါလား သူ႔အစ္မခံတဲ့ အိပ္ယာေပၚမွာကို ခင္ႏြဲ႕က တက္ခံပစ္တာ။ က်ဳပ္ဆိုတာက အျပင္လူဗ်။ လူလစ္မွ ေတြ႕ရတာ။ လူလစ္အုံးေတာ့ က်ဳပ္လဲ အား သူလဲ အားအုံးမွ အလုပ္ျဖစ္မွာ။ ဒီေတာ့ တစ္အိမ္ထဲ အတူေန နီးစပ္တဲ့ သူ႔ခဲအိုနဲ႔ ျဖစ္ေတာ့တာေပါ့…။ က်ဳပ္သာ ဝတၳဳ ေရးတတ္ရင္ ခင္ႏြဲ႕ရယ္။ ခင္ႏြဲ႕အစ္မနဲ႔ ခဲအိုရယ္ က်ဳပ္ရယ္ကို ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေရးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။ သာဟန္ေရ…..သာဟန္…..သာဟန္ ရွိလား….. ” “ ရွိတယ္….လာၿပီ…… ” ၿခံဝက ေခၚသံေၾကာင့္ က်ဳပ္ဟာ ထမင္းစားေနရာက လက္ေဆးၿပီး ကမန္းကတန္း လက္သုတ္ကာ အိမ္ေပၚမွ ေျပးဆင္းခဲ့ပါတယ္…။ “ ေအာ္…..ဘယ္သူမ်ားတုံးလို႔…ေဒြးေလးပု ပါလား… ” “ ဟုတ္တယ္….သာဟန္ေရ…..ဝိုင္းစိန္ ကြင္းထဲသြားလို႔ ထမင္းပို႔မဲ့လူ မရွိလို႔…အစကေတာ့ ငါသြားပို႔မလို႔ပဲ… အခု မတင္ေအး ဗိုက္နာေနလို႔ ငါ မသြားႏိုင္ေတာ့ဘူး… မယ္ေအးတို႔အိမ္ သြားရအုံးမွာ….နင္သြားပို႔ေပးပါလား… ” “ ဟုတ္ကဲ့…ေဒြးေလးပုေပး ထမင္းခ်ိဳင့္ ဒါနဲ႔ ဝိုင္းစိန္က ကြင္းထဲကို တစ္ေယာက္ထဲ ဘာသြားလုပ္တာလဲ ” “ အိမ္မွာ သူ႔အစ္ကို မရွိဘူး၊ ၿမိဳ႕တက္သြားတယ္..လယ္ထဲမွာ သူရင္းငွါးေတြ ေနာက္ေခ်းခ်တာကို အေမတို႔ သားအမိ သြားၾကည့္ေပးပါဆိုလို႔…ေဟ့… ” ေဒြးေလးပု မေက်မခ်မ္း ေျပာသည္

ကဲက်ဳပ္ သြားေတာ့မယ္…ေနေတာင္ အေတာ္ျမင့္ေနၿပီ…ဝိုင္းစိန္ ဆာေနေရာ့မယ္… ” “ ေအး…..သြား သြား…နင္အလုပ္အားရင္ ညေန ဝိုင္းစိန္ ျပန္မွ ျပန္လာခဲ့….. ” “ ဟုတ္ကဲ့ ေဒြးေလးပု….. ” ဒီလိုနဲ႔ က်ဳပ္ ကြင္းထဲကို ထြက္လာခဲ့တယ္။ တဲေရာက္ေတာ့ တဲေပၚကေန ေျခတြဲေလာင္းခ်ၿပီး ထိုင္ေနတဲ့ ဝိုင္းစိန္က ေျပးထြက္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ဳပ္လက္ထဲက ထမင္းခ်ိဳင့္ကို ဆြဲယူတယ္။ ဝိုင္းစိန္က ပါးကြက္နဲ႔ ဆံရစ္ ဝိုင္းေလးနဲ႔ လွေနတယ္…။ “ အေမ ကဘာလို႔ မလာတာလဲ.. ” “ မယ္ေအး ဗိုက္နာလို႔တဲ့..ေဟ့… ” “ ဟိဟိ..ကိုသာဟန္ ၾကားထဲက အလုပ္ရႈပ္သြားတာေပါ့…ဟိ…. ” “ ကဲပါ….စားမွာ စားစမ္းပါ….