ဆရာမ(သို့)သခင်မ

ဆရာမ(သို့)သခင်မ

 

 

ဟဲ့..ကျော်ကျော် ဘာလုပ်နေတာလဲ… ဆရာမ ဒေါ်ခင်သီတာစိုးရဲ့ အသံကြောင့် စာသင်နေတုန်း သူမတင်ပါးကိုငေးကြည့်နေတဲ့ကျွန်တော်သတိဝင်လာပါတယ်။ လာစမ်း…နင်အခန်းရှေ့ထွက်ခဲ့စမ်း..။ ဆရာမကကျွန်တော့ကို ခေါ်လိုက်ပါတယ်. ခုနကငါရှင်းပြနေတာနားလည်ရဲ့လား….ရှင်းရောရှင်းရဲ့လား။ ဗိုက်ခေါက်ကိုသူမလက်ချောင်းဖြူဖြူသွယ်သွယ်လေးတွေနဲ့ဆွဲလိမ်လိုက်တာကြောင့် ကျွန်တော်အနည်းငယ်နာသွားတယ်။ နင်အဲ့ဒါကြောင့်လဲ ဒီအသက်အရွယ်ထိ(၁၀)တန်းမအောင်တာ..။ တကယ်တော့အတန်းထဲမှာ ကျွန်တော်အသက်အကြီးဆုံးပါ.။

အသက်က(၁၈)နှစ်ကျော်ပါပြီ ကျောင်းထားတာနောက်ကျတာရယ်.. (၄)တန်းနဲ့ (၈)တန်းမှာ (၁)နှစ်စီကျပြီး (၂)နှစ်တက်ခဲ့ရတာကြောင့် (၁၈)နှစ်ကျော်မှ (၁၀)တန်းရောက်ခဲ့တာပါ။ အဲ့တော့..နင်အတန်းရှေ့မှာ နားရွက်ဆွဲပြီးထိုင်ထလုပ်စမ်း..။ အတန်းထဲကကောင်မလေးတွေနဲ့ ယောကျၤားလေးတွေကလှောင်ပြုံးပြုံးကြည့်နေကြပါတယ်။ သူတို့ကကျွန်တော့ကို လှောင်နေကျဖြစ်တာကြောင့် ကျေနပ်အားရတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ကြည့်နေတာပါ။ ကိုယ့်နားရွက်ကိုယ်ဆွဲကာ ထိုင်ထလုပ်နေရပါတယ်။

တစ်..နှစ်..သုံး…လေး အခန်းထဲမှ လှောင်ပြောင်တဲ့ အသံများထွက်ပေါ်လာပါတယ်.။ ဝမ်းနည်းစိတ်ကြောင့် မျက်ရည်တွေလဲကျလာပါတယ်။ ကဲ..ကဲ..အားလုံးတော်ကြ..စာဆက်သင်မယ်… ဟိုကောင်…ကျော်ကျော်..နင်ကိုယ့်နားရွက်ကိုယ်ဆွဲပြီး အတန်းရှေ့မှာမတ်တပ်ရပ်နေ..။ ဆရာမဒေါ်ခင်သီတာစိုးက ကျွန်တော့ကို ပြောလိုက်ပြီးသူမကစာဆက်သင်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ အတန်းရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်လို့ပေါ့။ သူမကဒီကျောင်းကိုပြောင်းလာတာ မကြာသေးပါဘူး။ ဆရာမက (၂၅)နှစ်လောက်ရှိပါပြီ။ ဇီဝဗေဒဆရာမပါ။ အသားဖြူဖြူ၊၊ အရပ်(၅)ပေ (၄)လက်မလောက်ရှိပါတယ်။ ရုပ်ကလည်းတော်တော်ချောတယ်။မျက်နှာလေးကဖွေးအိနေပြီး နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို နှုတ်ခမ်းနီ အမြဲဆိုးလေ့ရှိပါတယ်။

တင်ပါးတွေကလည်းတော်တော်လှပါတယ်။ ဒါကြောင့်စာသင်နေတုန်း ဝှိုက်ဘုတ်မှာ စာရေးနေတဲ့ သူမတင်ပါးတွေကို ငေးကြည့်မိနေပြီး စာသင်တာကို စိတ်မရောက်တဲ့အတွက် ကျွန်တော်အခုလိုခံလိုက်ရတာပါ။ သူမက စာသင်ခုံပေါ်တက်ပြီးစာသင်နေတဲ့အချိန်မှာ စာသင်ခုံအောက်မှာ နားရွက်ဆွဲပြီး မတ်တပ်ရပ်နေရတဲ့ ကျွန်တော့်အဖို့သူမလှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ကျောင်းစိမ်းလုံခြည်အောက်က တစ်ချက်တစ်ချက်ပေါ်ပေါ်သွားတဲ့ ခြေသလုံးဝင်းဝင်းလေးကိုကြည့်ပြီး ရင်တွေတဆတ်ဆတ်ခုန်လာသလိုလိုခံစားလိုက်ရပါတယ်.။ထိုမြင်ကွင်းတွေကို မြင်ရရင် ဆရာမဒေါ်ခင်သီတာစိုး အပြစ်ပေးတာကို ကျေနပ်မိသလိုလို ဖြစ်နေတာကိုက ထူးဆန်းနေပါတယ်။

(၂) အား.ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်… ကျွန်တော်စုပ်သက်ညဉ်းညူလိုက်သည်။ နေ့လည်က ဆရာမရိုက်ခဲ့သော တင်ပါးကနာကျင်နေတာကိုး။ ဒါပေမဲ့ ဆရာမအပေါ် မကျေမနပ်မဖြစ်မိဘဲ..ဒီလိုခဏခဏရိုက်ခံချင်မိနေသော မိမိစိတ်ကို မိမိအံ့သြမိသည်။ ထိုဝါသနာကား ကျွန်တော် ၁၅ နှစ်သား အရွယ်လောက်ကတည်းကစတင်ခဲ့သည်။ မိန်းကလေးများ၏ ခြေချောင်းလှလှလေးတွေမြင်လျင် ထိုခြေဖဝါးများကို ယက်စုပ်ပေးချင်လာသည်။ တင်ပါးလှလှတွေမြင်လျင် ထိုတင်ပါးတွေနဲ့ မျက်နှာကိုဖိထိုင်ခြင်း ခံယူလိုလာသည်။။ ဘာကြောင့် ဒီလိုဖြစ်မှန်းမသိ။ တိုးတက်လာသော ခေတ်နှင့်အညီ ဖုန်းတွေပေါများလာတော့ အင်တာနက် များမှာ ကျွန်တော်ဖြစ်နေသော ခံစားချက်နှင့် ကိုက်ညီမှုကိုရှာတွေ့ခဲ့သည်။ ထို ခံစားချက်မှ ကျွန် တစ်ယောက်၏ခံစားချက်ပင်တည်း။ ဆရာမဒေါ်ခင်သီတာစိုးကား ကျွန်တော်တို့ကျောင်းသို့ ပြောင်းလာတာ နှစ်လခန့်ရှိပြီ။

ကျွန်တော်၏ မိထွေးဖြစ်သူ ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်၏ ညီမ။ ဖခင်ဖြစ်သူကား အလုပ်များသဖြင့် အိမ်မှာအမြဲမရှိ.။ ခရီးထွက်နေတာများသောကြောင့် ကျွန်တော့်ကိုဂရုမစိုက်နိုင်.။ ဒါကြောင့် ကျွန်တော်လည်း လွတ်လပ်ချင်တိုင်းလွတ်လပ်နေသည်။မိထွေးဖြစ်သူနှင့်သာ အနေများသည်။ ပြောရလျှင်တော့ ဆရာမဒေါ်ခင်သီတာစိုးနှင့် မိထွေးဖြစ်သူတို့ကို ကျွန်တော်စိတ်ထဲကပစ်မှားနေကျ။ အခြားလိုပစ်မှားတာတော့မဟုတ်.။ တစ်ခါတစ်ရံ အိမ်မှာ မိထွေးဖြစ်သူမရှိခိုက် မိထွေးဖြစ်သူ၏ ပင်တီတွေ၊ ထမိန်တွေကို ချွတ်ထားခဲ့တာကို ခိုးခိုးရှုခြင်း၊မျက်နှာပေါ်တင်ကာဂွမ်းထုခြင်းစသည်တို့ကိုလုပ်လေ့ရှိသည်။

ထိုတို့ ပင်တီများ ထမိန်များကို မျက်နှာပေါ်တင်ပြီး အနံ့အသက်များကို ရှုလိုက်ရလျှင် လီးက အလိုလိုတောင်လာသည်။ ထိုသို့ထမိန်များ ပင်တီများကို ယက်ပြီး ဂွမ်းမကြာခဏထုလေ့ရှိတာကို မိထွေးဖြစ်သူကတော့ မသိ.။ သူမသိလျှင်မလွယ်။ ပြောရလျှင်တော့ မိထွေးဖြစ်သူ ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်ကလည်း တော်တော်လှသူပင်။ အသက်က ၃၀ ကျော်ဆိုပေမဲ့ ကျွန်တော့်ဖခင်နှင့် ကလေးမရသေးသဖြင့် တစ်ခါတစ်ရံကြည့်လျှင် အပျိုလိုလိုထင်ရအောင် ပြင်ဆင်တတ်သည်။

(၃) အမ လင်ပါသားလေးကတော့ အခန်းထဲမှာဆိုးသလားမမေးနဲ့ မမို့ရေ.။ ခစ်.ခစ် နင်ကဒီလောက်ဘဲသိတာကိုးဟ။ ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် ခင်သီတာစိုးအိမ်သို့ အမဖြစ်သူရီမို့မို့မောင် လာလည်သဖြင့် ခင်သီတာစိုးက အမဖြစ်သူရီမို့မို့မောင်၏ လင်ပါသားလေးအကြောင်း ဖောက်သည်ချနေခြင်းဖြစ်သည်။အဟက်. နင်က အခန်းထဲမှာ နင့်တင်ပါးကို ကြည့်ပြီးပစ်မှားနေတာလောက်ဘဲသိတာကိုး သီတာရဲ့။ ရီမို့မို့မောင် အပြောကြောင့် ခင်သီတာစိုးနားမလည်နိုင်ဖြစ်သွားသည်။ ဟင်..ဒါ့ထက်ဆိုးတာရှိသေးလို့လား..မမို့ရဲ့ပြောစမ်းပါဦး…။ ခစ်ခစ်…ရီမို့မို့မောင်က စကားမပြောနိုင်သေးဘဲ တစ်ခစ်ခစ်ရယ်လိုက်သေးသည်.။ ဒီလိုဟ…သီတာရဲ့ ဟိုတစ်ပတ်တနင်္ဂနွေနေ့ကလေ… ငါလည်း ဒီကောင်လေးကို အိမ်စောင့်ထားခဲ့ပြီး…အပြင်ထွက်တာ…။

