အစမို့ပါကွယ်

အစမို့ပါကွယ်

 

 

လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်း ဆယ်နှစ်ခန့်က ကွဲကွာနေခဲ့ကြသော မျိုးလွင်နှင့်လီလီသန်းတို့သည် မမျှော်လင့်ပဲ စကော့ဈေးတွင်တွေ့ကြရာမှ.. “ ဟင် … ကိုမျိုးမဟုတ်လား” “ဟာ ….လီလီပါလား.. ဟုတ်ပါတယ်.. ကိုမျိုးပါ” တဦးနဲ့တဦးဖက်လှဲတကင်းနှုတ်ဆက်ကြလေသည်။ “ကိုမျိုးနဲ့လီလီအခုလို မမျှော်လင့်ပဲတွေ့ကြရတာ လီလီတော့တော်တော်ဝမ်းသာမိတယ် ကိုမျိုးရယ်” “ကိုမျိုးလဲလီလီ့လိုပါပဲ” “အခု ကိုမျိုးဘယ်မှာနေသလဲဟင်” “ကိုမျိုးအိမ်ထောင်ကျသွားပြီလေ.. လီလီရောအိမ်ထောင်ကျပြီလား”။

“လီလီကတော့ အသက်(၅၀)ကျော်အဖိုးကြီးတယောက်နဲ့ အိမ်ကအတင်းပေးစားတာနဲ့ မကြိုက်ပဲနဲ့ယူလိုက်ရတယ်လေ” အခုလိုကိုမျိုးနဲ့ပြန်တွေ့တော့ လီလီတို့အချစ်ပန်းတွေ ပြန်ပွင့်ပြီပေါ့ကိုမျိုးရယ်” “ဒါဆိုလီလီဘယ်နေ့အားလဲဟင်.. အားတဲ့တနေ့ ဒီစကော့ဈေးထဲက လက်ဘက်ရည်ဆိုင်မှာ ဆုံကြရအောင်” “ကောင်းသားပဲကိုမျိုး လီလီနောက်တနင်္ဂနွေနေ့မှာ ကိုမျိုးပြောတဲ့နေရာကို မနက်(၉)နာရီလောက် အရောက်လာခဲ့မယ်လေ။ ကိုမျိုးစောင့်နေနော်” “ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ စောင့်နေပါ့မယ်”။

နောက်တပတ်တနင်္ဂနွေနေ့မနက်မှာတော့ မျိုးလွင်စောင့်နေတဲ့နေရာကို (၉)နာရီကျော်ကျော်လောက်မှာ လီလီသန်းရောက်လာလေသည်။ “ကိုမျိုး စောင့်နေရတာကြာပြီလား” “မကြာသေးပါဘူး လီလီဘာစားဦးမလဲ” “တော်ပြီ အိမ်ကစားလာခဲ့တယ်ကိုမျိုး” “ဒါဖြင့်လာ ကိုမျိုးသူငယ်ချင်းအိမ်သွား၇အောင်” ဟုဆိုကာ လီလီသန်းပုခုံးကိုဖက်ပြီးဗတာ့ သူငယ်ချင်းဇော်ဇော်အိမ်ကို ခေါ်သွားလေတော့သည်။ ဇော်ဇော်ကတော့ လူပျိုကြီးတယောက်ဖြစ်ပြီး အိမ်တွင်တဦးတည်းနေထိုင်သူလည်း ဖြစ်ပေသည်။

“ဇော်ဇော် မင်းရှိပါ့မလားလို့စိတ်ပူနေတာကွာ မင်းကိုတွေကလိုက်မှပဲ ဘဝင်ကျသွားတော့တယ်” “လာ သူငယ်ချင်းတို့ မင်းတို့ဘယ်ကလာကြတာလဲ ငါ့ဆီကိုတမင်သက်သက်လာတာလား” “မင်းဆီကိုပဲ တမင်လာခဲ့တာပေါ့သူငယ်ချင်းရာ” “မေး ဒါဖြင့်အတော်ပဲ အခုအပြင်သွားမလို့ မင်းတို့ကိုပဲထားခဲ့တော့မယ် ရော့ ဒီမှာအိမ်သော့”။ ဇော်ဇော်ထွက်သွားပြီးနောက် “ခုမှပဲ ကိုမျိုးနဲ့လီလီ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ကြ ရတော့တယ်” မျိုးလွင်မှာ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ လီလီသန်းပုခု့းကို တင်းကျပ်စွာဆုတ်ကိုင်ပြီး ကုလားထိုင်မှဆွဲ၍ ထူလိုက်လေသည်။

နှစ်ယောက်သားယှဉ်လျက် မတ်တပ်ရပ်အနေအထားဖြစ်သွားခိုက် မျိုးလွင်က လီလီသန်း၏ခါးကိုဖက်ကာ တဘက်က ကျောပြင်ကိုဖက်ထားပြီး လီလီသန်းပါးပြင်ကို နမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။ ထိုမှတဖန် လီလီသန်း၏ နီထွေးပါးလျသည့် နှုတ်ခမ်းလေးကို အနောက်တိုင်းဆန်သည့် အနမ်းလေးများဖြင့် စုတ်ယူနေလေသည်။ အနောက်တိုင်းဆန်လှသည့် အနမ်းမျိုးကိုကျင်လည်နေသည့် လီလီသန်းမှာ မျိုးလွင်၏အနမ်းကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်၍ ကျင်လည်စွာစုပ်ယူလိုက်သဖြင့် မျိုးလွင်မှာရမက်များ ပိုမိုတက်ကြွလာခဲ့သည်။

