ရတီဖူး

ရတီဖူး

 

 

 

ကျွန်မနာမည်က ရတီဖူး။ အသက်ကတော့ ၃၈နှစ်ထဲကိုရောက်နေပြီ။ အဖေကဗမာ အမေက တရုတ်ဆိုတော့ အသားကတော့ဖြူဖွေးနေတာပဲ။ မျက်နှာလေးကတော့ အမေ့အမွေရထားတော့ နုဖတ်နေတာပဲ။ အသက်အရွယ်ထက်တောင် နုသေးတယ်ရှင့်။ ငယ်ငယ်တုန်းကဆို ပိုးပန်းတဲ့လူတွေမှ တစ်အားများ။ အဲ့ဒီအထဲကမှ အခုသားလေးရဲ့အဖေကိုချစ်မိပြီး ကျောင်းပြီးတဲ့အချိန်မှာ အိမ်ထောင်ပြုခဲ့တယ် ဆိုပါတော့။ ယောကျာ်းကတော့ ကျောင်းမတက်ပေမယ့် မြို့မှာ လာအလုပ်လုပ်ရင်းကျွန်မနဲ့ ဆုံခဲ့ကြတာ။ အိမ်ထောင်ကျပြီးတော့ သူ့နောက်ကို လိုက်ခဲ့ရတာပေါ့။ အခုတော့ နယ်မြို့လေးတစ်မြို့မှာ သားလေးအောင်ထက်ပိုင်ကို ဈေးရောင်းပြီးတော့ ကျွေးမွေးစောင့်ရှောက်နေရတယ်။

ယောကျာ်းဆုံးသွားတာတော့ ၅နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ကုန်ကားမောင်းရင်းကုန်ကားမှောက်ပြီး ဆုံးသွားခဲ့တာ။ ယောကျာ်းဆုံးသွားကတည်းက သားလေးကို ကျွေးမွေးပြုစုလာတာ သားလေးတောင် ၁၀ တန်းရောက်နေပြီ။ သားလေးကလိမ်မာပါတယ်။ အမေ့စကားကို မြေဝယ်မကျနားထောင်လိုက်တာ။ သား ၁၀ တန်းရောက်တဲ့အချိန်မှာတော့ ကျွန်မတွေးမိလိုက်တာက ကျွန်မတို့သာ ဒီရွာမှာဆက်နေရင် ကြီးပွားမှာမဟုတ်သလို သားလေးပညာရေးလည်းနစ်မွန်းမယ်လေ။ ဒါကြောင့် အမျိုးတွေရှိတဲ့ ရန်ကုန်ကို ပြောင်းပြီးအလုပ်လုပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သားလေးကိုတော့ သူ့အဖွားဆီမှာ ထားပြီး ကျွန်မကတော့ကျွန်မတူမလေးနဲ့ အတူသွားနေဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ တစ်ခါတစ်ရံတော့ သားလေးအလည်လာပါတယ်။

သူအလည်လာတဲ့အချိန်တော့ အတိုးချပြီး အလွမ်းသယ်ရတာပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်မ ဆောက်လုပ်ရေးကုပ္မဏီတစ်ခုမှာ အလုပ်ရခဲ့ပါတော့တယ်။ ကုမ္ပဏီက ဘော့စ်နာမည်က ကိုအောင်ငြိမ်းချမ်း။ အသက်ကတော့ ၄၅ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ အတော်လေးလည်း ယောကျာ်းပီသပါတယ်။ မိန်းမနဲ့ကွဲနေတယ်လို့တော့ ပြောတာပဲ။ သဘောလည်း ကောင်းတယ်။ လက်အောက်ငယ်သားတွေကိုလည်း မျှမျှတတဆက်ဆံတယ်။ လူရိုးအေးကြီးပေါ့။ ကျွန်မကတော့ သားလေးနောင်ရေးကလည်း ရှိနေတော့ အလုပ်ကိုကြိုးစားလုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီလိုနဲ့ တစ်နှစ်လောက်ကြာတော့ ကိုအောင်ငြိမ်းချမ်းနဲ့လည်း ရင်းနှီးလာခဲ့ပါတယ်။

တစ်ရက် လဲ့လဲ့ကလာပြောပါတယ်။ “ရတီ နင့်ကိုဆရာခေါ်နေတယ်” “အေး အေး ငါသွားလိုက်မယ်” အခန်းထဲကိုရောက်တော့ ကိုအောင်ငြိမ်းချမ်းက “ထိုင်လေရတီ ” “ဟုတ်” “ရတီအလုပ်ကြိုးစားတာရယ် လုံ့လစိုက်တာတွေရယ်ကြောင့် ရတီ့ကိုဒီနေ့ပဲ အတွင်းရေးမူး ရာထူးတိုးပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ် အလုပ်စားပွဲကိုဆရာ့ အခန်းထဲ ရွှေ့ခဲ့လိုက်တော့” “တစ်ကယ်လားဆရာ” “တစ်ကယ်ပြောတာပါ” “ပျော်လိုက်တာ ဆရာရယ်” ဆရာက”တစ်ခုပြောဦးမယ် ကျွန်တော့်ကို ဆရာဆရာနဲ့ မခေါ်ပါနဲ့ ကိုအောင်လို့ပဲ ခေါ်ပါဗျာ ရင်းနှီးမှုရတာပေါ့” “ဟုတ်ကဲ့” ဒီလိုနဲ့ ဆရာ့ရုံးခန်းထဲကနေ ပြန်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။

မက်နှာမှာတော့ ပျော်ရွှင်နေတဲ့ပုံက ထိန်းမရအောင် ပါပဲ။ ဒီလိုနဲ့ ဆရာရဲ့ အတွင်းရေးမူးး ဖြစ်ခဲ့ပါတော့တယ်။ အတွင်းရေးမူး ဆိုတော့ ဆရာသွားရာကိုလိုက် တစ်နေကုန်ရုံးခန်းမှာပဲ သူနဲ့အတူနေရတာပေါ့။ ကျွန်မကိုလည်း ဂရုစိုက်လွန်းလို့ တစ်ခါတစ်လေ နေတောင် မနေတတ်ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ယောကျာ်းဆုံးသွားပြီး ကတည်းက ယောကျာ်းတွေနဲ့ ဝေးကွာခဲ့ရတဲ့ ကျွန်မဟာ ယောကျာ်းပီသတဲ့ ကိုအောင့်အပေါ်မှာ စိတ်တွေတိမ်းညွှတ်ချင်ခဲ့ရပါတော့တယ်။ ဆရာကလည်း ကျွန်မဖင်တွေကိုကြည့်လိုက်တာ အရည်ပျော်ကျမတတ်ပဲ။ တစ်ရက် ကျွန်မနေ့လည်ခင်း အပြင်သွားပြီးရုံးခန်းကို ပြန်လာတော့ တံခါးမခေါက်မိပဲ အခန်းထဲဝင်လိုက်တာ ဆရာဘာလုပ်နေတယ် ထင်လဲ။ မျက်လုံးမှိတ်ပြီးတော့ သူ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းထုနေတာ။ ကျွန်မလည်း အနားကိုအသံမပေးပဲ ကပ်သွားလိုက်တယ်။