ဟာ…. ” က်ဳပ္လဲ တဲဝကေသာက္ေရအိုးမွာ ေရတစ္ခြက္ခပ္ေသာက္ၿပီး တဲေပၚတက္ၿပီး တုံးလုံးလွဲေနလိုက္တယ္။ က်ဳပ္ရဲ႕ ေျခေထာက္နား ေဘးဖက္မွာ ဝိုင္းစိန္ကေတာ့ ထမင္းခ်ိဳင့္ေတြ ျဖဳတ္ၿပီး စားေနေလရဲ႕။ ထမင္းစားေနတဲ့ ဝိုင္းစိန္ကို ၾကည့္ၿပီး က်ဳပ္စိတ္ေတြ ေဖာက္ျပန္လာတယ္။ ထိုင္ခ်ထားတဲ့ ဝိုင္းစိန္ရဲ႕ တင္းပါးအိအိႀကီးေတြက ကား ကားႀကီး။ ေဘးေစာင္းျမင္ေနရတဲ့ သူ႔ရင္သားေတြကလည္း ခပ္ထြားထြား။ က်ဳပ္က မိန္းမလုပ္ဖူးၿပီး ျပတ္ေနတာ တစ္လေလာက္ ရွိသြားၿပီ။ ခင္ႏြဲ႕ သူ႔ခဲအိုနဲ႔ လိုက္ေျပးသြားကထဲက ျပတ္ေနတာ…။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္ေသြးသားေတြက လွလွ ေတာင့္ေတာင့္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ေသြးဆာလာတာေပါ့။ ဝိုင္းစိန္က က်ဳပ္ထက္ နည္းနည္း ငယ္တယ္။ ေတာသူဆိုေတာ့ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္တဲ့ အခါ လုပ္ရၿပီး၊ အစားအေသာက္ကလည္း လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အလွ်ံအပယ္ဆိုေတာ့ ခႏၶာကိုယ္က ထြားႀကိဳင္းတာေပါ့…။ ဝိုင္းစိန္ကို ၾကည့္ရင္း က်ဳပ္လီးႀကီးက ပုဆိုးထဲမွာ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနတယ္။

က်ဳပ္ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕ေနရ တဲ့ ဝိုင္းစိန္က ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္လုပ္ၿပီး ၿပဳံးၿပဳံး ျပေနတယ္…ဗ်။ ဆိတ္ကြယ္ရာ ေရာက္ေနၾကတာကိုး။ အဲ… ေျပာဖို႔တစ္ခု က်န္ေသးတယ္။ က်ဳပ္တဲထဲ အဝင္မွာ လယ္ထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူရင္းငွါးေတြက တစ္ေခၚ ေလာက္မွာရွိတဲ့ လယ္ကြက္ေတြထဲမွာ ေနာက္ေခ်းေတြ ခ်ေနၾကတယ္။ က်ဳပ္တို႔နဲ႔ ေတာ္ေတာ္လွမ္းပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္တို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး အတြက္ ဆိတ္ကြယ္ရာ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ဒီဆိတ္ကြယ္ရာ အေျခအေနေၾကာင့္လည္း က်ဳပ္ရဲ႕ သတၱိေတြဟာ ပိုၿပီး ရွိလာတာေပါ့။ ဝိုင္းစိန္က ထမင္းစားၿပီးလို႔ ခ်ိဳင့္ေတြ ျပန္ဆင့္ၿပီးတာနဲ႔ က်ဳပ္လွဲေနတဲ့ အနားလာၿပီး ထိုင္တယ္

