သူမ၏မပြည့်ဝသော

သူမ၏မပြည့်ဝသော

 

 

 

 

ခင်ခင်သိန်းဆိုတာ အသက်က (၂၅)သာ ရှိသေးသည့် လုံးကြီးပေါက်လှလေးဖြစ်ပြီးချောသည်လှသည်ဟူသောစာရင်းဝင်သူတယောက်ပင်ဖြစ်ပါသည်။ဒါပေမဲ့လည်း ယူထားသောယောကျ်ားကကုန်သည်..တလလောက်မှတခေါက်လောက်သာအိမ်သို့ပြန်လာသည်။တခါလာလျှင်တော့တပတ်လောက်နေပြီးပြန်သွားတတ်သည်။ပြန်လာလျှင်လည်းငွေကြေးတွေကအလုံအလောက်ပင်ပါလာတတ်သည်။ သို့ပေမဲ့လည်းခင်ခင်သိန်းသည်နဂိုထဲကမှအသုံးအစွဲကြီးသူဖြစ်၍ယောကျာ်းခရီးထွက်သွားပြီးမကြာခင်ရက်အတွင်းမှာပင်ငွေကပြတ်သွားလေ့ရှိပါသည်။အဲဒီအခါတွင်တော့ခင်ခင်သိန်းသည်အကိုကြီးတယောက်လိုနေသောဦးမောင်မောင်ထံမှငွေချေးရသည်။အတိုကနှစ်ဆယ်တိုးဖြစ်သည်။ကြာလာတော့အတိုးတွေကနစ်လာသည်။ငွေချေးထားကြောင်းကိုလဲယောကျာ်းကိုမပြောရဲ။ဦးမောင်မောင်၏ကြွေးတွေကလည်ပင်းခိုက်၍လာရသည်။

သည်ကြားထဲတွင် ယောကျာ်းဖြစ်သူက သူမနှင့် ကင်းကွာပြီး ခရီးထွက်နေရသည်။ သွေးသားဆူဖြိုးတုံးအရွယ် ခင်ခင်သိန်းတယောက် ဆန္ဒမပြည့်ဝသောဝေဒနာကို ခံစားလာရသည်။သည်တော့လဲတချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်ဆိုတာမျိုးလိုသူမကိုမကြာခဏရိသဲ့သဲ့လုပ်နေသောဦးမောင်မောင်၏ကွန်ယက်အတွင်းသို့အသာလေးခေါင်းရွိုကာဝင်ခဲ့သည်။ဦးမောင်မောင်ကသူချေးထားသောငွေတွေကိုလျှော်ပစ်ရုံမကသေးဘဲနောက်ပိုင်းတွင်ပုံမှန်ဆိုသလိုပင်သူမကိုထောက်ပံ့ပေးခဲ့ပါသေးသည်။ခင်ခင်သိန်း၏ ဆာလောင်မွတ်သိပ်နေသောကာမဆန္ဒများလည်းပြည့်ဝခဲ့ရသည်။တချက်ခုတ်နှစ်ချက်ပြတ်ပင်ဖြစ်သည်။ဒီနေ့ညနေလည်းခင်ခင်သိန်းသည်ညီမဖြစ်သူချိုချိုကို ဦးမောင်မောင်၏ အိမ်သို့ စက်ဘီးဖြင့်လိုက်ပို့ခိုင်းပြီး ချိုချိုကို ပြန်လွတ်လိုက်လေသည်။ အခုပင်လျှင် ဦးမောင်မောင်နှင့် ခင်ခင်သိန်းတို့နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်အစားများမရှိကြတော့ပဲ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေကြပြီး ဦးမောင်မောင်ကပက်လက်လှန်၍နေကာ ခင်ခင်သိန်းက သူ၏ဘေးတွင် ကပ်ရက်ထိုင်နေ၏။

ဦးမောင်မောင်၏ ထောင်မတ်နေသော လီးကြီးကို ၍ကစားနေ၏။လီးကြီးကလည်းအကြောတွေပြိုင်းပြိုင်းထပြီး တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေလေသည်။ခင်ခင်သိန်းက ဦးမောင်မောင်၏လီးကြီးကို သူမ လက်တဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေရင်းက ခေါင်းကိုငုံ့ကာ အရင်းကဥကိုလျှာလေးနဲ့ တယုတယလျက်ပေးသည်။လီးတန်ကြီးတလျှောက်လျှာလေးနှင့်တက်လာရင်းဆီးပေါက်ဝထိပ်အကွဲလေးကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ထိုးသည်။ပြီးတော့လီးချောင်းကြီးတချောင်းလုံးကို သူမအာခံတွင်းထဲ စုပ်မျိုလိုက်ရော။ ” အ.. အင်း.. မြင့်.. အင့်.. ဟင်း “ဦးမောင်မောင်၏ ကိုယ်လုံးကြီးမှာတွန့်ကနဲတချက်ဖြစ်သွားရပြီးသူ၏ခါးကြီးမှာကော့၍တက်လာ၏။ပြီးတော့ဦးမောင်မောင်၏ လက်နှစ်ဖက်ကခင်ခင်သိန်း၏ဆံပင်တွေကြားထဲထိုးသွင်းကာအားမလိုအားမရဖြင့်ပွတ်သပ်နေ၏။နောက်တော့ဦးမောင်မောင်၏လက်တဖက်ကခင်ခင်သိန်း၏နို့အုံကြီးတွေဆီကို ရောက်သွားပြီး ဆုတ်နယ်နေကာ နောက်တဖက်ကတော့ စူစူမို့မို့လေးရှိနေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ညိုးလက်မနဲ့ဖြဲပြီးလက်ခလယ်နဲ့စောက်စိလေးကို ကလိပေးနေ၏။

ခင်ခင်သိန်းကလည်း ခါးလေးတွန့်ပြီး တင်ပါးကြီးကို ရမ်းကာ ခံစားချက်တွေ အရမ်းပြင်းထန်လို့နေ၏။ ခင်ခင်သိန်းသည် ဦးမောင်မောင်၏လီးကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး သူမ၏ ပါးစပ်ထဲသို့ သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက် သူမရဲ့လျှာလေးနဲ့ ဒစ်ကြီးပတ်ပတ်လည်ကို ယက်ပေးနေတော့၏။ ခဏအကြာမှာတော့ခင်ခင်သိန်းသည်ပက်လက်လှန်နေသောဦးမောင်မောင်၏ကိုယ်လုံးကြီးပေါ်သို့တက်ခွကာလီးကြီးကိုလက်နှင့်ကိုင်လျှက်သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ထိုးသွင်းကာမှောက်ချလိုက်၏။စူစူမို့မို့လေးဖြစ်နေသောခင်ခင်သိန်း၏စောက်ဖုတ်လေးသည်လီးကြီး၏ဒဏ်ကြောင့်အတွင်းသို့ခွက်ဝင်သွားရတော့သည်။ခင်ခင်သိန်း၏ဖင်ကြီးများ ပြန်ပြီးမြှောက်လိုက်တော့ သူမစောက်ဖုတ်နွုတ်ခမ်းသားတွေက လီးကြီးရဲ့ အကြောကြီးတွေနဲ့ ညိပြီးပြန်ကြွလို့ဖောင်းကားလာပြန်၏။နွုတ်ခမ်းခြင်းစုပ်ပြီး ပူးနေပေမဲ့ခါးအောက်ပိုင်းကတော့ ပူးလိုက် ကွာလိုက်နဲ့ ဖွတ်ဖွတ် ပြွတ်ပြွတ်အသံတွေက အခန်းထဲတွင် ညံနေသည်။

ခင်ခင်သိန်းသည်မျက်စိစုံမှိတ်ကာ အဆက်မပြတ်ဖင်ပြောင်ကြီးကို စကောဝိုင်း ဝိုင်းပေးရင်း ပါးစပ်ကလည်း တဟင့်ဟင့်နှင့် အဆက်မပြတ်မြည်တမ်းနေတော့သည်။ ဦးမောင်မောင်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေကိုကိုင်၍ဆွပေးသောအခါ ခင်ခင်သိန်းကဘယ်ညာယိမ်းထိုးလျက်သူ့စိတ်ကြိုက်အားကုန်ဆောင့်လေတော့သည်။အင့်..အင့်.. အား..အား..အသံတွေသည်ခင်ခင်သိန်းတို့၏လိုးချက်အတိုင်းစည်းဝါးလိုက်နေသလိုကာမအထွတ်အထိပ်သို့ရောက်ခါနီးပြီလားမသိ။ ခင်ခင်သိန်းသည်တဖောင်းဖောင်းဖြင့်ဖိချနေသလိုဦးမောင်မောင်၏လီးကြီးကလည်းခင်ခင်သိန်းစောက်ခေါင်းလေးထဲကိုဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသည်။ဦးမောင်မောင်ကခင်ခင်သိန်း၏ကော့နေသောနို့အုံကြီးကိုတပြွတ်ပြွတ်စို့ပေးနေရင်းကသူ၏လက်နှစ်ဖက်ကလဲခင်ခင်သိန်း၏ဖင်သားကြီးများကိုဆုတ်နယ်ချေမွပေးနေ၏။နှစ်ဦးသားအရှိန်ပြင်းစွာလိုးနေကြရင်းကခင်ခင်သိန်း၏ဖင်ကြီးသည်ဆောင့်နေရာမှတဖြေးဖြေးအရှိန်လျော့ကျသွားလေတော့သည်။

မျက်လေးများမှေးစင်းရင်းစောက်ရည်များကဦးမောင်မောင်၏ဂွေးအုကြီးများပေါ်မှတဆင့်အိပ်ယာခင်းပေါ်သို့စီးကျသွားကြတော့သည်။အားပါးတရလိုးကြပြီးနောက်အကိုကြီးဦးမောင်မောင်ကအိပ်ယာပေါ်တွင် အရက်သောက်ရင်းအမောဖြေနေလေသည်။ခင်ခင်သိန်းလည်းရေချိုးခန်းဖက်ထွက်ခဲ့ရင်းရေကိုတဝကြီးချိုးလိုက်သည်။သူမတကိုယ်လုံးလန်းဆန်းသွားပြီးစောက်ဖုတ်လေးရော နို့ကြီးတွေကိုပါ ဆပ်ပြာတိုက်နေသည်။ ” ခင်ရေ အကိုကြီး ရေချိုးမယ်ကွာ “ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်ရောက်ချင်း ဦးမောင်မောင်သည် ခင်ခင်သိန်းကို ဖက်၍နွုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ပစ်လိုက်၏။လက်တဖက်ကလည်း ခင်ခင်သိန်း၏ စောက်ဖုတ်ကို မထိတထိဆွပေးနေပြန်သည်။ ခုလေးတင် လိုးခဲ့ပြီးတဲ့လီးကြီးကလည်း ထောင်မတ်မာကျောလို့နေသည်။ ခင်ခင်သိန်းလည်းပုထုဇဉ်မို့ ဘာခံနိုင်မှာလဲ။ အကိုကြီးဦးမောင်မောင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကြီးကို ပြန်ဖက်ပြီး နမ်းရင်း သူ့လီးကြီးကို ဆုတ်ကာ ဆုတ်ကာနဲ့ ပွတ်ပေးနေမိတော့၏။

တင်းအိနေတဲ့ ခင်ခင်သိန်းရဲ့နို့အုံထွားထွားကြီးကို စို့ရင်း လက်ခလယ်နဲ့သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲထိုးထိုးပြီးကလိပေးနေပြန်သေးသည်။ခင်ခင်သိန်းသည်သည်အတိုင်း မနေနိုင်ဖြစ်လာတော့သည်။ဦးမောင်မောင်၏ကိုယ်လုံးကြီးကိုတင်းကြပ်စွာဖက်ရင်းရင်ဘတ်ရောလည်ပင်းကိုပါခပ်ဖွဖွလေးကိုက်ပစ်လိုက်သည်။ခင်ခင်သိန်းရဲ့နို့အုံတွေကို အကိုကြီးလက်က ချေမွနေလိုက်တာ ကြေမွပြီး နို့တွေတွဲကျသွားမှာပင် စိုးမိသည်။ ” ချစ်တယ် ခင်လေးရယ် အကိုကြီး သိပ်ချစ်တယ် “” ခင်လေးလဲ အတူတူပါပဲ အကိုကြီးရယ်.. “” လေးဘက်ထောက်ပေးပါလား..ခင်လေးရယ်”နှစ်ခေါက်ပင် မပြောရပါ။မွန်ထူနေတဲ့ခင်ခင်သိန်းတယောက်ခပ်ကျဉ်းကျဉ်းရေချိုးခန်းထဲကကြမ်းပြင်လေးမှာပင်လေးဘက်ထောက်ပေးလိုက်တယ်။လေးဘက်ထောက်ကာကုန်းထားသည့်အတွက် ပြူထွက်နေသော ခင်ခင်သိန်း၏ စောက်ဖုတ်နီတာရဲလေးကို အကိုကြီးဦးမောင်မောင်က သူ့လီးကြီးနဲ့တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်တော့သည်။

အား.. အင်း.. ဟင်း.. ကျွတ်.. ကျွတ်.. အား.. အသံတွေက ရေချိုးခန်းထဲတွင် ဆူညံနေတော့သည်။ ဦးမောင်မောင် လိုးလိုက်တာ တအားပင်ဖြစ်သည်။ ခင်ခင်သိန်း၏နို့ကြီးနှစ်လုံးက စုံကိုင်ဆွဲကာ အငမ်းမရဆောင့်နေသည်။ ရေတွေစိုနေသဖြင့်လည်း အသံများမှာ ဆူညံနေသည်။ အိမ်ထဲတွင် လူမရှိ၍ တော်သေးသည်။ “အား..အား..ကျွတ်..ကျွတ်..”ခင်ခင်သိန်းကလည်းအကိုကြီးဆောင့်အားကောင်းစေရန်သူမ၏ဖင်ကြီးကိုနောက်သို့ပစ်ပစ်ပေးနေမိသည်။ခင်ခင်သိန်းတယောက်အလိုးခံခဲ့ဘူးသမျှ လီးတွေထဲမှာတော့ အကိုကြီး၏ လီးက အရှည်ဆုံးမို့ထင်၏။ သူမ၏ သားအိမ်ကိုပင် လာ၍ လာ၍ ထောက်နေသည်။”အင့်..အင့်..နာနာဆောင့် အကိုကြီး..ခင်လေးကိုမညှာနဲ့..ဖွတ်..ဖွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်..”ခင်ခင်သိန်းထန်နေမှန်းသိ၍ဦးမောင်မောင်တယောက်မျက်နှာနီမြန်းကာနားထင်ကြောများထောင်လာသည် အထိ အစွမ်းကုန် ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးပေးနေသည်။

အသံတွေမြည်ပြီး လိုးအားကလဲ ပိုကြမ်းလာသည်။ “ကောင်းလိုက်တာ..အကိုကြီးရယ်..”မကြာခင်မှာပင်အဝင်အထွက်မှန်နေသောလီးကြီးသည်ပိုမာကျောလာပြီးစောက်ပတ်ထဲအဆုံးထိဝင်ရန်အားနဲ့ဆောင့်ဆောင့်ထိုးလိုက်တိုင်းရှေ့သို့စိုက်ကျသွားပေမဲ့ခင်ခင်သိန်းကကျေနပ်နေ၏။အချက်ပေါင်းမရေမတွက်နိုင်လောက်အောင်လိုးပြီးနောက်အကိုကြီးတယောက်ငေါက်ကနဲဆတ်ကနဲဖြစ်ကာပူနွေးချွဲပြစ်သောလရည်တို့ကိုခင်ခင်သိန်း၏စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်။ခင်ခင်သိန်းမှာလဲသူမ၏ဖင်ကြီးကိုရွုံ့ရင်းသက်ပြင်းချလိုက်တော့သူမ၏စောက်ရည်လေးများသည်လည်းရွဲကနဲထွက်ကုန်တော့၏။ခင်ခင်သိန်းသည်ကျောလေးကော့ပြီးအကိုကြီးဦးမောင်မောင်ရင်ခွင်ထဲမှီလိုက်ရင်ဘဲသူမ၏နို့ကြီးများကိုစုံချေခြင်းခံလိုက်ရပြန်သည်။အတော်လေးကြာတော့မှခင်ခင်သိန်းကသူ့ရင်ခွင်ထဲကထွက်ပြီးရေချိုးပြစ်လိုက်သည်။အကိုကြီးဦးမောင်မောင်၏ကြောက်စရာကောင်းလှသော လီးကြီးကတော့ မာပြီးတောင်နေဆဲပင်ဖြစ်တော့သည်။

