အားပါးတရပါရှင်

အားပါးတရပါရှင်

 

 

 

ရှင်က..အဲလေ ကိုကို က အမြဲတမ်း ဒီလိုပဲ နောက်ကျတာချည်းပဲ “ဆွေ ကလည်းကွာ အလုပ်ကိစ္စတွေ မပြတ်လို့ပါ။ တစ်ခါတလေ စိတ်မဆိုးပဲ နေပါ့လား” ကျွန်တော် သူ့ဆံပင်အုံလေးကို မထိတထိ ဖွလိုက်ရင်း ပြောလိုက်တယ်။ “အော် ကိုကိုရယ် စိတ်ဆိုးတာ ဝါသနာပါလို့ စိတ်ဆိုးနေတယ်များ ထင်လား။ စိတ်တိုရတာ စိတ်ဖိစီးတယ်ရှင့်။ တကယ်ပဲ ကိုကို နဲ့ ဆို ဆွေ အသက်တိုမယ်။ ဒေါသထွက်ရတာ” “အေးပါ ဆွေရယ်။ ဒီလို အမှတ်တရနေ့ဆိုတာ ရန်မဖြစ်ရဘူး။ လာ.. ဟိုဆိုင်လေးမှာ သွားထိုင်ရင်း ထောပတ်သီးဖျော်ရည်သောက်ကြမယ်။ ပြီးရင် ဟိုသွားမယ်” “ဟိုသွားတာက ဖြစ်ပါ့မလား ကိုကိုရယ်” ဆွေက ခေါင်းလေးငုံ့ရင်း မဝံ့မရဲ ပြောတယ်။ သူရှက်နေတာလား မသိဘူး။ ဆွေ က တစ်ခုခုကို လေးလေးနက်နက် စဉ်းစားတယ်ဆို အမြဲတမ်း ခေါင်းငုံ့ထားလေ့ရှိတယ်။ “ဆွေက ရှက်လို့လားဟင်” “ရှက်တာလည်း ရှက်တာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ပိုက်ဆံကုန်မှာ စိုးတာ။

ပိုက်ဆံအကြောင်း မပြောဘဲ တစ်ရက်လောက် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် နေကြရအောင်လားကွ ကိုကို့ သဘောပါ ဆိုတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်တယ်။ ကျွန်တော် ဆွေ့ကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ ပြောပြရင် ခင်ဗျားတို့ ယုံမှာတောင် မဟုတ်ဘူး။ နှစ်ယောက်သားထိုင်နေကျ အအေးဆိုင်လေးကို သွားကြတယ်။ မရောက်တာတောင် အတော်ကြာပြီ။ ဆိုင်ရှင်အမကြီးက သူတို့ စုံတွဲကို မှတ်မိတယ်။ “ဟယ် ငါ့မောင်နဲ့ ငါ့ညီမ မရောက်လာတာတောင် အတော်ကြာပြီအေ။ မောင်ဇော်မြင့် က အတော်ဝလာပါလား။ ငါ့ညီမ ဆွေ က လှတုန်းပဲ” ကျွန်တော်လည်း ဟီးဟီး ဆိုပြီး ပါးစပ်ကိုဖြဲထားရတယ်။ ဆွေကတော့ တွေ့တယ်မဟုတ်လားဆိုတဲ့ ရုပ်နဲ့။ “ဟုတ်တယ် အမကြီးရေ။ အမကြီးရဲ့ ထောပတ်သီးဖျော်ရည်ကို လွမ်းလို့။ နှစ်ခွက်ပေးပါ။ လက်ဖျော်နော်။ ရေခဲလှေ ျာ့ထည့်” အစ်မကြီးက သူ့ရဲ့ နာမည်ကျော် ထောပတ်သီးဖျော်ရည် နှစ်ခွက်ကို လာချတယ်။

ဘယ်တုန်းကတည်းက သောက်ချင်နေမှန်းမသိတဲ့ ကျွန်တော်ရော ဆွေရော အားရပါးရ သောက်ချလိုက်တာ ထောပတ်သီးဖျော်ရည်နှစ်ခွက်ဟာ ပြိုက်ကနဲ ကုန်သွားတယ်။ ဆွေ့ နူတ်ခမ်းထောင့်နားမှာ ပေနေတဲ့ စိမ်းစိမ်း အဖတ်လေးတွေကို ကျွန်တော် လက်နဲ့ ဖယ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် လက်ကို ဆွေက ဖမ်းဆုပ်ထားပြီး ကျွန်တော့်ကို သေချာစိုက်ကြည့်နေတယ်။ “ကိုကို ဆွေ့ ကို ချစ်သေးလားဟင်” “ဟာကွာ ဆွေ ကလည်း မေးမှ မေးရက်တယ်။ ဆွေ သာ ကိုကို့ အပေါ် အရင်လို မဟုတ်တော့တာ” “အလုပ်တွေများလို့ပါ ကိုကိုရယ်။ ဆွေ ဘဝမှာ ကိုကို တစ်ယောက်တည်း ရှိတာ ကိုကို သိရဲ့သားနဲ့” “ ကဲ ချစ်သူလေးရေ။ အချိန်မရှိတော့ဘူး။ ကိုကို တို့ ဟိုတယ်သွားရအောင်။ ပိတ်ရက်ဆိုတော့ သိတဲ့အတိုင်းပဲ” “ ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို” ဆိုပြီး ဆွေက လက်ကျန်ရေခဲတုန်းလေးကို မော့ချလိုက်တယ်။ ဆွေ့လက်ကို ဆွဲပြီး ဆိုင်ထဲက ထွက်လာခဲ့တယ်။ အစ်မကြီးရဲ့ အသံကျယ်ကြီးက အအေးဆိုင် ကောင်တာနောက်က ထွက်လာသေးတယ်။

အမယ်လေး.. ဒီစုံတွဲက ငါ့ဆိုင်မှာ လာကျူနေကြတာ အအေးဖိုးတောင်ပေးမသွားတော့ဘူးလားဟေ့” ရှက်ရှက်နဲ့ ဆွေက ရှေ့ကို ခပ်သုတ်သုတ်ထွက်သွားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အအေးဖိုး ရှင်းလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်တို့ စုံတွဲ သွားနေကျ ဟိုတယ် တောင် မရောက်တာကြာလို့ လမ်းကို မနည်းရှာရတယ်။ အလိုက်မသိတဲ့ တက်စီသမားက အဲဒီလမ်းထဲက ဟိုတယ်ကို သွားမှာလား ဆိုပြီး မေးနေလို့ ဆွေ တောင် ခေါင်းလေးကို ငုံ့ထားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ယောင်နန နဲ့ ဟုတ်တယ်ဗျလို့ ပြောလိုက်တယ်။ ဟိုတယ် က ရှိပါသေးတယ်။ ဒါပေမဲ့ အရင်နဲ့တော့ မတူတော့ဘူး။ ဆေးအသစ်သုတ်ထားတယ်။ အထပ်တွေလည်း မြင့်သွားပြီ။ ဟိုတယ် အဝင်မှာ ထွက်လာတဲ့ ဆယ်ကျော်သက် စုံတွဲတစ်တွဲကိုတွေ့တော့ နှစ်ယောက်သား ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ မျက်နှာတွေပူလို့။ ဆွေက ကျွန်တော့်လက်ကို ညှစ်ထားတယ်။ ဟုတ်တယ် ..ဆွေက ရှက်ရင် ကျွန်တော့်ကို အမြဲ အဲဒီလို လုပ်နေကျ။