လမ်းရောက်မှ ပိုက်ဆံအိတ်ပါမလာတာ သတိရတာနဲ့..အိမ်ပြန်သွားရော..။ အိမ်ရောက်တော့အိမ်တစ်ခုလုံး တံခါးတွေစေ့ပြီး တိတ်လို့။။ ဒါနဲ့ ဒီကောင်လေးဘေးအိမ်က သူ့သူငယ်ချင်းဆီအလည်သွားတယ်ပေါ့။ ထင်တာလေ..ငါက..။ အဲ့ဒါနဲ့ငါ့အခန်းထဲကို ဝင်မလို့ဟာ အသံလိုလိုကြားတော့အသာလေးချောင်းကြည့်တာ။ အဲ့ကောင်လေးလေ…ဘာလုပ်နေတယ်ထင်လဲ.။ ခင်သီတာစိုး စိတ်ဝင်စားးသွားသည်။ ဘာလုပ်နေလို့လဲ…မမို့ရဲ့ ပြောစမ်းပါဦး.။

ဒီကောင်လေ..ငါချွတ်ထားခဲ့တဲ့ ပင်တီတွေ ထမိန်တွေကို မျက်နှာပေါ်တင်ပြီး ဂွမ်းတိုက်နေတယ်လေ….. ပါးစပ်ကလည်း တအင်းအင်းနဲ့..အသံတွေထွက်နေသေးတယ်။ ခင်သီတာစိုးက မမို့ပြောလိုက်သော စကာအပေါ်အံ့သြသွားသည်။ဟုတ်လား..အမ..ဒါဆိုကျောင်းတုန်းက ကျွန်မတို့ကြားဖူးသလို..အပြင်မှာတကယ်ရှိတယ်ပေါ့ အဆောင်မှာ မိန်းကလေးအတွင်းခံတွေကို လိုက်ခိုးပြီးရှုတဲ့သူတွေရှိတယ်ဆိုတာ။ အေး…ဟဲ့ငါလဲ…အခုမှဘဲ လက်တွေ့မြင်ရမှယုံတော့တာသီတာရေ။

(၄) ဟဲ့..ကျော်ကျော်..လာဦး… ကျောင်းမှပြန်လာပြီး အခန်းထဲဝင်ရန်ပြင်လိုက်သော ကျွန်တော်မိထွေးဖြစ်သူ ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်၏ ခေါ်သံကြောင့် ခြေလှမ်းမျျားတုံ့သွားသည်။ ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်ကား ဧည့်ခန်းမှာ ကိုရီးယားဇာတ်လမ်းတွဲကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ခြေတစ်ဖက်ကို ချိတ်ကာထိုင်နေခြင်းဖြစ်ပြီး သူမတင်ပါးများက သားရေဆိုဖာပေါ်တွင် ပိပြားကာ ဝိုင်းစက်နေသည်။ ဘာပြောမလို့လဲ အန်တီ.။ အေး…နင်ဒီနေ့ကျောင်းကယူလာတဲ့ ရီပို့ဒ်ကဒ်ပြစမ်း…။ ပြသနာဘဲ…ဒီနေ့ကျောင်းက လပတ်စာမေးပွဲမှာ အရည်အချင်းစစ်ဆေးသည့် ကဒ်ပြားလေးတွေထုတ်ပေးသည်။ အဆင့်က နောက်ဆုံးကပြန်ရေလျင်အဆင့်တစ်။

နှေးတုန့်နှေးတုန့်လုပ်မနေနဲ့ နင့်ဆရာမငါ့ကိုတိုင်ပြီးသား။ ကဲ…ဒီတော့နင့်အဖေကို ငါပြောရတော့မယ်.။ နင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ ဒုက္ခပါဘဲ…ဖေဖေသာဒီအကြောင်းသိသွားလျှင်တော့ အိမ်ကမောင်းထုတ်မှာသေချာသည်။ဖေဖေကား အခြားနေရာမှာ ခွင့်လွှတ်သော်လည်း ဒီနေရာမျိုးဆိုခွင့်လွှတ်မှာမဟုတ်။ မ…မလုပ်ပါနဲ့..အန်တီ…မပြောပေးပါနဲ့..။ ဟင်း..ဟင်း…ဒီလိုပြောလို့မရဘူးလေ..ကျော်ကျော်ရဲ့…။ အပေးအယူတော့ရှိရမှာပေါ့။ ဘယ်လိုအပေးအယူမျိုးလဲ အန်တီ။ ဖြစ်လိုရာဖြစ်စေတော့။ ဒါဆိုရင် နင့်အဖေကို ငါဒီအကြောင်း မပြောဘူး.။ နင်ငါခိုင်းတာလုပ်ရမယ်။ ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ…အန်တီ…။ ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်ကား နှုတ်ခမ်းလေးများပွင့်ဟ လာပြီး တစ်လုံးချင်းပြောလိုက်သည်။ နင်..ငါ့ရဲ့ ကျွန်လုပ်ရမယ်ကျော်ကျော်..။ လုပ်နိုင်ပါ့မလား။ ခင်ဗျာ…ကျွန်တော့်နှုတ်မှ အံ့သြစွာထွက်ပေါ်လာသည့် စကားသံ။

(၅) ကျွန်….လုပ်ရမယ်..ဟုတ်လားအန်တီ။ ဘာလဲ..နင်က မလုပ်ချင်ဘူးလား။ ရတယ်လေ….နင့်အဖေဆီကို ငါဖုန်းဆက်လိုက်တော့မယ်။ ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်ရဲ့ လက်က စားပွဲခုံပေါ်က တယ်လီဖုန်းဆီ လက်လှမ်းလိုက်သည်။ ကျွန်တော်ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားသည်…။ မလုပ်..မလုပ်ပါနဲ့…သခင်မ…ကျွန်တော်သခင်မရဲ့ ငယ်ကျွန်လုပ်ပါ့မယ်။ စကားလုံးတွေက ပါးစပ်ဖျားကို ဘယ်လိုကနေဘယ်လိုရောက်လာမှန်းမသိ။ သူမရှေ့တွင်လည်း ဒူးကိုအလိုလိုထောက်မိရက်သားဖြစ်သွားသည်။ ရင်တွေလည်း တစ်ဆတ်ဆတ်ခုန်နေတာကို ကိုယ့်ကိုကိုယ်သိသည်။ ဟင်း..ဟင်း…ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်က တိုးတိုးလေးရယ်လိုက်သည်။

ဒီလိုလိမ္မာစမ်းပါ….ငယ်ကျွန်ကြီးရဲ့ ဆိုပြီး သူမခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုမြောက်လိုက်ပြီး သူမရှေ့မှာ ဒူးထောက်နေသော ကျွန်တော့ ခေါင်းကို သူမခြေဖဝါးအား တင်လိုက်သည်။ကဲ…ငယ်ကျွန်ကြီး…သခင်မကျွန်ဖြစ်ရတဲ့အတွက်..ကျေးဇူးတင်စမ်းး။ ဟုတ်ကဲ့ပါ..သခင်မ..သခင်မခြေဖဝါးအောက်မှာနေခွင့်ပေးတဲ့အတွက်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်..သခင်မ။ မိန်းမတစ်ယောက်၏ ခြေဖဝါးဖြင့် ခေါင်းကို တင်ခံထားရတာကို မကျေမနပ်မဖြစ်မိသည့်အပြင် ရင်တွေတုန်ပြီး ဝမ်းသာသလိုဖြစ်နေတာကို ထူးဆန်းအံ့သြဖွယ်မထင်တော့ပါ..ဒီလိုဖြစ်ခွင့်ရဖို့စိတ်ကူးနဲ့ရူးနေတာကြာပြီမဟုတ်လား။ ဟုတ်ပြီနော်…ကျော်ကျော်…မင်းက ငါ့ရဲ့ငယ်ကျွန်ဖြစ်သွားပြီဆိုတော့..။ မင်းဘဝကိုငါပိုင်တယ်နော်….ကြားလား။ ဟုတ်..ဟုတ်..သခင်မ…သခင်မပိုင်ပါတယ်ခင်ဗျ။

ဒါဆိုရင် နင့်အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်စမ်း။ သူမကခေါင်းပေါ်တင်ထားသော ခြေထောက်ကို ဖယ်ပြီး အမိန့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ရှေ့မှာ ကိုယ်လုံးတီးချွတ်ရမည်မို့ရှက်နေပါသေးတယ်။ ကဲ..သွက်သွက်ချျွတ်စမ်း…နင်ကကျွန်ဆိုတော့ အိမ်မှာနေရင် အဝတ်အစားမဝတ်နဲ့။ ကိုယ်လုံးတီးနေရမယ်..ကြားလာ…ခုချွတ်ဆိုချွတ်….နာချင်ပြီထင်တယ်။ ဟုတ်ဟုတ်…ချွတ်ပါပြီသခင်မ…သူူမအမိန့်ကြောင့် ရှက်ရှက်နဲ့ဘဲ အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်ချလိုက်ရပါတယ်။ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားတာကြောင့် ကိုယ့်လီးလေးကို လက်နဲ့အုပ်ပြီးဖုံးထားရပါတယ်။

နင့်လက်ကနောက်ပစ်ထားစမ်း..အုပ်မထားနဲ့… သခင်မ ရီမို့မို့မောင်ရဲ့ အမိန့်ကြောင့် ရှက်ရှက်နဲ့ လက်နောက်ပစ်ပြီး သူမရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်နေရပါတယ်။ဟွန်း..သေးလိုက်တဲ့လီးဆိုပြီး သူမကကျွန်တော့လီးကို လက်ဖြင့်ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ နင့်လီးသေးသေးလေးနဲ့ ငါ့ကိုမှန်းမှန်းပြီး..ဂွမ်းထုတယ်ပေါ့..ဟုတ်လား ငယ်ကျွန်ကြီး…သူမမေးတဲ့ပုံစံကသိသိကြီးနဲ့မေးတဲ့ပုံစံမျိုးပါ.။ ဟုတ်.ဟုတ်ပါတယ်..သခင်မ…။ ဒါဆို..နင်..ငါ့ညီမနင့်ဆရာမ ခင်သီတာစိုးကိုရောမှန်းပြီးထုမှာပေါ့။ သူမက လီးကို သူမလက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေနဲ့ လိမ်ဆွဲရင်းမေးလိုက်ပါတယ်။ ဟုတ်..ဟုတ်..ထု..ထုပါတယ်..ဆိုပြီးရှက်ရှက်နဲ့ဘဲဝန်ခံလိုက်ရပါတယ်။