ချိုချိုတယောက် သူမ၏အစ်မ ခင်ခင်သိန်းကို ဦးမောင်မောင်အိမ်ရှေ့မှာ ချပေးခဲ့ပြီး ရုပ်ရှင်ရုံရှေ့ကို ရောက်လာတော့ အောင်မင်းက အဆင်သင့်စောင့်နေ၏။ ဒီလိုနှင့် ချိုချိုသည် အောင်မင်းနှင့်အတူ ရုပ်ရှင်ရုံထဲဝင်ခဲ့တော့သည်။ရုပ်ရှင်ပြလို့အတော်ကြာတာတောင် အောင်မင်းက ချိုချိုဖက်ကို ကပ်မလာဘူး။ ခါတိုင်းဆို ရုပ်ရှင်ရုံထဲ ရောက်ပြီး မီးမှိတ်တာနဲ့ အတင်းပဲဖက်ပြီး အငမ်းမရနမ်းနေကျကိုး။ အခုတော့ အောင်မင်းက တမျိုးဖြစ်နေ၏။ ဘယ်ရမလဲ ချိုချိုက အောင်မင်း၏မျက်လုံးတွေရှေ့ကို သူမ၏လက်ဝါးဖြင့် ကာလိုက်၏။ ” ဘာဖြစ်နေတာလဲ ကိုအောင်.. “ဒီတော့မှဘသားချောကနတ်သံမနှောဘဲပြောတော့၏။သူဟာအချစ်ကံဆိုးသူရယ်ပါတဲ့၊သူ့ကိုကောင်မလေးတယောက်ကမချစ်ဘဲနဲ့ ချစ်ဟန်ဆောင်နေတာပါတဲ့၊ချိုချိုကိုစောင်းပြောတာပေါ့၊သမီးရည်းစားဖြစ်လာတာတနှစ်ကျော်ကြာခဲ့ပြီးတခါမှလွတ်လွတ်လပ်လပ်မတွေ့ရဘူး၊ဒီနေ့တော့နှစ်ယောက်ထဲတွေ့ချင်တယ်၊ တကယ်မချစ်ဘူးဆိုလဲ ရပါတယ်ဟု ဆိုလာ၏။ဒီလိုပြောလာတော့လဲ သနားစရာပင်ဖြစ်၏။

သူ့ပခုးပေါ်ချိုချိုရဲ့ခေါင်းလေးတင်ပြီးသူ့နားရွက်လေးကိုချိုချိုက နမ်းလိုက်၏။ ဒီတော့ ဖိုမဓါတ်တို့တွေ့ကာ ချက်ချင်းမီးတောက်ခဲ့ရ၏။ ခေါင်းလေးတွေပူးပြီး နွုတ်ခမ်းချင်းစုပ်နမ်းကြတော့၏။ အောင်မင်းရဲ့လက်တဖက်ကလည်းချိုချိုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုအသာပွတ်ပေးနေပြီးခဏကြာတော့ချိုချိုရဲ့လက်လေးကိုဆွဲကာသူ့လီးကြီးကိုကိုင်ခိုင်းပြန်သည်။ဘေးကလူများကရုပ်ရှင်ထဲတွင်သာအာရုံစိုက်နေသည့်အတွက်တော်သေး၏။ကဲလွန်းနေသည့်ကိုအောင်၏လီးကြီးကလက်တဖက်နဲ့ဆုပ်ထားတဲ့ကြားမာတောင်ပြီးတဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေ၏။ ဒီတခါနို့လေးတွေကိုအနယ်ခံရပြီးနွုတ်ခမ်းချင်းအစုပ်မှာချိုချိုတယောက်စစ်ခနဲခံစားလိုက်ရသည်။သွားပြီ၊စိတ်တွေကြွလို့စိမ့်ထွက်လာတဲ့စောက်ရည်တွေကြောင့် ရုပ်ရှင်မပြီးခင် ထပြီးထမိန်ပြင်ဝတ်ရဦးမည်ဖြစ်သည်။ “ဟယ်..ကိုအောင်အိပ်တဲ့ထပ်ခိုးလေးကအကျယ်ကြီးနော်..ကဲ..ဘာပြောမှာလဲကိုအောင်..နှစ်ယောက်ထဲကျပြောမယ်ဆို..””ချစ်တယ်ချိုချိုရယ်..သိပ်ချစ်တယ်ကွာ”အသံတုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့ပြောရင်းအောင်မင်းကချိုချို၏နောက်မှသိုင်း၍ဖက်ကာလည်တိုင်လေးကိုနမ်းတော့၏။

လက်တဖက်ကလည်းနို့အုံလေးတွေကိုအုပ်ကိုင်ထားရင်းနောက်လက်တဖက်ကစောက်ဖုတ်လေးကိုထမိန်ပေါ်မှပွတ်ပေးနေလိုက်တာချိုချို၏ရင်ထဲတွင်လွိုက်ဖိုနေရတော့၏။နောက်တော့မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ကာနွုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကြပြန်သည်။ ကျောသိုင်းဖက်ရင်းနဲ့ဇစ်လေးဖြုတ်ပြီး အကျၤ ီကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။ ဘရာစီယာလေးအတွင်း မလုံ့တလုံ့ဖြစ်နေရှာတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို နမ်းနေသည့်အောင်မင်းမှာကလေးတယောက်လိုပင်။နို့နှစ်လုံးအကြားထဲကိုတရွိုက်မတ်မတ်နမ်းရွုံသည်။ နို့အားမထိတထိကိုက်လိုက်လျှာဖြင့်လျှက်လိုက်နှင့်ဆွနေသည်။ပြီးတော့ကိုအောင်ကချိုချို၏လက်တဖက်ကိုအသာဆွဲပြီးသူ့လီးကြီးပေါ်တင်ပေးလိုက်သည်။အောင်မင်း၏အကြောပြိုင်းပြိုင်းထလျက်မာတောင့်နေသောလီးကြီးမှာအတော်ပင်ကြီး၏။လက်ကလေးနဲ့အားကုန်ဖျစ်ညစ်တာအောင်လက်ညိုးနဲ့လက်မကောင်းကောင်းမထိချင်။ ” အင်း.. ဟင်း.. ကိုအောင်ရယ်..”အသံလေးမှမဆုံးခင်အောင်မင်းကသူမကိုနွုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာစုပ်ပြန်သေးသည်။

ဖောင်းကြွလာနေတဲ့ချိုချိုရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်ကခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်နေပြန်တော့ချိုချိုတယောက်မရိုးမရွနဲ့အားမလိုအားမရဖြစ်လာရတော့သည်။အောင်မင်းကနွုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ရင်းချိုချိုကိုအိပ်ယာပေါ်လှဲသိပ်ပေးလိုက်၏။ ချိုချို၏လည်ပင်းလည်တိုင်လေး နို့လေးများကို နမ်းပေးရင်းက တဖြေးဖြေးအောက်ဘက်ကို လျှောပြီးသူမ၏ချက်ကလေးဆီရောက်လာတော့သည်။ ချိုချိုခမျာလည်း အင်း..ဟင်း..ဟင်းဟူသောအသံလေးများညီးတွားလျှက်သူမလက်ကလေးများဖြင့်အောင်မင်း၏ခေါင်းကဆံပင်များကိုထိုးဖွပေးနေမိသည်။ဒီအချိန်မှာပဲ ချိုချိုရဲ့ကိုယ်လုံးကလေးဟာ လူးလူးလွန့်လွန့်ဖြစ်လာလျက် အောင်မင်းက သူမ၏ထမီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ချိန်တွင် ဖင်ကလေးကိုပင် ကြွပေးလိုက်မိတော့သည်။ အောင်မင်းကချိုချို၏ဖြူဖြူဖွေးဖွေးပေါင်လုံးကြီးတဖက်ကိုနမ်းရွုံရင်းကျန်လက်တဖက်ကတော့ဖင်သားကြီးများကိုဆုပ်ချေနေလေသည်။အဲ့ဒီနောက်တော့သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ခေါင်းဝင်ပြီးဖောင်းမို့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်နီတာရဲလေးကို လက်နဲ့အသာဖြဲပြီး စောက်စိချွန်ချွန်လေးကို သူ၏လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် ကုန်းရက်လိုက်တော့သည်။

”အ.. ကိုအောင်.. အင်း.. ဟင့်.. ကိုအောင်ရယ်.. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွယ်.. အင်း.. ဟင်း.. ဟင်း.. အား.. အား.. “ချိုချို၏ခါးလေးမှာကော့၍ ကော့၍ တက်လာရင်း သူမ၏အသက်ရှူသံများသည်လည်း ပြင်းလာရလေသည်။ ” အင့်.. ဟင့်.. ချိုချိုမနေနိုင်တော့ဘူးကွယ်.. “ချိုချိုမှာ ပြောရင်းက အားမလိုအားမရဟန်ဖြင့် အိပ်ယာခင်းကို လက်ဖြင့် ဆုပ်ချေနေတော့သည်။ချိုချိုတယောက် စစ်ကနဲကျင်ကနဲခံစားနေရသည်မို့ညီးတွားနေရခိုက်သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲသို့လျှာကြီးအဆုံးအထိတွင်လာချိန်မှာတော့ဖင်ကြီးပင်ကြွတက်သွားရတော့သည်။အောင်မင်းက ချိုချို၏ စောက်မွေးလေးများကို ဖွဖွလေးဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်နွုတ်ခမ်းအတွင်းသားများကို ငုံရင်းစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်း အထက်အောက် လျှာဖြင့် ကလိပေးနေပြန်သည်။အောင်မင်း၏လျှာဒဏ်ကြောင့် ချိုချိုခမျာ ခါးလေးတွန့်ပြီး ကော့၍ ကော့၍တက်လာသည်။ချိုချို၏စောက်ပတ်တခုလုံးလည်း ပူနွေးလာပြီးရင်ထဲ ဟာ၍ဟာ၍သွားရ၏။

သူမ အသဲထဲပင် ကျင်ပြီး အေးစိမ့်သွားနေရတော့၏။ ချိုချိုသည် တခါမှ အမွုတ်မခံခဲ့ဘူးတော့ စောက်ပတ်ထဲကလား၊ ရင်ထဲကလားပင်မသိဟာသွားသလိုလိုဖိုသွားသလိုလိုဖြင့်ဖင်ကြီးများကိုပင်ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။ အရသာရှိလိုက်တာကလဲမပြောပါနှင့်တော့။တခါတခါများအောင်မင်းရဲ့လျှာကြမ်းကြီးကချိုချိုရဲ့စောက်စိလေးကိုပွတ်တိုက်သွားတဲ့အခါဆိုရင်ချိုချိုတယောက်ဘယ်လိုကြီးခံစားသွားရမှန်း မသိဘူး။ချိုချိုတယောက် အောင်မင်းရဲ့ခေါင်းကို အတင်းထဖက်ပြီးနွုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ဒီအခါမှာတော့ကိုအောင်ကချိုချိုရဲ့ဖင်သားကြီးကို ဆုပ်နယ်ပေးပြန်ပါသည်။သူတို့နှစ်ဦးစလုံးကာမစိတ်တွေပြင်းပြင်းထန်ထန်တက်ကြွနေကြပြီဖြစ်သည်။ခဏနေတဲ့အခါမှာတော့အောင်မင်းကချိုချိုကိုတစောင်းလဲှအိပ်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ သူမပေါင်တလုံးကို မပြီးဖြဲကာ နီတာရဲနေတဲ့ စောက်ပတ်လေးထဲသို့ သူ၏ လီးကြီးကို အသာတေ့ရင်း ဖြေးဖြေးချင်းသွင်းလိုက်တော့သည်။

” အ..အ.. နာတယ်.. ကိုအောင်ရယ်..အင်း..”အောင်မင်း၏လီးကြီးသည်ချိုချို၏စောက်ပတ်လေးထဲတဝက်မရှိတရှိဝင်နေတဲ့အခိုက်မှာပင်စောက်ခေါင်းတခုလုံး ပြည့်ကျပ်သိပ်နေတော့၏။အောင်မင်းကသူ၏လီးတန်ကြီးကိုအသာရပ်ထားပြီးသူမနို့ကြီးတလုံးကိုနယ်ပေးရင်းနောက်နို့သီးခေါင်းလေးတခုကိုရွရွလေးချေပေးနေ၏။အောင်မင်းကသူမ၏လည်တိုင်လေးနှင့်ဆံစပ်လေးများကိုလျှာဖျားလေးဖြင့်ကလိပေးနေသည်။ချိုချိုကလဲဖင်ကြီးများကိုနောက်သို့မသိမသာကော့ကော့ပေးနေမိသည်။အလိုက်သိသော လီးကြီးက ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ပင် စောက်ပတ်လေးထဲ တိုးဝင်သွားတော့သည်။ “ဖွတ်..ပြွတ်..ဖွတ်..အား..အား..အင်း..ကျွတ်..ကျွတ်..”ငြီးသံလေးများထွက်လာသလိုချိုချို၏ရင်ထဲမောလာသလိုအောင်မင်း၏လီးကြီးကလည်းသူမစောက်ပတ်လေးထဲပိုကြီးလာသလိုခံစားလာရသည်။လီးကြီးကဆောင့်ချက်မှန်မှန်ဖြင့်ဝင်ထွက်နေသော်လည်းကာမစိတ်ပြင်းထန်နေသောချိုချိုကတော့အားမလိုအားမရဖြစ်ကာသူမ၏ဖင်ကြီးကိုနောက်သို့ပစ်ပစ်ပေး၏။

အောင်မင်းကဆောင့်၍အလိုးချိုချိုကဖင်ကြီးနောက်သို့ပစ်အပေးမှာဆုံသွားလျှင်တော့လီးကြီးသည်သူမရင်ခေါင်းထဲရောက်ရောက်သွားသလားပင် အောက်မေ့ရသည်။ ” တခါထဲကို အောင့်အောင့်သွားတာပဲ.. ကိုအောင်ရယ်.. “တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လာသည်။ အောင်မင်းက သူမနို့ကြီးတွေကိုအတင်းချေရင်း ဆောင့်ချက်တွေကို အရှိန်မြ ှင့်လာသည်။ နှစ်ဦးသား ချွေးတွေရွဲနေပေမဲ့အသဲထဲအေးနေ၏။”ဆက်ဆောင့်ပေးပါ..ကိုအောင်ရယ်..နာနာလေးဆောင့်ပေးစမ်းပါ..ချို ဘယ်လိုဖြစ်လာမှန်းမသိဘူး.. “အောင်မင်းက ကြုံး၍ကြုံး၍ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်ရာနှစ်ဦးသားကာမပန်းတိုင်သို့ရောက်သွားကြပြီးစောက်ရည်များနှင့်သုက်ရေများ ရွဲရွဲစိုကုန်တော့လေသည်။ ခဏအကြာမှာတော့အနားယူနေရင်းအောင်မင်းကချိုချို၏နွုတ်ခမ်းလေးများကိုခပ်မျှင်းမျှင်းလေးစုပ်ပေးနေသည်။ချိုချိုကလဲအောင်မင်းတကိုယ်လုံးကိုဖက်ရင်းပြန်၍နမ်းပေးလိုက်သည်။

ရမ္မက်စိတ်တွေငြိမ်းအေးမသွားသေးသောချိုချိုကအောင်မင်း၏လီးချောင်းကြီးကိုလှမ်းကိုင်လိုက်သည်။လီးတောင်မနေပဲနဲ့တောင်လုံးပတ်ကတုတ်ပြီး နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး။ချိုချိုအားပါးတရဆုပ်ကိုင်ကာဖျစ်ညှစ်ပွတ်သပ်မိတော့လက်ထဲတွင်တစထက်တစစံချိန်မှီအောင်ပင်မာတောင်လာခဲ့ရချေပြီ။ချိုချိုကသူမ၏ပေါင်တန်ကြီးတဖက်အောင်မင်း၏ပေါင်ပေါ်သို့ခွတင်လိုက်တော့လီးတန်ကြီးမှာသူမစောက်ဖုတ်လေးနှင့်မလွတ်မလပ်ဖြစ်ကာထိုးထောက်မိလိုက်ပြန်ပါသည်။ အောင်မင်းကချိုချို၏နွုတ်ခမ်းလေးများကိုဆွဲစုပ်ရင်းကပေါင်ကြီးတဖက်ကိုသူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲထိုးသွင်းလိုက်ပြီးနောက်လီးတန်ကြီးကိုစောက်ပတ်အဝတွင်တေ့ကာထိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။ခါးလေးတွန့်သွားရာမှပင်ချိုချိုသည်စောက်ပတ်ကြီးကိုကော့၍ပေးလိုက်ကာအောင်မင်းကလဲသူမ၏ခါးလေးကိုဆွဲ၍ဆွဲ၍ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။” အင့်.. ဟင့်.. ကို..ကိုအောင်ရယ်.. ဟင့်.. ဟင့်.. “လီးတန်ကြီးဝင်သွားပြီဆိုကတည်းက ချိုချိုတယောက်မျက်လုံးတွေမှေးစင်းကာကျိတ်မနိုင် ခဲမရဖြစ်နေရလေသည်။