အစ္ကိုသာဟန္ ျပန္လို႔ရၿပီ…အားနာလိုက္တာ..အေမတို႔မ်ား အားလားမအားလား မသိဘူး… ” “ ငါက အားေနတာပါဟ…ေဒြးေလးပုက ညေနနင္ျပန္မွ အတူျပန္လာဖို႔ ငါ့ကို မွာလိုက္တယ္.. ” “ ဟာ…အေမတို႔ကေတာ့ လုပ္လိုက္ျပန္ၿပီ…တစ္ဖက္သား အားနာစရာ..ဒီမွာ ဘာေၾကာက္စရာ ရွိလို႔လဲ… ” “ အံမယ္…ေၾကာက္စရာ တကယ္ မရွိဘူးလား… ” ေျပာလဲေျပာ က်ဳပ္ကလွဲေနရာ ထထိုင္လိုက္ေတာ့ ဝိုင္းစိန္နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္သြားတယ္..။ “ မရွိပါဘူး..အကုန္လုံး တစ္႐ြာထဲသားေတြဘဲ…အေၾကာင္းသိေတြခ်ည္းပဲ….ဟာ… ” “ ဒါဆို …. ငါ့ကိုေရာ မေၾကာက္ဘူးလား…. ” “ အဟပ္….အစ္ကို႔ဆို ဝိုင္းစိန္က ပိုေတာင္ မေၾကာက္ေသး…..မေၾကာက္ေသး….အဟက္….ဟက္… ” “ မေၾကာက္ရင္…..ကဲ…ကဲ….. ” “ အိုး…..လႊတ္…လႊတ္… ” က်ဳပ္က ဝိုင္းစိန္ကို အတင္းဖက္ၿပီး နမ္းတယ္။ သူက လႊတ္လႊတ္ဆိုၿပီး ႐ုန္းတယ္။ ဘယ္ရမလဲ ေယာက်္ား အားနဲ႔ ဆိုေတာ့ သူဘယ္႐ုန္းႏိုင္မလဲ…။ “ လႊတ္…..လႊတ္ပါဆို… ” ဝိုင္းစိန္ကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ အားကုန္ဖက္ထားၿပီး တစ္ဖက္က သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြကို က်ဳပ္လက္ဖဝါးနဲ႔ အုပ္ကိုင္ၿပီး ညႇစ္တယ္။ ဝိုင္းစိန္က ဖ်င္အက်ႌဝတ္ထားတဲ့ အျပင္ အထဲကပါ ေဘာ္လီအက်ႌရွိေတာ့ ပိုၿပီး အားထည့္ညႇစ္တယ္။ သူ႔တင္သားႀကီးေတြကို တအားတအား လိုက္ညႇစ္ပစ္တယ္…။ “ လႊတ္…လႊတ္ပါအစ္ကိုရယ္…ဝိုင္းစိန္ ေတာင္းပန္ပါတယ္…. ” မရပါဘူး က်ဳပ္လီးက အထဲမွာ အေတာ္မာေတာင္ေနၿပီ။ က်ဳပ္က နမ္းခ်င္တိုင္း နမ္းၿပီး ကိုင္ခ်င္တိုင္း ကိုင္ေန ေတာ့တာ….။ “ ကြၽတ္…ခက္တာပဲ… ” ခဏၾကာေတာ့ က်ဳပ္က သူ႔ကိုလႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ ဝိုင္းစိန္မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး နီရဲေနၿပီး ပါးႏွစ္ဖက္က ပါးကြက္ေလးေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ေမာေနတယ္

ဟြန္း…..ေတာ္ေတာ္ဆိုး…..ဒီမွာ ရင္ထဲကို ဖိုးသိုးဖတ္သပ္ႀကီး ..ေနရခက္လိုက္တာ… ” က်ဳပ္လဲ အႀကံရသြားတာနဲ႔… “ ငါလည္း…နင့္လိုပါပဲ ဟ….ဒီမွာ ၾကည့္ပါအုံး… ” ေျပာလည္း ေျပာ က်ဳပ္က ပုဆိုးခါးပုံစကို ဆြဲျဖဳတ္ၿပီး ခြၽတ္ခ်လိုက္တယ္..။ “ အို…… ” ေတာင္ေနတဲ့ က်ဳပ္လီးႀကီးကိုလဲ ျမင္ေရာ ဝိုင္းစိန္မ်က္လုံး အဝိုင္းသားနဲ႔ ၾကည့္ၿပီး ၾကက္ေသေသသြားတယ္။ က်ဳပ္လီးက ခင္ႏြဲ႕ကို သုံးလေလာက္ လိုးခဲ့လို႔ အေပၚအရည္ခြံက ထိပ္မွာ မရွိေတာ့ပဲ ႏွီးတစ္ျပားေလာက္ လန္ေနၿပီ။ ဝိုင္းစိန္ ၾကက္ေသ ေသသြားတဲ့ အခိုက္မွာပဲ က်ဳပ္က သူ႔ကို ျပန္ဖက္ၿပီး က်ဳပ္ကိုယ္နဲ႔ ဖိၿပီး လွဲခ်တယ္။ “ အိုအို….