သူ့လီးကအရှည်ကတော့ ၆လက်မလောက်ပဲရှိမယ်။ လုံးပတ်ကတော့ အတော်တုတ်တယ်။ အံမယ်လေး။ ဘုရားတောင် တမိတယ်။ ကျွန်မယောကျာ်းတုန်းက သေးသေးလေးကိုး။ ကျွန်မမှင်သက်ပြီး ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေတုန်း ဆရာ့ပါးစပ်ကနေ ညည်းသံတွေ ထွက်လာပြီးတော့ လီးထိပ်ကနေ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာပါတော့တယ်။ အဲ့ဒီအချိန်ကျမှ ဆရာကမျက်လုံးဖွင့်လာကာ ရှေ့မှာကြောင်ပြီး ရပ်နေတဲ့ ကျွန်မကိုလည်းတွေ့ရော ရှက်ပြီး နောက်ထဲကအိမ်သာထဲ ကို ဝင်ပြေးသွားပါတော့တယ်။ ဆရာနဲ့ပတ်သက်ပြီး ကျွန်မသူ့အပေါ်မှာ ရင်အခုန်ခဲ့ရဆုံးအချိန်လေးပါပဲ။ ကျွန်တော့်နာမည်က အောင်ငြိမ်းချမ်း။ ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီ ပိုင်ရှင်ပေါ့။ အသက်ကတော့ ၄၅ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ မိန်းမယူပြီးတော့ မိန်းမနဲ့ဝေးကွာခဲ့ရတာ ၇ နှစ်လောက်တောင်ရှိနေပြီ။ ဒီလိုနဲ့နေလာလိုက်တာ တစ်ရက်မှာ အလုပ်ခေါ်ဖို့ အင်တာဗျူး လာလျှောက်တဲ့အထဲမှာ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ကို တွေ့လိုက်တယ်။ သူမနာမည်က ရတီဖူး။ မျက်နှာလေးကဆို အသက်အရွယ်နဲ့မလိုက် နုဖတ်နေတာပဲ။ ဖင်ကြီးတွေဆို ၃၉ ဆိုဒ်လောက် ရှိမယ်။ သူ့ကို သဘောကျသွားတာနဲ့ အလုပ်ခန့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရုံးခန်းထဲမှာ ခေါ်ထားလိုက်တာပေါ့။

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူနဲ့ရင်းနှီးလာရာကနေ သူ့အကြောင်းတွေစပ်စုရင်း သူမက သားလေးတစ်ယောက်ရှိတယ် ဆိုတာရယ်။ သူမက မုဆိုးမဆိုတာရယ်သိလိုက်ရတယ်။ သူမယောကျာ်းက မသသန်တာလား မဖြိုနိုင်တာလားတော့ မသိဘူး။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားက ကလေးတစ်ယောက်သာ မွေးထားတယ်ဆိုတယ် တောင့်ဖြောင့်နေတာပဲ။ သူမနဲ့တွေ့တဲ့အချိန် လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်တုန်သွားနတဲ့ သူမဖင်ကြီးတွေကြည့်ပြီး လီးတောင်ခဲ့ရတာလည်းမနည်းတော့။ ဖင်ထောင်ခိုင်းပြီး နောက်ကနေ လိုးလိုက်ရလို့ကတော့ အီဆိမ့်နေမှာပဲ။ တစ်ရက် ရတီအပြင်သွားတုန်း ရုံးခန်းထဲမှာ သူ့ဖင်တွေကို မှန်းပြီး ဂွင်းထုနေတာ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားလည်းမသိ။ ပြီးမှ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့ရှေ့မှာ ကြောင်ပြီး ရပ်ကြည့်နေတဲ့ ရတီ့ကိုတွေ့လိုက်ရတာ။ ရှက်လိုက်တာဗျာ။ ဒါပေမယ့် ရတီဘာဖြစ်လို့ အသံမပေးပဲ ဝင်လာတာလဲ။ ပြီးတော့ ဘာဖြစ်လို့ ရပ်ကြည့်နေတာလဲ။ သူမကရော ကျွန်တော့်ကို စိတ်ဝင်စားနေလား တွေးမိလိုက်တယ်။ဒီလိုနဲ့ပဲ ကျွန်တော်ရတီ့ကိုရအောင်ကြံမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတော့တယ်။

“ရတီဒီနေ့ညအားလား” “အားပါတယ်ကိုအောင် ဘာခိုင်းစရာရှိလို့လဲ” “ကိုယ့်သူငယ်ချင်းချမ်းငြိမ်း နိုင်ငံခြားက ပြန်လာတာ ညကျရင် ပါတီပွဲရှိတယ် ရတီလိုက်ချင်ရင် ခော်သွားမလားလို့ သူနဲ့လည်း မိတ်ဆက်ပေးမလို့လေ” “ဟုတ်ကဲ့ ရတီလိုက်ခဲ့ပါ့မယ် ဘယ်အချိန်လဲ ကိုအောင်” “၇နာရီလောက်ပေါ့ ရုံးဆင်းလို့အိမ်ပြန်ရင် ရေမိုးချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲထားလိုက်လေ ကိုယ်လာခေါ်မယ်” “ဟုတ်ကဲ့” ရုံးဆင်းပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တူမလေးကို ဧည့်ခန်းထဲမှာ တီဗွီကြည့်နေတာကိုတွေ့လိုက်တယ်။ ဘာမှမပြောတော့ပဲ အခန်းထဲကို ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။ အခန်ူထဲရောက်တော့ တစ်နေကုန်ဝတ်ထားရလို့ ချွေးနံ့တွေထွက်နေတဲ့ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့မှာတစ်ကိုယ်လုံးလှည့်ကြည့်လုျက်တယ်။ နို့တွေကလည်းတင်းဆဲ။ ဖင်ကလည်း မကျသေး။ ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီး ရေပန်းအောက်ကို ဝင်လိုက်ပါတယ်။ စောက်ပတ်ကလေးကို ငုံ့ကြည့်မိတယ်။ အမွှေးလေးတွေရှည်လာပါလား ရိတ်လိုက်ဦးမှပဲလို့တွေးပြီးတော့ ခုံပေါ်တင်ထားတဲ့ ဂျုတ်ကိုယူပြီးစောက်မွှေးလေးတွေကိုရိတ်လိုက်ပါတယ်။

ရေကအေးတော့နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်လာတာပေါ့။ နို့သီးလေးတွေကို လက်ညှိုးလက်မကလေးနဲ့ ဖိချေလိုက်တယ်။ “အင့် ဟင့်” တစ်ကိုယ်လုံးတုန်သွားတယ်။ နို့သီးလေးတွေ ပွတ်ရင်းနဲ့အရသာတွေ့လာတော့ လက်က စောက်ပတ်ကလေးဆီရောက်သွားပြီး အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းပွတ်နေမိတယ်။ စောက်စိကလေးကို ပွတ်လိုက်မိတဲ့အချိန်မှာတော့ “အင့် ဟင့်” ကောင်းလွန်းသဖြင့် ညည်းလိုက်မိသည်။ စိတ်ကူးထဲမှာလည်း တစ်နေ့ကရုံးခန်းထဲမှာ မြင်ခဲ့ရသည့် ကိုအောင်၏လီးကြီးအားပြေး မြင်မိလိုက်သည်။ ဒီအချိန်ကိုအောင်သာ သူမကိုလာလိုးလျှင် ငြင်းမိမှာမဟုတ်။ ယောကျာ်းဆုံးသွားပြီးကတည်းက အလုပ်တွေ မအားသဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်တောင် အာသာမဖြေခဲ့။ အခုအချိန်ထိပင်။ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်အိပ်ချလိုက်သည်။