အောင်မင်း၏ဆောင့်ချက်တွေကလည်းစီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြင့်ပြင်းထန်လှသလိုသူမ၏စောက်စိလေးကိုဖိသိပ်သလိုပင်ဖြစ်နေပြန်တော့အသဲခိုက်အောင်ကောင်းနေရလေသည်။မကြာလိုက်ပါချေ။အောင်မင်းကိုဖက်ထားသောသူမလက်နှစ်ဖက်မှာတိုး၍တင်းကြပ်စွာဖက်လိုက်သလိုအောင်မင်းလက်တွေလည်းသူမခါးလေးကို အတင်းပင်သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်တော့သည်။ “အ..အင့်..ဟင်း..အား..ဟင့်..”လှမေသည်အသက်(၂၆)တခုလပ်တယောက်ဖြစ်ကာငွေကြေးလည်းပြည့်စုံသူတဦးဖြစ်သည်။ယောကျာ်းဆုံးသွားသည်မှာသုံးနှစ်ခွဲခန့်ကြာခဲ့ပြီဖြစ်ပြီး ကာမအရသာကို ချိုသည်၊ ခါးသည်သိနေရက်နဲ့ သူမ၏မပြည့်ဝသော ဆန္ဒများအတွက် ရတက်မအေးနိုင်အောင်ဖြစ်နေရလေသည်။ယနေ့ညလဲ ကြွေးတောင်းသွားစရာရှိသဖြင့်အောင်မင်းကိုအဖော်ခေါ်ထားသည်။မိန်းမသားတယောက်ထဲနေသူမို့ဟိုနားသည်နားသွားစရာရှိလျှင်အောင်မင်းနဲ့သာသွားလေ့ရှိပါသည်။အောင်မင်းမှာသူမထက်အသက်အများကြီးငယ်သည်မို့လူအမြင်လဲတင့်တယ်သည်။

အပြင်သွားမည်ဖြစ်၍တံခါးအားလုံးပိတ်ကာအဝင်အထွက်ပေါက်လေးသာအသာဟထားလိုက်သည်။အောင်မင်းသည် ဟထားသော တံခါးလေးကို တွန်းဖွင့်ကာ အိမ်ထဲသို့လှမ်းကြည့်၍ပြုံးပြလိုက်ပြီးထိုင်ရာမှအထတွင်မလှမေသည်သူမခေါင်းလေးကို လက်တဖက်မှ ကိုင်ရင်း ကုလားထိုင်ပေါ်သို့ ပြန်ထိုင်ကျသွားသည်။ ” အို..မူးလိုက်တာ.. “အောင်မင်းက ကမန်းကတန်းအနားသို့ရောက်သွားသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘဲ မလှမေ၏နားထင်လေးနှစ်ဖက်ကိုသာ နှိပ်ပေးနေ၏။ မွေးကြိုင်လှသောလှမေ၏ရနံ့များကအောင်မင်း၏ရင်ကိုလွုပ်ခါလေပြီ။ထို့အပြင်အသက်ရှူလိုက်တိုင်းနိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်နေသောနို့အုံဖောင်းဖောင်းမို့မို့တွေက်လဲရမ္မက်စိတ်ကိုနွိုးဆွနေချေသည်။ အောင်မင်းသည်တံထွေးကိုမျိုချရင်းယပ်ခပ်ပေးနေသည်။သူမကိုစိုက်ကြည့်ကာယပ်ခတ်ပေးနေသောအောင်မင်းကိုမျက်လုံးလေးမှေးကြည့်ရင်းက လှမေ ထဖက်ချင်စိတ်တွေပေါက်နေရသည်။ မိန်းမသားမို့သာထိန်းနေရသည်။

အောင်မင်းအဖို့လဲ အခက်တွေ့နေသည်။ ဟိုတနေ့ကမှချစ်သူချိုချိုကိုပါကင်ဖွင့်ပြီးအသာချော့လိုးခဲ့သည်။ချိုချိုကိုနှစ်ချီနှစ်မောင်းလိုးပြီးသူ့ကိုနောက်ထပ်အတွေ့မခံသဖြင့် အောင်မင်း ကာမဆန္ဒတွေ မငြိမ်းသေးချေ။ ယခုလဲ ဒီလောက်တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့် ဆော်ကြီးနဲ့ ပူးပူးကပ်ကပ်နေနေရတော့ စိတ်တွေမနည်းထိန်းနေရသည်။ မှိန်းနေသော မလှမေကို ကြည့်ရင်းအောင်မင်းတယောက်တက်လိုးပစ်ချင်စိတ်တွေပေါက်လာသည်။သူ၏လီးတန်ကြီးကတော့ပုဆိုးအောက်မှာတောင်မတ်နေသည်မှာ ပုဆိုးပင် ငေါထွက်လို့နေသည်။ အခုနေ မလှမေသာမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရင်တော့အခက်ပဲဟုတွေးမိနေ၏။လှမေ၏မျက်ခွံလေးများအသာမှေးရင်းအောင်မင်း၏ပုဆိုးထဲကတဆတ်ဆတ်တောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ကောင်းကောင်းမြင်နေရသည်။ တိတ်ဆိတ်မွုသည် ကာမစိတ်ကိုထကြွစေ၏။လှမေ၏စောက်ပတ်ထဲတွင်လည်းစောက်ရည်လေးများစို့ထွက်နေပြီဖြစ်သည်။

အကြင်နာလေးတွေနဲ့ ယက်ခတ်ပေးနေတဲ့ လေအေးလေးများသည် လှမေ၏ရင်ထဲအသဲထဲသို့ပင် အေးစိမ့်သွားနေသည်။ လှမေတယောက် သက်ပြင်းမျှင်းမျှင်းလေး ချလိုက်မိ၏။ အရွယ်ခြင်းမတူသူမို့ ပိုပြီးသေချာအောင် လှမေအချိန်ဆွဲနေရ၏။ နောက်တော့ မျက်လုံးလေးအသာဖွင့်ကြည့်ပြီး အံ့သြဟန်ဖြင့်… “ဟယ်..အောင်အောင်ခုထိအိမ်မပြန်ရသေးဘူးလား..””ဟုတ်တယ်..မမ၊မမကိုစိတ်မချလို့၊တော်ကြာခေါင်းပိုကိုက်လာရင်ဘယ်သူမှမရှိမှာစိုးလို့””အောင်အောင်ရယ်..ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..”လှမေကအသာအယာထပြီးလဲကျမဲ့ဟန်လေးလုပ်ပြလိုက်တော့လက်သွက်တဲ့အောင်မင်းကလှမ်းပြီးသူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကိုပွေ့ထားလိုက်၏။ ” လာ..မမ အခန်းထဲ တွဲပို့ပေးမယ် “အောင်မင်း၏ရင်ခွင်ထဲ မှေးရင်း လှမေသည် အခန်းထဲသို့ တွဲဝင်လာခဲ့သည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ထိန်းထားပေးသော အောင်မင်း၏လက်တဖက်ကလှမေ၏နို့အုံလေးကိုဆုပ်ကိုင်ထား၏။အောင်မင်းသည်ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်စေတော့လိုးပစ်လိုက်တော့မည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။

သူကိုင်ထားသောလှမေ၏ရင်သားများသည်မာတင်းနေ၏။တွဲလာရင်းကြီးမားစွံ့ကားတဲ့ဖင်သားကြီးတွေကသူ့ကိုလာပွတ်နေတော့အောင်မင်း၏လီးကတဆတ်ဆတ်တောင်နေပေပြီ။လှမေ၏ခေါင်းက ဆံနွယ်လေးများကို အောင်မင်းတချက်နမ်းပစ်လိုက်သည်။ နုဖတ်နေသောလှမေ၏အသားစိုင်များကလည်းသူ၏ကာမစိတ်ကိုချွန်းမအုပ်နိုင်အောင်နွိုးဆွနေ၏။လှမေ၏ကိုယ်လုံးလေးကိုကုတင်ပေါ်လှဲသိပ်ရင်းအောင်မင်း၏ကိုယ်လုံးကြီးက ကပ်ပါလာသည်။ သူ့ပခုံးပေါ်သို့တင်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကလဲ မလွတ်။တဦးကိုတဦးစိုက်ကြည့်ပြီးလှလှ၏နဖူးကိုအောင်မင်းကစနမ်းလိုက်တော့သည်။ နှစ်ဦးသား ထိန်းချုပ်ထားသော စိတ်များကိုလွတ်ပေးကာနွုတ်ခမ်းချင်းစုပ်လိုက်မိကြသည်။တော်တော်နှင့်မခွာကြပေ။လှမေကအောင်မင်း၏ကျောပြင်ကိုဖက်ထားသည်။ အောင်မင်းကလဲ အကျၤ ီပေါ်မှ သူမနို့နှစ်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ချေပေးနေ၏။ “ချစ်တယ်မမရယ်..ချစ်တယ်””မမလည်းမင်းလိုပါပဲအောင်အောင်ရယ်..”အောင်မင်းကလှမေ၏တကိုယ်လုံးကိုပွတ်သပ်ရင်းနှိပ်ကြယ်သီးလေးများကိုတလုံးချင်းဖြုတ်ကာ သူမ၏ဘရာစီယာပေါ်ကနေ နမ်းနေ၏။

ပြီးနောက် ဘရာစီယာအောက်ဖက်ကိုလက်လျှိုသွင်းပြီးနို့အုံကြီးကိုဆွဲကိုင်လျက်နို့သီးခေါင်းလေးကိုချေမွပေးလိုက်သည်။ လှမေ၏နို့အုံကြီးမှာတင်းတင်းအိအိလေးရှိနေသောကြောင့်အရသာခံကာကိုင်နေပေမယ့်ဘရာစီယာခံထားသည့်အတွက်လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကိုင်တွယ်ကာနယ်လို့မရဖြစ်နေသည်။ ထို့နောက် လှမေ၏နောက်ကျောကို လက်လှမ်းပြီး ဘရာစီယာချိတ်ကို ဖြုတ်ကာချွတ်လိုက်သောအခါနို့အုံကြီးနှစ်လုံးကထင်းထင်းလင်းလင်းကြီးပေါ်ထွက်လာပါသည်။ အောင်မင်းသည်မို့မို့ဖောင်းဖောင်းဖြစ်နေသောနို့အုံကြီးများကိုလက်ဖြင့်စုံကိုင်ပြီးစို့ပေးနေသည်။လှမေကတော့သူမလက်ချောင်းလေးတွေကိုအောင်မင်းဆံပင်များအကြား ထိုးဖွရင်းတအင့်အင့်ဖြင့်အသံလေးများထွက်နေရ၏။အောင်မင်းသည်လှမေ၏ခါးလေးကိုပွတ်ပေးနေရာကသူမ၏ထဘီကိုချွတ်လိုက်တော့သည်။လီးနဲ့ဝေးတာသုံးနှစ်တာင်ရှိနေတဲ့စိမ်းစိမ်းညို့ညို့မို့ထွက်နေတဲ့လှမေ၏စောက်ဖုတ်လေးကိုရွရွလေးပွတ်ပေးနေ၏။

အနေရခက်လှသောလှမေကအောင်မင်း၏နွုတ်ခမ်းကိုဖမ်းပြီးလျှာလေးထိုးပေးကာ နွုတ်ခမ်းချင်း စုပ်ပေးနေမိပြန်သည်။ ” ဟင့်..အင့်.. အောင်ရယ်..လိုးမှာဖြင့်လိုးတော့ကွယ်..မမ မနေတတ်တော့ဘူး..အောင်လေးရယ်.. “လှမေ၏ပေါင်နှစ်လုံးကို ဒူးကွေးကာ ထောင်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးထဲသို့အောင်မင်းကသူ့လီးကြီးနဲ့အသာတေ့ပြီးဖိသွင်းလိုက်တော့၏။”ဗြစ်..ဗြစ်..ဖွတ်..ဖွတ်””အား..အား..နာ..တယ်အောင်ရယ်.. “အောင်မင်း၏ရင်ဘတ်ကို သူမ စုံတွန်းထားလိုက်သည်။ အရင်ကအလိုးခံဘူးခဲ့ပေမဲ့ အခုအသစ်ဖြစ်နေတဲ့ စောက်ပတ်လေးက ကျဉ်းပြီးကျိန်းနေ၏။ သို့သော် အောင်မင်း၏လီးကြီးတချောင်းလုံးကတော့လှမေ၏စောက်ပတ်လေးထဲသို့တဆုံးဝင်သွားခဲ့ရချေပြီ။အောင်မင်းကသူမ၏နို့ကြီးများကိုတလှည့်စီစို့ပေးနေတော့ရာလှမေခမျာ တင်ပါးကြီးကိုတွန့်ပြီး ရမ်းလိုက်ရပြီး စောက်ရည်များလဲ ပိုထွက်လာတော့သည်။ ” ပြွတ်..ဖွတ်..ဖွတ်..ပြွတ် “အောင်မင်းက တချက်ချင်းစီလိုးပေးတော့ လှမေခံနိုင်ရည်နဲနဲရှိလာသည်။

သူမ၏စောက်ပတ်နွုတ်ခမ်းလေးများသည် ဆောင့်လိုက်ရင် ခွက်ဝင်သွားပြီး လီးပြန်အနွုတ်တွင် လီးတန်ကြီးနှင့် ကပ်ကပ်ပြီးပါလာကာ အပြင်သို့စူ စူထွက်လာကြရ၏။ထွက်လာသော အရည်များကြောင့် လီးဝင်ထွက်သံများ ပိုကျယ်လာပြီးတရှိန်ထိုးဆောင့်ဝင်လာတဲ့အောင်မင်း၏လီးကြီးကိုလှမေ၏စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများကညှပ်ပြီးဆွဲဆွဲပေးနေသည်။အောင်မင်းကအားရပါးရဆောင့်နေသလို သူမကလည်း ကော့ ကော့ပြီး အလိုးခံနေသည်။ ” ဟင့်..ဟင့်..နာနာဆောင့် စမ်းပါ..အောင်ရယ်..မမပြီးချင်ပြီ.. “” ဖွတ်.. ပြွတ်..ဖွတ်..အာ့..အား “ဒီတခါမှာတော့အောင်မင်းလဲရင်ထဲမှာဘလောင်ဆူနေပြီမို့ ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဆောင့် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်တော့သည်။ ထို့နောက် လီးတချောင်းလုံး ကျင်တက်လာကာ သုံးလေးချက်မျှ အားကုန်ဆောင့်ပြီး လီးတန်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲ အဆုံးနှစ်လျှက် သုတ်ရည်တွေ တလျှော့ပြီး တလျှော့ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။

မလှမေကလည်း အောင်မင်း၏ခါးကို ခြေနှစ်ဖက်ဖြင့်ဆွဲချိတ်လျက် သူမ၏ တင်ပါးကြီး ကော့တင်ထားရင်း တွန့်လိမ်လူးလွန့်နေတော့သတည်း။ ချိုချိုတို့မိသားစုမှာ လူများများရှိသည်မဟုတ်။ အမေရယ်၊ အမေ့နောက်ယောကျာ်းဦးဝင်းစိန်ရယ်၊ အစ်မခင်ခင်သိန်းရယ်၊ ချိုချိုရယ် တအိမ်ထဲနေခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ချိုချိုသည် ခင်ခင်သိန်းအိမ်ထောင်ကျပြီးကတည်းက သူတို့နှင့်အတူလိုက်နေခဲ့လေသည်။ ခင်ခင်သိန်းယောကျာ်းကိုတင်အောင်ကခဏခဏခရီးထွက်နေရပြီးတလလျှင်ဆယ်ရက်လောက်သာအိမ်မြဲသူဖြစ်သည်။ဒီတခါတော့မခင်သိန်း၏ယောကျာ်းကိုတင်အောင်တယောက်ပြန်လာရမည့်ရက်ထက်စောပြန်ရောက်လာလေသည်။အိမ်တွင်လည်းမခင်သိန်းကမရှိ။အကိုတင်အောင်ပြန်လာတော့ချိုချိုကရေချိုးရန်အိမ်ဘေးသို့အဆင်းဖြစ်သည်။ ကိုတင်အောင်က ထမီရင်လျားထားတဲ့ ချိုချို့ကိုယ်လုံးလေးကို စူးစိုက်ကြည့်သွားသေးသည်။ ချိုချိုရေချိုးနေစဉ်မှာလဲ ကိုတင်အောင်က ပြူတင်းပေါက်နား မယောင်မလည် လုပ်နေတာတွေ့ရသေး၏။ ချို ရင်ထဲမှာတော့ လွုပ်ရှားမိသား။