လီလီသန်းမှာလည်း ယောက်ျားတယောက်၏ရင်ခွင်ဝယ် ထွေးပိုက်ခံရပြီး ပူနွေးသောအနမ်းများကိုလည်း ရရှိနေသဖြင့် သူမ၏ရမက်ဆန္ဒများလည်း ပိုမိုကျယ်ပြန့် နက်ရှိုင်းလာရပြန်လေသည်။ နှစ်ဦးစလုံးအနမ်းများ၏နောက်ဝယ် နစ်မြောနေကြပြီးမှ မောဟိုက်ပန်းလျစွာဖြင့် လူချင်းခွာလိုက်လေသည်။ သို့ရာတွင် မျိုးလွင်ကလီလီသန်း၏ လက်တဖက်ကိုဆွဲ၍ ကုတင်ရှိရာသို့ခေါ်လာပြီး ကုတင်ပေါ်သို့လီလီသန်းကို အသာယာ ညင်သာစွာလှဲတင်လိုက်လေသည်။

မျိုးလွင်၏ကိုယ်ကလည်း လီလီသန်းအနီးတွင် ကိုယ်တဘက်စောင်းကာ ထိုင်လေတော့သည်။ ကုတင်ပေါ်သို့အခန့်သားပက်လက်ကလေးကျသွားလေတော့သည်။ လီလီသန်းမှာပရိယာယ်ကြွယ်ဝစွာဖြင့် အပေါ်အကျီင်္ကြယ်သီးများကို ချွတ်လိုက်လေသည်။ အတွင်းခံဘရာစီယာလေးသာကျန်ရစ်တော့သဖြင့် လီလီသန်း၏နို့နှစ်လုံးမှာ မခို့တရို့လေးပေါ်လွင်လျက်ရှိသည်။ မျိုးလွင်ကတော့လီလီသန်းရဲ့ ဘရာစီယာကိုချိတ်တချောင်းချင်းဖြုတ်လိုက်သဖြင့်။

လီလီသန်း၏ရင်သားအပေါ်ပိုင်းမှာ တံခါးဖွင့်လိုက်သလို ဘရာစီယာလေးကကွာကျသွားသဖြင့် ခုံးခုံးမို့မို့နို့နှစ်လုံးက အတားအဆီးမရှိမြင်ကွင်းကျယ်အဖြစ် ပေါ်ထွက်လာခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် လီလီသန်းမှာအသားညိုသူဖြစ်၍ ဝင်းဝင်းဝါဝါစိုစိုပြေပြေမရှိလှသဖြင့် မျိုးလွင်အဖို့ရာကတော့ ကျေနပ်မှုရှိသင့်သလောက်မရှိပေ။ နို့နှစ်လုံးမှာထွားထွားမို့မို့ကြီး မဟုတ်သော်ငြား ကိုင်တွယ်ကစားရာတွင်မူ မာမာကျစ်ကျစ်နှင့်ခပ်လုံးလုံးလေးရှိနေသည့်အတွက် မျိုးလွင်အဖို့ကတော့ တနည်းအားဖြင့်ကျေနပ်မိသလိုလည်း ရှိလေတော့သည်။

နို့သီးခေါင်းထိပ်ဖျားလေးမှာ မကြီးစေ့ခန့်ရှိပြီးတော့ မဲမဲညိုညိုနှင့်ခေါင်းထောင်ပြီးထလာသည့်အခါတွင်မူ မျိုးလွင်အဖို့တလုံးပြီးတလုံးစို့လိုက် လက်ညိုးနှင့် လက်မညှပ်ကိုင်ကာ ပွတ်ချေလိုက်ဖြင့်ကစားနေလေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနှင့် လီလီသတ်းအပေါ်စိတ်ကြွလာသလို လီလီသန်းမှာလည်းမျိုးလွင်က အပေါ်ပိုင်းကိုနှိုးဆွကလိနေသည်မို့ ထိုးထိုးထွန့်ထွန့်နှင့်စိတ်ထလာလေသည်။ မျိုးလွင်တယောက်အပေါ်ပိုင်းကို လက်ကမြင်းပြီးနောက်တွင်တော့ လီလီသန်းခါးဝတ်ထဘီကို ကျင်လည်စွာဖြင့်ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။

ဝမ်းဗိုက်သားပါးပါးလေးအောက်မှ ပြေပြေကလေးဆင်းသွားသောဆီးစပ်တွင်မူ ထူးထူးကဲကဲမို့မောက်ပြီး ခုံးထနေသည့်စောက်ဖုတ်ကလေးက မျိုးလွင်အာရုံကို လှုပ်ရှားသွားအောင်ဆွဲဆောင်လိုက်လေသည်။ အမွှေးမျှင်ဟူ၍တပင်မျှမရှိ ပြောင်သလင်း ခါနေပြီးတော့ ညိုမဲမဲအကွဲကြောင်း၏ထိပ်ဖျားဝယ် စောက်စိမဲမဲလေးက လက်သန်းလုံး ထိပ်မျှပြူထွက်လျက်ရှိနေလေသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်သေးသေးသွယ်သွယ်ရှိနေသော်ငြား။

လီလီသန်း၏ စောက်ဖုတ်မှာမူ လူနှင့်မလိုက်အောင် လက်ဝါးကြီးတအုပ်မျှုခုံးခုံးမို့မို့နှင့် ကြွကြွရွရွကြီးဖြစ်နေလေသည်။ မျိုးလွင်မှာမြင်တွေ့ရသောအာရုံများကြောင့် သူ၏လီးကြီးမှာလည်းမာတောင်လျက် ငေါက်တောက်တောက်ကြီး ဖြစ်လာလေသည်။ လီလီသန်း၏စောက်ဖုတ်ကို လက်ဝါးဖြင့်အုပ်၍ဆုပ်ယူလိုက် စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ပွတ်သပ်လိုက်လုပ်နေရာမှ ငေါက်တောက်တောက်ပြူးထွက်နေသည့် စောက်စိညိုမဲမဲလေးကိုလည်းပွတ်သပ်ပြီးတော့ ကစားနေပြန်သည်။