(၆) အဲ့ဒါဆိုရင်…နင်လာခဲ့စမ်း…ငါ့နားကို လေးဖက်ထောက်ပြီးလာခဲ့…။ သခင်ရီမို့မို့မောင်ကကျွန်တော့ကို အမိန့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ခွေးလေးတစ်ကောင်လိုပါဘဲ အမိန့်ကိုနာခံတဲ့ အနေနဲ့ သူမနားကိုလေးဖက်ထောက်ပြီး သွားလိုက်ပါတယ်။ သူမနားရောက်တဲ့အခါမှာတော့ သူမနားမှချထားတဲ့ စလင်းဘက်အိတ်ထဲ ကိုသူမကလက်နှိုက်ပြီး တစ်စုံတစ်ခုကိုဆွဲထုတ်နေပါတယ်။ အနားပိုတိုးစမ်း..ငယ်ကျွန်ကြီး…နင့်ကို ဆင်ပေးစရာရှိတယ်..။သူမပြောစကားကြောင့် ရင်တွေခုန်လာပါတယ်..သခင်မကျွန်တော့်ကိုဘာများလုပ်မလဲပေါ့။ သခင်မရီမို့မို့မောင် ဆွဲထုတ်လာတာတော့ သံကြိုးရှည်လေးတွေနဲ့ တွဲထားတဲ့..။ ခွေးလည်ပတ်တစ်ခုပါ..။ ကျွန်တော့လည်ပင်းမှာခွေးလည်ပတ်ကို ပတ်ပြီး သော့ခတ်လိုက်ပါတယ်။ ကြိုက်တယ်..မဟုတ်လား..ငယ်ကျွန်ကြီး..။

သူမအမေးကို ကျွန်တော် ကျေနပ်စွာနဲ့ဘဲဖြေလိုက်ပါတယ်.။ ကျေနပ်ပါတယ်..သခင်မ…။ ကျွန်တော် သခင်မအနားမှာ ခွေးတစ်ကောင်လိုဘဲနေပါရစေ။ ဟင်း..ဟင်း…နင့်ကို ငါက ခွေးတစ်ကောင်လိုဘဲဆက်ဆံမှပါ.. အဆန်းလုပ်လို့ပြောမနေနဲ့….မင်းက ငါချီးကျွေးရင်တောင် မငြင်းဘဲစားရမှာ။ သူမအပြောတွေကြောင့် ကျွန်တော့လီးကလဲပိုတောင်လာပြီး စိတ်တွေလဲလှုပ်ရှားကာ လီးထိပ်က အရည်ကြည်တွေတောင် စိမ့်ထွက်ကုန်ပါပြီ။ ကဲ…ငါဇာတ်လမ်းကြည့်ရင်း ခြေထောက်တွေညောင်းတယ်.။ မင်းကို ငါ့ခြေတင်ခုံလုပ်မလို့…ငါ့ရှေ့မှာ လေးဖက်ထောက်နေ..။

သခင်မရီမို့မို့မောင်ရဲ့ အမိန့်ကြောင့် သူမထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာရှေ့မှာ လေးဖက်ထောက်ပြီး ခစားလိုက်ပါတယ်။ သူမကတော့ဆိုဖာခုံပေါ်ကျောမှီလို့.. သူမခြေထောက်သွယ်သွယ်လေး နှစ်ချောင်းကို ကျွန်တော့်ကျောပေါ်ကို တင်လိုက်ပါတယ်။ အိမ်မက်တွေကတကယ်ဖြစ်လာတာ ခုထက်ထိကို မယုံနိုင်အောင်ပါဘဲ။ သခင်မရဲ့ ခြေထောက်အောက်မှာ ခွေးတစ်ကောင်လို ခြေတင်ထားခြင်းခံနေရတာကို ဝမ်းမနည်းတဲ့ အပြင် ကျေနပ်သဘောကျနေမိပါတယ်။ သခင်မကတော့ ဇာတ်လမ်းတွဲကို ဆက်လက်ရှုစားနေပါတယ်။ သူမလက်ထဲမှာတော့ ကျွန်တော့လည်ပင်းကိုဆွဲထားတဲ့ ခွေးလည်ပတ်ရဲ့ သံကြိုးကို ကိုင်ထားပြီး ဆိုဖာကိုကျောမှီကာ ဇိမ်ယူနေပါတော့တယ်။

(၇) တစ်နာရီခန့်ကြာတဲ့ အခါမှာတော့ သခင်မဟာ ကျွန်တော့ကျောပေါ်တင်ထားတဲ့ သူမခြေထောက်တွေကို ဖယ်လိုက်ပါတယ်။ မလှုပ်မရှားဘဲနေနေရတာကြောင့် ကျွန်တော့ တံတောင်ဆစ်နဲ့ ဒူးတွေကလည်း တော်တော်ကို နာကျင်နေပြီဖြစ်တာကြောင့် အခုမှဘဲအနားရတော့တယ်လို့တွေးမိပါတယ်။ သူမက ထမိန်အထက်ဆင်ကို အသာဖြေလျော့ပြီး သူမထမိန်အောက်ကို လက်နှိုက်လိုက်ပါတယ်။ ဖင်ကိုအသာကြွလို့ဆွဲချွတ်လိုက်တာ.. သူမရဲချည်သား ပင်တီဖြူဖြူလေးဟာ ကျွန်တော့ရှေ့မှာ သူမခြေသလုံးသွယ်သွယ်ဝင်းဝင်း နှစ်ချောင်းကြားက ကျွတ်ထွက်လာပါတယ်။ ကဲ..ငယ်ကျွန်ကြီး..မင်းသခင်မ ထမိန်တွေပင်တီတွေကိုခိုးရှုပြီးဂွမ်းထုနေတာသခင်မသိတယ်။

အဲ့တော့..သခင်မပင်တီခွကြားတွေ နင့်လျှာနဲ့ယက်တာငါကြည့်ချင်တယ်။ သူမဘယ်လိုသိလဲ..မစဉ်းစားတတ်တော့ပေမဲ့..သူမပေးလာတဲ့ပင်တီလေးကိုလက်နဲ့ရိုရိုသေသေယူပြီး သူမရဲ့ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ဖင်နံ့စောက်ပတ်နံ့တွေမွေးကြိုင်နေကာ အရည်လေးတွေစိုစွတ်နေတဲ့ ပင်တီကို လျာနဲ့ အငမ်းမရကို ယက်ပေးပါတော့တယ်။ သူမက ကျွန်တော်သူမပင်တီကို အငမ်းမရယက်နေတာကိုကြည့်ပြီး.. သူမလျှာနဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုသပ်လိုက်ပါတယ်… သူမထမိန်အောက်ကိုလည်း လက်နိုက်ပြီး သူမအဖုတ်ကို ပွတ်နေပါတယ်။ မျက်နှာမှာ တစ်စုံတစ်ရာကို လိုချင်နေတဲ့ပုံစံမျိုးပေါက်လာပြီး။

သူမဘယ်ဘက်လက်နဲ့ကိုင်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်လည်ပင်းမှာတပ်ထားတဲ့ ခွေးလည်ပတ်ကြိုးကို ဆွဲလိုက်ပါတယ်။တော်တော့်…လာခဲ့စမ်းငါ့ပေါင်ကြားကို..လို့ပြောလိုက်ပြီး ကျွန်တော့ခေါင်းကို သူမပေါင်ကြားကို ဆွဲခေါ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့ခေါင်းသူမပေါင်ကြားရောက်တဲ့အခါမှာတော့ သူမထမိန်ကိုအောက်စကနေအသာကိုင်ပြီး ဟပေးလိုက်ပါတယ်…ဘာလုပ်ရမယ်မှန်းမသိတာကြောင့်ကြောင်နေချိန်မှာ… နင်ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာ..မသိဘူးလား.. ထမိန်အောက်ထဲကို ဝင်စမ်းဆိုပြီး ခေါင်းကဆံပင်တွေကိုသူမလက်နဲ့ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲဆုပ်ပြီး ကျွန်တော့ခေါင်းကို သူမထမိန်အောက်ထဲ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပါတယ်။

(၈) သူမကကျွန်တော့်ခေါင်းကိုသူမစောက်ပတ်ဆီ ဆွဲယူလိုက်ပြီး ကျွန်တော့နှုတ်ခမ်းနဲ့သူမစောက်ပတ်ကို သေချာတေ့အောင် ထိလိုက်ပါတယ်။ အရေတွေရွဲနေတာကြောင့် သူမစိတ်ထနေမှန်းသိတာပါတယ်..။ ကျွန်တော့ ခေါင်းကို သူမထမိန်နဲ့ ပြန်အုပ်လိုက်တာကြောင့် ထမိန်အောက်ထဲမှာ မှောင်မှဲနေတာပါဘဲ။ အရည်တွေစိုစွတ်နေတာကြောင့် သေးနံ့ငံကျိကျိစောက်ပတ်အရသာကိုနှုတ်ခမ်းကခံစား ရသလို…သူမပေါင်ခွကြားကဖင်နံ့စောက်ပတ်နံ့တွေကို တစ်ဝကြီးရှုရှိုက်နေရပါတယ်။ ကဲ…ထမိန်အောက်ကကောင်ဘာလုပ်နေတာလဲ…နင့်လျာနဲ့သေချာယက်စမ်း..။

အရည်တွေထွက်လာရင် မြိုချ…ဟင်း..ဆိုပြီး ကျွန်တော့ခေါင်းကို… ဒေါက်ခနဲခေါက်ကာ သတိပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သခင်မခိုင်းစေတဲ့အတိုင်း သခင်မရဲ့ စောက်ပတ်ကိုလက်နဲ့ဖြဲပြီး အတွင်းသားနံရံတွေကို အငမ်းမရယက်ပါတော့တယ်…ပြတ်ပြတ်..ရှုးရှုး…ပလပ်..ပလပ်…. ခွေးတစ်ကောင်လို သခင်မရဲ့အဖုတ်ယက်တဲ့အမှုတော်ကိုသေချာထမ်းရွက်နေပါတယ်.။ သခင်မရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းနဲ့ ဖင်ကြီးတွေကတစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ယင်နေတာကြောင့် သခင်မအရမ်းကောင်းနေမှန်းသိသာပါတယ်။ အ..အင်း…အိုး..ကျွတ်စ်ကျွစ်… သူမလက်တွေက ကျွန်တော့ဆံပင်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး သူမစောက်ပတ်နဲ့ ကျွန်တော့ပါးစပ် လွတ်ထွက်သွားမှာ စိုးတဲ့အလား..အတင်းကိုဆွဲကပ်ထားပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း…..သူမစောက်စိတွေရောစောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေကိုရော လျာနဲ့ထိုးထည့်ပြီး မွေပြီးကစားသလို ချိုချဉ်စုပ်သလိုပါစုပ်ပစ်ပါတယ်.. ပြွတ်ပြွတ်….ပြတ်ပြတ်….အား…အိုးဟိုး..သွက်သွက်စုပ်ပေးး…ငါကောင်းနေပြီ.. ပြတ်ပြတ်..ပလွတ်..ပြွတ်…ရှီး..ပြတ်ပြတ်… အီး..အင်း..ကျွတ်စ်ကျွတစ်..အင်း..ဟင်း.. သူမဖင်ကြီးကော့တက်လာပြီး ကျွန်တော့ပါးစပ်ကို သူမစောက်ပတ်နဲ့ အတင်းထိကပ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ ပူနွေးနွေးပစ်ချျွဲချျွဲနဲ့ စောက်ရည်တွေဟာ ကျွန်တော့အာခေါင်ထဲကို ပန်းထုတ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ချွဲကျိနေတဲ့ ငံကျိကျိသူမစောက်ရည်တွေကို တဖြည်းဖြည်း အရသာခံမြိုချလိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ်ကိုပါပြောင်သွားအောင် ယက်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။