ကိုတင်အောင်က သဘောကောင်းပြီး မခင်သိန်းကိုလည်း သံယောဇဉ်ကြီးရှာ၏။ ပြီးတော့ ခဲအိုသာဆိုရတယ်။ ချိုချိုအပေါ်လဲ ဂရုတစိုက်ရှိသူဖြစ်သည်။ ရေချိုးပြီးနောက်ခင်ခင်သိန်းတို့အခန်းကိုရှင်းလင်းပြီးခဲအိုအတွက်အိပ်ယာခင်းပေးရန်သတိရ၍သူတို့အခန်းဖက်သို့ကူးလာခဲ့သည်။အိပ်ယာခင်းပေးနေစဉ်ကုတင်ဘေးကို ခြေထောက်တစုံရောက်လာလို့ မော့ကြည့်လိုက်တော့ ကိုတင်အောင်ပင်ဖြစ်သည်။ သူက ချို့ရင်သားတွေကို ငုံ့ပြီးကြည့်နေတယ်လေ။ စောစောက အိမ်နေရင်းမို့ အကျၤ ီကြယ်သီးနှစ်လုံးကို ဖြုတ်ထားမိသည်။ ရေချိုးပြီးကာစဆိုတော့အောက်ခံဘော်လီကလည်းမပါချေ။ချိုချို၏ဝင်းမွတ်ဆူဖြိုးသောရင်သားစိုင်နှစ်ခုကအလှပြနေသလို ဖြစ်နေကြသည်။ချိုချိုကိုတင်အောင်ကိုမျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲလို့သူ့ခါးကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ချို့ရင်ထဲလွိုက်ဖိုလို့သွားရသည်။ပုဆိုးအောက်ကသူ့လီးကြီးကဖောင်းကြွလို့နေသည်။ ဟိုတခါက သူတို့လင်မယားလိုးကြတာကို ချို ချောင်းကြည့်ဖူးသည်။

ကြီးမားရှည်လျားလိုက်တဲ့ လီးကြီး။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ချို တံထွေးတချက် မျိုချလိုက်မိသည်။ ဆိတ်ကွယ်ရာမှာကာမစိတ်တွေထတတ်တာမို့ချိုမရဲတရဲလေးနဲ့ထပ်မော့ကြည့်လိုက်တော့ကိုတင်အောင်ကချို့တကိုယ်လုံးကိုမျက်တောင်မခတ်ပဲစိုက်ကြည့်နေတာများ…။ပြီးတော့ကိုတင်အောင်ကချို့ပခုံးနှစ်ဖက်ကိုဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ချိုရူးတော့မယ်။ဆတ်ကနဲထပြီးပြေးရရင်ကောင်းမလား။”ဟင်း”ချိုချိုသက်ပြင်းတချက်ခိုးချလိုက်မိသည်။ ငုံ့နေသော ချိုချို၏မျက်နှာလေးကို မော့ယူပြီး အကိုတင်အောင်ကပါးလေးတဖက်ကိုညင်ညင်သာသာနမ်းသည်။ချိုချိုမှာကြည်နူးရွင်ပြမွုလေးနှင့်အတူကာမရမ္မက်ဇောကို ပူးတွဲခံစားလိုက်ရသည်။ပြီးတော့ချို့ပခုံးပေါ်မှသူ့လက်နှစ်ဖက်ကိုပြန်ရုပ်သိမ်းသွားသည်။သဘောကတော့ချိုချိုထွက်သွားချင်တယ်ဆိုရင်ထွက်သွားနိုင်အောင်လမ်းဖွင့်ပေးတဲ့သဘော။ အသက်ကြီးသူမို့ အသိတရားက ထွက်သွားစေချင်ပေမဲ့ ကာမအခိုးတွေ လျှံနေတဲ့သူ့မျက်လုံးတွေကတော့မသွားပါနဲ့ချိုချိုရယ်ဟုအသနားခံနေဘိအလား။

ချိုချိုတယောက်ရင်တွေဖိုနေလို့လားမသိ။သူမ၏နို့နှစ်လုံးကနိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်နေသည်။ကုတင်စောင်းမှာထိုင်နေတဲ့ချိုကပဲသူ့ရင်ခွင်ထဲဝင်သွားသလား။သူကပဲချို့မျက်နှာလေးကိုမတ်တတ်ရပ်နေတဲ့သူ့ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်တာလားမသိလိုက်မီမှာပင်ချို့မျက်နှာကသူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်လို့နေပြီ။သူကချိုချို့ခေါင်းလေးကိုဖက်ထားရင်းနောက်လက်တဖက်ကချိုဝတ်ထားသောရှပ်အကျၤီကြယ်သီးတွေကိုလှမ်းဖြုတ်နေသည်။ပြီးတော့ကိုတင်အောင်ကကုတင်ပေါ်ထိုင်ချရင်းချိုချို့နွုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းစုပ်တော့သည်။ချိုချိုကလဲ သူ့နွုတ်ခမ်းကြားထဲ တိုးဝင်လာသော ကိုတင်အောင့်လျှာကြီးအတွက်အသာလေးအလိုက်သင့်ဟပေးလိုက်သည်။အစ်မရယ်..အမိုက်မချိုချိုကိုခွင့်လွတ်ပါတော့လို့ စိတ်ထဲက အကြိမ်ကြိမ်တောင်းပန်ရင်း သူ့ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့၏။ သို့နှင့် ကိုတင်အောင်က ဖိကပ်နမ်းရွုံ့နေမွုကို ရပ်လျက် နွုတ်ခမ်းချင်းခွာလိုက်ကာ ကြယ်သီးများပြုတ်ထွက်နေသာ ချိုချို့အကျၤ ီလေးကို ချွတ်လိုက်တော့သည်။

တလက်စတည်းပင် ထမီကိုလည်း ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ချိုချိုက တင်ပါးကြီးကို ကြွပေးလိုက်မှသာ လျောလျောလျူလျူကျွတ်ထွက်သွားလေသည်။ တင်အောင်က ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားသော ချိုချို့ဝတ်လစ်စလစ်အလှကို ကြည့်ရင်း နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ “အင့်..ဟင့်..ဟင့်..”ညည်းညူသံလေးပေါ်ထွက်လာပြီးချို့လက်တဖက်ကကိုတင်အောင်ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲရောက်သွားပြီးလီးချောင်းကြီးကိုပုဆိုးပေါ်မှအုပ်ကိုင်လိုက်မိတော့သည်။နို့စို့တာလဲအလွန်သန်တဲ့လူကြီးဟုပင်ဆိုရမလားမသိ။ဟိုဖက်စို့လိုက်ဒီဖက်စို့လိုက်နဲ့။လက်တဖက်ကလဲစောက်ဖုတ်လေးကိုပွတ်ပေးနေ၏။စောက်စေ့လေးကျမှ လက်ညိုး လက်မနဲ့ညှပ်ကာ ပွတ်ချေပေးနေသည်။ ” အာ..အ..အင်း.. “ချိုချိုတယောက် မနေနိုင်တော့ဘူး။ သူ့ပုဆိုးက ဆွဲချွတ်ချပြီး တောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို အတင်းဆုတ်ချေပေးမိတော့သည်။ အားပါးပါး..။ လီးကြီးကအကြောတွေတထောင်းထောင်းထလို့နေသည်။

သူကချိုချို့နွုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းစုပ်နေရင်းလိုးချင်စိတ်တွေအရမ်းထန်လာပုံရသည်။ချိုချို့ကိုပွေ့ပြီးကုတင်ပေါ်တင်လိုက်သည်။ချို့လက်ထဲဆုတ်ကိုင်ထားတဲ့လီးကြီးကလဲကြီးမားရှည်လျားလွန်းလှသည်။ကိုအောင်မင်းလီးထက်တောင်ပိုကြီးနေသလိုပဲရှင်။စိတ်ထဲတွင်သာမကကျောထဲကပါစိမ့်ကနဲနေအောင်ခံစားမိပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်ကိုရောက်တာနဲ့သူကချို့ကိုပေါင်ကနေဆွဲယူပြီးခြေဖဝါးတွေကိုသူ့ပခုံးပေါ်တင်လိုက်ကာလူကိုတစ်တီတူးဖြစ်စေတော့တာပါပဲ။စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် လီးကြီးနဲ့ ကော်တင်ရင်း ချို့ကို နှာထန်လာအောင် သူ ဆွနေတယ်လေ။ စောက်စေ့လေးနား ကျတော့မှ ဆတ်ကနဲ ထိုးပေးလိုက်တော့ ချို့စောက်ရည်တွေ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျကုန်ရပြီပေါ့။ “အ..အ…အီး..လိုးမှာဖြင့်လိုး..တော့..အကိုရယ်..ချို..မနေနိုင်တော့ဘူး..””ကဲ..လိုးပါ့မယ်..ချို့ပေါင်လေးတွေကိုလက်နဲ့ထိန်းထား..ဒါမှကောင်းကောင်းလိုးလို့ရမှာ”ချိုကလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုဆွဲထားလိုက်ရာစောက်ဖုတ်လေးမှာနီရဲပြဲလန်ထွက်လာလေသည်။

ထိုအခါမှကိုယ်တော်ချောကလီးချောင်းကြီးကိုဇိကနဲထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်။ ” ဗြစ်..ဗြစ်..အာ..အင့်..ဖွတ်..ပြွတ်..ဖွတ်”လီးကြီးကိုပစ်သွင်းဆောင့်တာများချို့ကိုယ်လုံးလေးမြှောက်မြှောက်သွားမိရော။သူ့လိုးချက်ကပြင်းထန်ပြီးမြန်လိုက်တာ။ သွင်းတယ်ထုတ်တယ်ခပ်သွက်သွက်။ချို့ကိုယ်လုံးလေးကိုထွေးနေအောင်ဖက်ထားရင်းဖိဖိပြီးလိုးနေလိုက်တာကွဲမတတ်ပါပဲရှင်။ချိုလဲတတ်သလောက်အောက်ကဖင်ကြီးကို ပြန်ကော့ကော့ပေးနေမိတယ်။ သူကပိုပြီး ဒေါသကြီးလာကာ အားစိုက်ပြီး ဖိလိုးလိုက်၏။ “အား..အား..ဘွပ်..ဘွပ်..အိ..အာ့..ဘွပ်..ပြွတ်..ဗြစ်..ဗြစ်..ဟင့်..ဟင့်..”နို့လေးတွေကိုလဲအတင်းဆုတ်နယ်ရင်းချို့နွုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကိုမီးပွင့်မတတ်စုပ်နေတာ။လိုးအားရောချေအားပါကောင်းလှသည်။နွုတ်ခမ်းအစုပ်လည်းအလွန်ကောင်း၏။သူ့လီးချောင်းကြီးကရှည်တော့တခါတခါချိုကသားအိမ်ဝကိုလာလာထောက်နေသေးရဲ့။

ချို..အကို လိုးတာကောင်းရဲ့လား “ချိုချိုတယောက် စကားပြောဖို့ အသက်ကိုလုရွုနေရသည်။” ကောင်းရဲ့လားလို့.. အကို မေးနေတယ်လေ “စကားပြောရင်း လီးကိုလည်းခပ်ပြင်းပြင်းလိုးသွင်းနေတာမို့ချိုချိုခမျာငြီးသံ၊အသက်ရွုမှားသံတွေပင်ထွက်လို့။”အာ့..ကောင်းတယ်..အကို..ကောင်းပါတယ်..အား…ရှီး..အင့်..ဟင့်..ဟင့်.. “”အင်း….အို..အို..””အထဲမှာပြည့်တင်းနေတာပဲ..အကိုရာ..အား…အီးး….””ဖွတ်..ပြွတ်..အား..အား..ဗလွတ်..ပြွတ်..အား..အင့်.. ” သူ့ရဲ့ဆောင့်အားတွေသိသိသာသာပိုပြီးပြင်းထန်လာတာနဲ့အမျှချိုချိုတယောက်အားတက်လာမိပြီးရှိသမျှအားလေးနဲ့ကော့ကော့ပြီးအလိုးခံလိုက်မိတော့၏။”သိပ်ကောင်းတာပဲ..အကိုရယ်..ဆောင့်ထည့်လိုက်စမ်းပါ..ဟင့်..ဟင့်..”ကိုတင်အောင့်လီးကြီးတဆုံးသူမစောက်ခေါင်းထဲဝင်၍သားအိမ်ဝဆီဒုတ်ဒုတ်ထိထိုးမိထိမိအောင်ချိုချိုတယောက်ပေါင်ကြီးတွေကိုဖြဲကားပေးလျက်လက်ကလေးများနှင့်ထိန်းထားပေးနေပါသည်။ကိုတင်အောင်ရဲ့အင်ဂျင်စက်တပ်ထားသလိုဆောင့်ချက်တွေအောက်မှာချိုချိုစောက်ရည်တွေဒလကြမ်းထွက်ကုန်တော့သည်။ဒေါသကြီးနေတဲ့သူ့လီးကြီးကလဲအားကျမခံစောက်ရည်တွေကိုတိုးပြီးအတင်းဆောင့်လိုးနေရင်းက ချိုချို့စောက်ခေါင်းအတွင်းပိုင်းဆီ သုက်ရည်ပူတွေပစ်သွင်းလိုက်ပါတော့တယ် …… ပြီးပါပြီ ။

 

Zawgyi

 

သူမ၏မျပည့္ဝေသာ

ခင္ခင္သိန္းဆိုတာ အသက္က (၂၅)သာ ရွိေသးသည့္ လုံးႀကီးေပါက္လွေလးျဖစ္ၿပီးေခ်ာသည္လွသည္ဟူေသာစာရင္းဝင္သူတေယာက္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ဒါေပမဲ့လည္း ယူထားေသာေယာက်္ားကကုန္သည္..တလေလာက္မွတေခါက္ေလာက္သာအိမ္သို႔ျပန္လာသည္။တခါလာလွ်င္ေတာ့တပတ္ေလာက္ေနၿပီးျပန္သြားတတ္သည္။ျပန္လာလွ်င္လည္းေငြေၾကးေတြကအလုံအေလာက္ပင္ပါလာတတ္သည္။ သို႔ေပမဲ့လည္းခင္ခင္သိန္းသည္နဂိုထဲကမွအသုံးအစြဲႀကီးသူျဖစ္၍ေယာက်ာ္းခရီးထြက္သြားၿပီးမၾကာခင္ရက္အတြင္းမွာပင္ေငြကျပတ္သြားေလ့ရွိပါသည္။အဲဒီအခါတြင္ေတာ့ခင္ခင္သိန္းသည္အကိုႀကီးတေယာက္လိုေနေသာဦးေမာင္ေမာင္ထံမွေငြေခ်းရသည္။အတိုကႏွစ္ဆယ္တိုးျဖစ္သည္။ၾကာလာေတာ့အတိုးေတြကနစ္လာသည္။ေငြေခ်းထားေၾကာင္းကိုလဲေယာက်ာ္းကိုမေျပာရဲ။ဦးေမာင္ေမာင္၏ေႂကြးေတြကလည္ပင္းခိုက္၍လာရသည္။