လီလီသန်းမှာကိုမျိုးနှိုးဆွမှုများကြောင့် အကြောများတဖျင်းဖျင်းနှင့်ဖြစ်လာပြီး တကိုယ်လုံးမှာလည်း ထိုးထိုးထွန့်ထွန့်နှင့် တလှုပ်လှုပ်တရွရွဖြင့် စောက်ပတ်အတွင်းမှ ယားကျိကျိဖြင့် မနေနိုင်အောင်ယားယံလာရသလို ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်လေးတွေက စိမ့်ထွက်လာပြီးတော့ရွှဲရွှဲစိုကာ ဖင်ကြားတိုင်အောင်စီးကျလာလေတော့သည်။ လီလီသန်း၏စောက်ဖုတ်ကို ကိုင်တွယ်ကစားနေသော မျိုးလွင်အဖို့သူ့လက်မှာချွဲကျိနေသောအရည်များ ပေကျံလာသည့်အတွက်ကြောင့်။

မိမိလီလီသန်းကို ကိုင်တွယ်ရန်အချိန်ကျရောက်လာပြီဟု သိရှိသွားလေသည့်အတွက် ခါးမှလုံချည်ကိုချွတ်ပစ်လိုက်လေသည်။ မဲမဲတုတ်တုတ်နှင့်သာမန်လီးများထက် ထွားကြိုင်းကြီးမားပြီးထောင်ထနေသော လီးကြီးကိုတွေ့မြင်ရ သောလီလီသန်းမှာ ရင်ကလေးများဖိုသွားပေမဲ့ အရသာထူးကိုတော့တောင့်တလျက်ရှိပေသည်။ မျိုးလွင်တယောက်လီလီသန်းပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲပြီးတော့ကားလိုက်သည့်အခါတွင်တော့။ လီလီသန်း တယောက်အလိုက်သိစွာဖြင့် ဒူးနှစ်ချောင်းကိုထောင်ပစ်လိုက်လေသည်။

မျိုးလွင်သည်ထောင်ထားသော လီလီသန်းကိုယ်ပေါ်သို့တက်ပြီးတော့ ခွလိုက်လေသည်။ ထို့နောက်သူ၏လီးကြီးကို လီလီသန်း စောက်ပတ်အဝတွင်တေ့ပြီးတော့ အသာလေးဖိသွင်းလိုက်လေသည်။ “အမလေး… ကျွတ် ကျွတ် နာလိုက်တာ ကို ကိုမျိုးရယ်” ကွမ်းသီးခေါင်းမြုပ်ရုံမျှ လီးကြီးကဝင်သွားသည့်အခါ လီလီသန်းမှာနာကျင်လှသဖြင့် မျိုးလွင်ရင်ဘတ်ကို အသာဆီးတွန်းလိုက်ရုံမက မျက်နှာလေးလည်းရှုံ့မဲ့ပြီးတော့ ပါးစပ်မှငြီးတွားကာစုတ်ထိုးမိသည်ထိ ဖြစ်သွားရလေသည်။

လီးထိုးသွင်းလိုက်မိသည်နှင့် စောက်ခေါင်းလေးမှာ ၁၅နှစ် ၁၆နှစ်အပျိုလေး များစောက်ခေါင်းကဲ့သို့ ကျဉ်းကျဉ်းလေးရှိနေသည်ကိုထိတွေ့ခံစားလိုက်ရသဖြင့် မျိုးလွင်မှာ အတော်ပင်ကျေနပ်သွားလေသည်။ မိမိလင်ဖြစ်သူမှာ သာမန်လူတို့လောက်ပင်ရှိမည်မဟုတ်ပဲ ခပ်လှီလှီဖြင့်သေးသွယ်သောလီးဖြစ်နေသဖြင့်။ လီလီသန်းတယောက်ကာမအရသာခံစားရာတွင် တင်းတိမ်ကျေနပ်မှုမရှိပဲအားမရအောင်ဖြစ်ခဲ့သဖြင့် အသစ်အဆန်းတွေတွေ့ကြုံလိုသည့် ဆန္ဒများရှိနေခဲ့ရာယောက်ျားတဦးနှစ်ဦးမျှဖြင့် နောက်မီးလင်းခဲ့ဘူး လေသည်။

သို့ရာတွင်သူမအဖို့ တင်းတိမ်ကျေနပ်မှုမရရှိခဲ့ပေ။ ယခုမူမိမိမျှော်မှန်းထားသည်ထက် လွန်ကဲသည့်အဖြစ်မျိုးလာကြုံနေရသဖြင့် စိတ်ထဲတွင်မတော့ကျေနပ်နေလေသည်။ မိမိဟာကြးကလီလီသန်းစောက်ဖုတ်အတွင်း နစ်မြုပ်ပြီးတော့သာသာလေးဝင်သွားရုံမျှဖြင့် လီလီသန်းခမျာ ထွန့်ထွန့်လူးပြီး မိမိရင်ဘတ်ကိုဆီးတွန်းလိုက်သဖြင့် မျိုးလွင်မှာအသာငြိမ်လိုက်ရာမှ “နာသလားဟင်” ဟုမေးလိုက်လေသည်။ “နာတယ်ကိုမျိုးရယ် ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ” “အစပထမမို့ပါ အသန်းရယ် ကိုမျိုးဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ့မယ်”။