ဧည့်ကြိုဝိတ်တာလေးက ဆက်ရှင်လား တစ်နေကုန်လားဆိုပြီး မေးတယ်။ ပိုက်ဆံကြိုရှင်းရမယ်ဆိုလို့ ၄ နာရီ တစ်ဆက်ရှင် ယူပြီးတော့ ကောင်တာမှာ ငွေရှင်းလိုက်တယ်။ ကောင်တာမှာ ထိုင်နေတဲ့ လူဝကြီးက ကျွန်တော်တို့ အတွဲကို မှတ်မိတယ်ဗျား။ “ဟား…ဆံရှည်တို့ စုံတွဲပါလား။ အမယ် ဆံပင်တွေဘာတွေ တိုလို့ ဝလာလိုက်တာ။ ခုထိချစ်နေကြတုန်းပဲလားကွ..ဟေးဟေးဟေး” ဒုက္ခပဲ ဆွေက ရှက်ပါတယ်ဆိုမှ ဘိုးတော်က အမျိုးစပ်နေတယ်။ “ဟဲ..နောက်မှတွေ့မယ် ဆရာကြီးရေ” လို့ ပြောပြီး ခပ်သုတ်သုတ်နဲ့ ဝိတ်တာလေးနောက်ကို ကျွန်တော်နဲ့ ဆွေ လိုက်သွားတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဝိတ်တာလေးက တရှူးရှူးနဲ့ အမွှေးဘူးကြီး ဖြန်းနေတယ်။ ကျွန်တော်တားလိုက်ဖို့ မေ့သွားတာ။ ဆွေ က အဲဒီအနံ့ကို တအားမုန်းတာ။ အရင် ဝိတ်တာ အဟောင်းလေးဆို အဲဒါတွေ ဖြန်းတာ ကျွန်တော်တို့ မကြိုက်တာ သူသိတယ်။ ကောင်လေး ထွက်သွားတော့ ဆွေက ကျွန်တော့် ပေါင်ပေါ်လာထိုင်တယ်။

ဆွေ တို့ ဒီလိုမနေဖြစ်တာတောင် ကြာပြီနော် ကိုကို “ဟုတ်ပ ကိုကို့ ချစ်သူလေးကို မချစ်ရတာတောင် ကြာပြီ။ မှန်းစမ်း နမ်းရအောင်” “ဟာ ကိုကို့ မုတ်ဆိတ်ကြီးတွေက စူးလိုက်တာ။ ဒါလေးတောင် မရိတ်လာဘူး။ တကယ့်လူ သိလား ရှင်က” “အေးပါကွာ။ နောက်မှ ကိုကို ရိတ်လိုက်ပါ့မယ်” ကျွန်တော်ဆွေ့ခါးလေးကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ဆွေက ကျွန်တော့် လည်ဂုတ်ကို ဖက်ပြီးတော့ ပါးကိုရွှတ်ကနဲ နမ်းတယ်။ “ကိုကို့ အတွက် ဆွေဝယ်ထားတာလေး ရှိတယ်။ ခဏလေးနော်” ဆိုပြီး သူ့ ဆလင်းဘတ်အိတ်လေး ထဲက အထုပ်လေး တစ်ထုပ်ကို ယူပြတယ်။ “ဘာလဲ ဆွေရဲ့” “ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ကြည့်ပေါ့ လူကြီးရဲ့” ဆွေ့အသံက ချွဲနွဲ့နွဲ့လေး။ ဒီလိုအသံမျိုး မကြားရတာတောင် ကြာပြီ။ စက္ကူပါကင်စ ကို ဖောက်လိုက်တာနဲ့ အထဲမှာ ဘာမှန်းကျွန်တော် သိလိုက်ပါပြီ။ ကျွန်တော်သိပ်ကြိုက်တဲ့ သားရေပိုက်ဆံအိတ်လေး ကျွန်တော်သိပ်ကြိုက်တာ။ ငါးသောင်းလောက် ပေးရလောက်တယ်။

လက်ဆောင်ရလို့တော့ မဟုတ်ဘူးနော်။ ကျွန်တော့်ရင်ထဲ လှိုက်ကနဲ ဝမ်းသာသွားတာ။ ကျွန်တော့် ချစ်ရတဲ့ ကပ်စေးနည်းမ ဆွေ ဟာ ကျွန်တော့်ကို ဒါပေးချင်လွန်းလို့ သူဘယ်လောက် ခြစ်ကုတ်ပြီး စုခဲ့မလဲ ဆိုတာကို တွေးပြီး ကြည်နူးသွားတာ။ “ကိုကို ဆွေ့ ဖို့ လက်ဆောင်ပေးဖို့ မဝယ်ရသေးဘူးကွာ။ လကုန်မှပဲ ဝယ်ပေးတော့မယ်” “မဝယ်ရပါဘူး” “ဟမ် ဘာဖြစ်လို့လည်း” “ပိုက်ဆံကုန်တယ်ရှင့်။ အလကားအရည်မရအဖတ်မရတွေ” ကဲ ကျွန်တော့်ချစ်သူက အဲလို ဆွေ ပါဆို။ “ကဲ ချစ်တော့မယ် ဆွေ ရာ။ ဒီမှာ ညီလေး က ဆန္ဒပြနေပြီ” “တွေ့မယ် အဲဒီအကောင်” ဆွေက ကျွန်တော့်ပစ္စည်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး သူလက်နဲ့ မနာအောင် လိုက်ထုနေတယ်။ ဆွေ့ကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး သူ့ပါးကို ရှူးကနဲ နမ်းလိုက်တယ်။ မိတ်ကပ်နံ့နဲ့ သနပ်ခါးနံ့ ပေါင်းထားတဲ့ ရနံ့လေးက သင်းနေတာပဲ။ ဆွေက ခဏနော် ကိုကို ဆိုပြီး သူ့ခေါင်းပေါ်က ဖန်စီကလစ်တွေကို ဖြုတ်နေတယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့် ပါးကို နမ်းတော့တာပဲ။

ဒုက္ခပဲ ငါတော့ ဒီလူကြီးကို ဘယ်လို ချစ်မှန်းမသိဘူး လို့ ပြောသေးတယ်။ တစ်ယောက်ပါးကို တစ်ယောက် မြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့ အကြာကြီး နမ်းကြပြီးတဲ့အခါ ကျွန်တော့် မုတ်ဆိတ်တွေ စူးတယ်လို့ ဆွေ မပြောတော့ဘူး။ နောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း နူတ်ခမ်းကို နမ်းတယ်။ ဆွေးခံတွင်းထဲက ခုန သောက်ထားတဲ့ ထောပတ်သီးဖျော်ရည်က နို့နံ့လေးတောင်ရတယ်။ ယုံလားတော့မသိဘူး။ ချစ်နေတယ်ဆိုရင် မနက်ခင်း သွားမတိုက်ရသေးခင် နမ်းတာတောင် အနံ့ဆိုးကို အာရုံမရဘူးခင်ဗျာ။ ကျွန်တော်နဲ့ ဆွေဟာ နူတ်ခမ်းချင်း အကြာကြီးတေ့ပြီး စုပ်နေကြတယ်။ ဆွေ ဟာ စိတ်ပါလာရင် တကယ့် ကျားပေါက်မလေးလိုပဲ သိပ်သန်တာ။ ခုလည်းကြည့် ကျွန်တော့်ကို ဆွဲလှဲလိုက်ပြီး ကျွန်တော့် အောက်နူတ်ခမ်းကို စုပ်လိုက်တာ ဆိုတာများ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ အပေါ်နူတ်ခမ်း ဖူးဖူး ထော်ထော်လေးကို အားရပါးရ ပြန်စုပ်နမ်းနေတယ်။ လက်တွေကတော့ ခိုင်းတောင်မခိုင်းရဘူး။ အလိုလို သူ့ နို့အုံပုံပေါ်မှာ။ ဆွေ့ ရင်သားက ထွားတယ်။ ကိုင်လို့ ကောင်းတယ်။

ဆွေက ကျွန်တော့်လက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ရုန်းလိုက်ပြီး ထထိုင်ကာ သူ့အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်နေတယ်။ ဆွေ ကြမ်းလာပြီဆို ကျွန်တော်သိတယ်လေ။ သူ စိတ်ကောင်းကောင်း ပါလာပြီ။ ကျွန်တော်လည်း ဝတ်လာတဲ့ စပို့ရှပ်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ခေါင်းမှာ တစ်နေလို့ ဆွေကတောင် ကူချွတ်ပေးရသေးတယ်။ “ကဲ ဦးဗိုက်ပူ ပက်လက်လှန်ပါ” တဲ့။ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့် ပက်လက်လေး လှန်ပေးထားလိုက်တယ်။ ဆွေက ကျွန်တော့် ပါးကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းပြီး လည်ပင်းတွေကို နမ်းတယ်။ ဆွေ့ လျှာ က ဘာများ ပါသလဲ မသိဘူးဗျာ။ သူ့ လျှာနဲ့ ထိလိုက်ရင် ဘယ်နေရာ ဖြစ်ဖြစ်ကောင်းတယ်။ ကျွန်တော် ခန္တာကိုယ်ပေါ်ကို ရွစိရွစိဖြစ်အောင် လူ့လက်ကလေးနဲ့ လိုက်ကစားနေတယ်။ လည်ပင်းကနေ အောက်ဆင်းလာတယ်။ ကျွန်တော့် ဝဲဘတ် နို့ကို ဆွေ စပြီး လျှာနဲ့ ကလိတယ်။ သူ့ညာလက်ကတော့ တဖြည်းဖြည်း ကျွန်တော့် ဂွကြားကို ရောက်လာတယ်။