သည္ၾကားထဲတြင္ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူက သူမႏွင့္ ကင္းကြာၿပီး ခရီးထြက္ေနရသည္။ ေသြးသားဆူၿဖိဳးတုံးအ႐ြယ္ ခင္ခင္သိန္းတေယာက္ ဆႏၵမျပည့္ဝေသာေဝဒနာကို ခံစားလာရသည္။သည္ေတာ့လဲတခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ဆိုတာမ်ိဳးလိုသူမကိုမၾကာခဏရိသဲ့သဲ့လုပ္ေနေသာဦးေမာင္ေမာင္၏ကြန္ယက္အတြင္းသို႔အသာေလးေခါင္း႐ြိဳကာဝင္ခဲ့သည္။ဦးေမာင္ေမာင္္ကသူေခ်းထားေသာေငြေတြကိုေလွ်ာ္ပစ္႐ုံမကေသးဘဲေနာက္ပိုင္းတြင္ပုံမွန္ဆိုသလိုပင္သူမကိုေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ပါေသးသည္။ခင္ခင္သိန္း၏ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနေသာကာမဆႏၵမ်ားလည္းျပည့္ဝခဲ့ရသည္။တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ပင္ျဖစ္သည္။ဒီေန႔ညေနလည္းခင္ခင္သိန္းသည္ညီမျဖစ္သူခ်ိဳခ်ိဳကို ဦးေမာင္ေမာင္္၏ အိမ္သို႔ စက္ဘီးျဖင့္လိုက္ပို႔ခိုင္းၿပီး ခ်ိဳခ်ိဳကို ျပန္လြြတ္လိုက္ေလသည္။ အခုပင္လွ်င္ ဦးေမာင္ေမာင္္ႏွင့္ ခင္ခင္သိန္းတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး အဝတ္အစားမ်ားမရွိၾကေတာ့ပဲ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖစ္ေနၾကၿပီး ဦးေမာင္ေမာင္္ကပက္လက္လွန္၍ေနကာ ခင္ခင္သိန္းက သူ၏ေဘးတြင္ ကပ္ရက္ထိုင္ေန၏။

ဦးေမာင္ေမာင္္၏ ေထာင္မတ္ေနေသာ လီးႀကီးကို ၍ကစားေန၏။လီးႀကီးကလည္းအေၾကာေတြၿပိဳင္းၿပိဳင္းထၿပီး တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနေလသည္။ခင္ခင္သိန္းက ဦးေမာင္ေမာင္္၏လီးႀကီးကို သူမ လက္တဖက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနရင္းက ေခါင္းကိုငုံ႔ကာ အရင္းကဥကိုလွ်ာေလးနဲ႔ တယုတယလ်က္ေပးသည္။လီးတန္ႀကီးတေလွ်ာက္လွ်ာေလးႏွင့္တက္လာရင္းဆီးေပါက္ဝထိပ္အကြဲေလးကိုလွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ထိုးသည္။ၿပီးေတာ့လီးေခ်ာင္းႀကီးတေခ်ာင္းလုံးကို သူမအာခံတြင္းထဲ စုပ္မ်ိဳလိုက္ေရာ။ ” အ.. အင္း.. ျမင့္.. အင့္.. ဟင္း “ဦးေမာင္ေမာင္္၏ ကိုယ္လုံးႀကီးမွာတြန႔္ကနဲတခ်က္ျဖစ္သြားရၿပီးသူ၏ခါးႀကီးမွာေကာ့၍တက္လာ၏။ၿပီးေတာ့ဦးေမာင္ေမာင္္၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကခင္ခင္သိန္း၏ဆံပင္ေတြၾကားထဲထိုးသြင္းကာအားမလိုအားမရျဖင့္ပြတ္သပ္ေန၏။ေနာက္ေတာ့ဦးေမာင္ေမာင္္၏လက္တဖက္ကခင္ခင္သိန္း၏ႏို႔အုံႀကီးေတြဆီကို ေရာက္သြားၿပီး ဆုတ္နယ္ေနကာ ေနာက္တဖက္ကေတာ့ စူစူမို႔မို႔ေလးရွိေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ညိဳးလက္မနဲ႔ၿဖဲၿပီးလက္ခလယ္နဲ႔ေစာက္စိေလးကို ကလိေပးေန၏။

ခင္ခင္သိန္းကလည္း ခါးေလးတြန႔္ၿပီး တင္ပါးႀကီးကို ရမ္းကာ ခံစားခ်က္ေတြ အရမ္းျပင္းထန္လို႔ေန၏။ ခင္ခင္သိန္းသည္ ဦးေမာင္ေမာင္္၏လီးႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔စုံကိုင္ၿပီး သူမ၏ ပါးစပ္ထဲသို႔ သြင္းလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ သူမရဲ႕လွ်ာေလးနဲ႔ ဒစ္ႀကီးပတ္ပတ္လည္ကို ယက္ေပးေနေတာ့၏။ ခဏအၾကာမွာေတာ့ခင္ခင္သိန္းသည္ပက္လက္လွန္ေနေသာဦးေမာင္ေမာင္္၏ကိုယ္လုံးႀကီးေပၚသို႔တက္ခြကာလီးႀကီးကိုလက္ႏွင့္ကိုင္လွ်က္သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ထိုးသြင္းကာေမွာက္ခ်လိုက္၏။စူစူမို႔မို႔ေလးျဖစ္ေနေသာခင္ခင္သိန္း၏ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္လီးႀကီး၏ဒဏ္ေၾကာင့္အတြင္းသို႔ခြက္ဝင္သြားရေတာ့သည္။ခင္ခင္သိန္း၏ဖင္ႀကီးမ်ား ျပန္ၿပီးေျမႇာက္လိုက္ေတာ့ သူမေစာက္ဖုတ္ႏြဳတ္ခမ္းသားေတြက လီးႀကီးရဲ႕ အေၾကာႀကီးေတြနဲ႔ ညိၿပီးျပန္ႂကြလို႔ေဖာင္းကားလာျပန္၏။ႏြဳတ္ခမ္းျခင္းစုပ္ၿပီး ပူးေနေပမဲ့ခါးေအာက္ပိုင္းကေတာ့ ပူးလိုက္ ကြာလိုက္နဲ႔ ဖြတ္ဖြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္အသံေတြက အခန္းထဲတြင္ ညံေနသည္။

ခင္ခင္သိန္းသည္မ်က္စိစုံမိွတ္ကာ အဆက္မျပတ္ဖင္ေျပာင္ႀကီးကို စေကာဝိုင္း ဝိုင္းေပးရင္း ပါးစပ္ကလည္း တဟင့္ဟင့္ႏွင့္ အဆက္မျပတ္ျမည္တမ္းေနေတာ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာင္က ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုကိုင္၍ဆြေပးေသာအခါ ခင္ခင္သိန္းကဘယ္ညာယိမ္းထိုးလ်က္သူ႔စိတ္ႀကိဳက္အားကုန္ေဆာင့္ေလေတာ့သည္။အင့္..အင့္.. အား..အား..အသံေတြသည္ခင္ခင္သိန္းတို႔၏လိုးခ်က္အတိုင္းစည္းဝါးလိုက္ေနသလိုကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ေရာက္ခါနီးၿပီလားမသိ။ ခင္ခင္သိန္းသည္တေဖာင္းေဖာင္းျဖင့္ဖိခ်ေနသလိုဦးေမာင္ေမာင္္၏လီးႀကီးကလည္းခင္ခင္သိန္းေစာက္ေခါင္းေလးထဲကိုျဗစ္ကနဲျဗစ္ကနဲဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္ေနသည္။ဦးေမာင္ေမာင္္ကခင္ခင္သိန္း၏ေကာ့ေနေသာႏို႔အုံႀကီးကိုတႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ေပးေနရင္းကသူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲခင္ခင္သိန္း၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကိုဆုတ္နယ္ေခ်မြေပးေန၏။ႏွစ္ဦးသားအရွိန္ျပင္းစြာလိုးေနၾကရင္းကခင္ခင္သိန္း၏ဖင္ႀကီးသည္ေဆာင့္ေနရာမွတေျဖးေျဖးအရွိန္ေလ်ာ့က်သြားေလေတာ့သည္။

မ်က္ေလးမ်ားေမွးစင္းရင္းေစာက္ရည္မ်ားကဦးေမာင္ေမာင္္၏ေဂြးအုႀကီးမ်ားေပၚမွတဆင့္အိပ္ယာခင္းေပၚသို႔စီးက်သြားၾကေတာ့သည္။အားပါးတရလိုးၾကၿပီးေနာက္အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္္ကအိပ္ယာေပၚတြင္ အရက္ေသာက္ရင္းအေမာေျဖေနေလသည္။ခင္ခင္သိန္းလည္းေရခ်ိဳးခန္းဖက္ထြက္ခဲ့ရင္းေရကိုတဝႀကီးခ်ိဳးလိုက္သည္။သူမတကိုယ္လုံးလန္းဆန္းသြားၿပီးေစာက္ဖုတ္ေလးေရာ ႏို႔ႀကီးေတြကိုပါ ဆပ္ျပာတိုက္ေနသည္။ ” ခင္ေရ အကိုႀကီး ေရခ်ိဳးမယ္ကြာ “ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဦးေမာင္ေမာင္္သည္ ခင္ခင္သိန္းကို ဖက္၍ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ပစ္လိုက္၏။လက္တဖက္ကလည္း ခင္ခင္သိန္း၏ ေစာက္ဖုတ္ကို မထိတထိဆြေပးေနျပန္သည္။ ခုေလးတင္ လိုးခဲ့ၿပီးတဲ့လီးႀကီးကလည္း ေထာင္မတ္မာေက်ာလို႔ေနသည္။ ခင္ခင္သိန္းလည္းပုထုဇဥ္မို႔ ဘာခံႏိုင္မွာလဲ။ အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္္ရဲ႕ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ျပန္ဖက္ၿပီး နမ္းရင္း သူ႔လီးႀကီးကို ဆုတ္ကာ ဆုတ္ကာနဲ႔ ပြတ္ေပးေနမိေတာ့၏။

တင္းအိေနတဲ့ ခင္ခင္သိန္းရဲ႕ႏို႔အုံထြားထြားႀကီးကို စို႔ရင္း လက္ခလယ္နဲ႔သူမေစာက္ေခါင္းေလးထဲထိုးထိုးၿပီးကလိေပးေနျပန္ေသးသည္။ခင္ခင္သိန္းသည္သည္အတိုင္း မေနႏိုင္ျဖစ္လာေတာ့သည္။ဦးေမာင္ေမာင္္၏ကိုယ္လုံးႀကီးကိုတင္းၾကပ္စြာဖက္ရင္းရင္ဘတ္ေရာလည္ပင္းကိုပါခပ္ဖြဖြေလးကိုက္ပစ္လိုက္သည္။ခင္ခင္သိန္းရဲ႕ႏို႔အုံေတြကို အကိုႀကီးလက္က ေခ်မြေနလိုက္တာ ေၾကမြၿပီး ႏို႔ေတြတြဲက်သြားမွာပင္ စိုးမိသည္။ ” ခ်စ္တယ္ ခင္ေလးရယ္ အကိုႀကီး သိပ္ခ်စ္တယ္ “” ခင္ေလးလဲ အတူတူပါပဲ အကိုႀကီးရယ္.. “” ေလးဘက္ေထာက္ေပးပါလား..ခင္ေလးရယ္”ႏွစ္ေခါက္ပင္ မေျပာရပါ။မြြန္ထူေနတဲ့ခင္ခင္သိန္းတေယာက္ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေရခ်ိဳးခန္းထဲကၾကမ္းျပင္ေလးမွာပင္ေလးဘက္ေထာက္ေပးလိုက္တယ္။ေလးဘက္ေထာက္ကာကုန္းထားသည့္အတြက္ ျပဴထြက္ေနေသာ ခင္ခင္သိန္း၏ ေစာက္ဖုတ္နီတာရဲေလးကို အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္္က သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။

အား.. အင္း.. ဟင္း.. ကြၽတ္.. ကြၽတ္.. အား.. အသံေတြက ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္ ဆူညံေနေတာ့သည္။ ဦးေမာင္ေမာင္္ လိုးလိုက္တာ တအားပင္ျဖစ္သည္။ ခင္ခင္သိန္း၏ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက စုံကိုင္ဆြဲကာ အငမ္းမရေဆာင့္ေနသည္။ ေရေတြစိုေနသျဖင့္လည္း အသံမ်ားမွာ ဆူညံေနသည္။ အိမ္ထဲတြင္ လူမရွိ၍ ေတာ္ေသးသည္။ “အား..အား..ကြၽတ္..ကြၽတ္..”ခင္ခင္သိန္းကလည္းအကိုႀကီးေဆာင့္အားေကာင္းေစရန္သူမ၏ဖင္ႀကီးကိုေနာက္သို႔ပစ္ပစ္ေပးေနမိသည္။ခင္ခင္သိန္းတေယာက္အလိုးခံခဲ့ဘူးသမွ် လီးေတြထဲမွာေတာ့ အကိုႀကီး၏ လီးက အရွည္ဆုံးမို႔ထင္၏။ သူမ၏ သားအိမ္ကိုပင္ လာ၍ လာ၍ ေထာက္ေနသည္။”အင့္..အင့္..နာနာေဆာင့္ အကိုႀကီး..ခင္ေလးကိုမညႇာနဲ႔..ဖြတ္..ဖြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္..”ခင္ခင္သိန္းထန္ေနမွန္းသိ၍ဦးေမာင္ေမာင္တေယာက္မ်က္ႏွာနီျမန္းကာနားထင္ေၾကာမ်ားေထာင္လာသည္ အထိ အစြမ္းကုန္ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ လိုးေပးေနသည္။

အသံေတြျမည္ၿပီး လိုးအားကလဲ ပိုၾကမ္းလာသည္။ “ေကာင္းလိုက္တာ..အကိုႀကီးရယ္..”မၾကာခင္မွာပင္အဝင္အထြက္မွန္ေနေသာလီးႀကီးသည္ပိုမာေက်ာလာၿပီးေစာက္ပတ္ထဲအဆုံးထိဝင္ရန္အားနဲ႔ေဆာင့္ေဆာင့္ထိုးလိုက္တိုင္းေရွ႕သို႔စိုက္က်သြားေပမဲ့ခင္ခင္သိန္းကေက်နပ္ေန၏။အခ်က္ေပါင္းမေရမတြက္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္လိုးၿပီးေနာက္အကိုႀကီးတေယာက္ေငါက္ကနဲဆတ္ကနဲျဖစ္ကာပူေႏြးခြၽဲျပစ္ေသာလရည္တို႔ကိုခင္ခင္သိန္း၏ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို႔ပန္းထဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ခင္ခင္သိန္းမွာလဲသူမ၏ဖင္ႀကီးကို႐ြဳံ႕ရင္းသက္ျပင္းခ်လိုက္ေတာ့သူမ၏ေစာက္ရည္ေလးမ်ားသည္လည္း႐ြြဲကနဲထြက္ကုန္ေတာ့၏။ခင္ခင္သိန္းသည္ေက်ာေလးေကာ့ၿပီးအကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္္ရင္ခြင္ထဲမွီလိုက္ရင္ဘဲသူမ၏ႏို႔ႀကီးမ်ားကိုစုံေခ်ျခင္းခံလိုက္ရျပန္သည္။အေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွခင္ခင္သိန္းကသူ႔ရင္ခြင္ထဲကထြက္ၿပီးေရခ်ိဳးျပစ္လိုက္သည္။အကိုႀကီးဦးေမာင္ေမာင္္၏ေၾကာက္စရာေကာင္းလွေသာ လီးႀကီးကေတာ့ မာၿပီးေတာင္ေနဆဲပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ သူမ၏အစ္မ ခင္ခင္သိန္းကို ဦးေမာင္ေမာင္္အိမ္ေရွ႕မွာ ခ်ေပးခဲ့ၿပီး ႐ုပ္ရွင္႐ုံေရွ႕ကို ေရာက္လာေတာ့ ေအာင္မင္းက အဆင္သင့္ေစာင့္ေန၏။ ဒီလိုႏွင့္ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ ေအာင္မင္းႏွင့္အတူ ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲဝင္ခဲ့ေတာ့သည္။႐ုပ္ရွင္ျပလို႔အေတာ္ၾကာတာေတာင္ ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳဖက္ကို ကပ္မလာဘူး။ ခါတိုင္းဆို ႐ုပ္ရွင္႐ုံထဲ ေရာက္ၿပီး မီးမွိတ္တာနဲ႔ အတင္းပဲဖက္ၿပီး အငမ္းမရနမ္းေနက်ကိုး။ အခုေတာ့ ေအာင္မင္းက တမ်ိဳးျဖစ္ေန၏။ ဘယ္ရမလဲ ခ်ိဳခ်ိဳက ေအာင္မင္း၏မ်က္လုံးေတြေရွ႕ကို သူမ၏လက္ဝါးျဖင့္ ကာလိုက္၏။ ” ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ကိုေအာင္.. “ဒီေတာ့မွဘသားေခ်ာကနတ္သံမေနွာဘဲေျပာေတာ့၏။သူဟာအခ်စ္ကံဆိုးသူရယ္ပါတဲ့၊သူ႔ကိုေကာင္မေလးတေယာက္ကမခ်စ္ဘဲနဲ႔ ခ်စ္ဟန္ေဆာင္ေနတာပါတဲ့၊ခ်ိဳခ်ိဳကိုေစာင္းေျပာတာေပါ့၊သမီးရည္းစားျဖစ္လာတာတႏွစ္ေက်ာ္ၾကာခဲ့ၿပီးတခါမွလြတ္လြတ္လပ္လပ္မေတြ႕ရဘူး၊ဒီေန႔ေတာ့ႏွစ္ေယာက္ထဲေတြ႕ခ်င္တယ္၊ တကယ္မခ်စ္ဘူးဆိုလဲ ရပါတယ္ဟု ဆိုလာ၏။ဒီလိုေျပာလာေတာ့လဲ သနားစရာပင္ျဖစ္၏။