ပြောရင်းနှင့်သူ၏လီးကို လီလီသန်းစောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပြန်ပြီးတော့သွင်းလိုက်လေသည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲကားထားသဖြင့် နဂိုအနေထားအရလီးလီသန်းစောက်ဖုတ်မှာပြဲသွားသည့်အပြင်။ တံတွေးများဆွတ်ထားသဖြင့် ချွဲနေသောမျိုးလွင်လီးကြီးမှာ ယခုတကြိမ်တွင်မူ လီလီသန်း စောက်ဖုတ်ထဲသို့ကျပ်ကျပ်ညပ်ညပ်ဖြင့် ဝင်ထွက်နေလေတော့ရာ မျိုးလွင်သည်စိတ်ဇောအဟုန်များ ပြင်းသထက်ပြင်းထန်လာပြီး လီလီသန်းစောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ သူ၏လီးကိုဒလကြမ်းပင်ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာ လိုးသွင်းနေတော့သည်။

စီးစီးပိုင်ပိုင်ဖြင့် လီလီသန်းစောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ မျိုးလွင်လီးချောင်းကြီးဝင်ထွက်လှုပ်ရှားနေရသဖြင့် မကြာခင်အချိန်မှာပင် လီးတံတလျှောက်ထူပူလာကာ လီလီသန်းမှာလည်းစံချိန်မီလီးကြီး၏အလိုးကို ခံစားနေရသဖြင့်အရသာများ ထူးကဲစွာခံစားရင်းအောက်မှနေ၍ ကော့ကာကော့ကာပင့်ပင့်တင်ပေးနေလေသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ မျိုးလွင်သည်အရသာများအီဆိမ့်စွာခံစားလာပြီး မနားတမ်းပင်လီလီသန်း၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့လီးကြီးကိုထိုးဆောင့်ကာ သုက်ရည်များကိုပန်းထုတ်လိုက်သလို။

လီလီသန်းသည်လည်း ကာမစိတ်အမြင့်ဆုံးရောက်ရှိသွားပြီးတော့ သုက်ရည်များကလည်းဒလဟော ပန်းထွက်လာလေသည်။ “ပြွတ် ဘွတ် ပလပ် စွတ်” “အိုး အီး ရှီး အား ဟင်း ဟင်း အီး အား..” နှစ်ယောက်သားမှာ ဖက်လျက်သားကုတင်ပေါ်တွင် ငြိမ်သက်သွားလေတော့သည်။ ညနက်ပိုင်းတွင် ဒေါ်လေးမြစိတ်ကျေနပ်သည်အထိ စခန်းသွားရမည့်အရေးကို မျိုးလွင်အဖို့ရင်လေး နေလေသည်။ တစတစနှင့်ညနက်လာသည့်အခါတွင် အိပ်ယာသို့ဝင်လာရလေသည်။

သူ့မိန်းမခင်ခင်မှာ အိပ်ရာထက်တွင်လဲလျောင်းကာ သူ့ကိုစောင့်ဆိုင်းနေပေသည်။ ခင်ခင်မှာညစဉ်တကြိမ်တခါမျှ စခန်းသွားရသည်ကိုပင်ကျေနပ်နေသည့် မိန်းမဖြစ်ကာမျိုးလွင်မှာအချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ စိတ်မပါ့ တပါနှင့်ပြုမူနေကျအတိုင်း ဟိုဟိုဒီဒီကိုင်တွယ်နှိုးဆွမှုများပင် မပြုနုင်တော့ပဲထဘီကိုလှန်ကာ တက်ခွလိုက်လေသည်။ သို့ရာတွင်သူ၏လီးကြီးကခါတိုင်းကဲ့သို့ တောင့်တောင့်တင်းတင်းမရှိတော့ပဲ ပြော့ခွေခွေဖြစ်နေလေသည်။ မျိုးလွင်၏ထူးခြားသောအမူရာနှင့် ပြော့ခွေနေသောလီးကြီးတို့ကြောင့် “ကိုမျိုး ရှင်ကနေ့ညဘာဖြစ်နေလဲဟင် စိတ်မပါဘူးလား” ဟု မေးလိုက်လေသည်။ “စိတ်မပါလို့မဟုတ်ပါဘူးကွာ အလုပ်ကပင်ပန်းတော့ ငြီးစီစီကြီးဖြစ်နေလို့ပါကွာ” ဟု မျိုးလွင်ကပြန်ဖြေ လိုက်လေသည် …… ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

အစမို႔ပါကြယ္

လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း ဆယ္ႏွစ္ခန္႔က ကြဲကြာေနခဲ့ၾကေသာ မ်ိဳးလြင္ႏွင့္လီလီသန္းတို့သည္ မေမၽွာ္လင့္ပဲ စေကာ့ေစ်းတြင္ေတြ႕ၾကရာမွ.. “ ဟင္ … ကိုမ်ိဳးမဟုတ္လား” “ဟာ ….လီလီပါလား.. ဟုတ္ပါတယ္.. ကိုမ်ိဳးပါ” တဦးနဲ႔တဦးဖက္လွဲတကင္းႏွုတ္ဆက္ၾကေလသည္။ “ကိုမ်ိဳးနဲ႔လီလီအခုလို မေမၽွာ္လင့္ပဲေတြ႕ၾကရတာ လီလီေတာ့ေတာ္ေတာ္၀မ္းသာမိတယ္ ကိုမ်ိဳးရယ္” “ကိုမ်ိဳးလဲလီလီ့လိုပါပဲ” “အခု ကိုမ်ိဳးဘယ္မွာေနသလဲဟင္” “ကိုမ်ိဳးအိမ္ေထာင္က်သြားၿပီေလ.. လီလီေရာအိမ္ေထာင္က်ၿပီလား”။