(၉) သခင်မရီမို့မို့မောင်က ကျွန်တော့ခေါင်းပေါ်အုပ်ထားတဲ့ ထမီကိုဖယ်ပြီး မတ်တပ်ထရပ်လို့ ခွေးလည်ပတ်သံကြိုးကိုဆွဲခေါ်သွားတာကြောင့်..။ လေးဖက်ထောက်အနေအထားနဲ့ သူမနောက်ကနေလိုက်ခဲ့ရပါတယ်။ သူမအခန်းထဲကို ခေါ်သွားတာပါ.။ ကဲ..ကုတင်ပေါ်တက် ပြီးရင်ပက်လက်လှန်လို့ အမိန့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နင့်လက်တွေခြေတွေကို ကုတင်တိုင်တွေမှာ ပူးပြီးကပ်ထားစမ်း..ကြိုးတုပ်မလို့။ သူမဘာလုပ်မယ်မှန်းမသိပေမဲ့ သူမအမိန့်အတိုင်း ကုတင်ပေါ်တက်ကာ ပက်လက်လှန်လို့ လက်တွေခြေတွေကို ကုတင်တိုင်မှာ ပူးကပ်ထားပေးလိုက်ပါတယ်။ သူမက ကျွန်တော့်လက်တွေခြေတွေကို ကုတင်တိုင်နဲ့ ပူးပြီး ကားယားအနေအထား ကြိုးတွေနဲ့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ချည်တုပ်လိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော့ကို..သတ်..သတ်မလို့လားဟင်..စိုးထိတ်လာတာကြောင့်မေးလိုက်ပါတယ်။ လျာမရှေနဲ့..ပါးစပ်ပိတ်ထားဆိုပြီး လက်တွေခြေတွေကို ချည်ထားတာခိုင်မခိုင်စစ်ဆေးပြီးနောက် ကျွန်တော်မရုန်းနိုင်မှန်းသေချာတဲ့ အခါမှာသူမက ကုတင်ပေါ်တက်လာပါတယ်။ သူမက ထမိန်ကိုပြင်ဝတ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ် ခွရပ်ကာ မျက်နှာကိုသူမတင်ပါးနဲ့ ဖိထိုင်လိုက်ပါတယ်။ အသက်ရှုကျပ်သွားတာပါဘဲ။ သခင်မရီမို့မို့မောင်လက်တွေက တောင်ပြီးထောင်မတ်နေတဲ့ ကျွန်တော့လီးကို သူမကုတင်နား စားပွဲပေါ်က ဆေးတစ်မျိုးယူပြီး သုတ်လိမ်းတဲ့အခါမှာယောင်ကိုင်းလာပြီး ပုံမှန်ထက်ကြီးလာပါတယ်။ နာကျင်လာသလိုဘဲ။ သူမလက်က ကျွန်တော့လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွမ်းထုပေးပါတော့တယ်။

ကြမ်းတမ်းလှတဲ့ ထုချက်ကြောင့် ဒစ်မပြုတ်သေးတဲ့လီးကပြုတ်ထွက်သွားပါတယ် ငယ်သံပါအောင်အော်လိုက်တဲ့ ကျွန်တော့ပါးစပ်က သူမဖင်နဲ့ဖိထိုင်ပြီး မအော်နိုင်အောင် လုပ်ထားတာကြောင့် အူး..စူး..လို့သာထွက်လာပါတယ်။ အသည်းခိုက်အောင်နာကျင်နေပေမဲ့.သူမထုချက်တွေကမရပ်ဘဲ.. ဒစ်ပြုတ်သွားလို့ သွေးစို့လာတဲ့ လီးထိပ်က နာကျင်မှုကို မျက်ရည်တွေဝိုင်းအောင် ဆက်လက်ခံစားနေရပါတော့တယ်။ အော်မနေနဲ့…နင့်လီးသေးလို့…ကြီးအောင်လုပ်ပေးနေတာ…။ ဒီဆေးက လိမ်းပြီးရင် အရွယ်အစားမလျော့ဘူး…ငါ့စိတ်ကြိုက်ရမှ လွတ်မှာလို့။ သခင်မရီမို့မို့မောင်က ပြောရင်းမညှာမတာ ဆက်ထုတော့တာပါဘဲ။ လီးထိပ်က လရေတွေကလည်း အဆက်မပြတ်ကို ပန်းထွက်ကုန်လို့ပေါ့။

(၁၀) အိုး…ကောင်းလိုက်တာလို့..သခင်ရီမို့မို့မောင်ညဉ်းလိုက်ပါတယ်..။ သူမရဲ့လင်ပါသားလေး ကျော်ကျော်ရဲ့ လီးကသူမအဖုတ်ထဲမှာပြည့်ကျပ်နေပါတယ်။ ဆေးလူးပြီး သူမစိတ်ကြိုက် အရွယ်အစားရောက်နေပါပြီ။ ကောင်လေးရဲ့ လီးကို အပေါ်မှစိတ်ကြိုက်ခွပြီး သူမအဖုတ်နဲ့စိမ်ထားတာပါ။ ကောင်လေးကတော့ ခြေလက်တွေကို ကြိုးနဲ့တုပ်ပေးထားတာပေါ့။ ပါးစပ်ကိုလည်း အဝတ်နဲ့ဆို့ပြီး မအော်နိုင်အောင်လုပ်ထားတာကြောင့် သူမအလိုကျဘဲပေါ့။ ထိုအချိန်မှာပင် အခန်းတံခါးက ပွင့်သွားပါတယ်။ဟက်..ဟက်…မမို့….ဒီလိုလုပ်လို့ရတယ်ပေါ့…။

အခန်းတံခါးကိုပြန်စေ့ပြီး နံရံကိုကျောမှီကာ ပြီတီတီကြည့်နေသော သူမညီမခင်သီတာစိုး။ ရီမို့မို့မောင်က လီးကို သူမအဖုတ်ထဲမှာ စိမ်ထားကာဆက်ဆောင့်နေပြီး။ သီတာ..စကားအပိုတွေမပြောနဲ့..ငါကောင်းနေပြီ… နင်ဝင်ချင်ဝင်လာ..သောက်ကောင်မ…နင်အရည်တွေရွဲနေတာငါသိတယ်လို့ပြောလိုက်ပါတယ်။ ခစ်..ခစ်…..အဲ့လိုပြောမှပြောပါ့မလားလို့။ ခင်သီတာစိုးက သူမထမိန်ကို ကွင်းလုံးချွတ်ပုံချလိုက်ပြီး ကုတင်ဆီကို တရွေ့ရွှေ့လာနေပါတယ်။ သူမက ကျွန်တော့်ပါးစပ်မှာ ဆို့ထားတဲ့ အဝတ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး.. မျက်နှာပေါ်ကိုတက်ခွလိုက်ပါတယ်။ သူမရဲ့ညှီစို့စို့ရနံ့လေးရနေတဲ့ အဖုတ်လေးက ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်မှာနီးကပ်စွာရှိနေပါတယ်။ ကဲ…ကျွန်ကလေး…သခင်မကိုဘာလုပ်ပေးရမယ်ဆိုတာသိတယ်နော်…ခစ်ခစ်။ သူမနဲ့ရီမို့မို့မောင်ဟာ အပြန်အလှန်နို့တွေကို ပြိုင်တူညှစ်ပြီး အနမ်းတွေဖလှယ်နေကြပါတယ်။

ကျွန်တော်ကတော့ သခင်မခင်သီတာစိုးရဲ့ အဖုတ်လှလှလေးကို ကျွန်တော့လျှာနဲ့ ယက်လိုက်ချိန်မှာဘဲ… သခင်မရီမို့မို့မောင်ကလည်း ကျွန်တော့်လီးကို သူမအဖုတ်နဲ့တေ့ကာ အဆက်မပြတ်ဆောင့်ပါတော့တယ်။ အခန်းထဲမှာတော့ စောက်ပတ်ယက်သံ…အဖုတ်ထဲလီးဝင်/ထွက်သံတွေက ဆူညံနေပါတော့တယ်။ ပြတ်..ပြတ်…ရှီး..ရှီး..ပြွတ်..ပြွတ်…အား…အား… ဖွတ်..ဖွတ်…စွပ်စွပ်…ဘွတ်ဘွတ်….။ ဟိုကောင်သွက်သွက်ယက်စမ်း….ငါပြီးတော့မယ်…..အားအား.. သခင်မခင်သီတာစိုးရဲ့ ညဉ်းသံနဲ့အတူ…. လရေမထွက်အောင် ထိန်းထားစမ်း…ငါပြီးတော့မယ်….. ဖွတ်..ဖွတ်…ဘွတ်..ဘွတ်…သူမစောက်ပတ်နဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို ညစ်ညစ်ပြီးဆောင့်ဆောင့်ချနေတဲ့….သခင်မရီမို့မို့မောင်ရဲ့… ညဉ်းတွားသံတွေကလဲ အခန်းထဲမှာ ဆူညံနေတော့တာပါဘဲ.။ သြော်…သခင်မ…သခင်မ… နောက်ဆုံးတော့ ဒါပါဘဲလား။ (ပြီးပါပြီ)

 

Zawgyi

 

ဆရာမ(သို႔)သခင္မ

ဟဲ့..ေက်ာ္ေက်ာ္ ဘာလုပ္ေနတာလဲ… ဆရာမ ေဒၚခင္သီတာစိုးရဲ႕ အသံေၾကာင့္ စာသင္ေနတုန္း သူမတင္ပါးကိုေငးၾကည့္ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ္သတိဝင္လာပါတယ္။ လာစမ္း…နင္အခန္းေရွ႕ထြက္ခဲ့စမ္း..။ ဆရာမကကြၽန္ေတာ့ကို ေခၚလိုက္ပါတယ္. ခုနကငါရွင္းျပေနတာနားလည္ရဲ႕လား….ရွင္းေရာရွင္းရဲ႕လား။ ဗိုက္ေခါက္ကိုသူမလက္ေခ်ာင္းျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ေလးေတြနဲ႔ဆြဲလိမ္လိုက္တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္အနည္းငယ္နာသြားတယ္။ နင္အဲ့ဒါေၾကာင့္လဲ ဒီအသက္အ႐ြယ္ထိ(၁၀)တန္းမေအာင္တာ..။ တကယ္ေတာ့အတန္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္အသက္အႀကီးဆုံးပါ.။