သူ႔ပခုးေပၚခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေခါင္းေလးတင္ၿပီးသူ႔နား႐ြက္ေလးကိုခ်ိဳခ်ိဳက နမ္းလိုက္၏။ ဒီေတာ့ ဖိုမဓါတ္တို႔ေတြ႕ကာ ခ်က္ခ်င္းမီးေတာက္ခဲ့ရ၏။ ေခါင္းေလးေတြပူးၿပီး ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္နမ္းၾကေတာ့၏။ ေအာင္မင္းရဲ႕လက္တဖက္ကလည္းခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုအသာပြတ္ေပးေနၿပီးခဏၾကာေတာ့ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕လက္ေလးကိုဆြဲကာသူ႔လီးႀကီးကိုကိုင္ခိုင္းျပန္သည္။ေဘးကလူမ်ားက႐ုပ္ရွင္ထဲတြင္သာအာ႐ုံစိုက္ေနသည့္အတြက္ေတာ္ေသး၏။ကဲလြန္းေနသည့္ကိုေအာင္၏လီးႀကီးကလက္တဖက္နဲ႔ဆုပ္ထားတဲ့ၾကားမာေတာင္ၿပီးတဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေန၏။ ဒီတခါႏို႔ေလးေတြကိုအနယ္ခံရၿပီးႏြဳတ္ခမ္းခ်င္းအစုပ္မွာခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္စစ္ခနဲခံစားလိုက္ရသည္။သြားၿပီ၊စိတ္ေတြႂကြလို႔စိမ့္ထြက္လာတဲ့ေစာက္ရည္ေတြေၾကာင့္ ႐ုပ္ရွင္မၿပီးခင္ ထၿပီးထမိန္ျပင္ဝတ္ရဦးမည္ျဖစ္သည္။ “ဟယ္..ကိုေအာင္အိပ္တဲ့ထပ္ခိုးေလးကအက်ယ္ႀကီးေနာ္..ကဲ..ဘာေျပာမွာလဲကိုေအာင္..ႏွစ္ေယာက္ထဲက်ေျပာမယ္ဆို..””ခ်စ္တယ္ခ်ိဳခ်ိဳရယ္..သိပ္ခ်စ္တယ္ကြာ”အသံတုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ေျပာရင္းေအာင္မင္းကခ်ိဳခ်ိဳ၏ေနာက္မွသိုင္း၍ဖက္ကာလည္တိုင္ေလးကိုနမ္းေတာ့၏။

လက္တဖက္ကလည္းႏို႔အုံေလးေတြကိုအုပ္ကိုင္ထားရင္းေနာက္လက္တဖက္ကေစာက္ဖုတ္ေလးကိုထမိန္ေပၚမွပြတ္ေပးေနလိုက္တာခ်ိဳခ်ိဳ၏ရင္ထဲတြင္လြိဳက္ဖိုေနရေတာ့၏။ေနာက္ေတာ့မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည့္ကာႏြဳတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ၾကျပန္သည္။ ေက်ာသိုင္းဖက္ရင္းနဲ႔ဇစ္ေလးျဖဳတ္ၿပီး အက်ၤ ီကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဘရာစီယာေလးအတြင္း မလုံ႔တလုံ႔ျဖစ္ေနရွာတဲ့ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို နမ္းေနသည့္ေအာင္မင္းမွာကေလးတေယာက္လိုပင္။ႏို႔ႏွစ္လုံးအၾကားထဲကိုတ႐ြိဳက္မတ္မတ္နမ္း႐ြဳံသည္။ ႏို႔အားမထိတထိကိုက္လိုက္လွ်ာျဖင့္လွ်က္လိုက္ႏွင့္ဆြေနသည္။ၿပီးေတာ့ကိုေအာင္ကခ်ိဳခ်ိဳ၏လက္တဖက္ကိုအသာဆြဲၿပီးသူ႔လီးႀကီးေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။ေအာင္မင္း၏အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလ်က္မာေတာင့္ေနေသာလီးႀကီးမွာအေတာ္ပင္ႀကီး၏။လက္ကေလးနဲ႔အားကုန္ဖ်စ္ညစ္တာေအာင္လက္ညိဳးနဲ႔လက္မေကာင္းေကာင္းမထိခ်င္။ ” အင္း.. ဟင္း.. ကိုေအာင္ရယ္..”အသံေလးမွမဆုံးခင္ေအာင္မင္းကသူမကိုႏြဳတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ကာစုပ္ျပန္ေသးသည္။

ေဖာင္းႂကြလာေနတဲ့ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထမိန္ေပၚကခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္ေနျပန္ေတာ့ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္မ႐ိုးမ႐ြနဲ႔အားမလိုအားမရျဖစ္လာရေတာ့သည္။ေအာင္မင္းကႏြဳတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ရင္းခ်ိဳခ်ိဳကိုအိပ္ယာေပၚလွဲသိပ္ေပးလိုက္၏။ ခ်ိဳခ်ိဳ၏လည္ပင္းလည္တိုင္ေလး ႏို႔ေလးမ်ားကို နမ္းေပးရင္းက တေျဖးေျဖးေအာက္ဘက္ကို ေလွ်ာၿပီးသူမ၏ခ်က္ကေလးဆီေရာက္လာေတာ့သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာလည္း အင္း..ဟင္း..ဟင္းဟူေသာအသံေလးမ်ားညီးတြားလွ်က္သူမလက္ကေလးမ်ားျဖင့္ေအာင္မင္း၏ေခါင္းကဆံပင္မ်ားကိုထိုးဖြေပးေနမိသည္။ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ကိုယ္လုံးကေလးဟာ လူးလူးလြန႔္လြန႔္ျဖစ္လာလ်က္ ေအာင္မင္းက သူမ၏ထမီေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ဖင္ကေလးကိုပင္ ႂကြေပးလိုက္မိေတာ့သည္။ ေအာင္မင္းကခ်ိဳခ်ိဳ၏ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေပါင္လုံးႀကီးတဖက္ကိုနမ္း႐ြဳံရင္းက်န္လက္တဖက္ကေတာ့ဖင္သားႀကီးမ်ားကိုဆုပ္ေခ်ေနေလသည္။အဲ့ဒီေနာက္ေတာ့သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ေခါင္းဝင္ၿပီးေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္နီတာရဲေလးကို လက္နဲ႔အသာၿဖဲၿပီး ေစာက္စိခြၽန္ခြၽန္ေလးကို သူ၏လွ်ာၾကမ္းႀကီးျဖင့္ ကုန္းရက္လိုက္ေတာ့သည္။

”အ.. ကိုေအာင္.. အင္း.. ဟင့္.. ကိုေအာင္ရယ္.. ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲကြယ္.. အင္း.. ဟင္း.. ဟင္း.. အား.. အား.. “ခ်ိဳခ်ိဳ၏ခါးေလးမွာေကာ့၍ ေကာ့၍ တက္လာရင္း သူမ၏အသက္ရႉသံမ်ားသည္လည္း ျပင္းလာရေလသည္။ ” အင့္.. ဟင့္.. ခ်ိဳခ်ိဳမေနႏိုင္ေတာ့ဘူးကြယ္.. “ခ်ိဳခ်ိဳမွာ ေျပာရင္းက အားမလိုအားမရဟန္ျဖင့္ အိပ္ယာခင္းကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္ေခ်ေနေတာ့သည္။ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ စစ္ကနဲက်င္ကနဲခံစားေနရသည္မို႔ညီးတြားေနရခိုက္သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔လွ်ာႀကီးအဆုံးအထိတြင္လာခ်ိန္မွာေတာ့ဖင္ႀကီးပင္ႂကြတက္သြားရေတာ့သည္။ေအာင္မင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ၏ ေစာက္ေမြြးေလးမ်ားကို ဖြဖြေလးဆြဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႏြဳတ္ခမ္းအတြင္းသားမ်ားကို ငုံရင္းေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးအတိုင္း အထက္ေအာက္ လွ်ာျဖင့္ ကလိေပးေနျပန္သည္။ေအာင္မင္း၏လွ်ာဒဏ္ေၾကာင့္ ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာ ခါးေလးတြန႔္ၿပီး ေကာ့၍ ေကာ့၍တက္လာသည္။ခ်ိဳခ်ိဳ၏ေစာက္ပတ္တခုလုံးလည္း ပူေႏြးလာၿပီးရင္ထဲ ဟာ၍ဟာ၍သြားရ၏။

သူမ အသဲထဲပင္ က်င္ၿပီး ေအးစိမ့္သြားေနရေတာ့၏။ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ တခါမွ အမြဳတ္မခံခဲ့ဘူးေတာ့ ေစာက္ပတ္ထဲကလား၊ ရင္ထဲကလားပင္မသိဟာသြားသလိုလိုဖိုသြားသလိုလိုျဖင့္ဖင္ႀကီးမ်ားကိုပင္ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္။ အရသာရွိလိုက္တာကလဲမေျပာပါႏွင့္ေတာ့။တခါတခါမ်ားေအာင္မင္းရဲ႕လွ်ာၾကမ္းႀကီးကခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ေစာက္စိေလးကိုပြတ္တိုက္သြားတဲ့အခါဆိုရင္ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ဘယ္လိုႀကီးခံစားသြားရမွန္း မသိဘူး။ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ ေအာင္မင္းရဲ႕ေခါင္းကို အတင္းထဖက္ၿပီးႏြဳတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ဒီအခါမွာေတာ့ကိုေအာင္ကခ်ိဳခ်ိဳရဲ႕ဖင္သားႀကီးကို ဆုပ္နယ္ေပးျပန္ပါသည္။သူတို႔ႏွစ္ဦးစလုံးကာမစိတ္ေတြျပင္းျပင္းထန္ထန္တက္ႂကြေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ခဏေနတဲ့အခါမွာေတာ့ေအာင္မင္းကခ်ိဳခ်ိဳကိုတေစာင္းလဲွအိပ္ခိုင္းၿပီး ေနာက္ကေန သူမေပါင္တလုံးကို မၿပီးၿဖဲကာ နီတာရဲေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔ သူ၏ လီးႀကီးကို အသာေတ့ရင္း ေျဖးေျဖးခ်င္းသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။

” အ..အ.. နာတယ္.. ကိုေအာင္ရယ္..အင္း..”ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးသည္ခ်ိဳခ်ိဳ၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲတဝက္မရွိတရွိဝင္ေနတဲ့အခိုက္မွာပင္ေစာက္ေခါင္းတခုလုံး ျပည့္က်ပ္သိပ္ေနေတာ့၏။ေအာင္မင္းကသူ၏လီးတန္ႀကီးကိုအသာရပ္ထားၿပီးသူမႏို႔ႀကီးတလုံးကိုနယ္ေပးရင္းေနာက္ႏို႔သီးေခါင္းေလးတခုကို႐ြ႐ြေလးေခ်ေပးေန၏။ေအာင္မင္းကသူမ၏လည္တိုင္ေလးႏွင့္ဆံစပ္ေလးမ်ားကိုလွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ကလိေပးေနသည္။ခ်ိဳခ်ိဳကလဲဖင္ႀကီးမ်ားကိုေနာက္သို႔မသိမသာေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္။အလိုက္သိေသာ လီးႀကီးက ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ပင္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တိုးဝင္သြားေတာ့သည္။ “ဖြတ္..ႁပြတ္..ဖြတ္..အား..အား..အင္း..ကြၽတ္..ကြၽတ္..”ၿငီးသံေလးမ်ားထြက္လာသလိုခ်ိဳခ်ိဳ၏ရင္ထဲေမာလာသလိုေအာင္မင္း၏လီးႀကီးကလည္းသူမေစာက္ပတ္ေလးထဲပိုႀကီးလာသလိုခံစားလာရသည္။လီးႀကီးကေဆာင့္ခ်က္မွန္မွန္ျဖင့္ဝင္ထြက္ေနေသာ္လည္းကာမစိတ္ျပင္းထန္ေနေသာခ်ိဳခ်ိဳကေတာ့အားမလိုအားမရျဖစ္ကာသူမ၏ဖင္ႀကီးကိုေနာက္သို႔ပစ္ပစ္ေပး၏။

ေအာင္မင္းကေဆာင့္၍အလိုးခ်ိဳခ်ိဳကဖင္ႀကီးေနာက္သို႔ပစ္အေပးမွာဆုံသြားလွ်င္ေတာ့လီးႀကီးသည္သူမရင္ေခါင္းထဲေရာက္ေရာက္သြားသလားပင္ ေအာက္ေမ့ရသည္။ ” တခါထဲကို ေအာင့္ေအာင့္သြားတာပဲ.. ကိုေအာင္ရယ္.. “တဖြတ္ဖြတ္နဲ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လာသည္။ ေအာင္မင္းက သူမႏို႔ႀကီးေတြကိုအတင္းေခ်ရင္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို အရွိန္ျမ ွင့္လာသည္။ ႏွစ္ဦးသား ေခြၽးေတြ႐ြြဲေနေပမဲ့အသဲထဲေအးေန၏။”ဆက္ေဆာင့္ေပးပါ..ကိုေအာင္ရယ္..နာနာေလးေဆာင့္ေပးစမ္းပါ..ခ်ိဳ ဘယ္လိုျဖစ္လာမွန္းမသိဘူး.. “ေအာင္မင္းက ႀကဳံး၍ႀကဳံး၍ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုက္ရာႏွစ္ဦးသားကာမပန္းတိုင္သို႔ေရာက္သြားၾကၿပီးေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္သုက္ေရမ်ား ႐ြြဲ႐ြြဲစိုကုန္ေတာ့ေလသည္။ ခဏအၾကာမွာေတာ့အနားယူေနရင္းေအာင္မင္းကခ်ိဳခ်ိဳ၏ႏြဳတ္ခမ္းေလးမ်ားကိုခပ္မွ်င္းမွ်င္းေလးစုပ္ေပးေနသည္။ခ်ိဳခ်ိဳကလဲေအာင္မင္းတကိုယ္လုံးကိုဖက္ရင္းျပန္၍နမ္းေပးလိုက္သည္။

ရမၼက္စိတ္ေတြၿငိမ္းေအးမသြားေသးေသာခ်ိဳခ်ိဳကေအာင္မင္း၏လီးေခ်ာင္းႀကီးကိုလွမ္းကိုင္လိုက္သည္။လီးေတာင္မေနပဲနဲ႔ေတာင္လုံးပတ္ကတုတ္ၿပီး နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး။ခ်ိဳခ်ိဳအားပါးတရဆုပ္ကိုင္ကာဖ်စ္ညႇစ္ပြတ္သပ္မိေတာ့လက္ထဲတြင္တစထက္တစစံခ်ိန္မွီေအာင္ပင္မာေတာင္လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။ခ်ိဳခ်ိဳကသူမ၏ေပါင္တန္ႀကီးတဖက္ေအာင္မင္း၏ေပါင္ေပၚသို႔ခြတင္လိုက္ေတာ့လီးတန္ႀကီးမွာသူမေစာက္ဖုတ္ေလးႏွင့္မလြတ္မလပ္ျဖစ္ကာထိုးေထာက္မိလိုက္ျပန္ပါသည္။ ေအာင္မင္းကခ်ိဳခ်ိဳ၏ႏြဳတ္ခမ္းေလးမ်ားကိုဆြဲစုပ္ရင္းကေပါင္ႀကီးတဖက္ကိုသူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲထိုးသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္လီးတန္ႀကီးကိုေစာက္ပတ္အဝတြင္ေတ့ကာထိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။ခါးေလးတြန႔္သြားရာမွပင္ခ်ိဳခ်ိဳသည္ေစာက္ပတ္ႀကီးကိုေကာ့၍ေပးလိုက္ကာေအာင္မင္းကလဲသူမ၏ခါးေလးကိုဆြဲ၍ဆြဲ၍ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္။” အင့္.. ဟင့္.. ကို..ကိုေအာင္ရယ္.. ဟင့္.. ဟင့္.. “လီးတန္ႀကီးဝင္သြားၿပီဆိုကတည္းက ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္မ်က္လုံးေတြေမွးစင္းကာက်ိတ္မႏိုင္ ခဲမရျဖစ္ေနရေလသည္။