“လီလီကေတာ့ အသက္(၅၀)ေက်ာ္အဖိုးႀကီးတေယာက္နဲ႔ အိမ္ကအတင္းေပးစားတာနဲ႔ မႀကိဳက္ပဲနဲ႔ယူလိုက္ရတယ္ေလ” အခုလိုကိုမ်ိဳးနဲ႔ျပန္ေတြ႕ေတာ့ လီလီတို့အခ်စ္ပန္းေတြ ျပန္ပြင့္ၿပီေပါ့ကိုမ်ိဳးရယ္” “ဒါဆိုလီလီဘယ္ေန႔အားလဲဟင္.. အားတဲ့တေန႔ ဒီစေကာ့ေစ်းထဲက လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာ ဆုံၾကရေအာင္” “ေကာင္းသားပဲကိုမ်ိဳး လီလီေနာက္တနဂၤေႏြေန႔မွာ ကိုမ်ိဳးေျပာတဲ့ေနရာကို မနက္(၉)နာရီေလာက္ အေရာက္လာခဲ့မယ္ေလ။ ကိုမ်ိဳးေစာင့္ေနေနာ္” “ေကာင္းပါၿပီတဲ့ဗ်ာ ေစာင့္ေနပါ့မယ္”။

ေနာက္တပတ္တနဂၤေႏြေန႔မနက္မွာေတာ့ မ်ိဳးလြင္ေစာင့္ေနတဲ့ေနရာကို (၉)နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ လီလီသန္းေရာက္လာေလသည္။ “ကိုမ်ိဳး ေစာင့္ေနရတာၾကာၿပီလား” “မၾကာေသးပါဘူး လီလီဘာစားဦးမလဲ” “ေတာ္ၿပီ အိမ္ကစားလာခဲ့တယ္ကိုမ်ိဳး” “ဒါျဖင့္လာ ကိုမ်ိဳးသူငယ္ခ်င္းအိမ္သြား၇ေအာင္” ဟုဆိုကာ လီလီသန္းပုခုံးကိုဖက္ၿပီးဗတာ့ သူငယ္ခ်င္းေဇာ္ေဇာ္အိမ္ကို ေခၚသြားေလေတာ့သည္။ ေဇာ္ေဇာ္ကေတာ့ လူပ်ိဳႀကီးတေယာက္ျဖစ္ၿပီး အိမ္တြင္တဦးတည္းေနထိုင္သူလည္း ျဖစ္ေပသည္။

“ေဇာ္ေဇာ္ မင္းရွိပါ့မလားလို့စိတ္ပူေနတာကြာ မင္းကိုေတြကလိုက္မွပဲ ဘ၀င္က်သြားေတာ့တယ္” “လာ သူငယ္ခ်င္းတို့ မင္းတို့ဘယ္ကလာၾကတာလဲ ငါ့ဆီကိုတမင္သက္သက္လာတာလား” “မင္းဆီကိုပဲ တမင္လာခဲ့တာေပါ့သူငယ္ခ်င္းရာ” “ေမး ဒါျဖင့္အေတာ္ပဲ အခုအျပင္သြားမလို့ မင္းတို့ကိုပဲထားခဲ့ေတာ့မယ္ ေရာ့ ဒီမွာအိမ္ေသာ့”။ ေဇာ္ေဇာ္ထြက္သြားၿပီးေနာက္ “ခုမွပဲ ကိုမ်ိဳးနဲ႔လီလီ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြ႕ၾက ရေတာ့တယ္” မ်ိဳးလြင္မွာ ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ လီလီသန္းပုခု့းကို တင္းက်ပ္စြာဆုတ္ကိုင္ၿပီး ကုလားထိုင္မွဆြဲ၍ ထူလိုက္ေလသည္။

ႏွစ္ေယာက္သားယွဥ္လ်က္ မတ္တပ္ရပ္အေနအထားျဖစ္သြားခိုက္ မ်ိဳးလြင္က လီလီသန္း၏ခါးကိုဖက္ကာ တဘက္က ေက်ာျပင္ကိုဖက္ထားၿပီး လီလီသန္းပါးျပင္ကို နမ္းရွုံ႔လိုက္ေလသည္။ ထိုမွတဖန္ လီလီသန္း၏ နီေထြးပါးလ်သည့္ ႏွုတ္ခမ္းေလးကို အေနာက္တိုင္းဆန္သည့္ အနမ္းေလးမ်ားျဖင့္ စုတ္ယူေနေလသည္။ အေနာက္တိုင္းဆန္လွသည့္ အနမ္းမ်ိဳးကိုက်င္လည္ေနသည့္ လီလီသန္းမွာ မ်ိဳးလြင္၏အနမ္းကို ျပန္လည္တုန္႔ျပန္၍ က်င္လည္စြာစုပ္ယူလိုက္သျဖင့္ မ်ိဳးလြင္မွာရမက္မ်ား ပိုမိုတက္ႂကြလာခဲ့သည္။

လီလီသန္းမွာလည္း ေယာက္်ားတေယာက္၏ရင္ခြင္၀ယ္ ေထြးပိုက္ခံရၿပီး ပူေႏြးေသာအနမ္းမ်ားကိုလည္း ရရွိေနသျဖင့္ သူမ၏ရမက္ဆႏၵမ်ားလည္း ပိုမိုက်ယ္ျပန္႔ နက္ရွိုင္းလာရျပန္ေလသည္။ ႏွစ္ဦးစလုံးအနမ္းမ်ား၏ေနာက္၀ယ္ နစ္ေျမာေနၾကၿပီးမွ ေမာဟိုက္ပန္းလ်စြာျဖင့္ လူခ်င္းခြာလိုက္ေလသည္။ သို့ရာတြင္ မ်ိဳးလြင္ကလီလီသန္း၏ လက္တဖက္ကိုဆြဲ၍ ကုတင္ရွိရာသို့ေခၚလာၿပီး ကုတင္ေပၚသို့လီလီသန္းကို အသာယာ ညင္သာစြာလွဲတင္လိုက္ေလသည္။