အသက္က(၁၈)ႏွစ္ေက်ာ္ပါၿပီ ေက်ာင္းထားတာေနာက္က်တာရယ္.. (၄)တန္းနဲ႔ (၈)တန္းမွာ (၁)ႏွစ္စီက်ၿပီး (၂)ႏွစ္တက္ခဲ့ရတာေၾကာင့္ (၁၈)ႏွစ္ေက်ာ္မွ (၁၀)တန္းေရာက္ခဲ့တာပါ။ အဲ့ေတာ့..နင္အတန္းေရွ႕မွာ နား႐ြက္ဆြဲၿပီးထိုင္ထလုပ္စမ္း..။ အတန္းထဲကေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ေယာက်ၤားေလးေတြကေလွာင္ၿပဳံးၿပဳံးၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ သူတို႔ကကြၽန္ေတာ့ကို ေလွာင္ေနက်ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေက်နပ္အားရတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ၾကည့္ေနတာပါ။ ကိုယ့္နား႐ြက္ကိုယ္ဆြဲကာ ထိုင္ထလုပ္ေနရပါတယ္။

တစ္..ႏွစ္..သုံး…ေလး အခန္းထဲမွ ေလွာင္ေျပာင္တဲ့ အသံမ်ားထြက္ေပၚလာပါတယ္.။ ဝမ္းနည္းစိတ္ေၾကာင့္ မ်က္ရည္ေတြလဲက်လာပါတယ္။ ကဲ..ကဲ..အားလုံးေတာ္ၾက..စာဆက္သင္မယ္… ဟိုေကာင္…ေက်ာ္ေက်ာ္..နင္ကိုယ့္နား႐ြက္ကိုယ္ဆြဲၿပီး အတန္းေရွ႕မွာမတ္တပ္ရပ္ေန..။ ဆရာမေဒၚခင္သီတာစိုးက ကြၽန္ေတာ့ကို ေျပာလိုက္ၿပီးသူမကစာဆက္သင္ေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အတန္းေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္လို႔ေပါ့။ သူမကဒီေက်ာင္းကိုေျပာင္းလာတာ မၾကာေသးပါဘူး။ ဆရာမက (၂၅)ႏွစ္ေလာက္ရွိပါၿပီ။ ဇီဝေဗဒဆရာမပါ။ အသားျဖဴျဖဴ၊၊ အရပ္(၅)ေပ (၄)လက္မေလာက္ရွိပါတယ္။ ႐ုပ္ကလည္းေတာ္ေတာ္ေခ်ာတယ္။မ်က္ႏွာေလးကေဖြးအိေနၿပီး ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ႏႈတ္ခမ္းနီ အၿမဲဆိုးေလ့ရွိပါတယ္။

တင္ပါးေတြကလည္းေတာ္ေတာ္လွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္စာသင္ေနတုန္း ဝႈိက္ဘုတ္မွာ စာေရးေနတဲ့ သူမတင္ပါးေတြကို ေငးၾကည့္မိေနၿပီး စာသင္တာကို စိတ္မေရာက္တဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္အခုလိုခံလိုက္ရတာပါ။ သူမက စာသင္ခုံေပၚတက္ၿပီးစာသင္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စာသင္ခုံေအာက္မွာ နား႐ြက္ဆြဲၿပီး မတ္တပ္ရပ္ေနရတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔သူမလႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း ေက်ာင္းစိမ္းလုံျခည္ေအာက္က တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေပၚေပၚသြားတဲ့ ေျခသလုံးဝင္းဝင္းေလးကိုၾကည့္ၿပီး ရင္ေတြတဆတ္ဆတ္ခုန္လာသလိုလိုခံစားလိုက္ရပါတယ္.။ထိုျမင္ကြင္းေတြကို ျမင္ရရင္ ဆရာမေဒၚခင္သီတာစိုး အျပစ္ေပးတာကို ေက်နပ္မိသလိုလို ျဖစ္ေနတာကိုက ထူးဆန္းေနပါတယ္။

(၂) အား.ကြၽတ္စ္ကြၽတ္စ္… ကြၽန္ေတာ္စုပ္သက္ညဥ္းညဴလိုက္သည္။ ေန႔လည္က ဆရာမ႐ိုက္ခဲ့ေသာ တင္ပါးကနာက်င္ေနတာကိုး။ ဒါေပမဲ့ ဆရာမအေပၚ မေက်မနပ္မျဖစ္မိဘဲ..ဒီလိုခဏခဏ႐ိုက္ခံခ်င္မိေနေသာ မိမိစိတ္ကို မိမိအံ့ၾသမိသည္။ ထိုဝါသနာကား ကြၽန္ေတာ္ ၁၅ ႏွစ္သား အ႐ြယ္ေလာက္ကတည္းကစတင္ခဲ့သည္။ မိန္းကေလးမ်ား၏ ေျခေခ်ာင္းလွလွေလးေတြျမင္လ်င္ ထိုေျခဖဝါးမ်ားကို ယက္စုပ္ေပးခ်င္လာသည္။ တင္ပါးလွလွေတြျမင္လ်င္ ထိုတင္ပါးေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာကိုဖိထိုင္ျခင္း ခံယူလိုလာသည္။။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္မွန္းမသိ။ တိုးတက္လာေသာ ေခတ္ႏွင့္အညီ ဖုန္းေတြေပါမ်ားလာေတာ့ အင္တာနက္ မ်ားမွာ ကြၽန္ေတာ္ျဖစ္ေနေသာ ခံစားခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီမႈကိုရွာေတြ႕ခဲ့သည္။ ထို ခံစားခ်က္မွ ကြၽန္ တစ္ေယာက္၏ခံစားခ်က္ပင္တည္း။ ဆရာမေဒၚခင္သီတာစိုးကား ကြၽန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းသို႔ ေျပာင္းလာတာ ႏွစ္လခန႔္ရွိၿပီ။

ကြၽန္ေတာ္၏ မိေထြးျဖစ္သူ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္၏ ညီမ။ ဖခင္ျဖစ္သူကား အလုပ္မ်ားသျဖင့္ အိမ္မွာအၿမဲမရွိ.။ ခရီးထြက္ေနတာမ်ားေသာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္.။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း လြတ္လပ္ခ်င္တိုင္းလြတ္လပ္ေနသည္။မိေထြးျဖစ္သူႏွင့္သာ အေနမ်ားသည္။ ေျပာရလွ်င္ေတာ့ ဆရာမေဒၚခင္သီတာစိုးႏွင့္ မိေထြးျဖစ္သူတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္စိတ္ထဲကပစ္မွားေနက်။ အျခားလိုပစ္မွားတာေတာ့မဟုတ္.။ တစ္ခါတစ္ရံ အိမ္မွာ မိေထြးျဖစ္သူမရွိခိုက္ မိေထြးျဖစ္သူ၏ ပင္တီေတြ၊ ထမိန္ေတြကို ခြၽတ္ထားခဲ့တာကို ခိုးခိုးရႈျခင္း၊မ်က္ႏွာေပၚတင္ကာဂြမ္းထုျခင္းစသည္တို႔ကိုလုပ္ေလ့ရွိသည္။

ထိုတို႔ ပင္တီမ်ား ထမိန္မ်ားကို မ်က္ႏွာေပၚတင္ၿပီး အနံ႔အသက္မ်ားကို ရႈလိုက္ရလွ်င္ လီးက အလိုလိုေတာင္လာသည္။ ထိုသို႔ထမိန္မ်ား ပင္တီမ်ားကို ယက္ၿပီး ဂြမ္းမၾကာခဏထုေလ့ရွိတာကို မိေထြးျဖစ္သူကေတာ့ မသိ.။ သူမသိလွ်င္မလြယ္။ ေျပာရလွ်င္ေတာ့ မိေထြးျဖစ္သူ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္ကလည္း ေတာ္ေတာ္လွသူပင္။ အသက္က ၃၀ ေက်ာ္ဆိုေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ဖခင္ႏွင့္ ကေလးမရေသးသျဖင့္ တစ္ခါတစ္ရံၾကည့္လွ်င္ အပ်ိဳလိုလိုထင္ရေအာင္ ျပင္ဆင္တတ္သည္။

(၃) အမ လင္ပါသားေလးကေတာ့ အခန္းထဲမွာဆိုးသလားမေမးနဲ႔ မမို႔ေရ.။ ခစ္.ခစ္ နင္ကဒီေလာက္ဘဲသိတာကိုးဟ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ ခင္သီတာစိုးအိမ္သို႔ အမျဖစ္သူရီမို႔မို႔ေမာင္ လာလည္သျဖင့္ ခင္သီတာစိုးက အမျဖစ္သူရီမို႔မို႔ေမာင္၏ လင္ပါသားေလးအေၾကာင္း ေဖာက္သည္ခ်ေနျခင္းျဖစ္သည္။အဟက္. နင္က အခန္းထဲမွာ နင့္တင္ပါးကို ၾကည့္ၿပီးပစ္မွားေနတာေလာက္ဘဲသိတာကိုး သီတာရဲ႕။ ရီမို႔မို႔ေမာင္ အေျပာေၾကာင့္ ခင္သီတာစိုးနားမလည္ႏိုင္ျဖစ္သြားသည္။ ဟင္..ဒါ့ထက္ဆိုးတာရွိေသးလို႔လား..မမို႔ရဲ႕ေျပာစမ္းပါဦး…။ ခစ္ခစ္…ရီမို႔မို႔ေမာင္က စကားမေျပာႏိုင္ေသးဘဲ တစ္ခစ္ခစ္ရယ္လိုက္ေသးသည္.။ ဒီလိုဟ…သီတာရဲ႕ ဟိုတစ္ပတ္တနဂၤေႏြေန႔ကေလ… ငါလည္း ဒီေကာင္ေလးကို အိမ္ေစာင့္ထားခဲ့ၿပီး…အျပင္ထြက္တာ…။

လမ္းေရာက္မွ ပိုက္ဆံအိတ္ပါမလာတာ သတိရတာနဲ႔..အိမ္ျပန္သြားေရာ..။ အိမ္ေရာက္ေတာ့အိမ္တစ္ခုလုံး တံခါးေတြေစ့ၿပီး တိတ္လို႔။။ ဒါနဲ႔ ဒီေကာင္ေလးေဘးအိမ္က သူ႔သူငယ္ခ်င္းဆီအလည္သြားတယ္ေပါ့။ ထင္တာေလ..ငါက..။ အဲ့ဒါနဲ႔ငါ့အခန္းထဲကို ဝင္မလို႔ဟာ အသံလိုလိုၾကားေတာ့အသာေလးေခ်ာင္းၾကည့္တာ။ အဲ့ေကာင္ေလးေလ…ဘာလုပ္ေနတယ္ထင္လဲ.။ ခင္သီတာစိုး စိတ္ဝင္စားးသြားသည္။ ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ…မမို႔ရဲ႕ ေျပာစမ္းပါဦး.။