ေအာင္မင္း၏ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္းစီးစီးပိုင္ပိုင္ျဖင့္ျပင္းထန္လွသလိုသူမ၏ေစာက္စိေလးကိုဖိသိပ္သလိုပင္ျဖစ္ေနျပန္ေတာ့အသဲခိုက္ေအာင္ေကာင္းေနရေလသည္။မၾကာလိုက္ပါေခ်။ေအာင္မင္းကိုဖက္ထားေသာသူမလက္ႏွစ္ဖက္မွာတိုး၍တင္းၾကပ္စြာဖက္လိုက္သလိုေအာင္မင္းလက္ေတြလည္းသူမခါးေလးကို အတင္းပင္သိမ္းႀကဳံးဖက္လိုက္ေတာ့သည္။ “အ..အင့္..ဟင္း..အား..ဟင့္..”လွေမသည္အသက္(၂၆)တခုလပ္တေယာက္ျဖစ္ကာေငြေၾကးလည္းျပည့္စုံသူတဦးျဖစ္သည္။ေယာက်ာ္းဆုံးသြားသည္မွာသုံးႏွစ္ခြဲခန႔္ၾကာခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ကာမအရသာကို ခ်ိဳသည္၊ ခါးသည္သိေနရက္နဲ႔ သူမ၏မျပည့္ဝေသာ ဆႏၵမ်ားအတြက္ ရတက္မေအးႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနရေလသည္။ယေန႔ညလဲ ေႂကြးေတာင္းသြားစရာရွိသျဖင့္ေအာင္မင္းကိုအေဖာ္ေခၚထားသည္။မိန္းမသားတေယာက္ထဲေနသူမို႔ဟိုနားသည္နားသြားစရာရွိလွ်င္ေအာင္မင္းနဲ႔သာသြားေလ့ရွိပါသည္။ေအာင္မင္းမွာသူမထက္အသက္အမ်ားႀကီးငယ္သည္မို႔လူအျမင္လဲတင့္တယ္သည္။

အျပင္သြားမည္ျဖစ္၍တံခါးအားလုံးပိတ္ကာအဝင္အထြက္ေပါက္ေလးသာအသာဟထားလိုက္သည္။ေအာင္မင္းသည္ ဟထားေသာ တံခါးေလးကို တြန္းဖြင့္ကာ အိမ္ထဲသို႔လွမ္းၾကည့္၍ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီးထိုင္ရာမွအထတြင္မလွေမသည္သူမေခါင္းေလးကို လက္တဖက္မွ ကိုင္ရင္း ကုလားထိုင္ေပၚသို႔ ျပန္ထိုင္က်သြားသည္။ ” အို..မူးလိုက္တာ.. “ေအာင္မင္းက ကမန္းကတန္းအနားသို႔ေရာက္သြားသည္။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘဲ မလွေမ၏နားထင္ေလးႏွစ္ဖက္ကိုသာ ႏွိပ္ေပးေန၏။ ေမြြးႀကိဳင္လွေသာလွေမ၏ရနံ႔မ်ားကေအာင္မင္း၏ရင္ကိုလြဳပ္ခါေလၿပီ။ထို႔အျပင္အသက္ရႉလိုက္တိုင္းနိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနေသာႏို႔အုံေဖာင္းေဖာင္းမို႔မို႔ေတြက္လဲရမၼက္စိတ္ကိုႏြိဳးဆြေနေခ်သည္။ ေအာင္မင္းသည္တံေထြးကိုမ်ိဳခ်ရင္းယပ္ခပ္ေပးေနသည္။သူမကိုစိုက္ၾကည့္ကာယပ္ခတ္ေပးေနေသာေအာင္မင္းကိုမ်က္လုံးေလးေမွးၾကည့္ရင္းက လွေမ ထဖက္ခ်င္စိတ္ေတြေပါက္ေနရသည္။ မိန္းမသားမို႔သာထိန္းေနရသည္။

ေအာင္မင္းအဖို႔လဲ အခက္ေတြ႕ေနသည္။ ဟိုတေန႔ကမွခ်စ္သူခ်ိဳခ်ိဳကိုပါကင္ဖြင့္ၿပီးအသာေခ်ာ့လိုးခဲ့သည္။ခ်ိဳခ်ိဳကိုႏွစ္ခ်ီႏွစ္ေမာင္းလိုးၿပီးသူ႔ကိုေနာက္ထပ္အေတြ႕မခံသျဖင့္ ေအာင္မင္း ကာမဆႏၵေတြ မၿငိမ္းေသးေခ်။ ယခုလဲ ဒီေလာက္ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ေဆာ္ႀကီးနဲ႔ ပူးပူးကပ္ကပ္ေနေနရေတာ့ စိတ္ေတြမနည္းထိန္းေနရသည္။ မွိန္းေနေသာ မလွေမကို ၾကည့္ရင္းေအာင္မင္းတေယာက္တက္လိုးပစ္ခ်င္စိတ္ေတြေပါက္လာသည္။သူ၏လီးတန္ႀကီးကေတာ့ပုဆိုးေအာက္မွာေတာင္မတ္ေနသည္မွာ ပုဆိုးပင္ ေငါထြက္လို႔ေနသည္။ အခုေန မလွေမသာမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရင္ေတာ့အခက္ပဲဟုေတြးမိေန၏။လွေမ၏မ်က္ခြံေလးမ်ားအသာေမွးရင္းေအာင္မင္း၏ပုဆိုးထဲကတဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနရသည္။ တိတ္ဆိတ္မြဳသည္ ကာမစိတ္ကိုထႂကြေစ၏။လွေမ၏ေစာက္ပတ္ထဲတြင္လည္းေစာက္ရည္ေလးမ်ားစို႔ထြက္ေနၿပီျဖစ္သည္။

အၾကင္နာေလးေတြနဲ႔ ယက္ခတ္ေပးေနတဲ့ ေလေအးေလးမ်ားသည္ လွေမ၏ရင္ထဲအသဲထဲသို႔ပင္ ေအးစိမ့္သြားေနသည္။ လွေမတေယာက္ သက္ျပင္းမွ်င္းမွ်င္းေလး ခ်လိုက္မိ၏။ အ႐ြယ္ျခင္းမတူသူမို႔ ပိုၿပီးေသခ်ာေအာင္ လွေမအခ်ိန္ဆြဲေနရ၏။ ေနာက္ေတာ့ မ်က္လုံးေလးအသာဖြင့္ၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသဟန္ျဖင့္… “ဟယ္..ေအာင္ေအာင္ခုထိအိမ္မျပန္ရေသးဘူးလား..””ဟုတ္တယ္..မမ၊မမကိုစိတ္မခ်လို႔၊ေတာ္ၾကာေခါင္းပိုကိုက္လာရင္ဘယ္သူမွမရွိမွာစိုးလို႔””ေအာင္ေအာင္ရယ္..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..”လွေမကအသာအယာထၿပီးလဲက်မဲ့ဟန္ေလးလုပ္ျပလိုက္ေတာ့လက္သြက္တဲ့ေအာင္မင္းကလွမ္းၿပီးသူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကိုေပြ႕ထားလိုက္၏။ ” လာ..မမ အခန္းထဲ တြဲပို႔ေပးမယ္ “ေအာင္မင္း၏ရင္ခြင္ထဲ ေမွးရင္း လွေမသည္ အခန္းထဲသို႔ တြဲဝင္လာခဲ့သည္။ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ထိန္းထားေပးေသာ ေအာင္မင္း၏လက္တဖက္ကလွေမ၏ႏို႔အုံေလးကိုဆုပ္ကိုင္ထား၏။ေအာင္မင္းသည္ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေစေတာ့လိုးပစ္လိုက္ေတာ့မည္ဟုဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။

သူကိုင္ထားေသာလွေမ၏ရင္သားမ်ားသည္မာတင္းေန၏။တြဲလာရင္းႀကီးမားစြံ႕ကားတဲ့ဖင္သားႀကီးေတြကသူ႔ကိုလာပြတ္ေနေတာ့ေအာင္မင္း၏လီးကတဆတ္ဆတ္ေတာင္ေနေပၿပီ။လွေမ၏ေခါင္းက ဆံႏြယ္ေလးမ်ားကို ေအာင္မင္းတခ်က္နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ႏုဖတ္ေနေသာလွေမ၏အသားစိုင္မ်ားကလည္းသူ၏ကာမစိတ္ကိုခြၽန္းမအုပ္ႏိုင္ေအာင္ႏြိဳးဆြေန၏။လွေမ၏ကိုယ္လုံးေလးကိုကုတင္ေပၚလွဲသိပ္ရင္းေအာင္မင္း၏ကိုယ္လုံးႀကီးက ကပ္ပါလာသည္။ သူ႔ပခုံးေပၚသို႔တင္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကလဲ မလြြတ္။တဦးကိုတဦးစိုက္ၾကည့္ၿပီးလွလွ၏နဖူးကိုေအာင္မင္းကစနမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ႏွစ္ဦးသား ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ စိတ္မ်ားကိုလြြတ္ေပးကာႏြဳတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္လိုက္မိၾကသည္။ေတာ္ေတာ္ႏွင့္မခြာၾကေပ။လွေမကေအာင္မင္း၏ေက်ာျပင္ကိုဖက္ထားသည္။ ေအာင္မင္းကလဲ အက်ၤ ီေပၚမွ သူမႏို႔ႏွစ္လုံးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ေခ်ေပးေန၏။ “ခ်စ္တယ္မမရယ္..ခ်စ္တယ္””မမလည္းမင္းလိုပါပဲေအာင္ေအာင္ရယ္..”ေအာင္မင္းကလွေမ၏တကိုယ္လုံးကိုပြတ္သပ္ရင္းႏွိပ္ၾကယ္သီးေလးမ်ားကိုတလုံးခ်င္းျဖဳတ္ကာ သူမ၏ဘရာစီယာေပၚကေန နမ္းေန၏။

ၿပီးေနာက္ ဘရာစီယာေအာက္ဖက္ကိုလက္လွ်ိဳသြင္းၿပီးႏို႔အုံႀကီးကိုဆြဲကိုင္လ်က္ႏို႔သီးေခါင္းေလးကိုေခ်မြေပးလိုက္သည္။ လွေမ၏ႏို႔အုံႀကီးမွာတင္းတင္းအိအိေလးရွိေနေသာေၾကာင့္အရသာခံကာကိုင္ေနေပမယ့္ဘရာစီယာခံထားသည့္အတြက္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ကိုင္တြယ္ကာနယ္လို႔မရျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေနာက္ လွေမ၏ေနာက္ေက်ာကို လက္လွမ္းၿပီး ဘရာစီယာခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ကာခြၽတ္လိုက္ေသာအခါႏို႔အုံႀကီးႏွစ္လုံးကထင္းထင္းလင္းလင္းႀကီးေပၚထြက္လာပါသည္။ ေအာင္မင္းသည္မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းျဖစ္ေနေသာႏို႔အုံႀကီးမ်ားကိုလက္ျဖင့္စုံကိုင္ၿပီးစို႔ေပးေနသည္။လွေမကေတာ့သူမလက္ေခ်ာင္းေလးေတြကိုေအာင္မင္းဆံပင္မ်ားအၾကား ထိုးဖြရင္းတအင့္အင့္ျဖင့္အသံေလးမ်ားထြက္ေနရ၏။ေအာင္မင္းသည္လွေမ၏ခါးေလးကိုပြတ္ေပးေနရာကသူမ၏ထဘီကိုခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။လီးနဲ႔ေဝးတာသုံးႏွစ္တာင္ရွိေနတဲ့စိမ္းစိမ္းညိဳ႕ညိဳ႕မို႔ထြက္ေနတဲ့လွေမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို႐ြ႐ြေလးပြတ္ေပးေန၏။

အေနရခက္လွေသာလွေမကေအာင္မင္း၏ႏြဳတ္ခမ္းကိုဖမ္းၿပီးလွ်ာေလးထိုးေပးကာ ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္ေပးေနမိျပန္သည္။ ” ဟင့္..အင့္.. ေအာင္ရယ္..လိုးမွာျဖင့္လိုးေတာ့ကြယ္..မမ မေနတတ္ေတာ့ဘူး..ေအာင္ေလးရယ္.. “လွေမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ဒူးေကြးကာ ေထာင္လိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးထဲသို႔ေအာင္မင္းကသူ႔လီးႀကီးနဲ႔အသာေတ့ၿပီးဖိသြင္းလိုက္ေတာ့၏။”ျဗစ္..ျဗစ္..ဖြတ္..ဖြတ္””အား..အား..နာ..တယ္ေအာင္ရယ္.. “ေအာင္မင္း၏ရင္ဘတ္ကို သူမ စုံတြန္းထားလိုက္သည္။ အရင္ကအလိုးခံဘူးခဲ့ေပမဲ့ အခုအသစ္ျဖစ္ေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးက က်ဥ္းၿပီးက်ိန္းေန၏။ သို႔ေသာ္ ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးတေခ်ာင္းလုံးကေတာ့လွေမ၏ေစာက္ပတ္ေလးထဲသို႔တဆုံးဝင္သြားခဲ့ရေခ်ၿပီ။ေအာင္မင္းကသူမ၏ႏို႔ႀကီးမ်ားကိုတလွည့္စီစို႔ေပးေနေတာ့ရာလွေမခမ်ာ တင္ပါးႀကီးကိုတြန႔္ၿပီး ရမ္းလိုက္ရၿပီး ေစာက္ရည္မ်ားလဲ ပိုထြက္လာေတာ့သည္။ ” ႁပြတ္..ဖြတ္..ဖြတ္..ႁပြတ္ “ေအာင္မင္းက တခ်က္ခ်င္းစီလိုးေပးေတာ့ လွေမခံႏိုင္ရည္နဲနဲရွိလာသည္။

သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏြဳတ္ခမ္းေလးမ်ားသည္ ေဆာင့္လိုက္ရင္ ခြက္ဝင္သြားၿပီး လီးျပန္အႏြဳတ္တြင္ လီးတန္ႀကီးႏွင့္ ကပ္ကပ္ၿပီးပါလာကာ အျပင္သို႔စူ စူထြက္လာၾကရ၏။ထြက္လာေသာ အရည္မ်ားေၾကာင့္ လီးဝင္ထြက္သံမ်ား ပိုက်ယ္လာၿပီးတရွိန္ထိုးေဆာင့္ဝင္လာတဲ့ေအာင္မင္း၏လီးႀကီးကိုလွေမ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးမ်ားကညႇပ္ၿပီးဆြဲဆြဲေပးေနသည္။ေအာင္မင္းကအားရပါးရေဆာင့္ေနသလို သူမကလည္း ေကာ့ ေကာ့ၿပီး အလိုးခံေနသည္။ ” ဟင့္..ဟင့္..နာနာေဆာင့္ စမ္းပါ..ေအာင္ရယ္..မမၿပီးခ်င္ၿပီ.. “” ဖြတ္.. ႁပြတ္..ဖြတ္..အာ့..အား “ဒီတခါမွာေတာ့ေအာင္မင္းလဲရင္ထဲမွာဘေလာင္ဆူေနၿပီမို႔ ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးတေခ်ာင္းလုံး က်င္တက္လာကာ သုံးေလးခ်က္မွ် အားကုန္ေဆာင့္ၿပီး လီးတန္ႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲ အဆုံးႏွစ္လွ်က္ သုတ္ရည္ေတြ တေလွ်ာ့ၿပီး တေလွ်ာ့ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။