မ်ိဳးလြင္၏ကိုယ္ကလည္း လီလီသန္းအနီးတြင္ ကိုယ္တဘက္ေစာင္းကာ ထိုင္ေလေတာ့သည္။ ကုတင္ေပၚသို့အခန္႔သားပက္လက္ကေလးက်သြားေလေတာ့သည္။ လီလီသန္းမွာပရိယာယ္ႂကြယ္၀စြာျဖင့္ အေပၚအက်ီၾကၤယ္သီးမ်ားကို ခၽြတ္လိုက္ေလသည္။ အတြင္းခံဘရာစီယာေလးသာက်န္ရစ္ေတာ့သျဖင့္ လီလီသန္း၏နို့ႏွစ္လုံးမွာ မခို့တရို့ေလးေပၚလြင္လ်က္ရွိသည္။ မ်ိဳးလြင္ကေတာ့လီလီသန္းရဲ့ ဘရာစီယာကိုခ်ိတ္တေခ်ာင္းခ်င္းျဖဳတ္လိုက္သျဖင့္။

လီလီသန္း၏ရင္သားအေပၚပိုင္းမွာ တံခါးဖြင့္လိုက္သလို ဘရာစီယာေလးကကြာက်သြားသျဖင့္ ခုံးခုံးမို့မို့နို့ႏွစ္လုံးက အတားအဆီးမရွိျမင္ကြင္းက်ယ္အျဖစ္ ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ သို့ရာတြင္ လီလီသန္းမွာအသားညိဳသူျဖစ္၍ ၀င္း၀င္းဝါ၀ါစိုစိုေျပေျပမရွိလွသျဖင့္ မ်ိဳးလြင္အဖို့ရာကေတာ့ ေက်နပ္မွုရွိသင့္သေလာက္မရွိေပ။ နို့ႏွစ္လုံးမွာထြားထြားမို့မို့ႀကီး မဟုတ္ေသာ္ျငား ကိုင္တြယ္ကစားရာတြင္မူ မာမာက်စ္က်စ္ႏွင့္ခပ္လုံးလုံးေလးရွိေနသည့္အတြက္ မ်ိဳးလြင္အဖို့ကေတာ့ တနည္းအားျဖင့္ေက်နပ္မိသလိုလည္း ရွိေလေတာ့သည္။

နို့သီးေခါင္းထိပ္ဖ်ားေလးမွာ မႀကီးေစ့ခန္႔ရွိၿပီးေတာ့ မဲမဲညိဳညိဳႏွင့္ေခါင္းေထာင္ၿပီးထလာသည့္အခါတြင္မူ မ်ိဳးလြင္အဖို့တလုံးၿပီးတလုံးစို့လိုက္ လက္ညိဳးႏွင့္ လက္မညႇပ္ကိုင္ကာ ပြတ္ေခ်လိုက္ျဖင့္ကစားေနေလသည္။ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ လီလီသတ္းအေပၚစိတ္ႂကြလာသလို လီလီသန္းမွာလည္းမ်ိဳးလြင္က အေပၚပိုင္းကိုႏွိုးဆြကလိေနသည္မို့ ထိုးထိုးထြန္႔ထြန္႔ႏွင့္စိတ္ထလာေလသည္။ မ်ိဳးလြင္တေယာက္အေပၚပိုင္းကို လက္ကျမင္းၿပီးေနာက္တြင္ေတာ့ လီလီသန္းခါး၀တ္ထဘီကို က်င္လည္စြာျဖင့္ဆြဲခၽြတ္လိုက္ေလသည္။

၀မ္းဗိုက္သားပါးပါးေလးေအာက္မွ ေျပေျပကေလးဆင္းသြားေသာဆီးစပ္တြင္မူ ထူးထူးကဲကဲမို့ေမာက္ၿပီး ခုံးထေနသည့္ေစာက္ဖုတ္ကေလးက မ်ိဳးလြင္အာ႐ုံကို လွုပ္ရွားသြားေအာင္ဆြဲေဆာင္လိုက္ေလသည္။ အေမႊးမၽွင္ဟူ၍တပင္မၽွမရွိ ေျပာင္သလင္း ခါေနၿပီးေတာ့ ညိဳမဲမဲအကြဲေၾကာင္း၏ထိပ္ဖ်ား၀ယ္ ေစာက္စိမဲမဲေလးက လက္သန္းလုံး ထိပ္မၽွျပဴထြက္လ်က္ရွိေနေလသည္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ေသးေသးသြယ္သြယ္ရွိေနေသာ္ျငား။

လီလီသန္း၏ ေစာက္ဖုတ္မွာမူ လူႏွင့္မလိုက္ေအာင္ လက္ဝါးႀကီးတအုပ္မၽွုခုံးခုံးမို့မို့ႏွင့္ ႂကြႂကြရြရြႀကီးျဖစ္ေနေလသည္။ မ်ိဳးလြင္မွာျမင္ေတြ႕ရေသာအာ႐ုံမ်ားေၾကာင့္ သူ၏လီးႀကီးမွာလည္းမာေတာင္လ်က္ ေငါက္ေတာက္ေတာက္ႀကီး ျဖစ္လာေလသည္။ လီလီသန္း၏ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ဝါးျဖင့္အုပ္၍ဆုပ္ယူလိုက္ ေစာက္ဖုတ္ ႏွုတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္လိုက္လုပ္ေနရာမွ ေငါက္ေတာက္ေတာက္ျပဴးထြက္ေနသည့္ ေစာက္စိညိဳမဲမဲေလးကိုလည္းပြတ္သပ္ၿပီးေတာ့ ကစားေနျပန္သည္။