မတ်နေအောင် ထောင်နေတဲ့ အောက်ကဟာကြီးကို ရှောင်ပြီး ကလိနေတယ်။ ထိအောင်လည်း မကိုင်ဘူး။ မထိတထိဗျာ။ ကျွမ်းလိုက်တဲ့ ဆွေ။ ကျွန်တော့်မှာ ရူးနေတာပဲ။ အပေါ် ဖီလင် အောက်ဖီလင်လေ။ အားနေတဲ့ ဘယ်လက်နဲ့ ဆွေ့ ပစ္စည်းကို ထမီထဲ လှမ်းနိူက်ပြီး ကိုင်လိုက်တယ်။ သူလည်း တော်တော် ချစ်ရည်ရွှမ်းမြနေပြီ။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ တစ်ခုလုံး ရွှဲလို့။ ကြည့်ရတာ လမ်းမှာကတည်းကများ ထွက်လာသလား မသိဘူး။ ဆွေက ကျွန်တော့် နို့ နောက်တစ်လုံးကို စို့နေတဲ့ အချိန် သူ့ ကျောနောက်ကနေ ဘော်လီကလစ်တွေကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း ကျွမ်းတယ်ဗျာ။ တော်ရုံတန်ရုံ ဘော်လီလောက်ကတော့ မကြည့်ဘဲ ဖြုတ်နိုင်တယ်။ ဆွေရော ကျွန်တော်ရော အပေါ်ပိုင်း ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်နေတဲ့ အချိန် ကျွန်တော် အောက်ကပုဆိုးကို ခြေထောက်နဲ့ ခတ်ထုတ်ပြီး ဖယ်လိုက်တယ်။ ဆွေလည်း လုံချည်ကို ချွတ်လိုက်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကို တစ်လိပ်ချင်း ချွတ်ချလိုက်တယ်။

အမွှေးတွေ ရိတ်ထားတဲ့ ဆွေ့ ပစ္စည်းကြီးက ပြူးနေတာပဲ။ မလှပေမဲ့ ချစ်စရာကောင်းပါတယ်။ ကိုယ်ချစ်တဲ့ မိန်းမရဲ့ ပစ္စည်းပဲဗျာ။ ချစ်ရမှာပေါ့။ ဆွေက အပေါ်က ထည့်တော့မယ့် ပုံစံနဲ့ ကျွန်တော့်ပေါ်ကို တက်လာတယ်။ “ဆွေကလည်း မနမ်းပေးတော့ဘူးလား” “အမယ်လေး တော်တော်ဇိမ်ခံတဲ့ အဘိုးကြီးတော့။ ဟွန်း ချစ်လို့နော်။ ခဏ ခဏ မလုပ်ခိုင်းနဲ့” ဆွေက ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အောက်မှာ ဒူးလေးထောက်ထိုင်နေတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခုတင်ပေါ်ကနေ ခြေထောက်အောက်ချထိုင်ပြီး သူ့မျက်နှာဘက်ကို ကျွန်တော့် ဟာကြီးကို ပေးလိုက်တယ်။ ဆွေ က ကျွန်တော့် ပစ္စည်းထိပ်က ခေါင်းကို အသာလေးငုံလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အထဲကနေ လျှာနဲ့ ထိပ်ကို ကလိတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ။ သူံဆံပင်လေးတွေကို သပ်ပေးနေရင်း အမှုတ်ခံနေလိုက်တယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆွေကြမ်းလာတယ်။ သူ့ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ပါးစပ်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးလာတယ်။

ဟား…ပြီးတောင် ပြီးချင်ချင်ဖြစ်လာတာ မနည်းကို စိတ်ထိန်းထားရတယ်။ ကျွန်တော် မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ ဆွေက ကျွန်တော့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖက်ထားတယ်။ သူ့ပါးစပ်ကို ကျွန်တော်က ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ လုပ်တာ။ ဆယ်ချက်လောက် လုပ်ပြီးတော့ ဆွေ မောမှာ စိုးလို့ ကျွန်တော် နားလိုက်တယ်။ “ဆွေရေ ကိုကိုတော့ မရတော့ဘူး။ လာခုတင်ပေါ်တက်” ဆွေက ခုတင်ပေါ်တက် ပက်လက်လှန်ပေးထားတယ်။ ကြီးမားတဲ့ သူ့ တင်ပါးကြီး နှစ်ခုကြားက ခပ်ညိုညို အကွဲကြောင်းထဲကို ကျွန်တော့် ဟာ ခေါင်းထိုးထည့်လိုက်တယ်။ “အား ရှီး..။ ကိုကို ဖြည်းဖြည်းထည့်နော် ဆောင့်မထည့်နဲ့” “ကိုကို ဖြည်းဖြည်းထည့်မယ်ဆွေ။ နာရင်ပြောနော်” ကျွန်တော် ချော့ချော့ပြီး ထည့်လိုက်တာ သူ့ဟာကလည်း ချောဆီအပြည့်ဖြစ်နေတော့ လျှောကနဲ ဝင်ချသွားတယ်။ သူ့ပေါ်ကို ဒူးထောက်မှောက်ချလိုက်ပြီး သူ့ပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ အောက်က ဖင်ကတော့ ညှောင့်နေတာပေါ့။

အရည်တွေ ရွှဲနေတာများ ဗွက် ဗွက် ဗွက် နဲ့ မြည်နေတာ။ ဆွေ က ကျွန်တော့် ခါးကို ပြန်ဖက်ထားတယ်။ “အား ရှီး။ ရှီး။ ကောင်းလိုက်တာ ကိုကို ရယ်။ လုပ်ပေးပါ။ ကိုကို လုပ်ပေးပါ” ချစ်သူက တောင်းဆိုလာမှတော့ ကျွန်တော်လည်း တဖြောင်းဖြောင်းနဲ့ လုပ်တော့တာပေါ့။ လူပျိုပေါက်တွေ လောက်တော့ ဘယ်ကြမ်းနိုင်မလဲဗျာ။ ကိုယ့်သက်လုံနဲ့ ကိုယ်လေ။ ဆွေက သူ့ခေါင်းအုံး နှစ်စကို ကိုင်ပြီး မျက်လုံးကို မှေးပြီး သံစုံ အော်နေတယ်။ “ကိုကို အဆင်ပြေလားဟင်” “သိပ်ကောင်းတာပဲ။ ဆွေ့ အထဲက ကိုကို့ ဟာကို ညှစ်ပေးနေတာ အရမ်းကြိုက်တာပဲ။ ချစ်တယ်နော်” “ဟုတ်ကိုကို။ ဆွေ အပေါ်ကနေ လုပ်ပေးရမလား” သူအပေါ်တက်ချင်နေလို့ ပြောတာ။ ကျွန်တော် အသာအယာ ဆွဲထုတ်ပြီး ပက်လက်ပြန်လှန်ပေးလိုက်တယ်။ ဆွေက ကျွန်တော့်ဟာကို တစ်ချက်နှစ်ချက်လောက် ဂွင်းတိုက်လိုက်ပြီး အပေါ်က တက်ထိုင်တယ်။ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ထောက်ထားပြီး အားပါးတရ အထိုင်အထ လုပ်တော့တာပဲ။