မလုပ္နဲ႔…..အဟင့္…ဟင့္..ဟင့္…… ” ဝိုင္းစိန္ ငိုပါၿပီ။ ႐ုန္းေတာ့ မ႐ုန္းေတာ့ဘူးဗ်။ ဝိုင္းစိန္ ပက္လက္လန္သြားတယ္ဆို က်ဳပ္က သူ႔ေပၚတက္ခြ ေတာ့တာဘဲ။ က်ဳပ္လီးႀကီးကေတာ့ သူ႔ကိုယ္လုံးေလးကို ဟိုထိုးဒီထိုးနဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္။ ခြမိတာနဲ႔ ဗိုက္ႂကြၿပီး ေစာေစာ က ႐ုန္းရင္းကန္ရင္းနဲ႔ ေလ်ာ့ရဲရဲ ျဖစ္ေနတဲ့ သူ႔ထမီကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္တယ္..။ ဝိုင္းစိန္ မ်က္လုံးမွိတ္ခ်လိုက္တယ္။ ထမီကို အကုန္ခြၽတ္မေနေတာ့ပါဘူး။ ဒူးဆစ္ေလာက္အထိပဲ ခြၽတ္တယ္။ က်ဳပ္ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေမႊးႏုႏုေလးေတြနဲ႔ ေစာက္ပတ္ႀကီးက ဝင္းအိေနတာဘဲ။ ခင္ႏြဲ႕ေစာက္ပတ္ထက္ ပိုၿပီး လွတယ္။ က်ဳပ္က လက္ဝါးနဲ႔ အုပ္ၿပီး ႐ြ႐ြေလး ပြတ္ေပးလိုက္တယ္..။ “ အဟင့္….အဟင့္…… ” ဝိုင္းစိန္ တစ္တြန႔္တြန႔္ ျဖစ္သြားရာက ေစ့ထားတဲ့ ေပါင္ေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လုံးက ဟသြားတယ္။ ဒီမွာတင္ က်ဳပ္က ေတာင္ေနတဲ့ လီးကို ေစာက္ပတ္ဝမွန္းၿပီး ေတ့ေထာက္လိုက္တယ္။ ဝိုင္းစိန္ ဆတ္ခနဲ တုန္သြားတယ္။ ေတ့ၿပီးတာနဲ႔ ခင္ႏြဲ႕ကို စလိုးတုံးကလို အတင္းေဆာင့္မထည့္ပဲ လီးကို ဆတ္ခနဲ ခပ္ေျဖးေျဖး ေဆာင့္သြင္းလိုက္တယ္..။ “ အေမ့… ဝိုင္းစိန္ ခါးေကာ့တက္သြားတယ္။ သူ႔ဟာထဲမွာလဲ အရည္ေတြ ႐ႊဲေနပါလား။ လီးက ေခါင္းတစ္ခုလုံး ဝင္သြား တယ္။ က်ဳပ္က ဆက္ၿပီး ေျဖးေျဖးပဲ ဖိဖိသြင္းတယ္…။ “ ျဗစ္…ျဗစ္……ျဗစ္.ဖြတ္ အမေလး…..အေမ့……အ….အ…….အေမ့… ” ဝိုင္းစိန္ကေတာ့ ခါးေလးေကာ့လိုက္ ရင္ေလးေကာ့လိုက္နဲ႔ေပါ့။ အသားေလးေတြလည္း တဆတ္ဆတ္ တုန္ ေနတယ္။ လီးတစ္ဝက္နီးပါးေလာက္ ဝင္သြားၿပီးေတာ့ အထဲမွာ ဘာခံေနတယ္ မသိဘူး၊ လီးက ဆက္မဝင္ဘူး ျဖစ္ ေနတယ္။

ဒါနဲ႔ က်ဳပ္က လီးကို ခပ္ေျဖးေျဖး ဆြဲထုတ္ၿပီး အားနဲနဲ ထည့္ၿပီးေဆာင့္ခ်လိုက္တယ္…။ “ ျဗစ္…ဖြတ္……ေဖါက္…..အေမေရ……အားအား…..” အားထည့္တာ နဲနဲမ်ားသြားၿပီး လီးက တဆုံးဝင္သြားတယ္။ အပ်ိဳေလးမို႔ အေတာ္နာသြားပုံရတဲ့ ဝိုင္းစိန္က ေတာ့ မ်က္ႏွာမဲ့ၿပီး မ်က္ရည္ေတြ သြင္သြင္စီးက်ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးတုန္ေနတယ္။ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးတဆုံး ဝင္သြား ၿပီဆိုေတာ့ က်ဳပ္လဲ ဘယ္ေနႏိုင္ေတာ့မွာလဲ၊ လီးကို ဆြဲဆြဲထုတ္ၿပီး လိုးေတာ့တာေပါ့။ အစမို႔ ခပ္ေျဖးေျဖးပဲ…ေပါ့…။ “ ျဗစ္….