လီလီသန္းမွာကိုမ်ိဳးႏွိုးဆြမွုမ်ားေၾကာင့္ အေၾကာမ်ားတဖ်င္းဖ်င္းႏွင့္ျဖစ္လာၿပီး တကိုယ္လုံးမွာလည္း ထိုးထိုးထြန္႔ထြန္႔ႏွင့္ တလွုပ္လွုပ္တရြရြျဖင့္ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ယားက်ိက်ိျဖင့္ မေနနိုင္ေအာင္ယားယံလာရသလို ေရွ႕ေျပးအရည္ၾကည္ေလးေတြက စိမ့္ထြက္လာၿပီးေတာ့ရႊဲရႊဲစိုကာ ဖင္ၾကားတိုင္ေအာင္စီးက်လာေလေတာ့သည္။ လီလီသန္း၏ေစာက္ဖုတ္ကို ကိုင္တြယ္ကစားေနေသာ မ်ိဳးလြင္အဖို့သူ႔လက္မွာခၽြဲက်ိေနေသာအရည္မ်ား ေပက်ံလာသည့္အတြက္ေၾကာင့္။

မိမိလီလီသန္းကို ကိုင္တြယ္ရန္အခ်ိန္က်ေရာက္လာၿပီဟု သိရွိသြားေလသည့္အတြက္ ခါးမွလုံခ်ည္ကိုခၽြတ္ပစ္လိုက္ေလသည္။ မဲမဲတုတ္တုတ္ႏွင့္သာမန္လီးမ်ားထက္ ထြားႀကိဳင္းႀကီးမားၿပီးေထာင္ထေနေသာ လီးႀကီးကိုေတြ႕ျမင္ရ ေသာလီလီသန္းမွာ ရင္ကေလးမ်ားဖိုသြားေပမဲ့ အရသာထူးကိုေတာ့ေတာင့္တလ်က္ရွိေပသည္။ မ်ိဳးလြင္တေယာက္လီလီသန္းေပါင္ႏွစ္လုံးကို ျဖဲၿပီးေတာ့ကားလိုက္သည့္အခါတြင္ေတာ့။ လီလီသန္း တေယာက္အလိုက္သိစြာျဖင့္ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကိုေထာင္ပစ္လိုက္ေလသည္။

မ်ိဳးလြင္သည္ေထာင္ထားေသာ လီလီသန္းကိုယ္ေပၚသို့တက္ၿပီးေတာ့ ခြလိုက္ေလသည္။ ထို့ေနာက္သူ၏လီးႀကီးကို လီလီသန္း ေစာက္ပတ္အ၀တြင္ေတ့ၿပီးေတာ့ အသာေလးဖိသြင္းလိုက္ေလသည္။ “အမေလး… ကၽြတ္ ကၽြတ္ နာလိုက္တာ ကို ကိုမ်ိဳးရယ္” ကြမ္းသီးေခါင္းျမဳပ္႐ုံမၽွ လီးႀကီးက၀င္သြားသည့္အခါ လီလီသန္းမွာနာက်င္လွသျဖင့္ မ်ိဳးလြင္ရင္ဘတ္ကို အသာဆီးတြန္းလိုက္႐ုံမက မ်က္ႏွာေလးလည္းရွုံ႔မဲ့ၿပီးေတာ့ ပါးစပ္မွၿငီးတြားကာစုတ္ထိုးမိသည္ထိ ျဖစ္သြားရေလသည္။

လီးထိုးသြင္းလိုက္မိသည္ႏွင့္ ေစာက္ေခါင္းေလးမွာ ၁၅ႏွစ္ ၁၆ႏွစ္အပ်ိဳေလး မ်ားေစာက္ေခါင္းကဲ့သို့ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးရွိေနသည္ကိုထိေတြ႕ခံစားလိုက္ရသျဖင့္ မ်ိဳးလြင္မွာ အေတာ္ပင္ေက်နပ္သြားေလသည္။ မိမိလင္ျဖစ္သူမွာ သာမန္လူတို့ေလာက္ပင္ရွိမည္မဟုတ္ပဲ ခပ္လွီလွီျဖင့္ေသးသြယ္ေသာလီးျဖစ္ေနသျဖင့္။ လီလီသန္းတေယာက္ကာမအရသာခံစားရာတြင္ တင္းတိမ္ေက်နပ္မွုမရွိပဲအားမရေအာင္ျဖစ္ခဲ့သျဖင့္ အသစ္အဆန္းေတြေတြ႕ၾကဳံလိုသည့္ ဆႏၵမ်ားရွိေနခဲ့ရာေယာက္်ားတဦးႏွစ္ဦးမၽွျဖင့္ ေနာက္မီးလင္းခဲ့ဘူး ေလသည္။

သို့ရာတြင္သူမအဖို့ တင္းတိမ္ေက်နပ္မွုမရရွိခဲ့ေပ။ ယခုမူမိမိေမၽွာ္မွန္းထားသည္ထက္ လြန္ကဲသည့္အျဖစ္မ်ိဳးလာၾကဳံေနရသျဖင့္ စိတ္ထဲတြင္မေတာ့ေက်နပ္ေနေလသည္။ မိမိဟာၾကးကလီလီသန္းေစာက္ဖုတ္အတြင္း နစ္ျမဳပ္ၿပီးေတာ့သာသာေလး၀င္သြား႐ုံမၽွျဖင့္ လီလီသန္းခမ်ာ ထြန္႔ထြန္႔လူးၿပီး မိမိရင္ဘတ္ကိုဆီးတြန္းလိုက္သျဖင့္ မ်ိဳးလြင္မွာအသာၿငိမ္လိုက္ရာမွ “နာသလားဟင္” ဟုေမးလိုက္ေလသည္။ “နာတယ္ကိုမ်ိဳးရယ္ ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ” “အစပထမမို့ပါ အသန္းရယ္ ကိုမ်ိဳးျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ့မယ္”။