မလွေမကလည္း ေအာင္မင္း၏ခါးကို ေျခႏွစ္ဖက္ျဖင့္ဆြဲခ်ိတ္လ်က္ သူမ၏ တင္ပါးႀကီး ေကာ့တင္ထားရင္း တြန႔္လိမ္လူးလြန႔္ေနေတာ့သတည္း။ ခ်ိဳခ်ိဳတို႔မိသားစုမွာ လူမ်ားမ်ားရွိသည္မဟုတ္။ အေမရယ္၊ အေမ့ေနာက္ေယာက်ာ္းဦးဝင္းစိန္ရယ္၊ အစ္မခင္ခင္သိန္းရယ္၊ ခ်ိဳခ်ိဳရယ္ တအိမ္ထဲေနခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ခ်ိဳခ်ိဳသည္ ခင္ခင္သိန္းအိမ္ေထာင္က်ၿပီးကတည္းက သူတို႔ႏွင့္အတူလိုက္ေနခဲ့ေလသည္။ ခင္ခင္သိန္းေယာက်ာ္းကိုတင္ေအာင္ကခဏခဏခရီးထြက္ေနရၿပီးတလလွ်င္ဆယ္ရက္ေလာက္သာအိမ္ၿမဲသူျဖစ္သည္။ဒီတခါေတာ့မခင္သိန္း၏ေယာက်ာ္းကိုတင္ေအာင္တေယာက္ျပန္လာရမည့္ရက္ထက္ေစာျပန္ေရာက္လာေလသည္။အိမ္တြင္လည္းမခင္သိန္းကမရွိ။အကိုတင္ေအာင္ျပန္လာေတာ့ခ်ိဳခ်ိဳကေရခ်ိဳးရန္အိမ္ေဘးသို႔အဆင္းျဖစ္သည္။ ကိုတင္ေအာင္က ထမီရင္လ်ားထားတဲ့ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ကိုယ္လုံးေလးကို စူးစိုက္ၾကည့္သြားေသးသည္။ ခ်ိဳခ်ိဳေရခ်ိဳးေနစဥ္မွာလဲ ကိုတင္ေအာင္က ျပဴတင္းေပါက္နား မေယာင္မလည္ လုပ္ေနတာေတြ႕ရေသး၏။ ခ်ိဳ ရင္ထဲမွာေတာ့ လြဳပ္ရွားမိသား။

ကိုတင္ေအာင္က သေဘာေကာင္းၿပီး မခင္သိန္းကိုလည္း သံေယာဇဥ္ႀကီးရွာ၏။ ၿပီးေတာ့ ခဲအိုသာဆိုရတယ္။ ခ်ိဳခ်ိဳအေပၚလဲ ဂ႐ုတစိုက္ရွိသူျဖစ္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးေနာက္ခင္ခင္သိန္းတို႔အခန္းကိုရွင္းလင္းၿပီးခဲအိုအတြက္အိပ္ယာခင္းေပးရန္သတိရ၍သူတို႔အခန္းဖက္သို႔ကူးလာခဲ့သည္။အိပ္ယာခင္းေပးေနစဥ္ကုတင္ေဘးကို ေျခေထာက္တစုံေရာက္လာလို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုတင္ေအာင္ပင္ျဖစ္သည္။ သူက ခ်ိဳ႕ရင္သားေတြကို ငုံ႔ၿပီးၾကည့္ေနတယ္ေလ။ ေစာေစာက အိမ္ေနရင္းမို႔ အက်ၤ ီၾကယ္သီးႏွစ္လုံးကို ျဖဳတ္ထားမိသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးကာစဆိုေတာ့ေအာက္ခံေဘာ္လီကလည္းမပါေခ်။ခ်ိဳခ်ိဳ၏ဝင္းမြတ္ဆူၿဖိဳးေသာရင္သားစိုင္ႏွစ္ခုကအလွျပေနသလို ျဖစ္ေနၾကသည္။ခ်ိဳခ်ိဳကိုတင္ေအာင္ကိုမ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ရဲလို႔သူ႔ခါးကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ခ်ိဳ႕ရင္ထဲလြိဳက္ဖိုလို႔သြားရသည္။ပုဆိုးေအာက္ကသူ႔လီးႀကီးကေဖာင္းႂကြလို႔ေနသည္။ ဟိုတခါက သူတို႔လင္မယားလိုးၾကတာကို ခ်ိဳ ေခ်ာင္းၾကည့္ဖူးသည္။

ႀကီးမားရွည္လ်ားလိုက္တဲ့ လီးႀကီး။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ခ်ိဳ တံေထြးတခ်က္ မ်ိဳခ်လိုက္မိသည္။ ဆိတ္ကြယ္ရာမွာကာမစိတ္ေတြထတတ္တာမို႔ခ်ိဳမရဲတရဲေလးနဲ႔ထပ္ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ကိုတင္ေအာင္ကခ်ိဳ႕တကိုယ္လုံးကိုမ်က္ေတာင္မခတ္ပဲစိုက္ၾကည့္ေနတာမ်ား…။ၿပီးေတာ့ကိုတင္ေအာင္ကခ်ိဳ႕ပခုံးႏွစ္ဖက္ကိုဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ခ်ိဳ႐ူးေတာ့မယ္။ဆတ္ကနဲထၿပီးေျပးရရင္ေကာင္းမလား။”ဟင္း”ခ်ိဳခ်ိဳသက္ျပင္းတခ်က္ခိုးခ်လိုက္မိသည္။ ငုံ႔ေနေသာ ခ်ိဳခ်ိဳ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ယူၿပီး အကိုတင္ေအာင္ကပါးေလးတဖက္ကိုညင္ညင္သာသာနမ္းသည္။ခ်ိဳခ်ိဳမွာၾကည္ႏူး႐ြြင္ျပမြဳေလးႏွင့္အတူကာမရမၼက္ေဇာကို ပူးတြဲခံစားလိုက္ရသည္။ၿပီးေတာ့ခ်ိဳ႕ပခုံးေပၚမွသူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကိုျပန္႐ုပ္သိမ္းသြားသည္။သေဘာကေတာ့ခ်ိဳခ်ိဳထြက္သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ထြက္သြားႏိုင္ေအာင္လမ္းဖြင့္ေပးတဲ့သေဘာ။ အသက္ႀကီးသူမို႔ အသိတရားက ထြက္သြားေစခ်င္ေပမဲ့ ကာမအခိုးေတြ လွ်ံေနတဲ့သူ႔မ်က္လုံးေတြကေတာ့မသြားပါနဲ႔ခ်ိဳခ်ိဳရယ္ဟုအသနားခံေနဘိအလား။

ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ရင္ေတြဖိုေနလို႔လားမသိ။သူမ၏ႏို႔ႏွစ္လုံးကနိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္ေနသည္။ကုတင္ေစာင္းမွာထိုင္ေနတဲ့ခ်ိဳကပဲသူ႔ရင္ခြင္ထဲဝင္သြားသလား။သူကပဲခ်ိဳ႕မ်က္ႏွာေလးကိုမတ္တတ္ရပ္ေနတဲ့သူ႔ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းလိုက္တာလားမသိလိုက္မီမွာပင္ခ်ိဳ႕မ်က္ႏွာကသူ႔ရင္ခြင္ထဲေရာက္လို႔ေနၿပီ။သူကခ်ိဳခ်ိဳ႕ေခါင္းေလးကိုဖက္ထားရင္းေနာက္လက္တဖက္ကခ်ိဳဝတ္ထားေသာရွပ္အက်ၤီၾကယ္သီးေတြကိုလွမ္းျဖဳတ္ေနသည္။ၿပီးေတာ့ကိုတင္ေအာင္ကကုတင္ေပၚထိုင္ခ်ရင္းခ်ိဳခ်ိဳ႕ႏြဳတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းစုပ္ေတာ့သည္။ခ်ိဳခ်ိဳကလဲ သူ႔ႏြဳတ္ခမ္းၾကားထဲ တိုးဝင္လာေသာ ကိုတင္ေအာင့္လွ်ာႀကီးအတြက္အသာေလးအလိုက္သင့္ဟေပးလိုက္သည္။အစ္မရယ္..အမိုက္မခ်ိဳခ်ိဳကိုခြင့္လြြတ္ပါေတာ့လို႔ စိတ္ထဲက အႀကိမ္ႀကိမ္ေတာင္းပန္ရင္း သူ႔ဆံပင္ေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနမိေတာ့၏။ သို႔ႏွင့္ ကိုတင္ေအာင္က ဖိကပ္နမ္း႐ြဳံ႕ေနမြဳကို ရပ္လ်က္ ႏြဳတ္ခမ္းခ်င္းခြာလိုက္ကာ ၾကယ္သီးမ်ားျပဳတ္ထြက္ေနသာ ခ်ိဳခ်ိဳ႕အက်ၤ ီေလးကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္။

တလက္စတည္းပင္ ထမီကိုလည္း ဆြဲခြၽတ္လိုက္ရာ ခ်ိဳခ်ိဳက တင္ပါးႀကီးကို ႂကြေပးလိုက္မွသာ ေလ်ာေလ်ာလ်ဴလ်ဴကြၽတ္ထြက္သြားေလသည္။ တင္ေအာင္က ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားေသာ ခ်ိဳခ်ိဳ႕ဝတ္လစ္စလစ္အလွကို ၾကည့္ရင္း ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ “အင့္..ဟင့္..ဟင့္..”ညည္းညဴသံေလးေပၚထြက္လာၿပီးခ်ိဳ႕လက္တဖက္ကကိုတင္ေအာင္ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲေရာက္သြားၿပီးလီးေခ်ာင္းႀကီးကိုပုဆိုးေပၚမွအုပ္ကိုင္လိုက္မိေတာ့သည္။ႏို႔စို႔တာလဲအလြန္သန္တဲ့လူႀကီးဟုပင္ဆိုရမလားမသိ။ဟိုဖက္စို႔လိုက္ဒီဖက္စို႔လိုက္နဲ႔။လက္တဖက္ကလဲေစာက္ဖုတ္ေလးကိုပြတ္ေပးေန၏။ေစာက္ေစ့ေလးက်မွ လက္ညိဳး လက္မနဲ႔ညႇပ္ကာ ပြတ္ေခ်ေပးေနသည္။ ” အာ..အ..အင္း.. “ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ပုဆိုးက ဆြဲခြၽတ္ခ်ၿပီး ေတာင္ေနတဲ့ သူ႔လီးႀကီးကို အတင္းဆုတ္ေခ်ေပးမိေတာ့သည္။ အားပါးပါး..။ လီးႀကီးကအေၾကာေတြတေထာင္းေထာင္းထလို႔ေနသည္။

သူကခ်ိဳခ်ိဳ႕ႏြဳတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းစုပ္ေနရင္းလိုးခ်င္စိတ္ေတြအရမ္းထန္လာပုံရသည္။ခ်ိဳခ်ိဳ႕ကိုေပြ႕ၿပီးကုတင္ေပၚတင္လိုက္သည္။ခ်ိဳ႕လက္ထဲဆုတ္ကိုင္ထားတဲ့လီးႀကီးကလဲႀကီးမားရွည္လ်ားလြန္းလွသည္။ကိုေအာင္မင္းလီးထက္ေတာင္ပိုႀကီးေနသလိုပဲရွင္။စိတ္ထဲတြင္သာမကေက်ာထဲကပါစိမ့္ကနဲေနေအာင္ခံစားမိပါတယ္။ ကုတင္ေပၚကိုေရာက္တာနဲ႔သူကခ်ိဳ႕ကိုေပါင္ကေနဆြဲယူၿပီးေျခဖဝါးေတြကိုသူ႔ပခုံးေပၚတင္လိုက္ကာလူကိုတစ္တီတူးျဖစ္ေစေတာ့တာပါပဲ။ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ လီးႀကီးနဲ႔ ေကာ္တင္ရင္း ခ်ိဳ႕ကို ႏွာထန္လာေအာင္ သူ ဆြေနတယ္ေလ။ ေစာက္ေစ့ေလးနား က်ေတာ့မွ ဆတ္ကနဲ ထိုးေပးလိုက္ေတာ့ ခ်ိဳ႕ေစာက္ရည္ေတြ ပြက္ကနဲ ထြက္က်ကုန္ရၿပီေပါ့။ “အ..အ…အီး..လိုးမွာျဖင့္လိုး..ေတာ့..အကိုရယ္..ခ်ိဳ..မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး..””ကဲ..လိုးပါ့မယ္..ခ်ိဳ႕ေပါင္ေလးေတြကိုလက္နဲ႔ထိန္းထား..ဒါမွေကာင္းေကာင္းလိုးလို႔ရမွာ”ခ်ိဳကလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲထားလိုက္ရာေစာက္ဖုတ္ေလးမွာနီရဲၿပဲလန္ထြက္လာေလသည္။

ထိုအခါမွကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကလီးေခ်ာင္းႀကီးကိုဇိကနဲထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ ” ျဗစ္..ျဗစ္..အာ..အင့္..ဖြတ္..ႁပြတ္..ဖြတ္”လီးႀကီးကိုပစ္သြင္းေဆာင့္တာမ်ားခ်ိဳ႕ကိုယ္လုံးေလးေျမႇာက္ေျမႇာက္သြားမိေရာ။သူ႔လိုးခ်က္ကျပင္းထန္ၿပီးျမန္လိုက္တာ။ သြင္းတယ္ထုတ္တယ္ခပ္သြက္သြက္။ခ်ိဳ႕ကိုယ္လုံးေလးကိုေထြးေနေအာင္ဖက္ထားရင္းဖိဖိၿပီးလိုးေနလိုက္တာကြဲမတတ္ပါပဲရွင္။ခ်ိဳလဲတတ္သေလာက္ေအာက္ကဖင္ႀကီးကို ျပန္ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိတယ္။ သူကပိုၿပီး ေဒါသႀကီးလာကာ အားစိုက္ၿပီး ဖိလိုးလိုက္၏။ “အား..အား..ဘြပ္..ဘြပ္..အိ..အာ့..ဘြပ္..ႁပြတ္..ျဗစ္..ျဗစ္..ဟင့္..ဟင့္..”ႏို႔ေလးေတြကိုလဲအတင္းဆုတ္နယ္ရင္းခ်ိဳ႕ႏြဳတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြကိုမီးပြင့္မတတ္စုပ္ေနတာ။လိုးအားေရာေခ်အားပါေကာင္းလွသည္။ႏြဳတ္ခမ္းအစုပ္လည္းအလြန္ေကာင္း၏။သူ႔လီးေခ်ာင္းႀကီးကရွည္ေတာ့တခါတခါခ်ိဳကသားအိမ္ဝကိုလာလာေထာက္ေနေသးရဲ႕။

ခ်ိဳ..အကို လိုးတာေကာင္းရဲ႕လား “ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ စကားေျပာဖို႔ အသက္ကိုလု႐ြဳေနရသည္။” ေကာင္းရဲ႕လားလို႔.. အကို ေမးေနတယ္ေလ “စကားေျပာရင္း လီးကိုလည္းခပ္ျပင္းျပင္းလိုးသြင္းေနတာမို႔ခ်ိဳခ်ိဳခမ်ာၿငီးသံ၊အသက္႐ြဳမွားသံေတြပင္ထြက္လို႔။”အာ့..ေကာင္းတယ္..အကို..ေကာင္းပါတယ္..အား…ရွီး..အင့္..ဟင့္..ဟင့္.. “”အင္း….အို..အို..””အထဲမွာျပည့္တင္းေနတာပဲ..အကိုရာ..အား…အီးး….””ဖြတ္..ႁပြတ္..အား..အား..ဗလြတ္..ႁပြတ္္..အား..အင့္.. ” သူ႔ရဲ႕ေဆာင့္အားေတြသိသိသာသာပိုၿပီးျပင္းထန္လာတာနဲ႔အမွ်ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္အားတက္လာမိၿပီးရွိသမွ်အားေလးနဲ႔ေကာ့ေကာ့ၿပီးအလိုးခံလိုက္မိေတာ့၏။”သိပ္ေကာင္းတာပဲ..အကိုရယ္..ေဆာင့္ထည့္လိုက္စမ္းပါ..ဟင့္..ဟင့္..”ကိုတင္ေအာင့္လီးႀကီးတဆုံးသူမေစာက္ေခါင္းထဲဝင္၍သားအိမ္ဝဆီဒုတ္ဒုတ္ထိထိုးမိထိမိေအာင္ခ်ိဳခ်ိဳတေယာက္ေပါင္ႀကီးေတြကိုၿဖဲကားေပးလ်က္လက္ကေလးမ်ားႏွင့္ထိန္းထားေပးေနပါသည္။ကိုတင္ေအာင္ရဲ႕အင္ဂ်င္စက္တပ္ထားသလိုေဆာင့္ခ်က္ေတြေအာက္မွာခ်ိဳခ်ိဳေစာက္ရည္ေတြဒလၾကမ္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ေဒါသႀကီးေနတဲ့သူ႔လီးႀကီးကလဲအားက်မခံေစာက္ရည္ေတြကိုတိုးၿပီးအတင္းေဆာင့္လိုးေနရင္းက ခ်ိဳခ်ိဳ႕ေစာက္ေခါင္းအတြင္းပိုင္းဆီ သုက္ရည္ပူေတြပစ္သြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္ …… ၿပီးပါၿပီ ။