ဒီေကာင္ေလ..ငါခြၽတ္ထားခဲ့တဲ့ ပင္တီေတြ ထမိန္ေတြကို မ်က္ႏွာေပၚတင္ၿပီး ဂြမ္းတိုက္ေနတယ္ေလ….. ပါးစပ္ကလည္း တအင္းအင္းနဲ႔..အသံေတြထြက္ေနေသးတယ္။ ခင္သီတာစိုးက မမို႔ေျပာလိုက္ေသာ စကာအေပၚအံ့ၾသသြားသည္။ဟုတ္လား..အမ..ဒါဆိုေက်ာင္းတုန္းက ကြၽန္မတို႔ၾကားဖူးသလို..အျပင္မွာတကယ္ရွိတယ္ေပါ့ အေဆာင္မွာ မိန္းကေလးအတြင္းခံေတြကို လိုက္ခိုးၿပီးရႈတဲ့သူေတြရွိတယ္ဆိုတာ။ ေအး…ဟဲ့ငါလဲ…အခုမွဘဲ လက္ေတြ႕ျမင္ရမွယုံေတာ့တာသီတာေရ။

(၄) ဟဲ့..ေက်ာ္ေက်ာ္..လာဦး… ေက်ာင္းမွျပန္လာၿပီး အခန္းထဲဝင္ရန္ျပင္လိုက္ေသာ ကြၽန္ေတာ္မိေထြးျဖစ္သူ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္၏ ေခၚသံေၾကာင့္ ေျခလွမ္းမ််ားတုံ႔သြားသည္။ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္ကား ဧည့္ခန္းမွာ ကိုရီးယားဇာတ္လမ္းတြဲၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ေျခတစ္ဖက္ကို ခ်ိတ္ကာထိုင္ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး သူမတင္ပါးမ်ားက သားေရဆိုဖာေပၚတြင္ ပိျပားကာ ဝိုင္းစက္ေနသည္။ ဘာေျပာမလို႔လဲ အန္တီ.။ ေအး…နင္ဒီေန႔ေက်ာင္းကယူလာတဲ့ ရီပို႔ဒ္ကဒ္ျပစမ္း…။ ျပသနာဘဲ…ဒီေန႔ေက်ာင္းက လပတ္စာေမးပြဲမွာ အရည္အခ်င္းစစ္ေဆးသည့္ ကဒ္ျပားေလးေတြထုတ္ေပးသည္။ အဆင့္က ေနာက္ဆုံးကျပန္ေရလ်င္အဆင့္တစ္။

ေႏွးတုန႔္ေႏွးတုန႔္လုပ္မေနနဲ႔ နင့္ဆရာမငါ့ကိုတိုင္ၿပီးသား။ ကဲ…ဒီေတာ့နင့္အေဖကို ငါေျပာရေတာ့မယ္.။ နင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဒုကၡပါဘဲ…ေဖေဖသာဒီအေၾကာင္းသိသြားလွ်င္ေတာ့ အိမ္ကေမာင္းထုတ္မွာေသခ်ာသည္။ေဖေဖကား အျခားေနရာမွာ ခြင့္လႊတ္ေသာ္လည္း ဒီေနရာမ်ိဳးဆိုခြင့္လႊတ္မွာမဟုတ္။ မ…မလုပ္ပါနဲ႔..အန္တီ…မေျပာေပးပါနဲ႔..။ ဟင္း..ဟင္း…ဒီလိုေျပာလို႔မရဘူးေလ..ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕…။ အေပးအယူေတာ့ရွိရမွာေပါ့။ ဘယ္လိုအေပးအယူမ်ိဳးလဲ အန္တီ။ ျဖစ္လိုရာျဖစ္ေစေတာ့။ ဒါဆိုရင္ နင့္အေဖကို ငါဒီအေၾကာင္း မေျပာဘူး.။ နင္ငါခိုင္းတာလုပ္ရမယ္။ ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ…အန္တီ…။ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္ကား ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားပြင့္ဟ လာၿပီး တစ္လုံးခ်င္းေျပာလိုက္သည္။ နင္..ငါ့ရဲ႕ ကြၽန္လုပ္ရမယ္ေက်ာ္ေက်ာ္..။ လုပ္ႏိုင္ပါ့မလား။ ခင္ဗ်ာ…ကြၽန္ေတာ့္ႏႈတ္မွ အံ့ၾသစြာထြက္ေပၚလာသည့္ စကားသံ။

(၅) ကြၽန္….လုပ္ရမယ္..ဟုတ္လားအန္တီ။ ဘာလဲ..နင္က မလုပ္ခ်င္ဘူးလား။ ရတယ္ေလ….နင့္အေဖဆီကို ငါဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့မယ္။ ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္ရဲ႕ လက္က စားပြဲခုံေပၚက တယ္လီဖုန္းဆီ လက္လွမ္းလိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္ထိတ္လန႔္တုန္လႈပ္သြားသည္…။ မလုပ္..မလုပ္ပါနဲ႔…သခင္မ…ကြၽန္ေတာ္သခင္မရဲ႕ ငယ္ကြၽန္လုပ္ပါ့မယ္။ စကားလုံးေတြက ပါးစပ္ဖ်ားကို ဘယ္လိုကေနဘယ္လိုေရာက္လာမွန္းမသိ။ သူမေရွ႕တြင္လည္း ဒူးကိုအလိုလိုေထာက္မိရက္သားျဖစ္သြားသည္။ ရင္ေတြလည္း တစ္ဆတ္ဆတ္ခုန္ေနတာကို ကိုယ့္ကိုကိုယ္သိသည္။ ဟင္း..ဟင္း…ေဒၚရီမို႔မို႔ေမာင္က တိုးတိုးေလးရယ္လိုက္သည္။

ဒီလိုလိမၼာစမ္းပါ….ငယ္ကြၽန္ႀကီးရဲ႕ ဆိုၿပီး သူမေျခေထာက္တစ္ဖက္ကိုေျမာက္လိုက္ၿပီး သူမေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ေနေသာ ကြၽန္ေတာ့ ေခါင္းကို သူမေျခဖဝါးအား တင္လိုက္သည္။ကဲ…ငယ္ကြၽန္ႀကီး…သခင္မကြၽန္ျဖစ္ရတဲ့အတြက္..ေက်းဇူးတင္စမ္းး။ ဟုတ္ကဲ့ပါ..သခင္မ..သခင္မေျခဖဝါးေအာက္မွာေနခြင့္ေပးတဲ့အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..သခင္မ။ မိန္းမတစ္ေယာက္၏ ေျခဖဝါးျဖင့္ ေခါင္းကို တင္ခံထားရတာကို မေက်မနပ္မျဖစ္မိသည့္အျပင္ ရင္ေတြတုန္ၿပီး ဝမ္းသာသလိုျဖစ္ေနတာကို ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္မထင္ေတာ့ပါ..ဒီလိုျဖစ္ခြင့္ရဖို႔စိတ္ကူးနဲ႔႐ူးေနတာၾကာၿပီမဟုတ္လား။ ဟုတ္ၿပီေနာ္…ေက်ာ္ေက်ာ္…မင္းက ငါ့ရဲ႕ငယ္ကြၽန္ျဖစ္သြားၿပီဆိုေတာ့..။ မင္းဘဝကိုငါပိုင္တယ္ေနာ္….ၾကားလား။ ဟုတ္..ဟုတ္..သခင္မ…သခင္မပိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်။

ဒါဆိုရင္ နင့္အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္လိုက္စမ္း။ သူမကေခါင္းေပၚတင္ထားေသာ ေျခေထာက္ကို ဖယ္ၿပီး အမိန႔္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ ကိုယ္လုံးတီးခြၽတ္ရမည္မို႔ရွက္ေနပါေသးတယ္။ ကဲ..သြက္သြက္ခ်ြၽတ္စမ္း…နင္ကကြၽန္ဆိုေတာ့ အိမ္မွာေနရင္ အဝတ္အစားမဝတ္နဲ႔။ ကိုယ္လုံးတီးေနရမယ္..ၾကားလာ…ခုခြၽတ္ဆိုခြၽတ္….နာခ်င္ၿပီထင္တယ္။ ဟုတ္ဟုတ္…ခြၽတ္ပါၿပီသခင္မ…သူူမအမိန႔္ေၾကာင့္ ရွက္ရွက္နဲ႔ဘဲ အဝတ္အစားေတြကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ရပါတယ္။ ကိုယ္လုံးတီးျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ကိုယ့္လီးေလးကို လက္နဲ႔အုပ္ၿပီးဖုံးထားရပါတယ္။

နင့္လက္ကေနာက္ပစ္ထားစမ္း..အုပ္မထားနဲ႔… သခင္မ ရီမို႔မို႔ေမာင္ရဲ႕ အမိန႔္ေၾကာင့္ ရွက္ရွက္နဲ႔ လက္ေနာက္ပစ္ၿပီး သူမေရွ႕မွာ မတ္တပ္ရပ္ေနရပါတယ္။ဟြန္း..ေသးလိုက္တဲ့လီးဆိုၿပီး သူမကကြၽန္ေတာ့လီးကို လက္ျဖင့္ဆုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္။ နင့္လီးေသးေသးေလးနဲ႔ ငါ့ကိုမွန္းမွန္းၿပီး..ဂြမ္းထုတယ္ေပါ့..ဟုတ္လား ငယ္ကြၽန္ႀကီး…သူမေမးတဲ့ပုံစံကသိသိႀကီးနဲ႔ေမးတဲ့ပုံစံမ်ိဳးပါ.။ ဟုတ္.ဟုတ္ပါတယ္..သခင္မ…။ ဒါဆို..နင္..ငါ့ညီမနင့္ဆရာမ ခင္သီတာစိုးကိုေရာမွန္းၿပီးထုမွာေပါ့။ သူမက လီးကို သူမလက္ေခ်ာင္းသြယ္သြယ္ေလးေတြနဲ႔ လိမ္ဆြဲရင္းေမးလိုက္ပါတယ္။ ဟုတ္..ဟုတ္..ထု..ထုပါတယ္..ဆိုၿပီးရွက္ရွက္နဲ႔ဘဲဝန္ခံလိုက္ရပါတယ္။