ေျပာရင္းႏွင့္သူ၏လီးကို လီလီသန္းေစာက္ဖုတ္ထဲသို့ ျပန္ၿပီးေတာ့သြင္းလိုက္ေလသည္။ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖဲကားထားသျဖင့္ နဂိုအေနထားအရလီးလီသန္းေစာက္ဖုတ္မွာျပဲသြားသည့္အျပင္။ တံေတြးမ်ားဆြတ္ထားသျဖင့္ ခၽြဲေနေသာမ်ိဳးလြင္လီးႀကီးမွာ ယခုတႀကိမ္တြင္မူ လီလီသန္း ေစာက္ဖုတ္ထဲသို့က်ပ္က်ပ္ညပ္ညပ္ျဖင့္ ၀င္ထြက္ေနေလေတာ့ရာ မ်ိဳးလြင္သည္စိတ္ေဇာအဟုန္မ်ား ျပင္းသထက္ျပင္းထန္လာၿပီး လီလီသန္းေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို့ သူ၏လီးကိုဒလၾကမ္းပင္ေဆာင့္ကာ ေဆာင့္ကာ လိုးသြင္းေနေတာ့သည္။

စီးစီးပိုင္ပိုင္ျဖင့္ လီလီသန္းေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို့ မ်ိဳးလြင္လီးေခ်ာင္းႀကီး၀င္ထြက္လွုပ္ရွားေနရသျဖင့္ မၾကာခင္အခ်ိန္မွာပင္ လီးတံတေလၽွာက္ထူပူလာကာ လီလီသန္းမွာလည္းစံခ်ိန္မီလီးႀကီး၏အလိုးကို ခံစားေနရသျဖင့္အရသာမ်ား ထူးကဲစြာခံစားရင္းေအာက္မွေန၍ ေကာ့ကာေကာ့ကာပင့္ပင့္တင္ေပးေနေလသည္။ ထို့ေနာက္တြင္ေတာ့ မ်ိဳးလြင္သည္အရသာမ်ားအီဆိမ့္စြာခံစားလာၿပီး မနားတမ္းပင္လီလီသန္း၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသို့လီးႀကီးကိုထိုးေဆာင့္ကာ သုက္ရည္မ်ားကိုပန္းထုတ္လိုက္သလို။

လီလီသန္းသည္လည္း ကာမစိတ္အျမင့္ဆုံးေရာက္ရွိသြားၿပီးေတာ့ သုက္ရည္မ်ားကလည္းဒလေဟာ ပန္းထြက္လာေလသည္။ “ႁပြတ္ ဘြတ္ ပလပ္ စြတ္” “အိုး အီး ရွီး အား ဟင္း ဟင္း အီး အား..” ႏွစ္ေယာက္သားမွာ ဖက္လ်က္သားကုတင္ေပၚတြင္ ၿငိမ္သက္သြားေလေတာ့သည္။ ညနက္ပိုင္းတြင္ ေဒၚေလးျမစိတ္ေက်နပ္သည္အထိ စခန္းသြားရမည့္အေရးကို မ်ိဳးလြင္အဖို့ရင္ေလး ေနေလသည္။ တစတစႏွင့္ညနက္လာသည့္အခါတြင္ အိပ္ယာသို့၀င္လာရေလသည္။

သူ႔မိန္းမခင္ခင္မွာ အိပ္ရာထက္တြင္လဲေလ်ာင္းကာ သူ႔ကိုေစာင့္ဆိုင္းေနေပသည္။ ခင္ခင္မွာညစဥ္တႀကိမ္တခါမၽွ စခန္းသြားရသည္ကိုပင္ေက်နပ္ေနသည့္ မိန္းမျဖစ္ကာမ်ိဳးလြင္မွာအခ်ိန္မဆိုင္းေတာ့ပဲ စိတ္မပါ့ တပါႏွင့္ျပဳမူေနက်အတိုင္း ဟိုဟိုဒီဒီကိုင္တြယ္ႏွိုးဆြမွုမ်ားပင္ မျပဳႏုင္ေတာ့ပဲထဘီကိုလွန္ကာ တက္ခြလိုက္ေလသည္။ သို့ရာတြင္သူ၏လီးႀကီးကခါတိုင္းကဲ့သို့ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းမရွိေတာ့ပဲ ေျပာ့ေခြေခြျဖစ္ေနေလသည္။ မ်ိဳးလြင္၏ထူးျခားေသာအမူရာႏွင့္ ေျပာ့ေခြေနေသာလီးႀကီးတို့ေၾကာင့္ “ကိုမ်ိဳး ရွင္ကေန႔ညဘာျဖစ္ေနလဲဟင္ စိတ္မပါဘူးလား” ဟု ေမးလိုက္ေလသည္။ “စိတ္မပါလို့မဟုတ္ပါဘူးကြာ အလုပ္ကပင္ပန္းေတာ့ ၿငီးစီစီႀကီးျဖစ္ေနလို့ပါကြာ” ဟု မ်ိဳးလြင္ကျပန္ေျဖ လိုက္ေလသည္ …… ၿပီးပါၿပီ။