အောက်က ဟာနှစ်ခုကတော့ တက်ညီ လက်ညီ သွားနေတယ်။ “ယောင်္ကျားရယ် အား အား ရှီး ။ ပြီးချင်လာပြီ။ ပြီးချင်လာပြီ” ဘယ်သူမှ မနှိပ်စက်ဘဲ သူ့အသံလေးက ငိုသံစွက်လာတယ်။ ချွဲတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးထင်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ကို တင်းမထားဘဲ လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ “ဆွေ အားရပါးရဆောင့် ရတယ်။ ကိုကိုလည်း ပြီးတော့မယ်” “အား… ချစ်တယ်။ ချစ်တယ်။ ရှီး။ ကိုကို ရယ်။ ကြိုက်လိုက်တာ ကိုကိုရယ်” ဗွက် ဗွက် ဗြွတ် ဗြွတ် ဗြွတ်… ကျွန်တော်ပြီးသွားပါပြီ။ ကျွန်တော် ဆွေ့ကို ပွေ့ပြီး ပြန်မှောက်ချလိုက်တယ်။ အားရပါးရ အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်နေလိုက်တယ်။ ဆွေလည်း တွန့်လိမ်နေတာပဲ။ အသံတွေဆိုတာ စုံလို့။ သေချာနားထောင်ရင် ဟိုတယ်ခန်း အပြင်က ကြားရလောက်တယ်။ ဆွေ့ အဖုတ်ထဲကို ကျွန်တော့် သုတ်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တာလည်း ကုန်ရော ကျွန်တော် ဆက်မလုပ်နိုင်တော့ဘူး။ သူ့ပေါ် မှောက်နေလိုက်တယ်။

ဆွေက ရင်သားလည်းကြီးတာမို့ သူ့ရင်ခွင်က နေလို့ ကောင်းတယ်ဗျ။ “ဆွေ” “ရှင် ..ကိုကို” “ကိုကို တို့ တစ်သက်လုံး ဒီလိုပဲ ချစ်ပြီး တူတူနေကြမယ်နော်” အင်းပေါ့ ကိုကိုရယ်လို့ ပြောတဲ့ သူ့အသံလေးက မောပန်းရီဝေနေတယ်။ “happy anniversary” လို့ ပြောလိုက်တော့ “same to you” လို့ ပြန်ပြောတယ်။ ခဏနေတော့ ကျွန်တော်တို့ ရေတူတူချိုးကြတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ တစ်ပွဲဖြစ်လိုက်သေးတယ်။ ၄ နာရီ တဆက်ရှင်မှာ ကျွန်တော်တို့ ၂ ခါစီပြီးခဲ့ကြတာပေါ့။ ပြီးတော့ ဟိုတယ်ထဲက ပြန်ထွက်ခဲ့ကြတယ်။ ဟိုတယ်က အထွက်မှာ ထုံးစံအတိုင်း ဆွေက ခေါင်းကြီးငုံ့လို့။ “ဆွေ .။ ကိုကို လိုက်မပို့တော့ဘူးနော်။ အလုပ်ကိစ္စ ၃၉ လမ်းမှာ ချိန်းထားတာရှိလို့” “ဟုတ် ကိုကို ဆွေ ကားငှားပြန်လိုက်မယ်” ဆွေ့ကို ကားငှားပေးလိုက်ပြီး ကျွန်တော်လည်း ညနေခင်း ချိန်းထားတဲ့နေရာမှာ အလုပ်စကားတွေ သွားပြောရတယ်။ အလုပ်သာ လုပ်နေရတယ် နေ့ခင်းက ကျေနပ်ပီတိလေးက ခေါင်းထဲမှာ ရှိတုန်း။

အလုပ်ပြီးတာနဲ့ တစ်ဖက်လုပ်ငန်းရှင်က ဘီယာလိုက်တိုက်ပါမယ် ဆိုတာတောင် မသောက်နိုင်တော့ဘူး။ အိမ်ကို တန်းပြန်တာပဲ။ အိမ်ရောက်တော့ နည်းနည်းမှောင်ချင်နေပြီ။ တိုက်ခန်းတံခါးဝက ဘဲလ်ကို တီးလိုက်တော့ သားတော်မောင် အကြီးကောင်က လာဖွင့်တယ်။ဝယ်လာတဲ့ ပေါက်စီထုပ်ကို ပေးလိုက်တော့ မွေးရကျိုးနပ်တဲ့သားကြီး က သယ်နေကျကျွန်တော့် အိတ်ကိုတောင် မယူဘဲ မုန့်ထုပ်ကို လှမ်းယူတယ်။ “အတော်ပဲ ဖေဖေ ရာ မေမေ ဒီနေ့ ဟင်းမချက်ဘူး။ တရုတ်ဆိုင်က ခေါက်ဆွဲကြော်နဲ့ ထမင်းစားရတာ။ ဟင်းမကောင်းလို့ ညစ်နေတာ” ဆိုပြီး အထဲပြေးဝင်သွားတယ်။ မျောက်လွှဲကျော် သမီးငယ်ကို မတွေ့။ “သားကြီးရေ။ ညီမလေး ရောကွ” “မေမေ နောက်ဖေးမှာ ညီမလေးကို ရေချိုးပေးနေတယ်ဖေဖေ” ကျွန်တော့် အသံကြားတော့ မိန်းမ က အပြင်ထွက်လာတယ်။ “အမလေး ထူးထူးဆန်းဆန်းပါလား ကိုဇော်မြင့် ရှင်မူးမလာပါလား”။

ဟာ ဒီမိန်းမ ကလဲ ငါ့ကို အရက်သမားများ မှတ်နေလားမသိဘူး” လို့ ပြောပြီး ပါးကို လှမ်းနမ်းလိုက်တယ်။ ရှင်ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ ကလေးတွေရှေ့မှာ ဆိုပြီး မိန်းမက ကျွန်တော့် အိတ်ကို ဆွဲယူပြီး အလုပ်စားပွဲပေါ် သိမ်းပေးနေတယ်။ “ပေပေဂျီး က မေ့မေ့ကိုတော့ နမ်းတယ်။ မီးမီး ကို မနမ်းဘူး” ဆိုပြီး ရေချိုးပြီးကာစ သမီးလေးက ပြေးထွက်လာပြီးအော်တယ်။ “အမလေး ဖေဖေ့သမီး မိန်းမချောကြီးလာပါဦး” ဆိုပြီး ချီလိုက်ရတယ်။ မိန်းမက “သမီး နဲ့ ဖအေ သိပ်ပိုမနေကြနဲ့။ ရေချိုးရင်ချိုး ရှင်လဲ။ ရေမချိုးရင် ထမင်းသွားစာတော့” “မစားနဲ့ ဖေဖေ ဟင်းမကောင်းဘူး” ဆိုပြီး သားကြီး မျောက်လောင်းက တီဗွီရှေ့ကနေ လှမ်းအော်တယ်။ စိတ်ထဲကတော့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ သားရေ မင်း အမေ ဒေါ်ဆွေဆွေနိုင် တစ်ယောက် ဘယ်ဟင်းချက် နိုင်မလဲ။

နေ့ခင်းက မင်းတို့ကို အဖွါးအိမ်ပို့ပြီး ဖေဖေနဲ့ ချိန်းတွေ့နေတာလေလို့။ ဟုတ်တယ်ဗျ။ ဒီနေ့က ကျွန်တော်နဲ့ ကျွန်တော့် ဇနီး ဆွေဆွေနိုင်တို့ ချစ်သူသက်တမ်း အိမ်ထောင်သက်တမ်း နှစ်ခုပေါင်း ၁၂ နှစ်ပြည့်တဲ့နေ့။ ဆွေ့ကို ကျွန်တော်သိပ်ချစ်တယ်။ ဒီအချစ်သက်သေကတော့ အိမ်က မျောက်လောင်းနှစ်ကောင် ဖြစ်တဲ့ စည်သူဇော်မြင့် နဲ့ ကြည်ပြာဇော်မြင့် ဆိုတဲ့ ချစ်စရာ သားသမီးရတနာလေးတွေပါပဲ။ ဆွေကတော့ နေ့ခင်းကလို ချစ်သူဘဝ ချိန်းတွေ့နေကျ ဟိုတယ်ထဲမှာ ချွဲသလို မချွဲနိုင်။ မျောက်လောင်းနှစ်ကောင် ကို လိုက်ဖမ်းနေရတယ်။ ကဲ သူတို့က ကျွန်တော့် ဘဝပါလို့ ပြောရင် လွန်သလားဗျာ ….ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