လက်တစ်ဖက်ကနို့သီးခေါင်းလေးတွေချေပြီး စောက်စိကလေးကို ပြင်းပြင်းလေးပွတ်နေမိသည်။ “အား ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် အင်း ဟင်း အင့် ဟင့်” လက်ခလယ်လေးကို ကွေးပြီး ကိုအောင့်လီးအမှတ်နှင့် စောက်ပတ်လေးထဲကို ထိုးထည့်လိုက်ပြီး လက်နဲ့လိုးနေမိသည်။ ပါးစပ်မှလည်း “လိုး လိုး လိုးစမ်းပါ ကိုအောင်ရယ် ရတီ့စောက်ပတ်လေး ကွဲသွားအောင် လိုးပစ်လိုက်စမ်းပါ ” ဟုဆိုပြီး လက်နှင့်လိုးနေလိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဝတ်လစ်စားလစ်နှင့် အမျိုးသမီးတစ်ယောက် အာသာဖြေနေသည်မှာ နတ်သမီးလေးတစ်ယောက်လိုပင်။

မကြာခင်တွင် တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တက်သွားပြီး “အင်းးးးး ဟင်းးးးးးးး” သက်ပြင်းအရှည်ကြီးချကာ ဝတ်ရည်များကို စောက်ပတ်လေးအတွင်းမှ ပွက်ကနဲ့ အန်ချလိုက်သည်။ ပြီးသွားမှ ရှက်မိသလိုပင်။ မိန်းမဖြစ်လျက်နှင့် ယောကျာ်းတစ်ယောက်အား မှန်းနေမိတာကိုး။ “မိရတီ နင်တော်တော်ယွပါလား”ဟု စိတ်ထဲမှာတင် တွေးနေမိ။ အသက် ၄၀ ပြည့်တော့မည် ဖြစ်သော်လည်း သွေးသားတောင့်တမှုများက လျော့မကျသေး။ ပြင်းထန်နေတုန်းပင်။ ရေမိုးချိုးပြီးအလှဆုံးဖြစ်အောင်ပြင်ဆင်ပြီး အထက်အောက်တစ်ဆက်တည်း အကျၤီ စကဒ်အတိုလေးအားဝတ် နှုတ်ခမ်းနီဆိုးပြီး သူမအလှပြင်တာပြီးဆုံးသွားပြီ။ ညနေ၆နာရီ ၄၅လောက်တွင်အိမ်ရှေ့ကိုအောင့်ကား ရောက်လာတယ်။ ကျွန်မလည်း ညအပြန် ညဥ့်နက်မည်ဟုတူမလေးအားမှာခဲ့ပြီး ကိုအောင့်ကားပေါ်သို့ တက်လိုက်ချိန်တွင် ကိုအောင်က ကားမောင်းထွက်လိုက်သည်။

“ကိုအောင်ဒီနေ့သန့်ပြန့်နေပါလား ပါတီဆိုတော့ မိန်းမတွေလည်းပါမှာပဲ သဝန်တိုလိုက်တာ””အို ငါနဲ့သူနဲ့ လာဆိုင်တာမှတ်လို့” စိတ်ထဲမှပင် တွေးနေမိသည်။ ကိုအောင်က “ရတီသိပ်လှတယ်ဗျာ ဒီနေ့လိုအလှမျိုးတစ်ခါမှ မမြင်ခဲ့ဖူးဘူး” “ဟုတ်လို့လား ကိုအောင်ရယ် ရတီကအသက် ၄၀ ပြည့်တော့မယ် မလှပါဘူးရှင်” “အသက်၄၀လို့သာပြောတယ် ၃၀ လောက်ပဲ ထင်ရတယ် အပျိုလေးတွေတောင်လျုက်မမှီဘူး” “အင်း ဟင်း ဟင်း မမြှောက်ပါနဲ့ရှင် မုန့်ကျွေးဆိုလည်း ကျွေးပါ့မယ်” “မြှောက်တာ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ ကလေးတစ်ယောက်အမေလို့တောင် မထင်ရဘူး လန်းလိုက်တာ” “ဟုတ်ပါပြီရှင် အရှုံးပေးပါတယ်” စကားပြောရင်းနဲ့ပင် ခြံကြယ်ကြီး တစ်ခုရှေ့ရောက်လာသည်။ ခြံရှေ့တွင် အနောက်တိုင်းဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်နဲ့ လူတစ်ယောက်ရပ်စောင့်နေသည်။ကိုအောင်က သူ့ကိုမြင်တော့ လက်လှမ်းပြပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်တယ်။

“ငအောင် ဘယ်တုန်းကမိန်းမရတာလည်းဟ လှိူျထားတယ်နော် မင်းမိန်းမက လန်းလှချည်လားဟ” “ဟာ ဟျောင့် ငချမ်းဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလည်း ဒါငါ့မိတ်ဆွေဟ” “ဟာ ဆောရီးနော်ညီမ ကျွန်တော်ကမသိလို့” “ရပါတယ်ရှင်” ခြံထဲကိုရောက်တော့ ဝိုင်းဖွဲ့ပြီးစကားပြောသူကပြော အတွဲလိုက်ကနေသူတွေကက သူ့အဖွဲ့နဲ့သူ တွေ့ရသည်။ ကိုအောင့်သူငယ်ချင်းက ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ကို နေရာချထားပြီးတော့ မိတ်ဆွေများကို လိုက်လံနှုတ်ဆက်နေသည်။ ကိုအောင်က “ရတီသောက်ဦးမလား” “ကျွန်မမသောက်တတ်ပါဘူး ကိုအောင်” “ဝိုင်ဖြစ်ဖြစ် ဘီယာလေးဖြစ်ဖြစ် နည်းနည်းသောက်လိုက်ပါနော် ကိုယ်ကတော့ အပြင်းပဲသောက်တော့မယ်” “အင်း ဒါဆိုလည်းဝိုင်ပဲသောက်တော့မယ်” စကားပြောရင်းသောက်ရင်းနဲ့ ကျွန်မလည်း ဝိုင်နှစ်ပုလင်းကုန်တဲ့အချိန်ရီဝေဝေလေးဖြစ်လာပါတယ်။

ကိုအောင်က “ရတီ ဟိုမှာသူများအတွဲတွေကနေတယ် ကိုယ်တို့လည်း သွားကရအောင်လေ” “ကို့အောင့် သဘောပဲလေ” နှစ်ယောက်သားထသွားကာ လက်ချင်းယှက်ပြီး သီချင်းသံနှင့်အလိုက် ယိမ်းနွဲ့နေမိသည်။ တစ်ချက်တစ်ချက် ကိုအောင့်ရင်ခွင်ထဲ ရောက်သွားသောအခါ ရင်ခုန်မိသလိုလို။ ကနေရင်းနဲ့ ကိုအောင်က နားအနားကိုကပ်ပြီး တိုးတိုးလေး… “ရတီ ရတီ့ကိုကျွန်တော်ချစ်နေမိပြီဗျာ” “ရှင်” ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ရင်ခုန်သွားတာပေါ့။ သူလေကျွန်မကို ရင်ခုန်အောင်သိပ်လုပ်နိုင်တာပဲ။ “ဟုတ်တယ် ကိုယ်ရတီ့ကိုပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် တစ်သက်လုံးစောင့်ရှောက်ချင်တယ်” “စဉ်းစားပါရစေဦး ကိုအောင်ရယ် ကျွန်မမှာ သားလေးရှေ့ရေးက ရှိသေးတယ်လေ” “ကိုယ့်သားလေးလိုသဘောထားမှာပါကွာ မငြင်းပါနဲ့နော်” ကျွန်မမျက်လွှာလေးအသာချပြီး ငြိမ်နေလိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် မီးရောင်က ရုတ်တရက် ပြောင်းသွားသည်။ ပြာလဲ့လဲ့နဲ့မှိန်မှိန်လေးသာရှိသော မီးရောင်အောက်တွင်အတွဲတစ်ချို့ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေကြသည်ကို ဝိုးတဝါး မီးရောင်အောက်တွင်တွေ့လိုက်ရသည်။ ရုတ်တရက် ကိုအောင်က ကျွန်မအားဆွဲဖက်လိုက်ကာ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းလေးအား စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