(၆) အဲ့ဒါဆိုရင္…နင္လာခဲ့စမ္း…ငါ့နားကို ေလးဖက္ေထာက္ၿပီးလာခဲ့…။ သခင္ရီမို႔မို႔ေမာင္ကကြၽန္ေတာ့ကို အမိန႔္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေခြးေလးတစ္ေကာင္လိုပါဘဲ အမိန႔္ကိုနာခံတဲ့ အေနနဲ႔ သူမနားကိုေလးဖက္ေထာက္ၿပီး သြားလိုက္ပါတယ္။ သူမနားေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူမနားမွခ်ထားတဲ့ စလင္းဘက္အိတ္ထဲ ကိုသူမကလက္ႏႈိက္ၿပီး တစ္စုံတစ္ခုကိုဆြဲထုတ္ေနပါတယ္။ အနားပိုတိုးစမ္း..ငယ္ကြၽန္ႀကီး…နင့္ကို ဆင္ေပးစရာရွိတယ္..။သူမေျပာစကားေၾကာင့္ ရင္ေတြခုန္လာပါတယ္..သခင္မကြၽန္ေတာ့္ကိုဘာမ်ားလုပ္မလဲေပါ့။ သခင္မရီမို႔မို႔ေမာင္ ဆြဲထုတ္လာတာေတာ့ သံႀကိဳးရွည္ေလးေတြနဲ႔ တြဲထားတဲ့..။ ေခြးလည္ပတ္တစ္ခုပါ..။ ကြၽန္ေတာ့လည္ပင္းမွာေခြးလည္ပတ္ကို ပတ္ၿပီး ေသာ့ခတ္လိုက္ပါတယ္။ ႀကိဳက္တယ္..မဟုတ္လား..ငယ္ကြၽန္ႀကီး..။

သူမအေမးကို ကြၽန္ေတာ္ ေက်နပ္စြာနဲ႔ဘဲေျဖလိုက္ပါတယ္.။ ေက်နပ္ပါတယ္..သခင္မ…။ ကြၽန္ေတာ္ သခင္မအနားမွာ ေခြးတစ္ေကာင္လိုဘဲေနပါရေစ။ ဟင္း..ဟင္း…နင့္ကို ငါက ေခြးတစ္ေကာင္လိုဘဲဆက္ဆံမွပါ.. အဆန္းလုပ္လို႔ေျပာမေနနဲ႔….မင္းက ငါခ်ီးေကြၽးရင္ေတာင္ မျငင္းဘဲစားရမွာ။ သူမအေျပာေတြေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့လီးကလဲပိုေတာင္လာၿပီး စိတ္ေတြလဲလႈပ္ရွားကာ လီးထိပ္က အရည္ၾကည္ေတြေတာင္ စိမ့္ထြက္ကုန္ပါၿပီ။ ကဲ…ငါဇာတ္လမ္းၾကည့္ရင္း ေျခေထာက္ေတြေညာင္းတယ္.။ မင္းကို ငါ့ေျခတင္ခုံလုပ္မလို႔…ငါ့ေရွ႕မွာ ေလးဖက္ေထာက္ေန..။

သခင္မရီမို႔မို႔ေမာင္ရဲ႕ အမိန႔္ေၾကာင့္ သူမထိုင္ေနတဲ့ ဆိုဖာေရွ႕မွာ ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး ခစားလိုက္ပါတယ္။ သူမကေတာ့ဆိုဖာခုံေပၚေက်ာမွီလို႔.. သူမေျခေထာက္သြယ္သြယ္ေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ေက်ာေပၚကို တင္လိုက္ပါတယ္။ အိမ္မက္ေတြကတကယ္ျဖစ္လာတာ ခုထက္ထိကို မယုံႏိုင္ေအာင္ပါဘဲ။ သခင္မရဲ႕ ေျခေထာက္ေအာက္မွာ ေခြးတစ္ေကာင္လို ေျခတင္ထားျခင္းခံေနရတာကို ဝမ္းမနည္းတဲ့ အျပင္ ေက်နပ္သေဘာက်ေနမိပါတယ္။ သခင္မကေတာ့ ဇာတ္လမ္းတြဲကို ဆက္လက္ရႈစားေနပါတယ္။ သူမလက္ထဲမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့လည္ပင္းကိုဆြဲထားတဲ့ ေခြးလည္ပတ္ရဲ႕ သံႀကိဳးကို ကိုင္ထားၿပီး ဆိုဖာကိုေက်ာမွီကာ ဇိမ္ယူေနပါေတာ့တယ္။

(၇) တစ္နာရီခန႔္ၾကာတဲ့ အခါမွာေတာ့ သခင္မဟာ ကြၽန္ေတာ့ေက်ာေပၚတင္ထားတဲ့ သူမေျခေထာက္ေတြကို ဖယ္လိုက္ပါတယ္။ မလႈပ္မရွားဘဲေနေနရတာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့ တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ ဒူးေတြကလည္း ေတာ္ေတာ္ကို နာက်င္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ အခုမွဘဲအနားရေတာ့တယ္လို႔ေတြးမိပါတယ္။ သူမက ထမိန္အထက္ဆင္ကို အသာေျဖေလ်ာ့ၿပီး သူမထမိန္ေအာက္ကို လက္ႏႈိက္လိုက္ပါတယ္။ ဖင္ကိုအသာႂကြလို႔ဆြဲခြၽတ္လိုက္တာ.. သူမရဲခ်ည္သား ပင္တီျဖဴျဖဴေလးဟာ ကြၽန္ေတာ့ေရွ႕မွာ သူမေျခသလုံးသြယ္သြယ္ဝင္းဝင္း ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားက ကြၽတ္ထြက္လာပါတယ္။ ကဲ..ငယ္ကြၽန္ႀကီး..မင္းသခင္မ ထမိန္ေတြပင္တီေတြကိုခိုးရႈၿပီးဂြမ္းထုေနတာသခင္မသိတယ္။

အဲ့ေတာ့..သခင္မပင္တီခြၾကားေတြ နင့္လွ်ာနဲ႔ယက္တာငါၾကည့္ခ်င္တယ္။ သူမဘယ္လိုသိလဲ..မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ေပမဲ့..သူမေပးလာတဲ့ပင္တီေလးကိုလက္နဲ႔႐ို႐ိုေသေသယူၿပီး သူမရဲ႕ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ဖင္နံ႔ေစာက္ပတ္နံ႔ေတြေမြးႀကိဳင္ေနကာ အရည္ေလးေတြစိုစြတ္ေနတဲ့ ပင္တီကို လ်ာနဲ႔ အငမ္းမရကို ယက္ေပးပါေတာ့တယ္။ သူမက ကြၽန္ေတာ္သူမပင္တီကို အငမ္းမရယက္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီး.. သူမလွ်ာနဲ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုသပ္လိုက္ပါတယ္… သူမထမိန္ေအာက္ကိုလည္း လက္ႏိုက္ၿပီး သူမအဖုတ္ကို ပြတ္ေနပါတယ္။ မ်က္ႏွာမွာ တစ္စုံတစ္ရာကို လိုခ်င္ေနတဲ့ပုံစံမ်ိဳးေပါက္လာၿပီး။

သူမဘယ္ဘက္လက္နဲ႔ကိုင္ထားတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လည္ပင္းမွာတပ္ထားတဲ့ ေခြးလည္ပတ္ႀကိဳးကို ဆြဲလိုက္ပါတယ္။ေတာ္ေတာ့္…လာခဲ့စမ္းငါ့ေပါင္ၾကားကို..လို႔ေျပာလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့ေခါင္းကို သူမေပါင္ၾကားကို ဆြဲေခၚလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့ေခါင္းသူမေပါင္ၾကားေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူမထမိန္ကိုေအာက္စကေနအသာကိုင္ၿပီး ဟေပးလိုက္ပါတယ္…ဘာလုပ္ရမယ္မွန္းမသိတာေၾကာင့္ေၾကာင္ေနခ်ိန္မွာ… နင္ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ..မသိဘူးလား.. ထမိန္ေအာက္ထဲကို ဝင္စမ္းဆိုၿပီး ေခါင္းကဆံပင္ေတြကိုသူမလက္နဲ႔ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲဆုပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့ေခါင္းကို သူမထမိန္ေအာက္ထဲ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ပါတယ္။

(၈) သူမကကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းကိုသူမေစာက္ပတ္ဆီ ဆြဲယူလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔သူမေစာက္ပတ္ကို ေသခ်ာေတ့ေအာင္ ထိလိုက္ပါတယ္။ အေရေတြ႐ြဲေနတာေၾကာင့္ သူမစိတ္ထေနမွန္းသိတာပါတယ္..။ ကြၽန္ေတာ့ ေခါင္းကို သူမထမိန္နဲ႔ ျပန္အုပ္လိုက္တာေၾကာင့္ ထမိန္ေအာက္ထဲမွာ ေမွာင္မွဲေနတာပါဘဲ။ အရည္ေတြစိုစြတ္ေနတာေၾကာင့္ ေသးနံ႔ငံက်ိက်ိေစာက္ပတ္အရသာကိုႏႈတ္ခမ္းကခံစား ရသလို…သူမေပါင္ခြၾကားကဖင္နံ႔ေစာက္ပတ္နံ႔ေတြကို တစ္ဝႀကီးရႈရႈိက္ေနရပါတယ္။ ကဲ…ထမိန္ေအာက္ကေကာင္ဘာလုပ္ေနတာလဲ…နင့္လ်ာနဲ႔ေသခ်ာယက္စမ္း..။

အရည္ေတြထြက္လာရင္ ၿမိဳခ်…ဟင္း..ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့ေခါင္းကို… ေဒါက္ခနဲေခါက္ကာ သတိေပးလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သခင္မခိုင္းေစတဲ့အတိုင္း သခင္မရဲ႕ ေစာက္ပတ္ကိုလက္နဲ႔ၿဖဲၿပီး အတြင္းသားနံရံေတြကို အငမ္းမရယက္ပါေတာ့တယ္…ျပတ္ျပတ္..ရႈးရႈး…ပလပ္..ပလပ္…. ေခြးတစ္ေကာင္လို သခင္မရဲ႕အဖုတ္ယက္တဲ့အမႈေတာ္ကိုေသခ်ာထမ္း႐ြက္ေနပါတယ္.။ သခင္မရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ဖင္ႀကီးေတြကတစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ယင္ေနတာေၾကာင့္ သခင္မအရမ္းေကာင္းေနမွန္းသိသာပါတယ္။ အ..အင္း…အိုး..ကြၽတ္စ္ကြၽစ္… သူမလက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့ဆံပင္ကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး သူမေစာက္ပတ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ လြတ္ထြက္သြားမွာ စိုးတဲ့အလား..အတင္းကိုဆြဲကပ္ထားပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္လည္း…..သူမေစာက္စိေတြေရာေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေတြကိုေရာ လ်ာနဲ႔ထိုးထည့္ၿပီး ေမြၿပီးကစားသလို ခ်ိဳခ်ဥ္စုပ္သလိုပါစုပ္ပစ္ပါတယ္.. ႁပြတ္ႁပြတ္….ျပတ္ျပတ္….အား…အိုးဟိုး..သြက္သြက္စုပ္ေပးး…ငါေကာင္းေနၿပီ.. ျပတ္ျပတ္..ပလြတ္..ႁပြတ္…ရွီး..ျပတ္ျပတ္… အီး..အင္း..ကြၽတ္စ္ကြၽတစ္..အင္း..ဟင္း.. သူမဖင္ႀကီးေကာ့တက္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္ကို သူမေစာက္ပတ္နဲ႔ အတင္းထိကပ္လိုက္ၿပီး သူမရဲ႕ ပူေႏြးေႏြးပစ္ခ်ြၽဲခ်ြၽဲနဲ႔ ေစာက္ရည္ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ့အာေခါင္ထဲကို ပန္းထုတ္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ခြၽဲက်ိေနတဲ့ ငံက်ိက်ိသူမေစာက္ရည္ေတြကို တျဖည္းျဖည္း အရသာခံၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး သူမေစာက္ပတ္ကိုပါေျပာင္သြားေအာင္ ယက္ၿပီး သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။