အားပါးတရပါရွင္

ရွင္က..အဲေလ ကိုကို က အျမဲတမ္း ဒီလိုပဲ ေနာက္က်တာခ်ည္းပဲ “ေဆြ ကလည္းကြာ အလုပ္ကိစၥေတြ မျပတ္လို့ပါ။ တစ္ခါတေလ စိတ္မဆိုးပဲ ေနပါ့လား” ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ဆံပင္အုံေလးကို မထိတထိ ဖြလိုက္ရင္း ေျပာလိုက္တယ္။ “ေအာ္ ကိုကိုရယ္ စိတ္ဆိုးတာ ဝါသနာပါလို့ စိတ္ဆိုးေနတယ္မ်ား ထင္လား။ စိတ္တိုရတာ စိတ္ဖိစီးတယ္ရွင့္။ တကယ္ပဲ ကိုကို နဲ႔ ဆို ေဆြ အသက္တိုမယ္။ ေဒါသထြက္ရတာ” “ေအးပါ ေဆြရယ္။ ဒီလို အမွတ္တရေန႔ဆိုတာ ရန္မျဖစ္ရဘူး။ လာ.. ဟိုဆိုင္ေလးမွာ သြားထိုင္ရင္း ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ေသာက္ၾကမယ္။ ၿပီးရင္ ဟိုသြားမယ္” “ဟိုသြားတာက ျဖစ္ပါ့မလား ကိုကိုရယ္” ေဆြက ေခါင္းေလးငုံ႔ရင္း မဝံ့မရဲ ေျပာတယ္။ သူရွက္ေနတာလား မသိဘူး။ ေဆြ က တစ္ခုခုကို ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားတယ္ဆို အျမဲတမ္း ေခါင္းငုံ႔ထားေလ့ရွိတယ္။ “ေဆြက ရွက္လို့လားဟင္” “ရွက္တာလည္း ရွက္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ပိုက္ဆံကုန္မွာ စိုးတာ။

ပိုက္ဆံအေၾကာင္း မေျပာဘဲ တစ္ရက္ေလာက္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေနၾကရေအာင္လားကြ ကိုကို့ သေဘာပါ ဆိုတဲ့ မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမာ့ၾကည့္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေဆြ႕ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ေျပာျပရင္ ခင္ဗ်ားတို့ ယုံမွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး။ ႏွစ္ေယာက္သားထိုင္ေနက် အေအးဆိုင္ေလးကို သြားၾကတယ္။ မေရာက္တာေတာင္ အေတာ္ၾကာၿပီ။ ဆိုင္ရွင္အမႀကီးက သူတို့ စုံတြဲကို မွတ္မိတယ္။ “ဟယ္ ငါ့ေမာင္နဲ႔ ငါ့ညီမ မေရာက္လာတာေတာင္ အေတာ္ၾကာၿပီေအ။ ေမာင္ေဇာ္ျမင့္ က အေတာ္ဝလာပါလား။ ငါ့ညီမ ေဆြ က လွတုန္းပဲ” ကၽြန္ေတာ္လည္း ဟီးဟီး ဆိုၿပီး ပါးစပ္ကိုျဖဲထားရတယ္။ ေဆြကေတာ့ ေတြ႕တယ္မဟုတ္လားဆိုတဲ့ ႐ုပ္နဲ႔။ “ဟုတ္တယ္ အမႀကီးေရ။ အမႀကီးရဲ့ ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ကို လြမ္းလို့။ ႏွစ္ခြက္ေပးပါ။ လက္ေဖ်ာ္ေနာ္။ ေရခဲေလွ ်ာ့ထည့္” အစ္မႀကီးက သူ႔ရဲ့ နာမည္ေက်ာ္ ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ ႏွစ္ခြက္ကို လာခ်တယ္။

ဘယ္တုန္းကတည္းက ေသာက္ခ်င္ေနမွန္းမသိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ေဆြေရာ အားရပါးရ ေသာက္ခ်လိုက္တာ ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ႏွစ္ခြက္ဟာ ၿပိဳက္ကနဲ ကုန္သြားတယ္။ ေဆြ႕ ႏူတ္ခမ္းေထာင့္နားမွာ ေပေနတဲ့ စိမ္းစိမ္း အဖတ္ေလးေတြကို ကၽြန္ေတာ္ လက္နဲ႔ ဖယ္ေပးလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ကို ေဆြက ဖမ္းဆုပ္ထားၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ “ကိုကို ေဆြ႕ ကို ခ်စ္ေသးလားဟင္” “ဟာကြာ ေဆြ ကလည္း ေမးမွ ေမးရက္တယ္။ ေဆြ သာ ကိုကို့ အေပၚ အရင္လို မဟုတ္ေတာ့တာ” “အလုပ္ေတြမ်ားလို့ပါ ကိုကိုရယ္။ ေဆြ ဘဝမွာ ကိုကို တစ္ေယာက္တည္း ရွိတာ ကိုကို သိရဲ့သားနဲ႔” “ ကဲ ခ်စ္သူေလးေရ။ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး။ ကိုကို တို့ ဟိုတယ္သြားရေအာင္။ ပိတ္ရက္ဆိုေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲ” “ ဟုတ္ကဲ့ ကိုကို” ဆိုၿပီး ေဆြက လက္က်န္ေရခဲတုန္းေလးကို ေမာ့ခ်လိုက္တယ္။ ေဆြ႕လက္ကို ဆြဲၿပီး ဆိုင္ထဲက ထြက္လာခဲ့တယ္။ အစ္မႀကီးရဲ့ အသံက်ယ္ႀကီးက အေအးဆိုင္ ေကာင္တာေနာက္က ထြက္လာေသးတယ္။

အမယ္ေလး.. ဒီစုံတြဲက ငါ့ဆိုင္မွာ လာက်ဴေနၾကတာ အေအးဖိုးေတာင္ေပးမသြားေတာ့ဘူးလားေဟ့” ရွက္ရွက္နဲ႔ ေဆြက ေရွ႕ကို ခပ္သုတ္သုတ္ထြက္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေအးဖိုး ရွင္းလိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို့ စုံတြဲ သြားေနက် ဟိုတယ္ ေတာင္ မေရာက္တာၾကာလို့ လမ္းကို မနည္းရွာရတယ္။ အလိုက္မသိတဲ့ တက္စီသမားက အဲဒီလမ္းထဲက ဟိုတယ္ကို သြားမွာလား ဆိုၿပီး ေမးေနလို့ ေဆြ ေတာင္ ေခါင္းေလးကို ငုံ႔ထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေယာင္နန နဲ႔ ဟုတ္တယ္ဗ်လို့ ေျပာလိုက္တယ္။ ဟိုတယ္ က ရွိပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရင္နဲ႔ေတာ့ မတူေတာ့ဘူး။ ေဆးအသစ္သုတ္ထားတယ္။ အထပ္ေတြလည္း ျမင့္သြားၿပီ။ ဟိုတယ္ အဝင္မွာ ထြက္လာတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ စုံတြဲတစ္တြဲကိုေတြ႕ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ မ်က္ႏွာေတြပူလို့။ ေဆြက ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ညႇစ္ထားတယ္။ ဟုတ္တယ္ ..ေဆြက ရွက္ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကို အျမဲ အဲဒီလို လုပ္ေနက်။

ဧည့္ႀကိဳဝိတ္တာေလးက ဆက္ရွင္လား တစ္ေနကုန္လားဆိုၿပီး ေမးတယ္။ ပိုက္ဆံႀကိဳရွင္းရမယ္ဆိုလို့ ၄ နာရီ တစ္ဆက္ရွင္ ယူၿပီးေတာ့ ေကာင္တာမွာ ေငြရွင္းလိုက္တယ္။ ေကာင္တာမွာ ထိုင္ေနတဲ့ လူဝႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တို့ အတြဲကို မွတ္မိတယ္ဗ်ား။ “ဟား…ဆံရွည္တို့ စုံတြဲပါလား။ အမယ္ ဆံပင္ေတြဘာေတြ တိုလို့ ဝလာလိုက္တာ။ ခုထိခ်စ္ေနၾကတုန္းပဲလားကြ..ေဟးေဟးေဟး” ဒုကၡပဲ ေဆြက ရွက္ပါတယ္ဆိုမွ ဘိုးေတာ္က အမ်ိဳးစပ္ေနတယ္။ “ဟဲ..ေနာက္မွေတြ႕မယ္ ဆရာႀကီးေရ” လို့ ေျပာၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္နဲ႔ ဝိတ္တာေလးေနာက္ကို ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေဆြ လိုက္သြားတယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဝိတ္တာေလးက တရွူးရွူးနဲ႔ အေမႊးဘူးႀကီး ျဖန္းေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တားလိုက္ဖို့ ေမ့သြားတာ။ ေဆြ က အဲဒီအနံ့ကို တအားမုန္းတာ။ အရင္ ဝိတ္တာ အေဟာင္းေလးဆို အဲဒါေတြ ျဖန္းတာ ကၽြန္ေတာ္တို့ မႀကိဳက္တာ သူသိတယ္။ ေကာင္ေလး ထြက္သြားေတာ့ ေဆြက ကၽြန္ေတာ့္ ေပါင္ေပၚလာထိုင္တယ္။