“အွန့်” ကျွန်မမှင်သက်သွားသည်။ ကျွန်မလည်း မဆွတ်ခင်ကတည်းက ညွှတ်ချင်နေသူမို့ ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ သူ့ကျာပြင်အား သိုင်းဖက်ကာ စိတ်ပါလက်ပါ ပြန်နမ်းနေလိုက်တော့သည်။ ရုတ်တရက် ကိုအောင့်လက်တွေက ကျွန်မတင်ပါးပေါ်သို့ ရောက်လာကာ တင်ပါးတွေကို လာပွတ်ပေးနေသည်။ တင်ပါးပေါ်မှတစ်ဆင့်ခါးပေါ် ခါးပေါ်မှ တစ်ဆင့်တစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကျွန်မနို့တွေအပေါ်ကို အုပ်ကိုင်ပြီးနို့တွေကို ဆုပ်နယ်နေသည်။ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုက ပူးကပ်နေတာကြောင့် ကျွန်မဆီးခုံနေရာတွင် တစ်ခုခုနဲ့ထောက်ထားမိနေသလို ခံစားမိလိုက်သည်။ ဟင် ကိုအောင်လီးတောင်နေတာထင်တယ်။ အဝတ်တွေသာခံမနေရင် စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်သွားလောက်ပြီ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့လက်က နို့ပေါ်မှတစ်ဆင့် ကျွန်မစောက်ပတ်ပေါ်ရောက်လာပြီး စောက်ပတ်လေးကို စကဒ်ပေါ်မှတစ်ဆင့် ပွတ်ပေးနေသည်။

ဘေးလူတွေရှိနေတာကို ဂရုမစိုက်နိုင်တော့။ ကျွန်မ စောက်ပတ်ထဲမှာလည်း ယားယံပြီး အရည်တွေထွက်လာနေပြီ။ အတန်ကြာပွတ်ပေးပြီးတော့… “ရတီ ကိုယ်မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ အခုပဲ ရတီ့ကိုပိုင်ဆိုင်ချင်ပြီ တစ်နေရာသွားရအောင်” “ဘယ်ကိုသွားမှာလည်း” “အိမ်အပေါ်ကိုသွားမယ် အဲ့မှာအခန်းတစ်ခန်းရှိတယ် ပြင်ထားတယ်” “ဟင်သူတော်တော်လည် ကြိုပြင်ထားတာပေါ့လေ” “ဟီး” “လူတွေတက်လာမယ်နော်” “ဘယ်သူမှမလာဘူး ကိုယ့်သူငယ်ချင်းကို ကြိုပြောထားပြီးသား” “လူလည်” ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် အိမ်အပေါ်ထပ်ကို တက်လာလိုုက်သည်။အခန်းတစ်ခန်းရှေ့ရောက်တော့ ကိုအောင်ကတံခါးဆွဲဖွင့်လိုက်ရာ အခန်းထဲဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။ ပြင်ဆင်ပေးထားပုံ ရတယ်။ မွေ့ယာနဲ့ ခေါင်းအုံးနှစ်လုံးနဲ့။ ကိုအောင်ကတံခါးဂျက်ထိုးလိုက်ပြီး ခုတင်ဆီသို့နှစ်ယောက်သားလျှောက်သွားလိုက်သည်။ သူမအားခုတင်ပေါ်သို့လှဲခိုင်းလိုက်ပြီး ကိုအောင်ကသူ့အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်နေသည်။ ကျွန်မမကြည့်ရဲ။ “ရတီ” ဟုခေါ်လိုက်မှသူ့ကိုကြည့်မိသည်။

အမလေး ပေါင်ကြားထဲကဟာကြီးကလည်းတောင်မတ်နေတာပဲ။ သူက ကျွန်မဘေးလာလှဲပြီး ကျွန်မနှုတ်ခမ်းလေးကို လာနမ်းကာ နို့တွေကို ပွတ်ပေးနေသည်။ “ရတီ ကိုယ်ရတီ့အဝတ်တွေ ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော်” “အင်း” အဝတ်တွေတဖြည်းဖြည်းကျွတ်ကုန်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးဘာမှမရှိတော့။ လိုးချင်ပြီ ရတီရယ်ကိုအောင့်သဘောလေ ပေါင်လေးကားလိုက်ပြီး သူ့လီးကို ကျွန်မစောက်ပတ်ဝကိုလာတေ့တယ်ရှင်။ ပြီးတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းမသွင်းပဲ ရုတ်တရက် ဆောင့်သွင်းလိုက်တယ်။ “အား နာတယ်” “ဆောရီး ရတီ နာသွားတာလား” “နာတာပေါ့လို့ အလိုးမခံရတာပဲ ၁၀ နှစ်လောက်ရှိပြီကို” “ကြပ်ထုပ်နေတာပဲ ရတီ့စောက်ပတ်ကလေးက ဖြည်းဖြည်းချင်းနော်” “အင်း” ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနေပါတယ်

နည်းနည်းအရှိန်ရလာတော့.. “ဆောင့်ဆောင့် ကိုအောင် ရတီခံနိုင်ပြီ” ” “ဗြွတ် ဗြွတ် ဗလွတ် ဖတ် ဖတ်” “အား ရှီးးးးး” ပုံစံပြောင်းလိုက်ပြီး ဘေးတစ်စောင်းနဲ့ သူ့လီးကို တေ့ပြီးလိုးပါတော့တယ် လက်ကလည်း စောက်စိလေးကို ချေပေးနေတာ။ ကောင်းလိုက်တာ ဒီအရသာလေးတွေ မခံစားရတာကြာပြီ။ အလိုးခံရင်း စောက်စိကို ချေပေးနေတော့ သိပ်မခံနိုင်တော့ပဲ ပြီးချင်လာတယ်။ “အင်းးးး ဟင်းးးး အားးးးးရှီးးးးးး” “ဗြွတ်ဗြွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ်” “ဆောင့် ဆောင့် ကိုအောင် ရတီပြီးတော့မယ်” ကိုအောင်လည်း အားရှိသမျှ တဖုန်းဖုန်းနဲ့ ဆောင့်ပါတော့တယ်။ “အားးးးးးးး” သူမပြီးသွားပြီ။ ခဏအကြာ ၁၀ချက်လောက်ဆောင့်ပြီး ကိုအောင်လည်း တုန်တက်လာကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး ပြီးသွားလေပြီ။ “ကောင်းလိုက်တာရတီရယ် ရတီ့စောက်ပတ်လေးက ကြပ်နေတာပဲ” “အတူတူပဲ ရတီလည်းကောင်းတယ် တစ်အားကောင်းတယ်”…ပြီးပါပြီ။

 

Zawgyi

 