(၉) သခင္မရီမို႔မို႔ေမာင္က ကြၽန္ေတာ့ေခါင္းေပၚအုပ္ထားတဲ့ ထမီကိုဖယ္ၿပီး မတ္တပ္ထရပ္လို႔ ေခြးလည္ပတ္သံႀကိဳးကိုဆြဲေခၚသြားတာေၾကာင့္..။ ေလးဖက္ေထာက္အေနအထားနဲ႔ သူမေနာက္ကေနလိုက္ခဲ့ရပါတယ္။ သူမအခန္းထဲကို ေခၚသြားတာပါ.။ ကဲ..ကုတင္ေပၚတက္ ၿပီးရင္ပက္လက္လွန္လို႔ အမိန႔္ေပးလိုက္ပါတယ္။ နင့္လက္ေတြေျခေတြကို ကုတင္တိုင္ေတြမွာ ပူးၿပီးကပ္ထားစမ္း..ႀကိဳးတုပ္မလို႔။ သူမဘာလုပ္မယ္မွန္းမသိေပမဲ့ သူမအမိန႔္အတိုင္း ကုတင္ေပၚတက္ကာ ပက္လက္လွန္လို႔ လက္ေတြေျခေတြကို ကုတင္တိုင္မွာ ပူးကပ္ထားေပးလိုက္ပါတယ္။ သူမက ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြေျခေတြကို ကုတင္တိုင္နဲ႔ ပူးၿပီး ကားယားအေနအထား ႀကိဳးေတြနဲ႔ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ခ်ည္တုပ္လိုက္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ့ကို..သတ္..သတ္မလို႔လားဟင္..စိုးထိတ္လာတာေၾကာင့္ေမးလိုက္ပါတယ္။ လ်ာမေရွနဲ႔..ပါးစပ္ပိတ္ထားဆိုၿပီး လက္ေတြေျခေတြကို ခ်ည္ထားတာခိုင္မခိုင္စစ္ေဆးၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္မ႐ုန္းႏိုင္မွန္းေသခ်ာတဲ့ အခါမွာသူမက ကုတင္ေပၚတက္လာပါတယ္။ သူမက ထမိန္ကိုျပင္ဝတ္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာေပၚ ခြရပ္ကာ မ်က္ႏွာကိုသူမတင္ပါးနဲ႔ ဖိထိုင္လိုက္ပါတယ္။ အသက္ရႈက်ပ္သြားတာပါဘဲ။ သခင္မရီမို႔မို႔ေမာင္လက္ေတြက ေတာင္ၿပီးေထာင္မတ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့လီးကို သူမကုတင္နား စားပြဲေပၚက ေဆးတစ္မ်ိဳးယူၿပီး သုတ္လိမ္းတဲ့အခါမွာေယာင္ကိုင္းလာၿပီး ပုံမွန္ထက္ႀကီးလာပါတယ္။ နာက်င္လာသလိုဘဲ။ သူမလက္က ကြၽန္ေတာ့လီးကိုကိုင္ၿပီး ဂြမ္းထုေပးပါေတာ့တယ္။

ၾကမ္းတမ္းလွတဲ့ ထုခ်က္ေၾကာင့္ ဒစ္မျပဳတ္ေသးတဲ့လီးကျပဳတ္ထြက္သြားပါတယ္ ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္လိုက္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့ပါးစပ္က သူမဖင္နဲ႔ဖိထိုင္ၿပီး မေအာ္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ထားတာေၾကာင့္ အူး..စူး..လို႔သာထြက္လာပါတယ္။ အသည္းခိုက္ေအာင္နာက်င္ေနေပမဲ့.သူမထုခ်က္ေတြကမရပ္ဘဲ.. ဒစ္ျပဳတ္သြားလို႔ ေသြးစို႔လာတဲ့ လီးထိပ္က နာက်င္မႈကို မ်က္ရည္ေတြဝိုင္းေအာင္ ဆက္လက္ခံစားေနရပါေတာ့တယ္။ ေအာ္မေနနဲ႔…နင့္လီးေသးလို႔…ႀကီးေအာင္လုပ္ေပးေနတာ…။ ဒီေဆးက လိမ္းၿပီးရင္ အ႐ြယ္အစားမေလ်ာ့ဘူး…ငါ့စိတ္ႀကိဳက္ရမွ လြတ္မွာလို႔။ သခင္မရီမို႔မို႔ေမာင္က ေျပာရင္းမညႇာမတာ ဆက္ထုေတာ့တာပါဘဲ။ လီးထိပ္က လေရေတြကလည္း အဆက္မျပတ္ကို ပန္းထြက္ကုန္လို႔ေပါ့။

(၁၀) အိုး…ေကာင္းလိုက္တာလို႔..သခင္ရီမို႔မို႔ေမာင္ညဥ္းလိုက္ပါတယ္..။ သူမရဲ႕လင္ပါသားေလး ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ လီးကသူမအဖုတ္ထဲမွာျပည့္က်ပ္ေနပါတယ္။ ေဆးလူးၿပီး သူမစိတ္ႀကိဳက္ အ႐ြယ္အစားေရာက္ေနပါၿပီ။ ေကာင္ေလးရဲ႕ လီးကို အေပၚမွစိတ္ႀကိဳက္ခြၿပီး သူမအဖုတ္နဲ႔စိမ္ထားတာပါ။ ေကာင္ေလးကေတာ့ ေျခလက္ေတြကို ႀကိဳးနဲ႔တုပ္ေပးထားတာေပါ့။ ပါးစပ္ကိုလည္း အဝတ္နဲ႔ဆို႔ၿပီး မေအာ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ထားတာေၾကာင့္ သူမအလိုက်ဘဲေပါ့။ ထိုအခ်ိန္မွာပင္ အခန္းတံခါးက ပြင့္သြားပါတယ္။ဟက္..ဟက္…မမို႔….ဒီလိုလုပ္လို႔ရတယ္ေပါ့…။

အခန္းတံခါးကိုျပန္ေစ့ၿပီး နံရံကိုေက်ာမွီကာ ၿပီတီတီၾကည့္ေနေသာ သူမညီမခင္သီတာစိုး။ ရီမို႔မို႔ေမာင္က လီးကို သူမအဖုတ္ထဲမွာ စိမ္ထားကာဆက္ေဆာင့္ေနၿပီး။ သီတာ..စကားအပိုေတြမေျပာနဲ႔..ငါေကာင္းေနၿပီ… နင္ဝင္ခ်င္ဝင္လာ..ေသာက္ေကာင္မ…နင္အရည္ေတြ႐ြဲေနတာငါသိတယ္လို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ခစ္..ခစ္…..အဲ့လိုေျပာမွေျပာပါ့မလားလို႔။ ခင္သီတာစိုးက သူမထမိန္ကို ကြင္းလုံးခြၽတ္ပုံခ်လိုက္ၿပီး ကုတင္ဆီကို တေ႐ြ႕ေ႐ႊ႕လာေနပါတယ္။ သူမက ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္မွာ ဆို႔ထားတဲ့ အဝတ္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး.. မ်က္ႏွာေပၚကိုတက္ခြလိုက္ပါတယ္။ သူမရဲ႕ညႇီစို႔စို႔ရနံ႔ေလးရေနတဲ့ အဖုတ္ေလးက ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာေပၚမွာနီးကပ္စြာရွိေနပါတယ္။ ကဲ…ကြၽန္ကေလး…သခင္မကိုဘာလုပ္ေပးရမယ္ဆိုတာသိတယ္ေနာ္…ခစ္ခစ္။ သူမနဲ႔ရီမို႔မို႔ေမာင္ဟာ အျပန္အလွန္ႏို႔ေတြကို ၿပိဳင္တူညႇစ္ၿပီး အနမ္းေတြဖလွယ္ေနၾကပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သခင္မခင္သီတာစိုးရဲ႕ အဖုတ္လွလွေလးကို ကြၽန္ေတာ့လွ်ာနဲ႔ ယက္လိုက္ခ်ိန္မွာဘဲ… သခင္မရီမို႔မို႔ေမာင္ကလည္း ကြၽန္ေတာ့္လီးကို သူမအဖုတ္နဲ႔ေတ့ကာ အဆက္မျပတ္ေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။ အခန္းထဲမွာေတာ့ ေစာက္ပတ္ယက္သံ…အဖုတ္ထဲလီးဝင္/ထြက္သံေတြက ဆူညံေနပါေတာ့တယ္။ ျပတ္..ျပတ္…ရွီး..ရွီး..ႁပြတ္..ႁပြတ္…အား…အား… ဖြတ္..ဖြတ္…စြပ္စြပ္…ဘြတ္ဘြတ္….။ ဟိုေကာင္သြက္သြက္ယက္စမ္း….ငါၿပီးေတာ့မယ္…..အားအား.. သခင္မခင္သီတာစိုးရဲ႕ ညဥ္းသံနဲ႔အတူ…. လေရမထြက္ေအာင္ ထိန္းထားစမ္း…ငါၿပီးေတာ့မယ္….. ဖြတ္..ဖြတ္…ဘြတ္..ဘြတ္…သူမေစာက္ပတ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို ညစ္ညစ္ၿပီးေဆာင့္ေဆာင့္ခ်ေနတဲ့….သခင္မရီမို႔မို႔ေမာင္ရဲ႕… ညဥ္းတြားသံေတြကလဲ အခန္းထဲမွာ ဆူညံေနေတာ့တာပါဘဲ.။ ေၾသာ္…သခင္မ…သခင္မ… ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဒါပါဘဲလား။ (ၿပီးပါၿပီ)