ေဆြ တို့ ဒီလိုမေနျဖစ္တာေတာင္ ၾကာၿပီေနာ္ ကိုကို “ဟုတ္ပ ကိုကို့ ခ်စ္သူေလးကို မခ်စ္ရတာေတာင္ ၾကာၿပီ။ မွန္းစမ္း နမ္းရေအာင္” “ဟာ ကိုကို့ မုတ္ဆိတ္ႀကီးေတြက စူးလိုက္တာ။ ဒါေလးေတာင္ မရိတ္လာဘူး။ တကယ့္လူ သိလား ရွင္က” “ေအးပါကြာ။ ေနာက္မွ ကိုကို ရိတ္လိုက္ပါ့မယ္” ကၽြန္ေတာ္ေဆြ႕ခါးေလးကို ဖက္ထားလိုက္တယ္။ ေဆြက ကၽြန္ေတာ့္ လည္ဂုတ္ကို ဖက္ၿပီးေတာ့ ပါးကိုရႊတ္ကနဲ နမ္းတယ္။ “ကိုကို့ အတြက္ ေဆြဝယ္ထားတာေလး ရွိတယ္။ ခဏေလးေနာ္” ဆိုၿပီး သူ႔ ဆလင္းဘတ္အိတ္ေလး ထဲက အထုပ္ေလး တစ္ထုပ္ကို ယူျပတယ္။ “ဘာလဲ ေဆြရဲ့” “ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ၾကည့္ေပါ့ လူႀကီးရဲ့” ေဆြ႕အသံက ခၽြဲႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလး။ ဒီလိုအသံမ်ိဳး မၾကားရတာေတာင္ ၾကာၿပီ။ စကၠဴပါကင္စ ကို ေဖာက္လိုက္တာနဲ႔ အထဲမွာ ဘာမွန္းကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ သားေရပိုက္ဆံအိတ္ေလး ကၽြန္ေတာ္သိပ္ႀကိဳက္တာ။ ငါးေသာင္းေလာက္ ေပးရေလာက္တယ္။

လက္ေဆာင္ရလို့ေတာ့ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲ လွိုက္ကနဲ ဝမ္းသာသြားတာ။ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္ရတဲ့ ကပ္ေစးနည္းမ ေဆြ ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒါေပးခ်င္လြန္းလို့ သူဘယ္ေလာက္ ျခစ္ကုတ္ၿပီး စုခဲ့မလဲ ဆိုတာကို ေတြးၿပီး ၾကည္ႏူးသြားတာ။ “ကိုကို ေဆြ႕ ဖို့ လက္ေဆာင္ေပးဖို့ မဝယ္ရေသးဘူးကြာ။ လကုန္မွပဲ ဝယ္ေပးေတာ့မယ္” “မဝယ္ရပါဘူး” “ဟမ္ ဘာျဖစ္လို့လည္း” “ပိုက္ဆံကုန္တယ္ရွင့္။ အလကားအရည္မရအဖတ္မရေတြ” ကဲ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူက အဲလို ေဆြ ပါဆို။ “ကဲ ခ်စ္ေတာ့မယ္ ေဆြ ရာ။ ဒီမွာ ညီေလး က ဆႏၵျပေနၿပီ” “ေတြ႕မယ္ အဲဒီအေကာင္” ေဆြက ကၽြန္ေတာ့္ပစၥည္းကို လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး သူလက္နဲ႔ မနာေအာင္ လိုက္ထုေနတယ္။ ေဆြ႕ကို ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး သူ႔ပါးကို ရွူးကနဲ နမ္းလိုက္တယ္။ မိတ္ကပ္နံ့နဲ႔ သနပ္ခါးနံ့ ေပါင္းထားတဲ့ ရနံ့ေလးက သင္းေနတာပဲ။ ေဆြက ခဏေနာ္ ကိုကို ဆိုၿပီး သူ႔ေခါင္းေပၚက ဖန္စီကလစ္ေတြကို ျဖဳတ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ပါးကို နမ္းေတာ့တာပဲ။

ဒုကၡပဲ ငါေတာ့ ဒီလူႀကီးကို ဘယ္လို ခ်စ္မွန္းမသိဘူး လို့ ေျပာေသးတယ္။ တစ္ေယာက္ပါးကို တစ္ေယာက္ ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနဲ႔ အၾကာႀကီး နမ္းၾကၿပီးတဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္ မုတ္ဆိတ္ေတြ စူးတယ္လို့ ေဆြ မေျပာေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ႏူတ္ခမ္းကို နမ္းတယ္။ ေဆြးခံတြင္းထဲက ခုန ေသာက္ထားတဲ့ ေထာပတ္သီးေဖ်ာ္ရည္က နို့နံ့ေလးေတာင္ရတယ္။ ယုံလားေတာ့မသိဘူး။ ခ်စ္ေနတယ္ဆိုရင္ မနက္ခင္း သြားမတိုက္ရေသးခင္ နမ္းတာေတာင္ အနံ့ဆိုးကို အာ႐ုံမရဘူးခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေဆြဟာ ႏူတ္ခမ္းခ်င္း အၾကာႀကီးေတ့ၿပီး စုပ္ေနၾကတယ္။ ေဆြ ဟာ စိတ္ပါလာရင္ တကယ့္ က်ားေပါက္မေလးလိုပဲ သိပ္သန္တာ။ ခုလည္းၾကည့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆြဲလွဲလိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းကို စုပ္လိုက္တာ ဆိုတာမ်ား။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔ အေပၚႏူတ္ခမ္း ဖူးဖူး ေထာ္ေထာ္ေလးကို အားရပါးရ ျပန္စုပ္နမ္းေနတယ္။ လက္ေတြကေတာ့ ခိုင္းေတာင္မခိုင္းရဘူး။ အလိုလို သူ႔ နို့အုံပုံေပၚမွာ။ ေဆြ႕ ရင္သားက ထြားတယ္။ ကိုင္လို့ ေကာင္းတယ္။

ေဆြက ကၽြန္ေတာ့္လက္ကေန ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ႐ုန္းလိုက္ၿပီး ထထိုင္ကာ သူ႔အကၤ်ီ ၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ေနတယ္။ ေဆြ ၾကမ္းလာၿပီဆို ကၽြန္ေတာ္သိတယ္ေလ။ သူ စိတ္ေကာင္းေကာင္း ပါလာၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဝတ္လာတဲ့ စပို့ရွပ္ကို ဆြဲခၽြတ္လိုက္တယ္။ ေခါင္းမွာ တစ္ေနလို့ ေဆြကေတာင္ ကူခၽြတ္ေပးရေသးတယ္။ “ကဲ ဦးဗိုက္ပူ ပက္လက္လွန္ပါ” တဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အလိုက္သင့္ ပက္လက္ေလး လွန္ေပးထားလိုက္တယ္။ ေဆြက ကၽြန္ေတာ့္ ပါးကို ရႊတ္ကနဲ နမ္းၿပီး လည္ပင္းေတြကို နမ္းတယ္။ ေဆြ႕ လၽွာ က ဘာမ်ား ပါသလဲ မသိဘူးဗ်ာ။ သူ႔ လၽွာနဲ႔ ထိလိုက္ရင္ ဘယ္ေနရာ ျဖစ္ျဖစ္ေကာင္းတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ခႏၲာကိုယ္ေပၚကို ရြစိရြစိျဖစ္ေအာင္ လူ႔လက္ကေလးနဲ႔ လိုက္ကစားေနတယ္။ လည္ပင္းကေန ေအာက္ဆင္းလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ဝဲဘတ္ နို့ကို ေဆြ စၿပီး လၽွာနဲ႔ ကလိတယ္။ သူ႔ညာလက္ကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ကၽြန္ေတာ့္ ဂြၾကားကို ေရာက္လာတယ္။