ရတီဖူး

ကြၽန္မနာမည္က ရတီဖူး။ အသက္ကေတာ့ ၃၈ႏွစ္ထဲကိုေရာက္ေနၿပီ။ အေဖကဗမာ အေမက တ႐ုတ္ဆိုေတာ့ အသားကေတာ့ျဖဴေဖြးေနတာပဲ။ မ်က္ႏွာေလးကေတာ့ အေမ့အေမြရထားေတာ့ ႏုဖတ္ေနတာပဲ။ အသက္အ႐ြယ္ထက္ေတာင္ ႏုေသးတယ္ရွင့္။ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို ပိုးပန္းတဲ့လူေတြမွ တစ္အားမ်ား။ အဲ့ဒီအထဲကမွ အခုသားေလးရဲ႕အေဖကိုခ်စ္မိၿပီး ေက်ာင္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္ျပဳခဲ့တယ္ ဆိုပါေတာ့။ ေယာက်ာ္းကေတာ့ ေက်ာင္းမတက္ေပမယ့္ ၿမိဳ႕မွာ လာအလုပ္လုပ္ရင္းကြၽန္မနဲ႕ ဆုံခဲ့ၾကတာ။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေတာ့ သူ႕ေနာက္ကို လိုက္ခဲ့ရတာေပါ့။ အခုေတာ့ နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာ သားေလးေအာင္ထက္ပိုင္ကို ေဈးေရာင္းၿပီးေတာ့ ေကြၽးေမြးေစာင့္ေရွာက္ေနရတယ္။

ေယာက်ာ္းဆုံးသြားတာေတာ့ ၅ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ကုန္ကားေမာင္းရင္းကုန္ကားေမွာက္ၿပီး ဆုံးသြားခဲ့တာ။ ေယာက်ာ္းဆုံးသြားကတည္းက သားေလးကို ေကြၽးေမြးျပဳစုလာတာ သားေလးေတာင္ ၁၀ တန္းေရာက္ေနၿပီ။ သားေလးကလိမ္မာပါတယ္။ အေမ့စကားကို ေျမဝယ္မက်နားေထာင္လိုက္တာ။ သား ၁၀ တန္းေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကြၽန္မေတြးမိလိုက္တာက ကြၽန္မတို႔သာ ဒီ႐ြာမွာဆက္ေနရင္ ႀကီးပြားမွာမဟုတ္သလို သားေလးပညာေရးလည္းနစ္မြန္းမယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးေတြရွိတဲ့ ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းၿပီးအလုပ္လုပ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ သားေလးကိုေတာ့ သူ႕အဖြားဆီမွာ ထားၿပီး ကြၽန္မကေတာ့ကြၽန္မတူမေလးနဲ႕ အတူသြားေနဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ တစ္ခါတစ္ရံေတာ့ သားေလးအလည္လာပါတယ္။

သူအလည္လာတဲ့အခ်ိန္ေတာ့ အတိုးခ်ၿပီး အလြမ္းသယ္ရတာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႕ ကြၽန္မ ေဆာက္လုပ္ေရးကုပၼဏီတစ္ခုမွာ အလုပ္ရခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ကုမၸဏီက ေဘာ့စ္နာမည္က ကိုေအာင္ၿငိမ္းခ်မ္း။ အသက္ကေတာ့ ၄၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ အေတာ္ေလးလည္း ေယာက်ာ္းပီသပါတယ္။ မိန္းမနဲ႕ကြဲေနတယ္လို႔ေတာ့ ေျပာတာပဲ။ သေဘာလည္း ေကာင္းတယ္။ လက္ေအာက္ငယ္သားေတြကိုလည္း မွ်မွ်တတဆက္ဆံတယ္။ လူရိုးေအးႀကီးေပါ့။ ကြၽန္မကေတာ့ သားေလးေနာင္ေရးကလည္း ရွိေနေတာ့ အလုပ္ကိုႀကိဳးစားလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ တစ္ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုေအာင္ၿငိမ္းခ်မ္းနဲ႕လည္း ရင္းႏွီးလာခဲ့ပါတယ္။

တစ္ရက္ လဲ့လဲ့ကလာေျပာပါတယ္။ “ရတီ နင့္ကိုဆရာေခၚေနတယ္” “ေအး ေအး ငါသြားလိုက္မယ္” အခန္းထဲကိုေရာက္ေတာ့ ကိုေအာင္ၿငိမ္းခ်မ္းက “ထိုင္ေလရတီ ” “ဟုတ္” “ရတီအလုပ္ႀကိဳးစားတာရယ္ လုံ႕လစိုက္တာေတြရယ္ေၾကာင့္ ရတီ့ကိုဒီေန႕ပဲ အတြင္းေရးမူး ရာထူးတိုးေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္ အလုပ္စားပြဲကိုဆရာ့ အခန္းထဲ ေ႐ႊ႕ခဲ့လိုက္ေတာ့” “တစ္ကယ္လားဆရာ” “တစ္ကယ္ေျပာတာပါ” “ေပ်ာ္လိုက္တာ ဆရာရယ္” ဆရာက”တစ္ခုေျပာဦးမယ္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဆရာဆရာနဲ႕ မေခၚပါနဲ႕ ကိုေအာင္လို႔ပဲ ေခၚပါဗ်ာ ရင္းႏွီးမႈရတာေပါ့” “ဟုတ္ကဲ့” ဒီလိုနဲ႕ ဆရာ့႐ုံးခန္းထဲကေန ျပန္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။

မက္ႏွာမွာေတာ့ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနတဲ့ပုံက ထိန္းမရေအာင္ ပါပဲ။ ဒီလိုနဲ႕ ဆရာရဲ႕ အတြင္းေရးမူးး ျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အတြင္းေရးမူး ဆိုေတာ့ ဆရာသြားရာကိုလိုက္ တစ္ေနကုန္႐ုံးခန္းမွာပဲ သူနဲ႕အတူေနရတာေပါ့။ ကြၽန္မကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္လြန္းလို႔ တစ္ခါတစ္ေလ ေနေတာင္ မေနတတ္ဘူး။ ဒီလိုနဲ႕ပဲ ေယာက်ာ္းဆုံးသြားၿပီး ကတည္းက ေယာက်ာ္းေတြနဲ႕ ေဝးကြာခဲ့ရတဲ့ ကြၽန္မဟာ ေယာက်ာ္းပီသတဲ့ ကိုေအာင့္အေပၚမွာ စိတ္ေတြတိမ္းၫႊတ္ခ်င္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ ဆရာကလည္း ကြၽန္မဖင္ေတြကိုၾကည့္လိုက္တာ အရည္ေပ်ာ္က်မတတ္ပဲ။ တစ္ရက္ ကြၽန္မေန႕လည္ခင္း အျပင္သြားၿပီး႐ုံးခန္းကို ျပန္လာေတာ့ တံခါးမေခါက္မိပဲ အခန္းထဲဝင္လိုက္တာ ဆရာဘာလုပ္ေနတယ္ ထင္လဲ။ မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီးေတာ့ သူ႕လီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီး ဂြင္းထုေနတာ။ ကြၽန္မလည္း အနားကိုအသံမေပးပဲ ကပ္သြားလိုက္တယ္။