ဒုတ္….ပလြတ္….ဖြတ္….ဇြိ ..အင့္….အ….အား…ဟင့္…… ” တခဏအတြင္းမွာပဲ..သူ႔အထဲမွာ အရည္ေတြ ႐ႊဲနစ္လာၿပီး ဝိုင္းစိန္လဲ ငိုတာရပ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လက္တစ္ဖက္က က်ဳပ္လက္ေမာင္း တစ္ဖက္ကို လွမ္းဆြဲၿပီး တအားညႇစ္ကိုင္ထားတယ္။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း ပိုၿပီး ကားေပးလာတယ္။ ဝိုင္းစိန္က သူ႔ကိုယ္လုံးေလး တသိမ့္သိမ့္ တလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနတဲ့ၾကားက စင္းက်ေနတဲ့ သူ႔မ်က္လုံးႏွစ္လုံးကို ျဖတ္ခနဲ ျဖတ္ခနဲ ဖြင့္ဖြင့္ၿပီး က်ဳပ္ကို ၾကည့္တယ္။ ဝိုင္းစိန္ ခံႏိုင္ၿပီဆိုတာနဲ႔ က်ဳပ္လဲ စိတ္ကို လႊတ္ေပးၿပီး ေဆာင့္လိုးေတာ့တယ္…။ “ ျဗစ္….ဒုတ္…..ဖြတ္….ပလပ္…..ျဗစ္….အဟင့္….အဟင့္……အ.အ……ဟင့္……အင့္ ငယ္သာငယ္တယ္၊ ေတာ္ေတာ္သန္တဲ့ ေကာင္မေလးဗ်။ လိုးေနတဲ့ က်ဳပ္လီးကိုမ်ား သူ႔ေစာက္ပတ္နဲ႔ ဆြဲဆြဲ ညႇစ္လိုက္တာမ်ား လီးကို တန႔္ခနဲ တန႔္ခနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားရတာပဲ။ ဒီလိုညႇစ္တာက က်ဳပ္ကို ေကာင္းေစခ်င္လို႔ ညႇစ္ေပး တာလည္းပါတယ္။ ကာမအရသာေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တုံ႔ျပန္မႈလည္း ပါတယ္ေပါ့…။ “ ပလြတ္…ျဗစ္…ဇြတ္……ဖြတ္…..ဒုတ္……အင့္…ဟင့္…ဟင့္… ” “ ေကာင္းလား..ဝိုင္းစိန္… ” “ အင္း…..ဟင့္အင္း…သိဘူး… ” အသံေလးက ခရာတာတာေလး က်ဳပ္လဲ အေတာ္ေကာင္းလာတာေၾကာင့္ ခပ္သြက္သြက္ႀကီးကို ဆက္တိုက္ ေဆာင့္ၿပီးလိုးရာက သုတ္လႊတ္လိုက္ေတာ့တယ္။ သူလည္း ၿပိဳင္တူ ၿပီးတယ္နဲ႔ တူတယ္။ က်ဳပ္လည္း သုတ္လႊတ္ လိုက္ေရာ… “ အမေလး….အစ္ကို…အ………အိ..အေမ့… ” ဆိုၿပီး ေကာ့ေကာ့တက္သြားရာက တြန႔္တြန႔္သြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံး ခါဆင္းသြားေတာ့တာပါဘဲ…ဗ်ာ။ က်ဳပ္ အေတြ႕အႀကဳံေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ေသးတယ္။ ေနာက္ႀကဳံရင္ ေျပာျပအုံးမယ္။ ခုေတာ့ ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ေတာ့ဗ်ာ…။ ၿပီးပါၿပီ။