မတ္ေနေအာင္ ေထာင္ေနတဲ့ ေအာက္ကဟာႀကီးကို ေရွာင္ၿပီး ကလိေနတယ္။ ထိေအာင္လည္း မကိုင္ဘူး။ မထိတထိဗ်ာ။ ကၽြမ္းလိုက္တဲ့ ေဆြ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ႐ူးေနတာပဲ။ အေပၚ ဖီလင္ ေအာက္ဖီလင္ေလ။ အားေနတဲ့ ဘယ္လက္နဲ႔ ေဆြ႕ ပစၥည္းကို ထမီထဲ လွမ္းနိူက္ၿပီး ကိုင္လိုက္တယ္။ သူလည္း ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္ရည္ရႊမ္းျမေနၿပီ။ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ တစ္ခုလုံး ရႊဲလို့။ ၾကည့္ရတာ လမ္းမွာကတည္းကမ်ား ထြက္လာသလား မသိဘူး။ ေဆြက ကၽြန္ေတာ့္ နို့ ေနာက္တစ္လုံးကို စို့ေနတဲ့ အခ်ိန္ သူ႔ ေက်ာေနာက္ကေန ေဘာ္လီကလစ္ေတြကို ျဖဳတ္လိုက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကၽြမ္းတယ္ဗ်ာ။ ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ ေဘာ္လီေလာက္ကေတာ့ မၾကည့္ဘဲ ျဖဳတ္နိုင္တယ္။ ေဆြေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ အေပၚပိုင္း ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္ ေအာက္ကပုဆိုးကို ေျခေထာက္နဲ႔ ခတ္ထုတ္ၿပီး ဖယ္လိုက္တယ္။ ေဆြလည္း လုံခ်ည္ကို ခၽြတ္လိုက္ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို တစ္လိပ္ခ်င္း ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္။

အေမႊးေတြ ရိတ္ထားတဲ့ ေဆြ႕ ပစၥည္းႀကီးက ျပဴးေနတာပဲ။ မလွေပမဲ့ ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ မိန္းမရဲ့ ပစၥည္းပဲဗ်ာ။ ခ်စ္ရမွာေပါ့။ ေဆြက အေပၚက ထည့္ေတာ့မယ့္ ပုံစံနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ေပၚကို တက္လာတယ္။ “ေဆြကလည္း မနမ္းေပးေတာ့ဘူးလား” “အမယ္ေလး ေတာ္ေတာ္ဇိမ္ခံတဲ့ အဘိုးႀကီးေတာ့။ ဟြန္း ခ်စ္လို့ေနာ္။ ခဏ ခဏ မလုပ္ခိုင္းနဲ႔” ေဆြက ကုတင္ေပၚက ဆင္းၿပီး ေအာက္မွာ ဒူးေလးေထာက္ထိုင္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခုတင္ေပၚကေန ေျခေထာက္ေအာက္ခ်ထိုင္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာဘက္ကို ကၽြန္ေတာ့္ ဟာႀကီးကို ေပးလိုက္တယ္။ ေဆြ က ကၽြန္ေတာ့္ ပစၥည္းထိပ္က ေခါင္းကို အသာေလးငုံလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အထဲကေန လၽွာနဲ႔ ထိပ္ကို ကလိတယ္။ ေကာင္းလိုက္တာ။ သူံဆံပင္ေလးေတြကို သပ္ေပးေနရင္း အမွုတ္ခံေနလိုက္တယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေဆြၾကမ္းလာတယ္။ သူ႔ေခါင္းကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ပါးစပ္နဲ႔ ဂြင္းတိုက္ေပးလာတယ္။

ဟား…ၿပီးေတာင္ ၿပီးခ်င္ခ်င္ျဖစ္လာတာ မနည္းကို စိတ္ထိန္းထားရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့ ေဆြက ကၽြန္ေတာ့္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဖက္ထားတယ္။ သူ႔ပါးစပ္ကို ကၽြန္ေတာ္က ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ လုပ္တာ။ ဆယ္ခ်က္ေလာက္ လုပ္ၿပီးေတာ့ ေဆြ ေမာမွာ စိုးလို့ ကၽြန္ေတာ္ နားလိုက္တယ္။ “ေဆြေရ ကိုကိုေတာ့ မရေတာ့ဘူး။ လာခုတင္ေပၚတက္” ေဆြက ခုတင္ေပၚတက္ ပက္လက္လွန္ေပးထားတယ္။ ႀကီးမားတဲ့ သူ႔ တင္ပါးႀကီး ႏွစ္ခုၾကားက ခပ္ညိဳညိဳ အကြဲေၾကာင္းထဲကို ကၽြန္ေတာ့္ ဟာ ေခါင္းထိုးထည့္လိုက္တယ္။ “အား ရွီး..။ ကိုကို ျဖည္းျဖည္းထည့္ေနာ္ ေဆာင့္မထည့္နဲ႔” “ကိုကို ျဖည္းျဖည္းထည့္မယ္ေဆြ။ နာရင္ေျပာေနာ္” ကၽြန္ေတာ္ ေခ်ာ့ေခ်ာ့ၿပီး ထည့္လိုက္တာ သူ႔ဟာကလည္း ေခ်ာဆီအျပည့္ျဖစ္ေနေတာ့ ေလၽွာကနဲ ဝင္ခ်သြားတယ္။ သူ႔ေပၚကို ဒူးေထာက္ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ပါးေလးကို နမ္းလိုက္တယ္။ ေအာက္က ဖင္ကေတာ့ ေညႇာင့္ေနတာေပါ့။

အရည္ေတြ ရႊဲေနတာမ်ား ဗြက္ ဗြက္ ဗြက္ နဲ႔ ျမည္ေနတာ။ ေဆြ က ကၽြန္ေတာ့္ ခါးကို ျပန္ဖက္ထားတယ္။ “အား ရွီး။ ရွီး။ ေကာင္းလိုက္တာ ကိုကို ရယ္။ လုပ္ေပးပါ။ ကိုကို လုပ္ေပးပါ” ခ်စ္သူက ေတာင္းဆိုလာမွေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း တေျဖာင္းေျဖာင္းနဲ႔ လုပ္ေတာ့တာေပါ့။ လူပ်ိဳေပါက္ေတြ ေလာက္ေတာ့ ဘယ္ၾကမ္းနိုင္မလဲဗ်ာ။ ကိုယ့္သက္လုံနဲ႔ ကိုယ္ေလ။ ေဆြက သူ႔ေခါင္းအုံး ႏွစ္စကို ကိုင္ၿပီး မ်က္လုံးကို ေမွးၿပီး သံစုံ ေအာ္ေနတယ္။ “ကိုကို အဆင္ေျပလားဟင္” “သိပ္ေကာင္းတာပဲ။ ေဆြ႕ အထဲက ကိုကို့ ဟာကို ညႇစ္ေပးေနတာ အရမ္းႀကိဳက္တာပဲ။ ခ်စ္တယ္ေနာ္” “ဟုတ္ကိုကို။ ေဆြ အေပၚကေန လုပ္ေပးရမလား” သူအေပၚတက္ခ်င္ေနလို့ ေျပာတာ။ ကၽြန္ေတာ္ အသာအယာ ဆြဲထုတ္ၿပီး ပက္လက္ျပန္လွန္ေပးလိုက္တယ္။ ေဆြက ကၽြန္ေတာ့္ဟာကို တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ ဂြင္းတိုက္လိုက္ၿပီး အေပၚက တက္ထိုင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္ေပၚ လက္ေထာက္ထားၿပီး အားပါးတရ အထိုင္အထ လုပ္ေတာ့တာပဲ။