သူ႕လီးကအရွည္ကေတာ့ ၆လက္မေလာက္ပဲရွိမယ္။ လုံးပတ္ကေတာ့ အေတာ္တုတ္တယ္။ အံမယ္ေလး။ ဘုရားေတာင္ တမိတယ္။ ကြၽန္မေယာက်ာ္းတုန္းက ေသးေသးေလးကိုး။ ကြၽန္မမွင္သက္ၿပီး ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ၾကည့္ေနတုန္း ဆရာ့ပါးစပ္ကေန ညည္းသံေတြ ထြက္လာၿပီးေတာ့ လီးထိပ္ကေန သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္လာပါေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က်မွ ဆရာကမ်က္လုံးဖြင့္လာကာ ေရွ႕မွာေၾကာင္ၿပီး ရပ္ေနတဲ့ ကြၽန္မကိုလည္းေတြ႕ေရာ ရွက္ၿပီး ေနာက္ထဲကအိမ္သာထဲ ကို ဝင္ေျပးသြားပါေတာ့တယ္။ ဆရာနဲ႕ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္မသူ႕အေပၚမွာ ရင္အခုန္ခဲ့ရဆုံးအခ်ိန္ေလးပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က ေအာင္ၿငိမ္းခ်မ္း။ ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီ ပိုင္ရွင္ေပါ့။ အသက္ကေတာ့ ၄၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ မိန္းမယူၿပီးေတာ့ မိန္းမနဲ႕ေဝးကြာခဲ့ရတာ ၇ ႏွစ္ေလာက္ေတာင္ရွိေနၿပီ။ ဒီလိုနဲ႕ေနလာလိုက္တာ တစ္ရက္မွာ အလုပ္ေခၚဖို႔ အင္တာဗ်ဴး လာေလွ်ာက္တဲ့အထဲမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕လိုက္တယ္။ သူမနာမည္က ရတီဖူး။ မ်က္ႏွာေလးကဆို အသက္အ႐ြယ္နဲ႕မလိုက္ ႏုဖတ္ေနတာပဲ။ ဖင္ႀကီးေတြဆို ၃၉ ဆိုဒ္ေလာက္ ရွိမယ္။ သူ႕ကို သေဘာက်သြားတာနဲ႕ အလုပ္ခန႔္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္႐ုံးခန္းထဲမွာ ေခၚထားလိုက္တာေပါ့။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သူနဲ႕ရင္းႏွီးလာရာကေန သူ႕အေၾကာင္းေတြစပ္စုရင္း သူမက သားေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ ဆိုတာရယ္။ သူမက မုဆိုးမဆိုတာရယ္သိလိုက္ရတယ္။ သူမေယာက်ာ္းက မသသန္တာလား မၿဖိဳနိုင္တာလားေတာ့ မသိဘူး။ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားက ကေလးတစ္ေယာက္သာ ေမြးထားတယ္ဆိုတယ္ ေတာင့္ေျဖာင့္ေနတာပဲ။ သူမနဲ႕ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္ လမ္းေလွ်ာက္တိုင္း တုန္တုန္သြားနတဲ့ သူမဖင္ႀကီးေတြၾကည့္ၿပီး လီးေတာင္ခဲ့ရတာလည္းမနည္းေတာ့။ ဖင္ေထာင္ခိုင္းၿပီး ေနာက္ကေန လိုးလိုက္ရလို႔ကေတာ့ အီဆိမ့္ေနမွာပဲ။ တစ္ရက္ ရတီအျပင္သြားတုန္း ႐ုံးခန္းထဲမွာ သူ႕ဖင္ေတြကို မွန္းၿပီး ဂြင္းထုေနတာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလည္းမသိ။ ၿပီးမွ မ်က္လုံးဖြင့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ေရွ႕မွာ ေၾကာင္ၿပီး ရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ ရတီ့ကိုေတြ႕လိုက္ရတာ။ ရွက္လိုက္တာဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ရတီဘာျဖစ္လို႔ အသံမေပးပဲ ဝင္လာတာလဲ။ ၿပီးေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ ရပ္ၾကည့္ေနတာလဲ။ သူမကေရာ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္ဝင္စားေနလား ေတြးမိလိုက္တယ္။ဒီလိုနဲ႕ပဲ ကြၽန္ေတာ္ရတီ့ကိုရေအာင္ႀကံမယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

“ရတီဒီေန႕ညအားလား” “အားပါတယ္ကိုေအာင္ ဘာခိုင္းစရာရွိလို႔လဲ” “ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းခ်မ္းၿငိမ္း နိုင္ငံျခားက ျပန္လာတာ ညက်ရင္ ပါတီပြဲရွိတယ္ ရတီလိုက္ခ်င္ရင္ ေခာ္သြားမလားလို႔ သူနဲ႕လည္း မိတ္ဆက္ေပးမလို႔ေလ” “ဟုတ္ကဲ့ ရတီလိုက္ခဲ့ပါ့မယ္ ဘယ္အခ်ိန္လဲ ကိုေအာင္” “၇နာရီေလာက္ေပါ့ ႐ုံးဆင္းလို႔အိမ္ျပန္ရင္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အဝတ္အစားလဲထားလိုက္ေလ ကိုယ္လာေခၚမယ္” “ဟုတ္ကဲ့” ႐ုံးဆင္းၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တူမေလးကို ဧည့္ခန္းထဲမွာ တီဗြီၾကည့္ေနတာကိုေတြ႕လိုက္တယ္။ ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ အခန္းထဲကို ဝင္လာခဲ့လိုက္တယ္။ အခန္ူထဲေရာက္ေတာ့ တစ္ေနကုန္ဝတ္ထားရလို႔ ေခြၽးနံ႕ေတြထြက္ေနတဲ့ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္ၿပီး ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ေရွ႕မွာတစ္ကိုယ္လုံးလွည့္ၾကည့္လု်က္တယ္။ နို႔ေတြကလည္းတင္းဆဲ။ ဖင္ကလည္း မက်ေသး။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္ၿပီး ေရပန္းေအာက္ကို ဝင္လိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ပတ္ကေလးကို ငုံ႕ၾကည့္မိတယ္။ အေမႊးေလးေတြရွည္လာပါလား ရိတ္လိုက္ဦးမွပဲလို႔ေတြးၿပီးေတာ့ ခုံေပၚတင္ထားတဲ့ ဂ်ဳတ္ကိုယူၿပီးေစာက္ေမႊးေလးေတြကိုရိတ္လိုက္ပါတယ္။

ေရကေအးေတာ့နို႔သီးေခါင္းေလးေတြ ေထာင္လာတာေပါ့။ နို႔သီးေလးေတြကို လက္ညွိုးလက္မကေလးနဲ႕ ဖိေခ်လိဳက္တယ္။ “အင့္ ဟင့္” တစ္ကိုယ္လုံးတုန္သြားတယ္။ နို႔သီးေလးေတြ ပြတ္ရင္းနဲ႕အရသာေတြ႕လာေတာ့ လက္က ေစာက္ပတ္ကေလးဆီေရာက္သြားၿပီး အကြဲေၾကာင္းေလးအတိုင္းပြတ္ေနမိတယ္။ ေစာက္စိကေလးကို ပြတ္လိုက္မိတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ “အင့္ ဟင့္” ေကာင္းလြန္းသျဖင့္ ညည္းလိုက္မိသည္။ စိတ္ကူးထဲမွာလည္း တစ္ေန႕က႐ုံးခန္းထဲမွာ ျမင္ခဲ့ရသည့္ ကိုေအာင္၏လီးႀကီးအားေျပး ျမင္မိလိုက္သည္။ ဒီအခ်ိန္ကိုေအာင္သာ သူမကိုလာလိုးလွ်င္ ျငင္းမိမွာမဟုတ္။ ေယာက်ာ္းဆုံးသြားၿပီးကတည္းက အလုပ္ေတြ မအားသျဖင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာင္ အာသာမေျဖခဲ့။ အခုအခ်ိန္ထိပင္။ ေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚအိပ္ခ်လိဳက္သည္။

လက္တစ္ဖက္ကနို႔သီးေခါင္းေလးေတြေခ်ၿပီး ေစာက္စိကေလးကို ျပင္းျပင္းေလးပြတ္ေနမိသည္။ “အား ကြၽတ္ကြၽတ္ကြၽတ္ အင္း ဟင္း အင့္ ဟင့္” လက္ခလယ္ေလးကို ေကြးၿပီး ကိုေအာင့္လီးအမွတ္ႏွင့္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲကို ထိုးထည့္လိုက္ၿပီး လက္နဲ႕လိုးေနမိသည္။ ပါးစပ္မွလည္း “လိုး လိုး လိုးစမ္းပါ ကိုေအာင္ရယ္ ရတီ့ေစာက္ပတ္ေလး ကြဲသြားေအာင္ လိုးပစ္လိုက္စမ္းပါ ” ဟုဆိုၿပီး လက္ႏွင့္လိုးေနလိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးခန္းၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ဝတ္လစ္စားလစ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ အာသာေျဖေနသည္မွာ နတ္သမီးေလးတစ္ေယာက္လိုပင္။