ေအာက္က ဟာႏွစ္ခုကေတာ့ တက္ညီ လက္ညီ သြားေနတယ္။ “ေယာကၤ်ားရယ္ အား အား ရွီး ။ ၿပီးခ်င္လာၿပီ။ ၿပီးခ်င္လာၿပီ” ဘယ္သူမွ မႏွိပ္စက္ဘဲ သူ႔အသံေလးက ငိုသံစြက္လာတယ္။ ခၽြဲတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္ကို တင္းမထားဘဲ လႊတ္ေပးလိုက္တယ္။ “ေဆြ အားရပါးရေဆာင့္ ရတယ္။ ကိုကိုလည္း ၿပီးေတာ့မယ္” “အား… ခ်စ္တယ္။ ခ်စ္တယ္။ ရွီး။ ကိုကို ရယ္။ ႀကိဳက္လိုက္တာ ကိုကိုရယ္” ဗြက္ ဗြက္ ႁဗြတ္ ႁဗြတ္ ႁဗြတ္… ကၽြန္ေတာ္ၿပီးသြားပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ ေဆြ႕ကို ေပြ႕ၿပီး ျပန္ေမွာက္ခ်လိုက္တယ္။ အားရပါးရ အေပၚကေန တက္ေဆာင့္ေနလိုက္တယ္။ ေဆြလည္း တြန္႔လိမ္ေနတာပဲ။ အသံေတြဆိုတာ စုံလို့။ ေသခ်ာနားေထာင္ရင္ ဟိုတယ္ခန္း အျပင္က ၾကားရေလာက္တယ္။ ေဆြ႕ အဖုတ္ထဲကို ကၽြန္ေတာ့္ သုတ္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္တာလည္း ကုန္ေရာ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္မလုပ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ေပၚ ေမွာက္ေနလိုက္တယ္။

ေဆြက ရင္သားလည္းႀကီးတာမို့ သူ႔ရင္ခြင္က ေနလို့ ေကာင္းတယ္ဗ်။ “ေဆြ” “ရွင္ ..ကိုကို” “ကိုကို တို့ တစ္သက္လုံး ဒီလိုပဲ ခ်စ္ၿပီး တူတူေနၾကမယ္ေနာ္” အင္းေပါ့ ကိုကိုရယ္လို့ ေျပာတဲ့ သူ႔အသံေလးက ေမာပန္းရီေဝေနတယ္။ “happy anniversary” လို့ ေျပာလိုက္ေတာ့ “same to you” လို့ ျပန္ေျပာတယ္။ ခဏေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို့ ေရတူတူခ်ိဳးၾကတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ တစ္ပြဲျဖစ္လိုက္ေသးတယ္။ ၄ နာရီ တဆက္ရွင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို့ ၂ ခါစီၿပီးခဲ့ၾကတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ဟိုတယ္ထဲက ျပန္ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဟိုတယ္က အထြက္မွာ ထုံးစံအတိုင္း ေဆြက ေခါင္းႀကီးငုံ႔လို့။ “ေဆြ .။ ကိုကို လိုက္မပို့ေတာ့ဘူးေနာ္။ အလုပ္ကိစၥ ၃၉ လမ္းမွာ ခ်ိန္းထားတာရွိလို့” “ဟုတ္ ကိုကို ေဆြ ကားငွားျပန္လိုက္မယ္” ေဆြ႕ကို ကားငွားေပးလိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း ညေနခင္း ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာမွာ အလုပ္စကားေတြ သြားေျပာရတယ္။ အလုပ္သာ လုပ္ေနရတယ္ ေန႔ခင္းက ေက်နပ္ပီတိေလးက ေခါင္းထဲမွာ ရွိတုန္း။

အလုပ္ၿပီးတာနဲ႔ တစ္ဖက္လုပ္ငန္းရွင္က ဘီယာလိုက္တိုက္ပါမယ္ ဆိုတာေတာင္ မေသာက္နိုင္ေတာ့ဘူး။ အိမ္ကို တန္းျပန္တာပဲ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ နည္းနည္းေမွာင္ခ်င္ေနၿပီ။ တိုက္ခန္းတံခါးဝက ဘဲလ္ကို တီးလိုက္ေတာ့ သားေတာ္ေမာင္ အႀကီးေကာင္က လာဖြင့္တယ္။ဝယ္လာတဲ့ ေပါက္စီထုပ္ကို ေပးလိုက္ေတာ့ ေမြးရက်ိဳးနပ္တဲ့သားႀကီး က သယ္ေနက်ကၽြန္ေတာ့္ အိတ္ကိုေတာင္ မယူဘဲ မုန္႔ထုပ္ကို လွမ္းယူတယ္။ “အေတာ္ပဲ ေဖေဖ ရာ ေမေမ ဒီေန႔ ဟင္းမခ်က္ဘူး။ တ႐ုတ္ဆိုင္က ေခါက္ဆြဲေၾကာ္နဲ႔ ထမင္းစားရတာ။ ဟင္းမေကာင္းလို့ ညစ္ေနတာ” ဆိုၿပီး အထဲေျပးဝင္သြားတယ္။ ေမ်ာက္လႊဲေက်ာ္ သမီးငယ္ကို မေတြ႕။ “သားႀကီးေရ။ ညီမေလး ေရာကြ” “ေမေမ ေနာက္ေဖးမွာ ညီမေလးကို ေရခ်ိဳးေပးေနတယ္ေဖေဖ” ကၽြန္ေတာ့္ အသံၾကားေတာ့ မိန္းမ က အျပင္ထြက္လာတယ္။ “အမေလး ထူးထူးဆန္းဆန္းပါလား ကိုေဇာ္ျမင့္ ရွင္မူးမလာပါလား”။

ဟာ ဒီမိန္းမ ကလဲ ငါ့ကို အရက္သမားမ်ား မွတ္ေနလားမသိဘူး” လို့ ေျပာၿပီး ပါးကို လွမ္းနမ္းလိုက္တယ္။ ရွင္ဘယ္လိုျဖစ္ေနလဲ ကေလးေတြေရွ႕မွာ ဆိုၿပီး မိန္းမက ကၽြန္ေတာ့္ အိတ္ကို ဆြဲယူၿပီး အလုပ္စားပြဲေပၚ သိမ္းေပးေနတယ္။ “ေပေပဂ်ီး က ေမ့ေမ့ကိုေတာ့ နမ္းတယ္။ မီးမီး ကို မနမ္းဘူး” ဆိုၿပီး ေရခ်ိဳးၿပီးကာစ သမီးေလးက ေျပးထြက္လာၿပီးေအာ္တယ္။ “အမေလး ေဖေဖ့သမီး မိန္းမေခ်ာႀကီးလာပါဦး” ဆိုၿပီး ခ်ီလိုက္ရတယ္။ မိန္းမက “သမီး နဲ႔ ဖေအ သိပ္ပိုမေနၾကနဲ႔။ ေရခ်ိဳးရင္ခ်ိဳး ရွင္လဲ။ ေရမခ်ိဳးရင္ ထမင္းသြားစာေတာ့” “မစားနဲ႔ ေဖေဖ ဟင္းမေကာင္းဘူး” ဆိုၿပီး သားႀကီး ေမ်ာက္ေလာင္းက တီဗြီေရွ႕ကေန လွမ္းေအာ္တယ္။ စိတ္ထဲကေတာ့ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ သားေရ မင္း အေမ ေဒၚေဆြေဆြနိုင္ တစ္ေယာက္ ဘယ္ဟင္းခ်က္ နိုင္မလဲ။

ေန႔ခင္းက မင္းတို့ကို အဖြါးအိမ္ပို့ၿပီး ေဖေဖနဲ႔ ခ်ိန္းေတြ႕ေနတာေလလို့။ ဟုတ္တယ္ဗ်။ ဒီေန႔က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ ဇနီး ေဆြေဆြနိုင္တို့ ခ်စ္သူသက္တမ္း အိမ္ေထာင္သက္တမ္း ႏွစ္ခုေပါင္း ၁၂ ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔။ ေဆြ႕ကို ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္တယ္။ ဒီအခ်စ္သက္ေသကေတာ့ အိမ္က ေမ်ာက္ေလာင္းႏွစ္ေကာင္ ျဖစ္တဲ့ စည္သူေဇာ္ျမင့္ နဲ႔ ၾကည္ျပာေဇာ္ျမင့္ ဆိုတဲ့ ခ်စ္စရာ သားသမီးရတနာေလးေတြပါပဲ။ ေဆြကေတာ့ ေန႔ခင္းကလို ခ်စ္သူဘဝ ခ်ိန္းေတြ႕ေနက် ဟိုတယ္ထဲမွာ ခၽြဲသလို မခၽြဲနိုင္။ ေမ်ာက္ေလာင္းႏွစ္ေကာင္ ကို လိုက္ဖမ္းေနရတယ္။ ကဲ သူတို့က ကၽြန္ေတာ့္ ဘဝပါလို့ ေျပာရင္ လြန္သလားဗ်ာ ….ျပီးပါျပီ။