မၾကာခင္တြင္ တစ္ကိုယ္လုံးတုန္တက္သြားၿပီး “အင္းးးးး ဟင္းးးးးးးး” သက္ျပင္းအရွည္ႀကီးခ်ကာ ဝတ္ရည္မ်ားကို ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းမွ ပြက္ကနဲ႕ အန္ခ်လိဳက္သည္။ ၿပီးသြားမွ ရွက္မိသလိုပင္။ မိန္းမျဖစ္လ်က္ႏွင့္ ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္အား မွန္းေနမိတာကိုး။ “မိရတီ နင္ေတာ္ေတာ္ယြပါလား”ဟု စိတ္ထဲမွာတင္ ေတြးေနမိ။ အသက္ ၄၀ ျပည့္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေသြးသားေတာင့္တမႈမ်ားက ေလ်ာ့မက်ေသး။ ျပင္းထန္ေနတုန္းပင္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးအလွဆုံးျဖစ္ေအာင္ျပင္ဆင္ၿပီး အထက္ေအာက္တစ္ဆက္တည္း အက်ၤီ စကဒ္အတိုေလးအားဝတ္ ႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးၿပီး သူမအလွျပင္တာၿပီးဆုံးသြားၿပီ။ ညေန၆နာရီ ၄၅ေလာက္တြင္အိမ္ေရွ႕ကိုေအာင့္ကား ေရာက္လာတယ္။ ကြၽန္မလည္း ညအျပန္ ညဥ့္နက္မည္ဟုတူမေလးအားမွာခဲ့ၿပီး ကိုေအာင့္ကားေပၚသို႔ တက္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ကိုေအာင္က ကားေမာင္းထြက္လိုက္သည္။

“ကိုေအာင္ဒီေန႕သန႔္ျပန႔္ေနပါလား ပါတီဆိုေတာ့ မိန္းမေတြလည္းပါမွာပဲ သဝန္တိုလိုက္တာ””အို ငါနဲ႕သူနဲ႕ လာဆိုင္တာမွတ္လို႔” စိတ္ထဲမွပင္ ေတြးေနမိသည္။ ကိုေအာင္က “ရတီသိပ္လွတယ္ဗ်ာ ဒီေန႕လိုအလွမ်ိဳးတစ္ခါမွ မျမင္ခဲ့ဖူးဘူး” “ဟုတ္လို႔လား ကိုေအာင္ရယ္ ရတီကအသက္ ၄၀ ျပည့္ေတာ့မယ္ မလွပါဘူးရွင္” “အသက္၄၀လို႔သာေျပာတယ္ ၃၀ ေလာက္ပဲ ထင္ရတယ္ အပ်ိဳေလးေတြေတာင္လ်ဳက္မမွီဘူး” “အင္း ဟင္း ဟင္း မျမႇောက္ပါနဲ႕ရွင္ မုန႔္ေကြၽးဆိုလည္း ေကြၽးပါ့မယ္” “ျမႇောက္တာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ကေလးတစ္ေယာက္အေမလို႔ေတာင္ မထင္ရဘူး လန္းလိုက္တာ” “ဟုတ္ပါၿပီရွင္ အရႈံးေပးပါတယ္” စကားေျပာရင္းနဲ႕ပင္ ၿခံၾကယ္ႀကီး တစ္ခုေရွ႕ေရာက္လာသည္။ ၿခံေရွ႕တြင္ အေနာက္တိုင္းဝတ္စုံဝတ္ထားတဲ့ သန႔္သန႔္ျပန႔္ျပန႔္နဲ႕ လူတစ္ေယာက္ရပ္ေစာင့္ေနသည္။ကိုေအာင္က သူ႕ကိုျမင္ေတာ့ လက္လွမ္းျပၿပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္တယ္။

“ငေအာင္ ဘယ္တုန္းကမိန္းမရတာလည္းဟ လွိူ်ထားတယ္ေနာ္ မင္းမိန္းမက လန္းလွခ်ည္လားဟ” “ဟာ ေဟ်ာင့္ ငခ်မ္းဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာလည္း ဒါငါ့မိတ္ေဆြဟ” “ဟာ ေဆာရီးေနာ္ညီမ ကြၽန္ေတာ္ကမသိလို႔” “ရပါတယ္ရွင္” ၿခံထဲကိုေရာက္ေတာ့ ဝိုင္းဖြဲ႕ၿပီးစကားေျပာသူကေျပာ အတြဲလိုက္ကေနသူေတြကက သူ႕အဖြဲ႕နဲ႕သူ ေတြ႕ရသည္။ ကိုေအာင့္သူငယ္ခ်င္းက ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေနရာခ်ထားၿပီးေတာ့ မိတ္ေဆြမ်ားကို လိုက္လံႏႈတ္ဆက္ေနသည္။ ကိုေအာင္က “ရတီေသာက္ဦးမလား” “ကြၽန္မမေသာက္တတ္ပါဘူး ကိုေအာင္” “ဝိုင္ျဖစ္ျဖစ္ ဘီယာေလးျဖစ္ျဖစ္ နည္းနည္းေသာက္လိုက္ပါေနာ္ ကိုယ္ကေတာ့ အျပင္းပဲေသာက္ေတာ့မယ္” “အင္း ဒါဆိုလည္းဝိုင္ပဲေသာက္ေတာ့မယ္” စကားေျပာရင္းေသာက္ရင္းနဲ႕ ကြၽန္မလည္း ဝိုင္ႏွစ္ပုလင္းကုန္တဲ့အခ်ိန္ရီေဝေဝေလးျဖစ္လာပါတယ္။

ကိုေအာင္က “ရတီ ဟိုမွာသူမ်ားအတြဲေတြကေနတယ္ ကိုယ္တို႔လည္း သြားကရေအာင္ေလ” “ကို႔ေအာင့္ သေဘာပဲေလ” ႏွစ္ေယာက္သားထသြားကာ လက္ခ်င္းယွက္ၿပီး သီခ်င္းသံႏွင့္အလိုက္ ယိမ္းႏြဲ႕ေနမိသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ကိုေအာင့္ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္သြားေသာအခါ ရင္ခုန္မိသလိုလို။ ကေနရင္းနဲ႕ ကိုေအာင္က နားအနားကိုကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး… “ရတီ ရတီ့ကိုကြၽန္ေတာ္ခ်စ္ေနမိၿပီဗ်ာ” “ရွင္” ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ရင္ခုန္သြားတာေပါ့။ သူေလကြၽန္မကို ရင္ခုန္ေအာင္သိပ္လုပ္နိုင္တာပဲ။ “ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ရတီ့ကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ တစ္သက္လုံးေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တယ္” “စဥ္းစားပါရေစဦး ကိုေအာင္ရယ္ ကြၽန္မမွာ သားေလးေရွ႕ေရးက ရွိေသးတယ္ေလ” “ကိုယ့္သားေလးလိုသေဘာထားမွာပါကြာ မျငင္းပါနဲ႕ေနာ္” ကြၽန္မမ်က္လႊာေလးအသာခ်ၿပီး ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မီးေရာင္က ႐ုတ္တရက္ ေျပာင္းသြားသည္။ ျပာလဲ့လဲ့နဲ႕မွိန္မွိန္ေလးသာရွိေသာ မီးေရာင္ေအာက္တြင္အတြဲတစ္ခ်ိဳ႕ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းေနၾကသည္ကို ဝိုးတဝါး မီးေရာင္ေအာက္တြင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ႐ုတ္တရက္ ကိုေအာင္က ကြၽန္မအားဆြဲဖက္လိုက္ကာ ကြၽန္မႏႈတ္ခမ္းေလးအား စုပ္နမ္းလိုက္သည္။

“အြန႔္” ကြၽန္မမွင္သက္သြားသည္။ ကြၽန္မလည္း မဆြတ္ခင္ကတည္းက ၫႊတ္ခ်င္ေနသူမို႔ ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲ သူ႕က်ာျပင္အား သိုင္းဖက္ကာ စိတ္ပါလက္ပါ ျပန္နမ္းေနလိုက္ေတာ့သည္။ ႐ုတ္တရက္ ကိုေအာင့္လက္ေတြက ကြၽန္မတင္ပါးေပၚသို႔ ေရာက္လာကာ တင္ပါးေတြကို လာပြတ္ေပးေနသည္။ တင္ပါးေပၚမွတစ္ဆင့္ခါးေပၚ ခါးေပၚမွ တစ္ဆင့္တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႕ ကြၽန္မနို႔ေတြအေပၚကို အုပ္ကိုင္ၿပီးနို႔ေတြကို ဆုပ္နယ္ေနသည္။ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုက ပူးကပ္ေနတာေၾကာင့္ ကြၽန္မဆီးခုံေနရာတြင္ တစ္ခုခုနဲ႕ေထာက္ထားမိေနသလို ခံစားမိလိုက္သည္။ ဟင္ ကိုေအာင္လီးေတာင္ေနတာထင္တယ္။ အဝတ္ေတြသာခံမေနရင္ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဝင္သြားေလာက္ၿပီ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ သူ႕လက္က နို႔ေပၚမွတစ္ဆင့္ ကြၽန္မေစာက္ပတ္ေပၚေရာက္လာၿပီး ေစာက္ပတ္ေလးကို စကဒ္ေပၚမွတစ္ဆင့္ ပြတ္ေပးေနသည္။

ေဘးလူေတြရွိေနတာကို ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ေတာ့။ ကြၽန္မ ေစာက္ပတ္ထဲမွာလည္း ယားယံၿပီး အရည္ေတြထြက္လာေနၿပီ။ အတန္ၾကာပြတ္ေပးၿပီးေတာ့… “ရတီ ကိုယ္မေနနိုင္ေတာ့ဘူးကြာ အခုပဲ ရတီ့ကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္ၿပီ တစ္ေနရာသြားရေအာင္” “ဘယ္ကိုသြားမွာလည္း” “အိမ္အေပၚကိုသြားမယ္ အဲ့မွာအခန္းတစ္ခန္းရွိတယ္ ျပင္ထားတယ္” “ဟင္သူေတာ္ေတာ္လည္ ႀကိဳျပင္ထားတာေပါ့ေလ” “ဟီး” “လူေတြတက္လာမယ္ေနာ္” “ဘယ္သူမွမလာဘူး ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းကို ႀကိဳေျပာထားၿပီးသား” “လူလည္” ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ အိမ္အေပၚထပ္ကို တက္လာလိုုက္သည္။အခန္းတစ္ခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ကိုေအာင္ကတံခါးဆြဲဖြင့္လိုက္ရာ အခန္းထဲေဝ့ၾကည့္လိုက္သည္။ ျပင္ဆင္ေပးထားပုံ ရတယ္။ ေမြ႕ယာနဲ႕ ေခါင္းအုံးႏွစ္လုံးနဲ႕။ ကိုေအာင္ကတံခါးဂ်က္ထိုးလိုက္ၿပီး ခုတင္ဆီသို႔ႏွစ္ေယာက္သားေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ သူမအားခုတင္ေပၚသို႔လွဲခိုင္းလိုက္ၿပီး ကိုေအာင္ကသူ႕အဝတ္အစားေတြကိုခြၽတ္ေနသည္။ ကြၽန္မမၾကည့္ရဲ။ “ရတီ” ဟုေခၚလိုက္မွသူ႕ကိုၾကည့္မိသည္။

အမေလး ေပါင္ၾကားထဲကဟာႀကီးကလည္းေတာင္မတ္ေနတာပဲ။ သူက ကြၽန္မေဘးလာလွဲၿပီး ကြၽန္မႏႈတ္ခမ္းေလးကို လာနမ္းကာ နို႔ေတြကို ပြတ္ေပးေနသည္။ “ရတီ ကိုယ္ရတီ့အဝတ္ေတြ ခြၽတ္လိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္” “အင္း” အဝတ္ေတြတျဖည္းျဖည္းကြၽတ္ကုန္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးဘာမွမရွိေတာ့။ လိုးခ်င္ၿပီ ရတီရယ္ကိုေအာင့္သေဘာေလ ေပါင္ေလးကားလိုက္ၿပီး သူ႕လီးကို ကြၽန္မေစာက္ပတ္ဝကိုလာေတ့တယ္ရွင္။ ၿပီးေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းမသြင္းပဲ ႐ုတ္တရက္ ေဆာင့္သြင္းလိုက္တယ္။ “အား နာတယ္” “ေဆာရီး ရတီ နာသြားတာလား” “နာတာေပါ့လို႔ အလိုးမခံရတာပဲ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီကို” “ၾကပ္ထုပ္ေနတာပဲ ရတီ့ေစာက္ပတ္ကေလးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေနာ္” “အင္း” ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလိုးေနပါတယ္

နည္းနည္းအရွိန္ရလာေတာ့.. “ေဆာင့္ေဆာင့္ ကိုေအာင္ ရတီခံနိုင္ၿပီ” ” “ႁဗြတ္ ႁဗြတ္ ဗလြတ္ ဖတ္ ဖတ္” “အား ရွီးးးးး” ပုံစံေျပာင္းလိုက္ၿပီး ေဘးတစ္ေစာင္းနဲ႕ သူ႕လီးကို ေတ့ၿပီးလိုးပါေတာ့တယ္ လက္ကလည္း ေစာက္စိေလးကို ေခ်ေပးေနတာ။ ေကာင္းလိုက္တာ ဒီအရသာေလးေတြ မခံစားရတာၾကာၿပီ။ အလိုးခံရင္း ေစာက္စိကို ေခ်ေပးေနေတာ့ သိပ္မခံနိုင္ေတာ့ပဲ ၿပီးခ်င္လာတယ္။ “အင္းးးး ဟင္းးးး အားးးးးရွီးးးးးး” “ႁဗြတ္ႁဗြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္” “ေဆာင့္ ေဆာင့္ ကိုေအာင္ ရတီၿပီးေတာ့မယ္” ကိုေအာင္လည္း အားရွိသမွ် တဖုန္းဖုန္းနဲ႕ ေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။ “အားးးးးးးး” သူမၿပီးသြားၿပီ။ ခဏအၾကာ ၁၀ခ်က္ေလာက္ေဆာင့္ၿပီး ကိုေအာင္လည္း တုန္တက္လာကာ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ၿပီး ၿပီးသြားေလၿပီ။ “ေကာင္းလိုက္တာရတီရယ္ ရတီ့ေစာက္ပတ္ေလးက ၾကပ္ေနတာပဲ” “အတူတူပဲ ရတီလည္းေကာင္းတယ္ တစ္အားေကာင္းတယ္”…ၿပီးပါၿပီ။

ရတီဖူး